Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wspólnota" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Budowanie wspólnoty parafialnej z osobami z niepełną sprawnością
Autorzy:
Lipiec, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142920.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
niepełnosprawność
parafia
wspólnota
apostolstwo
Opis:
Parafia jest wspólnotą wiary, kultu i miłości braterskiej. W jej budowaniu biorą udział osoby z niepełną sprawnością. Słuchają one słowa Bożego i głoszą je w różnoraki, dostępny dla nich sposób. Uczestniczą one w liturgii, przystępują do sakramentów świętych i są adresatami modlitwy innych parafian. Jednocześnie czynnie uczestniczą w liturgii i nabożeństwach oraz swoje modlitwy i cierpienie ofiarowują za innych ludzi. Uczestnicząc w budowaniu parafii–wspólnoty braterskiej starają się realizować swoje posłannictwo w Kościele i świecie, apostołując poprzez ukazywanie innym chrześcijańskiego stylu życia. Osoby z niepełną sprawnością angażują się w działalność charytatywną parafii, a także w zrzeszenia religijne istniejące na jej terenie.
Parish is a community of faith, of cult and of brotherly love. People with disabilities participate in creating this community. They listen to God’s word and they preach it in various possible ways. They participate in the liturgy, they receive holy sacraments and they are prayed for by all the parishioners. At the same time, they actively participate in the liturgy and in other devotions, offering up their prayers and their suffering for other people. Participating in building the brotherly parish community, they try to implement their vocation in the Church and in the world, being the apostles of the Christian way of life. People with disabilities get engaged into the charity work of the parish as well as into the activity of the religious associations in their parish.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 41-54
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość kapłańska według Jana Pawła II
Autorzy:
Swędrowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143114.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Priesthood
Eucharist
Community
Church
kapłaństwo
Eucharystia
wspólnota
Kościół
Opis:
Tajemnica powołania jest zawsze odczytaniem relacji, w której sam Bóg zwraca się do człowieka i oczekuje od niego wspaniałomyślnej odpowiedzi. To spotkanie i dialog jest rodzeniem ku wspólnocie wiary, która obejmuje ludzi otwartych na realizm codziennej rzeczywistości i na wieczność Bożych przeznaczeń. Dar kapłaństwa służebnego staje się szczególnym narzędziem dla Kościoła, w którym głoszenie słowa i sprawowanie sakramentów wiodą do autentycznego i osobistego spotkania z Bogiem. Kapłan odpowiadając na wezwanie do służby Bożej, aby nieść Kościołowi skarb w „glinianym naczyniu” swojej egzystencji, staje się świadkiem wierności. W sakramencie święceń zostaje wyposażony, aby umiejętnie i skutecznie dzielić się „darem i tajemnicą”, w których dokonuje się osobiste spotkanie z Bogiem i w nowy sposób rodzi się odpowiedzialność za wspólnotę Kościoła. Doświadczenie miłości i miłosierdzia bierze się z Eucharystii, która jest centrum życia kapłańskiego. To tutaj znajdzie się zaspokojenie ludzkich pragnień i umocnienie w sytuacjach kryzysowych. Kapłan rozwija się i umacnia na drodze miłości do Kościoła; na drodze naśladowania Chrystusowej Matki.
The mystery of priestly call is always a reading into a relationship in which God himself turns to man and expects from him a generous response. This encounter and dialogue, between God and man, is a giving birth to a community of faith which embraces people who are open to the reality of everyday calling and to the eternity of God’s destinies.The gift of the ministerial priesthood becomes a special tool where the proclamation of the word and the administration of the sacraments lead to an authentic and personal encounter with God. The priest, while answering the call to the service of God, becomes a loyal witness, ready to bring to the Church treasure in the “clay vessel” of his life. In the sacrament of Holy Orders, the priest is properly equipped to skillfully and effectively share the “gift and mystery” in which a personal encounter with God takes place and he assumes responsibility for the Church’s community. The experience of love and mercy comes from the Eucharist, which is the center of priestly life. This is the source which will satisfy priestly human desires and gives strength in crisis situations. The priest develops and strengthens on the path of love for the Church; on the path of imitating Christ’s Mother.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 83-97
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność a wspólnota w myśli Józefa Tischnera
Freedom and community in Joseph Tischner’s thought
Autorzy:
Przybyło, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953173.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
freedom
community
compromise
homeland
wolność
wspólnota
kompromis
ojczyzna
Opis:
The aim of this article is to present Joseph Tischner’s notion about community and its relationship with freedom. In his opinion, which differs substantially from the views of liberal thinkers, no one can be truly free in solitude – this value is realized only through the social contacts. Community life requires that its members know how to compromise and engage in dialogue with other people. Then, it is possible responsible care for the common good. Example of a community, which had special significance for Tischner, was primarily a homeland and a religious community.
Celem artykułu jest przedstawienie refleksji Józefa Tischnera na temat wspólnoty i jej związku z wolnością. W jego opinii, różniącej się od poglądów myślicieli liberalnych, nikt nie może być prawdziwie wolny w samotności – wartość ta realizuje się wyłącznie poprzez kontakty społeczne. Życie we wspólnocie wymaga, aby jej członkowie byli zdolni do zawierania kompromisów i prowadzenia dialogu z innymi ludźmi. Wówczas możliwa jest należyta troska o dobro wspólne. Przykładem wspólnoty, mającej dla Tischnera szczególne znaczenie, były przede wszystkim ojczyzna i wspólnota religijna.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 1(10); 71-83
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głoszenie Ewangelii do osób zaangażowanych w działania społeczno-charytatywne
Proclamation of the Gospel to the People Involved in Social–Charitable Service
Autorzy:
Swędrowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571646.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
wolontariat
dobroczynność
kerygmat
wspólnota
voluntary service
charitable activity
kerygma
community
Opis:
Ewangelia jest Dobrą Nowiną dla każdego; jej zasięg wykracza poza granice konfesyjności, ale staje się źródłem sensu i siły wobec potrzebujących. Nie można podzielić się tym, czego się nie posiada, a zatem ugruntowanie na słowie Bożym oczyszcza i konkretyzuje postawy miłości wobec bliźniego. Niesienie pomocy innym nie dokonuje się w abstrakcji, ale ma u swojego celu niesienie chrześcijańskiej nadziei. Wszelkie formy wolontariatu i dobroczynności winny być ożywiane postawą wiary. W jej świetle można włączyć swoje umiejętności i środki materialne ku autentycznej miłości, która nie jest jedynie dystrybucją tego, co zbywa, ale otwieraniem dróg ku zaspokojeniu najpilniejszych potrzeb. Chrześcijański wolontariat niesie w sobie cechy wspólnotowe i  nabiera charakteru apostolskiego. Słowo Jezusa Chrystusa, który „nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10, 45) staje się motywacją ku odkrywaniu prawa miłości. To miłość Boża jest zasadą niesienia adekwatnej pomocy potrzebującym. Ta posługa staje się formą diakonii i pozwala na rozwinięcie nowej dynamiki misyjnej. Nie ma w niej nic z prozelityzmu, ale staje się ona prawdziwym zaczątkiem budowania wspólnoty osób. Zaangażowani w działania społeczno-charytatywne nie muszą popadać w aktywizm, ale karmiąc się słowem Bożym, znajdują siłę i radość w spotkaniu z bliźnimi. Oparcie zaangażowania społecznego na  słowie Bożym i  sakramentach buduje postawy tożsamości i zapobiega zniechęceniu. Formacja duchowa zaś pozwala budować trwałe fundamenty cywilizacji miłości i życia.
The Gospel is the Good News addressed to everyone. Its message goes beyond confessional boundaries and becomes the source of sense and strength for those in any need. One cannot give what they do not have. Being firmly grounded in the Word of God people may experience it purifying power in the service to the neighbor. Helping other is not an abstraction but serving the needy has the purpose to give them Christian hope. Living faith is the center of all the voluntary services and charitable activities. Human creativity and material resources should be combined with our faith so that all is directed towards genuine love which sees the needy and shares not what is the surplus but meets their most urgent needs. Christian voluntary service carries in itself community traits and is apostolic by its nature. The Word of Jesus, who “For even the Son of man came not to be ministered unto, but to minister, and to give his life a ransom for many” (Mark 10,45) is the true motivation for discovering the law of love. God’s love is rule how to help others.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 1(50); 67-78
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ritual Character of the Brand: the Challenge of the New Spaces between Consumerism and Religion
Rytualny charakter marki: wyzwanie nowej przestrzeni między konsumpcją a religią
Autorzy:
Sawicki, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571247.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
brand
rite
religion
relationships
community
marka
rytuał
religia
relacje
wspólnota
Opis:
In a world where e v e r y t h i n g i s c o n n e c t e d even realms which seem remote can be close. The ways of commerce and religion have always crossed, but recently one can speak, at least, about mutual inspiration. To deal with this complex, but fascinating and highly relevant phenomenon it is good to fnd some categories which make a comparison possible. One of them is rite, whose importance in modern branding is growing. The fact that a sense of community and relations construct both good brands and profound religious experience seems to open up new horizons in a dialogue between economics and religion.
W świecie, gdzie „wszystko jest połączone”, nawet obszary pozornie odległe mogą być bliskie. Drogi handlu i religii zawsze się przecinały, jednakże ostatnio można mówić przynajmniej o wzajemnej inspiracji. By zająć się tym złożonym, lecz fascynującym i wysoce aktualnym problemem, dobrze znaleźć kategorie umożliwiające porównanie. Jedną z nich jest rytuał, którego waga we współczesnym brandingu rośnie. Fakt, że poczucie wspólnoty i relacje budują dobre marki i głębokie doświadczenie religijne wydaje się otwierać nowe horyzonty w dialogu pomiędzy ekonomia i religią.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 4(49); 79-97
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Geographical Sameness and Historical Selfhood: Identity of a Historical Community in Paul Ricoeur’s Philosophy
Pomiędzy geograficznym „byciem tym samym” a historycznym „byciem sobą”: tożsamość wspólnoty historycznej w filozofii Paula Ricoeura
Autorzy:
Kumorek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762707.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
tożsamość
wspólnota
historia
pamięć
Paul Ricoeur
identity
community
history
memory
Opis:
The issue of the identity of communities considered in a historical context brings many problems. The question of community identity is one of many challenges facing historians. It is subject to a multi-sided debate between extreme positions that seek a hard core of identity, and those that postulate a nomadic identity or deny it any meaning at all. Concerning the thought of Paul Ricoeur, the article will hypothesize that community identity can be considered between the poles of geographical sameness and historical selfhood, based on the model of demography and the model of collective memory. These models relate to the basic philosophical criteria of identity, and allow historians to refer to the multiplicity of aspects that fall within the geographical and historical criteria. By exploring these aspects in a web of interdependence, historians resemble narrators of a novel, who do not create a predictable plot but consider contradictions, twists, and conflicts. Thus, the work of historians acquires an ethical dimension, which is free from influence on the formation of the identity of the community to which they also belong. 
Problem tożsamości wspólnot rozpatrywany w kontekście historycznym niesie wiele problemów. Do wyzwań, przed którymi stają historycy, zaliczyć należy również zagadnienie tożsamości wspólnoty. Jest ono poddane wielowątkowej dyskusji rozpościerającej się pomiędzy skrajnymi stanowiskami poszukującymi twardego rdzenia tożsamości a tymi, które postulują tożsamość nomadyczną lub zupełnie odmawiają jej jakiegokolwiek znaczenia. W nawiązaniu do myśli Paula Ricoeura w artykule zostanie postawiona hipoteza, że tożsamość wspólnoty może być rozpatrywana pomiędzy biegunami geograficznego „bycia tym samym” oraz historycznego „bycia sobą” w oparciu o wzorzec demografii oraz wzorzec pamięci wspólnoty. Nawiązują one do podstawowych, filozoficznych kryteriów tożsamości i umożliwiają historykom odniesienia do wielości aspektów mieszczących się w kryteriach geograficznych i historycznych. Badając te aspekty w sieci powiązań, historycy przypominają narratorów powieści, którzy nie tworzą przewidywalnej fabuły, ale uwzględniają sprzeczności, zwroty akcji i konflikty. Tym samym praca historyków nabiera znaczenia etycznego, wpływając na kształtowanie tożsamości wspólnoty, do której oni sami również przynależą.  
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 60, 2; 49-72
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd kapelana w aspekcie kanonicznym
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554771.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
chaplain
faculties
ordinary
diocesan bishop
community
kapelan
uprawnienia
ordynariusz
biskup diecezjalny
wspólnota
Opis:
The aim of the article is to present chaplaincy in the light of canon law. The first part depicts the concept of a chaplain. The second part elaborates on the chaplain’s rights and duties and the third part is dedicated to the dismissal of the chaplain. The article ends with a summary and references.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia urzędu kapelana w aspekcie prawa kanonicznego. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię pojęcia kapelana. W drugiej części ukazano uprawnienia i obowiązki kapelana, natomiast część trzecia została poświęcona zagadnieniu usunięcia kapelana. Całość artykułu kończy podsumowanie i bibliografia.
Źródło:
Annales Canonici; 2019, 15, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misyjne przeobrażenie Kościoła: tradycyjne i nowe funkcje parafii
The Missionary Transformation of the Church: The Traditional and New Functions of the Parish
Autorzy:
Swędrowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430779.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
parafia
misja
wspólnota
spotkanie
słowo Boże
parish
mission
community
meeting
word of God
Opis:
Wchodząc na drogę wiary, jednoczymy się z Jezusem Chrystusem i pragniemy patrzeć za życie Jego oczyma. Wiara ma charakter eklezjalny, zgonie ze słowami św. Pawła „Teraz zaś już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20). W dynamice funkcjonowania Kościoła parafia jest miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem i z ludźmi. W niej duszpasterze podejmują się nieść słowo i sakramenty, a także budować wspólnotę. Miarą tego zaangażowania staje się dobro wspólne, które realizuje się w różnorodności. To także chrześcijański styl bycia duchownych i świeckich, przenika całą społeczność. Papież Franciszek postuluje konieczność misyjnego przeobrażenia wspólnot parafialnych. W jego wizji potrzeba dokonać głębokiej ewangelizacji, tego co jest dziedzictwem przeszłości i darem teraźniejszości. Parafia ma stawać się sanktuarium, w którym ludzie znajdą wiarę, sakramenty i w kulturze spotkania odkryjąwspólnotę.
As we enter on the journey of faith we unite with Jesus Christ, and we desire to see life through His eyes. Faith is ecclesial in nature, according to St. Paul: “yet I live; no longer I, but Christ lives in me” (Gal 2, 20). In the dynamics of the Church, the parish is the place of a direct encounter with God and with people. Pastors in parishes preach the Word and administer the sacraments and thus build community. The measure of this commitment becomes the common good, which is realized in diversity. It is also the Christian way of life, both of the clergy and the laity, that permeates the entire community. Pope Francis has postulated the need for a missionary transformation of parish communities. In his vision, there is a need for a profound evangelization of what is the heritage of the past and the gift of the present. The parish is to become a sanctuary where people find faith, the sacraments and, in the culture of encounter, discover community.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 119-136
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterskie rozeznawanie wspólnotowe: od rozeznawania wspólnotowego do wspólnoty rozeznającej
Autorzy:
Cygański, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143076.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
community
pastoral care
discernment
dialogue
signs of the times
wspólnota
duszpasterstwo
rozeznawanie
dialog
znaki czasów
Opis:
Artykuł przedstawia duszpasterski aspekt rozeznawania wspólnotowego inspirowanego zasadami Towarzystwa Jezusowego. Prezentuje podstawowe założenia tego procesu i opisuje jego dialogiczny przebieg. Wskazuje na potrzebę rozeznawania i interpretacji znaków czasów. Rozeznawanie potraktowane jako metoda duszpasterska pomaga uwrażliwić wspólnotę kościelną na wolę Bożą i doświadczenia ludzi, aby dokonać ewangelicznej rewizji życia oraz rozpoznać i zrealizować zamysł Boży wobec wspólnoty.
The article presents the pastoral aspect of community discernment inspired by the principles of the Society of Jesus. It presents the basic assumptions of this process and describes his dialogical process. Indicates the need to recognize and interpret the signs of the times. Discernment, treated as a pastoral method, helps to sensitize the church community to God’s will and people’s experience, to make an evangelical review of life, and to recognize and realize God’s plan for the community.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 147-162
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między rygoryzmem a relatywizmem. Aspekty moralne współczesnych homilii
Between Rigorism and Relativism. Moral Aspects of Contemporary Homilies
Autorzy:
Swędrowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28907102.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
homilia
moralność
wspólnota
jedność
głoszenie słowa Bożego
Church
homily
morality
community
unity
word of God
Opis:
Orędzie Jezusa Chrystusa stoi w centrum nauczania kaznodziejskiego. Cały wymiar moralny w chrześcijaństwie realizuje się w perspektywie osobowej i przybiera praktyczny wymiar w postępowaniu. Religia i moralność pozwala ukazać nowość chrześcijaństwa i miejsce człowieka wobec Boga, wobec siebie i wobec wspólnoty. Na przestrzeni wieków kerygmat pozostaje centrum przepowiadania, a sytuacja życiowa człowieka staje się przestrzenią współpracy z Bożą łaską. Skrajne postawy rygoryzmu i relatywizmu wypływają najczęściej z braku jedności w ludzkich postawach i kulturze. Objawiają się one poprzez moralizowanie i budowanie wniosków oderwanych od rzeczywistości. Drogą rozwoju jest odkrywanie jedności w Bogu i jedności z Bogiem. Kaznodzieja spełnia rolę keryksa i mistagoga i czerpie ze źródeł na wzór ojców Kościoła. Moralne powinności pozostają tak długo odległe od człowieka, jak długo nie nawiązuje on relacji osobowych.
The message of Jesus Christ is at the very heart of homiletic teachings. The entire moral dimension of Christianity becomes personal and assumes a practical dimension in human conduct. Religion and morality show the novelty of Christianity and place human person in a relation to God, to himself and to the community. Over the centuries, the kerygma remains the core of proclamation, and man’s life situation becomes a space of cooperation with God’s grace. Extreme attitudes of rigorism and relativism result most often from the lack of unity in human attitudes and culture. They are characterized by moralizing and drawing conclusions detached from reality. The way of personal development is to discover the unity in God Himself and the with God. The preacher become a kerix and a mystagogue and draws from sources after the example of Church Fathers. Moral obligations remain distant from human being as long as they do not establish personal relationships.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 4; 63-76
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność, władza i wspólnota w świetle nauczania II Soboru Watykańskiego
Freedom, power and the community in the light of the Second Vatican Council’s teaching.
Autorzy:
Krolikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953166.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Kościół katolicki
Sobór Watykański II
władza
wolność
wspólnota
Catholic Church
Second Vatican Council
power
freedom
comunity
Opis:
Autor wychodzi z założenia, iż władza i wolność bardzo często nie są właściwie rozumiane, a tym samym nie mogą spełniać właściwych funkcji i odpowiednio kształtować wspólnotowego wymiaru życia ludzkiego. Dlatego proponuje refleksję nad kwestiami wolności i władzy w nauczaniu II Soboru Watykańskiego. Nauczanie to stanowi podstawę właściwego rozumienia sacra potestas, która jest niezastąpionym elementem misji zbawczej Kościoła wobec człowieka. Autor jest jednak przekonany, że formułowane w nauczaniu soborowym wskazania mogłyby w znacznym stopniu ubogacić dzisiejsze spojrzenie na władzę i sposoby jej sprawowania w dziedzinie polityki.
The author assumes that the power and freedom aren’t often well understood, and thus they cannot perform the appropriate functions and suitably shape human life in the community. The author proposes therefore reflection on issues referring to freedom and power in the teaching of the Second Vatican Council. The teaching is the basis of a proper understanding of sacra potestas that is an indispensable part of the saving mission of the Church, which is addressed to the human. The author believes however, that the indications formulated in the teaching of the Council could greatly enrich today’s view on the power and the ways of governing in the politics.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 2(11); 149-161
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola słowa Bożego w modlitwie osobistej i liturgicznej wspólnot cenobickich według Reguły Pachomiusza i Asketikonu Bazylego Wielkiego
The Role of the Word of God in the Personal and Liturgical Prayer of Cenobitics Communities’s According to the Rule of Pachomius and the Asketikon of Basil the Great
Autorzy:
Ciemała, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571567.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
koinônia
liturgia
medytacja
modlitwa
psalmy
słowo Boże
wspólnota
liturgy
meditation
prayer
psalms
word of God
community
Opis:
Teksty źródłowe dla wczesnego cenobityzmu wskazują, iż codzienny kontakt z Pismem stanowił fundament monastycznej koinônii. Artykuł stanowi próbę ukazania najistotniejszych form obecności słowa Bożego w modlitwie wspólnot pachomiańskich i bazyliańskich oraz ich rolę w formacji mnichów i w rozwoju koinônii. Dla analizy teologicznej wybrane zostały teksty normatywne pierwszych wspólnot cenobickich. W Regule Pachomiusza oraz w Asketikonie Bazylego Wielkiego czytamy o wskazaniach dotyczących nauki modlitwy. Ważnym elementem formacji było pamięciowe opanowanie niektórych ksiąg Pisma Świętego. Praktyka ta umożliwiała braciom czynne zaangażowanie się w modlitwie wspólnotowej i przysposabiała do modlitwy nieustannej (medytacji), polegającej na mówieniu (głośno lub półgłosem) z pamięci słów Pisma lub na czytaniu fragmentów biblijnych z kodeksów i na zgłębianiu ich wewnętrznej treści. W ten sposób słowa Pisma zapamiętane, recytowane i rozważane miały być dla cenobitów pierwszą (niektórzy mówią nawet: jedyną) regułą oraz pokarmem duchowym, koniecznym do życia zgodnym z wolą Boga oraz umacniającym jedność wśród braci.
Numerous studies of ancient monastic rules indicate that community monasticism is rooted in the Bible. The Word of God has played an essential role in the life of cenobites: it was constituting a practical rule of their behavior and it was forming their spirituality. Daily contact with the Scriptures through the prayer was a foundation of monastic koinonia, as the source texts evidence. The Article shows the form of the presence of the word of God in the community prayer (of Pachomius and Basil) and their role in the formation of monks as well as in the development of Koinonia. The Rule of Pachomius and the Asketikon of Basil explains the indications of the teaching of prayer. An important element in the formation was the memorizing the books of Scripture. This practice allowed the brothers to involve actively in a community prayer and prepared them to a constant prayer (meditation), consisting of speaking (aloud or quietly) memorized words of Scripture, or reading passages from the Bible codes and exploring their inner content. In this way the memorized, recited and considered words of Scripture were for cenobites first or even the only rule and the spiritual food – necessary to live accordingly to the will of God, and strengthening the unity among brothers.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 63-77
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy aksjologii politycznej III RP na podstawie konstytucji z 2 kwietnia 1997 roku
Autorzy:
Drelich, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426895.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
constitution
values
political axiology
political community
Third Polsish Republic
konstytucja
wartości
aksjologia polityczna
wspólnota polityczna
 III RP
Opis:
The Polish constitution was passed in 1997. In the same year, the nation adopted the constitution in a referendum. The main purpose of this article is to present the values mentioned in the Polish constitution and to present them as a specific foundation of political axiology of the Third Polish Republic. The author indicates that the constitution of the Republic of Poland of 1997 is not only the overarching normative act in the state, but it is also the basis of political axiology, which is defined by creating every political community. The key values in the axiology of the Polish constitution are the principle of sovereignty of the people and the rule of law.
W 1997 roku została uchwalona i przyjęta przez naród w referendum polska konstytucja. Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie wymienionych w polskiej ustawie zasadniczej wartości oraz przedstawienie ich jako swoistego fundamentu aksjologii politycznej III RP. Autor wskazuje, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku stanowi nie tylko nadrzędny akt normatywny w państwie, ale jest również bazą aksjologii politycznej, jaką definiuje się, tworząc każdą wspólnotę polityczną. Kluczowymi wartościami dla aksjologii ustanawianej w polskiej konstytucji są zasady suwerenności ludu i państwa prawa.
Źródło:
Logos i Ethos; 2019, 50, 2; 67-86
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies