- Tytuł:
-
„Cлова есть – значенье темно иль ничтожно…”. Potyczki ze słowami w rosyjskojęzycznym przekładzie Alicji w Krainie Czarów Vladimira Nabokova
Slova estʹ – značene temno ilʹ ničtožno... Encounters with Words in the Russian Translation of Alice’s Adventures in Wonderland (Anya v Strane Chudes) by Vladimir Nabokov - Autorzy:
- Letka-Spychała, Olga
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/481973.pdf
- Data publikacji:
- 2020-06-30
- Wydawca:
- Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
- Tematy:
-
wordplay
translation
Alice’s Adventures in Wonderland
Vladimir Nabokov
Russian language - Opis:
-
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie sposobu odtworzenia gier słownych przez Vladimira Nabokova w rosyjskojęzycznej wersji Alicji w Krainie Czarów. Najpierw na podstawie wypowiedzi Księżnej sformułowaliśmy ogólną koncepcję tworzenia rzeczywistości językowej w Krainie Czarów. Określiliśmy, że pomimo tego, iż zamysły autora i tłumacza są rozbieżne, to ich punktem wspólnym pozostają gry słowne. Następnie, odwołaliśmy się do ustaleń teoretycznych Dirka Delabastity obejmujących zarówno typo-logię tego lingwistycznego zjawiska, jak również strategie przekładoznawcze. Wreszcie, ustaliliśmy, że w przekładzie Nabokova jednym z najczęściej stosowanych rozwiązań jest zastąpienie gry językowej jej odpowiednikiem w języku rosyjskim. Najczęściej bywa tak, że wybrany ekwiwalent pod względem jakościowym nie odpowiada oryginalnej for-mie. Wówczas tłumacz ucieka się do takich możliwości (figury pseudoetymologiczne, paronimia, homonimia), które nie powodują zbyt dotkliwych strat zarówno w warstwie semantycznej, jak również estetycznej.
The main aim of this article is to show how wordplay are reproduced in the Russian translation of Alice’s Adventures in Wonderland done by Vladimir Nabokov. Firstly, based on the Duchess’s statement, we formulated a general idea of creating linguistic reality in Wonderland. We have determined that despite the fact that the author’s and the translator’s concepts are different, wordplay remain their essence. Then, we referred to Dirk Delabastita’s theoretical findings covering both their typology and translation strategies. Finally, we have established that in Nabokov’s translation one of the most frequent solutions is the replacement of original wordgames with their counterparts in Russian. Frequently, equivalents chosen by the translator do not match the original forms in terms of qualitative aspects. Then the translator resorted to such procedures (pseudoetymological figures, paronymy, homonymy) which do not cause severe losses in both the semantic and aesthetic layers. - Źródło:
-
Acta Polono-Ruthenica; 2020, 2, XXV; 155-172
1427-549X - Pojawia się w:
- Acta Polono-Ruthenica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł