Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Święte" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Ojcze nasz Augusta Cieszkowskiego – metody egzegetyczne z parakletyczną tezą
Our Father by August Cieszkowski – exegetic methods with the thesis of the Paraclete
Autorzy:
Kubski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010822.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Holy Bible
exegesis
history of interpretation
romanticism
August Cieszkowski
Pismo Święte
egzegeza
historia interpretacji
Duch Święty
romantyzm
Opis:
August Cieszkowski był w romantyzmie najbardziej znanym w Europie polskim filozofem. W roku 1838 stworzył szkic traktatu Ojcze nasz, nad którego tekstem pracował ponad 50 lat. Obszerne wydanie dzieła nastąpiło w XX wieku, długo po śmierci autora. Traktat jest komentarzem ciągłym do Modlitwy Pańskiej podporządkowanym założeniom historiozofii. Autor w nawiązaniu do ponad tysiąca wersetów biblijnych stara się udowodnić, że w dziejach ludzkości, po epokach Boga Ojca, Syna nastanie trzecia era – Ducha Świętego, Parakleta, czas królestwa Bożego na ziemi. Dopiero w świetle Parakleta nastąpi „objawienie Objawienia”, jak to określa za teozofem Josephem de Maistre’em. W koncepcji Cieszkowskiego widać podobieństwa do poglądów Friedricha Schellinga, ale także do rozumienia filozofii jako zapowiadanego Parakleta. Takie przekonanie głosił Józef Hoene-Wroński. Cieszkowski uważa, że teksty Pisma Świętego rozwijają swoje znaczenia wraz z rozwojem ludzkości. Deklaruje trzymanie się ówczesnego katolickiego sposobu egzegezy związanego z Tradycją. Gdy w jego lekturze sensy dosłowne nie pasują do przypisanych tradycyjnych znaczeń, wybiera dosłowne rozumienie. Posługuje się egzegezą etymologiczną. Obejmuje nią także polskie przekłady, nawet gdy w źródle nie ma etymologicznego powiązania. W artykule ukazano interpretację daną przez Cieszkowskiego na przykładzie takich wyrazów, jak ὁ ἀρραβών „zadatek” (2 Kor 1,22), τό μυστήριον „tajemnica” (Mt 13,11) czy ἡ κοινωνία „społeczność” (2 Kor 13,13). Cieszkowski odczytuje wyrażenie „zadatek Ducha” jako dowód, że ludzkość otrzyma Go w pełni w trzeciej erze. Dotąd nauczanie Kościoła, formy życia chrześcijańskiego i społecznego były tylko „zadatkiem” wobec pełni panowania Boga jako Parakleta w trzeciej erze. Nawet Jezus Chrystus objawiał to Królestwo „przybliżonym sposobem” jako „tajemnicę”. W trzeciej erze nastanie κοινωνία, „społeczność Ducha Świętego”. Cieszkowski zmieniał XVI-wieczne rozumienie wyrazu „społeczność” z dawnych przekładów. Nadawał mu znaczenie nowożytnego społeczeństwa. Pod wpływem tertulianizmu oryginalnie wnioskował, że zacznie się panowanie Ducha Świętego „Króla Wiekuistego”.
August Cieszkowski was in Romanticism the most well–known Polish philosopher in Europe. In 1838 he created a sketch of the treatise Our Father (Ojcze nasz), over which he worked over fifty years. An extensive edition of the work took place in the twentieth century, long after the author’s death. The treaty is a continuous commentary to the Lord’s Prayer, subject to the assumptions of historiosophy. The author, in reference to more than a thousand biblical verses, tries to prove that in the history of humanity, after the ages of God the Father, The Son, the third age will come – the Holy Spirit, the Paraclete, the time of the Kingdom of God on earth. It is only in the light of the Paraclete that the “revelation of Revelation” will follow, as it is described by the theosophist Joseph de Maistre. In Cieszkowski’s conception, there are simi¬larities to Friedrich Schelling’s views, but also to understanding philosophy as the announced Paraclete. Such belief was preached by Józef Hoene-Wroński. Cieszkowski believes that the texts of the Scriptures develop their meanings along with the development of humanity. He declares adhesion to the then Catholic manner of exegesis connected with Tradition. When in his lecture literal meanings do not match the assigned traditional meanings, he chooses a literal understanding. He uses etymological exegesis. He also includes Polish translations, even when in the source has no etymological connection. The article presents the interpretation given by Cieszkowski on the example of words such as ὁ ἀρραβών “deposit” (2 Cor 1,22), τό μυστήριον “mystery” (Mt 13,11) or ἡ κοινωνία “community” (2 Cor 13,13). Cieszkowski reads the phrase “deposit of the Spirit” as proof that humanity will receive Him fully in the third era. So far, the teaching of the Church, the forms of Christian and social life were only a “pledge” to the full reign of God as a Paraclete in the third era. Even Jesus Christ revealed this Kingdom as an “approximate way” as a “mystery”. In the third era, there will be κοινωνία, “the Holy Spirit community”. Cieszkowski changed the sixteenth century understanding of the word “community” from the old translations. He gave it the importance of modern society. Under the influence of Tertullianism, he originally concluded that the reign of the Holy Spirit “the King of the Eternal” would begin.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 65-85
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Król Saul jako przykład osoby chorej psychicznie w Starym Testamencie
King Saul as an example of a mentally ill person in the Old Testament
Autorzy:
Rosińska, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469436.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Saul
Dawid
choroby psychiczne
depresja
schizofrenia
paranoja
zdrowie
1 Księga Samuela
Pismo Święte
David
mental illness
depression
schizophrenia
paranoia
health
1 Samuel
the Bible
Opis:
Choroby psychiczne są bardzo dużym problemem współczesnego świata. Coraz więcej osób jest dotkniętych jakimiś zaburzeniami psychicznymi i niemal już w każdej rodzinie można spotkać kogoś z takimi trudnościami. Ta praca przedstawia analizę stanu psychicznego Saula, pierwszego króla Izraela. Przypadek Saula jest na pewno skomplikowany, ale jednocześnie daje ogromne przesłanki, by przypuszczać, że pierwszy król Izraela miał problemy psychiczne. Najbardziej prawdopodobne w jego przypadku wydawały się trzy choroby. Była to schizofrenia, zespół urojeniowy oraz choroba dwubiegunowa. Aby jeszcze dokładniej określić, na którą z tych chorób cierpiał Saul, przyjęto trzy kryteria. Pierwszym z nich było kryterium wieku, w którym zaczęły pojawiać się pierwsze objawy. To kryterium wyeliminowało schizofrenię, gdyż okazało się, że pierwsze objawy choroby wystąpiły u Saula po 30. r.ż., co w przypadku schizofrenii raczej się nie zdarza. Drugie kryterium dotyczyło rodzajów urojeń, jakie miał Saul. Były to urojenia paranoiczne, dość logiczne, bez omamów. Ten rodzaj urojeń potwierdza prawdopodobieństwo, że Saul cierpiał na zespół paranoiczny. Ostatnie kryterium dotyczyło zmienności w zachowaniu króla. Okazało się, że zmiany te były niewystarczające, by uznać je za chorobę afektywną dwubiegunową. Ostateczną diagnozą jest więc zespół paranoiczny skoncentrowany w osobie Dawida. Ponieważ nie ma możliwości bezpośredniej konfrontacji z pacjentem ani obserwacji jego zachowania, te rozważania są jedynie analizą objawów opisanych w Biblii. Nie wiadomo, na ile dokładnie opisał je autor, dlatego nie można być do końca pewnym diagnozy. Przypadek Saula pokazuje coś jeszcze. Odrzucenie i osamotnienie są podstawą chorób psychicznych. Zwłaszcza w dzisiejszym świecie, kiedy tak wielu ludzi nie czuje się akceptowanymi i kochanymi, znacznie wzrasta ryzyko występowania chorób związanych z psychiką człowieka.
Mental illnesses are an enormous problem in the contemporary world. An increasing number of people suffer with psychiatric disorders and almost every family has members with some such difficulty. This dissertation presents an analysis of the mental state of Saul, the first king of Israel. Saul’s case is certainly complex, and simultaneously provides a greater certainty of the first king of Israel’s psychological problems. Three illnesses appear to be most likely in his case: schizophrenia, a delusional syndrome, or bipolar disorder. Three criteria have been adopted to make a better identification of the illness that affected Saul. The first criterion is related to the subject’s age at the onset of symptoms. This criterion eliminated schizophrenia as the first symptoms of Saul’s illness appeared after he was thirty, which does not usually occur in cases of schizophrenia. The second criterion pertains to the type of delusions experienced by Saul. They were paranoid, relatively logical and without hallucinations. This type of delusion attests to the likelihood that Saul suffered from paranoid syndrome. The final criterion is related to the changeability of the king’s behaviour. Consequently, it revealed that the changes were not significant enough to be identified as a bipolar affective disorder. Since a direct confrontation with the patients and observation of their behaviour is impossible, these considerations are only an analysis of symptoms described in the Bible. It is unknown how accurately they were described by the author, and thus a diagnosis cannot be certain in the end. The case of Saul also reveals that rejection and isolation are at the foundation of psychological illnesses. The risk of mental illnesses significantly increases in the contemporary world when so many people do not feel accepted or loved.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 121-133
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Passione di Cristo in una sceneggiatura delle orgini di Frate Jacopone da Todi
Donna de paradiso: the passion of Christ in an original screenplay of early Italian literature written by Friar Jacopone da Todi
Autorzy:
Rella, Angelo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139252.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Jacopone
sacred representation
crying
loneliness
dialogue
Our Lady
screenplay
drama
Lauda
drammatizzazione
sceneggiatura
Madonna
dialogo
solitudine
pianto
sacra rappresentazione
święte przedstawienie
dramat
scenariusz
dialog
samotność
łzy
Maryja
Opis:
Senza dubbio la sacra rappresentazione Donna de Paradiso di Jacopone da Todi, vero e proprio capolavoro ispirato, con la sua scrittura-sceneggiatura sembra anticipare di secoli quella del teatro moderno ma soprattutto quella cinematografica. Siamo persuasi che Jacopone da Todi abbia scritto Donna de Paradiso suggerendone una visione, trasformando continuamente il linguaggio letterario in linguaggio visivo. La scrittura del Frate a nostro giudizio reca in se la cifra della scrittura della settima arte, ovvero avere nella sua ‘visibilità’ la sua qualità principale e nell’‘azione’ la sua specificità, di quella che Italo Calvino defi nito “cinema mentale”. Al pari degli autori che nel secondo dopoguerra misero in scena l’alienazione dell’uomo contemporaneo, Jacopone attraverso i suoi dialoghi- monologhi, ridotti al minimo, mostra l’angoscia, la solitudine e l’impossibilità di comunicare di una madre straziata dal dolore per quanto accade al proprio figlio. Gli spettatori- lettori non potevano nel Medioevo, e non possono oggi, non lasciarsi colpire dalla singolare forza di evocazione visuale della passione, dalla qualità violenta e “incarnata” della sua rappresentazione.
Undoubtedly Jacopone da Todi sacred representation Donna de Paradiso, a true inspired masterpiece, by reason of its writing seems to anticipate the modern theater script but especially the movie screenplay. We are convinced that Jacopone wrote Donna de Paradiso suggesting us a vision, persistently transforming the “literary language” into “visual language”. The writing of the Friar in our opinion contains the essence of the Seventh Art writing, it has the ‘visibility’ as first quality, and ‘action’ as its specifi city, it is that which Italo Calvino called “mental cinema”. Like the authors that after World War II staged the alienation of modern man, through his dialogues-monologues, reduced to a minimum, Jacopone show the anguish, loneliness and the inability to communicate of amother who is suffering for her own child. The audience-readers in the Middle Ages could not, and cannot today, do not be struck by the singular power of visual evocation of the passion, by the violent ‘embodied’ quality of its representation
Niewątpliwie Donna de Paradiso Jacopone da Todi to prawdziwe arcydzieło, które wydaje się inspirować nowoczesny teatr oraz, przede wszystkim, scenarzystów filmowych. Jestem przekonany, że Jacopone sugeruje nam "wizję", nieustannie przekształcając język literacki na język wizualny. Tekst mnicha, w mojej opinii, ma w sobie istotę pisma "siódmej sztuki", czyli mając "widzialności" jako pierwszą cechę i "akcję" jako jego specyfikę, wskazuje na to, co Italo Calvino nazywał "kinem psychicznym". Podobnie jak autorzy tworzący po II wojnie światowej, u których występuje alienacja współczesnego człowieka, poprzez dialogi-monologi zredukowane do minimum Jacopone pokazuje cierpienie, samotność i brak możliwości komunikowania się cierpiącej Matki. Słuchacze-czytelnicy w średniowieczu nie mogli, podobnie jak dzisiaj, pozostać obojętni wobec wizualnej aluzji do Pasji, do przemocy zawartej w jej prezentacji.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 2; 225-242
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Educare il corpo per salvare l’anima”. Sullo Splanamento de li Proverbii di Salomone di Girardo Patecchio
“Educate the body to save the soul”. On the Girardo Patecchio’s Splanamento de li Proverbii di Salomone
Autorzy:
Rella, Angelo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010829.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Patecchio
didactic literature
moral education
proverbs
Holy Scriptures
Italian literature of the origins
letteratura didattica
educazione morale
proverbi
Sacre Scritture
letteratura italiana delle origini
literatura dydaktyczna
edukacja moralna
przysłowia
Pismo Święte
początki literatury włoskiej
Opis:
Czy duszę można uratować poprzez edukację ciała? Dynamiczna ekspansja cywilizacji miejskiej we Włoszech doprowadziła do powstania pewnego rodzaju literatury, głównie o charakterze praktycznym i bardzo wyraźnym celu moralistycznym, a wszystkie skoncentrowane na elementach dydaktyczno-religijnych i dydaktyczno-społecznych. Girardo Patecchio jest jednym z autorów, którzy wyróżnili się szczególnie w tym gatunku literackim w północnych Włoszech. Z Splanamento de li Proverbii di Salomone rodzi się założenie, że można uratować duszę, ratując ciało. „Zbawienie ciała” u Patecchio oznacza „wychowanie” ciała, ponieważ tylko dzięki kostiumowi i cnotliwemu ciału unika się pokusy i można osiągnąć wieczne zbawienie duszy.
Can the soul be saved by educating the body? The dynamic expansion of municipal civilization in Italy led to the affirmation of a kind of literature with a predominantly practical character and very clear moralistic purpose, all concentrated on didactic-religious and didactic-social elements. Girardo Patecchio is one of the authors who distinguished themselves particularly in this literary genre in northern Italy. From his Splanamento de li Proverbii di Salomone, rises the assumption that it is possible to have the soul saved by saving the body. Where by “salvation of the body” Patecchio means to “educate” the body because it is only thanks to a costumed and virtuous body that one avoids falling into temptation and can reach the eternal salvation of the soul.
Si può salvare l’anima educando il corpo? La dinamica espansione della civiltà comunale in Italia determinò l’affermazione della letteratura dal carattere prevalentemente pratico e con chiarissimi intenti moralisti, tutta concentrata su elementi didattico-religiosi e didattico-sociali, che vide nel cremonese Girardo Patecchio uno degli autori che si distinsero particolarmente in questo genere in Italia settentrionale. Dalla sua opera Splanamento de li Proverbii di Salomone, di stampo espressamente religioso-pedagogico, emerge chiaro e forte l’assunto che è possibile avere salva l’anima salvando il corpo. Dove per “salvezza del corpo” Patecchio intende “educare” il corpo poiché è solo grazie ad un corpo costumato e virtuoso si evita di cadere in tentazione e si può giungere alla salvezza eterna dell’anima.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 135-149
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies