Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the emigrants" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Francuscy emigranci w pruskiej kolonii Wymysłów w latach 1797-1800
French emigrants in the Prussian colony Wymysłów in 1797–1800
Autorzy:
Łysiak-Łątkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590977.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
French emigrants
Stanislas Jean de Boufflers
South Prussia
Wymysłów
Prussian colonization policy
francuscy emigranci
Stanislaw Jean de Boufflers
Prusy Południowe
pruska polityka kolonizacyjna
Opis:
Wymysłów Folwark wchodził w skład dóbr pabianickich, które do 1795r. należały do krakowskiej kapituły katedralnej. W wyniku II i III rozbioru Polski wraz z innymi terytoriami Rzeczypospolitej zostały zajęte przez Prusy. Weszły w skład utworzonych Prus Południowych, które stały się celem pruskiej akcji osadniczej. Przejęte majątki ziemskie podzielono na gospodarstwa tworząc nowe kolonie. Wymysłów był jedną z takich osad, która została utworzona w wyniku parcelacji Wymysłowa Folwark. Nie została ona jednak zasiedlona typowymi pruskimi osadnikami. Fryderyk Wilhelm II, król pruski, w 1796r. wyraził zgodę, aby podzielone na terenie Wymysłowa grunty zasiedlili francuscy emigranci opuszczający swój kraj z powodu rewolucji (1789-1799). Była to grupa arystokratów, wśród których znajdował się Stanislaw Jean de Boufflers. Nadanie ziemi przedstawicielom francuskiej arystokracji służyło nie tylko pruskiej polityce zasiedlania zajętych ziem, ale i stanowiło realizację jednego z założeń polityki władz pruskich wobec emigrantów z Francji. Dotyczyło ono rozdzielania uciekinierów, aby nie tworzyli większych skupisk w jednym miejscu. Był to także efekt nawiązanej znajomości i kontaktów S. J. de Boufflersa z królem pruskim. Artykuł przedstawia powstanie kolonii Wymysłów w ramach pruskiej akcji kolonizacyjnej i polityki emigracyjnej, zasad tworzenia i funkcjonowania nowych osad, porusza aspekty związane ze zjawiskiem emigracji francuskiej jako doświadczenia w wymiarze zbiorowym i indywidualnym oraz w kontekście rewolucyjnego prawodawstwa.
Folwark Wymysłów was part of the land property Pabianice which until 1795 belonged to the Cracow cathedral chapter. As a result of the 2nd and 3rd partitions of Poland, it was seized by Prussia and included in the then established South Prussia which became a territory of the Prussian settlement action. The seized land properties were divided into farms and organized into new colonies. Wymysłów was one of such settlements, established as a result of parcelling out Folwark Wymysłów. However, it was not populated with the typical Prussian settlers. Frederick William II of Prussia in 1796 gave consent that the land divided in Wymysłów might be settled by the French emigrants who were leaving their country because of the revolution (1789–1799). It was a group of aristocrats one of whom was Stanislas Jean de Boufflers. Granting land to the members of French aristocracy served not only the Prussian policy of settlement of the seized lands, but also implemented one of the principles of the policy of the Prussian authorities towards the emigrants from France, namely separating the refugees in order to prevent them from forming larger groupings in one place. It was also the effect of the contacts established by Stanislas Jean de Boufflers with the King of Prussia. The article describes the rise of the colony Wymysłów as a result of the Prussian settlement action, the emigration policy, and the principles of establishing and running new settlements. It also discusses the questions of the French emigration as a collective and individual experience seen in the context of the revolutionary legislature.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2020, 1; 41-59
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Swedish Trade Union, Swedish Society and Polish Pro-independence Emigration in Sweden Toward the Independent Self-governing Trade Union Solidarity and the Democratic Opposition in the Polish Peoples Republic in the Years 1980-1990.
Autorzy:
Hajduk, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627330.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Sweden
Polish emigrants
the Independent Self-Governing Trade Union Solidarity
opposition in Poland in the years 1980–1990
Opis:
Wsparcie przez organizacje zawodowe, społeczeństwo i władze oraz polską emigrację niepodległościową w Szwecji udzielane NSZZ „Solidarność” i opozycji demokratycznej w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL) miało różne formy. Przed powstaniem pierwszego niezależnego od władz związku zawodowego rozwój struktur opozycji wolnościowej w PRL wspierali działacze Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. W okresie fali strajków robotniczych, które nasiliły się w Polsce w sierpniu 1980 roku zdominowana przez socjaldemokratów Centrala Szwedzkich Związków Zawodowych (LO) nawiązała bliskie kontakty z strukturami organizującymi wystąpienia polskich robotników. Efektem ich były wsparcie strajkujących robotników na arenie międzynarodowej, między innymi przez przywódcę socjaldemokratów Olofa Palmego oraz pomoc finansowa na potrzeby organizacyjne i dostawy urządzeń poligraficznych. Po wprowadzeniu w PRL stanu wojennego oraz delegalizacji NSZZ „Solidarność” i pozostałych grup opozycyjnych zarówno socjaldemokratyczne, jak i inne szwedzkie związki zawodowe rozwinęły różne formy pomocy dla opozycyjnych struktur działających w tzw. podziemiu. Gromadzono i przekazywano środki finansowe, organizowano zbiórki i transport darów oraz rozwijano intensywną działalność propagandowo-informacyjną w Skandynawii, w Europie i w świecie. Poza pomocą udzielaną przez szwedzkie związki zawodowe ważne znaczenie dla struktur opozycyjnych w PRL miało wsparcie ze strony czynników oficjalnych i społeczeństwa szwedzkiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, minister Ole Ullsten wspólnie z ministrami spraw zagranicznych Danii i Norwegii, jednoznacznie potępili ograniczanie swobód obywatelskich w PRL oraz internowania (aresztowania) przywódców i działaczy NSZZ „Solidarność”. Ogromnym wsparciem dla „nielegalnych” struktur „Solidarności” oraz społeczeństwa polskiego była pomoc niesiona przez wyspecjalizowane szwedzkie instytucje pozarządowe i charytatywne takie jak: Szwedzki Czerwony Krzyż, organizację Ratujcie Dzieci, Pomoc Luterańska, Wolny Kościół Ewangeliczny i Pomoc Indywidualna. Na odnotowanie zasługuje również aktywność pomocowa społeczeństwa szwedzkiego, w tym placówek oświatowych, w różnych regionach Szwecji. Poza tym ważną rolę w akcji niesienia pomocy antyreżimowej opozycji demokratycznej w PRL odgrywało uchodźstwo polskie w Szwecji. Koordynacją programu pomocowego w Szwecji na rzecz „Solidarności” i opozycji zajmowała się Rada Uchodźstwa Polskiego, skupiająca 16 organizacji niepodległościowych oraz Federacja Uchodźstwa Polskiego. W dziedzinie niesienia pomocy NSZZ „Solidarność” i opozycji demokratycznej w PRL wspomnieć również należy o wielostronnym wsparciu kierowanego przez profesora Eugeniusza S. Kruszewskiego Skandynawskiego Komitetu na Rzecz Wolnej Polski z siedzibą w Danii. Do chwili przekształcenia w Instytut Polsko-Skandynawski w grudniu 1984 roku SKnRzWP prowadził aktywną akcję propagandową, m.in. na terenie Szwecji, informującą o wydarzeniach politycznych w PRL, prześladowaniach opozycjonistów, poczynaniach władz reżimowych oraz działaniach wspierających podejmowanych na arenie międzynarodowej.
As far as the Polish People’s Republic (PRL) and the communist years are concerned, support from professional organizations, society members, authorities and Polish emigration in Sweden to the Independent Self-Governing Trade Union (NSZZ) Solidarity (“Solidarność”) and democratic opposition took a number of forms. Before the first independent trade union was established, activists of the Swedish Social Democratic Labour Party had supported the creation of such structures in the Polish People’s Republic (PRL). Furthermore, the Swedish Trade Union Confederation (Landsorganisationen and Sverige – LO), whose members were mainly social democrats, already during the 1980 strikes got in touch with the structures organizing public speeches of Polish workers. Consequently, the Swedish party supported striking workers on an international arena. This help was provided among others by Olof Palme, chairman of the Swedish Social Democratic Labour Party, as well as in the form of financial assistance for organizational purposes and the purchase of printing machines. When martial law was imposed in the Polish People’s Republic and Solidarity together with other opposition groups were declared illegal, Social Democratic and other Swedish trade unions supported the Polish underground democratic opposition in a number of ways. Money and gifts were collected and sent to PRL, and numerous propaganda and information activities were undertaken in Scandinavia, Europe and all over the world. Apart from the assistance provided by the Swedish Trade Union Confederation (LO), support from the Swedish officials and Swedish society was of profound importance to the opposition groups established in the Polish People’s Republic. After martial law had been imposed in PRL, minister Ole Ullsten together with Danish and Norwegian ministers of foreign affairs unanimously criticized restricting civil liberties in the Polish People’s Republic as well as detaining (arresting) of Solidarity leaders and activists. Strong support for the then illegal structures of Solidarity and Polish people was offered by Swedish non-governmental and charity organizations such as the Swedish Red Cross, organization “Save the Children”, Lutheran Help, Free Evangelic Church and Individual Relief. Attention should also be paid to help provided by Swedish people and Swedish educational institutions. Special emphasis should also be placed on support that the democratic opposition groups in the Polish People’s Republic received from their compatriots in Sweden. Two organizations, namely Polish Emigration Council (RUP), consisting of 16 pro-independence organizations, and Polish Emigration Federation (FUP), coordinated aid programmes launched in Sweden to give a hand to Solidarity and the democratic opposition. Last but not least, one mustn’t neglect support from Denmark-based Scandinavian Committee for Independent Poland headed by professor Eugeniusz S. Kruszewski. By the time it was transformed into Polish-Scandinavian Institute in December 1984, the aforementioned Committee had been leading a propaganda campaign, among other things in Sweden, to provide reliable information about political goings-on, the persecuted oppositionists, steps taken by the communist regime and actions taken internationally to help Polish people.
Źródło:
Studia Maritima; 2014, 27, 1; 153-173
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Emigration Abroad: Regional Structure and Streams of Emigration in the Years 1870–1914 and 1918–1939
Autorzy:
Leszczyńska, Cecylia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367975.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
emigration from Polish territories
origin of emigrants
Poland in the 19th century
Second Polish Republic
emigracje z ziem polskich
pochodzenie emigrantów
Polska w XIX wieku
Druga Rzeczpospolita
Opis:
Emigration from the territory of Poland was a mass phenomenon at the end of the 19th century. Its characteristic feature was that it was gainful emigration, and the predominant destination was the United States. The second most popular destination was West European countries (mainly Germany). Emigration to Russia took place on a smaller scale. In the interwar period, the rate of emigration decreased markedly. The directions also changed: the US became less popular, and emigration to France and Belgium gained in importance. Seasonal emigration (Germany, Latvia) was important from the economic and social points of view. This paper aims at analyzing the demographic dimension of both waves of emigration, and to estimate the scale and structure of emigration at regional level in 1870–1914 and 1918–1938 in order to determine net “loss” in population. The method was the analysis of census statistics from 1890–1931 at the regional level (for the late 1930s, estimates) and the analysis of emigration statistics.
Emigracja z ziem polskich stała się zjawiskiem masowym w końcu XIX wieku. Jej charakterystyczną cechą był zarobkowy charakter oraz dominujący kierunek wyjazdów – Stany Zjednoczone AP. Na drugim miejscu były migracje do przemysłowych krajów europejskich (głównie do Niemiec). Mniejsze rozmiary miała emigracja do Rosji. W okresie międzywojennym emigracja uległa silnemu spadkowi, nastąpiła też zmiana kierunków: spadły wyjazdy do USA, ważne stały się wyjazdy do Francji i Belgii. Ważna ekonomicznie i społecznie była emigracja sezonowa (Niemcy, Łotwa). Celem opracowania jest oszacowanie skali i struktury emigracji na poziomie regionalnym w okresie 1870–1914 i 1918–1938 w celu określenia ubytku ludności. Metoda to analiza statystyk spisowych z lat 1890–1931 na poziomie regionalnym (dla końca lat 1930 – szacunki) oraz analiza statystyk emigracyjnych.
Źródło:
Przeszłość Demograficzna Polski; 2019, 41; 177-207
0079-7189
2719-4345
Pojawia się w:
Przeszłość Demograficzna Polski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies