Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Operator pocztowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
E-administracja, czyli cyfryzacja usług publicznych w Europie i w Polsce – nowa rola operatorów pocztowych?
Autorzy:
Romejko-Borkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2163138.pdf
Data publikacji:
2018-02-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
prawo pocztowe
usługi pocztowe
cyfryzacja
e-administracja
administracja
publiczna
pocztowy operator narodowy
Opis:
Rozwój e-administracji (e-government, e-państwo, e-urząd) to naturalny etap usprawniania komunikacji państwa z obywatelem w dobie Internetu, wiążący się ściśle z szeroką modernizacją istniejącej w danym państwie infrastruktury i standaryzacją stosowanych systemów, a także z ogólną poprawą jakości świadczonych w tym obszarze usług. To także źródło ogromnych oszczędności i sposób na ochronę środowiska naturalnego. Wejście w życie z początkiem 2016 roku rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania publicznego w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym (tzw. rozporządzenie eIDAS) usprawnia sposób uwierzytelniania oraz podpisywania dokumentów elektronicznych, a tym samym otwiera drogę do stworzenia w Polsce sprawnego cyfrowego obiegu korespondencji urzędowej. W ostatnich latach w Europie w ramach cyfryzacji usług publicznych pojawiło się wiele systemów informatycznych mających stanowić nowoczesny odpowiednik tradycyjnej usługi pocztowej. Usługi te, znane jako „cyfrowe skrzynki pocztowe”, „cyfrowe skrytki” czy też „certyfikowana poczta elektroniczna”, są wykorzystywane przez rządy poszczególnych państw europejskich do prowadzenia korespondencji i wymiany dokumentów z obywatelami. „Cyfrowe skrzynki” – z założenia – oferują rozwiązanie tanie (tańsze niż tradycyjna korespondencja), bezpieczne (o wysokim stopniu bezpieczeństwa informacji przechowywanych w skrzynkach), łatwo dostępne (via Internet), użyteczne (w zależności od pojemności przestrzeni dyskowej danego systemu możliwe jest zarządzanie zawartością skrzynki) oraz prawnie wiążące (dostarcza bowiem dowodów na odbiór i wysyłkę dokumentów oraz zapewnia autentyczność ich pochodzenia). W wielu państwach Unii Europejskiej naturalnym partnerem dla administracji publicznej do obsługi poczty cyfrowej stali się pocztowi operatorzy narodowi lub wywodzący się ze struktur państwowych. Z perspektywy polskich uwarunkowań oraz potrzeb wytworzenia nowego, kompleksowego modelu e-administracji interesujący wydaje się model czeski jako przykład kooperacji pocztowego operatora narodowego z administracją państwową. W ramach tej współpracy powstał między innymi łatwy dostęp do usług administracji publicznej poprzez punkty kontaktowe w sieci Poczty Czeskiej. W punktach pocztowych można otrzymać uwierzytelnione wyciągi z wielu rejestrów administracji publicznej lub formularze, np. wyciąg z rejestru gruntów, z rejestru podmiotów gospodarczych czy z rejestru karnego. Aktualnie w Polsce coraz wyraźniejsza jest tendencja ze strony rządowej do zaangażowania polskiego operatora narodowego – Poczty Polskiej – w proceder krajowej cyfryzacji administracji publicznej. W ramach „pierwszego kroku” zawarte zostało porozumienie z Pocztą Polską i jej spółką zależną Pocztą Polską Usługi Cyfrowe o strategicznej współpracy w obszarze cyfryzacji państwa. Umowa dotyczyła integracji systemów informatycznych administracji, z których korzystają obywatele, z pocztową platformą Envelo, czyli stworzoną przez Pocztę Polską skrzynką do komunikacji elektronicznej. Adaptując rozwiązanie czeskie na grunt polski, platforma Envelo miałaby za zadanie umożliwić wdrożenie projektu e-skrzynki (na wzór czeskiej Datove Schranky), która przejęłaby na siebie znaczą część korespondencji między administracją a obywatelem (G2C), biznesem i administracją (G2B) oraz samą administracją (G2G), realizowanej dotychczas w formie tradycyjnej przesyłki listowej rejestrowanej. Docelowo, poprzez placówki pocztowe i doręczycieli oraz z użyciem urządzeń mobilnych, za pośrednictwem których ułatwiony miałby zostać dostęp do profilu zaufanego, korespondencja papierowa miałaby być doręczana elektronicznie (na komputer, telefon, laptop), bez konieczności odbierania jej w placówce pocztowej. Placówki pocztowe w takim modelu odgrywałyby rolę dopełniającą i byłyby miejscem uzyskania dostępu do różnego rodzaju dokumentów urzędowych, np. zaświadczeń. Niestety obecnie wynikająca w ww. porozumienia współpraca nie jest realizowana.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2018, 7, 1; 89-99
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane problemy prawne doręczania tzw. przesyłek urzędowych za pośrednictwem operatorów pocztowych
Selected legal issues concerning the service of the so-called ‘official correspondence’ via postal operators
Autorzy:
Szczęsny, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508282.pdf
Data publikacji:
2014-03-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
doręczanie przesyłek
działalność pocztowa
operator pocztowy
zasada wolności działalności gospodarczej
dokument potwierdzenia odbioru przesyłki – pokwitowanie odbioru
dokument potwierdzenia nadania przesyłki
doręczenie właściwe
doręczenie zastępcze
awizowanie
nadawanie przesyłek do sądów i organów
service of correspondence
postal activity
postal operator
freedom of economic activity
document of confirmation of receipt – receipt of delivery
document of confirmation of submission
proper delivery
substitute service
notification
posting correspondence to courts and public administration institutions
Opis:
Artykuł traktuje o wybranych problemach związanych z wysyłaniem (jedynie za pośrednictwem operatorów pocztowych) oraz doręczaniem przesyłek nadawanych przez sądy i inne instytucje publiczne (tzw. przesyłki urzędowe), jak również z nadawaniem przesyłek do sądów i instytucji publicznych. O ile w tym pierwszym przypadku sądy czy instytucje publiczne mają pełną swobodę wyboru operatora pocztowego, o tyle strony poszczególnych postępowań takiej swobody już nie mają. Jedynie w postępowaniu karnym strona postępowania ma pełną swobodę wyboru operatora pocztowego. W pozostałych szczególnych procedurach strona musi nadać przesyłkę do sądu czy do instytucji publicznej jedynie za pośrednictwem operatora wyznaczonego, aby być pewna dochowania przewidzianego prawem terminu. Taka niekonsekwencja budzi zastrzeżenia, także co do zgodności z Konstytucją. W artykule zwraca się także uwagę na różnicę pomiędzy dowodem nadania a dowodem doręczenia przesyłki, na przepisy ogólne o doręczaniu przesyłek przewidziane w Prawie pocztowym oraz w akcie wykonawczym, który adresowany jest tylko do operatora wyznaczonego. Opracowanie wskazuje także na różnice m.in. w doręczeniu właściwym, w doręczeniu zastępczym czy przy awizowaniu na tle szczególnych procedur o doręczaniu, co wymaga w ocenie autora ujednolicenia. Nowelizacji wymagają także inne przepisy przewidujące nieuładniony monopol operatora wyznaczonego (np. art. 17 Prawa pocztowego).
The article discusses selected issues relevant to the sending (exclusively via postal operators) and serving correspondence from courts and other public institutions (official correspondence), as well as the posting of correspondence to courts and public institutions. While courts and public institutions are entirely free to choose which postal operator they use, procedural parties have full freedom of choice of postal operators only in criminal procedures. In other cases, parties have to send correspondence to courts or public institutions via the designated operator only, in order to ensure that the legally imposed time limit is observed. Such solution raises concerns, also about its consistency with the Constitution. The article considers also the difference between proof of posting and proof of receipt of a postal item and refers to general regulations on delivery provided for in the Postal law and in the executive act which is solely addressed to the designated operator. Pointed out are also differences i.a. between an intended delivery (to the person and at the address specifi ed on the postal item), a substitute service and a notifi cation in relation with delivery in particular proceedings, which in the author’s opinion need to be harmonized. Other rules providing an incoherent monopoly for the designated public operator must also be amended (e.g. Art. 17 of the Postal Law).
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2014, 3, 2; 57-72
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usługa powszechna i operator wyznaczony – dwa (nie)zbędne filary prawa pocztowego
Autorzy:
Lissoń, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2163098.pdf
Data publikacji:
2018-02-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
prawo pocztowe
wielopoziomowy system prawa
usługi świadczone w ogólnym
interesie gospodarczym
usługa powszechna
przesyłki listowe
paczki pocztowe
operator
pocztowy
operator wyznaczony
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza przepisów prawnych odnoszących się do wskazanych w jego tytule dwóch instytucji prawa pocztowego: pocztowej usługi powszechnej oraz operatora wyznaczonego. Autor stawia pytanie o to, czy wobec zmieniających się warunków rynku pocztowego uprawnione jest obowiązywanie przepisów prawnych przewidujących obowiązek świadczenie pocztowych usług powszechnych oraz wyznaczanie w tym celu określonego operatora? Przedstawione w artykule ustalenia pozwalają uznać, że instytucja usługi powszechnej jest w dalszym ciągu istotnym i trwałym elementem prawa pocztowego i to w płaszczyźnie prawa zarówno krajowego, jak i unijnego oraz prawa międzynarodowego, pełniąc ważną społecznie i gospodarczo funkcję na współczesnym rynku pocztowym. Nieco inne wnioski płyną z analizy przepisów odnoszących się do instytucji operatora wyznaczonego. Po pierwsze, uregulowania polskiego prawa pocztowego w tym zakresie można uznać za zgodne z prawem unijnym, jak również z właściwymi przepisami prawa międzynarodowego, choć przepisy te pozwalają na zastosowanie także innych rozwiązań służących dostarczaniu powszechnych usług pocztowych niż instytucja operatora wyznaczonego. Po drugie, nie istnieją przekonujące argumenty pozwalające uznać, że w aktualnych warunkach, w jakich działa polski rynek pocztowy, możliwe jest zastosowanie rozwiązania określanego jako „realizowanie usługi powszechnej przez siły rynku”. Uzasadnione jest natomiast oczekiwanie od podmiotu pełniącego funkcję operatora wyznaczonego większego dopasowania wykonywanej działalności do zmian zachodzących obecnie na rynku pocztowym. W szczególności, w dobie dynamicznego rozwoju handlu elektronicznego, należałoby oczekiwać znacznie większej aktywności tego operatora (oraz bardziej atrakcyjnej oferty) w zakresie zaspokajania popytu na usługi przesyłania zamówionych przez Internet towarów.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2018, 7, 1; 23-36
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies