Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "consent," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Bioethics and Informed Consent in Prenatal Diagnostics
Autorzy:
Serapinas, Danielius
Narbekovas, Andrius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29760858.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Informed consent
bioethics
chromosomal anomalies
prenatal diagnostics
Opis:
Innovative methods of prenatal diagnosis allow us to see the development of the fetus and to detect early disorders of fetal development, which may lead to an early diagnosis and possible treatment, or to a woman’s decision to terminate the pregnancy. Therefore, it is very important to accurately inform a woman about the risks and consequences of this life-related issue, even before deciding to perform prenatal tests; and after the results, when a misinterpreted diagnosis may lead a woman to terminate her pregnancy. The obligation of doctors to inform patients is inseparable from the requirement to receive informed consent. The two parts are mandatory for any medical procedure and intervention. The main requirements for the informed consent include rationality, sufficient and clear information, free will, and the form of consent conforming to the legal acts. However, informed consent is not an absolute requirement, as the patient has a right to remain uninformed. Additionally, under certain circumstances, it might be impossible to inform patients, or to receive consent from patients or their duly authorized representatives. Prenatal testing is an integral part of ante-natal care that aims to verify the proper development of the fetus, or to identify potential hereditary or chromosomal diseases at the earliest possible stage. Prenatal testing can be classified as non-invasive or invasive measures, according to the types of procedures In addition to this, according to the aim of the procedure, into diagnostic prenatal testing with the aim of prenatal therapy, and purely diagnostic prenatal testing. Purely diagnostic prenatal testing is closely connected with the problem of selective abortion. Part of this article covers the main problems of informed consent in prenatal diagnostics, by outlining two stages of the process: conveyance before prenatal testing, and interpretation of the results alongside presentation of the possible choices. The legal implications we consider are based on information from other European countries: we name the main questions analyzed by courts, including cases of “wrongful birth” and “wrongful life”; inappropriate information regarding possibilities of abortion; the right of a woman to use all available diagnostic methods; and the allocation of damages to the claimants.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2023, 13, 1; 97-113
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El recto entendimiento del consentimiento matrimonial según Juan Pablo II
Autorzy:
Tejero, Eloy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668473.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Paul II
marriage
personalism
matrimonial consent
Opis:
Pope John Paul II in his teaching on marriage had not limited the issue only to the principle that matrimonial consent makes marriage, but he put a real challenge in front of the canonists stating that the proper understanding of the consent may not be reduced to a certain historical patterns, but must be developed on the basis of anthropological and legal sciences. The article discusses four issues. Firstly, the author engages in the issue of impoverishment of ius in corpus as an essential element of the contract of marriage. Then, she sketches the view of the Second Vatican Council on matrimonial consent as a mutual gift of one person to another. Subsequently, the author deals with the influence of personalism on the legal dimension of marriage. Finally, she presents the personalistic criteria in the Magisterium of John Paul II and its immediate legal dimension.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2012, 2, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsens małżeński w świetle antropologii adekwatnej Jana Pawła II jako perspektywa rozumienia relacji pomiędzy człowiekiem a fenomenem prawa
Matrimonial consent in the context of adequate anthropology of John Paul II as a perspective to the relationship between human being and the phenomenon of law
Autorzy:
Wójcik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761998.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
konsens małżeński
teologia ciała
fenomen prawa
matrimonial consent
theology of the body
phenomenon of law
Opis:
Ponieważ prawdziwe małżeństwo jest podstawową relacją prawną, zgłębienie jego antropologicznej natury daje narzędzie do lepszego rozumienia fenomenu prawa. Teologia ciała Jana Pawła II jest nieocenionym źródłem antropologii adekwatnej opisującej relację między kobietą i mężczyzną. Celem artykułu jest analiza niektórych fundamentalnych aspektów konsensu małżeńskiego w świetle przesłanek, jakich ta antropologia dostarcza. Wypracowane wnioski służą do ukazania prawa człowieka do bycia podmiotem prawa w perspektywie dokonywanej separacji pomiędzy prawem ujmowanym jako rzecz należna (res iusta) a prawem subiektywnym (facultas). Znaczenie różnicy płci posłuży do ukazania małżeństwa jako paradygmatycznego systemu prawa.
Since true marriage is the primary legal relationship, exploring its anthropological nature provides a tool for better understanding the phenomenon of law. John Paul II’s theology of the body is an invaluable source for an adequate anthropology describing the relationship between a man and a woman. The aim of this paper is to analyze some fundamental aspects of the marriage consensus in the light of the premises provided by this anthropology. The conclusions will be used to show the human right to be a subject of law in the perspective of the made separation between the law seen as a thing due (res iusta) and the subjective law (facultas). The meaning of gender difference will be used to show marriage as a paradigmatic system of law.
Źródło:
Annales Canonici; 2021, 17, 2; 159-172
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impedimentum clandestinitatis. Kształtowanie się kanonicznej formy zawarcia małżeństwa
Autorzy:
Sosnowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554789.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
matrimonial consent
clandestine marriage
impediment of clandestinity
canonical form
Council of Trent
zgoda małżeńska
małżeństwo potajemne
przeszkoda tajności
forma kanoniczna
Sobór Trydencki
Opis:
Impedimentum clandestinitatis, i.e. requirement of introduction of the canonical form of marriage as obligatory for validity of matrimonial union is one of the milestones in the development of the matrimonial Church discipline. Responding to the needs of the Church and of the lay society, the Council of Trent recognized that first of all the Church is competent to introduce the matrimonial impediments and can require a defined public form of contracting the marriage, and at the same time defends the principle of consensus facit nuptias and still the spouses are ministers of the Sacrament of Matrimony. This article is an attempt to present the way in which the requirement of preservation of the canonical form at contracting the marriage was formed from the first centuries of Christianity until the Council of Trent.
Impedimentum clandestinitatis, czy też obowiązek wprowadzenia formy kanonicznej małżeństwa jako obowiązującej do ważności związku małżeńskiego jest jednym z kamieni milowych w rozwoju małżeńskiej dyscypliny kościelnej. Odpowiadając na potrzeby Kościoła i społeczeństwa świeckiego, Sobór Trydencki po pierwsze uznał, że Kościół jest kompetentny we wprowadzaniu przeszkód małżeńskich, może wymagać określonej formy publicznej zawierania małżeństw, a jednocześnie broni zasady consensus facit nuptias i tego, że to małżonkowie są szafarzami sakramentu małżeństwa. Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia drogi do uformowania się obowiązku zachowania formy kanonicznej przy zawieraniu małżeństw od pierwszych wieków chrześcijaństwa aż do soboru trydenckiego.
Źródło:
Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro potomstwa w kanonicznym prawie małżeńskim. Próba syntezy
Autorzy:
Wierzchanowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669483.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
fruitfulness
conjugal life
matrimonial consent
right over the body (ius in corpus)
aptness for the generation of offspring
the procreation and upbringing of children
płodność
pożycie małżeńskie
zgoda małżeńska
prawo do ciała (ius in corpus)
ukierunkowanie ku potomstwu
zrodzenie i wychowanie dziecka
Opis:
Following the directions of the Second Vatican Council, the current ecclesiastical legislation states in canon 1055 § 1 that the institution of marriage is, in its very nature, apt for bonum prolis and bonum coniugum. This publication presents the characteristic change (evolution) that has been taking place in canon law in relation to the procreative good. This change is often described as a transition from the purely biological dimension into a personalistic one. In the patristic thought and medieval canon studies, the marital intercourses were considered to be a remedy for lust (remedium concupiscentiae); however, through their aptness for new life, these acts became fully lawful (legal), and they were even a duty. This idea was adopted by the 1917 Code of Canon Law, which, in canon 1086 § 2, equated the procreative good with the right over the body (ius in corpus). As the analysis has shown, such a way of dealing with this question proved to be insufficient, as it did not consider a situation in which the spouses do not exclude the right to marriage acts itself, but they have an intention against the procreation of a child (e.g. by performing an abortion). The abovementioned lack or insufficiency was complemented by the new 1983 Code. According to its norms (regulations), the procreative good should be perceived in relation to a fruitful marriage act, in which the spouses mutually give themselves to each other and mutually accept their gifts of self. Thus, it is better to talk about the openness to life or potential maternity and paternity than about a right over the body, because in such an approach, having children is an affirmation of a mutual communion of persons. It is also worth mentioning that the canonical doctrine and the Vatican II documents univocally connect the procreative good with the duty of bringing up the children.
Przeprowadzona analiza ukazuje swoistą ewolucję, jaką na przestrzeni wieków przeszło bonum prolis. Za punkt wyjścia obrano unormowania zawarte w prawie rzymskim oraz tradycji biblijnej. Ponadto w publikacji odwołano się do dorobku wielkich postaci Kościoła, takich jak św. Augustyn i św. Tomasz z Akwinu. To właśnie ten pierwszy wyróżnił w doktrynie o małżeństwie trzy dobra: bonum prolis, bonum fidei oraz bonum sacramenti. Augustyn szczególne miejsce przypisał dobru potomstwa, a to dlatego, że dzięki niemu małżeństwo otrzymuje status środka leczącego namiętności (remedium concupiscentiae). Następnie doktrynę tę podjęła kanonistyka wieków średnich, a jej najwybitniejszym reprezentantem stał się św. Tomasz. Jego zasługą było ustawienie dóbr małżeńskich na płaszczyźnie naturalnej. Według Akwinaty bonum prolis, bonum fidei i bonum sacramenti są dobrami przynależącymi z natury do małżeństwa, a zatem nie potrzebują żadnego, zewnętrznego usprawiedliwienia.Z kolei kodeks prawa kanonicznego z 1917 roku wiązał bonum prolis z ius in corpus (kan. 1081 § 2), które przekazane i przyjęte w akcie zgody małżeńskiej miało charakter dozgonny i ekskluzywny, prokreacyjny i wspólnotowy. Z wszystkich celów małżeństwa to właśnie zrodzenie i wychowanie potomstwa otrzymało pierwszorzędny status, któremu dobro małżonków było podporządkowane. Takie ustawienie boni prolis szybko okazało się niewystarczające, a to dlatego, że nie brało pod uwagę sytuacji, w której małżonkowie posiadali intencję przeciwną zrodzeniu potomstwa (np. zamiar aborcji czy porzucenia dziecka), ale zarazem nie wykluczali prawa do aktów małżeńskich. Rozwiązanie tego problemu przyniosła najpierw encyklika Piusa XI Casti connubii, a następnie doktryna Soboru Watykańskiego II. Ten ostatni w konstytucji Gaudium et spes określił małżeństwo jako intima communitas vitae et amoris coniugalis. W ten sposób nowy kodeks odszedł od czysto cielesnego pojmowania małżeństwa.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies