- Tytuł:
- Telepathic Visions: On Alvin Yapan’s An Kubo sa Kawayanan (2015)
- Autorzy:
- Benitez, Christian Jil
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1195841.pdf
- Data publikacji:
- 2021-06-30
- Wydawca:
- Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
- Tematy:
-
filipińskie kino współczesne
Alvin Yapan
nowy materializm
telepatia
widzenie
Philippine contemporary (eco)cinema
vibrant matter
telepathy
spectatorship - Opis:
-
This article considers the practice of encouraged gazing in Alvin Yapan's An Kubo sa Kawayanan (“The Hut in the Bamboo Grove”) (2015) as a possible exercise on revering things. As such, it is wagered to be instructive towards a reunderstanding of vision as a form of material encounter with things beyond their mere objectification. Sense of sight is argued to be a human telepathic ability, that is, a distance (tele) feeling (pathein) with and for thigns, despite and because of their indeterminate materialities. Through looking closely at the rhetorical engagements of Yapan's Kubo with its various viewers and critics, the essay attempts to articulate that such telepathic work can be an instance of enchantment with things, wherein one becomes most permeable to the vitalities of others. At the same time, this is also deemed as a consequence of one's active practicing of careful atttention to these materialities performing their own vitalities in the same ecology, no matter how seemingly imperceptible.
Niniejszy artykuł ukazuje zjawisko "intensywnego patrzenia" (encouraged gazing) w filmie Alvina Yapana An Kubo sa Kawayanan („Chata w bambusowym gaju”) (2015) jako potencjalne ćwiczenie w oddawaniu czci rzeczom, prowadzące do zrozumienia widzenia jako formy materialnego spotkania z rzeczami, wykraczającego poza ich zwykłe uprzedmiotowienie. Autor argumentuje, że zmysł wzroku jest ludzką zdolnością telepatyczną, to znaczy odległym (tele) odczuwaniem (pathein) z rzeczami i dla rzeczy, pomimo i z powodu ich nieokreślonej materialności. Przyglądając się bliżej retorycznym negocjacjom pomiędzy filmem Yapana a jego widzami i krytykami, autor zauważa, że tak rozumiana telepatia może być traktowana jako zachwyt nad rzeczami, w którym człowiek współodczuwa ich witalność. Jest to jednocześnie konsekwencja aktywnego praktykowania uważności wobec przedmiotów i innych form nieożywionych, które realizują swoje własne życiowe siły w tej samej ekologii, bez względu na to jak niezauważalne się wydają. - Źródło:
-
Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 55-81
2392-3113 - Pojawia się w:
- Res Rhetorica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł