Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Konflikty zbrojne"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Local Boys with Guns! Is Armed Vigilantism an Indicator of the Global Trend Towards Privatised Security?
    Autorzy:
    Chakrabarti, Shantanu
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091880.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Armed conflicts
    Abuse
    Security
    Securitization
    Konflikty zbrojne
    Przemoc
    Bezpieczeństwo
    Sekurytyzacja
    Opis:
    The changing nature of conflicts, especially since the end of the Cold War, has led to the rising prominence of non-state actors in myriad forms involved in security provision at multilayered levels, vigilante groups being quite prominent amongst them. Non-state actors, in fact, increasingly control security initiatives, which give them increasing ownership of contemporary warfare and internal security provision through their ability to use violence to achieve the primary goal of targeting perceived threats to the stability of the state. Vigilantism, however, as a social phenomenon, has its own independent historical roots and has evolved as one of the many tools being used by the postmodern state to control and mediate violence in order to retain order and control. The process itself makes the state go beyond the traditional 'statist' institutions for security provision, which runs the risk of diluting the nature of the Westphalian state, affecting its policymaking and implementation capacity in providing security to its citizens as well as other aspects of economic and social policymaking.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 275-288
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Olga Wasiuta, Sergiusz Wasiuta, Wojna hybrydowa Rosji przeciwko Ukrainie, Arcana, Kraków 2017, ss. 424
    Autorzy:
    Szeptycki, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092059.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Hybrid war
    Armed conflicts
    Corruption
    Defences
    International security
    Wojna hybrydowa
    Konflikty zbrojne
    Korupcja
    Obronność
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Opis:
    W ciągu ponad czterech lat, jakie upłynęły od aneksji przez Rosję Krymu i wybuchu wojny w Donbasie, dużą popularność zyskało w publicystyce, a także literaturze popularnej i naukowej pojęcie "wojna hybrydowa". Termin ten stosowany był jednak na gruncie naukowym już wcześniej, choć bardziej w rozumieniu wojny partyzanckiej czy konfliktu o niskiej intensywności1. W odniesieniu do współczesnej sytuacji, zwłaszcza agresywnej polityki Rosji wobec Ukrainy, pojęcie to nie doczekało się jednej, powszechnie akceptowanej definicji. Autorzy zdają się zgodni, że wojna hybrydowa jest pojęciem bliskoznacznym z propagandą czy wojną informacyjną2. Niektórzy proponują jednak szersze jej rozumienie, uwzględniające również np. korupcję w sektorze obronnym3. Na Ukrainie ukazało się już kilka publikacji książkowych poświęconych tej problematyce4. W Polsce refleksja na ten temat ma bardziej ograniczony charakter5. Dlatego na uwagę zasługuje pierwsza kompleksowa publikacja na polskim rynku wydawniczym poświęcona tej problematyce autorstwa dwojga naukowców pochodzących z Ukrainy, a obecnie związanych z Uniwersytetem Pedagogicznym w Krakowie: Olgi Wasiuty, dyrektor Instytutu Bezpieczeństwa i Edukacji Obywatelskiej tejże uczelni, i Sergiusza Wasiuty z Instytutu Politologii UP. (fragment tekstu)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 3; 206-211
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzieci uchodźcy
    Juvenile Refugees
    Autorzy:
    Michałowska, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092047.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Refugees
    Children
    Population migration
    Migration policy
    Human rights protection
    Reasons for migration
    Armed conflicts
    Uchodźcy
    Dzieci
    Migracja ludności
    Polityka migracyjna
    Ochrona praw człowieka
    Przyczyny migracji
    Konflikty zbrojne
    Opis:
    Świat stanął wobec wyzwania, jakim stało się zjawisko określane kryzysem uchodźczym. Pojęciem tym popularnie określa się narastające ruchy ludności, zarówno pochodne zagrożeń kwalifikowanych przez Konwencję Genewską, jak i wynikające z przyczyn ekonomicznych. Wśród przemieszczających się jest wiele dzieci, często samotnych lub zagubionych w trakcie podróży. Próbują one trafić do krajów Europy Zachodniej drogą morską i lądową. W trakcie podróży są narażone na wiele niebezpieczeństw, zatrzymywane w nieprzyjaznych im ośrodkach detencyjnych. W krajach docelowych podlegają skomplikowanym procedurom formalnym. Poszczególne państwa traktują je różnie, w zależności od przyjętej polityki migracyjnej i często bez uwzględniania ich wieku i wrażliwości. Niektóre, jak Niemcy czy Wielka Brytania, podchodzą do nich z dużą empatią. Inne, jak Francja, z całą surowością prawa. Polska na tym tle prezentuje się jako kraj zamknięty, nieprzyjmujący argumentów Unii Europejskiej, podporządkowany bieżącej polityce rządzących i coraz bardziej ksenofobiczny. (abstrakt oryginalny)
    The world currently faces a challenge that has come to be known as the refugee crisis. The term is commonly used to refer to growing mass movements of people due both to threats qualified under the Geneva Convention and to economic reasons. There are many children among the migrants, often alone or separated from their guardians during the journey, attempting to make their way to Western Europe via maritime and overland routes. During the journey, they are exposed to various risks and detained in detention centres which are not friendly to them. Having arrived in their country of destination, they are forced to undergo complicated formal procedures. They receive different treatment in different countries, depending on the local migration policy. Often no regard is shown for their age or sensitivity. Some countries, like Germany or the UK, approach child refugees with empathy. Others, like France, make no exceptions. Against this background, Poland appears as a country of closed borders, impervious to EU arguments, dominated by the current policy of its ruling class, and increasingly xenophobic. (original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 3; 83-103
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Status "małych zielonych ludzików" w konflikcie zbrojnym na Ukrainie
    The Status of 'Little Green Men' in the Armed Conflict in Ukraine
    Autorzy:
    Szpak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091828.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Armed conflicts
    Soldier
    Human rights protection
    Konflikty zbrojne
    Żołnierz
    Ochrona praw człowieka
    Opis:
    Artykuł porusza zagadnienie statusu "małych zielonych ludzików", czyli rosyjskich żołnierzy biorących udział w konflikcie zbrojnym na Ukrainie. Po przedstawieniu stanu faktycznego autorka analizuje stan prawny i próbuje odpowiedzieć na pytanie o charakter konfliktu zbrojnego na Ukrainie oraz status osób biorących w nim aktywny udział. Tezą artykułu jest stwierdzenie, że wydarzenia na Krymie stanowią okupację i w konsekwencji zastosowanie znajduje międzynarodowe prawo humanitarne właściwe dla międzynarodowych konfliktów zbrojnych. Natomiast konflikt zbrojny na wschodniej Ukrainie stanowi co najmniej niemiędzynarodowy konflikt zbrojny, do którego zastosowanie znajdują wspólny art. 3 i II Protokół dodatkowy oraz odpowiednie normy prawa zwyczajowego. W razie wątpliwości co do charakteru konfliktu zbrojnego należałoby uznać go za międzynarodowy, a tym samym przyznać osobom w nim uczestniczącym oraz tym, które takiego udziału nie biorą lub go zaprzestały, status jeńca wojennego, a co za tym idzie - większą ochronę wynikającą z międzynarodowego prawa humanitarnego mającego zastosowanie do międzynarodowych konfliktów zbrojnych.(abstrakt oryginalny)
    The article examines the question of the status of 'little green men' - Russian soldiers involved in the armed conflict in Ukraine. After the presentation of the facts, the author examines the applicable law and tries to answer the question about the nature of the armed conflict in Ukraine and the status of those taking active part in it. The thesis of the article is the claim that the events in Crimea constitute an occupation and, consequently, international humanitarian law applicable to international armed conflicts applies in this case. In contrast, the armed conflict in eastern Ukraine is at least a non-international armed conflict, to which the common Article 3 and the Additional Protocol II and relevant norms of customary law apply. In situations of doubt as to the nature of an armed conflict, such a conflict should be regarded as an international one and thus the individuals participating in armed conflict, those not participating and those that ceased to participate should be granted prisoner of war status and consequently greater protection resulting from the application of the law of international armed conflicts.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 133-152
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La Charte des Nations Unies interdit-elle le recours à la force armée ?
    Does the Charter of the United Nations Prohibit the Use of Armed Force ?
    Autorzy:
    Sur, Serge
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091833.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Charter of the United Nations
    International security
    Armed conflicts
    Karta Narodów Zjednoczonych
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Konflikty zbrojne
    Opis:
    La Charte des Nations Unies interdit-elle le recours à la force armée ? C'est une question essentielle tenant compte du fait que la Charte des Nations Unies définit comme le but principal des Nations Unies le maintien de la paix et de la sécurité intrnationale. L'article est une interprétation personnelle de l'interdiction du recours à la force inscrite dans la Charte des Nations Unies. La paix, au sens positif du terme, dépassant la simple absence de conflits, mais enracinée dans la coopération pacifique et amicale entre les nations est envisagée dans l'article 55, inscrit dans le Chapitre IX qui traite de la coopération économique et sociale. La paix au sens négatif ne signifie que l'absence d'hostilités armées. C'est cette conception de la paix que la Charte des Nations Unies chereche surtout à mettre en oeuvre, établissant à cette fin un dispositif normatif et institutionnel. La garantie juridique est l'article 2 alinéa 4 qui d'une façon drastique limite le droit de l'Etat à recourir à la force dans les relations internationales La garantie institutionnelle est le Conseil de Sécurité. Son devoir est de maintenir et de rétablir la paix et la sécurité internationale et ses compétences sont définies dans le Chapitre VII de la Charte. Une question à part consitue l'article 51 de ce Chapitre qui prévoit pour l'Etat le droit naturel de légitime défense individuelle ou collective. La Charte des Nations Unies interdit-elle la guerre ? Le mot,,guerre'' ne figure dans la Charte qu'une fois, dans le Préambule, pour la condamner. Mais depuis l'entrée de la Charte en vigueur la violence internationale n'a pas disparu. L'auteur présente trois grandes lignes d'interprétation de l'article 2, alinéa 4 de la Charte : intégriste, nihiliste, pragmatique. L'interprétation intégriste, cela veut dire traditionnelle, pose que l'article 2, alinéa 4 comporte une interdiction générale et absolue de l'emploi de la force armée dans les relations internationales. L'interprétation nihiliste est à l'opposé à la précédente et s'appuye sur une appréciation réaliste de la situation acceptant de nombreux abandons dans la pratique de l'interdiction du recours à la force. L'auteur se prononce pour l'interprétation pragmatique où on cherche de concilier les normes avec la pratique internationale où le texte des normes est interprété dans le contexte de concrets événements que provoque le recours à la force. L'application de l'article 2 alinéa 4 suscite un certain nombre de problèmes : l'interdiction ne concerne que les Etats tandis que de plus en plus souvent ce sont des acteurs non-étatiques qui recourent à la force dans les relations internationales. D'autres questions concernent l'interprétation de la menace d'emploi de la force armée, de la restriction du recours à la force armée, l'emploi de la force dans le cas de réalisation du principe relatif à la responsabilité de protéger et dans le cas d'emploi de la force avec l'aval du Conseil de Sécurité. Une attention particulière consacre l'auteur au droit naturel de légitime défense individuelle ou collective, prévu dans l'article 51 de la Charte. La majorité de la doctrine considère que la légitime défense n'est qu'une exception du principe d'emploi de la force qui ne peut s'exercer qu'à l'encontre d'une agression armée d'un Etat en provenance d'un autre Etat. Dans l'article on traite encore des conceptions de la légitime défense fonctionnelle et structurelle. En conclusion l'auteur souligne la nécessité que dans le domaine de l'interdiction du recours à la force la Charte des Nations Unies soit plus ouverte, plus flexible et plus intelligente.(abstrakt oryginalny)
    This question is of key importance given that maintaining international peace and security is what the Charter of the United Nations defines as the organisation's primary objective. The article constitutes an original interpretation of the prohibition of the use of force included in the Charter of the United Nations. Article 55 in Chapter IX : International Economic and Social Co-operation speaks of peace in the positive sense, that is not limited solely to the absence of conflicts but rooted in peaceful and friendly cooperation between nations. Peace in the negative sense means only the absence of armed conflicts. This concept of peace is predominant in the UN Charter, having legal and institutional guarantees. The legal guarantee is set out in Article 2 Section 4, which radically restricts the right of states to use force in international relations. The role of the institutional guarantee is played by the Security Council. Its task consists in preserving and restoring international security and peace, and its competences are determined in Chapter VII. Article 51 of the same Chapter, in turn, which provides for a state's inherent right of individual or collective self-defence. Does the UN Charter prohibit war? The word 'war' as such is used in the Charter only once, in the Preamble, where war is condemned. But violence has not disappeared from international relations since the UN Charter's entry into force. The author presents three ways to interpret Article 2 Section 4 of the UN Charter : integrist, nihilistic and pragmatic. The traditional, integrist interpretation assumes a universal and absolute ban on the use of force in international relations ; the nihilistic interpretation assumes realistic evaluation of the situation, in practice granting numerous exceptions from the prohibition of the use of force. The author himself advocates the pragmatic interpretation, where the text of the norm is interpreted in the context of specific events that bring about the use of force. The application of Article 2 Section 4 involves certain problems : the ban concerns only states, while non-state actors increasingly often use force in international relations as well. Other issues concern the interpretation of the threat of using force, restrictions to the application of the prohibition of the use of force, using force for implementing the principle of responsibility to protect and using force upon consent of the Security Council. The author separately focuses on the inherent right of individual or collective self-defence, provided for in Article 51 of the Charter. The majority of experts in the field represent the view that self-defence is an exception from the principle of using force only in the case of armed aggression of one state against another. The article further highlights the division between functional and structural self-defence. In the conclusion, the author points out the need for the UN Charter to be(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 177-188
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przesłanki i bariery interwencji humanitarnej na przykładzie Libii (2011) i Syrii (2013)
    Reasons for and Barriers to Humanitarian Intervention on the Example of Libya (2011) and Syria (2013)
    Autorzy:
    Domagała, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091910.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Arab Spring
    Humanitarian intervention
    Armed conflicts
    Human rights
    Arabska Wiosna
    Interwencja humanitarna
    Konflikty zbrojne
    Prawa człowieka
    Opis:
    Artykuł przedstawia prosty model wyjaśniający działanie potencjalnych interwentów w sytuacji poważnych i masowych naruszeń praw człowieka. Za kluczowe w decyzji o interwencji humanitarnej autor uważa nie kryteria wojny sprawiedliwej, a perspektywę sukcesu definiowaną jako kompleks uwarunkowań sprzyjających realizacji humanitarnego skutku przy minimalnych stratach własnych interwenta. Wskazuje na zależność między stopniem realizacji operacyjnych celów akcji zbrojnej a prawdopodobieństwem decyzji o podjęciu interwencji humanitarnej. Na podstawie krytycznego przeglądu literatury przedmiotu oraz historii wymuszania przestrzegania praw człowieka po 1991 r. identyfikuje następujące warunki składające się na wysokie prawdopodobieństwo sukcesu interwencji humanitarnej: (a) siła potencjalnego interwenta; (b) strategia reakcji neutralizacji potencjalnego przeciwnika; (c) możliwości precyzyjnego określenia celów w wymiarze politycznym i humanitarnym; (d) sprzyjające interwentom warunki klimatyczne, przyrodniczo-geograficzne oraz infrastrukturalne; (e) efektywne wykorzystanie zasobów logistycznych interwenta; (f) determinacja interwenta w realizacji celu; (g) czytelna sytuacja polityczna rozumiana jako istnienie skonsolidowanej opozycji wobec centrum władzy będącego naruszycielem praw człowieka; (h) zakres powiązań prawnomiędzynarodowych i politycznych państwa-przedmiotu interwencji; (i) legitymizacja działań interwenta; (j) spójność interwenta. Analizując powyższe warunki na przykładzie sytuacji w Libii (2011) oraz Syrii (2013), proponuje wyjaśnienie decyzji o interwencji w przypadku Libii oraz braku decyzji o interwencji w przypadku Syrii. Wśród warunków perspektywy sukcesu za szczególnie istotne należy uznać funkcjonowanie lokalnego sojusznika potencjalnego interwenta, opozycyjnego wobec naruszyciela praw człowieka i mającego potencjał do skutecznego działania polityczno-militarnego przy wsparciu ze strony interwenta.(abstrakt oryginalny)
    The article presents a simple model explaining the actions of potential interveners in a situation of serious and mass violations of human rights. In this model, the key factor in making a decision to launch a humanitarian intervention are not the criteria of just war but the prospect of success defined as a complex of determinants facilitating the achievement of humanitarian effects with minimum losses for the intervener. The article points out the relation between the execution of the operational goals of an armed intervention and the probability of a decision to launch a humanitarian intervention. On the basis of a critical literature review and the history of enforcing the observance of human rights after 1991 it identifies the conditions that, when combined, determine high probability of success of a humanitarian mission: (a) the power of the potential intervener; (b) the reaction strategy for neutralising the potential enemy; (c) the possibilities of precisely defining goals in political and humanitarian terms; (d) the climate, environment, geographic and infrastructural conditions favouring the interveners; (e) effective use of the intervener's logistic resources; (f) the intervener's determination in pursuing the objective; (g) a clear political situation understood as the existence of a consolidated opposition to the central authority as the party that violates human rights; (h) the extent of connections under international law and political relations of the country subject to the intervention; (i) the legitimacy of the intervener's actions; (j) the intervener's coherence. An analysis of the above conditions on the example of the situation in Lybia (2011) and Syria (2013) offers an explanation as to why it was decided to intervene in Libya while no operations were launched in Syria. Particularly important among the conditions increasing the prospect of success are: the presence of a local ally of the potential intervener, who opposes the human rights violator and has the potential for effective political and military action when supported by the intervener.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 3; 155-174
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powrót wojny totalnej - eliminacja celów w niemiędzynarodowych konfliktach zbrojnych
    Return of the Total War - Elimination of Targets in Non-international Armed Conflicts
    Autorzy:
    Grzebyk, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092015.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Bezpieczeństwo publiczne
    Armed conflicts
    International humanitarian law
    Local conflicts
    Public security
    Population
    Military intervention
    Konflikty zbrojne
    Międzynarodowe prawo humanitarne
    Konflikty lokalne
    Ludność
    Interwencja zbrojna
    Opis:
    Sposób interpretacji norm międzynarodowego prawa humanitarnego mającego zastosowanie w niemiędzynarodowych konfliktach zbrojnych wskazuje na powrót do koncepcji wojny totalnej, zgodnie z którą atak na każdą osobę lub obiekt wspierający wysiłek wojenny wroga jest legalnie usprawiedliwiony. Artykuł w pierwszej części określa zakres regulacji międzynarodowego prawa humanitarnego niemiędzynarodowych konfliktów zbrojnych. W drugiej odnosi się do rozszerzania zakresu celów osobowych w niemiędzynarodowych konfliktach zbrojnych, a w trzeciej - celów rzeczowych. W konkluzjach, oprócz podsumowania, zawarto wskazówki dotyczące przyjęcia odpowiednich zmian w podejściu do eliminacji celów w niemiędzynarodowych konfliktach zbrojnych ze względu na konieczność zapewnienie efektywnej ochrony ludności cywilnej. (abstrakt oryginalny)
    Recent tendencies in the interpretation of International Humanitarian Law applied in non-international armed conflicts show that we are witnessing a return to the concept of a total war, according to which attacking any person and any object that supports the war effort of an enemy is legally justified. The article first discusses the problem of classification of armed conflicts, then it addresses the problem of human targets and subsequently of object targets. In conclusion, apart from a summary of argumentation, there are suggestions of changes in the law of targeting in order to guarantee effective protection of civilian population. (original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 2; 21-33
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misja Wsparcia Narodów Zjednoczonych dla Iraku -cele, zadania i inicjatywy ONZ po zakończeniu II wojny w Zatoce Perskiej
    United Nations Assistance Mission for Iraq - UNs Aims, Tasks and Initiatives after the Second Gulf War
    Autorzy:
    Waśko-Owsiejczuk, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091908.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Democracy
    Human rights
    Rule of law
    Armed conflicts
    Demokracja
    Prawa człowieka
    Praworządność
    Konflikty zbrojne
    Opis:
    Od momentu powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych operacje polityczne stanowią centrum jej działań w zakresie utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego. Mają one wszechstronny charakter, ponieważ mogą być stosowane na każdym etapie konfliktu: jako środek prewencyjny - kiedy sytuacja pomiędzy zwaśnionymi stronami się zaognia; jako środek mediacyjny - podczas trwającego konfliktu, mający na celu doprowadzenie do jego zakończenia; na etapie postwojennym - gdy niezbędne jest wypracowanie warunków pokojowych oraz nowego porządku państwowego. Po II wojnie w Zatoce Perskiej ustanowiono Misję Wsparcia Narodów Zjed noczonych dla Iraku, do której zadań należało m.in. wsparcie Irakijczyków w przygotowaniu i przeprowadzeniu demokratycznych wyborów, uchwaleniu konstytucji, promowaniu dialogu narodowego. Celem niniejszego artykułu jest analiza działań ONZ po zakończeniu wojny w Iraku, przedstawienie najważniejszych inicjatyw misji w zakresie przemian społecznych i politycznych, co ma umożliwić odpowiedź na pytania: Jaką rolę odegrała ONZ po II wojnie w Zatoce Perskiej? Jakie zadania wyznaczono Misji Wsparcia Narodów Zjednoczonych dla Iraku? Czy podjęte działania i inicjatywy były efektywne?(abstrakt oryginalny)
    Since the establishment of the United Nations, political operations have been at the core of its activity related to preserving international peace and security. At the same time, they are very versatile and can be used at any stage of a conflict: as preventive measures, when the situation between the conflicted parties is becoming worse; as mediation measures during an ongoing conflict, to end it; at the post-war stage, when it is necessary to develop peace conditions and a new state order. After the Iraq War, the UN established the United Nations Assistance Mission in Iraq, tasked with such issues as providing support to Iraqis in preparing and conducting democratic elections, passing a constitution, promoting national dialogue. The purpose of this article is to analyse the UN's activity after the Iraq War, present the most important initiatives of UNAMI in terms of social and political transformations, which is to help the author answer the following questions: What role did the UN play after the Iraq War? What tasks were set before the United Nations Assistance Mission in Iraq? Were the implemented actions and initiatives effective?(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 3; 133-153
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność karna za niszczenie dóbr kultury w czasie konfliktów zbrojnych
    Criminal Responsibility for the Destruction of Cultural Property in the Course of Armed Conflicts
    Autorzy:
    Michałowska, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092016.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Culture
    Armed conflicts
    Criminal Law
    War crimes
    International law
    International courts
    Protection of cultural goods
    Kultura
    Konflikty zbrojne
    Prawo karne
    Zbrodnie wojenne
    Prawo międzynarodowe
    Sądy międzynarodowe
    Ochrona dóbr kultury
    Opis:
    Wojny zawsze niosły za sobą straty ludzkie i materialne. Wśród tych ostatnich znajdowały się cenne dobra kultury niszczone lub grabione przez strony walczące. Przez lata, mimo istnienia podstaw prawnych i identyfikacji sprawców, karanie winnych takich czynów stanowiło w sądownictwie krajowym i międzynarodowym kwestię bądź pomijaną, bądź drugorzędną. Dominowało sądzenie osób odpowiedzialnych za śmierć ludzi. Zasadniczą zmianę podejścia przyniosła wojna na terenach byłej Jugosławii. W utworzonym po niej Trybunale po raz pierwszy zapadły wyroki skazujące winnych niszczenia dóbr kultury. Z kolei po wojnie w Mali uaktywnił się Międzynarodowy Trybunał Karny, skazując osobę odpowiedzialną za podobne czyny w tym państwie. (abstrakt oryginalny)
    Throughout history, war has always caused human and material losses. The latter includes some valuable cultural goods destroyed or plundered by the fighting parties. Over the years, despite the existence of a legal basis and the identification of the perpetrators, the issue of punishing those guilty of such offenses was either ignored or considered secondary in both national and international jurisprudence. Judgements concerning those responsible for human death were predominant. A major change of approach was brought by the war in the former Yugoslavia. The Court created after the war was the first to sentence the offenders guilty of the destruction of cultural property. After the war in Mali, in turn, the International Criminal Court became active in this respect by convicting the person responsible for similar acts in that country.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 2; 35-55
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategia zmian - czy zmiany strategii?
    A Strategy of Change - or a Change of Strategy?
    Autorzy:
    Chorośnicki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092023.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Security
    International security
    Internal security
    Global strategy
    National Security Strategy
    Common Security and Defence Policy
    Globalization
    Population migration
    Armed conflicts
    Arms control
    Bezpieczeństwo
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Bezpieczeństwo wewnętrzne
    Strategia globalna
    Narodowa Strategia Bezpieczeństwa
    Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
    Globalizacja
    Migracja ludności
    Konflikty zbrojne
    Kontrola zbrojeń
    Opis:
    Opracowanie analizuje etapy przemian strategii światowej w ujęciu globalnym i regionalnym. Teza o nieadekwatności działań politycznych i ekonomicznych w dzisiejszej rzeczywistości międzynarodowej jest smutna, ale prawdziwa. Punktów zapalnych w polityce światowej nie ubywa, co gorsze pojawiają się nowe (np. wyścig zbrojeń konwencjonalnych). Problemów świata w ich złożoności nie da się rozwiązać za pomocą pomysłów i narzędzi z przeszłości. Punktem centralnym strategii światowej jest bezpieczeństwo. Pozorne oddalenie groźby konfliktu światowego, który mogą poprzedzić konflikty regionalne, jest dziś niepewne. Identyfikacja i opis zagrożeń nie zastąpi konkretnych, a nade wszystko skutecznych działań. Tym większe jest więc pole działania dla analityków i znawców dzisiejszej strategii ujmowanej wielowymiarowo. (abstrakt oryginalny)
    The study examines the stages in the evolution of global strategy in the global and regional dimension. The thesis on the inadequacy of political and economic activities in today's international reality is sad but true. The hotspots in world politics are not becoming less numerous, and new ones keep appearing (e.g. the conventional arms race). Given their complexity, the problems that plague the world cannot be solved using the ideas and tools of the past. The cornerstone of global strategy is security. The seemingly remote threat of a world conflict that may be preceded by regional conflicts is a bit more real today. The identification and description of threats will not suffice; specific and effective measures must be taken. This makes the work of analysts of and experts in contemporary strategy approached in a multidimensional manner even more important. (original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 2; 143-151
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies