Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Balkans" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Ojczyzna i siedziba Drakuli, czyli złe miejsce w Europie
    Dracula’s homeland and seat, or the bad place in Europe
    Autorzy:
    Pająk, Patrycjusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013698.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Drakula
    Stoker
    gotycyzm
    bałkanizm
    Transylwania
    zamek
    locus horridus
    Bałkany
    Dracula
    gothicism
    balkanism
    Transylvania
    castle
    the Balkans
    Opis:
    Bram Stoker’s Dracula is the most famous example of a successful symbiosis between Gothicism and balkanism. With this symbiosis, Irish author refreshes and popularizes the vampire myth and enriches it with the myth of  Transylvania as a homeland of vampirism. Stoker tries to make the image of Transylvania as authentic as possible, but at the same time, he mystifies some facts. He creates Transylvania in accordance with balkanistic stereotype as a beautiful, but backward land. European culture is mingled there with the oriental culture. Count Dracula’s vampirism is a horrible effect of this cultural hybridization. According to psychoanalytic interpretation, the castle o fa vampire symbolizes the unconsciousness of Westerners, and the vampire is their double. Dracula embodies their repressed ideas related to the desire of absolute power which enables to satisfy the instincts freely. The balkanistic context of psychoanalytic interpretation of Dracula’s castle allows the extension of this interpretation to the entire Transylvania, which in Stoker’s novel is a metonymy of the Balkans and Eastern Europe. This region of Europe was in the 19th century regarded in the West as the boundary between Europe and Asia, and it serves as a locus horridus, that is to say, a bad place which is a reservoir of culturally forbidden desires that Westerners repress by attributing them to the Eastern European culture.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 239-261
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The transition paradigm versus integration in the context of political transformation of the Balkan countries
    Autorzy:
    Latifi, Veton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2027436.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Europeanisation
    the Balkans
    transition
    political transformation
    European integration
    fall of communism
    Europeizacja
    Bałkany
    przemiany
    transformacja ustrojowa
    integracja europejska
    upadek komunizmu
    Opis:
    Three decades since the end of the Cold War and the fall of communism, some of the Balkan nations are not following yet the lessons for building sustainable peace and functioning democracies according to their aspirations (at least in a declarative way) for association with the liberal democracies of the European Union (EU). Rather, the Balkans’ history is transforming into a story of importing the habits and principles from the communism period in a paradoxical way of establishing the illiberal democracies followed by controversies and defects in the process of state-building. More than a decade, the Balkans, from one side, is transformed into a zone of periphery with a focus of the European determination for the support of the institutional reform through the process of integration, but in parallel, it is being self-formatted into a zone of self-isolation of the Balkan nations. This article will discuss the transition paradigm of the Balkans through functional analysis of aspects related to the rhetoric of Balkan countries in the discourse of the criteria of the European integration project; the dimension of the Balkan ancient myth with the new additional attribute of self-isolation; the insisting of the Balkan political elites for catapulting to the European project; and as well as the dynamics of the transition, internal and European integration of the Albanians and other nations of the Balkan region in the general.
    Po trzech dekadach od zakończenia zimnej wojny i upadku komunizmu niektóre kraje bałkańskie nie wyciągnęły jeszcze wniosków z budowania trwałego pokoju i funkcjonowania demokracji zgodnie z ich aspiracjami (przynajmniej deklaratywnych) do stowarzyszania się z liberalnymi demokracjami Unii Europejskiej (UE). Historia Bałkan przekształca się raczej w opowieść o przenoszeniu nawyków i zasad z okresu komunizmu i w paradoksalny sposób ustanowieniu nieliberalnych demokracji, a następnie kontrowersji i defektów w procesie tworzenia państw. Od ponad dziesięciu lat Bałkany, z jednej strony, przekształcają się w strefę peryferyjności, skupiającą się na europejskiej determinacji wspierania reformy instytucjonalnej poprzez proces integracji, z drugiej zaś strony – jednocześnie stają się strefą samoizolacji narodów bałkańskich. Niniejszy artykuł omawia paradygmat transformacji Bałkanów poprzez analizę funkcjonalną aspektów związanych z retoryką krajów bałkańskich w dyskursie kryteriów projektu integracji europejskiej; wymiar starożytnego mitu Bałkańskiego z nowym dodatkowym atrybutem samoizolacji; naleganie bałkańskich elit politycznych na włączanie się do projektu europejskiego; a także dynamikę transformacji, wewnętrznej i europejskiej integracji Albańczyków i innych narodów regionu bałkańskiego. Słowa kluczowe: Europeizacja, Bałkany, przemiany, transformacja ustrojowa, integracja europejska,
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2021, 3; 21-34
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekonomiczne aspekty integracji Bośni i Hercegowiny z Unią Europejską w drugiej dekadzie XXI wieku
    Autorzy:
    Monika, Szynol,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894608.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-14
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Bośnia i Hercegowina
    Bałkany Zachodnie
    Unia Europejska
    polityka rozszerzenia UE
    Bosnia and Herzegovina
    Western Balkans
    the European Union
    the EU’s enlargement policy
    Opis:
    At the end of the second decade of the 21st century the European Union (EU) – presenting a new strategy of enlargement policy, organising an official summit of the state leaders and devoting to potential accessions the meeting of the Council of the EU – recalled that the future of the Western Balkans lies in the EU. Therefore, there is a reasonable question: whether the intensification of the EU’s enlargement policy will affect favourably Bosnia and Herzegovina, a state considered as a potential candidate for the membership since 2003? Basing on (inter alia) official documents issued by the EU institutions, macroeconomic data and in relation to the EU’s policy towards the Western Balkans region, it is worthwhile to suppose, that – despite numerous (political, economic, social) deficits and weaknesses – Bosnia and Herzegovina, which applied for membership in the EU in 2016, will receive the status of an official candidate country soon (in the thir d decade of the 21st c entury). W końcu drugiej dekady XXI wieku Unia Europejska (UE) – wydając nową strategię polityki rozszerzenia, organizując oficjalny szczyt przywódców państw oraz poświęcając potencjalnym akcesjom spotkanie Rady Unii Europejskiej – przypomniała, że przyszłość Bałkanów Zachodnich znajduje się w UE. Zasadne staje się zatem pytanie, czy na intensyfikacji polityki rozszerzenia UE skorzystać może Bośnia i Hercegowina, państwo od 2003 roku uznawane za potencjalnie kandydujące do członkostwa? W oparciu m.in. o oficjalne dokumenty, które wydawane są przez unijne instytucje, dane makroekonomiczne oraz w odniesieniu do kształtu polityki UE wobec regionu Bałkanów Zachodnich, warto zaryzykować stwierdzenie, iż – mimo licznych (politycznych, gospodarczych, społecznych) deficytów i słabości – Bośnia i Hercegowina, która wniosek o członkostwo w UE złożyła w 2016 roku, niebawem (w trzeciej dekadzie XXI wieku) otrzyma status państwa oficjalnie kandydującego.
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2020, 1; 179-198
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies