Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pomorskie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Jak słowiańscy przodkowie Pomorzan stali się Germanami. Mit pochodzenia pierwotnych mieszkańców Pomorza Zachodniego w XVI i początkach XVII wieku
How the Slavic Ancestors of the Pomeranians Became Germans. The Myth on the Origin of the Inhabitants of West Pomerania in the 16th Century and at the Beginning of the 17th Century
Autorzy:
Migdalski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591205.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Pomernian Duchy
ethnogenetic legends
historiography
historical policy
Księstwo Pomorskie
legendy etnogenetyczne
historiografia
polityka historyczna
Opis:
The article shows the development of the ethnogenetic legend of the Pomeranian Duchystarting from the reign of Bolesław (Bogislaw) X the Great to the mid-17th century.The basis of that legend was the 14th-century oral tradition created by Augustyn/Augustine,a Stargard monk, according to which (the tradition) the original Pomeranian peoplehad been Slavs. When Pomerania was being united under the reign of Bogusław X thatoral tradition was extended and adjusted to meet the current political needs. But in the16th century Thomas Kantzow analysing some ancient sources came to the conclusionthat the area in question had been inhabited by Germanic tribes, and the subsequentSlavic period was short and insignificant. That picture was later extended by historiographers.The author of the article also seeks the answers to the questions concerning thesources of the Pomeranian legend, the main topics and motives that were supposed to authenticatethe legend, who the texts were created by and addressed to, and what politicalmeaning those myths had.
W artykule ukazano rozwój legendy etnogentycznej Księstwa Pomorskiego od czasówBogusława X Wielkiego do schyłku istnienia państwa w połowie XVII wieku. Jej podstawąbył XIV-wieczny przekaz stworzony przez stargardzkiego mnicha Augustyna,wskazujący, że pierwotnym ludem pomorskim byli Słowianie. W okresie zjednoczeniaPomorza w czasach Bogusława X przekaz ten rozbudowano i dostosowano do bieżącychpotrzeb politycznych. Dopiero w połowie XVI wieku Tomasz Kantzow na podstawieprzekazów antycznych wskazuje, że pierwotnie obszar ten zamieszkiwały różne plemionagermańskie, a późniejszy okres słowiański był jedynie epizodyczny. Obraz taki zostałpóźniej przez kolejnych historiografów rozbudowany. Na końcu staram się odpowiedziećna pytania dotyczące źródeł legendy pomorskiej, wskazać, jakie wątki i typowe motywymiały uwiarygadniać tok rozumowania autorów, w jakim kręgu i środowisku powstawałyteksty, do kogo były adresowane oraz ukazać znaczenie polityczne tychże mitów.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 199-218
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak słowiańscy przodkowie Pomorzan stali się Germanami. Mit pochodzenia pierwotnych mieszkańców Pomorza Zachodniego w XVI i początkach XVII wieku
Autorzy:
Migdalski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137908.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Księstwo Pomorskie
legendy etnogenetyczne
historiografia
polityka historyczna
the Pomernian Duchy
ethnogenetic legends
historiography
historical policy
Opis:
W artykule ukazano rozwój legendy etnogentycznej Księstwa Pomorskiego od czasów Bogusława X Wielkiego do schyłku istnienia państwa w połowie XVII wieku. Jej podstawą był XIV-wieczny przekaz stworzony przez stargardzkiego mnicha Augustyna, wskazujący, że pierwotnym ludem pomorskim byli Słowianie. W okresie zjednoczenia Pomorza w czasach Bogusława X przekaz ten rozbudowano i dostosowano do bieżących potrzeb politycznych. Dopiero w połowie XVI wieku Tomasz Kantzow na podstawie przekazów antycznych wskazuje, że pierwotnie obszar ten zamieszkiwały różne plemiona germańskie, a późniejszy okres słowiański był jedynie epizodyczny. Obraz taki został później przez kolejnych historiografów rozbudowany. Na końcu staram się odpowiedzieć na pytania dotyczące źródeł legendy pomorskiej, wskazać, jakie wątki i typowe motywy miały uwiarygadniać tok rozumowania autorów, w jakim kręgu i środowisku powstawały teksty, do kogo były adresowane oraz ukazać znaczenie polityczne tychże mitów.
The article shows the development of the ethnogenetic legend of the Pomeranian Duchy starting from the reign of Bolesław (Bogislaw) X the Great to the mid-17th century. The basis of that legend was the 14th-century oral tradition created by Augustyn/Augustine, a Stargard monk, according to which (the tradition) the original Pomeranian people had been Slavs. When Pomerania was being united under the reign of Bogusław X that oral tradition was extended and adjusted to meet the current political needs. But in the 16th century Thomas Kantzow analysing some ancient sources came to the conclusion that the area in question had been inhabited by Germanic tribes, and the subsequent Slavic period was short and insignificant. That picture was later extended by historiographers. The author of the article also seeks the answers to the questions concerning the sources of the Pomeranian legend, the main topics and motives that were supposed to authenticate the legend, who the texts were created by and addressed to, and what political meaning those myths had.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 199-218
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomerania in the Medieval and Renaissance Cartography – from the Cottoniana to Eilhard Lubinus
Autorzy:
Krawiec, Adam
Atkinson, Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591474.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
pomerania
Duchy of pomerania
medieval cartography
early modern cartography
maritime cartography
pomorze
Księstwo pomorskie
kartografia średniowieczna
kartografia wczesnonowożytna
kartografia morska
Opis:
Praca stanowi nową próbę nowego spojrzenia na kwestie związane z obrazem Pomorza w kartografii średniowiecznej i renesansowej. Punkty graniczne analizy wyznacza pojawienie się pierwszej próby bardziej jednoznacznego opisu terenów na południowym wybrzeżu Bałtyku na mapie określanej jako tzw. Cottoniana (XI w.), a z drugiej strony opracowanie mapy Eilharda Lubinusa (1618), która stanowiła najdoskonalsze wczesnonowożytne przedstawienie kartograficzne terenu Księstwa Pomorskiego, a jednocześnie pod względem formalnym stała na pograniczu kartografii renesansowej i siedemnastowiecznej kartografii „pomiarowej”. Omówienie sposobu przedstawiania kartograficznego obrazu Pomorza zostało podzielone na podrozdziały, odnoszące się do różnych kategorii map. Pierwszy dotyczy średniowiecznych map encyklopedyczno-symbolicznych, a zwłaszcza możliwych przyczyn nieuwzględniania nazwy Pomorza na zdecydowanej większości map z tej kategorii. W kolejnych podrozdziałach zanalizowane zostały mapy żeglarskie, późnośredniowieczne mapy ptolemejskie i tzw. mapy typu przejściowego, kartografia renesansowa oraz wczesnonowożytne odrębne mapy Pomorza. Szczególna uwaga została zwrócona na sposób rozumienia nazwy Pomorza przez kartografów oraz na sposoby wpisywania przez nich omawianego regionu w szersze konteksty przestrzenne.
The paper is a new attempt at a new look at the issues related to the image of Pomerania in medieval and renaissance cartography. The breakpoints of the analysis are marked by the appearance of the first attempt to more clearly describe the areas on the southern Baltic coast on the world map known as Cottoniana (11th century), and on the other hand, the map by Eilhard Lubinus (1618), which was the most perfect early-modern cartographic rep- resentation of the Duchy of Pomerania, and at the same time formally stood on the border of Renaissance cartography and 17th-century “cartography of measurement”. The overview of the presentation of the cartographic image of Pomerania has been divided into sub-chapters relating to various categories of maps. The first one concerns medieval encyclopedic-sym- bolic maps, and especially the possible reasons for not including the name of Pomerania on the vast majority of maps in this category. In the following subsections were studied nautical maps, late medieval Ptolemaic maps and the so-called transitional maps, renaissance car- tography and early modern separate maps of Pomerania. Particular attention was paid to the way the name of Pomerania was understood by cartographers and to the ways of inserting the discussed regions into wider spatial contexts.
Źródło:
Studia Maritima; 2020, 33; 85-128
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje podróżnicze z końca XVI i XVII wieku jako pierwsze opisy architektury i sztuki Szczecina
Travel reports from late 16th century and 17th century as first descriptions of architecture and art of Szczecin
Autorzy:
Ochendowska-Grzelak, Barbara Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034588.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Relacje podróżnicze
Szczecin
Księstwo Pomorskie
architektura i sztuka Szczecina
travel reports
Duchy of Pomerania
architecture and art of Szczecin
Opis:
Celem artykułu jest analiza relacji podróżników przejeżdżających przez Szczecin w okresie od końca XVI do końca XVII wieku, pod kątem zawartych w nich opisów obiektów architektury i sztuki. Omówione zostały fragmenty dwunastu diariuszy podróżników pochodzących z Niemiec, Polski, Włoch i Anglii. Relacje te są różnorodne, ale mają też elementy wspólne. Większość peregrynatów przedstawiła Szczecin jako bogate i malowniczo położone, portowe miasto. Większość opisała dominantę w zabudowie miasta, którą stanowił renesansowy zamek książęcy. Jego opisy pochodzą z czasów, kiedy był on rezydencją dynastii Gryfitów, oraz z tych kiedy dynastia wygasła i miasto znajdowało się kolejno w rękach Szwedów i Brandenburczyków. Z siedmiu gotyckich, szczecińskich kościołów najczęściej odwiedzano dwa najważniejsze, centralnie położone: św. Jakuba i mariacki. Podobały się one i często podkreślano wyróżniającą je wielkość. Mimo, że nie było w mieście, może poza kamienicami mieszczańskimi, przykładów „współczesnej” XVII wiecznej architektury barokowej, postrzegano Szczecin jako „pięknie pobudowany”. Po wzniesieniu w początkach XVII wieku przez Szwedów nowych umocnień obronnych, podróżnicy określali stolicę Pomorza jako „dobrze chronioną”. Podróżnicy mniej uwagi poświęcali ruchomym dziełom sztuki. Wśród omówionych relacji wyróżniającą się jest relacja Filipa Hainhofera, który był gościem księcia Filipa II i stąd przebywał w mieście najdłużej. Jako marszand książęcy, wykazywał wrażliwość na piękno przedmiotu co można wytłumaczyć jego profesją, ale też indywidualna wrażliwośćią. Jednak większość peregrynatów prezentowała w przypadku dzieł sztuki „kulturę ciekawości”. Artefakty postrzegano jako osobliwości i ciekawostki, nie formułowano zbyt często sądów estetycznych. Przykładem tego może być „popularność” epitafium małżonków Eckstedt ze szczecińskiego kościoła św. Jakuba, najczęściej wymienianego w dziennikach, nie ze względu na kunszt wykonania, ale ze względu na anegdotę z nim związaną.
The purpose of the article is to analyse the reports of the travellers passing by Szczecin in the period from late 16th century and 17th century with regard to the contained descriptions of the objects of architecture and art. Discussed were passages from twelve diaries of travellers from Germany, Poland, Italy, and England. These accounts vary, but also have some elements in common. The majority of peregrinators depicted Szczecin as arich port town with picturesque location. Most of them described the Renaissance ducal castle as a dominant element among the town buildings. Its descriptions date back to times when it was a residence of the Griffin dynasty, and subsequently, after the dynasty became extinct, when the town was ruled by the Swedes and the rulers of Brandenburg. From among seven Gothic churches in Szczecin most frequently visited were two most prominent and with central location: St. Jacob’s Church and Marian Church. They were appreciated, particularly emphasized was their size as their distinguishing feature. Although there weren’t in the town instances of “contemporary” 17th-century Baroque architecture – perhaps apart from the bourgeois houses – Szczecin was perceived as “beautifully built”. After the Swedes constructed in early 17th century new defensive fortifications, the travelers described the capital of Pomerania as “well protected”. The visitors paid less attention to the mobile objects of art. The most distinguishing of the discussed reports is that of Filip Hainhofer who was a guest of Duke Filip II and hence stayed in the town for the longest time. As the Duke’s art dealer, he was sensitive to the beauty of objects, which can be explained by his profession but also by his personal sensitivity. However, most of the peregrinators displayed “culture of curiosity” with regard to the objects of ar t. Artifacts were perceived as peculiarities and curious details, aesthetic judgments weren’t too often formulated. An example of this can be the popularity of the epitaph of the Eckstedt spouses in St. Jacob’s Church, most frequently mentioned in the diaries not because of its craftsmanship but for the anecdote connected to it.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2021, 36; 95-130
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Założenie Biskupstwa Pomorskiego według Augustyna ze Stargardu
Autorzy:
Rusakiewicz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591129.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Angelus de Stargardia
Christianisation
Pomerania
Pomeranian Diocese
the 16th century
Augustyn ze Stargardu
chrystianizacja
Pomorze
biskupstwo pomorskie
XIV wiek
Opis:
Tematem artykułu jest obraz początków biskupstwa pomorskiego przedstawiony w powstałym w XIV wieku tzw. Protocollum Augustyna ze Stargardu. Autor stworzył dzieło mające udowodnić, że zarówno pomorskie biskupstwo, jak i całe Pomorze nie były nigdy podporządkowane Polsce, a powstanie tegoż utworu związane było z kościelnym konfliktem gnieźnieńsko-pomorskim. W celu udowodnienia swojej tezy Augustyn przedstawił argumenty zaczerpnięte ze znanych ówcześnie przekazów o przeszłości Polski i Pomorza, opisując – pośród wielu innych wątków – przebieg misji chrystianizacyjnej na Pomorzu przeprowadzonej przez Ottona z Bambergu. Motyw założenia biskupstwa na Pomorzu jest kluczowy dla całości narracji, gdyż schematycznie przedstawia podstawowe założenia Augustyna dotyczące niezależności biskupstwa pomorskiego od Polski. Znajdujące się w przekazach źródłowych wzmianki o stolicach biskupstwa przełożył Augustyn na opowieść o potrójnym jego założeniu. Według tej koncepcji za ustanowienie biskupstwa odpowiedzialny był Otton z Bambergu, który wyznaczył Wolin na jego stolicę. Znana z Kroniki Helmolda wzmianka o biskupstwie uznamskim była według Augustyna dowodem na przeniesienie stolicy biskupstwa na wyspę Uznam, o czym zadecydowali pomorscy możni na zjeździe zwołanym przez księcia Warcisława I. Natomiast przeniesienie stolicy biskupstwa do Kamienia było według Augustyna trzecim i ostatecznym jego ustanowieniem, zatwierdzonym przez papieża. Zarysowane w ten sposób korzenie pomorskiego biskupstwa wskazują na trzy elementy je kształtujące: po pierwsze działalność Apostoła Pomorzan, czyli Ottona z Bambergu, po drugie dobrowolna decyzja Pomorzan o przyjęciu chrztu, a po trzecie zaś papieskie zatwierdzenie ustanowienia siedziby biskupa w Kamieniu. Opowieść o symbolicznym potrójnym założeniu biskupstwa miała zatem w narracji Augustyna podkreślić jego niezwykłe początki, a tym samym potwierdzić prawo do niezależności od Polski.
The article deals with the image of the beginning of the Pomeranian Diocese presented in the so-called Protocollum created in the 16th century by Angelus de Stargardia, whose intention was to prove that the Pomeranian Diocese and the whole of Pomerania itself had never been subdued to Poland; the creation of Protocollum was related to a ecclesiastical conflict between Gniezno (German: Gnesen) and Pomerania. In order to support his thesis Angelus put forward arguments taken from sources of the time concerning the past of Poland and Pomerania; among other things, Angelus described the Christianisation mission in Pomerania carried out by Otto of Bamberg. The motive for founding the Pomeranian Diocese is of key importance for the whole of the narrative, as it schematically presents the basic assumptions of Angelus concerning the independence of the Pomeranian Diocese from Poland. Various mentions about the capitals of the Diocese were interpreted by Angelus as a tale of its triple founding. In that tale Otto of Bamberg was responsible for creating the Diocese, and he located its capital in Wolin (German: Wollin). According to Angelus the mention of the Usedom (Polish: Uznam) Diocese in the Chronicle of the Slavs (Chronica Sclavorum) by Helmond is a proof that the capital of the Diocese was moved to Usedom, which had been decided by the mighty families at the meeting held by Duke Wartislaw I (Polish: Warcisław I). On the other hand, moving the capital to Kammin (Polish: Kamień) – according to Angelus – was its third and final founding, which was approved by the pope. The origins of the Pomeranian Diocese outlined in that way show three elements that shaped it: first, the activities of the Pomeranian Apostle, Otto of Bamberg; second, a voluntary decision of the Pomeranians to accept Christianity; and third, the papal approval of Kammin as the capital of the Diocese. The tale of the Diocese having been symbolically founded three times was supposed – in Angelus’ narrative – to underline its extraordinary origins, and therefore to confirm its right to be independent from Poland.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 1; 21-33
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowania wyborcze mieszkańców wsi regionów kujawsko-pomorskiego i zachodniopomorskiego w wyborach parlamentarnych 2019 roku. Wybrane problemy
Voting behavior of rural residents in the Kujawsko-Pomorskie and Zachodniopomorskie regions in the 2019 parliamentary elections. Selected issues
Autorzy:
Nowakowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146189.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
voting behavior
voter turnout
parliamentary elections
Kujawsko-Pomorskie and Zachodniopomorskie regions
zachowania wyborcze
frekwencja wyborcza
wybory parlamentarne
regiony kujawsko-pomorski i zachodniopomorski
Opis:
W artykule skoncentrowano się na uczestnictwie mieszkańców wsi województw kujawsko- pomorskiego i zachodniopomorskiego w wyborach parlamentarnych w 2019 roku. Zasadniczym celem było ustalenie specyfiki oraz zbadanie poziomu partycypacji wyborczej mieszkańców oraz określenie jej istotności dla rozwoju kapitału społecznego środowiska wiejskiego. Analizie poddano frekwencję wyborczą podczas określonych wyborów, zwłaszcza w gminach wiejskich. W tym kontekście zwrócono uwagę na poziom poparcia PSL, partii politycznej postrzeganej jako reprezentują interesy mieszkańców wsi. Frekwencja była wyższa na terenach wiejskich województwa kujawsko-pomorskiego aniżeli zachodniopomorskiego. W gminach wiejskich położonych we wschodniej części województwa kujawsko-pomorskiego frekwencja osiągnęła istotnie niższy wynik w odniesieniu do średniego w całym województwie. Zróżnicowanie terytorialne natomiast nie zaznaczyło się tak wyraźnie w przypadku poziomu zaangażowania elektoratu gmin wiejskich w województwie zachodniopomorskim. Otoczenie dużych i mniejszych miast skłaniało mieszkańców wsi do udziału w głosowaniu. W gminach sąsiadujących z dużymi miastami zauważono wyjątkową mobilizację do udziału w elekcji. Natomiast większa odległość od dużych ośrodków miejskich nie sprzyjała frekwencji. Wyższy poziom partycypacji wyborczej środowiska rolniczego w województwie kujawsko-pomorskim wynikał z długiej tradycji wpływów PSL i silniejszych więzi z tą partią.
The article focuses on the participation of rural residents in the Kujawsko-Pomorskie and Zachodniopomorskie regions in the 2019 parliamentary elections. The main goal was to examine the level of participation and determine the regional specificity of rural residents’ political engagement while assessing its significance for the development of social capital in rural communities. The study examined voter turnout in the specified elections, particularly in rural municipalities, and also addressed the level of support for the Polish People’s Party (PSL), a political party perceived by the electorate as representing the interests of rural residents. Voter turnout was higher in the rural areas of the Kujawsko-Pomorskie region compared to the Zachodniopomorskie region. In rural municipalities located in the eastern part of the Kujawsko-Pomorskie region, voter turnout was significantly lower compared to the regional average. Territorial differentiation was not as pronounced concerning the level of voter engagement in rural municipalities in the Zachodniopomorskie region. Proximity to larger and smaller cities encouraged rural residents to participate in the elections, with municipalities close to major urban centers exhibiting notably higher mobilization for voting. Conversely, greater distance from major cities was not conducive to higher voter turnout. The higher level of voter participation in the agricultural community in the Kujawsko-Pomorskie region can be attributed to the longstanding tradition of PSL influence and stronger ties with this political party.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2023, 38; 474-490
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystianizacja i budowa struktur kościelnych na Pomorzu Zachodnim do przełomu XII i XIII wieku. Zarys problemu
The Christianisation and Creation of the Church Structures in West Pomerania to the Turning Point of 12th Century. An Outline of the Issue
Autorzy:
Piętkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591107.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Otto of Bamberg’s mission
christianisation of West Pomerania
Pomeranian Bishopric
Gryfitów (Griffin) dynasty
Misja Ottona z Bambergu
chrystianizacja Pomorza Zachodniego
biskupstwo pomorskie
dynastia Gryfitów
Opis:
Dzięki wysiłkowi misyjnemu podjętemu na Pomorzu Zachodnim dwukrotnie (1124/1125 oraz w 1128 r.) przez biskupa bamberskiego Ottona położone zostały podwaliny pod nową prowincję kościelną. Na oficjalne powołanie do życia tamtejszej diecezji, najpewniej w wyniku zawirowań politycznych, należało poczekać jeszcze kilka lat. Dopiero decyzją papieża Innocentego II z 1140 roku ustanowiono biskupstwo pomorskie, którego pierwszym ordynariuszem został duchowny o imieniu Adalbert, uczestnik obu ottonowych misji. Tym samym rozpoczął się dalszy proces budowy struktur kościelnych w obrębie władztwa Gryfitów. Dzieło to kontynuowali następcy Adalberta – Konrad I, Zygfryd oraz Sygwin. Jak wykazują źródła pochodzące z epoki, jednymi z najważniejszym zadań, które stały przed nimi, była dalsza chrystianizacja ludności, budowanie nowych kościołów, a także zakładanie i opieka nad istniejącymi już klasztorami. W 1176 roku decyzją księcia Kazimierza I stolica biskupia przeniesiona została do Kamienia Pomorskiego. Od tego momentu można też zaobserwować proces zmiany tytulatury tamtejszego biskupstwa, który też jest powiązany ze wzrostem znaczenia miejscowych ordynariuszy. Na przełomie XII i XIII wieku diecezja pomorska zmieniła się już oficjalnie w biskupstwo kamieńskie.
The missionary efforts, carried out twice in West Pomerania (in 1124/1125 and 1128) by the bishop Otto of Bamberg, have laid the foundation for a new province of the Church. It took several years before the diocese there was officially established, probably due to political turmoil. It was not until the Pope Innocent II’s decision in 1140 that the Pomeranian bishopric was formed – its first ordinary was a priest called Adalbert, who had taken part in both of Otto’s missions. The effort was continued by Adalbert’s successors: Conrad I, Siegfried and Siegwin. According to the sources from the period, some of the most important tasks before them were the further christianisation of the populace, building new churches, as well as establishing new cloisters and maintaining the existing ones. In 1176, by the order of Duke Casimir I, the capital of the bishopric was moved to Kammin. Since then, a change in the titles of the bishops in the region, which coincided with the increased significance of the local ordinaries. At the turn of the 12th century, the Pomeranian diocese was formally transformed into Bishopric of Kammin.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 2; 31-42
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pommern und Pommerellen in der Zeit Swantopolks Von Danzig (bis 1266)
Western Pomerania in relation to Eastern Pomerania in the time of Świętopełk Gdańsk (up till 1266)
Autorzy:
Smoliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591286.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Pommern
Pommerellen
pommersche Dynastien
Swantopolk
Barnim I
wartislaw III.
Mestwin II.
Bischöfe von Cammin
west Pomerania
Eastern Pomerania
Pomeranian dynasties
Świętopełk
warcisław III
Mestwin II
Bishops of kamień
Pomorze Zachodnie
Pomorze wschodnie
dynastie pomorskie
Mściwoj II
biskupstwo kamieńskie
biskupi kamieńscy
Opis:
W XIII w. obszar Pomorza był podzielony pomiędzy dwie dynastie książęce. Zachodnią częścią regionu władali książęta z dynastii określanej jako gryficka. W najnowszej litera- turze przedmiotu istnieje przekonanie, że członkowie tej dynastii rządzili także od drugiej połowy lat trzydziestych XIII w. albo do początku lat czterdziestych tegoż wieku w ziemi sławieńskiej. Trudno przy tym wykazać, że ich władza sięgała też ziemi słupskiej. Ziemi sła- wieńskiej sięgała też kościelna, a potem również feudalna obediencja biskupów kamieńskich. We wschodniej części Pomorza rządy sprawowali dynaści nazywani w literaturze przedmiotu Sobiesławicami. Przez długi czas sprawowali oni urzędy namiestników pomorskich z ramienia piastowskiego. Sytuację tę zmienił Świętopełk gdański, zdobywając w 1227 r. niezależność od Polski. Księcia gdańskiego z władcami Pomorza Zachodniego początkowo łączyły dobre relacje. Ich gwarantem było małżeństwo siostry Świętopełka Mirosławy z księ- ciem zachodniopomorskim Bogusławem II. Owocem tego związku był książę Barnim I, który w interesującym nas okresie, wraz ze swoim kuzynem Warcisławem III, kształtowali politykę księstw zachodniopomorskich. Obaj Gryfici musieli odpowiedzieć na zaborczość w polityce zachodniej Świętopełka i ustosunkować się najpierw do zajęcia przez niego ziemi słupskiej (na Duńczykach między 1225 a 1227 r.), a potem do opanowania ziemi sławieńskiej (przed 1240 r.). Na tym tle cyklicznie od 1253 r. dochodziło do walk pomiędzy władcami obu części Pomorza. Gryfici w swych dążeniach byli wspierani przez biskupów kamień- skich, zwłaszcza Hermana von Gleichena. Jednak niepowodzenia w walkach ze Świętopeł- kiem skłoniły już w latach sześćdziesiątych XIII w. biskupa kamieńskiego do porozumienia z władcą gdańskim. Nie wiadomo przy tym, czy do końca życia Świętopełka gdańskiego zawarł on pokój z Barnimem I (rządzącym całym Pomorzem Zachodnim po śmierci War- cisława III). Znamiennym w tym względzie zdaje się być fakt rozmów prowadzonych przez Barnima I z synem Świętopełka Mściwojem II w 1264 r., w dobie buntu najstarszego z synów władcy gdańskiego.
In the 13th century, Pomerania was divided between two princely houses. The western part of the region was ruled by princes from the Griffin dynasty. In the most recent source litera- ture, a claim has been made that members of this house also ruled the Land of Sławno from the second half of the thirties or until the early forties of the thirteenth century. It is therefore difficult to prove that their power also stretched as far as the Land of Słupsk. The Land of Sławno was also under ecclesial, and later feudal jurisdiction of the bishops of Kamień. In Eastern Pomerania, the Samborides (Polish: Sobiesławice), as they are called in source lit- erature, were the ruling house. For a long time they held the office of Pomeranian governors on behalf of the Piast dynasty. This situation was changed by Swietopelk II – the Duke of Gdansk, who in 1227 secured the region’s independence from Poland. Initially, the duke and the rulers of West Pomerania had good relations. Mutual good will was guaranteed by the marriage of Swietopelk’s sister Miroslawa and Prince Bogislaw II of West Pomerania. Out of this matrimony, Barnim I was born, who in the described period, together with his cousin Wartislaw III, shaped the policy of the West Pomeranian principalities. Both Griffins had to hold ground against Swietopelk’s aggressive eastbound expansion and respond to his occupation of the Land of Słupsk (taken from the Danes between 1225 and 1227), and then to the occupation of the Land of Sławno (before 1240). The House of Griffin was supported by the bishops of Kamień, of whom Herman von Gleichen was the most prominent. Howev- er, after many lost battles against Swietopelk, in the sixties of the 13th century, the Bishop of Kamień had to reach an agreement with the Gdańsk ruler. Little is known whether he made peace with Barnim I (ruling all Western Pomerania after the death of Wartislaw III) while Swietopelk was still alive. It is significant in this regard that Barnim I held talks with Swietopelk’s son Mestwin II in 1264, during the rebellion of the eldest sons of the Gdańsk ruler.
Im 13. Jahrhundert teilten sich zwei Herzogsgeschlechter die Herrschaft über die pommer- schen Gebiete. Im Westen (Pommern) herrschten die sogenannten Greifenherzöge. Die neu- este Forschungsliteratur ist davon überzeugt, dass Vertreter dieses Geschlechts ab Mitte der 1230er Jahre oder bis zum Beginn der 1240er Jahre auch im Schlawer Land herrschten. Es ist dabei schwer nachzuweisen, ob sich ihr Herrschaftsgebiet bis ins Stolper Land erstreckte. Das Schlawer Land unterstand zudem der kirchenrechtlichen und später landesherrlichen Hoheit der Bischöfe von Cammin. Im Osten (Pommerellen) herrschte das Geschlecht der Samboriden, lange Zeit als Statthalter der Piastenherrscher. Swantopolk von Danzig änderte dies, indem er 1227 die Unabhängig- keit von Polen erlangte. Swantopolk pflegte anfangs gute Beziehungen zu den Greifenherr- schern, die durch die Ehe zwischen seiner Schwester Miroslawa und dem Pommernherzog Bogislaw II. gefestigt wurden. Aus dieser Verbindung ging Herzog Barnim I. hervor, der in dem hier behandelten Zeitabschnitt gemeinsam mit seinem Cousin Wartislaw III. die Politik in Pommern gestaltete. Beide Greifenherrscher mussten auf die nach Westen gerich- tete Expansionspolitik Swantopolks reagieren und sich zu seiner Landnahme zunächst im Stolper Land (von den Dänen zwischen 1225 und 1227) sowie später im Schlawer Land (vor 1240) positionieren. Vor diesem Hintergrund kam es ab 1253 regelmäßig zu Kämpfen zwi- schen den Herrschern in Pommern und Pommerellen. Die Camminer Bischöfe, insbeson- dere Hermann von Gleichen, unterstützten die Greifenherzöge. Die Niederlagen im Kampf gegen Swantopolk von Danzig veranlassten den Camminer Bischof jedoch bereits in den 1260er Jahren dazu, mit diesem ein Abkommen zu schließen. Wir wissen allerdings nicht, ob Swantopolk von Danzig noch zu Lebzeiten Frieden schloss mit Barnim I., der nach dem Tod Wartislaws III. über ganz Pommern herrschte. In diesem Zusammenhang scheint es von Bedeutung, dass 1264, als Swantopolks ältester Sohn Mestwin II. sich gegen seinen Vater erhoben hatte, Gespräche zwischen Mestwin II. und Barnim I. stattfanden.
Źródło:
Studia Maritima; 2019, 32; 89-125
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze raz o taktyce wojen pomorskich Bolesława Krzywoustego oraz okolicznościach ich finału
Once More on the Tactics of Bolesław III Krzywousty (Wrymouth’s) Wars in the Pomerania and the Circumstances of their Conclusion
Autorzy:
Wybranowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591105.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
West Pomerania in the Middle Ages
Polish-Pomeranian wars
Bolesław Krzywousty (Wrymouth’s) conquest of West Pomerania
West Pomerania in Gallus’ chronicle
St. Otto of Bamberg’s mission
Pomorze Zachodnie w średniowieczu
wojny polsko-pomorskie
podbój Pomorza Zachodniego przez Bolesława Krzywoustego
Pomorze Zachodnie w kronice Galla
misja św. Ottona z Bambergu
Opis:
Celem artykułu jest analiza pod kątem militarnym i stosowanej wówczas taktyki cyklu wypraw wojennych Bolesława III Krzywoustego, podjętych w latach 1102/1103– 1121/1122, mających na celu podbój Pomorza. Podstawą źródłową stały się dla autora „Kronika polska” Galla Anonima, żywoty św. O ttona z Bambergu i zgromadzona literatura zagadnienia. W publikacji autor podjął się także próby przedstawienia celów politycznych, gospodarczych i militarnych państwa Piastów i jego elit politycznych wobec Pomorza. Wojny pomorskie Krzywoustego, oprócz kwestii klasycznie militarnych, zostały przedstawione również w aspekcie starcia ideologicznego, które stanowiło namiastkę trwających od końca XI wypraw krzyżowych. W artykule przeanalizowano ważniejsze bitwy i kampanie prowadzone w toku wojen pomorskich (wyprawy na Białogard, Kołobrzeg, Czarnków, Ujście, Wieleń, Wyszogród i kilka innych grodów). Jednym z istotnych elementów w artykule jest analiza walk prowadzonych o Nakło nad Notecią w 1109 i 1112/1113 roku oraz kwestia starcia pod „Naclam” z 1121 roku – uważanym za miejscowość pod Gryficami lub wspomniany gród nad Notecią, i wyprawy na Szczecin. Autor omawia też sposób prowadzenia działań o charakterze rajdów na tyły przeciwnika jako element wojny manewrowej i działań oblężniczych oraz starć w polu. Uzupełnieniem jest próba rekonstrukcji potencjału zbrojnego obu stron konfliktu i analiza czynników, które przyniosły ostateczne rozstrzygnięcie pod względem militarnym. Artykuł stanowi obszerny opis i analizę kluczowych epizodów i skuteczności sposobu prowadzenia wojen księcia Bolesława z Pomorzanami, jak również metod utrzymania politycznej kontroli i ewolucji kierunku ofensyw. Poszczególne bitwy są analizowane w szerszym kontekście realiów średniowiecznego pola walki i roli ukształtowania terenu, działań w porze zimowej oraz taktyki dowodzenia.
The goal of this article is to analyse the military aspects and the tactics employed during the cycle of Bolesław III Krzywousty (Wrymouth’s) campaigns in years 1102/1103– 1121/1122, which set out to conquer West Pomerania. The base source for the author was Gallus Anonymous’ Gesta principum Polonorum, the life of St. Otto of Bamberg and assorted literature on the subject. The author also attempts to present the political, economic and military goals the Piast state and its elites set in regard to Pomerania. Bolesław III Krzywousty (Wrymouth’s) Pomeranian wars, aside from their military features, were portrayed from the perspective of an ideological clash which served as a substitute for the Crusades. The text provides analyses of the more significant battles and campaigns conducted during the Pomeranian wars (attacks on Białogard, Kołobrzeg, Czarnków, Ujście, Wieleń, Wyszogród and several other cities). One of the most significant elements in this article is the analysis of the battles for Nakło nad Notecią (Nakel) in 1109 and 1112/1112; the article also touches on the issue of the clash at Naclam in 1121 – assumed to be a town near Gryfice or the previously mentioned city on Noteć – as well as campaigns for Szczecin. The author discusses the ways of conducting raids on the rear of the enemy’s forces as an element of manoeuvre warfare, siege operations and field combat. In addition, the author makes an attempt at reconstructing the military potential of both sides of the conflict and analysing the ultimately decisive factors from a military perspective. The article constitutes for a broad description and an analysis of the key episodes and the efficiency of Duke Bolesław’s wars against the Pomeranians, as well as the methods of maintaining political control and the evolution of the offensives. The individual battles are analysed in the broader context of the reality of the medieval battlefield, the role of the terrain, winter warfare and command tactics.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 2; 67-111
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies