Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stanisław August Poniatowski" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Kameduli a uroczystości patriotyczno-religijne na warszawskich Bielanach w XVIII i XIX wieku
The Camaldolese monks and patriotic and religious celebrations in Warsaw Bielany during eighteenth and nineteenth century
Autorzy:
Jankowski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469535.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bielany
Drozdowicz Wojciech ks.
Eremici
Ermitorium kamedulskie
Góra Polkowa
Jan Kazimierz – król
Jan III Sobieski
Kameduli
Kościół kamedulski
Kościół warszawski
Las Bielański
odpust na Bielanach
Palloni Michalangelo
Stanisław August Poniatowski – król
Staszic Stanisław ks.
św. Romuald
Stanisław August Poniatowski
Władysław IV – król
Hermits
Camaldoli Hermitage
Polkowa Mountain
Jan Kazimierz – the king
Camaldolese
Camaldoles Priory
Warsaw Church
indulgence in Bielany
Stanislaw August Poniatowski – the king
Staszic Stanislaw ks.
saint. Romuald
Stanislaw August Poniatowski
Wladyslaw IV – the king
Opis:
Kim byli kameduli – tak ściśle związani z Kościołem i narodem polskim. Jaka jest ich rola w kształtowaniu patriotyzmu i religijności. Czemu zaborcy Polski tak intensywnie walczyli z zakonem eremitów, który na pozór przez swoje zamknięcie wydawał się niegroźny. W końcu czemu przy tak ścisłej obserwacji i oderwania od świata to właśnie przy ermitorium na warszawskich Bielanach odbywały się huczne zabawy i imprezy gromadzące całą niemal Warszawę. Na te pytania stara się odpowiedzieć niniejsza praca. Choć z konieczności krótka, przedstawia najpierw rys zakonu Ojców Kamedułów. To bracia założeni przez św. Romualda w X wieku. Mimo bardzo ścisłej Reguły, wymagającej stałej rezydencji w klasztorze, milczenia, ubogich posiłków, ilościowo zakon bardzo szybko się rozrastał. Jednym z licznie powstających klasztorów było założenie na Górze Polkowej na warszawskich Bielanach. Tu zakonnicy zaproszeni i uposażeni przez króla Władysława IV osiedli w XVII wieku. Praca nad budową i wykończeniem eremów i kościoła trwały przez cały wiek XVII i XVIII. Mieli jednak zakonnicy licznych darczyńców i możnych protektorów. Należeli do nich m.in. polscy królowie – wspomniany Władysław IV, Jan Kazimierz, Michał Korybut Wiśniowiecki czy Jan III Sobieski. W XIX wieku w ermitorium warszawskim rezyduje wikariusz generalny zakonu, któremu jurysdykcyjnie podlegają wszystkie domy kamedulskie w Polsce. Niestety sytuacja wspólnoty ściśle jest powiązana z trudną, a właściwie tragiczną historią całej Polski, która to od świetności i wiktorii wiedeńskiej bardzo szyb-ko popada w coraz większe uzależnienie od sąsiadów, by w końcu zostać po-dzielona między Rosję, Prusy i Austrię. Czas zmagań o niepodległość, insurekcja kościuszkowska i powstania nie omijają warszawskich Bielan. Mimo, że oddalone od miasta, przez walczących o niepodległość są traktowane jako miejsce pewnego odpoczynku, a także gdy potrzeba, ukrycia się przed ścigającymi. Z tego powodu zaborcy, szczególnie po III rozbiorze Polski, jako priorytet postawili sobie zniszczenie tego miejsca o którym wiedzieli, że pomagało powstańcom. Zakazano, by funkcjonował nowicjat, a część ojców wywieziono na Syberię. Dzieje klasztoru Ojców Kamedułów w założeniu na Górze Polkowej skończyły się w 1904 roku kiedy to ostatni trzej ojcowie zostali przewiezieni do Nowego Miasta. Może więc dziwić, że Ojcowie Kameduli tak ochoczo przyjmowali w okolice swego ermitorium huczne zabawy związane najpierw z odpustem, a w późniejszych latach częste piknikowanie i świętowanie różnych patriotycznych rocznic. Tradycja religijno-kulturalnych uroczystości narodziła się już w XVII wieku. Król Władysław IV wystarał się u papieża o odpust na Zesłanie Ducha Świętego. W 1673 r – 19 czerwca z udziałem króla i szlachty z kolegiaty św. Jana Chrzciciela przeniesiono obraz św. Brunona Bonifacego. Od tego czasu odpusty na Bielanach nabierają charakteru religijno-patriotycznego. Szczególnie podczas zaborów warszawiacy niemal za obowiązek poczytywali sobie przybyć i brać udział w kamedulskich uroczystościach mimo, że były niemile widziane przez władze zaborcze. Stara tradycja świętowania w dzień Zielonych Świątek trwa po dziś dzień. Również teraz corocznie odbywa się procesja z obrazem św. Brunona Bonifacego i w dzień Zesłania Ducha Świętego las rozbrzmiewa zabawami i śpiewem, a wielu warszawiaków z ochotą przyjeżdża na to szczególne bielańskie święto.
Who were the Camaldolese monks – so closely associated with the Church and the Polish nation? What is their role in the development of patriotism and religion? Why have the Polish invaders so vigorously fought against the order of hermits who by their apparent closure seemed harmless. Finally, why at such close observation and detachment from the outside world, did the ermitorium in Bielany held boisterous dances and festivities bringing together many people of Warsaw. These questions are to be answered by this paper. Although short by necessity, it will at first present the characteristics of the Camaldolese order. They are brothers founded by St. Romuald in the tenth century. Despite of the very strict Rule, requiring permanent residence in the monastery, strict silence and poor food the quantity of the brothers in the order very quickly grew. At the time of rapid establishment of many new monasteries, the Polkowa Gora monastery in Bielany was also founded. Here in the seventeenth century the monks settled being previously invited and equipped by King Wladyslaw IV. The process of building and finishing of the hermitages and the church continued throughout the seventeenth and eighteenth century. However, they had numerous religious donors and powerful protectors. These include, among others, Polish kings – already mentioned Wladyslaw IV, John Casimir, Michael Korybut Wisniowiecki and John III Sobieski. In the nineteenth century in the Warsaw ermitorium the Vicar General of the Order resides being in charge of all the order houses in Poland. Unfortunately, the situation of the community is closely linked to the difficult and in fact tragic history of Poland, which was the glory and the victory of Vienna resulting in falling into a growing dependence of the neighbor countries and finally being divided between Russia, Prussia and Austria. The time of struggle for independence, Kosciuszko Insurrection and uprisings do not avoid Bielany. Although located far from the city, for the struggling for independence Bielany were regarded as a place of rest, and a hideout from pursuers. For this reason, the invaders, especially after the third partition of Poland, as a priority decided to destroy the place that they knew helped the uprisers. The existence of novitiate was forbidden and some of the fathers were deported to Siberia. The history of Camaldolese monastery on Polkowa Gora has come to an end in 1904 when the last three fathers were transported to the New Town. It can, therefore, surprise that the fathers of Camaldolese monks so readily accepted by their ermitorium boisterous fun events, firstly associated with indulgence, and in later years with frequent picnics and celebration of various patriotic anniversaries. The tradition of religious and cultural celebrations originated as early as the seventeenth century. King Wladysław IV managed to obtain from the Pope the Pentecost indulgence. In June 19, 1673 with the involvement of the king and the nobility of the St. John the Baptist Collegiate Church the image of St. Bruno Boniface was relocated. Since that time indulgences in Bielany contain religious and patriotic character. Especially during the partitions period in the history, people of Warsaw thought as their obligation to come and take part in the Camaldolese celebrations, even though they were not welcomed by the partitioning powers. The old tradition of celebrating the Pentecost continues to this day. That is why every year there is a procession with the image of St. Bruno Boniface. During the celebration of Pentecost the surrounding forest is always filled with sounds of joyful games and songs bringing together people of Warsaw.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 59-72
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próby ożywienia polsko-szwedzkiej wymiany handlowej w ostatnich latach panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego
Attempts to Revive the Commercial Exchange Between Poland and Sweden in the Last Years of Stanisław August Poniatowskis Reign
Autorzy:
Anusik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601704.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
relations between Poland and Sweden
negotiations about a trade convention
the closing years of Stanisław August Poniatowski’s reign
stosunki polsko-szwedzkie
negocjacje o podpisanie konwencji handlowej
schyłek panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego
Opis:
W czasach panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego (1764–1795) kontakty polsko-szwedzkie, zarówno w zakresie stosunków politycznych, jak i gospodarczych nie były zbyt intensywne. Dopiero wybuch wielkiej wojny wschodniej (1787–1792) i zmiany w ówczesnym układzie sił na arenie międzynarodowej sprawiły, że w obu stolicach podjęto decyzję o zacieśnieniu wzajemnych relacji. Wyrazem postępującego zbliżenia pomiędzy Sztokholmem a Warszawą była z jednej strony warszawska misja Larsa von Engeströma, z drugiej – ustanowienie w Szwecji stałego przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej, ze starostą tłumackim Jerzym Michałem Potockim na czele. W 1790 r. rozpoczęto polsko-szwedzkie negocjacje sojusznicze, które (z różnych przyczyn) nie doprowadziły jednak do podpisania formalnego traktatu. Niemal w tym samym czasie, czyli na początku 1790 r., podjęto w Sztokholmie rozmowy w sprawie podpisania polsko-szwedzkiej konwencji handlowej i uzgodniono nawet podstawowe warunki przyszłego porozumienia, ale również i te negocjacje nie doprowadziły do pozytywnego rozstrzygnięcia. Przegrana przez Rzeczpospolitą wojna z Rosją w obronie Konstytucji 3 maja (1792 r.) doprowadziła do istotnego rozluźnienia stosunków polsko-szwedzkich. Możliwość wznowienia stosunków handlowych pojawiła się jeszcze przelotnie w czasie powstania kościuszkowskiego (1794 r.). Szwedzi nie zdecydowali się jednak nawiązać bliższej współpracy z powstańczymi władzami w Warszawie. Trzeci rozbiór (1795 r.) i wymazanie Rzeczypospolitej z mapy politycznej Europy oznaczało też definitywne zamknięcie krótkiego okresu ożywienia w stosunkach politycznych i gospodarczych pomiędzy Sztokholmem a Warszawą.
During the reign of Stanisław August Poniatowski (1764–1795) the political and economic relations between Poland and Sweden were not too intensive. It was the outbreak of the great eastern war (1764–1792) and the changes in the political circumstances of the time that made the two capitals decide to co-operate more closely. The proof of the growing rapprochement between the two countries were the Warsaw Mission of Lars von Engeström on the one hand and on the other the establishment of the permanent diplomatic mission of the Polish Republic in Sweden headed by starost-translator Jerzy Michał Potocki. In 1790 Poland and Sweden started negotiations to form an alliance, but a formal treaty was never signed (there were several reasons). At the beginning of the same year in Stockholm the two parties initiated talks concerning a trade convention and even the preliminary conditions had been agreed on, but once again no formal treaty was signed. The war against Russia in defence of the 3rd May Constitution (1792) lost by Poland led to deterioration in the relations between Poland and Sweden. A possibility of renewing trade relations briefly appeared during the Kościuszko Uprising (1794); yet, the Swedes did not decide to establish closer ties with the authorities of the Uprising. The third partition of Poland (1795) and wiping the country off the map of Europe put an end to a short period of revival in political and economic relations between Stockholm and Warsaw.
Źródło:
Studia Maritima; 2015, 28; 75-88
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies