Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sovereignty;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
La Vía Campesina i zjawisko food sovereignty: między obietnicą a jej spełnieniem w przestrzeni transnarodowej
La Vía Campesina and the Concept of Food Sovereignty: Between a Promise and Its Fulfilment in Transnational Space
Autorzy:
Wordliczek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091886.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Food security
Sovereignty
Feeding the world
Bezpieczeństwo żywnościowe
Suwerenność
Wyżywienie świata
Opis:
Problemy żywnościowe są obecne w przestrzeni międzynarodowej od kilkudziesięciu lat. Zjawisko to jest zazwyczaj utożsamiane z wysiłkami, które powszechnie określa się mianem zwalczania głodu lub też bezpieczeństwa żywnościowego (food security). W ostatnich latach prowadzone są jednak działania, które pozwalają na spojrzenie na problem z nieco odmiennej perspektywy. Jedną z takich możliwości stwarza analiza działalności transnarodowego ruchu La Vía Campesina i związanej z nim idei food sovereignty. Stawiana w artykule hipoteza zmierza w kierunku wskazania, że jednym z podstawowych problemów żywnościowych współczesnego świata nie jest kwestia braku żywności, lecz jej dystrybucji. Niniejszy tekst jest również głosem w dyskusji na temat ograniczonej swobody działania aktorów niepaństwowych w sytuacji przekształcającego się globalnego porządku. W celu odniesienia się do tych zagadnień omówiono podstawowe okoliczności związane z powstaniem ruchu La Vía Campesina, a następnie jego postulaty ze szczególnym uwzględnieniem analizy zjawiska food sovereignty. Na zakończenie przedstawiono działania La Vía Campesina oraz ich ocenę.(abstrakt oryginalny)
Food problems have been present in the international space for a number of decades, and the phenomenon in question is usually associated with the efforts commonly referred to as combating hunger or food security. The activities launched in recent years, however, allows us to look at the problem from a slightly different perspective. One such opportunity is provided by the analysis of the activity of the organisation called La Vía Campesina and the related idea of food sovereignty. Therefore, the hypothesis put forward in the article is intended to point out that one of the most fundamental food problems of the contemporary world comes down not to the lack of food but to the weaknesses in its distribution. Moreover, this text is a voice in the discussion on the limited freedom of operation of non-state actors in the changing global order. To address these issues, the author has discussed the key circumstances related to the establishment of La Vía Campesina, followed by a presentation of the principles of this transnational movement, with special attention to the analysis of the phenomenon of food sovereignty. The text is concluded by a presentation and evaluation of La Vía Campesina's activities.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 343-354
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestie suwerenności Polski w organizacjach międzynarodowych. Zarys historyczny
The Questions of Polands Sovereignty in International Organisations - A Historical Outline
Autorzy:
Popiuk-Rysińska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092100.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Sovereignty
History
International organisations
Independence
Political system of the state
Adjustment policy
International politics
Suwerenność
Historia
Organizacje międzynarodowe
Niepodległość
Ustrój państwa
Polityka dostosowawcza
Polityka międzynarodowa
Opis:
Artykuł przedstawia w zarysie fragment historii udziału Polski w organizacjach międzynarodowych, obejmujący prawie 100 lat. Identyfikuje i analizuje główne specyficzne kwestie dotyczące suwerenności, jakie pojawiły się w tym czasie, w trzech okresach: międzywojennym, naznaczonym obecnością w Lidze Narodów oraz wymuszonymi zobowiązaniami międzynarodowymi, w czasie zimnej wojny - okresie "ograniczonej suwerenności" i podległości wobec Związku Radzieckiego oraz ostatnim - po zakończeniu zimnej wojny i zmianach ustrojowych, kiedy w warunkach narastających współzależności i integracji, istotnych zmian w zakresie członkostwa w organizacjach, należało wypracowywać optymalne z punku widzenia interesów państwa pozycje i relacje w ramach organizacji, co bez utrzymania suwerenności, ale też jej redefinicji, nie byłoby możliwe.(abstrakt oryginalny)
The article outlines the history of Poland's participation in international organisations spanning almost 100 years. It primarily sets out to identify and assess the specific issues regarding national sovereignty that boasted key pertinence throughout that time. It focuses on the three periods, i.e. the interwar period, marked by Poland's membership in the League of Nations, as well as by coercion to undertake a certain scope of international obligations, Cold War period - the time of "limited sovereignty" and subordination to the Soviet Union, and the last one, i.e. following the end of Cold War, and the change of a political system in the country. It was in that time, in the environment of growing interdependence and deepening international integration, accompanied by major changes within the scope of membership in international organizations, that optimum political positions and relations within the fold of those organizations had to be worked out in terms of the country's vital interests, which would not have been possible without maintaining its sovereignty in the first place, while also having it subjected to a major rethink, with a view to its ultimate redefinition.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 133-161
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja zewnętrznych uwarunkowań polskiej niepodległości
The Evolution of External Environment Shaping Polands Independence
Autorzy:
Kuźniar, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092089.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Independence
Sovereignty
Business trends
Political system
Political system of the state
History of Europe
History
Niepodległość
Suwerenność
Koniunktura gospodarcza
System polityczny
Ustrój państwa
Historia Europy
Historia
Opis:
Mijające stulecie polskiej niepodległości pokazuje jej silne uzależnienie od uwarunkowań międzynarodowych. Jest ono nieporównanie silniejsze niż w przypadku większości państw europejskich. Korzystna koniunktura międzynarodowa umożliwiła Polakom odzyskanie niepodległości (przy proporcjonalnie niewielkim wkładzie własnym), jej załamanie zaś - pomimo silnego oporu Polski - pozbawiło nas niepodległości. W drugiej fazie tego stulecia - czasie zimnej wojny - Polska była formalnie niepodległa, istniała jako podmiot prawa międzynarodowego, lecz jej suwerenność była silnie ograniczona, a na początku tej fazy wręcz żadna. Zarazem, w odróżnieniu od okresu międzywojennego - II RP, Polska za żelazną kurtyną, czyli PRL, miała zagwarantowane bezpieczeństwo przez hegemona systemu, w którym odgrywała rolę zakładnika pokoju. Ewentualna wojna mogła niewyobrażalnie zniszczyć nasz kraj. Bezpieczną niepodległość, a także faktyczną suwerenność Polska uzyskała dopiero po upadku bloku komunistycznego i podziału Europy. Stało się to w czasach narodzin i krótkotrwałej ekspansji liberalnego porządku międzynarodowego - trzecia faza tego stulecia. Polska stała się częścią Zachodu w sensie ustrojowym, geopolitycznym i instytucjonalnym. W tym czasie, 1990-2015, doszło do imponującego rozwoju Polski we wszystkich dziedzinach życia, choć - jak to jest nieuniknione w fazie potransformacyjnego wzrostu - był to rozwój nierównomierny. Jednak całościowo było to jedno z najlepszych ćwierćwieczy w całej historii Polski od 966 r. (według kryteriów pokoju z sąsiadami, pokoju wewnętrznego, wzrostu gospodarczego oraz cywilizacyjnego - długość życia, wskaźnik wykształcenia itp.). Z doświadczeń tego stulenia wynikają klarowne wnioski dla polskiej klasy politycznej odnośnie do polityki zagranicznej.(abstrakt oryginalny)
The passing century of Poland's independence reflects its strong correlation with a diversity of international factors. This correlation is incomparably stronger than in most European countries. Taking advantage of favourable international situation Poland manged to regain its independence (with a proportionally small contribution of its own), whereas its one time collapse, despite Poland's strong resistance, proved effectively instrumental in its loss. In the second phase of that century, i.e. period of Cold War, Poland was officially an independent state in terms of formal constraints of international law, although its sovereignty was strongly curtailed, while initially - close to none whatsoever. At the same time, however, unlike in the interwar period, i.e. the times of the Second Republic, post-war Poland, i.e. People's Republic of Poland, a country fenced off by the Iron Curtain, was guaranteed its international security by the Soviet Union, the hegemon of the communist system, in which Poland was, to all intents and purposes, a hostage to international peace. It was commonly acknowledged at the time that eventual all-out war might bring an unimaginable destruction to the country. Poland gained threat-free independence and true sovereignty only after the fall of the Communist Bloc, and subsequent division of Europe. This took place during the birth and short-term expansion of the liberal international order, in the concluding, third phase of that century. Poland became a part of the West in terms of its political, geopolitical, and institutional structure. Within the period spanning 1990 - 2015, the country boasted an impressive boom in all areas of life, although, as seems inevitable in the phase of post-transformation growth, the country's booming development was spread out rather unevenly. Overall, however, it was by far one of the best quarters of a century in Poland's history since 966 (in line with the criteria of peaceful relations with the neighbours, social cohesion, economic, and civilisational growth, e.g. life expectancy, acquired education level, etc.). The experience of this century offers some clear-cut pointers to be embraced.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 25-45
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne problemy w stosunkach polsko-rosyjskich
Main Problems in Polish-Russian Relations
Autorzy:
Zięba, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092141.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Polska
Rosja
tragiczna historia
wojny
zbrodnie wojenne
Katyń
cesje terytorialne
ograniczanie suwerenności
bezpieczeństwo europejskie
zagrożenia
NATO
UE
OBWE
bezpieczeństwo energetyczne
Polska
Russia
tragic history
wars
war crimes
territorial cessions
limitation of sovereignty
European security
threats
EU
OSCE
energy security
Opis:
Współczesne stosunki między Rzeczpospolitą Polską a Federacją Rosyjską kształtują się pod przemożnym wpływem doświadczeń historycznych. Polska wykorzystuje przede wszystkim złe doświadczenia, pamięć o krwawych wojnach, prześladowaniach Polaków w czasie zaborów, wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r., napaści zbrojnej ZSRR we wrześniu 1939 r. i represjach wobec ludności na zajętych Kresach Wschodnich, w tym głównie zbrodnię katyńską, ograniczenie suwerenności w latach 1945–1989. Jest to wybieranie ze zbiorowej pamięci tylko męczeńskiej i bohaterskiej historii narodu polskiego. Spory o historię zdominowały stosunki polsko-rosyjskie w okresie po 1989 r. Drugim zasadniczym problemem spornym między Polską a Rosją są odmienne wizje bezpieczeństwa europejskiego; Polska po dołączeniu do Zachodu opowiada się za oparciem bezpieczeństwa międzynarodowego w Europie na uczestnictwie USA, poszerzaniu NATO i Unii Europejskiej na wschód, ale nie o Rosję. Natomiast Rosja domaga się zawarcia układu o bezpieczeństwie zbiorowym w Europie, a w sytuacji gdy Zachód to odrzuca, preferuje mocarstwową politykę równowagi. Trzecim ważnym problemem spornym między Polską a Rosją jest kwestia bezpieczeństwa energetycznego, które Polska chce zapewnić poprzez likwidację monopolu Rosji jako dostawcy surowców energetycznych. Autor wyciąga pesymistyczne wnioski z analizy starych i nowych problemów w stosunkach polsko-rosyjskich, wskazując na brak jednoznacznej perspektywy polepszenia tych stosunków w przyszłości. Wskazuje, że te problemy niekorzystnie wpływają na zdolność realizacji interesów Polski w stosunkach z innymi państwami, w tym z sojusznikami i partnerami z Unii Europejskiej.
Contemporary relations between the Republic of Poland and the Russian Federation have been shaped under the overwhelming influence of historical experiences. Poland utilizes primarily its negative experiences, memory of bloody wars, persecution of Poles during the partitions, Polish-Bolshevik war of 1920, armed attack of the USSR in September 1939 and repressions against the population of the occupied Eastern Borderlands, particularly the Katyń massacre, limitation of sovereignty in years 1945–1989. The above constitutes choosing from the collective memory only the martyrdom and heroic history of the Polish nation. Polish-Russian relations after 1989 were dominated by the disputes over history. The other fundamental disputable issue between Poland and Russia are different visions of European security; Poland, after joining the West, advocates basing the international security in Europe on US participation, enlargement of NATO and the European Union to the East, however, excluding Russia. On the other hand, Russia is demanding conclusion of a collective security agreement in Europe and, in the situation when the West rejects it, it prefers a superpower’s balance policy. The third major dispute between Poland and Russia is the issue of energy security, which Poland wants to ensure by liquidating the Russian monopoly as a supplier of energy resources. The author draws pessimistic conclusions from the analysis of the old and new problems in Polish-Russian relations, pointing to the lack of an unambiguous perspective for improving these relations in the future. He argues that these problems adversely affect the ability to pursue Polish interests in relations with other countries, including its allies and partners from the European Union.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 3; 9-34
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberalny interwencjonizm Zachodu po zimnej wojnie – przesłanki i konsekwencje
Western Liberal Interventionism after the Cold War – Determinants and Consequences
Autorzy:
Kuźniar, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091709.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
liberalny interwencjonizm
interwencja humanitarna
suwerenność
Sojusz Atlantycki
prawa człowieka
regime change
polityka G.W. Busha
teoria demokratycznego pokoju
nation building
odpowiedzialność za ochronę
liberal interventionism
humanitarian intervention
sovereignty
Atlantic Alliance (NATO)
human rights
G.W. Bush policies
theory of democratic peace
responsibility to protect (R2P)
Opis:
Po zimnej wojnie doszło do nasilenia się interwencji militarnych Zachodu w różnych regionach świata. Tym razem nie miały one głównie imperialistycznych czy neokolonialnych motywów. Przede wszystkim odzwierciedlały one nową, rozszerzoną koncepcję bezpieczeństwa, a także przekonanie, że siły zbrojnej można używać w sytuacjach masowych naruszeń praw człowieka oraz dla obalania despotycznych reżimów, w miejsce których będzie można ustanowić ustrój demokratyczny. To przekonanie wywodzi się z liberalnej koncepcji stosunków międzynarodowych. Autor przedstawia kilka emblematycznych dla tej motywacji interwencji zbrojnych Zachodu – od Kosowa po Libię. Ich niepowodzenie, a zwłaszcza długofalowe skutki zmuszają do zastanowienia się nad popełnionym błędami oraz sensownością samej istoty liberalnego interwencjonizmu. Świadomość tych błędów i pułapek może jednak pomóc przeprowadzać interwencje militarne – jeśli zajdzie rzeczywista potrzeba – nie tylko bardziej skutecznie, ale zgodnie z założeniami koncepcji.
After the Cold War, Western military interventions in various regions of the world intensified. This time, the motivations behind them were not mainly imperialist or neo-colonial. They reflected, first of all, a new, broadened security concept as well as the conviction that armed force may be used in situations of mass violation of human rights and to overthrow despotic regimes to be followed by the establishment of a democratic system. This belief originates in the liberal concept of international relations. The author presents a number of Western military interventions emblematic of this motivation – from Kosovo to Libya. Their failure and especially the long-term consequences force us to give some thought to the mistakes that were made and question the purpose of the very core of liberal interventionism. The awareness of these mistakes and traps can, however, help conduct such interventions – when an actual need for them arises – not only more effectively but also in accordance with the principles of the concept.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 29-43
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce interwencji zbrojnej w koncepcji „odpowiedzialność za ochronę” (R2P)
The Place of Military Intervention in the Concept of Responsibility to Protect (R2P)
Autorzy:
Grzebyk, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091714.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
odpowiedzialność za ochronę
R2P
odpowiedzialna ochrona
odpowiedzialność w czasie ochrony
RWP
interwencja zbrojna
Libia
Syria
Wybrzeże Kości Słoniowej
Republika Środkowej Afryki
prawo do użycia siły
Międzynarodowa Komisja ds. Interwencji i Suwerenności Państwa
ICISS
rezolucja Rady Bezpieczeństwa 1973 (2011)
responsibility to protect
responsible protection
responsibility while protecting
military intervention
Libya
Ivory Coast
Central African Republic
right to use force
International Commission on Intervention and State Sovereignty
United Nations Security Council Resolution 1973 (2011)
Opis:
Artykuł dotyczy roli interwencji zbrojnej w koncepcji „odpowiedzialności za ochronę” (R2P). Analizuje warunki uzgodnione przez państwa (członków ONZ), które muszą być spełnione, aby uzasadnić użycie siły w ramach R2P. Wskazuje przypadki, w których NZ odnosiły się do R2P, żeby uzasadnić użycie siły (wskazano na przykłady interwencji w Libii i braku interwencji w Syrii). Ponadto dokonano oceny rozwoju koncepcji R2P pod względem jej wymiaru zbrojnego, w odwołaniu do propozycji brazylijskich i chińskich. Autorka twierdzi, że koncepcja R2P jest nadal żywa i przydatna do opisu sytuacji politycznej, w której społeczność międzynarodowa powinna reagować na naruszenia praw człowieka. Koncepcja ta nie może być jednak wykorzystywana jako samoistna podstawa uzasadniania interwencji zbrojnej, gdyż oznaczałoby to pogwałcenie Karty Narodów Zjednoczonych.
The paper indicates the role of military intervention in the concept of responsibility to protect and describes the conditions on which states (UN members) agreed and which must be fulfilled in order to use armed force in the name of R2P. It also points out cases in which the UN referred to R2P in order to justify military interventions (e.g., the cases of Libya and Syria). Furthermore, the article provides an assessment of the development of the concept of R2P in its military aspect, with references to Brazilian and Chinese initiatives. The author argues that the R2P concept is still valid and useful as a description of the political environment in which the international society must react to human rights violations, but it cannot be used as the sole legal basis for military intervention, as this would be in contravention of the UN Charter.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 61-77
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies