Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "duszpasterstwo;" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Dialog Pana ze swoim ludem. Przepowiadanie słowa Bożego i duszpasterstwo
The Lord’s Dialogue with his People. Preaching the Word of God and Pastoral Care
Autorzy:
Cygański, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430776.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dialog
przepowiadanie
duszpasterstwo
synodalność
dialogue
preaching
pastoral care
synodality
Opis:
Artykuł omawia postulowany przez papieża Franciszka dialog w życiu i misji Kościoła. Przedstawia analizy wypowiedzi papieża Franciszka oraz jego poprzedników i dokumentów Soboru Watykańskiego II. Prezentuje papieskie rozumienie dialogu oraz jego  antropologiczne i teologiczne podstawy. Uzasadnia dialogiczny wymiar przepowiadania kościelnego i postuluje stosowanie w nim metod inkulturacji i akomodacji oraz wspólnotowego rozeznawania znaków czasów. Wskazuje, że dialog jest metodą duszpasterską, która pozwala urzeczywistniać soborową wizję Kościoła jako wspólnoty. Omawia zaproponowaną przez papieża Franciszka  synodalność jako styl życia Kościoła w dialogu wewnątrzkościelnym. Podkreśla potrzebę formacji do dialogu duchownych i świeckich oraz pogłębienie eklezjologii Soboru Watykańskiego II przez katechezę. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że dialog jest właściwym narzędziem przeobrażenia misyjnego Kościoła, do którego wzywa papież Franciszek.
This article discusses dialogue in the life and mission of the Church as postulated by Pope Francis. It presents an analysis of the statements of Pope Francis and his predecessors as well as documents of the Second Vatican Council. It presents the papal understanding of dialogue and its anthropological and theological foundations. It justifies the dialogical dimension of ecclesial preaching and advocates the use of inculturation and accommodation methods, as well as communal discernment of the signs of the times. It points out that dialogue is a pastoral method that makes it possible to implement the Conciliar vision of the Church as a community. It discusses the synodality proposed by Pope Francis as a style of life for the Church in intra-ecclesial dialogue. It emphasizes the need for formation of dialogue between clergy and laity and for deepening the ecclesiology of the Second Vatican Council through catechesis. The results of the study indicate that dialogue is an appropriate tool for the missionary transformation of the Church called for by Pope Francis.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 181-202
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przełom w teologii św. Bonawentury z Bagnoregio i jego teologiczno-pastoralne konsekwencje w perspektywie współczesności
A breakthrough in the theology of Saint Bonaventure of Bagnoregio and its theological and pastoral consequences in the perspective of modern times
Autorzy:
Woźniak, Robert J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571170.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bonawentura
Itinerarium
turn
teologia
duszpasterstwo
Bonaventure
theology
pastoral care
Opis:
Artykuł opiera się na przekonaniu o znaczącym zwrocie, który nastąpił w myśli Bonawentury około roku 1259. Istotą przełomu w La Verna była radykalizacja egzystencjalnego wątku teologii Doktora Serafickiego. Niniejszy artykuł jest próbą opisania podstawowych teologicznych i duszpasterskich konsekwencji tego zwrotu w stosunku do współczesności. Głównym punktem odniesienia jest tekst Itinerarium mentis in Deum.
The article is based on the conviction of a significant modification that occurred in Bonaventure’s thought around 1259. The essence of the breakthrough in La Verna was the radicalization of the existential thread of theology of the doctor Seraphicus. This paper is an attempt to describe the basic theological and pastoral consequences of this turn in their relation to the present day. The main point of attention is text of Itinerarium mentis in Deum.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 2(56); 61-82
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekształcenie Ordynariatu dla Polaków w Niemczech w Polską Misję Katolicką w Niemczech
The Transformation of the Ordinariate for Poles in Germany into the Polish Catholic Mission in Germany
Autorzy:
Mraczek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430939.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
pastoral ministry
emigration
migrants
Germany
Polish Catholic Mission in Germany
Polish-speaking pastoral ministry
duszpasterstwo
duszpasterstwo polskojęzyczne
emigracja
migranci
Niemcy
Polska Misja Katolicka w Niemczech
Opis:
Ze względu na szczególne położenie Polaków w Niemczech po zakończeniu drugiej wojny światowej i konieczność objęcia ich opieką duszpasterską, decyzją Stolicy Apostolskiej z dnia 5 czerwca 1945 powołany został Ordynariat dla Polaków w Niemczech, który był diecezją personalną. W stosunkowo krótkim czasie i to pomimo bardzo trudnych warunków udało się zorganizować skuteczne struktury duszpasterskie. Główny ciężar pracy spoczywał na parafiach, których liczebność z czasem zaczęła się zmniejszać wraz z malejącą liczbą Polaków w Niemczech. W związku z nowym prawodawstwem dotyczącym duszpasterstwa migrantów w roku 1976 dotychczasowa diecezja personalna dla Polaków została przekształcona w Polską Misję Katolicką w Niemczech. Towarzyszyła temu również zmiana statusu księdza odpowiedzialnego za polskie duszpasterstwo na terenie Niemiec. Nowe struktury okazały się adekwatne do pojawiających się później wyzwań duszpasterskich i dzięki temu do dnia dzisiejszego Polska Misja Katolicka w Niemczech może się rozwijać.
Due to the special situation of Poles in Germany after the end of the Second World War and the need to provide them with pastoral care, an Ordinariate for Poles in Germany was established as a personal diocese by a decision of the Holy See on 5 June 1945. In a relatively short period of time and despite very difficult conditions, it was possible to organise effective pastoral structures. The main burden of work rested with the parishes, whose numbers began to dwindle over time as the number of Poles in Germany decreased. In connection with the new legislation on the pastoral care of migrants, in 1976 the former personal diocese for Poles was transformed into the Polish Catholic Mission in Germany. This was also accompanied by a change in the status of the priest in charge of Polish pastoral ministry in Germany. The new structures proved to be adequate for the pastoral challenges that arose later and, as a result, the Polish Catholic Mission in Germany has been able to develop to this day.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 4; 189-208
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogiczne aspekty duszpasterskiej działalności bł. ks. Władysława Bukowińskiego
Autorzy:
Godawa, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669723.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Kazachstan
Bukowiński
pedagogy
pastoral work
labor camp
pedagogia
duszpasterstwo
łagry
Opis:
The beatification of Fr. Władysław Bukowiński draws attention to his pastoral work. It has a clear pedagogical reference, which can be observed in his educational care for the comprehensive development of the faithful. Blessed Fr. Bukowiński developed his own forms of pastoral work since he needed to adjust to the extreme conditions of life in a labor camp and ministering without a church building. The basic category of his pedagogy was the encounter with people and dialogue. In this way, he was able to reach the faithful and share with them the truth of God’s love and human dignity. Bukowiński’s pedagogy contains the elements of the educational process, e.g. the affirmation of human dignity, permanence, intraactivity, mutual relationships, transgression and indeterminacy. The communist authorities opposed Fr. Bukowiński’s work. He was repressed and persecuted. His perseverance was a key factor which made the faithful follow him and treat him with great respect.
Beatyfikacja ks. Władysława Bukowińskiego zwraca uwagę na podejmowaną przez niego działalność duszpasterską. Posiada ona wyraźny rys pedagogiczny, który wyraża się w wychowawczej trosce o wszechstronny rozwój powierzonych mu osób. Błogosławiony, dostosowując swe działania do ekstremalnych warunków życia w łagrze, a także do trudnych warunków duszpasterzowania bez kościoła, wypracował autorskie formy tej działalności. Podstawową kategorią jego pedagogii było spotkanie z drugim człowiekiem oraz towarzyszący temu spotkaniu dialog. Dzięki nim docierał do wielu osób, przekazując im prawdę o miłości Boga i ludzkiej godności. Pedagogia ks. Bukowińskiego posiada cechy charakteryzujące proces wychowania, zakładający afirmację ludzkiej godności, permanencję, intraakcyjność, dwustronną relację z innymi, transgresyjność i nieokreśloność. Zaangażowanie ks. Władysława napotykało na sprzeciw ze strony komunistycznych władz i wyrażało się w represjach i prześladowaniach. Niezłomna postawa błogosławionego była ważnym czynnikiem budującym jego autorytet i wpływającym na postawy innych.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia wobec wymogu pastoralności
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669457.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
theology
pastoral care
nature
method
spirituality
teologia
duszpasterstwo
natura
metoda
duchowość
Opis:
Many postulates are put against the contemporary theology. The most important among them are learning of a high level and pastoral care. On the one hand, there is postulated that theology must be careful, systematic and organized in terms of scientific knowledge. It comes in this case to a clear determination of its nature and methods that constitute every field of research as a science, and then to a consequent sticking to the chosen methods. A supplementary postulate concerns such a scientific doing theology, which allows to specify its position compared to other sciences. On the other hand, a postulate is formulated that theology is supposed to have higher level of pastoral care. It is a postulate that appears almost commonly in circles associated with the formation of priests. This is understandable, since theological studies have to prepare for the pastoral care service. The circles of secular theology students speak rather about the “practicality” of theology, although it is in fact the same. The postulates mentioned above are discussed in this article on the basis of reflection on the subject of theology, its nature and method, also on some theological lecture contents and on the spiritual quality of this lecture. There is paid particular attention to possibilities of pastoral theology, but formulated under explicit scientific criterion.
 Pod adresem współczesnej teologii stawia się wiele postulatów. Najważniejszymi z nich są naukowość i pastoralność. Z jednej więc strony postuluje się, by teologia była staranna, systematyczna i uporządkowana pod względem naukowości. Chodzi w tym przypadku o jasne określenie jej natury i metody, które konstytuują każdą dziedzinę badawczą jako naukę, a potem konsekwentne kierowanie się wypracowaną metodą. Postulat uzupełniający dotyczy takiego naukowego uprawiania teologii, które pozwoli określić jej miejsce w stosunku do innych nauk. Z drugiej strony formułuje się postulat większej pastoralności teologii. Pojawia się on niemal powszechnie w kręgach związanych z formacją kapłańską. Jest to zrozumiałe, ponieważ studia teologii mają przygotować do pełnienia posługi duszpasterskiej. W kręgach świeckich studentów teologii mówi się raczej o „praktyczności” teologii, chociaż w gruncie rzeczy chodzi o to samo. W niniejszym artykule zostają omówione wspomniane tutaj postulaty na gruncie refleksji nad przedmiotem teologii, jej naturą i metodą, nad niektórymi treściami wykładu teologicznego oraz nad jakością duchową tego wykładu. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na możliwości pastoralne teologii, ale formułowane w świetle wyraźnego przyjmowania kryterium jej naukowości.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Program i projekty duszpasterskie Biskupa Wilhelma Pluty (1910 – 1986) w kontekście konfliktów z ówczesną władzą państwową i częścią duchowieństwa
Autorzy:
Kot, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560487.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wilhelm Pluta
Familienseelsorge
Kirche-Staat-Relation
duszpasterstwo rodzin
relacje Kościół – Państwo
Opis:
Der Artikel diskutiert die Frage des Programms und der pastoralen Projekte von Bischof Wilhelm Pluta (1910 - 1986) im Kontext der Konflikte mit der damaligen Regierung und einem Teil des Klerus. Die Analyse der vorhanden Quellen erlaubte die Unterscheidung der von Pluta aufgeworfenen theologischen und sozialen Fragen und der Quellen seiner theologischen Inspiration.Sein pastorales Programm führte zur Formation und Begleitung von Laien und zu ihrer aktiven Beteiligung am gesellschaftlichen Leben und den Initiativen der römisch-katholischen Kirche. Dies ist zu einer Konfliktquelle geworden. In den Augen der Regierung stellte er in der Frage das angenommene politische Modell, denn der Klerus erforderte ein Umdenken über seine Identität und eine Änderung der Art und Weise, wie er seine Berufung durch Seelsorge umsetzt. Bei der Lösung der Konflikte spielte die reife Persönlichkeit von Pluta eine entscheidende Rolle.
W artykule podjęto zagadnienie programu i projektów duszpasterskich Biskupa Wilhelma Pluty (1910 – 1986) w kontekście konfliktów ówczesną z władzą państwową i częścią duchowieństwa. Analiza dostępnych źródeł pozwoliła wyodrębnić zakres zagadnień teologicznych i społecznych poruszanych przez Plutę oraz źródła inspiracji teologicznej. Jego program duszpasterski prowadził do formacji i towarzyszenia osobom świeckim oraz ich aktywnego zaangażowania w życie społeczne i działalność Kościoła rzymskokatolickiego. To stało się źródłem konfliktu. W oczach władzy stanowił zagrożenie dla przyjętego modelu politycznego, od duchownych wymagał zmiany w myśleniu o swojej tożsamości oraz zmiany w sposobie realizacji powołania poprzez duszpasterstwo oparte na relacji interpersonalnej i aktywnym, zaangażowanym towarzyszeniu osobom świeckim na drodze formowania sumienia. W rozwiązywaniu zaistniałych konfliktów rozstrzygającą rolę miała dojrzała osobowość Pluty.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2018, 24, 2
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo specjalne na przykładzie duszpasterstwa niesłyszących a II Sobór Watykański
Autorzy:
Hałucha, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571453.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
pastoral service
deaf person
pastoral care
duszpasterstwo
osoby niesłyszące
opieka duszpasterska
Opis:
The article presents the situation of the specific pastoral service after the Second Vatican Council with focus on the pastoral deaf service. At the beginning, the differences between the specific vs specialist pastoral service are clarified, classifying the deaf persons as for the specific pastoral service. Subsequently, referring to the history of the pastoral deaf service, the influence of the Second Vatican Council on the pastoral deaf service formation is analysed, with a particular emphasis on the situation in Poland. The performed analysis of the Council documents concerning the pastoral deaf care has proven carelessness rather than care for this group of people, attending them only with the poor and the sick. The Council has not been also a breakthrough moment for the pastoral deaf service as well as the activities in this field have been a bottom-up process, initiated by dedicated priests and consecrated or secular persons.
W powyższym artykule została przedstawiona sytuacja duszpasterstwa specjalnego po Soborze Watykańskim II na przykładzie duszpasterstwa niesłyszących. Na wstępie wyjaśniono różnice pomiędzy duszpasterstwem specjalnym a specjalistycznym, kwalifikując osoby niesłyszące w zakres duszpasterstwa specjalnego. Następnie na kanwie zarysu historii duszpasterstwa niesłyszących przyjrzano się wpływowi Soboru Watykańskiego II na kształtowanie tegoż duszpasterstwa, ze szczególnym zaznaczeniem gruntu Kościoła w Polsce. Przeprowadzona analiza dokumentów soborowych pod kątem objęcia troską osób niesłyszących wykazała raczej brak troski niż troskę soboru wobec tych osób i zajęcie się nimi tylko przy okazji osób chorych i ubogich. Sobór nie okazał się też momentem przełomowym w dziedzinie duszpasterstwa niesłyszących, a działania na polu tego duszpasterstwa rodziły się oddolnie z inicjatywy gorliwych duszpasterzy, osób konsekrowanych i zaangażowanych świeckich.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 4
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il ruolo del cappellano ospedaliero nella malattia e nella sofferenza con una particolare attenzione per la problematica connessa ai pazienti afoni
Rola kapelana szpitalnego w chorobie i cierpieniu ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji pacjentów z problemami afonicznymi
Autorzy:
Zastawnik, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953135.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
cappellano
malato
malattia
afonia
dialogo
ministero pastorale
kapelan
chory
choroba
dialog
duszpasterstwo
Opis:
Il ruolo del cappellano ospedaliero nella malattia e nella sofferenza con una particolare attenzione per la problematica connessa ai pazienti afoni. Il mondo dei malati e dei sofferenti costituisce un ambiente eccezionale. Ciò deriva dal fatto che il malato che l’uomo colpito dalla malattia inizia a scorgere quei valori della vita non sempre visibili a chi è sano. Altrettanto accade alle persone con problemi di afonia, ossia ai pazienti che hanno subito una laringectomia totale o parziale nonché a quanti hanno perduto l’uso della parola in seguito a traumi psicologici. Molti di essi necessitano non solo un sostegno psicologico ma anche, e forse soprattutto, spirituale. In tali circostanze un grande ruolo spetta al cappellano, il quale dedicando il proprio tempo e le proprie predisposizioni ascolta e risponde alle loro necessità. Chinandosi sulla loro angustia, ha tentato di capire la situazione specifica in cui ciascun malato è venuto a trovarsi. Non prestando particolare attenzione alle volte in cui la persona con afonia abbia dimostrato di non desiderare il contatto, con piena pazienza e comprensione il cappellano dovrebbe fare il possibile per intraprendere un dialogo certo difficile da svolgere verbalmente ma affatto impossibile. Una conversazione caratterizzata da comprensione ed empatia, sebbene a volte possa rivelarsi gravosa e imbarazzante, può aiutare non solo a restaurare l’equilibrio spirituale e psichico, ma anche ad accettare il sostegno durante gli sviluppi successivi della terapia. Lo scopo del presente contributo è quello di dedicare una particolare attenzione alla necessità e all’importanza dell’opera prestata dal cappellano ospedaliero a favore dei pazienti laringectomizzati, il cui ruolo consiste tra l’altro nel raggiungere il cuore e la mente di pazienti spesso refrattari e amareggiati nonché nell’aiutare ad accettare la malattia ed ogni sua conseguenza.
Świat ludzi chorych i cierpiących jest środowiskiem wyjątkowym. Wynika to z faktu, że człowiek chory zaczyna zauważać te walory życia, które nie zawsze są widoczne dla ludzi zdrowych. To samo odnosi się to do osób z problemami afonicznymi, czyli pacjentami po całkowitej lub częściowej laryngektomii bądź tymi, którzy w wyniku urazu psychicznego utracili możność mówienia. Wielu z nich potrzebuje nie tylko wsparcia psychicznego, ale także, a może przede wszystkim, duchowego. Tu wielką rolę powinien odgrywać kapelan, który poświęcając swój czas oraz umiejętności, wysłucha i otworzy się na ich potrzeby. Pochylając się nad ich biedą, będzie starał się zrozumieć ową specyficzną sytuację, w której dany chory się znalazł. Nie zważając również na niechęć, towarzyszącą niekiedy podejmowaniu kontaktu ze strony osoby z afonią, z pełną cierpliwością i zrozumieniem powinien dążyć do nawiązania trudnego od strony werbalnej, ale wcale nie niemożliwego dialogu. Nacechowana bowiem wyrozumiałością i empatią rozmowa, choć niekiedy wręcz uciążliwa i krępująca, może pomóc nie tylko w odzyskaniu duchowej i psychicznej równowagi, ale także nieść wsparcie w dalszej terapii. Artykuł ma na celu zwrócenie uwagi na potrzebę i ważność pracy kapelana szpitalnego z laryngektomowanymi, którego rolą jest między innymi dotarcie do serca i umysłu często zbuntowanego i rozżalonego pacjenta oraz pomoc w zaakceptowaniu choroby z tym wszystkim, co ona ze sobą niesie.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2018, 10, 1; 139-155
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papieża Franciszka inspiracje dla duszpasterstwa młodzieży
Pope Francis’ Inspirations for Pastoral Ministry of Youth
Autorzy:
Fiałkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571515.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
papież Franciszek
młodzież
duszpasterstwo
duszpasterstwo młodzieży
współczesne wyzwania dla duszpasterstwa młodzieży
Pope Francis
youth
pastoral ministry
pastoral ministry of youth
modern challenges for pastoral ministry of youth
Opis:
Duszpasterstwo młodzieży jest posługą zbawczą Kościoła wobec młodzieży szkolnej, pozaszkolnej, akademickiej i pracującej. Jak każde duszpasterstwo wymaga ono przystosowania do zmieniających się warunków społeczno‑kulturowych. Poszukując odpowiedzi na pytanie o kształt duszpasterstwa młodzieży w obecnym czasie, warto zwrócić uwagę na sugestie papieża Franciszka, które znajdziemy w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium. Wspomniany dokument podkreśla konieczności cierpliwego i miłosiernego słuchania młodego człowieka oraz ofiarowania mu swojego czasu. Ponadto stawia postulat wypracowania i posługiwania się zrozumiałym językiem w pracy z młodzieżą oraz budowania środowiska chrześcijańskiego. Istotny jest także wysiłek na rzecz pogłębionej duchowości oraz odważne poszukiwania nowych dróg w duszpasterskiej pracy z młodymi ludźmi.
Pastoral ministry of youth is the salvific ministry of the Church towards youth students and non-students, studying at colleges and working young people. As other pastoral ministries it needs to adopt with changing social and cultural conditions. Trying to find the answer to the question how ministry to the youth looks like in modern times, it is worthy to pay attention to the suggestions of Pope Francis, which are present in the Apostolic Exhortation Evangelii gaudium. This document underlines the necessity of patient and merciful listening to young people and offer them one’s time. It also postulates to learn and use understandable language while working with the youth as well as to build a Christian environment. Likewise essential are efforts for deepening spirituality and the courageous quest for new forms in pastoral ministry of youth.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 4(45); 87-99
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapłańska droga księdza prałata Stanisława Indyka
Autorzy:
Kupiec, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669207.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
diocese of Tarnow
ks. Stanisław Indyk
Tarnów-Mościce
pastoral
diecezja tarnowska
duszpasterstwo
Opis:
The life of priest Stanisław Indyk is an example of how to fulfill priestly vocation as well as a guidepost showing people the way to God. After he became a priest he worked in the parish as a religion teacher. Then he became a tutor at the Theological Seminary in Tarnów. During the war he took care of his parishioners in Tarnów-Mościce. He organized secret teaching, charity help and he was in charge of building a new church. The hard work has badly affected his health. He lived 80 years serving God and people.
Życie ks. Stanisława Indyka stanowi dla kapłanów przykład realizacji powołania, a dla wiernych świeckich jest wyraźnym drogowskazem w drodze do Boga. Po otrzymaniu święceń kapłańskich pracował jako wikariusz i katecheta. Następnie pełnił posługę ojca duchownego i prefekta w Seminarium Duchownym w Tarnowie. W trudnych czasach wojny i okupacji otaczał pasterską troską swoich parafian w Tarnowie-Mościcach. Zorganizował ośrodek tajnego nauczania, rozwijał pomoc charytatywną oraz budował nowy kościół parafialny. Wytężona praca duszpasterska odbiła się na jego zdrowiu. Przeżył 80 lat, służąc z oddaniem Bogu i ludziom.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2015, 34, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapeutyczna rola benignitas pastoralis
Therapeutic Role of Benignitas Pastoralis
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142928.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church
pastoral care
spiritual therapy
disease
sin
Kościół
duszpasterstwo
terapia duchowa
choroba
grzech
Opis:
W czasach współczesnych propagowana jest kultura terapeutyczna, w której człowiek wyraża sprzeciw wobec wszelkich form cierpienia oraz bólu i podejmuje wiele wysiłków, aby zachować zdrowie i dobre samopoczucie. Wszystko to stanowi wyzwanie dla Kościoła, którego zadaniem jest pomóc ludziom wykorzystać terapeutyczny potencjał wiary chrześcijańskiej i służyć im pomocą w prowadzeniu zdrowego życia, w którym człowiek integruje wszystkie stany – chorobę, śmierć, błędne decyzje i niepowodzenia. W tym działaniu wspiera wierzących sam Bóg, pokazując im, jak służyć ludziom chorym na ciele i duszy, zniżając się ku nim ze swoją uprzedzającą miłością. To działanie Boga wypełnione troską o słabych i potrzebujących i łaskawością względem grzeszników jest wzorem dla duszpasterzy, którzy wezwani są do pełnienia swojej posługi w duchu benignitas pastoralis. Wówczas w nawiązywanych przez nich relacjach międzyosobowych komunikowane jest ludziom współczucie, solidarna bliskość i czułość Boga. Tak praktykowana łagodność duszpasterska prowadzi ludzi poszukujących uzdrowienia do zaakceptowania swojej kruchości i grzeszności, do zjednoczenia się z Bogiem i czerpania z tej więzi siły do pokonania swoich słabości i zranień duchowych.
In modern times, a therapeutic culture is promoted in which people express their resistance toward all forms of suffering and pain and make many efforts in order to stay healthy and well. All this is a challenge for the Church, whose task is to use the therapeutic potential of the Christian faith and help them in leading a healthy life. It becomes possible when a person is able to integrate in her life all states – illness, death, wrong decisions and failings. In this action of supportive believers, God himself supports them how to serve people who are sick in body and soul, descending towards them with his foregoing love. God’s action, filled with care for the weak and needy and with graciousness towards sinners, is a model for pastors who are called to carry out their ministry in the spirit of benignitas pastoralis. Then, compassion, solidary closeness and God’s tenderness are communicated to people in the interpersonal relationships they establish in their pastoral activity. Pastoral meekness practiced in this way leads people seeking health to accept their fragility and sinfulness, to unite with God and to draw strength from it to overcome their weaknesses and spiritual hurts.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 55-75
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włączanie wiernych w sytuacjach nieregularnych w życie wspólnoty Kościoła
Integrating of the Believers in Irregular Situations into the Life of the Church
Autorzy:
Rojowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571496.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
związki niesakramentalne
duszpasterstwo
włączenie
towarzyszenie
rozeznanie
non-sacramental unions
pastoral care
integrating
accompanying
discerning
Opis:
Adhortacja Amoris laetitia daje zdecydowany impuls do działań na rzecz pełniejszego włączenia w życie Kościoła wiernych, którzy znajdują się w sytuacjach nieregularnych. Ma się to dokonać dzięki procesowi towarzyszenia i rozeznania, który po uwzględnieniu złożoności i różnorodności sytuacji, okoliczności łagodzących, i innych czynników wskaże konkretne możliwości ich szerszej integracji. Powinna się ona wyrażać w podejmowaniu różnych posług i form aktywności w dziedzinie liturgicznej, duszpasterskiej, edukacyjnej, instytucjonalnej i dobroczynnej. Przykładem wdrażania nauczania Franciszka w tej materii jest dokument Pastoral guidelines for implementing Amoris laetitia wypracowany przez archidiecezję w Filadelfii. Łączy on w swoich rozwiązaniach wskazania zawarte w Amoris laetitia z wcześniejszym nauczaniem Kościoła, zwłaszcza tym wyrażonym w Familiaris consortio. Normy tego dokumentu z jednej strony promują włączanie wiernych w sytuacjach nieregularnych w życie Kościoła, a z drugiej określają zadania, które nie mogą przez nich być podjęte. Jest to uzasadnione koniecznością kierowania się nie tylko miłością i miłosierdziem, ale też prawdą o nierozerwalności małżeństwa.
Exhortation Amoris laetitia gives strong impuls to integrate into Church life the faithful who are in irregular situations. It is to make through a process of accompaniment and discernment which, after taking account of the complexity and the diversity of situations, mitigating circumstances and other factors, will identify the specific opportunities for their widen integration. They might hold different ecclesial services and be involved in many forms of activity in the liturgical, pastoral, educational, institutional and charitable framework. An example of implementation of Francis’ teaching in this matter is a document entitled Pastoral guidelines for implementing Amoris laetitia issued by the Archdiocese in Philadelphia. It combines in practical solutions the indications of Amoris laetitia with the earlier teachings of the Church especially that expressed in Familiaris consortio. Regulations of Pastoral guidelines promote on the one hand the more full participation of the faithful in irregular situations in the life and mission of the Church, and on the other hand indicate activities they shouldn’t carry out. It is justified by the need to follow not only love and mercy, but also the truth of indissolubility of marriage.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 4(53); 87-106
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wierni wobec wytycznych Kościoła katolickiego w Polsce. Pierwszy rok pandemii COVID-19
The Faithful Facing the Guidelines of the Catholic Church in Poland During the First Year of the COVID-19 Pandemic
Autorzy:
Wąchol, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430869.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
duszpasterstwo Kościoła katolickiego
epidemia koronawirusa
wierni
opinie
ministry of the Catholic Church
coronavirus epidemic
faithful
opinions
Opis:
Artykuł jest podsumowaniem badań, jakie zostały przeprowadzone w lutym i marcu 2021 roku wśród wiernych świeckich, na temat postanowień duszpasterskich Kościoła katolickiego w Polsce podczas pandemii COVID-19. Autor uzyskał kilka tysięcy wypowiedzi wiernych, którzy od roku zmagali się ze zjawiskiem pandemii zagrażającym zdrowiu i życiu nie tylko w wymiarze fizycznym, ale również duchowym. Po krótkim teoretycznym wprowadzeniu w problematykę podejmowanego tematu nastąpi analiza wyników badań.
The article is a summary of the research conducted in February and March 2021 among the lay faithful on the pastoral decisions of the Catholic Church in Poland against the COVID-19 pandemic. The author obtained several thousand statements from the faithful who for a year had been struggling with the pandemic that threatened their health and life not only in the physical but also in the spiritual dimension. After a short theoretical introduction to the main theme, the research results will be analyzed.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 1; 79-100
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterskie rozeznawanie wspólnotowe: od rozeznawania wspólnotowego do wspólnoty rozeznającej
Autorzy:
Cygański, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143076.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
community
pastoral care
discernment
dialogue
signs of the times
wspólnota
duszpasterstwo
rozeznawanie
dialog
znaki czasów
Opis:
Artykuł przedstawia duszpasterski aspekt rozeznawania wspólnotowego inspirowanego zasadami Towarzystwa Jezusowego. Prezentuje podstawowe założenia tego procesu i opisuje jego dialogiczny przebieg. Wskazuje na potrzebę rozeznawania i interpretacji znaków czasów. Rozeznawanie potraktowane jako metoda duszpasterska pomaga uwrażliwić wspólnotę kościelną na wolę Bożą i doświadczenia ludzi, aby dokonać ewangelicznej rewizji życia oraz rozpoznać i zrealizować zamysł Boży wobec wspólnoty.
The article presents the pastoral aspect of community discernment inspired by the principles of the Society of Jesus. It presents the basic assumptions of this process and describes his dialogical process. Indicates the need to recognize and interpret the signs of the times. Discernment, treated as a pastoral method, helps to sensitize the church community to God’s will and people’s experience, to make an evangelical review of life, and to recognize and realize God’s plan for the community.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 147-162
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania duszpasterskie wobec osób w podeszłym wieku
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571501.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
elderly people
gerontology
pastoral care of seniors
apostolate of seniors
ludzie starzy
gerontologia
duszpasterstwo seniorów
apostolat seniorów
Opis:
The specificity of the senior age is becoming better recognized by gerontology, psychology, sociology and related sciences. It is also a serious challenge for the Church, because this community wants to provide pastoral care for all his faithful adequate to their needs. In this study were firstly presented specific religious needs of the elderly. The objectives and forms of pastoral seniors have also been described. In the final part of this article an apostolic activation of older people was underlined. From the point of view of the people involved it is paramount. The lay Catholics in Poland who are in old age are irreplaceable apostles, especially in the field of building of family bonds, charity, experience of suffering and prayer. The task of the clergy is apostolic formation of seniors, as well as animation of apostolic groups of old people in parishes.
Specyfika wieku senioralnego, coraz lepiej rozpoznawana przez gerontologię, psychologię, socjologię i nauki pokrewne, stanowi wyzwanie dla współczesnego Kościoła, który pragnie wszystkie grupy swoich wiernych otaczać adekwatną do ich potrzeb troską duszpasterską. W tym opracowaniu zostaną przedstawione najpierw specyficzne potrzeby religijne ludzi w podeszłym wieku, następnie cele i formy duszpasterstwa seniorów, by w końcowej części skoncentrować się na tym, co z punktu widzenia samych zainteresowanych wydaje się bezcenne, a mianowicie na aktywizacji apostolskiej ludzi starszych. W Polsce świeccy katolicy w podeszłym wieku są niezastąpionymi apostołami, szczególnie w dziedzinie budowania więzi rodzinnych, działalności charytatywnej, zbawczym przeżywaniu cierpienia i modlitwie. Zadaniem duszpasterzy jest natomiast formacja apostolska seniorów, a także animacja apostolskich grup ludzi starych w parafiach.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies