Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "delict" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Kary zastrzeżone Stolicy Apostolskiej
Autorzy:
Iwańczak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554738.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
delict
penalty
excommunication
delicta graviora
criminal law
przestępstwo
kara
ekskomunika
prawo karne
Opis:
The object of this paper are penalties, which are reserved to the Apostolic See. As well the actual Code of Canon Law as the documents of the Congregation for the Doctrine of the Faith present six delicts, for which one is a latae sententiae excommunication, and this penalty can remit only the Apostolic See. To the category of the delicts delicta graviora, which at the same time are delicta reservata, in other words, delicts reserved to the Apostolic See, belong: the profanation of the consecrated species (can. 1367), the physical force against the Roman Pontiff (can. 1370 § 1), the absolution of an accomplice in a sin against the sixth commandment of the Decalogue (cann. 1378 § 1, 977), the consecration of someone a bishop without of a pontifical mandate (can. 1382), direct betrayal of the sacramental seal (can. 1388 § 1), the attempt of conferring of the holy orders on a woman. The petitions of remission of penalties for the above-mentioned delicts one should always apply to the Apostolic See according to the presented indications.
Celem niniejszego opracowania są kary, które są zarezerwowane Stolicy Apostolskiej. Zarówno aktualny Kodeks prawa kanonicznego, jak i dokumenty Kongregacji Nauki Wiary wymieniają sześć przestępstw, za które przewidziana jest kara ekskomuniki latae sententiae (wiążącej mocą samego prawa), z której może zwolnić jedynie Stolica Apostolska. Do kategorii przestępstw delicta graviora, które są równocześnie delicta reservata, czyli przestępstwami zarezerwowanymi dla Stolicy Apostolskiej, należą: profanacja postaci konsekrowanych (kan. 1367), czynna zniewaga papieża (kan. 1370 § 1), rozgrzeszenie wspólnika w grzechu przeciwko VI przykazaniu Dekalogu (kan. 1378 § 1, 977), udzielenie sakry biskupiej bez upoważnienia papieskiego (kan. 1382), bezpośrednia zdrada tajemnicy spowiedzi (kan. 1388 § 1), usiłowanie udzielenia święceń kapłańskich kobiecie. Prośby o zwolnienie z kar za wyżej wymienione przestępstwa należy zawsze kierować do Stolicy Apostolskiej zgodnie z podanymi wskazaniami.
Źródło:
Annales Canonici; 2018, 14, 2
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek powiadomienia o przestępstwie w prawie i praktyce Kościoła
The obligation of making a delict denunciation in the law and practice of the Church
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762009.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prawo karne
przestępstwo
doniesienie o przestępstwie
przeszkody do święceń
przeszkody małżeńskie
przestępstwo solicytacji
Ofiara eucharystyczna
delicta graviora
obowiązek denuncjacji
tajemnica papieska
tajemnica urzędowa
delict
penal canon law
penal canon process
penal responsibility
denunciation of the delict
obligation to denounce
canon obligation
liturgical and moral abuse
impediments to marriage
impediments to sacred orders
denunciation in the civil law
Opis:
Artykuł koncentruje się na obowiązku powiadomienia o przestępstwie w prawie i praktyce Kościoła. W sposób szczególny chodzi o udzielenie odpowiedzi na pytanie dotyczące tego, czy w aktualnym prawie Kościoła nadal istnieje obowiązek powiadamiania o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, o nadużyciach dyscyplinarnych, liturgicznych oraz moralnych (nie tylko w zakresie przestępstwa pedofilii). W tym celu poruszane są następujące zagadnienia: doniesienie według kodeksu z 1983 roku; doniesienie według najnowszych przepisów kanonicznych; państwowy obowiązek denuncjacji. Z przeprowadzonej analizy wynika, że Kościół także dzisiaj stara się dostosować swoje przepisy do wyzwań, przed jakimi stawia go współczesny człowiek i świat. W sposób szczególny jest to widoczne w materii przestępstw popełnianych przeciwko osobom małoletnim i tym, które są z nimi zrównane. W tym kontekście należy bardzo pozytywnie ocenić wprowadzenie państwowego i kanonicznego obowiązku denuncjacji. Trzeba jednak zauważyć, że pewnym mankamentem kanonicznego obowiązku denuncjacji jest brak jakiejkolwiek (określonej lub nieokreślonej) sankcji (karnej i/lub administracyjnej) na wypadek ewentualnego niewywiązania się z takiego obowiązku. Nie oznacza to, że Kościół nie posiada narzędzi prawnych pozwalających na pociągnięcie do odpowiedzialności za niewywiązanie się z kanonicznego obowiązku denucjacji, zwłaszcza wtedy, gdy jest to związane z powstaniem jakiejś szkody. Wystarczy w tym miejscu przywołać treść kan. 128, 1389 czy listu apostolskiego papieża Franciszka Come una madre amorelove z 2016 roku. Należy stwierdzić, że sama denuncjacja, a szczególnie jej obowiązek, powinna być spostrzegana jako przejaw świadomej współodpowiedzialności za dobro wspólne i cel ostateczny, jakim jest salus animarum każdego człowieka, nie wyłączając sprawcy naruszeń. Wprowadzenie kanonicznego obowiązku denucjacji jest jedynie wypełnieniem i doprecyzowaniem owego modus procedendi, jaki został podany przez Pana Jezusa (Mt 18, 15–17).
The present article focuses on the obligation of making a delict denunciation in the law and practice of the Church. The particular attention is paid to finding an answer to the question whether the current Church law still encompasses the obligation to denounce any suspicion of committing a delict and of any disciplinary, liturgical and moral abuse (not only paedophilia). Thus the following issues are mentioned: a denunciation according to the Canon Law Code of 1983, a denunciation according to the latest canon regulations, and a state obligation of denunciation. The analysis suggests that the Church is trying to adapt its regulations to the challenges of the modern world. It is particularly seen in the field of delicts against minors and their equals. The introduction of both state and Church obligation of making a denunciation should be highly evaluated here. However, it must be noticed that there are some shortcomings of the canon obligation as it does not determine any sanctions (criminal or/and administrative) in case of default on the denunciation obligation. It should be clearly stated that denunciation itself should be considered as a sign of conscious co-responsibility for the common good and the ultimate goal, which is salus animarum of each man, the perpetrator included. The introduction of a canon obligation to make a denunciation is only a fulfilment and clarification of the modus procedendi established by Jesus Christ (Mathew 18:15–17). Keywords: delict, penal canon law, penal canon process, penal responsibility, denunciation of the delict, obligation to denounce, canon obligation, liturgical and moral abuse, impediments to marriage, impediments to sacred orders, denunciation in the civil law
Źródło:
Annales Canonici; 2022, 18, 1; 5-48
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo kanoniczne naruszenia przepisów Kościoła w Polsce o ochronie danych osobowych. Komentarz do art. 42 ust. 2–4 dekretu KEP z 13 marca 2018 roku
The canonical delict of violating the regulations of the Church in Poland on the protection of personal data. Commentary on Article 42 section 2–4 of the General decree of the Polish Bishops’ Conference of 13 March 2018
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11332194.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Article 42 section 2–4 of the General decree of the Polish Bishops Conference
canonical delict
personal data
can. 1389 §§ 1–2 1983 Code
can. 1464 §§ 1–2 Oriental Code
art. 42 ust. 2–4 dekretu ogólnego KEP z 13.03.2018
przestępstwo kanoniczne
dane osobowe
kan. 1389 § 1–2 CIC/83
kan. 1464 § 1–2 CCEO
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie nowego przestępstwa kanonicznego z art. 42 ust. 2–4 dekretu ogólnego KEP z 13 marca 2018 roku w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim. Autor analizuje problem na tle kan. 1389 § 1–2 CIC/83 oraz kan. 1464 § 1–2 CCEO, a także analogicznego dekretu włoskiego z 2018 roku. Wskazuje na wiele błędów komentowanej regulacji. De lege ferenda postuluje zmianę komentowanych przepisów, proponując zwłaszcza podkreślenie odpowiedzialności dyscyplinarnej, a dopiero potem karnej.
The article presents the issue of a new canonical delict under Article 42 section 2–4 of the General decree by the Polish Bishops’ Conference of 13 March 2018 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data in the Catholic Church. The author analyzes the problem against the background of can. 1389 §§ 1–2 of the 1983 Code and can. 1464 §§ 1–2 of the Oriental Code, as well as the corresponding Italian decree of 2018. He indicates many errors in the commented regulation. De lege ferenda, he postulates a change in the provisions discussed, proposing in particular to emphasize disciplinary and then criminal liability.
Źródło:
Annales Canonici; 2020, 16, 1; 59-106
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies