Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Algieria"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Czynnik „arabskiej wiosny” w stosunkach Unia Europejska–Algieria
The factor of the “Arab Spring” in relations between the European Union and Algeria
Autorzy:
Stachurska-Szczesiak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043241.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
relations between the European Union and Algeria
Arab Spring
the Hirak movement
sustaining development
democratization changes
stosunki Unii Europejskiej z Algierią
wiosna arabska
ruch Hirak
rozwój samopodtrzymujący
przemiany demokratyzacyjne
Opis:
W 10 rocznicę masowych protestów zwanych „wiosną arabską”, jakie przeszły przez państwa południowej flanki basenu Morza Śródziemnego (BMŚ), rozumienie świata staje się bardziej złożone. Dla Unii Europejskiej (UE) rewolty dokonane w państwach z nią sąsiadujących były „strategicznym zaskoczeniem” i zburzyły jej dotychczasowe założenia wobec regionu, zmuszając ją do ich rewizji i szybkiego reagowania. Dla społeczeństw arabskich były wyrazem „przebudzenia”, przełamując uczucie strachu oraz buntu wobec panujących reżimów autorytarnych, a także próbą odrzucenia neoliberalnego sposobu „urządzania świata”. Algieria zajmuje strategiczne miejsce na mapie bilateralnych relacji, jakie UE utrzymuje z państwami dotkniętymi „wiosną arabską. Bliskość geograficzna, przeszłość historyczna oraz potencjał jaki posiada to państwo sprawiają, że UE jest „na nowo” obecna w Algierii, wspierając ją w trudnej drodze przekształceń polityczno-gospodarczych. Celem niniejszego artykułu jest analiza wpływu „wiosny arabskiej” na kształt współczesnych stosunków UE–Algieria, zwracając uwagę na ramy wyznaczone przez „Wspólne Priorytety Partnerstwa”, koncentrując się na trzech kluczowych sektorach współpracy ustalonych na lata 2018–2020.
On the 10th anniversary of the mass protests known as the “Arab Spring” that passed through the southern Mediterranean countries, understanding of the world becomes more complex. For the European Union (EU), the revolts in its neighbors came as a “strategic surprise” and destroyed its prevision assumptions about the region, forcing it to revise them and react quickly. For Arab Societies, they were an expression of “awakening”, breaking the feeling of fear and rebellion against the ruling authoritarian regimes, as well as an attempt to reject the neoliberal way of “arranging the world”. Algeria occupies a strategic place on the map of bilateral relations that the EU maintains with the countries affected by the “Arab Spring”. The geographic proximity, historical past and the potential of this country make the EU present in Algeria “anew”, supporting it in the difficult path of political and economic transformations. The aim of this article is to analyze the impact of the “Arab Spring” on the shape of contemporary EU-Algeria relations, paying attention to the framework set by the “Common Partnership Priorities”, focusing on the three key sectors of cooperation established for 2018–2020.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2021, 15; 107-123
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De la protection de l’environnement dans les Constitutions Algeriennes
Environmental protection in Algerian Constitutions
Ochrona środowiska w algierskich Konstytucjach
Autorzy:
Tabti, Rabah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26368869.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Algieria
statuty
konstytucje
środowisko
przyroda
r(ewolucja)
Algeria
charters
constitutions
environment
nature
r(evolution)
Algérie
chartes
environnement
r(évolution)
Opis:
Depuis son indépendance en 1962, l’Algérie a subi des transformations politiques et environnementales. Malgré les obstacles de la reconstruction, la préoccupation environnementale s’est graduellement inscrite dans les textes fondamentaux du pays, notamment les chartes et les constitutions. Même si la constitution de 1963 était muette sur l’environnement, révélant un manque d’attention à l’époque ; mais depuis 1976, des évolutions significatives ont surgi, avec l’implémentation de politiques environnementales axées sur la préservation de la nature. Les chartes nationales de 1976 et 1986, ainsi que les constitutions de 1976, 1989, 1996, 2008, 2016 et particulièrement celle de 2020, ont toutes impulsé des mesures pour la protection de l’environnement. Ces textes fondamentaux sont sans équivoque quant à l’urgence de préserver la nature face au dérèglement climatique et à la nécessité d’une action immédiate. Ces évolutions législatives, notables et révolutionnaires, ont élevé le statut de l’environnement dans le cadre législatif et juridique algérien, témoignant d’une harmonie retrouvée entre l’Algérie, ses valeurs culturelles, son histoire et ses engagements internationaux. Dans ce contexte, une lecture critique a scruté la prise en charge de l’environnement et du climat dans les diverses constitutions et textes juridiques algériens. Les résultats mettent en avant l’importance attribuée à la protection de la nature dans ces documents, tout en soulignant le besoin d’une mise en œuvre plus efficace sur le terrain. Malgré les progrès notables depuis l’indépendance, avec l’émergence de politiques environnementales et l’intégration de la question environnementale dans les textes fondamentaux, l’Algérie doit encore déployer d’importants efforts pour concrétiser ces lois et véritablement préserver la nature sur son territoire.
Od momentu uzyskania niepodległości w 1962 roku Algieria przeszła znaczące przemiany polityczne i środowiskowe. Pomimo wyzwań związanych z odbudową po okresie niepodległości, troska o środowisko stopniowo znalazła swoje miejsce w ustawach tego kraju, w tym w statutach i  konstytucjach. Chociaż konstytucja z 1963 roku pozostała milcząca w  kwestiach środowiskowych, co wskazuje na historyczny brak uwagi, od  1976 roku zaczęły się istotne zmiany, związane z wprowadzeniem polityk środowiskowych mających na celu ochronę przyrody. Krajowe statuty z 1976 i 1986 roku, a także konstytucje z lat 1976, 1989, 1996, 2008, 2016, a  zwłaszcza z 2020 roku wprowadziły środki na rzecz ochrony środowiska. Owe ustawy zasadnicze jednoznacznie podkreślają pilną potrzebę ochrony przyrody w obliczu zmian klimatycznych i konieczność natychmiastowego działania. Te istotne i przełomowe zmiany w ustawodawstwie podniosły status środowiska w algierskim systemie ustawodawczym i prawodawczym, sygnalizując pojednanie Algierii z jej wartościami kulturowymi, historią i  międzynarodowymi zobowiązaniami. W tym kontekście przeprowadzono krytyczną analizę integracji kwestii środowiskowych i klimatycznych w różnych konstytucjach i aktach prawnych Algierii. Wyniki podkreślają istotność przypisaną ochronie przyrody w tych dokumentach, jednocześnie wskazując na konieczność bardziej skutecznej implementacji na miejscu. Pomimo znaczących postępów od uzyskania niepodległości, charakteryzujących się pojawieniem się polityk środowiskowych i włączeniem dyskursu ekologicznego do ustaw zasadniczych, Algieria nadal musi włożyć znaczne wysiłki w celu zrealizowania tych praw i rzeczywistej ochrony swojego krajobrazu naturalnego.
Since its independence in 1962, Algeria has undergone significant political and environmental transformations. Despite the challenges of post-independence reconstruction, environmental concerns have gradually found their place within the foundational documents of the nation, including charters and constitutions. Although the constitution of 1963 remained silent on environmental matters, indicative of a historical lack of emphasis, pivotal shifts occurred from 1976 onward, marked by the introduction of environmental policies geared toward nature preservation. National charters of 1976 and 1986, as well as the constitutions of 1976, 1989, 1996, 2008, 2016, and notably that of 2020, have all propelled measures for environmental protection. These foundational texts unequivocally underscore the urgency of safeguarding nature in the face of climate disruption and the imperative of immediate action. These legislative developments, substantial and transformative, have elevated the status of the environment within the Algerian legislative and legal framework, signifying a reconciliation between Algeria, its cultural values, history, and international commitments. In this context, a critical inquiry has meticulously examined the integration of environmental and climatic concerns within various Algerian constitutions and legal texts. Findings underscore the significance attributed to nature protection within these documents, while underscoring the necessity for more effective on-ground implementation. Despite notable advancements since independence, characterized by the emergence of environmental policies and the integration of environmental discourse into foundational texts, Algeria must still exert considerable efforts to materialize these laws and genuinely preserve its natural landscape.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2024, 57; 7-40
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych wobec regionów o niskim stopniu zainteresowania na przykładzie wybranych krajów Afryki Północnej w latach 1989-2001
United States’ foreign policy towards low interest regions on the example of selected North African countries in 1989-2001
Autorzy:
Wordliczek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616424.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Morocco
Algeria
Maghreb
Mauretania
United States
Maroko
Algieria
Sahara Zachodnia
Stany Zjednoczone
Opis:
During the Cold War and in the 1990s, Maghreb states, with the exception of Egypt, were treated marginally by successive US administrations. The situation changed after the terrorist attacks took place in New York and Washington D.C. in September 2001. The paper presents the main political problems in relations between the United States and Maghreb states in the 1990s. These main problems were: the political crisis in Algeria, and the political and military conflict between Morocco and Algeria over Western Sahara. From the US point of view the most important were the implications of these events for the international relations.
Przez okres zimnej wojny i bezpośrednio po jej zakończeniu, aż do wydarzeń z 11 września  2001 r. kraje Afryki Północnej, z wyjątkiem Egiptu, były traktowane marginalnie przez kolejne administracje amerykańskie. Artykuł dotyczy miejsca krajów Maghrebu w polityce zagranicznej USA w latach 90 – tych XX wieku. Do głównych problemów związanych z obszarem Afryki Północnej, które skupiały uwagę Waszyngtonu w ostatniej dekadzie ubiegłego wieku należały: konflikt między Algierią i Marokiem o Saharę Zachodnią oraz kryzys polityczny w Algierii i implikacje międzynarodowe wynikające z tego konfliktu. Autor podejmuje próbę odpowiedzi na dwa główne pytania: jakie były cele polityki zagranicznej USA wobec krajów Maghrebu w latach 90 – tych XX wieku? Jakie instrumenty polityki zagranicznej Stany Zjednoczone wykorzystywały w stosunkach z Algierią, Marokiem i Mauretanią?
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2015, 4; 79-91
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Problem of Migration from Sub-Saharan Africa to Algeria in the Twenty-First Century
Problem nieregularnych migracji z Afryki Subsaharyjskiej do Algierii w XXI wieku
Autorzy:
Voytyuk, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147251.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Algeria
irregular migration
expulsions
Trans-Saharan migration route
Algieria
nieregularne migracje
wydalenia
transsaharyjski szlak migracyjny
Opis:
In the twenty-first century, there was a sharp increase in migration from sub-Saharan Africa to Algeria, and the Sahel zone became a hot stop for illegal human smuggling. Some immigrants go to the north of the country to continue their journey to Europe; others remain in Algeria, treating it as a destination country and do not continue their journey. Algeria has been repeatedly accused of using illegal practices against migrants, such as deportations, pushbacks, and detentions. The aim of the article is to try to assess the scale of the problem of illegal immigration in Algeria based on available statistical data and their periodisation. The main routes taken by migrants will be described, as well as the basic principles of migration policy in Algeria. The following hypotheses were put forward: 1) Algeria is mainly a transit country for migrants from sub-Saharan Africa; 2) The main irregular migration routes lead from the Sahel zone; 3) There is unequal treatment of people in terms of violations of Algerian law (division into Algerians and others). For the purposes of the article, the following research methods were used – analysis and synthesis, comparative method, statistical method, and systemic approach.
W XXI wieku nastąpił gwałtowny wzrost migracji z Afryki Subsaharyjskiej do Algierii, a strefa Sahelu stała się, głównym miejscem nielegalnego przemytu ludzi. Niektórzy imigranci udają się na północ kraju, aby kontynuować podróż do Europy; inni pozostają w Algierii, traktując ją jako kraj docelowy i nie odbywają dalszej podróży. Algieria była wielokrotnie oskarżana o stosowanie wobec migrantów nielegalnych praktyk, takich jak deportacje, pushbacki, zatrzymania. Celem artykułu jest próba oceny skali problemu nielegalnej imigracji do Algierii na podstawie dostępnych danych statystycznych i ich periodyzacji oraz opisanie głównych sposobów przemytu ludzi oraz scharakteryzowanie podstawowych zasad polityki migracyjnej. Dlatego też postawiono następujące hipotezy: 1) Algieria jest głównie państwem tranzytowym dla migrantów z Afryki Subsaharyjskiej; 2) Główne szlaki nielegalnych migracji prowadzą ze strefy Sahelu; 3) Odnotowuje się nierówne traktowanie osób pod względem łamania algierskiego prawa (podział na Algierczyków i innych). Na potrzeby artykułu zostały wykorzystane następujące metody badawcze – analiza i synteza, metoda komparatystyczna, statystyczna oraz podejście systemowe.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 181-193
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies