Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Weber, D." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Polish Terminology Referring to Green Roofs – a Review of Terms in Reference to Theory and Practice
Nomenklatura dotycząca zielonych dachów w Polsce - przegląd pojęć w odniesieniu do teorii i praktyki
Autorzy:
Walter, E.
Wróblewska, K.
Weber-Siwirska, M.
Skarżyński, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191264.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
vegetation on roofs
biodiversity
green infrastructure
rośliny na dachach
bioróżnorodność
infrastruktura zielona
Opis:
Rynek zielonych dachów w Polsce rozwija się coraz szybciej, zwłaszcza w dużych metropoliach, gdzie rozwiązania te stanowią alternatywną formę dla terenów zieleni w zwartej strukturze zabudowy. Zielone dachy leżą również w polu zainteresowań polskich naukowców, ponieważ wciąż brakuje nam krajowych badań w tej dziedzinie, dostosowanych do polskich warunków przyrodniczych, prawnych i ekonomicznych. Wzmożony rozwój zielonych dachów generuje potrzebę dokształcania się w tym zakresie - zarówno na poziomie akademickim, jak i zawodowym czy administracyjnym. Niestety, w ofercie edukacyjnej wciąż jest mało publikacji podejmujących temat zielonych dachów w sposób całościowy i uporządkowany, bazujący nie na zagranicznych, ale na polskich doświadczeniach i wynikach badań. Istotnym problemem jest niedopracowana terminologia funkcjonująca w środowisku naukowców i praktyków. Niniejszy artykuł prezentuje przegląd pojęć w dziedzinie zielonych dachów i proponuje ujednolicenie wybranych definicji, dzięki czemu można uniknąć najczęściej popełnianych błędów. Prezentowany materiał może zostać wykorzystany jako baza dla nomenklatury zielonych dachów w Polsce. Został on wypracowany przez Polskie Stowarzyszenie Dachy Zielone przy udziale naukowców i praktyków w dziedzinie zielonych dachów w Polsce.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2017, 3; 18-33
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restoration of the Timophey Nikolaevich Granovsky Estate – Pogorelets in the Orel Region of the Russian Federation
Metody ochrony zieleni przyulicznej przed szkodliwym działaniem soli drogowej
Autorzy:
Dąbrowska, J.
Weber-Siwirska, M.
Lejcuś, K.
Garlikowski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1190003.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
zimowe uszkodzenia roślin
zieleń przyuliczna
ochrona
działanie
sól drogowa
road salt damage
roadside greenery
protection
road salt
Opis:
W artykule przedstawiono szkodliwy wpływ soli drogowej (chlorku sodu) na rośliny i środowisko glebowe Scharakteryzowano działanie aerozolu solnego na nadziemne części roślin, jak i soli docierającej do roślin wraz z wodą pobieraną przez korzenie. Przeanalizowane przez autorów wyniki badań jednoznacznie wskazują, że sól drogowa używana w naszym kraju od lat siedemdziesiątych XX w. znacznie wpłynęła na stan gleb. Opisano sposoby zabezpieczania zieleni przyulicznej przed nadmiernym zasoleniem, jako przykład wybrano rozwiązania stosowane w Poznaniu w postaci płotków z mat słomiano-foliowych i foliowych oraz kapturów ochronnych na korony drzew. Wskazano zalety i wady, jakie zauważono podczas kilku sezonów użytkowania osłon. Głównymi wadami osłon w postaci płotków okazało się przewracanie ich przez masy śniegu wydostające się spod kół pojazdów oraz podczas pracy pługów. Zdarzają się także sytuacje, w których mieszkańcy pobliskich terenów wykorzystywali wygrodzone płotkami przestrzenie do magazynowania w nich śniegu i błota z odśnieżanych chodników. W literaturze znajduje się niewiele przykładów badań prowadzonych nad skutecznością osłon przeciwko soli drogowej. Autorzy artykułu przeanalizowali wyniki doświadczeń duńskich z zastosowaniem 3 typów mat słomianych, na pasach rozdzielających jezdnie. Podkreślono, że szkody związane z działaniem soli drogowej są ściśle związane z odległością od jezdni. Przedstawiono listę ważniejszych dla terenów zieleni miejskiej gatunków roślin, odznaczających się wysoką tolerancją oraz wrażliwych na zasolenie.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2014, 3; 44-55
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Classification of Green Walls in Consideration to Polish Traditions
Klasyfikacja roślinnych ścian z uwzględnieniem polskich tradycji językowych
Autorzy:
Weber-Siwirska, M.
Skarżyński, D.
Walter, E.
Wróblewska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191280.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
vertical garden
climbing plants
construction
irrigation
green buildings
ogrody wertykalne
pnącza
konstrukcja
nawadnianie
budynek
Opis:
W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci zauważalny jest silny wzrost liczby żyjących ścian w polskich miastach. Jest to spowodowane przede wszystkim gęstniejącą zabudową i w związku z tym ubywaniem przestrzeni dla terenów zieleni, ale także modą na pionowe układy wegetacyjne. Coraz częściej powstają dokumentacje projektowe oraz opinie rzeczoznawców dotyczące roślinnych ścian i ogrodów wertykalnych. Niestety, części opisowe poszczególnych opracowań znacznie różnią się między sobą zawartością merytoryczną, a czasem pojawiają się błędy wprowadzające sprzeczne stwierdzenia, nawet w obrębie jednej pracy. W obliczu rosnącej popularności żyjących ścian wydaje się konieczne wprowadzenie ujednoliconej nomenklatury i klasyfikacji tych założeń. W ramach działalności Polskiego Stowarzyszenia „Dachy Zielone” zespół składający się zarówno z pracowników naukowych, jak i projektantów oraz wykonawców żyjących ścian podjął się próby zdefiniowania poszczególnych ich rodzajów. Propozycje podziału i nazewnictwa żyjących ścian były szeroko dyskutowane w gronie specjalistów ze świata nauki oraz praktyków. Prace prowadzone były na podstawie opracowań naukowych, jak również doświadczeń praktycznych w warunkach klimatycznych naszego kraju. Niniejsze opracowanie przedstawia zaakceptowane przez roboczy zespół pojęcia dotyczące klasyfikacji żyjących ścian z podaniem ich definicji oraz uzasadnieniem zaproponowanego nazewnictwa w języku polskim.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2017, 3; 3-17
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies