Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "property (A)" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Służebność przesyłu
Utility easement
Autorzy:
Stawecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590924.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
a limited property right.
remuneration
technical infrastructure equipment
transferring company
utility easement
ograniczone prawa rzeczowe.
wynagrodzenie
urządzenia infrastruktury technicznej
przedsiębiorstwo przesyłowe
służebność
Opis:
Służebność przesyłu to ograniczone prawo rzeczowe należące do służebności, którego przedmiotem jest korzystanie z urządzeń służących do przesyłu energii, substancji i tym podobnych. W polskim systemie prawa zostało to unormowane w art 305[1] do 3054 Kodeksu cywilnego. Pojęcie służebności przesyłu zostało wprowadzone do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 roku art 1 pkt 2 ustawy z 30 maja 2008 roku (DzU z 2008 r., nr 116, poz. 731) zmieniającej ustawę Kodeks cywilny. Jest to prawo polegające na obciążeniu nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń.   [1] DzU nr 116, poz. 731.
Utility easement is a limited property right belonging to utility, whose subject is using the equipment for energy transfer, substances transfer, etc. In Polish legal system a limited property right is regulated in articles from 3051 to 3054 of the Civil Code. The term of utility easement was introduced do Polish legislation on 3rd August 2008 art 1 pt 2 of the Act from 30th May 2008 (Journal of Laws from 2008, No.116 it.731). According to this regulation a real estate is encumbered for the benefit of the entrepreneur who is going to build or who owns the equipment mentioned in art. 49 § 1. Also, this regulation allows the entrepreneur to use the encumbered real estate within a defined scope as well as to use the equipment for the intended purpose.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2016, 8; 123-136
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o właściwość a spór kompetencyjny w postępowaniu administracyjnym
A dispute over jurisdiction and a dispute over competence in administrative proceedings
Autorzy:
Kowalewski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032675.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
administrative proceedings
property dispute
a dispute over powers
the administrative law
postępowanie administracyjne
spór o właściwość
spór kompetencyjny
prawo administracyjne
Opis:
Przez spór o właściwość lub spór kompetencyjny należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej – jednocześnie – uważają się za właściwe do prowadzenia postępowania i rozstrzygnięcia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też każdy z nich uważa się za niewłaściwy do jej załatwienia (spór negatywny). W postępowaniu administracyjnym Ustawodawca dokonał rozróżnienia, dzieląc je na spory o właściwość i spory kompetencyjne. Artykuł 2 § 1 k.p.a. stanowi o sporach o właściwość, wskazując jedynie w § 2, że spory kompetencyjne między organami jednostek samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej rozstrzyga sąd administracyjny. Jako uzupełnienie tego zagadnienia w postępowaniu administracyjnym, służy przepis art. 4 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym. Lakoniczność regulacji sporów w postępowaniu administracyjnym wywołuje rozbieżności w doktrynie oraz nieporozumienia na linii organów administracji publicznej. Celem niniejszego artykułu jest próba rozstrzygnięcia czym jest właściwość w postępowaniu administracyjnym oraz wskazanie różnic i podobieństw między sporem o właściwość a sporem kompetencyjnym. Jako metodę badawczą przyjęto analizę materiału normatywnego prawa polskiego, oraz stanowiska przedstawicieli doktryny. Przedmiotem analizy jest również orzecznictwo sądów administracyjnych, dotyczące głównie interpretacji zagadnienia odnoszącego się do sporów w postępowaniu administracyjnym. Przegląd literatury poświęcony przedmiotowi sporu w postępowaniu administracyjnym, pozwala na stwierdzenie, że pojęcia „właściwość” używa się przeważnie zamiennie z terminem „kompetencja”. Za przyjęciem powyższego stanowiska przemawia to, że ustawodawca, dokonując rozróżnienia między sporami o właściwość a sporami kompetencyjnymi, nie wprowadza w tekście ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, odrębnych trybów ich rozpoznawania. Zarówno jedno, jak i drugie kojarzone jest z sytuacją rozbieżności poglądów organów administracji publicznej co do tego, który z nich ma umocowanie w przepisach prawa do działania w sprawie, w określonej przez te przepisy formie działania. Jedynym kryterium rozróżniającym wymienione spory jest rodzaj podmiotów w nich uczestniczących, natomiast ich istota nie ulega zmianie. Przyczyną powstawania sporów jest sytuacja nienadążania norm prawa materialnego i procesowego za normami ustrojowymi. Zjawiska te występują szczególnie w okresie przemian ustrojowych państwa, gdy nowe jednostki organizacyjne wykonują zadania i kompetencje jednostek przekształconych lub zniesionych, a także, gdy zbyt często dokonuje się ustawowego przenoszenia uprawnień do sprawowania orzecznictwa administracyjnego, co wywołuje tzw. właściwość lokalną danego organu administracyjnego.
A dispute over competence or a dispute over jurisdiction should be understood as a situation in which at least two public administration bodies simultaneously consider themselves competent to conduct the proceedings and resolve a specific case (positive dispute) or each of them is considered inappropriate to settle it (negative dispute). In the administrative proceedings, the legislator made a distinction between those into disputes over jurisdiction and disputes over competences. Article 2 § 1 of the Code of Administrative Procedure creates a catalog for disputes over jurisdiction, distinguishing only in § 2 that disputes over the competences between the authorities of local government units and government administration bodies are settled by the administrative court, there is no more mention of the disputes in the Code of Administrative Procedure. Art. 4 of the Act on Proceedings Before Administrative Courts serves as a provision. The laconic regulation of disputes in administrative proceedings causes disputes in the doctrine and misunderstandings on the line of public administration bodies. The purpose of this article is to try to answer questions such as: what is jurisdiction in administrative proceedings? What is the difference between a dispute over jurisdiction and a dispute over competences? Are these significant differences? Is the not very extensive regulation of disputes troublesome for both public administration bodies and administrative courts? The research method is based on the analysis of the normative material of Polish law and the position of the representatives of the doctrine. The subject of the analysis is also the jurisprudence of administrative courts, mainly concerning the interpretation of the issue relating to disputes in administrative proceedings. When reviewing the literature on the subject of the dispute in administrative proceedings, the term “jurisdiction” is usually used interchangeably with the term “competence”. The above position is supported by the fact that the legislator, while distinguishing the disputes in question, does not introduce separate procedures for recognizing them under the Act Law on Proceedings before Administrative Courts. Both are associated with a situation of divergent views of public administration bodies as to which of them is empowered under the provisions of law to act in the case, in the form of action specified by these provisions. The only criterion that distinguishes these disputes is the type of entities involved in them, and the essence of these disputes is the same. The cause of disputes is the situation of non-compliance with the norms of substantive and procedural law with the norms of the political system. These phenomena occur especially in the period of systemic transformations of the state, when new organizational units perform the tasks and competences of transformed or abolished units, and when too often the statutory transfer of powers to exercise administrative judgments is carried out, which causes the so-called local property of the administrative authority concerned.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2021, 14, 2; 17-30
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obligations of the Policyholder and Liability of the Insurer in the Marine Insurance Contract in Poland between 1920 and 1961
Autorzy:
Dworas-Kulik, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146224.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
marine insurance policy
maritime shipping
property insurance
maritime risk
compensation for a loss
polisa morska
żegluga morska
ubezpieczenia majątkowe
ryzyko morskie
kompensacja szkody
Opis:
Ubezpieczenia morskie są historycznie najstarszym działem ubezpieczeń majątkowych sięgającym swymi korzeniami do starożytności. Ubezpieczenia morskie znacznie wyprzedziły rozwój ubezpieczeń lądowych, gdyż pierwsze przepisy prawne normujące umowę ubezpieczenia morskiego pochodzą ze średniowiecznych ośrodków handlu morskiego, m.in. Barcelony, Genui i Wenecji. W Polsce ubezpieczenia morskie zostały zapoczątkowane na przełomie XVII i XVIII wieku. Z uwagi, iż zwiększały pewność obrotu morskiego i służyły do zabezpieczenia transakcji kredytowych, w XIX i XX wieku stanowiły ważny czynnik rozwoju działalności gospodarczej na morzu. Uwzględniając powyższe niniejszy artykuł ma na celu poddanie analizie historyczno-prawnej przepisów prawa morskiego odnoszących się do obowiązków ubezpieczającego i odpowiedzialności ubezpieczyciela wynikających z kodeksowych regulacji w zakresie umowy ubezpieczenia morskiego, które obowiązywały w Polsce od 1918 r. do unifikacji prawa morskiego z 1961 r. W artykule zostanie podjęta próba wykazania czy polskie regulacje prawa morskiego bazowały na poniemieckich regulacjach w tym zakresie czy też były całkowicie odmienne oraz zostanie podjęta próba wskazania kierunku zmian w przepisach prawa morskiego w omawianym zakresie.
Marine insurance is historically the oldest branch of property insurance dating back to antiquity. Marine insurance predated the development of land insurance by a considerable margin, as the first legal provisions prescribing a marine insurance contract date back to the medieval centers of maritime trade, including Barcelona, Genoa and Venice. In Poland, marine insurance was initiated at the turn of the 17th and 18th centuries. As they increased the certainty of maritime trade and were used to secure credit transactions, they were an important factor in the development of maritime business in the 19th and 20th centuries. In view of the above, this article seeks to analyze the historical and legal provisions of maritime law relating to the duties of the policyholder and the liability of the insurer arising from the code regulations of the maritime insurance contract, which were in force in Poland from 1918 until the unification of maritime law in 1961. The article will attempt to show whether the Polish maritime law regulations were based on the post-German regulations in this respect or whether they were completely different. It will also attempt to indicate the direction of changes in maritime law regulations in this respect.
Źródło:
Studia Maritima; 2023, 36; 93-110
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualny charakter utworu jako przesłanka ochrony prawnoautorskiej dzieła technicznego
Individual Character of a Piece of Work as a Condition of Copyright Protection of Technical Works
Autorzy:
Stępień, Marcin Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596155.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
intellectual property law
copyright law
technical works
individual character of a pieces of works
prawo własności intelektualnej
prawo autorskie
dzieło techniczne
indywidualny charakter utworu
Opis:
Specyfika dzieł technicznych polega na tym, że z założenia służą one realizacji celów pragmatycznych. Użytkowy charakter dzieł technicznych wpływa na proces kształtowania treści i formy utworu. Na „działalność twórczą o indywidulanym charakterze” mają wpływ takie okoliczności, jak ograniczenia technologiczne, przewidywalność spodziewanego rezultatu działalności czy praktyka postępowania. W konsekwencji dzieła techniczne można przeciwstawić „klasycznie” pojmowanym utworom służącym zaspokojeniu potrzeb duchowych człowieka. Analiza polskiej doktryny i orzecznictwa sądów polskich prowadzi do wniosku, że o ile przesłanka działalności twórczej w przypadku dzieł technicznych co do zasady będzie spełniona, o tyle wątpliwe jest, na ile proces twórczy, stratyfikowany czynnikami obiektywnymi, pozwala na indywidualne ukształtowanie dzieła technicznego. W rezultacie kwestia ochrony prawnoautorskiej dzieła technicznego w większości przypadków sprowadzać się będzie do odpowiedzi na pytanie, czy spełnia ono przesłankę indywidualnego charakteru utworu. Ustawowa przesłanka indywidulanego charakteru musi uwzględniać każdy przejaw działalności twórczej człowieka, w tym taki, który należy do szeroko rozumianej sfery dzieł niefikcjonalnych (dzieło techniczne, naukowe). W konsekwencji swoisty charakter dzieł technicznych rodzi pytania zarówno o to, w jakim stopniu przesłanka indywidualności realizuje się w przypadku dzieł technicznych, jak i o to, jakie jest samo znaczenie indywidualnego charakteru utworu w polskim prawie autorskim.
Technical works serve, by their nature, for realization of practical purposes. Utilitarian nature of technical works has influence on the content and form of the work. Technological limitations, predictability of the expected results or practice of conduct are the factors which tailor the “creative activity of individual nature”. Consequently, we can counter “technical works” with “classical pieces of works”, which meet spiritual needs. The review of the legal writings and court rulings leads to the conclusion that, as a rule, creativity requirement will be met in case of technical works; nevertheless, it might be doubtful to what extent the creative process, stratified by objective factors, might allow to individually shape the technical work. As a result, in most cases the question of copyrightable protection for technical works comes to whether they meet the condition of individual character of work. Statutory condition of individual character of work needs to cover any manifestation of man’s creative activity, including those which belong to widely understood nonfictional field of works (technical or scientific works). Consequently, the specific nature of technical works raises the questions to what extent the individuality condition is met in case of technical works as well as what the meaning of individual nature of the work is from the Polish copyright law perspective.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2017, 18, 2; 339-358
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies