Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "anxiety of influence" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Nienawidzę i kocham. Miejsce Mickiewicza i rola autorytetu w korespondencji Słowackiego
    I Hate and I Love. The Place of Mickiewicz and the Role of Authority in Słowacki’s Letters
    Autorzy:
    Bąk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2014035.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Adam Mickiewicz
    Juliusz Słowacki
    lęk przed wpływem
    autorytet
    korespondencja
    anxiety of influence
    authority
    letters
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza wzmianek na temat Adama Mickiewicza pojawiających się w korespondencji Juliusza Słowackiego. Ich ambiwalentny charakter potwierdzać może przypuszczenie, że skomplikowana relacja pomiędzy poetami da się analizować za pomocą teorii „lęku przed wpływem” Harolda Blooma. W niniejszym szkicu fragmenty korespondencji dotyczące Mickiewicza analizowane są jednak w szerszym kontekście zmagań Słowackiego z problemem autorytetów w dziedzinie literatury.
    The aim of the article is to analyse references to Adam Mickiewicz that appear in Juliusz Słowacki’s letters. Ambivalent character of these references proves that complicated relationship between the two poets can be analysed through Harold Bloom’s “anxiety of influence” theory. In this article, however, letters referring to Mickiewicz are being analysed in a broader context − as an example of how Słowacki struggled with literary authority as such.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 95-106
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prekursorzy Rymkiewicza
    Rymkiewicz’s Predecessors
    Autorzy:
    Potkański, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2014060.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Jarosław Marek Rymkiewicz
    Michel Foucault
    Harold Bloom
    psychoanaliza
    lęk przed wpływem
    psychoanalysis
    anxiety of influence
    Opis:
    The article describes how the historical essays of Jarosław Marek Rymkiewicz depend on the works of his important predecessors. This dependency is analysed in accordance with Harold Bloom’s “anxiety of influence” theory. I bring up well-known sources, such as the works of Maria Janion, less-remembered sources, such as the essays of Jerzy Łojek, as well as sources that may initially come as a surprise, such as the philosophy and biography of Michel Foucault. In interpreting these connections I develop Bloom’s psychoanalytical inspirations, but I also problematise them by juxtaposing them with the “schizoanalysis” proposed by Gilles Deleuze and Félix Guattari in Anti-Oedipus.
    Artykuł opisuje zależność historycznych esejów Jarosława Marka Rymkiewicza od twórczości znaczących dla pisarza poprzedników, analizowaną zgodnie z Harolda Blooma teorią „lęku przed wpływem”. Obok źródeł oczywistych, takich jak dzieła Marii Janion, wskazane są tu również te słabiej pamiętane, jak eseistyka Jerzego Łojka, a także zaskakujące zrazu, jak filozofia i biografia Michela Foucaulta. Interpretacja tych związków rozwija psychoanalityczne inspiracje Blooma, problematyzując je wszakże zestawieniem ze „schizoanalizą” zaproponowaną w Anty-Edypie Gillesa Deleuze’a i Félixa Guattariego.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 369-383
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tak samo, tylko lepiej? Jana Křesadly potyczki literackie
    The Same Way but Better? Literary Disputes of Jan Křesadlo
    Autorzy:
    Gawarecka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013952.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    intertekstualność
    parodia
    powieść z kluczem
    autoteliczność
    lęk przed wpływem
    intertextuality
    parody
    novel with a key
    autotelic literature
    anxiety of influence
    Opis:
    The literary works of Jan Křesadlo, which were “discovered” just after 1989, from the very beginning have caused controversy among the reviewers and readers, and the writer himself was treated as a typical outsider who deliberately decided to function on the periphery of the contemporary Czech culture. His answer to this uncomfortable situation included ceaseless polemics and disputes with the other writers. Most often he used the postmodern narrative strategies based on the intertextual and autotelic means of literary representation. In this way, he aimed at the parodistic ridiculing of his adversaries (first and foremost it was Milan Kundera). Extensive fragments of his works can be read as belonging to the category of “novels with a key”. On the other hand, it is difficult to avoid the impression that his intertextual reliance on the esteemed (in common opinion) authors is caused by the “anxiety of influence” (the term of Harold Bloom) and by a need to overcome these “strong” role models.
    „Odkryta” dla szerszego grona czytelników dopiero po 1989 roku twórczość literacka Jana Křesadly od początku budziła kontrowersje wśród czytelników i recenzentów, sam pisarz zaś traktowany był jako typowy outsider, ktoś, kto świadomie skazuje się na wegetację na peryferiach czeskiej kultury współczesnej. Na sytuację tę Křesadlo reagował, nieustannie wdając się w spory i polemiki z innymi prozaikami, używając do tego postmodernistycznych strategii narracyjnych bazujących na eksponowaniu intertekstualnego i autotelicznego charakteru literackiej reprezentacji oraz dążąc do parodystycznego ośmieszenia pisarskiej maniery swych adwersarzy (przede wszystkim Milana Kundery). Obszerne fragmenty jego dzieł odczytywać też można w kategoriach „powieści z kluczem”. Nie sposób jednak oprzeć się wrażeniu, że eksponowana w jego pisarstwie zależność od bardziej cenionych (w opinii powszechnej) autorów wypływa z opisywanego przez Harolda Blooma „lęku przed wpływem” i ze zrodzonej stąd potrzeby uwolnienia się od zbyt silnie narzucających się wzorców.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 307-320
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies