Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stosunki" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Stosunki polsko-francuskie 1986–1989
Polish-French relations in the years 1986–1989
Autorzy:
Pasztor, Maria
Jarosz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091778.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
komunizm
stosunki polsko-francuskie
Mitterrand
stosunki gospodarcze
stosunki kulturalne
communism
Polish-French relations
economic relations
cultural relations
Opis:
Uformowany po zwycięstwie w wyborach parlamentarnych we Francji prawicowej koalicji (w marcu 1986 r.) rząd Jacques’a Chiraca przyjął wobec władz PRL strategię stopniowej normalizacji, ale bez spektakularnych gestów. Wizyty w Polsce złożyli m.in. minister do spraw sportu i młodzieży, Christian Bergelin (w październiku 1986 r.) oraz minister spraw zagranicznych Jean-Bertrand Raimond (w kwietniu 1987 r.). Znakiem czasu i świadectwem intencji utrzymania dialogu z opozycją było to, że szef francuskiej dyplomacji spotkał się również z przedstawicielami polskiej opozycji (w ambasadzie Francji w Warszawie). Pod wpływem zachodzących w Polsce przemian politycznych, w tym przede wszystkim rozmów władz komunistycznych z opozycją, które doprowadziły do Okrągłego Stołu i pierwszych po wojnie częściowo wolnych wyborów parlamentarnych, następował rozwój kontaktów na najwyższym szczeblu. Rangę symbolu przemian miała wizyta Lecha Wałęsy w Paryżu w grudniu 1989 r. i w Polsce prezydenta F. Mitteranda, który przybył do Warszawy 14 czerwca 1989. W dziedzinie gospodarczej na relacje dwustronne największy negatywny wpływ wywierało zadłużenie Polski wobec Francji, które pod koniec 1980 r. wynosiło około 2,5 mld USD, a w 1988 – około 3,3 mld USD. Negocjacje na temat spłat tego zadłużenia wobec państw Zachodu odbywały się w ramach Klubu Paryskiego. Spadek polskiego eksportu do Francji, który w stanie wojennym i do 1988 r. nie osiągnął wielkości z 1980 r., wynikał przede wszystkim z drastycznego zmniejszenia sprzedaży polskiego węgla. Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce, represje wobec opozycji politycznej oraz ograniczenia swobód obywatelskich odbiły się również na relacjach naukowych i kulturalnych. Zmiany na lepsze odnotowano w drugiej połowie lat 80. Wy miana naukowa i kulturalna odbywała się coraz częściej poza centralnie ustalanymi programami. Lata 80. trudno nazwać owocnymi w relacjach między FPK i PZPR. Francuscy komuniści, którzy w okresie wprowadzania stanu wojennego w Polsce byli w koalicji rządowej, nie mogli zająć stanowiska rażąco innego niż ich socjalistyczni współpartnerzy. Sytuacja zmieniła się po ich wyjściu z koalicji rządowej w lipcu 1984 r. Odtąd kontakty były coraz częstsze, ale ich znaczenie coraz mniejsze, wobec słabnięcia pozycji i wpływów ruchu komunistycznego w Europie.
The government of Jacques Chirac, formed after the right-wing coalition victory in parliamentary elections (March 1986), followed a strategy toward PRL authorities of gradual normalization; there were no spectacular gestures. In October 1987, the Minister for Sport and Youth, Christian Bergelin – among others – visited Poland, as did the Minister of Foreign Affairs, Jean-Bertrand Raimond, in April 1987. A sign of the times, and a testament to fact that France intended to maintain a dialogue with the opposition, was that the French Foreign Minister also met with representatives of the Polish opposition (at the French Embassy in Warsaw). The development of high-level contacts took place increasingly under the influence of the ongoing political transition in Poland, at the center of which were he talks going on between communist authorities and the opposition that led to the “round table” discussions, and then the first (partially) free parliamentary elections in the postwar era. The great symbol of change was Lech Wałęsa’s trip to Paris in December 1989, which was followed by President Mitterrand’s trip to Poland on 14 June 1989. In economics, the factor that had the greatest negative impact on bilateral relations was Poland’s debt to France. At the end of 1980, that debt was approximately $ 2.5 billion, and in 1988, it was about 3.3 billion dollars. Negotiations on the repayment of Poland’s debt to Western countries took place within the framework of the Paris Club. Polish exports to France fell, primarily due to drastic reductions in the sales of Polish coal, and did not reach 1980 levels until 1988. The introduction of martial law, repression of the political opposition, and the restriction of civil liberties in Poland, also affected academic, scientific and cultural relations. Improvement came in the second half of the 1980s. Academic, scientific and culturalexchange activities took place increasingly outside of the main group of established programs. In the 1980s, France lost its powerful position as a destination for Polish scholars. The 1980s can hardly be called fruitful in terms of the PCF’s relations with the PZPR. When martial law was imposed on Poland, the French communists were in a coalition government, and they were unable to take a position that was very different than the one being taken by their Socialist partners. After the PCF left the coalition government in July 1984, this situation changed; in July 1985, a PCF delegation travelled to Warsaw for the first time since 1979. After that, the network of contacts became broader, though its significance – given the weakening position and influence of the communist movement in Europe – was getting smaller and smaller.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 353-366
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Promises and Pitfalls of Realist Explanations of Power Politics in Europe
Autorzy:
Jørgensen, Knud Erik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091862.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
International relations
Polityka zagraniczna
Stosunki międzynarodowe
Opis:
This article critically examines the promises and pitfalls of realist explanations of power politics in Europe. Starting with the pitfalls and drawing on a previous paper about the end of the realist tradition in Europe, Jørgensen argues that realism is a theoretical tradition (among several others) and that as such realism's utility as an explanatory tool is close to zero. By contrast, realist theories might have some utility in explaining power politics, not least in applications of balance of power theory, balance of threat theory, theories of alliance politics, power transition theory or theories of foreign policy. Subsequently, the explanandum, 'power politics', is characterised as an attractive yet slippery concept that is in severe need of specification. Moreover, the article points out the obvious, specifically that the region in question - Europe - is part of the world and that, when explaining power politics in Europe, several (neo-)realist approaches would highlight the importance of systemic structural factors. Concerning the promises of realist explanations, it seems useful to examine the conditions under which the utility of realism in explaining power politics in Europe would increase: i) further gains of the European right and far right; ii) further advances of revisionist Russia; iii) the EU disintegrating, cf. challenges to the euro, Schengen, and exit strategies such as Grexit and Brexit; iv) intra-realist tradition developments include a thorough reconsideration of the realist research agenda, for instance: by means of entering the experience of problem-oriented eclectic approaches, specifically giving up claims about realist supremacy, forgetting the bold claim that only realist theories describe the world as it is, specifying when or where realist theory is relevant and where it is not. The article has three recommendations: realists should give up Europe as a region in which realist approaches are relevant (with a few notable exceptions); instead realists could choose global power shifts or regional balances of power in the Far East or the Middle East. The engagement of the US/Russia/Iran/Turkey/ Saudi Arabia in the Middle East could be seen as a soft case for realist analysts.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 91-103
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskursywne ujęcie tożsamości państwa w stosunkach międzynarodowych
Autorzy:
Skolimowska, Anna
Wyszyńskiego, Uniwersytet Kardynała Stefana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092231.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Słowa kluczowe
tożsamość
konstruktywizm
poststrukturalizm
dyskurs
stosunki międzyanrodowe
Opis:
Zagadnienie tożsamości państwowych uczestników relacji międzynarodowych od lat 80. XX w. zaczyna powracać do naukowej refleksji na temat stosunków międzynarodowych dzięki zmianom, jakie do nauki o stosunkach międzynarodowych wnosi konstruktywizm1. Oferowana przez niego optyka wymiaru ontologicznego rzeczywistości międzynarodowej pozwala na analizę takich zagadnień, jak m.in.: tożsamość, dyskurs, normy czy wartości w przestrzeni międzynarodowej, które pozostawały dotychczas na marginesie refleksji teoretycznej paradygmatów głównego nurtu, takich jak neorealizm czy neoliberalizm. Za sprawą tzw. zwrotu konstruktywistycznego tożsamość staje się jednym z istotniejszych zagadnień, przez którego pryzmat analizowana jest rzeczywsitość międzynarodowa. Wielość jednak konstruktywistycznych interpretacji rzeczywistości międzynarodowej, wyrażająca się w istnieniu kilku jego odmian (w artykule przyjęto dwójpodział na konstruktywizm tradycyjny oraz krytyczny) jest źródłem wielorakich interpretacji fenomenu tożsamości państwa w ramach tego paradygmatu. Owa wielość jest zarazem źródłem konstruktywistycznych problemów z kategorią tożsamości: sposobem badania i wyjaśniania, jak również niejednoznacznością na gruncie definicyjnym. Warte zwrócenia uwagi badawczej jest ujęcie dyskursywne tożsamości oferowane przez badaczy reprezentujących konstruktywizm krytyczny, nawiązujący w tym aspekcie do dorobku poststrukturalistycznej tradycji badań językowych. Tutaj tożsamość państwa jawi się jako fenomen nietrwały, procesualny i kontekstualny, uzgadniany oraz kształtowany za pomocą języka. Takie ujęcie tożsamości państwa jest wyzwaniem dla osadzonych w tradycji pozytywistycznej czy behawioralnej paradygmatów nauki o stosunkach międzynarodowych.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2019, 55, 1; 109-130
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palestyna - państwo nieuznawane
Palestine - An Unrecognised State
Autorzy:
Kleczkowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091830.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International law
International relations
State
Prawo międzynarodowe
Stosunki międzynarodowe
Państwo
Opis:
Problematyka państwowości Palestyny pozostaje jednym z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień współczesnego prawa międzynarodowego i stosunków międzynarodowych. Mimo stanowiska prezentowanego w rezolucjach Zgromadzenia Ogólnego ONZ, a także przystąpienia Palestyny do wielu ważnych umów międzynarodowych, na prawach takich samych jak powszechnie uznane państwa, część państw wyraża nadal wątpliwości, jeśli chodzi o istnienie Państwa Palestyńskiego. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie, że Palestyna spełniła kryteria państwowości, a państwa, które do tej pory nie dokonały jej uznania, dopuszczają się tzw. uznania spóźnionego. W pierwszej części artykułu są więc krótko omówione wzajemne relacje między instytucją uznania a zjawiskiem państwowości. Dalej scharakteryzowana jest obecność Palestyny na forum ONZ. Kolejna część poświęcona została omówieniu spełnienia przez Palestynę kryteriów państwowości. Następnie przedstawione są przykłady relacji bilateralnych Palestyny i nieuznających jej państw, co służy wskazaniu, czym jest uznanie spóźnione i dorozumiane. Ostatnia część została poświęcona problematyce uznania spóźnionego.(abstrakt oryginalny)
Palestine's statehood remains one of the most controversial issues of contemporary international law and international relations. Despite the position presented in resolutions adopted by the UN General Assembly as well as Palestine having joined many important international agreements under the same conditions as universally recognised states, some states still express doubts about the existence of the State of Palestine. The aim of this article is to show that Palestine has met the criteria of statehood and that states which have not so far recognised it are guilty of belated recognition. The first part of the article will briefly discuss the mutual relations between the institution of recognition and the phenomenon of statehood. Then the author shall characterise Palestine's presence in the United Nations. The next part will be dedicated to discussing how Palestine meets the criteria of statehood. Following that the author shall present examples of bilateral relations between Palestine and the countries that do not recognise it, which shall be later used to elaborate on the definitions of belated recognition and implicit recognition. The last part has been devoted to issues related to belated recognition.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 153-176
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korea Północna w dyskursie akademicko-eksperckim w Chinach
North Korea in the Academic and Expert Discourse in China
Autorzy:
Pietrewicz, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091850.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
International relations
Security
Polityka zagraniczna
Stosunki międzynarodowe
Bezpieczeństwo
Opis:
Szeroko pojęty problem północnokoreański od lat stanowi kluczowe wyzwanie dla bezpieczeństwa w regionie Azji Północno-Wschodniej. Kwestią, która regularnie powraca w dyskusji na temat rozwiązania problemów na Półwyspie Koreańskim, są stosunki Chin z Koreą Północną. Nagromadzenie wielu problemów, wynikających m.in. z charakteru działań podejmowanych przez władze w Pjongjangu, sprawiło, że stosunki z KRLD stały się poważnym wyzwaniem dla polityki zagranicznej ChRL w XXI w. Odzwierciedleniem coraz głębszych dylematów, przed jakimi stoi chińskie kierownictwo w swej północnokoreańskiej polityce, jest rozgrywająca się na ten temat dyskusja w chińskim środowisku akademickim i eksperckim. Celem artykułu jest przedstawienie wybranych poglądów oraz opinii chińskich badaczy i ekspertów na temat Korei Północnej i polityki zagranicznej ChRL wobec KRLD. Zdaniem autora sygnały płynące z dyskursu eksperckiego odnoszą się do faktycznych problemów i wyzwań, przed jakimi stoi północnokoreańska polityka Chin. Ujawnienie debaty można postrzegać jako określony sygnał wysłany przez władze w Pekinie pod adresem nie tylko reżimu w Pjongjangu, lecz także głównych zainteresowanych problemem północnokoreańskim w Waszyngtonie, Seulu, Tokio i Moskwie. Należy się również zastanowić, czy i w jakim stopniu krytyczne sygnały płynące ze środowiska eksperckiego mogą przełożyć się na ewentualną redefinicję założeń i kierunku polityki zagranicznej Chin wobec Korei Północnej.(abstrakt oryginalny)
The broadly defined North Korean problem has for years been a key challenge to security in Northeast Asia. Relations between China and North Korea are an issue that has been resurfacing on a regular basis in the debate on the resolution of the problems in the Korean Peninsula. Because of numerous accumulated problems, resulting from, among others, the Pyongyang's actions, the relations with the DPRK have become a challenge for the foreign policy of the PRC in the 21st century. The dilemmas faced by Chinese leadership in its North Korean policy, increasingly more serious, are reflected in the discussion on this subject in the Chinese academic and expert circles. The purpose of this article is to present selected views and opinions of Chinese scholars and experts on North Korea and the PRC's foreign policy towards the DPRK. In the author's opinion, the expert discourse signals actual problems and challenges faced by China's North Korean policy. The disclosure of the debate can be perceived as a specific signal sent by the authorities in Beijing the regime in Pyongyang as well as to the key actors interested in the North Korean problem in Washington, Seoul, Tokyo and Moscow. We should also consider whether and to what extent the critical signals coming from the expert circles may translate to a possible redefinition of the principles and directions of China's foreign policy towards North Korea.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 303-321
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki międzynarodowe - między pozytywizmem a postpozytywizmem
International Relations - Between Positivism and Post-Positivism
Autorzy:
Kozub-Karkut, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091860.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International relations
Positivism
Global management
Stosunki międzynarodowe
Pozytywizm
Zarządzanie globalne
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu są problemy obszaru badawczego stosunków międzynarodowych, wynikające przede wszystkim z podziałów teoretycznych powstałych wskutek tzw. wielkich debat. Tekst odnosi się także do konsekwencji debat teoretycznych dla rozwoju dyscypliny i ewentualnych możliwości ich kontynuacji. Ponadto jako źródło niewystarczającego postępu naukowego w stosunkach międzynarodowych wskazano wielodyscyplinarność tego obszaru badawczego, która przez badaczy nie zawsze jest oceniania jednoznacznie. W drugiej części publikacji przedstawiono główną oś podziału ostatniej, czwartej debaty, a więc teorie pozytywistyczne i postpozytywistyczne. Różnice pomiędzy nimi pokazano przede wszystkim na podstawie ich stosunku do zagadnienia przyczynowości oraz do roli, jaką przypisują społecznym kontekstom. Publikacja podejmuje też próbę osadzenia zagadnień czwartej debaty w warunkach polskiego dyskursu.(abstrakt oryginalny)
The subject of the article are the problems encountered in the research area of International Relations, resulting primarily from the theoretical divisions caused by the so-called 'Great Debates'. The text also addresses the consequences of theoretical debates for the development of the discipline and the possibilities to continue them. Furthermore, the multidisciplinary nature of this research area, on which opinions of researchers vary, has been identified as the source of insufficient scientific progress in international relations studies. The second part of the publication presents the main dividing line in the Fourth Great Debate (the most recent one), namely the division into positivist and post-positivist theories of international relations. The differences between these two have been shown primarily on the example of their attitudes to the notion of causality as well as to the role they ascribe to social contexts. The article is also an attempt to place the issues addressed by the Fourth Great Debate in the context of the Polish discourse.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 71-90
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza polityki zagranicznej państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (I)
An Analysis of the Foreign Policy of Latin American and Caribbean Countries (Part 1)
Autorzy:
Gawrycki, Marcin Florian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091866.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
International relations
Security
Polityka zagraniczna
Stosunki międzynarodowe
Bezpieczeństwo
Opis:
Artykuł proponuje metodę analizy polityki zagranicznej Ameryki Łacińskiej polegającą zarówno na wyodrębnieniu pewnych cech wspólnych dla całego regionu, jak i wskazaniu elementów charakterystycznych dla każdego kraju latynoamerykańskiego. Taka analiza niesie ze sobą pewne niebezpieczeństwa, gdyż jest to region, w którym poszczególne państwa wykazują pewne tożsame cechy (język, kultura, religia, dziedzictwo historyczne), co skłania do dokonywania uogólnień, z czym wiąże się zagrożenie dokonywania nadinterpretacji w wyciąganiu wniosków. Jeanne Hey wymienia jednak pięć czynników, które - jej zdaniem - przemawiają za dokonywaniem łącznej analizy polityki zagranicznej państw tego regionu: (1) Ameryka Łacińska i Karaiby były obiektem kolonialnej ekspansji Europy; chociaż kraje latynoamerykańskie w większości wywalczyły sobie niepodległość na początku XIX w., a państwa karaibskie dopiero w drugiej połowie XX w., to wspólna dla nich pozostaje walka z neokolonializmem; (2) gospodarki większości krajów regionu mają relatywnie słabą pozycję na rynku światowym i pozostają zależne od eksportu, głównie dóbr podstawowych, mimo wielu prób zmiany tego stanu rzeczy; (3) ukształtował się w nich specyficzny hierarchiczny model społeczeństwa, w którym potomkowie europejskich kolonizatorów znajdują się na górze drabiny społecznej, zaś pozostali mieszkańcy na dole; (4) wszystkie państwa tego regionu muszą prowadzić swoją politykę zagraniczną, uwzględniając hegemoniczną presję Stanów Zjednoczonych (choć inaczej objawia się ona w Ameryce Środkowej i na Karaibach, a inaczej w Ameryce Południowej); wreszcie (5) bogata literatura dotycząca tej części świata udowadnia istnienie wielu związków i zależności. Na podstawie tych założeń autor analizuje politykę zagraniczną wybranych państw latynoamerykańskich i karaibskich.(abstrakt oryginalny)
The article proposes a method for analysing the foreign policy of Latin America through identification of certain common features of the entire region and elements characteristic of each Latin American country. There are certain risks involved in this kind of analysis. On the one hand, the countries of the region share certain common traits (language, culture, religion, historical heritage), which encourages generalisations, but on the other hand, this gives rise to numerous risks of overinterpretation in drawing conclusions. Jeanne Hey, however, lists five factors which, in her opinion, weigh in favour of performing a combined analysis of the foreign policies of the countries of the region: (1) Latin America and the Caribbean were the target of European colonial expansion; although most Latin American countries secured their independence in the early 19th century whereas Caribbean countries followed suit only in the second half of the 20th century, they still share the experience of struggling against neo-colonialism; (2) the economies of most countries of the region have a relatively weak position in the global market and remain dependent on exports, mainly of necessity goods, despite many attempts to change that state of affairs; (3) the countries have developed a specific hierarchical social model where descendants of European colonisers are at the top of the social ladder and all the other citizens are at the bottom; (4) all countries of the region need to take into account the hegemonic pressure of the United States in conducting their foreign policies (albeit it manifests itself differently in Central America and the Caribbean than it does in South America); and finally, (5) the abundant literature concerning this part of the world proves the existence of a multitude of interrelations and interdependencies in the region. On this basis, the author analyses the foreign policies of selected Latin American and Caribbean countries.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 123-142
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russia and the European Union: The Present Rift and Chances for Future Reconciliation
Autorzy:
Khudoley, Konstantin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091873.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International relations
Cooperation
Partner relationships
Stosunki międzynarodowe
Współpraca
Relacje partnerskie
Opis:
The Ukrainian and Syrian crises have exerted a considerable negative impact on the relations between Russia and the EU, resulting as they did in upsetting strategic stability in Europe. A radical split has occurred in practically every sphere, affecting political, economic, military and humanitarian affairs. Its most painful manifestation is evident in the sphere of economy, where both parties have imposed sanctions and restrictive measures on each other, while it appears least harmful in the humanitarian sector. All in all, the former relations of partnership and cooperation have been superseded by dislike and even animosity. It will be very difficult to reach a compromise needed to overcome the split. The ruling circles of both Russia and the EU have limited room for manoeuvre for reasons that are not only international but domestic as well. They are very suspicious of each other. Nevertheless, the present confrontation is anomalous in the general pattern of centuries-old relations of Russia with European states and is likely to be overcome in the mid-term perspective. Yet a(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 195-213
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyszłość grupy krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku
The Future of the African, Caribbean and Pacific Group of States
Autorzy:
Kołodziejczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091945.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Politics
Trade relations
Sustainable development
Polityka
Stosunki handlowe
Rozwój zrównoważony
Opis:
Przedmiotem artykułu są rozważania na temat przyszłości grupy krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Ich uzasadnieniem są pojawiające się przesłanki zagrażające jedności grupy AKP. Ponadto polityka samej Unii Europejskiej wskazywała, że zasadność istnienia grupy powołanej dla prowadzenia specjalnych relacji z dawną Wspólnotą Europejską nie znajduje usprawiedliwienia w nowych uwarunkowaniach międzynarodowych. Decydenci AKP sami rozpoczęli wewnętrzną dyskusję na temat jej przyszłych perspektyw i powołali dwie grupy mające opracować szczegóły jej funkcjonowania w przyszłości. Celem artykułu jest przeprowadzenie analizy prac obu grup i próba oceny realizacji przyjętych założeń.(abstrakt oryginalny)
The article discusses the future of the African, Caribbean and Pacific Group of States (ACP) in the context of the emergence of factors that threaten the unity of the ACP. Furthermore, the policy pursued by the European Union has suggested that the existence of a group established with the aim of maintaining special relations with the former European Community is no longer justified in the new international circumstances. ACP decision-makers have started an internal debate on the future prospects of the grouping and have formed two groups to develop the principles of its functioning in the future. The aim of the article is to analyse the workings of both groups and evaluate the implementation of their objectives.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 253-264
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzje : Dmitri Trenin, What is Russia up to in the Middle East, Polity Press, Cambridge 2018, ss. 144
Autorzy:
Zielińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092087.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Diplomacy
International relations
Polityka zagraniczna
Dyplomacja
Stosunki międzynarodowe
Opis:
Książka Dmitria Trenina, wydana jesienią 2017 roku (z datą wydawniczą 2018) porusza temat niezmiernie istotny dla analityków rosyjskiej polityki zagranicznej, spraw bliskowschodnich, a także szerzej - zainteresowanych globalną dystrybucją potęgi. (fragment tekstu)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 245-248
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rousseaus Considerations on the Government of Poland and the General Will Beyond Borders
Autorzy:
Thompson, Benjamin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091885.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Politics
International relations
Social agreement
Polityka
Stosunki międzynarodowe
Umowa społeczna
Opis:
Jean Jacques Rousseau's thought is typically understood as avowing either cosmopolitan principles or patriotic ones. While a few studies have considered the compatibility of these principles, mostly Rousseau's cosmopolitan ideas seem impractical or even incompatible with his approach to republican political theory. This is especially asserted in regard to the affective or emotional ties and commitments that allow Rousseauian citizens to practice the politics of common goods. Karma Nabulsi argues, outside of this typical dichotomy, that Rousseau's General Will and the affective ties between people that go with it are actually compatible with global politics. This article returns to this issue and shows that Nabulsi is right but that the General Will can only be transnational; it cannot be cosmopolitan. Using Rousseau's Considerations on the Government of Poland to show the connection between the General Will in federal and transnational circumstances, I argue that the traditions necessary to maintain these affective ties can be dissociated from unitary political communities but cannot be extended at once to all of humanity. This recognition may be important since the focus on instituted traditions may prove a precondition for actually building transnational affective commitments, which in turn may be pivotal for realising other normative concerns in international political theory.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 323-342
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istoricheskaya pamyat' v pol'sko-rossiyskikh otnosheniyakh
Historical Remembrance in Polish-Russian Relations
Autorzy:
Bieleń, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091903.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
History
Historical policy
International relations
Historia
Polityka historyczna
Stosunki międzynarodowe
Opis:
Polityka historyczna" weszła do instrumentarium polityczno-ideologicznego w Polsce, została przejęta przez media masowe i środowiska naukowe. Jej zwolennicy pozostają pod silnym wpływem historii nostalgicznej, która nawiązuje do narracji insurekcyjnej i romantycznej. Koegzystują ze sobą dwie na pozór sprzeczne tradycje - martyrologiczna i heroistyczna. Wykraczają one poza pamięć historyczną, dostarczając kryteriów słuszności w polityce, zwłaszcza zagranicznej. Interes narodowy jest definiowany w kategoriach egoistycznych, jako konieczność walki z historycznymi wrogami, którzy grożą polskiej niepodległości. W odniesieniu do stosunków polsko-rosyjskich w Polsce mamy do czynienia z kilkoma rodzajami pamięci historycznej - na poziomie władzy politycznej, na poziomie medialnym, akademickim i edukacyjnym, wspólnot religijnych i opinii potocznej. Zwłaszcza na poziomie politycznym i medialnym, ale chyba i edukacyjnym dokonuje się w polskiej przestrzeni publicznej stygmatyzacja pamięci historycznej wobec Rosjan. Proces ten oznacza naznaczanie, piętnowanie, przypisywanie negatywnych etykiet, odrzucanie czy niszczenie wizerunku. Działania te mają charakter intencjonalny i metodyczny, zorganizowany i celowy, oparty na pewnej polityce, dlatego można orzec, że są prowadzone z namysłem i premedytacją.(abstrakt oryginalny)
Politics of memory' has become a part of the array of political and ideological instruments applied in Poland, and has been accepted by mass media and by the academic circles. Its proponents remain strongly influenced by nostalgic history, connected with uprising and romantic narration. There are two coexisting but seemingly contradictory traditions - the tradition of national martyrdom and the heroic tradition. They go beyond historical remembrance, providing criteria of rightness in politics, and especially in foreign policy. National interest is defined in egoistic terms, as the necessity to fight against historical enemies, who threaten Polish independence. In the context of Polish-Russian relations, we are facing several types of historical remembrance - on the level of the political authorities, on the level of the media, academia and education, religious communities and public opinion. Especially on the political and media level - but possibly in education - we are witnessing ongoing public stigmatisation of historical remembrance towards Russians. This means branding, stigmatising, applying negative labels, rejection or defacing the image. These activities are intentional and methodical, organised and deliberate, based on a certain policy; we(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 3; 65-80
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaufanie w stosunkach międzynarodowych - theoria et praxis
Trust in Foreign Policy - Theoria et Praxis
Autorzy:
Włodkowska-Bagan, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091905.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Trust
International relations
Liberalism
Constructivism
Zaufanie
Stosunki międzynarodowe
Liberalizm
Konstruktywizm
Opis:
Problematyka zaufania w stosunkach międzynarodowych wydaje się interesująca i warta zbadania. W porównaniu z badaniami nad innymi kategoriami stosunków międzynarodowych te dotyczące zaufania pozostają wciąż skromne, choć coraz częściej są podejmowane również przez internacjologów. Celem niniejszego artykułu jest poszerzenie polskich badań stosunków międzynarodowych i polityki zagranicznej państw o kategorię zaufania ze szczególnym uwzględnieniem stosunków polsko-rosyjskich. Zadaniem postawionym przez autorkę jest przegląd teorii stosunków międzynarodowych pod kątem zaufania oraz przybliżenie tego pojęcia, jego źródeł i uwarunkowań. Celem artykułu jest ponadto udzielenie wstępnej odpowiedzi na pytanie o przyczyny braku zaufania między Polską a Rosją.(abstrakt oryginalny)
The issue of trust in international relations seems interesting and certainly merits a thorough examination. Compared to studies of other categories of international relations, those pertaining to trust still remain rather limited, but the sphere is increasingly attracting the attention of internatiologists. The purpose of this article is to expand the studies of international relations and state foreign policy, in particular the Polish ones, to include the category of trust, with special emphasis on Polish-Russian relations. The author has set out to review international relations theories while focusing on trust as well as to outline the notion of trust, its sources and determinants. In addition, the purpose of this article is to provide a preliminary answer to the question about the reasons behind the lack of trust between Poland and Russia.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 3; 81-100
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Francja w stosunkach międzynarodowych. Mocarstwo europejskie czy globalne?
France in International Relations. A European or Global Power?
Autorzy:
Parzymies, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091815.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International relations
Superpower
Foreign policy
Stosunki międzynarodowe
Wielkie mocarstwa
Polityka zagraniczna
Opis:
Mocarstwowość jako kategoria w teorii stosunków międzynarodowych była przedmiotem analizy wielu badaczy, również we Francji. Do gry o potęgę, rzucając wyzwanie państwom, włączyli się liczni niepaństwowi aktorzy stosunków międzynarodowych. Francja wyszła z II wojny światowej z poczuciem upokorzenia. De Gaulle uważał odbudowę wizerunku kraju jako mocarstwa za swoją misję. Lata jego prezydentury (1958-1969) to apogeum mocarstwowej polityki Francji. Poza członkostwem w Radzie Bezpieczeństwa ONZ jego podstawę stanowiły: potencjał jądrowy, kontestowanie przywódczej roli USA w świecie, traktat elizejski z RFN, polityka wschodnia oraz wycofanie Francji z wojskowej struktury Sojuszu w 1966 r. z jednoczesnym pozostaniem w samym NATO. Upadek ZSRR zasadniczo zmienił sytuację Francji jako mocarstwa. Paryż nie mógł dalej stwarzać pozorów, że prowadzi politykę równego dystansu między blokami. Elity francuskie uważały jednak, że Francja jest ciągle mocarstwem. Swoje cele realizowała w strukturach wielostronnych. Próbowała też odgrywać rolę pośrednika między Zachodem i światem islamu. Wraz z Rosją i Chinami opowiada się za światem wielobiegunowym. Jest piątym mocarstwem pod względem globalnego PKB, piątym światowym importerem i szóstym światowym eksporterem. Należy do krajów najbardziej otwartych na inwestycje zagraniczne. Armia francuska jest pod względem liczbowym trzecia w NATO. Często podejmuje interwencje za granicą. W latach 2008-2012 Francja była czwartym światowym eksporterem broni. W swojej polityce wpływu wykorzystuje także swoją kulturę i język. Ma drugą w świecie sieć misji dyplomatycznych. Obszarem szczególnego zainteresowania Francji jest region Morza Śródziemnego i Afryka. Francuzi pogodzili się z tym, że nie odgrywają w stosunkach międzynarodowych takiej roli jak USA, Chiny, Rosja czy nawet Niemcy, ale dysponują atutami, które pozwalają im być mocarstwem europejskim o ambicjach globalnych.(abstrakt oryginalny)
Power status as a category in the theory of international relations has been the subject of analyses conducted by many researchers, including in France. Putting out a challenge to states, numerous non-state actors of international relations joined the game for power. The experience of World War II left France with a deep sense of humiliation. De Gaulle considered it his mission to restore France's image as a world power. The decade of his presidency (1958-1969) was the apogee of France world power politics. Next to the seat in the UN Security Council, its basis included nuclear potential, contesting the United States' leading role in the world, the Élysée Treaty with West Germany, the eastern policy, and France's withdrawal from the military side of NATO in 1966 while still remaining a member of the alliance. The fall of the Soviet Union essentially changed France's situation as a world power. France could no longer pretend to be conducting a policy of equal distance between the blocs. French elites, however, believed that the country still was a world power. It pursued its goals in multilateral structures. And it also attempted to play the role of the intermediary between the West and the Islamic world. Together with Russia and China, it advocates a multipolar world. France is the fifth world power in terms of share in global GDP, the fifth largest importer and sixth exporter in the world. It is among the countries that are the most open to foreign investments. The French military is the third largest in NATO. It often conducts foreign interventions. Between 2008 and 2012 France was the fourth exporter of arms in the world. In its policies it takes advantage of its culture and language as well. It has the second largest network of diplomatic missions in the world. It is particularly interested in the affairs of the Mediterranean Region and Africa. The French have come to terms with the fact that they are not playing as great a role in international relations as the United States, China, Russia or even Germany, but they also know that they have assets allowing them to be a European power with global aspirations.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 51-73
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolityczne strategie państw mniejszych i peryferyjnych - przykład Polski w Unii Europejskiej
Geopolitical Strategies of Minor and Peripheral States: The Example of Poland in the European Union
Autorzy:
Grosse, Tomasz G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091826.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Geopolitics
International relations
Politics
Cohesion policy
Geopolityka
Stosunki międzynarodowe
Polityka
Polityka spójności
Opis:
Artykuł stanowi analizę wyborów strategicznych dokonywanych w stosunkach międzynarodowych przez państwa mniejsze, a więc niebędące mocarstwami (great powers), ze szczególnym uwzględnieniem państw wchodzących w skład struktur integracyjnych. Przedmiotem analizy są zwłaszcza państwa uznawane za peryferyjne, o niskiej pozycji w systemie międzynarodowym zarówno ze względu na swoje położenie geograficzne, jak i z uwagi na niewielki potencjał geopolityczny. Artykuł dzieli się na dwie podstawowe części. W pierwszej wskazano na najważniejsze wątki dyskusji teoretycznej o roli geopolitycznej państw mniejszych i peryferyjnych. W drugiej zweryfikowano najważniejsze wnioski tej debaty w odniesieniu do Polski, a dokładnie polityki tego państwa w Unii Europejskiej oraz innych działań podejmowanych przez polskie władze w polityce zagranicznej.(abstrakt oryginalny)
The aim of the article is to analyse the strategic choices made in international relations by minor states, that is those that are not considered great powers, with special focus on members of integration structures. The analysis concerns in particular countries that are considered peripheral, having a very weak position in the international system due to both their geographical location and small geopolitical potential. The article is divided into two major parts. The first one points out the most important threads in the theoretical discussion about the geopolitical role of minor and peripheral countries. In the second part the author verifies the key conclusions from this debate concerning the example of Poland, and specifically Poland's policy in the European Union as well as other foreign policy measures taken by the Polish authorities.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 109-131
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies