Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "INDIA" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
From Blockade to Demonetisation: India-Nepal Relations
Autorzy:
Kumar, V. Lenin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092257.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
India-Nepal
demonetisation
blockade
China
India
South Asia
Opis:
Frankly, we do not like and shall not brook any foreign interference in Nepal. We recognise Nepal as an independent country and wish her well, but even a child knows that one cannot go to Nepal without passing through India. Therefore, no other country can have as intimate a relationship with Nepal as ours is.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 2; 67-83
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indian Perceptions of the European Union
Autorzy:
Jain, Rajendra K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091786.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
India’s attitudes to the European integration
relations between the European Union and India
European Union
India
Opis:
The study of external perceptions provides insights into how the European Union (EU) is actually judged as an international actor, helps shape the EU’s identity and roles, and shows how outsiders’ expectations and perceptions impact upon the EU’s foreign policy performance. This article examines how the European Union is perceived by India – one of the ten strategic partners of the European Union. It examines India’s attitudes towards the European integration movement, Jawaharlal Nehru’s perceptions of the European Community and the changed perceptions of Europe in India’s foreign policy in the post-Cold War era. It discusses the perceptions of the Indian political, business and media elites of the European Union as an international actor. In conclusion, it discusses what needs to be done to overcome the perceptional differences.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 1; 71-81
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Countering China: India’s Pacific Predicament
Autorzy:
Bhattacharya, Subhadeep
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092254.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Subhadeep Bhattacharya
Pacific
China
alliance
India
strategy
Opis:
The term 'Indo-Pacific', while mingling the Indian and the Pacific Ocean geopolitics in the 21st century, also attempts to integrate India with the Pacific region geopolitically. India has increasingly integrated economically with the Pacific world since the unveiling of her Look East Policy in 1994, rechristened as the Act East Policy in 2014. Growing hostility between the country and China compelled India to turn to the 'contain China' approach in the Pacific region, which is the cradle of Chinese naval prowess. However, India's deficient naval strength with its focus on the Indian Ocean and her land-oriented security priority amid Chinese and Pakistani threats are major handicaps to India's geo-strategic aspirations in the Pacific region vis-à-vis China's rise. Therefore, India, unable to pursue an offensive realist approach to contain China in the Pacific, has opted for a 'balance of threat' approach, forming alliances with the China-wary countries of the Pacific region, albeit only informally, in order to avoid Chinese retribution.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 2; 21-38
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coping with the Dragon: Small States of South Asia and Their Foreign Policy Responses to Chinas Rise
Autorzy:
Khondoker, Robayt
Zaman, Rashed Uz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092258.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
South Asia
small states
China
India
foreign policy
Opis:
The extraordinary rise of China is one of the most remarkable events of the 21st century and it has attracted tremendous interest in international politics. Yet, the ways in which the small states in South Asia strategically respond to the changes in the systemic structure have largely been neglected in traditional literature. This article seeks to fill this gap by systematically analysing the types and causes of strategies undertaken by three small states in South Asia in order to respond to China's rise. Empirically, it focuses on the contentious regional dyads in South Asia and its maritime domain, exploring how structural, behavioural, and past experiences shape the way in which Bangladesh, Sri Lanka, and Maldives respond to a rising China and the regional power politics. This article concludes that the small states in South Asia are neither bandwagoning nor balancing China, as structural realism assumes. Instead, these states have adopted a form of a 'hedging' strategy where they do not merely act as Lilliputians in Gulliver's world, but they maximise opportunities that a rising China offers these countries of South Asia.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 2; 85-110
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The gridlock of the Trans-Himalayan railway: China’s strategic calculations about Nepal
Autorzy:
Bhattarai, Gaurav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343740.pdf
Data publikacji:
2023-07-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Trans-Himalayan Railways
South Asia
BRI
India
China
Nepal
Opis:
Although discussion about connecting Chinese railways to Nepal borders first surfaced in the year 1973, it could not make any headway until the political change of 2006 in Nepal, when the idea of linking Tibet with Kathmandu resurfaced again. However, political instability in Nepal further thwarted it, at least until Nepal faced the Indian blockade in 2015 and had to look for ways to diversify its trade and transit. Thus, for Nepal, China’s railways offer an escape from its dependence on India for trade and transit. But, for Beijing, it offers a strategic gateway to enter South Asia, which is India’s conventional sphere of influence. Although Nepal and its northern neighbor China have agreed to connect Nepal’s capital Kathmandu with the Tibetan Autonomous Region of China through railways, the materialization of such a game-changer is not free from challenges. Against the same backdrop, the objective of this study is to discover various challenges faced by the trans-Himalayan railways including political, bureaucratic, economic, and environmental challenges, and to concurrently identify how the geopolitical challenge tops the list, halting Nepal’s ambition to ‘bridge’ India and China and instead aggravating the possibility of becoming a burden to both the Asian giants. While the available literature on China and South Asia is mostly concentrated on Belt and Road (BRI) projects, ‘debt trap’ narratives, and geopolitical rivalry between India and China, this study would be a new attempt to understand how China’s aim to get connected with South Asia via land is not free of impediments. Using the qualitative method, this study reviews the geopolitical challenges confronted by the trans-Himalayan railway in the context of territorial disputes between India and China in the Himalayan region and the U.S.-Indian strategic partnership to contain the rise of China and its ambitious connectivity projects.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2021, 57; 44-70
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postrzeganie Indii i Chin w brazylijskiej nauce o stosunkach międzynarodowych w kontekście globalnych aspiracji Brazylii
Perception of India and China in Brazilian International Studies in the Context of Brazil’s Global Aspirations
Autorzy:
Gawrycki, Marcin F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091666.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Brazylia
Indie
mocarstwo wschodzące
BRICS
IBSA
Brazil
India
emerging power
Opis:
Od ponad pół wieku Brazylia, obok strategicznego sojuszu z Zachodem (zwłaszcza USA), stara się budować swoją mocarstwową pozycję w świecie w oparciu o współpracę w ramach globalnego Południa, nawet za cenę problemów w definiowaniu własnej tożsamości międzynarodowej. Niegdyś szansy na dywersyfikację stosunków zewnętrznych upatrywano przede wszystkim w Afryce, ale po zakończeniu zimnej wojny zainteresowanie przesunęło się zdecydowanie ku Azji. Ta ewolucja brazylijskiej polityki zagranicznej znajduje swoje odzwierciedlenie w tamtejszej nauce o stosunkach międzynarodowych. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie, w jaki sposób brazylijscy badacze postrzegają szansę na wzrost znaczenia swojego kraju w świecie przez zacieśnianie współpracy z Azją. Autor stara się wykazać, że zdaniem brazylijskich badaczy współpraca ich kraju z państwami azjatyckimi – przede wszystkim z Indiami i Chinami – może stworzyć skuteczną przeciwwagę dla Zachodu, pozwalając wreszcie na spełnienie aspiracji Brazylii do odgrywania większej roli w świecie. Przygląda się trzem zasadniczym kwestiom: problemowi tożsamości międzynarodowej Brazylii, postrzeganiu przez badaczy z tego kraju rozkładu potęgi międzynarodowej (na przykładzie Samuela Pinheiro Guimarãesa Neto) oraz zwrotowi Brazylii ku globalnemu Południu, zwłaszcza za prezydentury Luiza Inácio Luli da Silvy. Pojemna kategoria „mocarstw wschodzących”, różnie definiowana i (re)interpretowana, obejmuje Chiny, Indie i Brazylię. Nie ma jednakże wątpliwości, że ostatnie z wymienionych państw znacząco odstaje od dwóch pierwszych w kontekście zwiększania znaczenia międzynarodowego. Złożył się na to szereg czynników wewnętrznych i zewnętrznych, które nie są tutaj przedmiotem analizy. Z pewnością mniejszy potencjał Brazylii – gospodarczy, demograficzny czy wojskowy – wpłynął na fakt, że kraj ten nie jest traktowany na równi z Chinami czy Indiami. Wpływ na to miało także przyjęcie w latach 80. przez Brazylię zdecydowanie neoliberalnego kursu, który de facto włączał ten kraj w strefę wpływów Zachodu, zwłaszcza Stanów Zjednoczonych, czy raczej utrzymywał go w tej strefie.
For more than half a century, apart from developing the strategic alliance with the West (especially the United States) Brazil has striven to establish itself as a major power in the world on the basis of cooperation within the global South, even if this creates problems in defining its own international identity. Africa used to be perceived as the opportunity for Brazil to diversify its external relations, but after the Cold War ended the focus of interest shifted decisively to Asia. This evolution of the Brazilian foreign policy is reflected in the Brazilian international studies. The aim of this article is therefore to show the perception of Brazilian researchers on the opportunity to raise their country’s importance through deepening cooperation with Asia. In this paper the author will attempt to demonstrate that according to Brazilian scholars, their country’s cooperation with Asian countries – primarily India and China – could create an effective counterbalance to the West, finally allowing Brazil to fulfil its aspiration to a greater role in the world. Consequently, I would like to look into three key issues: the problem of Brazil’s international identity, Brazilian scholars’ perception of the distribution of international power (on the example of Samuel Pinheiro Guimarães Neto) and Brazil’s turn towards the global South, especially under President Luiz Inácio Lula da Silva. The broad category of ‘emerging powers’, defined and (re)interpreted in various ways, encompasses China, India and Brazil. There is no doubt, however, that the last of these states considerably lags behind the other two in terms of international position and role. A number of internal and external factors have led to this, but they will not be analysed in this paper. Brazil’s lesser potential – economic, demographic and military – certainly contributes to the fact that the country is not treated equally with China or India, but it is also the consequence of Brazil adopting a decisively neoliberal course in the 1980s, which effectively brought (or rather kept) the country in the sphere of influence of the West, especially the United States.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 115-132
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja energetyczna Indii
India’s Energy Diplomacy
Autorzy:
Ulatowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091677.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Indie
bezpieczeństwo energetyczne
dyplomacja energetyczna
India
energy security
energy diplomacy
Opis:
Dynamiczny wzrost gospodarczy Indii spowodował podwojenie w ciągu dwóch dekad ich popytu na energię. Indie awansowały w XXI w. na czwarte miejsce na liście największych importerów ropy naftowej na świecie. Zapewnienie jej dostaw jest warunkiem utrzymania dotychczasowego tempa wzrostu gospodarczego. Wraz ze wzrostem uzależnienia od zewnętrznych źródeł energii pojawiły się obawy o poziom bezpieczeństwa energetycznego Indii. Tamtejszy rząd podjął liczne działania, w tym również dyplomatyczne, mające na celu zapewnienie dostaw ropy naftowej do Indii oraz ułatwienie indyjskim przedsiębiorstwom inwestycji w jej wydobycie za granicą. Celem tego artykułu jest analiza i ocena dyplomacji energetycznej Indii w XXI w. W artykule tym argumentuję, iż choć indyjska dyplomacja energetyczna znajduje się w cieniu chińskiej, to wywiera znaczący, aczkolwiek pośredni wpływ na poprawę bezpieczeństwa energetycznego Indii. Indie pozostają częścią globalnego rynku ropy naftowej, a jego rozwój leży w ich interesie.
India’s dynamic economic growth resulted in the demand for energy having doubled over a span of two decades. In the 21st century India rose to the position of fourth major importer of oil in the world. Ensuring the supply of oil is the prerequisite for maintaining the current pace of economic growth. Alongside increasing dependence on external sources of energy, there emerged concerns about energy security. The Indian government undertook numerous actions, including diplomatic ones, to ensure the supply of oil to India as well as to facilitate Indian enterprises’ investments in oil production abroad. The aim of this article is to analyse and assess India’s energy diplomacy in the 21st century. The author argues that while Indian energy diplomacy is overshadowed by the Chinese one, it still significantly albeit indirectly contributes to improving India’s energy security. India remains a part of the global oil market, and the development of this market is in its best interest
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 199-218
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Problems to Policy: Sustaining Growth and Public Services after the Global Financial Crisis in India and Pakistan
Autorzy:
McCartney, Matthew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091762.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
India
Pakistan
Inclusive Growth
economic growth
stagnation
political economy
government capacity
policy
service delivery
Opis:
Since the global financial crisis of 2008 commentators and activists have been worried about enduring economic recession and the impact of declining incomes on the welfare of the poorest, via both rising unemployment and reduced government spending on social services. This paper examines this debate within the context of contemporary India and Pakistan by reviewing two high-level policy papers; one for India that focuses on the problem of making growth more inclusive and one for Pakistan that focuses on raising the growth rate. The two sampled policy papers are “From poverty to empowerment: India’s imperatives for jobs, growth and effective basic services” published by McKinsey Global Institute (MGI) in 2014 and Pakistan: Framework for Economic Growth’ published by the Planning Commission (PC) of Pakistan in 2011. Both organisations in general and these two policy papers in particular are concerned with more that stimulating debate and discussion; they are not just academic pieces, rather they actively seek to shape policy. This paper finds that these two policy documents have little practical relevance for policy makers. The reports provide a bewildering list of policy recommendations with no guidance for policymakers on how to prioritise between them. The reports draw on the simple idea of urging policymakers to identify and emulate best practice but fail to draw on lessons and history to gauge what did and what didn’t work elsewhere and why. The reports completely ignore issues of political economy; those constraints from the wider social structure on the choice of and the impact of policy. While the reports call for massive, complex and transformative government reforms, they make no reference to the weak and declining capacities of government in both India and Pakistan. In light of these problems this paper argues that policy guidance requires creative thinking structured around a deep understanding of the constraints (and opportunities) of political economy, state capacity, appropriate lessons and history. The careful discussion drawn from detailed context sensitive research by scholars such as Abhijit Banerjee and Ester Duflo provides a good starting point for thinking about policy.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 107-136
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa człowieka w indyjskim Kaszmirze jako element konfliktu indyjsko-pakistańskiego w latach 1989–2015
Human Rights in the Indian Kashmir as an Element of the India–Pakistan Conflict in 1989–2015
Autorzy:
Kuszewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091693.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
prawa człowieka
konflikt o Kaszmir
stosunki indyjsko-pakistańskie
human rights
Kashmir conflict
India–Pakistan relations
Opis:
Konflikt o Kaszmir pozostaje jednym z głównych źródeł napięcia między Indiami a Pakistanem. Zaostrzenie polityki Indii wobec Dźammu i Kaszmiru w związku z działaniami lokalnych rebeliantów wspieranych przez pakistańską armię wciąż determinuje życie codzienne mieszkańców Doliny Kaszmirskiej. Wdrożono akty prawne, które pozwoliły stacjonującym w Kaszmirze licznym siłom bezpieczeństwa wielokrotnie bezkarnie naruszać prawa człowieka. Problem ten jest przedmiotem szczegółowych badań prowadzonych zarówno przez miejscowe, jak i międzynarodowe organizacje pozarządowe. Owe akty prawne i restrykcje narzucone Kaszmirczykom przez indyjskie siły bezpieczeństwa pozostają istotnym punktem odniesienia w retoryce antyindyjskiej politycznego i wojskowego establishmentu Pakistanu. Jednocześnie jego władze unikają debaty na temat przestrzegania praw człowieka w Gilgit Baltistanie i Azad Kaszmirze. Ich łamanie również po stronie pakistańskiej nie zdejmuje jednak z indyjskiego rządu obowiązku odniesienia się do omawianego problemu w administrowanym przez Indie Kaszmirze.
Kashmir remains one of the focal points in relations between India and Pakistan. The problem of human rights violations in Indian-administered Kashmir gained importance when widespread anti-Indian insurgency began in the Kashmir Valley in 1989. Since then it has been one of the focal points of the protracted Kashmir conflict between India and Pakistan. The Kashmiri insurgents received military support from the militants infiltrating the ‘line of control’ from the Pakistan-administered Kashmir, with the approval of the ISI, Pakistan’s intelligence, and its army. Pakistan has always denied these allegations. Nevertheless, the insurgence exacerbated the situation along the ‘line of control’ and directly affected India’s decision to tighten the rules in Jammu and Kashmir (J&K). Such policy still determines the everyday life of the people in J&K. There are several acts that pave the way for impunity of armed forces, among them Jammu and Kashmir Pubic Safety Act (PSA) and Armed Forces Special Powers Act (AFSPA). Taking into consideration the fact, that according to the PSA maintenance of public order means ‘promoting, propagating, or attempting to create, feelings of enmity or hatred or disharmony’ it is easy to conclude that anyone who is inconvenient for the government or for the armed forces, may be incarcerated without real charge or trial. This problem has been a subject of thorough research by both local and international non-governmental organizations. As a result many reports have been published, for example Everyone Lives in Fear: Patterns of Impunity in Jammu and Kashmir by Human Rights Watch, and others. The above mentioned legislative acts and the restrictions imposed by security forces in Kashmir remain important point of reference in anti-India rhetoric of political and military establishment of Pakistan and serve as a useful tool for building a negative image of India as a country where massive violations of human rights are being perpetrated against Muslims in J&K. At the same time the problem of human rights in Azad Kashmir or Gilgit Baltistan is being purposely neglected by Pakistani authorities. This fact does not, however, take the responsibility from Indian government to address the human rights problems in Indian Administered Kashmir.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 219-236
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nepals Conundrum in the Indo-Pacific amidst the Emergence of the Great Power Rivalry
Autorzy:
Sapkota, Rupak
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092259.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Indo-Pacific Strategy
geopolitics
non-alignment policy
Belt and Road Initiative
the USA
China
India
Nepal
Opis:
Since the Indo-Pacific Strategy (IPS) was announced, the United States has upscaled closer cooperation with the countries in the region. Small states in the Indo-Pacific region are facing a growing dilemma, balancing their ties with the US and inevitable economic engagement with China. Since Nepal's Foreign Affairs Minister's US visit in 2018, the US has consistently been urging Nepal to play a central role in the free, open, and prosperous Indo-Pacific region. However, the role that Nepal grants itself in this region is very small. The US has offered Nepal the status of a potential partner in the IPS, which brings a distinctly new and complex diplomatic conundrum for Nepal. In this context, the paper assesses whether the US has been genuinely willing to encompass Nepal's role in the Indo-Pacific region, or whether it is looking for an opportunity to contain China via Nepal, elucidating Nepal's strategic importance in the American initiative. The question that arises here is how Nepal is to deal with, survive, and maintain its strategic autonomy in the face of the growing great-power rivalry, even if it enhances both the mode and the momentum of its interaction. The study concludes that Nepal's national interests are best served by remaining vigilant. The author considers alternative smart strategies of alignment and also identifies a number of areas where additional research could prove crucial.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 2; 111-124
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Competing Regionalism in South Asia and Neighbouring Regions under Narendra Modi: New Leadership, Old Problems
Autorzy:
Michael, Arndt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091672.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
India‘s foreign policy
South Asia
South Asian Association for Regional Cooperation (SAARC)
Indian Ocean Rim Association (IORA)
regionalism
Opis:
With the South Asian Association for Regional Cooperation (SAARC), the Indian Ocean Rim Association (IORA), the Bay of Bengal Initiative for Multi-Sectoral and Technical Cooperation (BIMST-EC) and the Mekong Ganga Cooperation Initiative (MGC), four different regional/sub-regional organisations exist in their respective regions. Yet, despite their decades-long existence, inter-state cooperation in all four regions has failed to meaningfully advance economic, social and/or political integration. This article uses a constructivist perspective and posits that India’s foreign and security policy norms and ideas (termed India’s ‘cognitive prior’) have been instrumental in determining the weak institutional design and limited functional scope of all four organisations, allowing only a restricted degree of actual regional cooperation to emerge. The article in particular argues that the organisations have been used in the frame of India’s policy of ‘competing regionalism’. All four organisations overlap in membership and sectors of cooperation. With the founding of each new organisation, India neglected the other organisation(s) and instead shifted its focus and resources towards the newer one. However, even competing regionalism has not resulted in improved regional cooperation in South Asia and neighbouring regions. At present, novel regional integration initiatives that purport to strengthen these organisations by the new Indian leadership under Prime Minister Narendra Modi remain elusive.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 179-197
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberalna teoria polityki zagranicznej – studium przypadku partii regionalnych w Indiach
The Liberal Theory of Foreign Policy – Case Study of Regional Parties in India
Autorzy:
Jaskólska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092222.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
liberalna teoria polityki zagranicznej
Moravcsik
polityka zagraniczna Indii
partie regionalne
system partyjny
federalizm
liberal theory of foreign policy
India’s foreign policy
regional parties
party system
federalism
Opis:
Celem artykułu jest analiza roli partii regionalnych w kształtowaniu indyjskiej polityki zagranicznej na przełomie XX i XXI w. Objaśnienie i zrozumienie tego procesu wymaga zbadania przesłanek zwiększenia aktywności partii regionalnych w sferze międzynarodowej oraz zidentyfikowania instrumentów formalnych i nieformalnych, za pomocą których wpływają one na proces tworzenia polityki zagranicznej. Teoretycznym narzędziem zastosowanym do analizy aktywności partii regionalnych w Indiach w wymiarze międzynarodowym i wpływania na kształtowanie polityki w tym zakresie jest liberalna teoria polityki zagranicznej. Użycie liberalnej teorii pozwoli na weryfikację przyjętej hipotezy wskazującej, że partie regionalne dynamizują politykę zagraniczną Indii, przyczyniając się do wzbogacenia jej treści i celów, zwłaszcza w odniesieniu do stosunków z państwami sąsiadującymi i współpracy w regionie Azji Południowej. W pierwszej części artykułu omówiono główne założenia liberalnej teorii polityki zagranicznej, skupiając się przede wszystkim na modelu opracowanym przez Andrew Moravcsika. W drugiej części zidentyfikowano uwarunkowania i ramy instytucjonalno-prawne, które kształtują aktywność międzynarodową partii regionalnych. W trzeciej części przedstawiono ewolucję indyjskiego systemu partyjnego oraz scharakteryzowano wybrane partie regionalne. W czwartej części przeanalizowano wzrost aktywności międzynarodowej wybranych partii regionalnych. W podsumowaniu zaprezentowano użyteczność liberalnej teorii polityki zagranicznej przy badaniu wzrostu znaczenia partii regionalnych w kształtowaniu polityki zagranicznej Indii.
The aim of the article is the analysis the role of regional parties in shaping Indian foreign policy at the turn of the 20th and 21st centuries, which requires examining the premises for increasing the activity of regional parties in the international sphere and identifying formal and informal instruments by means of which they influence the process of creating foreign policy. The theoretical tool used to analyze the activity of regional parties in India constitutes the liberal theory of foreign policy is. Its use will allow us to verify the accepted hypothesis that regional parties are dynamizing India’s foreign policy, contributing to the enrichment of its content and objectives, especially with regard to relations with neighboring countries and cooperation in the region of South Asia. The first part of the article discusses the main assumptions of the liberal theory of foreign policy. The second part identifies conditions and institutional, as well as legal frameworks that condition international activity of regional parties. The third part presents the evolution of the Indian party system and characterizes the selected regional parties. The fourth part analyzes the increase of the activity of international regional parties on the example of some regional parties selected based on their importance and power of their influence. The summary presents the usefulness of the liberal theory of foreign policy in the study on the increase of the importance of regional parties in shaping India’s foreign policy
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 4; 145-167
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indie – mocarstwo regionu Indo-Pacyfiku
India: An Indo-Pacific Power
Autorzy:
Zajączkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091661.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
polityka zagraniczna
potęga
strategia morska Indii
region Oceanu Indyjskiego
region Indo-Pacyfiku
strategia look east policy
foreign policy
power
India’s maritime policy
Indian Ocean Region
Indo-Pacific Region
Look East Policy
Opis:
Celem artykułu jest analiza ewolucji strategii międzynarodowej Indii w regionie Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku od zakończenia zimnej wojny do 2015 r. Zrozumienie aktywności Indii na tych obszarach wymaga omówienia nie tylko ich działań bezpośrednich, lecz także przyjmowanych przez New Delhi strategii oraz deklarowanych przez przywódców indyjskich celów, metod oraz wytycznych polityki zagranicznej. Autor stawia hipotezę, że Indie dokonały istotnej transformacji w określaniu swojej tożsamości międzynarodowej, co jest główną przesłanką zdynamizowania polityki zagranicznej tego kraju w regionie Oceanu Indyjskiego. W 1985 r. Indie określały siebie jako mocarstwo Azji Południowej i państwo rozwijające się; w 2015 r. wiążą swoją tożsamość z Oceanem Indyjskim i Pacyfikiem, mówiąc o sobie jako mocarstwie regionu Indo-Pacyfiku. Struktura artykułu ma służyć weryfikacji tej hipotezy. Region Oceanu Indyjskiego w indyjskiej polityce zagranicznej analizowany jest na trzech poziomach: strategicznym, koncepcyjnym oraz operacyjnym.
The aim of the article is to analyse the evolution of India’s international strategy in the Indian Ocean and the Pacific regions from the end of the Cold War to 2015. To understand India’s activity in these regions, it is necessary to discuss not only its actions in these areas but also the strategies adopted by New Delhi as well as the aims, methods and guidelines of foreign policy declared by Indian leaders. The adopted hypothesis stresses that India effected a significant transformation in defining its international identity, which is the key determinant of increased dynamism of India’s foreign policy in the Indian Ocean region. In 1985, India referred to itself as the major power in South Asia and a developing country; in 2015 it ties its identity to the Indian Ocean and the Pacific regions, defining itself as the major power of the Indo-Pacific. The structure of this article is designed so as to verify this thesis. The Indian Ocean region in Indian foreign policy will be analysed on three levels: strategic, conceptual and operational.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 67-92
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie morskie Indii, Chin i USA w regionie Oceanu Indyjskiego: analiza w kategoriach realizmu ofensywnego
Maritime Strategies of India, China and the United States in the Indian Ocean Region: An Analysis Based on Offesive Realism
Autorzy:
Zajączkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091755.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
realizm ofensywny
strategia morska Indii
strategia morska
Chiny
strategia morska USA
polityka zagraniczna
potęga
marynarka
offensive realism
maritime strategy of India
maritime strategy of China
maritime strategy of the US
foreign policy
power
navy
Opis:
Celem artykułu jest analiza zbrojeń morskich w regionie Oceanu Indyjskiego. Objaśnienie i zrozumienie tego przedmiotu wymaga zbadania w pierwszej kolejności deklarowanych oraz realizowanych na tym obszarze strategii morskich Indii, Chin i Stanów Zjednoczonych. Teoretycznym narzędziem zastosowanym w tym studium przypadku jest realizm ofensywny, który stanowi jedną z najlepiej zidentyfikowanych i ustrukturalizowanych wersji teorii realizmu. O wyborze takiego narzędzia badawczego przesądzają jego założenia z zakresu ontologii i epistemologii. Podkreśla się w nich znaczenie aktywnych strategii międzynarodowych, podejmowanych przez państwa w anarchicznym środowisku międzynarodowym w celu zwiększenia parametrów potęgi, jako warunku przetrwania i zapewnienia bezpieczeństwa. Artykuł nie służy weryfikacji założeń realizmu ofensywnego poprzez empiryczny test wyprowadzanych z niego hipotez, ale wykorzystanie go jako heurystycznego narzędzia dla zbadania strategii morskich mocarstw w regionie Oceanu Indyjskiego. Mając powyższe na uwadze, przyjęto następującą strukturę artykułu. W pierwszej części przedstawiono ogólne założenia metodologiczno-analityczne. W drugiej części omówiono jako studium przypadku – wraz z uzasadnieniem wyboru – region Oceanu Indyjskiego. W trzeciej części przedstawiono analizę aktywności trzech mocarstw na tym obszarze: Indii, Chin i USA, w kategoriach istotnych zmiennych, odnoszących się do czynników materialnych i niematerialnych. W podsumowaniu artykułu zawarto wnioski w formie odpowiedzi na postawione pytania badawcze.
The aim of this article is to analyse the development of naval capabilities in the Indian Ocean region. In order to explain and understand this issue we first have to examine the maritime strategies declared and implemented in this area by India, China and the United States. The theoretical instrument used in this case study is offensive realism, which is one of the best defined and structured versions of the theory of realism. The choice of this instrument is determined by its ontological and epistemological principles, which emphasise the significance of active international strategies that states undertake in the anarchic international environment in order to improve their parameters of power as the condition of survival and ensuring security. It is not the purpose of this article to verify the principles of offensive realism by empirically testing the hypotheses inferred from it. It is instead to be used as a heuristic instrument for examining the maritime strategies of major actors in the Indian Ocean region. With the above in mind, the article has been designed as follows. The first part presents the general methodological principle of the analysis. The second part discusses the Indian Ocean region in form of a case study and justifies the choice of this specific area as the subject of the study. The third part analyses the activity of India, China and the United States in the region in terms of important variables concerning material and non-material factors. The last part of the article is a summary and contains the conclusions presented in the form of answers to the research questions at the source of this analysis.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 37-70
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybory parlamentarne w Indiach w 2014 r. – znaczenie dla polityki wewnętrznej i zagranicznej
Parliamentary Elections in India in 2014: Implications for the Domestic and Foreign Policy
Autorzy:
Zajączkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091811.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Narodowy Sojusz Demokratyczny
Indyjska Partia Ludowa
BJP
Indyjski Kongres Narodowy
IKN
Lok Sabha
fala Modiego
strategiczny czworobok
Indo-Pacyfik
region Oceanu Indyjskiego
ASEAN
polityka zagraniczna Indii
National Democratic Alliance
Bharatiya Janata Party
Indian National Congress
Modi Wave
Indo-Pacific Region
Indian Ocean
region
strategic quadrangle
India’s foreign policy
Opis:
W 2014 r. odbyły się wybory do izby niższej parlamentu Indii, czyli Lok Sabha (Zgromadzenie Ludowe). Po raz pierwszy od 1984 r. jedna partia zdobyła ponad 50% miejsc w izbie niższej, co uprawnia ją do samodzielnego rządzenia. Wygrana koalicji Narodowego Sojuszu Demokratycznego (National Democratic Alliance, NDA) pod przewodnictwem Indyjskiej Partii Ludowej (Bharatiya Janata Party, BJP), która będzie miała 336 miejsc (na 543) w Lok Sabha, i najgorszy w historii wynik wyborczy Indyjskiego Kongresu Narodowego (IKN; uzyskał jedynie 44 miejsca w parlamencie) ukształtowały nową scenę polityczną w Indiach. Celem artykułu jest analiza wyników wyborczych oraz omówienie ich wpływu na system polityczny oraz na realizowaną przez Indie politykę gospodarczą i zagraniczną. Kwestią zasadniczą jest próba odpowiedzi na pytanie, czy zwycięstwo BJP oraz utworzenie rządu przez nowego premiera Narendrę Modiego wpłynie na tempo reform gospodarczych oraz politykę zagraniczną Indii. Wydaje się, że tak zdecydowane zwycięstwo jednej partii daje Indiom szansę przede wszystkim na realizację koniecznych, ale trudnych reform, zwłaszcza w sektorze rolnym, prawie pracy itd. W ostatnich 25 latach koalicyjne rządy nie były w stanie ich przeprowadzić. Należy jednak unikać jednoznacznych ocen. Dokonując bowiem analizy wyborów do Lok Sabha, trzeba wziąć pod uwagę specyfikę Indii. Są one państwem zróżnicowanym, wielokulturowym, z liczbą ludności sięgającą ponad 1 250 mld. W artykule przedstawione zostaną możliwe scenariusze dotyczące polityki wewnętrznej i zagranicznej. Wydaje się jednak, że wyniki wyborów nie przyniosą rewolucji, lecz ewolucję. Dotyczy to zwłaszcza polityki wewnętrznej. Nie należy spodziewać się znaczącego przyspieszenia realizacji niepopularnych reform. W dużo większym stopniu zmiany uwidocznią się w polityce zagranicznej Indii.
In 2014, India held elections to the lower chamber of the parliament, the Lok Sabha (People’s Assembly). For the first time since 1984, one party won more than 50 per cent of the seats in the lower chamber, which allows it to govern independently. The victory of the National Democratic Alliance coalition led by the Indian People’s Party (Bharatiya Janata Party, BJP), which will have 336 seats (in 543) in the Lok Sabha, and the worst election result of the Indian National Congress ever (only 44 seats) shaped a new political scene in India. The aim of this article is to analyse the election results and discuss their impact on the political system and on India’s foreign and economic policy. The key concept of the article is to seek an answer to whether the victory of the BJP and the establishment of the new government led by Prime Minister Narendra Modi will have an effect on the pace of economic reform and foreign policy of India. It seems that such a decisive victory of one party gives India an opportunity to carry out the necessary but difficult reforms, especially in the agricultural sector, labour law, etc. However, we should avoid explicit opinions because any analysis of the elections to the Lok Sabha should take into account the specificity of India, which is a diverse and multicultural country. The article presents the possible scenarios for domestic and foreign policy, but it seems that the results of the elections will bring evolution rather than revolution. This applies especially to domestic policy. We should not expect any significant acceleration in the implementation of unpopular reforms. Considerable changes are much more likely to take place in India’s foreign policy.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 1; 187-211
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies