Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dramatic time" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Juegos temporales en el teatro de Gustavo Ott
Autorzy:
Falska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186545.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Gustavo Ott
teatro
tiempo dramático
theatre
dramatic time
Opis:
Gustavo Ott es un dramaturgo venezolano contemporáneo galardonado con numerosos premios nacionales e internacionales. Es autor de unas cuarenta obras escritas desde los años ochenta hasta la actualidad y representadas en varios países del mundo. El objetivo de este artículo es acercarse al teatro de Gustavo Ott con el fin de constatar la importancia que cobra el tiempo en su producción y analizar cómo funciona en la estructura dramática. Su interés por el tiempo se manifiesta en varios niveles, desde consideraciones de carácter filosófico, científico, hasta su manejo dramatúrgico mediante varios recursos y procedimientos. Se estudian en el trabajo las alteraciones de la duración y del orden del tiempo, vistas desde la perspectiva de la relación entre el tiempo diegético y el escénico, así como el tiempo irreal, onírico (sueños, alucinaciones) y el tiempo alternativo.
Źródło:
Itinerarios; 2019, 29; 335-352
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Influence of Dramatic Conventions on the Audience’s Perception of the Fictional Time in William Shakespeare’s The Comedy of Errors
Autorzy:
Kaczyński, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/572006.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
William Shakespeare
Comedy of Errors
Dramatic Conventions
Fictional Time
Soliloquy
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest wpływowi, jaki wywierają użyte przez Szekspira konwencje teatralne w Komedii omyłek na percepcję czasu fikcyjnego sztuki. W oparciu o metodologię prof. Jerzego Limona wyłożoną w jego książce Chemia teatru, autor dokonuje próby skategoryzowania poszczególnych przypadków mówienia postaci „do siebie” jako solilokwia, mówienie na stronie oraz monologi. Zwraca uwagę, iż zdecydowana większość solilokwiów wypowiadanych przez osoby dramatu jest de facto nie znakami stanu umysłu mówiących, lecz znakami mowy kierowanej bezpośrednio do siebie, co łączy się z możliwością zauważenia takiego typu zachowania przez inne postaci.
Źródło:
Acta Philologica; 2014, 45; 15-21
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies