Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Odpowiedzialność karna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Lekarski obowiązek udzielenia pomocy i związana z nim odpowiedzialność karna za jego zaniechanie
    Doctors obligation to provide help and the criminal liability for its nonfeasance
    Autorzy:
    Kowalska, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499460.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pomoc lekarska
    nieudzielenie pomocy lekarskiej
    odpowiedzialność karna
    medical help
    failure to provide medical help
    criminal liability
    Opis:
    Problematyka odpowiedzialności karnej lekarzy za nieudzielenie pomocy osobie jej potrzebującej jest opisywana w zakresie poszukiwania źródła tej odpowiedzialności. Autorka konstatuje, że udzielenie pomocy jest obowiązkiem, a nie przywilejem lekarza. Stanowisko to potwierdzają przepisy Kodeksu karnego.
    The issue of criminal liability of doctors for failure to provide help to a person in need is described within the search for the source of this responsibility. The author concludes that providing medical aid is an obligation, and not a doctor’s privilege. This standpoint is confirmed by the provisions of the Criminal Code.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2013, 3; 69-78
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność karna za zbrodnie sądowe sędziów III Rzeszy w Niemczech Zachodnich i Wschodnich
    Criminal liability for judicial misconduct of judges in the Third Reich in West and East Germany
    Autorzy:
    Kulesza, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2046244.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-21
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sprawiedliwość tranzytywna
    odpowiedzialność sędziów
    odpowiedzialność prokuratorów
    Trzecia Rzesza
    trzeci proces norymberski
    Opis:
    Sędziowie niemieckich sądów specjalnych w okupowanej Polsce podczas II Wojny Światowej skazując Polaków na karę śmierci dopuszczali się zbrodni przeciwko ludzkości. Na karę śmierci został skazany Polak, który jako ekspedient w sklepie pomagał wysiedlanym Polakom w ten sposób, że sprzedawał im mięso, do którego kupowania nie mieli oni prawa. Tak samo ukarano Polaka wysiedlonego z całą rodziną własnego gospodarstwa rolnego za to że utrzymywał się z nielegalnego handlu. Skazano na karę śmierci polskiego mleczarza, który zaniedbywał niemieckie krowy, dające przez to mniej mleka. Żaden z sędziów, którzy wydawali takie wyroki nie poniósł odpowiedzialności w Republice Federalnej. W komunistycznych Niemczech wschodnich skazano na karę 8 lat więzienia sędziego sondergerichtu w Poznaniu, który brał udział w karaniu śmiercią 71 osób oskarżonych o drobne wykroczenia. Wyrok ten zasługuje na respekt z perspektywy współczesności.
    The judges of German special courts committed crimes against humanity when they sentenced Poles to the death penalty in occupied Poland during World War II. For instance, a Pole was sentenced to death due to the fact that he had helped displaced Poles by selling them meat, which they had no right to purchase, in his capacity as a shop assistant. The same punishment was meted out to another Pole who was displaced with his whole family from his own farm for living off illegal trade. A Polish milkman was sentenced to capital punishment for neglecting German cows, which resulted in the cows giving less milk. None of the judges who had handed down such judgments was held accountable in the Federal Republic. In communist East Germany, a judge of the Sondergericht in Poznań who participated in sentencing 71 people accused of minor offences to death was sentenced to 8 years in prison. This verdict deserves respect from a contemporary perspective.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 2; 63-96
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność karna za zbrodnie sądowe prokuratorów III Rzeszy w Niemczech Zachodnich i Wschodnich
    Criminal liability for judicial crimes of prosecutors in the Third Reich in West and East Germany
    Autorzy:
    Kulesza, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596885.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sprawiedliwość tranzytywna
    zbrodnia sądowa
    odpowiedzialność sędziego
    odpowiedzialność prokuratora
    III Rzesza
    III proces norymberski
    Opis:
    Prokuratorzy niemieckich sądów specjalnych (Sondergerichte) w okupowanej w czasie II wojny światowej Polsce uczestniczyli w dokonywaniu zbrodni przeciwko ludzkości, domagając się karania śmiercią wszystkich, którzy „wykazywali antyniemieckie nastawienie”. Formalną podstawę wyroków śmierci stanowiło zwłaszcza rozporządzenie o postępowaniu karnym przeciwko Polakom i Żydom z 4 grudnia 1941 r. Ogólnikowe sformułowania tego rozporządzenia powoływano w uzasadnieniach wyroków skazujących na karę śmierci Polaków za „nielegalny” ubój świń, wszelkie próby oporu rolników przy wysiedlaniu ich z własnych gospodarstw, handel mięsem, odzieżą, a także pomoc udzielaną zbiegłym z niemieckiej niewoli jeńcom wojennym, angielskim i rosyjskim, jak również słowa, że „Niemcy przegrają wojnę”. W Republice Federalnej nazistowscy prokuratorzy i sędziowie kontynuowali kariery w wymiarze sprawiedliwości, ponieważ uznano, że służąc wcześniej w III Rzeszy, stosowali obowiązujące wówczas prawo i nie mieli zamiaru czynienia bezprawia. Zignorowane zostały zasady przyjęte przez amerykański Trybunał Wojskowy w III procesie norymberskim – prawników („The Justice Case” – 1947). W komunistycznych Niemczech Wschodnich skazano dwóch prokuratorów, za pomocnictwo do zabójstw dokonywanych przez okupacyjne sądy specjalne w Polsce i branie udziału w zbrodniach przeciwko ludzkości. Wyroki te zasługują na prawniczy respekt.
    Prosecutors of German special courts (Sondregerichte) in occupied Poland during World War II participated in committing crimes against humanity by demanding the death penalty for all people who “exhibited anti-German attitudes”. The formal basis for the death sentences in particular was the regulation concerning criminal proceedings against Poles and Jews of the 4th of December 1941. The general wording of this regulation was referred to in the justifications of the sentences condemning Poles to death for the “illegal” slaughter of pigs, any and all attempts by farmers to resist being displaced from their own farms, meat trade, clothing trade, providing aid to English and Russian prisoners of war who escaped from German captivity as well as for uttering the following words: “Germany will lose the war”. In the Federal Republic, Nazi prosecutors and judges continued their careers in the judiciary because it was deemed that when they had earlier served the Third Reich they had applied the law in force and had had no intention of committing lawless acts. The rules adopted by the U.S. Military Tribunal in the Third Nuremberg Trial (of lawyers, “The Justice Case” – 1947) were ignored. In communist East Germany, two prosecutors were sentenced for giving aid in the killings committed by the special occupying courts in Poland and for taking part in crimes against humanity. These rulings deserve legal respect.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 1; 59-98
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poczytalność i wina psychopaty w świetle ewolucyjnych koncepcji genezy psychopatii
    Sanity and psychopath’s guilt in light of the evolutionary concepts of the origin of psychopathy
    Autorzy:
    Małecki, Mikołaj
    Zyzik, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692890.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal responsibility
    culpability
    psychopathy
    sanity
    evolution
    odpowiedzialność karna
    poczytalność
    psychopatia
    wina
    ewolucja
    Opis:
    In the paper a thesis that psychopathy can be understood as a stable evolutionary strategy has been presented. We believe that this view may generate implications for criminal law, especially in the sphere of criminal responsibility. We propose a thesis that traditional understanding of legal insanity is not an adequate tool to assess the criminal actions of psychopaths. Moreover, the application of security measures may be de lege lata impossible. However, natural-born psychopaths can be isolated according to the provisions of the statue on proceedings against persons with mental disorders.
    W artykule zostały zaprezentowane wyniki badań nauk ewolucyjnych; na ich gruncie psychopatia może być ujmowana jako stabilna strategia ewolucyjna. Takie rozumienie psychopatii prowadzi do kilku implikacji w sferze odpowiedzialności karnej psychopatów. W artykule wskazano na nieadekwatność kategorii niepoczytalności do oceny prawnej czynów psychopatów, de lege lata niemożliwość stosowania wobec psychopatów środków zabezpieczających, określonych w Kodeksie karnym, oraz generalną dopuszczalność izolacji psychopatów na podstawie ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 161-174
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uiszczenie grzywny za pracownika – poplecznictwo, niegospodarność czy jedynie wykroczenie?
    Paying an employee’s fines − support, mismanagement, or just a misdemeanour?
    Autorzy:
    Długosz-Jóźwiak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037206.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    employee
    ompanies
    criminal liability
    fine
    embezzlement
    economic risk
    pracownik
    przedsiębiorca
    odpowiedzialność karna
    grzywna
    niegospodarność
    ryzyko gospodarcze
    Opis:
    Artykuł podejmuje problematykę karnoprawnego wartościowania zachowania profesjonalnego menedżera przedsiębiorcy, polegającego na uiszczeniu za pracownika grzywny wymierzonej mu za popełnienie przestępstwa lub wykroczenia powszechnego, w wyniku czego dochodzi do udaremnienia efektu oddziaływania kary jako osobistej dolegliwości wymierzanej sprawcy czynu karalnego oraz do utraty aktywów przedsiębiorcy. Celem rozważań jest rozstrzygnięcie, czy przedsiębiorca może udzielić ochrony prawnej pracownikowi, który, podejmując czynności służbowe na rzecz przedsiębiorcy, dopuszcza się czynu karalnego, a w szczególności, czy menedżer, podejmując decyzję o poniesieniu grzywny za pracownika, nie naraża się na odpowiedzialność karną za niegospodarne zarządzanie majątkiem przedsiębiorcy (art. 296 k.k.). W opracowaniu wykorzystano formalno-dogmatyczną metodę badań, co jest determinowane ich przedmiotem. We wnioskach końcowych wskazano, że uiszczenie grzywny przez menedżera nie wyczerpuje ustawowych znamion przestępstwa poplecznictwa (art. 239 § 1 k.k.); w niektórych przypadkach może jednak zostać zakwalifikowane jako przestępstwo niegospodarności z art. 296 k.k.
    The article deals with the issue of criminal law valuation of the behaviour of a professional manager of an entrepreneur consisting in paying for an employee a fine imposed on him for committing a crime or a common misdemeanour, as a result of which the effect of the penalty as a personal nuisance imposed on the perpetrator of a criminal offence is thwarted and the entrepreneur loses his assets. The aim of the reflection is to decide whether an entrepreneur may grant legal protection to an employee who, while undertaking business activities for the entrepreneur, commits a punishable act and, in particular, whether a manager, by deciding to incur a fine for an employee, does not expose himself to criminal liability for embezzlement of the entrepreneur's assets (Article 296 Criminal Code). The study uses a formal-dogmatic method of research, which is determined by its subject. In the final conclusions it was indicated that the payment of a fine by a manager does not exhaust the statutory elements of the offence of hustling (Article 239 § 1 CC); in some cases, however, it may be qualified as an offence of mismanagement under Article 296 CC.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 65-77
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niesprawcza odpowiedzialność karna o charakterze represyjnym (karnym) w świetle Konstytucji RP (art. 42 ust. 1)
    Noncausative criminal liability as subject to penalty in light of the Constitution of the Republic of Poland (Article 42, item 1)
    Autorzy:
    Tarnowska, Danuta
    Kaczorkiewicz, Dorota
    Brzezińska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692934.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Constitution
    crime
    criminal proceedings
    Konstytucja
    przestępstwo
    postępowanie karne
    Opis:
    The analysis focuses on three types of liability, that is ancillary liability (Article 24 and 25 of the Penal and Fiscal Code), pledge to return a financial gain (Article 53 of the Criminal Code and Article 24 § 5 of the Penal and Fiscal Code) and criminal liability of collective entities provided in Article 42 item 1 of the Constitution of the Republic of Poland, which refers to direct criminal liability of a perpetrator. The approach to liability reflected in the Constitution has prompted to seek to determine whether or not Article 42, item 1 refers also to indirect criminal liability, provided for in the abovementioned legal provisions. The regulations incorporated in the analysed articles lead to a conclusion that convicting the perpetrator of a crime sets the grounds for prosecution under ancillary liability, for obligation to return a financial gain, or for prosecution of collective entities. Therefore, the imperative condition for the application of such measures, subject to the abovementioned types of liability, is to find a natural person associated with the entity guilty of a crime whose consequences affect this entity. In view of the above, prosecution under noncausative criminal liability remains closely related to causative liability, as provided for in Article 42, item 1 of Poland’s Constitution. Causative liability constitutes, as a matter of fact, the fundamental condition for prosecuting under noncausative liability, while noncausative liability constitutes, in a way, a consequence of prosecuting under causative criminal liability.
    Analizie poddano trzy rodzaje odpowiedzialności, tj. odpowiedzialność posiłkową (art. 24 i 25 k.k.s.), zobowiązanie do zwrotu korzyści majątkowej (art. 52 k.k. i art. 24 § 5 k.k.s.) oraz odpowiedzialność podmiotów zbiorowych w odniesieniu do art. 42 ust. 1 Konstytucji RP, w którym mowa o odpowiedzialności sprawczej osoby dopuszczającej się czynu zabronionego. Z uwagi na takie ujęcie odpowiedzialności w Konstytucji w opracowaniu podjęto próbę określenia, czy art. 42 ust. 1 odnosi się także do odpowiedzialności niesprawczej, wprowadzonej wymienionymi aktami prawnymi. Unormowanie zawarte w wyżej wymienionych aktach prawnych prowadzi do wniosku, że skazanie sprawcy przestępstwa daje podstawę do pociągnięcia do odpowiedzialności posiłkowej, do zobowiązania do zwrotu korzyści majątkowej czy też do pociągnięcia do odpowiedzialności podmiotów zbiorowych. Warunkiem koniecznym stosowania tych instytucji jest więc uznanie osoby fizycznej powiązanej z określonym podmiotem wymienionych przejawów odpowiedzialności za winną popełnienia przestępstwa, którego skutki dotyczą tego podmiotu. Pociągnięcie do odpowiedzialności niesprawczej pozostaje zatem w ścisłym związku z odpowiedzialnością sprawczą, o której stanowi art. 42 ust. 1 Konstytucji RP. Odpowiedzialność sprawcza jest bowiem podstawowym warunkiem pociągnięcia do odpowiedzialności niesprawczej. Ta ostatnia stanowi niejako reperkusję pociągnięcia do sprawczej odpowiedzialności karnej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 4; 91-105
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyłączenie odpowiedzialności karnej lekarza za wykonanie chirurgicznego zabiegu zmiany płci
    Exclusion of the criminal liability of a doctor in sex reassignment surgery
    Autorzy:
    Kozioł, Iga
    Łakomy, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499656.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transseksualizm
    zabieg adaptacyjny
    zabieg leczniczy
    kontratyp
    odpowiedzialność karna lekarza
    transsexualism
    sex reassignment surgery
    medical treatment
    justification
    criminal liability of a doctor
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę prawnej dopuszczalności chirurgicznego zabiegu „zmiany płci”, poprzez wyłączenie odpowiedzialności karnej lekarza. Tematyka zabiegu uzgodnienia płci budzi kontrowersje w obszarze prawa karnego z punktu widzenia wyłączenia bezprawności dokonania tego rodzaju zabiegu. Część badaczy stoi na stanowisku, że to zjawisko powinno być traktowane jako zabieg medyczny i w konsekwencji opowiada się za pierwotną legalnością chirurgicznej zmiany płci. Z drugiej strony, powyższe stanowisko jest niekoherentne z tendencją do zaprzestania klasyfikowania transseksualizmu jako choroby psychicznej, która ma na celu ograniczenie stygmatyzacji osób transpłciowych. Tym samym należy zaprezentować inne koncepcje uzasadniające wyłączenie bezprawności zabiegu adaptacyjnego wypracowane przez polską naukę prawa karnego, które są związane z tematyką kontratypów. Owe koncepcje obejmują przede wszystkim kwestie zgody dysponenta dobrem oraz stanu wyższej konieczności. Jednocześnie, rozwiązania prezentowane przez doktrynę nie wydają się być adekwatne dla praktyki w tym zakresie, co uzasadnia konieczność omówienia potencjalnych zmian legislacyjnych w analizowanym obszarze.
    This paper contains an analysis of the legality of the sex reassignment surgery by excluding criminal liability of a doctor. The issue of sex reassignment in the area of criminal law raises controversies due to the exclusion of the unlawfulness of doctor’s activity. Some scholars share the point of view that presented matter should be concerned as a medical treatment and thus be recognized as primarily legal. Nevertheless, such standpoint may be incoherent with the tendency to exclude transsexualism from the catalogue of mental diseases and to prevent transgender population from stigmatization. Therefore, Polish doctrine of criminal law aims at finding other potential solutions in order to exclude unlawfulness of doctor’s behavior. Consequently, the theories of justifications are presented, particularly with an analysis that concerns the consent of the owner of the good and the force majeure concept. However, presented solutions do not seem to be adequate and comprehensive enough, hence the authors concluded with the necessity of legislative activity in this sphere and eventually pointed out possible de lege ferenda postulates.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 131-145
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność za wydanie i wykonanie rozkazu o treści przestępnej w świetle ustawodawstwa karnego obowiązującego w II Rzeczypospolitej
    Responsibility for issuing and carrying out an order with criminal content in light of the criminal legislation in force in the Second Polish Republic
    Autorzy:
    Romańczuk-Grącka, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348405.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    history of criminal law
    military criminal law
    military order
    criminal responsibility
    historia prawa karnego
    wojskowe prawo karne
    porządek wojskowy
    odpowiedzialność karna
    Opis:
    Jednym z wyzwań odrodzonego po odzyskaniu niepodległości państwa polskiego było dążenie do ujednolicenia sądownictwa, w tym prawa karnego wojskowego. Droga do sukcesu nie była łatwa i w dużej mierze zależała od efektów prac nad kodyfikacją prawa karnego powszechnego. Losy obu wielkich kodeksów z 1932 r. były więc ze sobą splecione, zwłaszcza w zakresie odpowiedzialności karnej żołnierza za przestępstwo pospolite. Celem artykułu jest przedstawienie regulacji prawnych dotyczących tego zagadnienia obowiązujących w okresie II Rzeczypospolitej w ujęciu ewolucyjnym. Analizie poddano zakres przedmiotowy i uwarunkowania formalne rozkazu w sprawach służbowych wobec żołnierzy oraz zasady odpowiedzialności związane z jego wydaniem i wykonaniem, ze szczególnym uwzględnieniem dynamicznie rozwijającej się w tym czasie zasady indywidualizacji winy. W tym celu porównano regulacje ustawodawstwa wojskowego z niektórymi instytucjami prawa karnego powszechnego, takimi jak podżeganie, pomocnictwo oraz – w mniejszym stopniu – nieodparty przymus.
    One of the obvious challenges for the reborn Polish state after regaining independence was the pursuit of uniformity within the judiciary, including military criminal law. The road to success was not an easy one and it depended to a large extent on the effect of the works on the codification of common criminal law. The fate of the two great codes of 1932 was therefore intertwined, especially in respect to a soldier’s criminal liability for a common crime. The aim of the present article is to portray the legal regulations concerning this issue which were in force during the Second Polish Republic period from an evolutionary perspective. The objective scope and formal conditions of issuing an order in official matters in relation to soldiers as well as the rules concerning responsibility related to its issuing and execution were subjected to analysis. Particular emphasis was placed on the principle of individualization of guilt, which was dynamically developing at that time. For this purpose, the regulations of military legislation were compared with some institutions of common criminal law, such as incitement, aiding, and – to a lesser extent – irresistible compulsion.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 2; 67-87
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karnoprawna odpowiedzialność sprawców przestępstw przeciwko dobrom kulturalnym popełnionych w okresie konfliktu zbrojnego jako element międzynarodowej ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego
    Criminal-law liability of perpetrators of crimes against cultural goods committed during armed conflicts as part of the international protection of the world cultural heritage
    Autorzy:
    Gerecka-Żołyńska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693153.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal law protection of world heritage
    individual criminal liability of natural persons
    International Criminal Court
    armed conflicts
    jurisdiction
    karnoprawna ochrona światowego dziedzictwa
    indywidualna odpowiedzialność karna osób fizycznych
    Międzynarodowy Trybunał Karny
    konflikt zbrojny
    jurysdykcja
    Opis:
    The article presents two international documents produced in the last decade of the twentieth century, the adoption of which was intended to contribute, among other things, to a more effective protection of cultural assets in times of armed conflicts. The increase in their effectiveness was mainly the result of distinguishing individual criminal liability of perpetrators of offences against cultural property by national and international jurisdictions. Accordingly, the provisions of Second Protocol to the Hague Convention of 1954 for the Protection of Cultural Property in the Event of Armed Conflict (1999) and the provisions of the Statutes of the International Criminal Court have been duly discussed. Attention was drawn to the similarities and differences in these documents which allow to eliminate the existing legal loopholes and the still unsatisfactory level of protection of cultural goods in times of armed conflicts.
    W artykule przedstawiono dwa dokumenty międzynarodowe powstałe w ostatniej dekadzie XX w., a których przyjęcie miało przyczynić się m.in. do zagwarantowania skuteczniejszej ochrony dóbr kulturalnych w okresie konfliktów zbrojnych. Wzrost skuteczności połączono przede wszystkim z kwestią wyodrębnienia indywidualnej odpowiedzialności karnej sprawców przestępstw przeciwko wskazanym dobrom, w obrębie jurysdykcji krajowych i jurysdykcji międzynarodowej. Omówiono zatem w odpowiednim zakresie postanowienia Drugiego protokołu do Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w okresie konfliktu zbrojnego oraz Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego. Zwrócono uwagę na podobieństwa i różnice w zakresie, w jakim wskazane dokumenty pozwalają wyeliminować istniejące dotychczas luki prawne oraz w jakim utrzymują nadal niesatysfakcjonujący społeczność międzynarodową poziom ochrony dóbr kulturalnych w okresie konfliktu zbrojnego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 1; 255-267
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązek gwaranta w prawie karnym
    Guarantor’s obligation in criminal law
    Autorzy:
    Tokarczyk, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692764.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    crimes committed by omission
    warranty to prevent an effect
    warrant’s obligation
    criminal liability for consequential crime committed by omission
    przestępstwo popełnione przez zaniechanie
    gwarant nienastąpienia skutku
    treść obowiązku gwaranta
    odpowiedzialność karna za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie
    Opis:
    The purpose of this paper is to present the duties of a person obliged to prevent the occurrence of a consequential harm in criminal law. The discussion on criminal liability for consequential crimes committed as a result of a failure to perform a specific legal duty usually focuses only on the broken chain of causation and omission to act, and the sources of the obligation to take an action. The author analyses the content of the warrant’s duties, or, in other words, what a warrant is obliged to do. The limits of the obligation depending on a specific situation which is to be prevented are also discussed, followed by a list of consequences for a failure to perform the duty or improper performance of the duty by a person obliged to prevent criminal consequences.
    Celem artykułu jest przedstawienie treści obowiązku działania po stronie gwaranta nienastąpienia skutku w prawie karnym. Dyskusja wokół przesłanek odpowiedzialności karnej za przestępstwa skutkowe popełnione przez zaniechanie skupia się z reguły na zagadnieniu związku przyczynowego oraz źródeł obowiązku po stronie gwaranta. Autor analizuje treść tego obowiązku, a więc to, co jest gwarantowi nakazane czynić. Autor wskazuje, jakie są granice obowiązku ze względu na rodzaj niebezpieczeństwa, któremu gwarant ma przeciwdziałać. Ponadto omawia, jakie są konsekwencje niespełnienia obowiązku albo niewłaściwego spełnienia obowiązku przez osobę zobowiązaną do zapobiegnięcia skutkowi.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 203-214
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność świadka składającego fałszywe zeznania w obawie przed grożącą mu odpowiedzialnością karną – glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. akt I KZP 5/21
    Liability of a witness giving false testimony in fear of criminal responsibility – commentary on the I KZP 5/21 resolution of the Supreme Court
    Autorzy:
    Dołęgowski, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409328.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    false testimony given by a witness
    right to defense
    false statements given by a defendant
    Opis:
    The commentary pertains to the problem of witnesses giving false testimony in fear of criminal responsibility, which was the subject of the Supreme Court resolution pronounced by 7 Supreme Court judges on 9.11.2021, bearing the signature I KZP 5/21. Due to the fact that it is given the force of a legal principle, the resolution will be of utmost importance for both defense attorneys and prosecutors. The Supreme Court issued the aforementioned resolution in order to normalize its case law regarding Article 233 § 1a of the Polish Penal Code and in doing so the Supreme Courts supports verdict I KZP 19/10. Side notes on the commentary contain a discussion on false testimony, false explanation and the right to defense and the scope of these, in addition to a review of the legal doctrine in this scope. In the commentary, the author attempts to clarify and interpret Article 233 § 1a of Polish Penal Code, due to this point having been omitted in the resolution. The commentary approves the Supreme Court’s stance, mainly because of convincing arguments and conclusions drawn from interpreting the aforementioned article, especially the fact that the article does not extend the range of subjects expressed in Article 233 § 1 of the Polish Penal Code. The resolution in question contradicts the interpretation of the aforementioned provisions as advocated by the National Prosecutor’s Office, yet giving it the force of a legal principle should clarify the interpretative doubts of Article 233 § 1a of the Criminal Code.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2023, 3 (43); 193-206
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies