Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "deconstruction of" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Dyletant, amator, błazen – postacie pojęciowe humanisty
    Dilettante, Amateur, Jester. Conceptual Personae of the Humanist
    Autorzy:
    Bogalecki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399296.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    dilettante
    amateur
    jester
    Human Studies
    university
    Anthropology of Literary Criticism
    deconstruction
    dyletant
    amator
    błazen
    humanistyka
    uniwersytet
    antropologia literaturoznawstwa
    dekonstrukcja
    zaangażowanie
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest trzem postaciom pojęciowym (Giles Deleuze, Félix Guattari) współczesnego humanisty – amatora, dyletanta i błazna – z których dwie pierwsze wyprowadzone są z noszących czytelne ślady autobiograficzności esejów takich autorów, jak Krzysztof Czyżewski, Marcin Król czy Leopold Tyrmand, a następnie usytuowane zostają w kontekście toczącego się obecnie sporu o stan i pożądaną postać humanistyki. Przy próbie włączenia do tego sporu również figury błazna artykuł sygnalizuje trzy momenty złożonej dialektyki współczesnego błazeństwa intelektualnego: jego specyficzną strategię medialną, dwuznaczną relację z władzą, a w końcu szczególny sposób myślenia i zaangażowania związanego z dekonstrukcją Jacques’a Derridy (Michał Paweł Markowski, Tadeusz Sławek).
    The article presents three „conceptual personae” (Giles Deleuze, Félix Guattari) of the contemporary humanist: dilettante, amateur and jester. The first two are discussed on the basis of texts of such Polish essayists as Krzysztof Czyżewski, Marcin Król and Leopold Tyrmand, who used to emphasize not only the cultural history of these figures but also their own autobiographical experiences. In order to develop our understanding of the contemporary humanistic modus operandi, the author juxtaposes the dilettante and amateur personae with the jester figure. The article underlines three dimensions of such an „intellectual clowning dialectic”: 1) the necessity of adopting a new peculiar media strategy, 2) the ambiguous relationship with an authority, 3) the exceptional „foolish” way of thinking related to deconstruction and crucial to Jacques Derrida’s L’Universite’ sans condition (discussed by such Polish authors as Michał Paweł Markowski, Tadeusz Sławek).
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2017, 9, 2; 21-36
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek ponowoczesny jako podstawowy problem nowej ewangelizacji
    Postmodern man as a basic problem of new evangelization
    Autorzy:
    Sienkiewicz, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469549.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    nowa ewangelizacja
    nowa apologia
    prawda
    panowanie Boga
    ponowoczesność
    myśl starogrecka
    redefinicja
    dekonstrukcja
    narracja
    relatywizm
    sceptycyzm
    pesymizm
    modernizm
    new evangelization
    a new apology
    truth
    the reign of God
    postmodernism
    ancient Greek thought
    re-engineering
    deconstruction
    narrative
    relativism
    skepticism
    pessimism
    modernism
    Opis:
    Podstawowym kryterium rozumienia nowej ewangelizacji jest dzieło Jezusa Chrystusa. Ogłoszone przez Niego bliskie panowanie Boga przesądza o istocie nowości Jego wydarzenia wobec Starego Przymierza. Dodatkowym aspektem tej nowości jest każdorazowy kontekst, do którego należy obecnie postmodernizm jako wyjątkowe wyzwanie wobec misji ewangelizacji. Wyznacznikiem rozumienia kontekstu jest najpierw postępowanie historycznego Jezusa, a następnie Jego uczniów i pierwszych nauczycieli wiary wychodzących na spotkanie antycznego świata z jego kulturą, charakteryzującą się dążeniami uniwersalistycznymi. Najbardziej skuteczną podstawą spotkania kultur i zarazem zachodniej cywilizacji okazało się chrześcijaństwo stawiające w centrum poznanie obiektywnej i wszystkich zobowiązującej prawdy. Ponowoczesność hołdująca relatywizmowi i negująca obiektywny charakter prawdy dąży do radykalnej redefinicji obrazu rzeczywistości. Jej początkiem ma być dekonstrukcja rozumiana jako negacja dotychczasowych osiągnięć kulturowych i cywilizacyjnych, jednak bez propozycji jakiejkolwiek nowej wizji świata oraz człowieka. Stąd ponowoczesność należy określić jako radykalną formę współczesnego sceptycyzmu i pesymizmu, czemu chrześcijanie muszą przeciwstawić wciąż aktualną apologię – jako obronę wiary i ewangelizację – jako jej świadectwo. Przymiotnikowe ich dookreślenie – „nowa apologia” i „nowa ewangelizacja” podyktowane jest ich nowym kontekstem.
    The basic criterion for understanding new evangelization is the work of Jesus Christ. Announced by Him the close reign of God prejudges the novelty essence of His event to the Old Covenant and in the universalist sense. Another aspect of this novelty is every-time context that postmodernism belongs to and that is as a unique challenge to the mission of evangelization. For better understanding of the context we have to, first and foremost, carry out a historical investigation of Jesus, and then His disciples and the first teachers of the faith, that go out to meet the ancient world with its culture which is characterized by universalistic aspirations. The most effective basis for the meeting of cultures and the Western civilization was Christianity that puts in the center of learning the all requiring objective truth. The postmodernism that favours relativism and recognizes that truth impossible to determine, and the desire to know her as dangerous, calls for a radical redefinition – the reconstruction of the image of reality. Its beginning is to be deconstruction understood as a negation of the existing cultural and civilizational achievements. Unfortunately, postmodernists just stop at that point without offering any systematic and competitive vision of the world and of man. Postmodernism should therefore be defined as a radical form of modern skepticism and the collapse of the meaning of pessimism which Christians must still resist still the current apologia – as a defense of faith and evangelization – as her testimony. The adjectival clarification – „a new apology” and „new evangelization” is dictated by their new context.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 145-163
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies