Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Stawecki, Marek" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Transferring real estate by means of a tender by local government units and the State Treasury
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1590792.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    tender
    real estate
    transfer
    State Treasury
    local government unit
    Opis:
    The Act of 21 August 1997 on real estate management specifies two modes in which real estate which is property of the State Treasury or of a local government unit can be transferred or given in perpetual usufruct – a tender and non-tender mode. The real estate resources are the basic assets element of the above-mentioned entities. They may be used for the purposes of development and organised investment activity, in particular for the construction of residential housing as well as implementing other public purposes. A tender procedure has been specified in the Polish law. A tender is the most optimal way to commit public property. The objective of this instrument consists in transactions involving public real estate according to universally applicable rules. It is a way which gives the greatest guarantee of security in terms of transferring immovable property assets.
    Źródło:
    Studia Administracyjne; 2019, 11; 97-108
    2080-5209
    2353-284X
    Pojawia się w:
    Studia Administracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ustawowe prawo pierwokupu gminy
    Statutory pre-emption right of the commune
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1590833.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    law
    pre-emptive right
    commune
    real estate
    agreement
    prawo
    pierwokup
    gmina
    nieruchomość
    umowa
    Opis:
    Prawo pierwokupu polega na przyznaniu określonemu podmiotowi uprawnienia do pierwszeństwa nabycia rzeczy, gdy jej właściciel rzecz tę sprzedaje. Istotą pierwokupu jest zatem ograniczenie właściciela rzeczy co do swobody rozporządzenia przedmiotem sprzedaży w zakresie decyzji o podmiocie, który stanie się nabywcą rzeczy. Rzecz, której dotyczy prawo pierwokupu, może być sprzedana osobie trzeciej tylko pod warunkiem, że uprawniony do prawa pierwokupu swojego prawa nie zrealizuje. Prawo pierwokupu zostało uregulowane przede wszystkim w przepisach kodeksu cywilnego, które mają zastosowanie do wszelkich przypadków prawa pierwokupu, chyba że prawo to zostało inaczej ukształtowane w przepisach szczególnych. Ustawowe prawo pierwokupu przysługujące gminie z mocy ustawy o gospodarce nieruchomościami nie zostało w tej ustawie unormowane w sposób wyczerpujący. W tej sytuacji konieczne jest sięganie do regulacji kodeksowych, które stosuje się do ustawowego prawa pierwokupu w braku przepisów szczególnych regulujących to prawo. Ustawowe prawo pierwokupu przysługujące gminie uregulowane jest w przepisach pozakodeksowych, w których na szczególną uwagę zasługują przepisy ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r., nr 102, poz. 651 ze zm.). Prawo pierwokupu wykonywane jest przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w stosunku do nieruchomości położonych na obszarze tej gminy. Nieruchomości, o których mowa wyżej, mogą być sprzedane osobie trzeciej tylko warunkowo. Sprzedający i kupujący mogą zatem zawrzeć tylko umowę zobowiązującą do przeniesienia własności. Skutek rzeczowy obejmujący przejście na kupującego prawa własności nieruchomości może nastąpić dopiero w wyniku dodatkowego porozumienia stron. Sprzedaż dokonana bezwarunkowo jest nieważna.
    Pre-emptive right means that a specific entity is entitled to pre-emptive right to acquire an item/property when its owner sells this item/property. The nature of the pre-emption right is, in fact, to restrict the item’s owner as to his freedom to decide on the object of the sale in respect to the potential entity who will acquire a given item/property. The property which the pre-emptive right concerns can be sold to the third party only on the condition that the party entitled to the pre-emption right will not execute this right. The pre-emption right was described mainly in the regulations of the Civil Code. These regulations apply to all the cases of pre-emption right unless this right was interpreted otherwise in detailed provisions. The statutory right of pre-emption that the commune is entitled to under the Act on Real Estate Management was not regulated in this act in a sufficient way. In such situation it is necessary to refer to the code regulations which are applied to the right of pre-emption in case no detailed provisions on this law can be found. The pre-emptive right of the commune is regulated in the non-code provisions. The provisions that deserve special attention are the regulations from the Act on Real Estate Management from 21.08.1997 (coherent text of the Journal of Laws from 2010 No.102, item 651 with amendments). The pre-emptive right is executed by a district administrator, a town mayor or the president of the city with reference to real property in the commune area. The real property mentioned above can be sold to the third party on special conditions. Both a seller and a purchaser can sign the agreement only on transferring the property. The actual result involving transferring the right to property ownership on the buyer can only be effective when an additional agreement of the parties is signed. The sale made unconditionally is invalid.
    Źródło:
    Studia Administracyjne; 2018, 10; 81-99
    2080-5209
    2353-284X
    Pojawia się w:
    Studia Administracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwszeństwo nabycia nieruchomości w trybie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami
    Priority in Acquisition of Real Estate as per Act from 21st August 1997 on Real Estate Management
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032665.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    sacquisition
    real estate
    register
    property
    priority
    nabycie
    nieruchomość
    wykaz
    własność
    pierwszeństwo
    Opis:
    Instytucja ta oparta jest na zakazie rozporządzania przez określony podmiot nieruchomością w sposób ją naruszający. Jej istotą jest eliminacja innych podmiotów ubiegających się o tę samą rzecz. Prawo to ma zastosowanie tylko do zbywania nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, nie stosuje się go przy zbywaniu nieruchomości przez innych właścicieli.Skutki prawne zawarcia umowy zbycia nieruchomości z pominięciem pierwszeństwa w nabyciu są różnie oceniane. Większość orzeczeń wskazuje na brak sankcji nieważności. Dominuje pogląd że odpowiedzialność odszkodowawcza ma charakter jedynej sankcji.
    The purpose of this institution is to prohibit managing the real property by a given entity in the way that can considered as distorting. The essence of this regulation is to eliminate other entities applying for the same thing. This law applies only in case of selling the real estate that constitutes the property of the State Treasury or local authority and does not apply in case real estate is sold by other owners. Legal consequences of concluding the sale agreement of real estate with avoiding priority in acquisition are assessed differently. Most decisions indicate for the lack of invalidity sanction. The prevailing opinion is that liability for damages seems to be the only sanction.
    Źródło:
    Studia Administracyjne; 2021, 14, 2; 63-76
    2080-5209
    2353-284X
    Pojawia się w:
    Studia Administracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Następstwo prawne w świetle ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, w prawo własności tych gruntów
    18 The issue of legal succession in the light of the Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of Built-Up Area for residential purposes into Ownership Title of such area
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140638.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    legal succession
    perpetual usufruct
    transformation
    perpetual usufruct fees
    enfranchisement
    następstwo prawne
    użytkowanie wieczyste
    przekształcenie
    opłaty z tytułu użytkowania wieczystego
    uwłaszczenie
    Opis:
    5 października 2018 roku weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, w prawo własności tych gruntów (Dz.U. z 2020 r., poz. 139 z późn. zm.). Wywołała ona szereg wątpliwości, które znalazły swoje odzwierciedlenie w praktyce. Zgodnie z założeniem ustawodawcy, przekształcenie miało być odpłatne. Od powyższego przewidziano jednak wyjątki, które dotyczyć miały np. osób fizycznych lub ich spadkobierców, przy założeniu, że wniosły jednorazowo opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego. Osobisty charakter tego uprawnienia uzasadnia zatem jego reglamentację wyłącznie do osób fizycznych, które wstąpiły w ogół praw i obowiązków poprzednika. Powyższe uprawnienie związane jest ściśle z określonym sposobem (trybem), w jaki użytkownik wieczysty uzyskał prawo użytkowania wieczystego. Oznacza to, że nie każdy przypadek następstwa prawnego uprawnia do nabycia prawa własności nieruchomości na zasadach preferencyjnych (tj. nieodpłatnie), a jednie ten związany ze spadkobraniem. W artykule wykazano, że w przypadku następców prawnych, nie ma podstaw do ograniczenia, na zasadzie analogii, prawa do nieodpłatnego przekształcenia jedynie do następców pod tytułem ogólnym (spadkobierców), z wyłączeniem nabywców prawa użytkowania wieczystego na podstawie umowy. Przejawem woli ustawodawcy było szerokie uprzywilejowanie osób, w stosunku do których uzasadnione byłoby zminimalizowanie obciążeń wynikających z odpłatnego charakteru przekształcenia. Do powyższego jednakże doszło z „pokrzywdzeniem” określonej kategorii podmiotów. Problem ten jest konsekwencją dużego skomplikowania materii przekształcenia w kwestii skutków prawnych, nieprzejrzystości unormowań a nadto niedostrzegania przez prawodawcę ważnych problemów związanych z regulowaną materią. W artykule poddano analizie, a następnie oceniono najnowsze zmiany legislacyjne, a następnie przedstawiono przegląd prób likwidacji użytkowania wieczystego, prowadzących do przekształcenia tego prawa w prawo własności. Jako metody badawcze przyjęto w tej pracy analizę aktów prawnych analizę oraz orzecznictwa sądowego.
    The Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of built-up land for residential purposes into Ownership Title came into force on 5th October 2018 (Journal of Law 2020 it.139 with further amendments). This regulation evoked numerous doubts that appeared in practice. Pursuant to assumption of the legislator this transformation supposed to be a paid service. However, a few exceptions to the above law were provided for i.e. relating to natural persons or their heirs in case when they paid an annual one-off payment for the whole period of perpetual usufruct. A personal nature of this entitlement justifies its rationing exclusively to natural persons who acquired both rights and obligations of their predecessor. The above entitlement is closely related to the way (mode) in which a perpetual user acquired a perpetual usufruct right. This means that not every case of a legal succession entitles to acquiring a real estate on preferential principles (i.e. free of charge) and only this case related to a hereditable succession. The purpose of my article is to prove that in case of legal successors there is no grounds for limitation (on a legal analogy basis) to free-of charge transformation only to the successors under a general title (i.e. heirs), excluding the acquirers of a perpetual usufruct right on a contract basis. The manifestation of a legislator’s will was granting privileges to the persons towards whom minimising the encumbrance resulted from a nature of the transformation (a paid service) would be justified. However, the above came into force with ‘a detriment’ for a specific category of entities. This problem is the consequence of a highly complex character of the transformation matter with regards to its legal effects, ambiguity of regulations, and above all, it is related to the fact that a legislator seems not to notice relevant issues connected to the above matter. In this article I analyse and evaluate the latest legislative changes as well as present the review of the attempts to liquidate a perpetual usufruct leading to transforming this right into a ownership title. The research method applied for the purpose of this article is the analysis of current laws and regulations as well as selected judicial decisions.
    Źródło:
    Studia Administracyjne; 2022, 15, 1; 17-29
    2080-5209
    2353-284X
    Pojawia się w:
    Studia Administracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Określanie wartości nieruchomości
    Assessing the Value of Real Property
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1590835.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    valuation
    value
    real property
    real estate appraiser
    appraisal study
    wycena
    wartość
    nieruchomość
    rzeczoznawca majątkowy
    operat szacunkowy
    Opis:
    Określenia wartości nieruchomości dokonuje się, bez względu na rodzaj tej wartości, w wyniku jej wyceny. Do czynności tych upoważniony jest rzeczoznawca majątkowy, który sporządza na piśmie opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Sposobu określenia wartości nieruchomości, tj. wyboru właściwego podejścia oraz metody i techniki szacowania nieruchomości dokonuje ww. podmiot, uwzględniając w szczególności cel wyceny, rodzaj i położenie nieruchomości, funkcję wyznaczoną dla niej w planie miejscowym, stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury, stan jej zagospodarowania oraz dostępne dane o cenach nieruchomości podobnych. Proces wyceny nieruchomości powinien być poprzedzony wnikliwą analizą rynku nieruchomości, w tym wszechstronną, opartą na wszelkich dostępnych danych, analizą cen występujących na tym rynku, przy czym obszar tego rynku musi być określony z uwzględnieniem różnic występujących na terenie danego miasta.
    The assessment of real property value is made, irrespective of the nature of the value, as a result of valuation of the real property. Real estate appraiser is authorized to conduct these actions and he gives in writing his opinion regarding the value of the property in the form of appraisal study. The way of assessing the value of real property i.e. choosing the right approach, method as well as techniques of property valuation is made by the above mentioned entity taking into account especially the purpose of the valuation, type and location of the property, the function it was assigned to in the local plan, technical infrastructure equipment level and utilities as well as available data regarding the prices of similar properties. The whole process of real property valuation should be proceeded by a thorough analysis of real estate market including the comprehensive price analysis based on all data available. However, the scope of this market must be assessed with taking into account the differences appearing in the territory of a given town or city.
    Źródło:
    Studia Administracyjne; 2018, 10; 99-113
    2080-5209
    2353-284X
    Pojawia się w:
    Studia Administracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie legalności nabycia przez cudzoziemców nieruchomości, udziałów lub akcji w Polsce
    The Study of Legitimacy of Real Estate, Stocks or Shares Acquisition by a foreigner in Poland
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1590887.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    foreigner
    real estate
    permission
    administrative regulation and control
    administrative decision
    nieruchomość
    cudzoziemiec
    zezwolenie
    kontrola
    decyzja administracyjna
    Opis:
    Podstawowym źródłem informacji o nabytych przez cudzoziemców nieruchomościach są dla Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wypisy aktów notarialnych oraz orzeczenia sądowe. Nabycie przez cudzoziemca nieruchomości w Polsce wymaga co do zasady uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Wśród nadsyłanych do MSWiA wypisów aktów notarialnych dotyczących nabycia nieruchomości przez cudzoziemców odnotowuje się transakcje niezgodne z przepisami ustawy. Niewywiązywanie się z ww. obowiązku m.in. przez notariuszy uniemożliwia przeprowadzenie Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji badania zgodności transakcji, w których jako nabywcy nieruchomości występują cudzoziemcy, z przepisami ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Jeśli strony nie chcą uznać umowy za nieważną, organ podejmuje działania prawne, tj. występuje na drogę sądową z pozwem o stwierdzenie nieważności nabycia nieruchomości. Powyższe ma na celu zagwarantowanie pewności obrotu nieruchomościami.
    The basic source of information for the Ministry of the Interior and Administration about purchasing real estate by foreigners are certified copies of notary acts or court decisions. According to the law purchasing real estate by a foreigner in Poland is subject to obtaining permission from a competent ministry of the Interior. Among the notary acts received by the Ministry of the Interior and Administration concerning real estate purchase by foreigners – several transactions that do not conform to applicable law can be recorded. Failure to fulfill by a notary public the obligation of preparing a notary act in a legally accepted manner makes it impossible for the Ministry of the Interior and Administration to assess the validity of the transaction in which a foreigner acquires the real estate and its adherence to Polish regulations regarding real estate purchase. If both parties refuse to consider this contract/transaction as invalid, a relevant body can bring this case to a court with a claim for declaring the transaction of purchasing real estate as void and invalid. The purpose of such an action is to guarantee validity and legitimacy of transactions on real estate market.
    Źródło:
    Studia Administracyjne; 2017, 9; 73-82
    2080-5209
    2353-284X
    Pojawia się w:
    Studia Administracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Użytkowanie wieczyste
    Perpetual usufruct
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1590917.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    commune
    local government units
    State Treasury
    real estate
    perpetual usufruct
    gmina
    jednostka samorządu terytorialnego
    Skarb Państwa
    nieruchomość
    użytkowanie wieczyste
    Opis:
    Prawo użytkowania wieczystego jest uregulowane w dwóch podstawowych aktach normatywnych: Kodeksie cywilnym oraz w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zostało wprowadzone w 1961 roku ustawą o gospodarce terenami w miastach i osiedlach. Według panującego współcześnie poglądu prawo użytkowania wieczystego jest prawem pośrednim między własnością i ograniczonymi prawami rzeczowymi. Stanowi formę odpłatnego, długotrwałego korzystania z gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa czy też jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków. Od wielu lat w Polsce trwa dyskusja nad zasadnością utrzymywania konstrukcji prawnej w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu. Artykuł poświęcony jest charakterystyce tej instytucji.
    The right of perpetual usufruct is regulated in two effective normative acts: Civil Code as well as the Real Estate Management Act from 21st August 1997. The right of perpetual usufruct was introduced in 1961 with the Act on Urban Land Management. In accordance to the present understanding the right of perpetual usufruct is an indirect law between ownership and a limited property right. This right is the form of a paid, long-term use of the land belonging to State Treasury or to the units of local government units or related organs. The validity of keeping the right of perpetual usufruct as a legal tool has been the subject of numerous debates in Poland for many years. This article is devoted to the characteristic of this kind of ownership.
    Źródło:
    Studia Administracyjne; 2016, 8; 29-40
    2080-5209
    2353-284X
    Pojawia się w:
    Studia Administracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Służebność przesyłu
    Utility easement
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1590924.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    a limited property right.
    remuneration
    technical infrastructure equipment
    transferring company
    utility easement
    ograniczone prawa rzeczowe.
    wynagrodzenie
    urządzenia infrastruktury technicznej
    przedsiębiorstwo przesyłowe
    służebność
    Opis:
    Służebność przesyłu to ograniczone prawo rzeczowe należące do służebności, którego przedmiotem jest korzystanie z urządzeń służących do przesyłu energii, substancji i tym podobnych. W polskim systemie prawa zostało to unormowane w art 305[1] do 3054 Kodeksu cywilnego. Pojęcie służebności przesyłu zostało wprowadzone do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 roku art 1 pkt 2 ustawy z 30 maja 2008 roku (DzU z 2008 r., nr 116, poz. 731) zmieniającej ustawę Kodeks cywilny. Jest to prawo polegające na obciążeniu nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń.   [1] DzU nr 116, poz. 731.
    Utility easement is a limited property right belonging to utility, whose subject is using the equipment for energy transfer, substances transfer, etc. In Polish legal system a limited property right is regulated in articles from 3051 to 3054 of the Civil Code. The term of utility easement was introduced do Polish legislation on 3rd August 2008 art 1 pt 2 of the Act from 30th May 2008 (Journal of Laws from 2008, No.116 it.731). According to this regulation a real estate is encumbered for the benefit of the entrepreneur who is going to build or who owns the equipment mentioned in art. 49 § 1. Also, this regulation allows the entrepreneur to use the encumbered real estate within a defined scope as well as to use the equipment for the intended purpose.
    Źródło:
    Studia Administracyjne; 2016, 8; 123-136
    2080-5209
    2353-284X
    Pojawia się w:
    Studia Administracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zoning fee as a public levy
    Autorzy:
    Stawecki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595901.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    zoning fee
    local spatial development plan
    public levy
    own income of the commune
    participation in the costs of spatial planning
    Opis:
    The zoning fee constitutes a public levy paid to the commune by the owners or perpetual users of properties. The purpose of the zoning fee is to compensate for the costs incurred by the local government units due to the adoption or change of the local spatial development plans. The subject fee may be collected pursuant to the provisions of local law if the market value of the property increased due to the implementation of a new or amended local spatial development plan. It should be observed that the zoning fee is an element of settlements between the commune and entities, whose property value changed with the adoption of the new local spatial development plan or change of the previous plan. The provisions do not clearly describe the legal nature of the zoning fee. Nonetheless, the public and legal status of the aforesaid fee was confirmed by judicial decisions. Since the commune is not the taxpayer, the fee constitutes its own income. It is due to the fact that the zoning fee does not follow from the Act and does not have an unpaid character. The obligation to pay the zoning fee is the result of a specific spatial policy of the commune. Even though they were the subject of many judicial decisions, the provisions of the Act on 27 March 2003 on Spatial Planning and Development referring to zoning fees still raise a lot of interpretation doubts as to their amount, date of payment or the very grounds for their existence. The objective of the article is to show the public and legal character of the aforesaid benefit. The author is trying to prove that such an institution is by all means necessary, but its structure requires certain amendments, which could be made using the test method in the form of an analysis of legal acts and selected judicial decisions.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2020, 32, 4; 93-115
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies