Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ways, D." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Le due vie del Sal 1 nell’interpretazione di san Tommaso d’Aquino
The two ways of the Ps 1 in the interpretation of St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Dąbrowski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607261.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
felicity
impious
just
Law of God
final judgement
szczęśliwość
bezbożni
sprawiedliwi
prawo Boże
sąd ostateczny
Opis:
In the presentation of the subject – preceded by an Introduction, where is presented the Commentary Super Psalmos of the Aquinas – the author examines the saint Thomas’ interpretations of the Psalm 1 texts regarding the topic of this research and presents three points: 1 – The principal characteristic and the division of the Psalm 1; 2 – The processus ad beatitudinem; 3 – The felicitatis eventus. The presentation of subject – who in reality speaks about the two ways: of the just and of the impious, and has the culmination in the final judgment – is enriched whit the Aquinas’ commentaries of the cited texts of saint Paul and saint John, confronted with the contemporary exegesis. All this permits to the author to conclude that the interpretation of the Psalm 1 presented by Saint Thomas is very clear, rich and remains valid and topical and permits to remain in the faith and doctrine of the catholic Church.
Dwie drogi Ps 1 w interpretacji św. Tomasza z  Akwinu We Wstępie - aby rozwiać błędne, ale rozpowszechnione mniemania o działalności uniwersy- teckiej św. Tomasza z Akwinu - Doktor Anielski, który swojej Summy teologii nigdy nie wykładał, jest przedstawiony jako egezegeta Pisma Świętego: tu jako komentator Psalmów, gdyż trzeba pa- miętać, że w Średniowieczu profesor teoglogii był magister in Sacra Pagina, czyli zajmował się właśnie egzegezą Pisma Świętego. W swoim kometarzu św.  Tomasz twierdzi - podobnie jak          i współcześni bibliści - że Ps 1 jest wstępem do całego Psałterza. Akwinata dzieli Ps 1 na dwie główne części: Processus ad beatitudinem, gdzie ukazuje dążenie wszystkich ludzi do szczęśliwo- ści i porównuje dwie drogi: drogę bezbożnych i drogę sprawiedliwych, chociaż używa innych wyrażeń; oraz Felicitatis eventus, gdzie porównuje wyniki tych dążeń i dróg: sprawiedliwi osiąga- ją wieczną szczęśliwość, którą jest sam Bóg; natomiast bezbożni - wieczne potępienie; stąd św. Tomasz wiele miejsca poświęca obrazowi drzewa i sądowi ostatecznemu. Teksty komentarza Akwi- naty do Ps 1, wsparte też jego komentarzami do Ewangelii św. Jana i do Corpus Paulinum, są kon- frontowane ze współczesnymi komentarzami biblijnymi, co pozwala na zauważenie różnic w po- dejściu do tekstów świętych, a także dostrzec bogactwo myśli teologiczno-biblijnej i duchowej Doktora Anielskiego. Ta myśl jest nadal bardzo aktualna i pozwala na ciągłe trwanie w nauce, moralności i duchowości Kościoła katolickiego.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 57-92
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les deux manières d’expliquer la réalité proposées par Parménide
Parmenides’ Two Ways of Explaining Reality
Autorzy:
Cordero, Nestor Luis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408711.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Truth
Opinions
Doxography
Fülleborn
Simplicius
Plato
Being
Parmenides
Opis:
Towards the end of fragment 1 of his Poem, Parmenides puts forward two methods or paths that a priori explain the same object of study: the existence of the fact or state of being. One of the options leads to the core of the truth and is, therefore, pursued. The other is merely a set of contradictory opinions and is, accordingly, abandoned. These two paths are expounded in the rest of the Poem, while fragment 4 shows that even the erroneous conception, which had to be set aside, can still be fruitful. Once the firm foundation of truth has been established, fragments 10 and 11 propose to widen the inquiry to the whole of reality. This interpretation suggests a rejection of the arrangement of the Poem that has become canonical, and a criticism of the doxographic tradition that since Aristotle has “Platonised” the philosophy of Parmenides by assimilating the “opinions” (which are only points of view) to the “appearances” (in the Platonic sense of the term).
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2022, 13, 1; 13-24
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies