Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jaźń"" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Koncepcja ucieleśnionego podmiotu w filozofii Calvina Schraga
Autorzy:
Winiarska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195231.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
embodied subject
existence
experiences
self
narration
discourse
podmiot
ciało
jaźń
doświadczenie
narracja
dyskurs
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcję ucieleśnionego podmiotu w ujęciu amerykańskiego filozofa Calvina O. Schraga. Sama kwestia istnienia podmiotu jest w koncepcji filozofa dość skomplikowanym zagadnieniem. Odnosimy czasem wrażenie, jakby jego istnienie – rozpięte między różnymi dyskursami – było dość efemeryczne; takie, że nie można mu w żaden sposób przypisać realnego istnienia. Być może można by mu przypisać istnienie intencjonalne, czyli takie, które jest podtrzymywane na mocy zachodzących aktów świadomości. Na podstawie analiz przeprowadzonych w niniejszym artykule omówiono podstawowe różnice i zależności między takimi elementami, jak: jaźń, Self, podmiot. Amerykański myśliciel stwierdza, że podmiot jest zawsze ucieleśniony, a w akcie działania ujawnia się jego cielesność. Ciało podmiotu jest nie tylko „kostiumem”, ale częścią bycia Ja. Podmiot w ujęciu Schraga jest zawsze tym, który doświadcza i na kanwie tego doświadczenia buduje otaczający go świat.
In this article will be presented the concept of an embodied subject in Calvin O. Schrag thought. The most obscure question in the philosopher’ s concept is how the subject exists. It is truly complicated issue. We get the impression sometimes that it is existence, which is stretched between different discourses, is ephemeral; such that he cannot in any way be assigned real existence. Perhaps he could be attributed an intentional existence, that is, existence which is sustained by the occurring acts of consciousness. In this article, we will try to capture the fundamental differences and relationships between the self, I and the subject. The American thinker considers that the subject is always embodied and in the act of action his corporeality is revealed. The embodiment self is not only “costume” but part of being the I. The subject in Schrag’s understanding is always the one who experiences and builds the world around him on the basis of this experience.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 55, 2; 111-127
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczne rozumienie kontemplacji
A Personalistic Understanding of Contemplation
Autorzy:
Miczyński, Jan Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430868.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kontemplacja
modlitwa
ciało
dusza
duch
jaźń
człowiek
osoba
personalizm
contemplation
prayer
body
soul
spirit
self
human
person
personalism
eschatology
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie sensu i doniosłości kontemplacji w kolorycie współczesnej myśli chrześcijańskiej, która ujmuje człowieka jako osobę. Wydaje się, że personalizm daje możliwość uniknięcia ujęć redukujących modlitwę człowieka do procesu psychofizycznego, emocjonalnego, beztreściowego i w sumie nierealnego, polegającego na autotranscendencji. Wszystkie wymiary życia ludzkiego są istotne, ale ujęcia fragmentaryczne nie wyczerpują treści fenomenu osoby. W konsekwencji też mogą prowadzić do błędnego rozumienia relacji z Bogiem. Z tego też powodu artykuł omawia w kolorycie personalistycznym trzy ważne tematy, są nimi: podmiot, przedmiot i istota kontemplacji. Metodę badawczą można określić jako personalistyczną (hermeneutycznym kluczem badawczym jest osoba). Punktem wyjścia dla przeprowadzonej analizy jest omówienie wewnętrznej struktury osobowej człowieka i w jej świetle spojrzenie na fenomen kontemplacji, na wewnętrzny i zewnętrzny świat życia ludzkiego. Analiza nawiązuje do tradycji teologiczno-duchowej Kościoła, a także do nauczania świętych. Stara się w sposób całościowy i niekiedy twórczo-krytyczny ocenić ujęcia starsze. Jako podstawowe źródło przyjmuje objawienie zawarte w Piśmie Świętym. Główne wnioski przeprowadzonych analiz są następujące: podmiotem kontemplującym jest cała ludzka osoba (pomimo że główną rolę pełni umysł); głównym przedmiotem jest Communio Personarum (Osoby Niestworzone, Trójca Święta); kontemplacja — dzięki łasce Bożej — jest relacją z Osobowym Bogiem, jest „udoskonalaniem” wewnętrznych struktur człowieka do zjednoczenia się z Osobami Bożymi (wewnętrzna struktura ludzka staje się podobna do wewnętrznej struktury Osoby Niestworzonej); jest to proces, który można nazwać chrystyfikacją (uchrystusowieniem), przebóstwieniem, eschatologizacją świata osób stworzonych — osoby indywidualnej i osoby społecznej (całej rodziny ludzkiej).
The purpose of this article is to show the meaning and significance of contemplation in the framework of modern Christian thought, which captures man as a person. It seems that personalism provides an opportunity to avoid approaches that reduce human prayer to a psychophysical, emotional, contentless and altogether unreal process of self-transcendence. All dimensions of human life are important, but fragmentary approaches do not exhaust the content of the phenomenon of the person. Consequently, too, they can lead to a wrong understanding of the relationship with God. For this reason, the article discusses three important topics in personalistic framework, that is: subject, object and essence of contemplation. The research method can be described as personalistic (the hermeneutic research key is the person). The starting point of the analysis is to discuss the inner personal structure of man and in light of this to look at the phenomenon of contemplation, the inner and outer world of human life. The analysis refers to the theological and spiritual tradition of the Church, as well as to the teachings of the saints. It tries to evaluate older approaches in a comprehensive and sometimes creative-critical way. It takes the revelation contained in Scripture as its primary source. The main conclusions of the analyses are as follows: the contemplative subject is the whole human person (despite the fact that the main role is played by the mind); the main subject is the Communio Personarum (the Uncreated Persons, the Holy Trinity); contemplation — thanks to God’s grace — is a relationship with the Personal God, it is the “perfecting” of the inner structures of man towards union with the Divine Persons (the internal human structure becomes similar to the internal structure of the Uncreated Person); it is a process that can be called Christification (making one Christ-like), divinization, eschatologization of the world of created persons — the individual person and the social person (the entire human family).
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 69-98
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies