Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Miłość" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
A Particle of Amazement Which Will Become the Essence of Eternity. The Meaning of Friendship in the Life and Thought of Saint John Paul II
Cząstka zdumienia, która stanie się esencją wieczności. Znaczenie przyjaźni w życiu i myśli świętego Jana Pawła II
Autorzy:
De Rycke, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143091.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
love
chastity
Aquinas
communio personarum
miłość
czystość
Akwinata
Opis:
Przyjaźnie z ludźmi odegrały ważną rolę w życiu świętego Jana Pawła II. W swoich rozważaniach na temat przyjaźni papież opracowuje kategorie tomistyczne z perspektywy personalizmu. Według papieża Wojtyły przyjaźń jest swoistą formą czystej miłości. Wśród przyjaciół rozwija się głęboka jedność, która jest obrazem Trójjedynego Boga i antycypacją wiecznej komunii świętych.
Friendships with the most various kinds of people played an important role in the life of Saint John Paul II. In his reflections on friendship, the pope elaborates Thomistic categories from his personalist perspective. According to Pope Wojtyła, friendship is a specific form of chaste love. Among the friends, it works out a deep union that is an image of the triune God and an anticipation of the everlasting communion of the saints.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 5-20
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota życia i miłości. Wybrane zagadnienia z teologii komunii małżeństwa i rodziny
Autorzy:
Smuniewski, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669453.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
marriage
family
love
education
carnality
małżeństwo
rodzina
miłość
wychowanie
cielesność
Opis:
Marriage and family seen as a “community of life and love” encourage, from the perspective of today developing theology of communion, to multiple reflection, research and studies. This study treats of only few issues among many which require thorough reflection and analyzes. Issues related with theology of marriage communion and family are in particular referred to the mystery of the Trinity and the Church. The theme: “loneliness of man” in the context of such an event like marriage and family is one of the discussed issues. The whole study is closed by three specific issues which are a kind of tension posed by the contemporary world and with whom mankind must inevitably confront in the practice of human life. A man is created and made able to form relationships in the communion. These issues are: education in the field of emotions, human carnality and “narcissism of partners.”
Małżeństwo i rodzina widziane jako „wspólnota życia i miłości” zachęcają w świetle współcześnie rozwijanej teologii komunii do wielu refleksji, badań i opracowań. Niniejsze studium podejmuje niektóre zagadnienia spośród wielu, które domagają się wnikliwych przemyśleń i analiz. Przybliżone zatem zostaną kwestie umiejscowienia teologii komunii małżeństwa i rodziny w odniesieniach szczególnie do tajemnicy Trójcy Świętej i Kościoła. Podjęty zostaje także temat „samotności człowieka” w kontekście wydarzenia, jakim jest małżeństwo i rodzina. Całość przedstawionego opracowania zamykają trzy szczegółowe zagadnienia, będące swoistego rodzaju napięciem niesionym przez współczesność, a z którymi w nieunikniony sposób musi zderzyć się praktyka życia człowieka powołanego i uzdolnionego do tworzenia relacji komunijnych. Te zagadnienia to: wychowanie w dziedzinie emocji, cielesność człowieka i „narcyzm partnerów”.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangeliczne etapy rozwoju postawy miłosierdzia w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła
Evangelical Stages of the Development of Mercy’s Attitude in the View of Selected Extracts from Scripts of the Fathers of the Church
Autorzy:
Mateja, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571553.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
inicjacja
katechumenat
chrzest
miłosierdzie
miłość
initiation
catechumenate
baptism
mercy
love
Opis:
W artykule przedstawiono zarys ewangelicznych etapów rozwoju postawy miłosierdzia w wymiarze materialnym w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła, wiążąc je z etapami inicjacji przedchrzcielnej w starożytnym Kościele. W tym celu wykorzystano metodę inicjacyjnego odczytania tekstów Nowego Testamentu. Dzięki tej metodzie wyodrębniono na etapie wstępnym inicjacji miłosierdzie podejmowane ze względu na dobro człowieka, zwane filantropią. Na etapie preakatechumenalnym inicjowany był już wzywany, aby podejmować czyny miłosierdzia ze względu na Boga. Celem etapu katechumenalnego było natomiast doskonalenie wrażliwości miłosierdzia. Pod koniec tego etapu wzywano katechumena do wolności wobec dóbr materialnych, którymi w większym stopniu niż poprzednio miał dzielić się z ubogimi. Katechumenat kończył się doskonaleniem postawy wyrażonej w miłości nieprzyjaciół, był to jednocześnie moment przyjęcia chrztu i wejścia w doświadczenie realizacji przykazania miłości wzajemnej.
In the article there is shown an outline of evangelical stages of the Church’s development of mercy’s attitudes in the material dimension in view of selected extracts from scripts of the Fathers of the Church, matching them with pre‑baptism initiation in the ancient Church. For this purpose, an initiation method was used to interpret the text of the New Testament. Thanks to this method, mercy was extracted at the entry period of pre‑initiation. Works of Mercy that is taken for the good of a human person called philanthropy. At the precatechumenate period the initiated one was called to perform merciful acts because of God whereas the target of catechumenate period was to improve one sensitivity towards mercy. At the end of this period, a catechumen was called to be free with material goods, which were to be shared with the poor more than before. The catechumenate ended with the improvement of the attitude expressed by love to enemies. At the same time it was the moment of the baptism and entrance into the experience of the fulfilment of precept of mutual love.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 163-183
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność–wolność–miłość: struktura dynamizmu życia osobowego człowieka w ujęciu Karola Wojtyły
Autorzy:
Pala, Amadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426909.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
person
dignity
freedom
love
osoba
godność
wolność
miłość
Opis:
The relations between dignity, freedom and love in Karol Wojtyła’s philosophy have a strictly defined order. Dignity is the foundation of freedom in both an axiological and ontological sense. Dignity sets the axiological field for freedom, and also expresses the perfection of human-person existence as a rational and free being. Another relation is that freedom is for love, because thanks to freedom love is possible – and at the same time love protects freedom against willfulness. Finally, love is an affirmation of dignity – because only love can fully respond to the demands made by a person’s dignity. Thus, the order of relations can be summarized as follows: starting from dignity, through freedom and love, we return to dignity.
Relacje zachodzące między godnością, wolnością a miłością w filozofii Karola Wojtyły mają ściśle określony porządek. Godność jest fundamentem wolności zarówno w sensie aksjologicznym, jak i ontologicznym. Godność wyznacza pole aksjologiczne dla wolności, a także wyraża doskonałość bytowania człowieka-osoby jako istoty rozumnej i wolnej. Kolejna relacja polega na tym, że wolność jest dla miłości, ponieważ dzięki wolności miłość jest możliwa – a jednocześnie miłość zabezpiecza wolność przed samowolą. Wreszcie miłość jest afirmacją godność, ponieważ tylko miłość może w pełni odpowiedzieć na wymagania stawiane przez godność osoby. Zatem porządek omawianych relacji można streścić w następujący sposób: wychodząc od godności, poprzez wolność i miłość, powraca się do godności.
Źródło:
Logos i Ethos; 2019, 50, 2; 7-25
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda jako wartość w przekazie medialnym w świetle encykliki ojca świętego Franciszka "Lumen fidei"
Truth as a value in media message on the basis of the Holy Father Francis’ encyclical Lumen fidei
Autorzy:
Kornecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953080.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
truth
media
faith
love
sender
recipient
prawda
wiara
miłość
nadawca
odbiorca
Opis:
Pope Francis, in his first encyclical Lumen fidei pays attention to one of the most important values in human life which is truth. A human being develops fully thanks to this value that affects all aspects of human life. Hence, Pope’s words in the encyclical were used to relate to mass media. The truth about man and the world that surrounds him should underpin the world of media, especially these days. As a result, people would be able to develop their potential fully and pursue the objective of their lives. In order to make the road complete faith and love should coexist, because these values complement each other.
Papież Franciszek w swojej pierwszej encyklice Lumen fidei zwraca uwagę na jedną z najważniejszych wartości w życiu człowieka, jaką jest prawda. Osoba ludzka bowiem w pełni rozwija się dzięki prawdzie dotykającej wszystkich wymiarów życia. Stąd też słowa Papieża zawarte w encyklice posłużyły do odniesienia ich w stosunku do mass mediów. Świat środków społecznego przekazu, szczególnie w dzisiejszych czasach, winien być przeniknięty prawdą o człowieku i świecie, który go otacza. Dzięki temu bowiem osoba ludzka będzie mogła się w pełni rozwijać i dążyć do celu swojego istnienia. Aby ta droga była pełna należy łączyć prawdę z wiarą oraz miłością gdyż wartości te nawzajem się uzupełniają.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2015, 1(12); 155-165
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wartości w dążeniu do zrozumienia miłości. Wokół filozofii Mieczysława Gogacza
Autorzy:
Listkowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195328.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
axiology
consistent Thomism
Gogacz Mieczysław
love
value
aksjologia
miłość
tomizm konsekwentny
wartość
Opis:
Mieczysław Gogacz dąży do uprawiania filozofii maksymalnie realistycznej. Wartości uważa za wytwory umysłu, a nie realne byty. Stąd nie zajmuje się nimi w swojej filozofii. Twierdzi, że budowanie etyki i pedagogiki w oparciu o wartości prowadzi do koncepcji idealistycznych, stawiania wymagań niemożliwych do spełnienia. W artykule argumentuje się, że wartości odgrywają ważną rolę w życiu człowieka. Wewnętrzny świat człowieka jest światem zorientowanym na wartości. Również miłość jest zjawiskiem ściśle związanym z wartościami. Jest ona odpowiedzią na wartości. Hierarchia wartości, którą kierują się osoby, jest wspólnym horyzontem, w którym rodzi się ich miłość.
Mieczysław Gogacz pursues a maximally realistic philosophy. He considers values to be products of the mind, not real beings. Hence, he does not work on them in his philosophy. He claims that building pedagogy based on values leads to idealistic conceptions, imposing requirements which are impossible to fulfil. The article argues that values play a major role in human life. The inner world of a human being is a value-oriented world. Love is also a phenomenon closely related to values. It is a response to values. The hierarchy of values that people follow is a common horizon in which their love is born.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 53, 1; 31-35
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posłuszeństwo oczekiwaną odpowiedzią Izraela na wierność Boga
Obedience as expected Israel’s reply to the faithfulness of God
Autorzy:
Wajda, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571673.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
posłuszeństwo
wierność
miłość
wiara
Bóg
Izrael
obedience
faithfulness
love
faith
God
Israel
Opis:
Miłość Boga, która trwa na tysiąc pokoleń, jest wiernością (por. Wj 34, 6–7). Prawda ta stanowi klucz do zrozumienia całego działania Boga w ramach biblijnej historii zbawienia, zarówno w odniesieniu do społeczności (narodu wybranego), jak i jednostek (np. Abrahama). Bóg daje się poznać przez swoje dzieła, przez moc, potęgę, wierność swoim obietnicom (por. Pwt 7, 7–9). W zamian wzywa do posłuszeństwa, które należy rozumieć jako dobrowolne przyjęcie Jego planów i wejście z Nim w dialog miłości. Biblijne posłuszeństwo nie ma bowiem nic wspólnego z wymuszoną uległością i biernym poddawaniem się silniejszemu i dzierżącemu jakąś władzę. Jest ono powierzeniem się z miłością i w całości Bogu, z własnej wolnej decyzji.
The love of God that maintains for a thousand generations, is a faithfulness (cf. Ex 34:6–7). This truth constitutes the key to understanding each God’s action throughout the biblical History of Salvation, with reference to both the community (of the chosen people) and individuals (e.g. Abraham). God lets recognize him by his work, by his might, power and faithfulness to his promises (cf. Deut 7:7–9). In exchange for these He expects an obedience which should be understood as voluntary acceptance of His plans and entering the love dialogue with Him. Because the biblical obedience has nothing to do with the forced submissiveness and passive surrendering oneself stronger who wields some power. The obedience means your own free decision to entrust yourself to him as well as an intention of relying on his love.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 1(46); 33-44
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka lekcja duchowości i humanizmu. Papież Jan Paweł II w siedzibie UNESCO w Paryżu (2 czerwca 1980 roku)
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2211425.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
UNESCO
culture
nation
person
ethos
love
hope
kultura
naród
osoba
etos
miłość
nadzieja
Opis:
Wielka lekcja duchowości i humanizmu. Papież Jan Paweł II w siedzibie UNESCO w Paryżu (2 czerwca 1980 roku). Wśród wielu wypowiedzi papieża św. Jana Pawła II na temat kultury, szczególne miejsce zajmuje przemówienie wygłoszone w siedzibie UNESCO w Paryżu, 2 czerwca 1980 roku. Odnosząc się do przemian kulturowych, które miały miejsce w trzech ostatnich stuleciach, papież na nowo opowiedział się po stronie kultury, podkreślając, że w wymiarze z indywidualnym stanowi ona konstytutywny element życia każdego człowieka, a w wymiarze społecznym daje ona oparcie samostanowieniu i wolności narodów. Formułując takie przesłanie, papież odwołał się do polskich doświadczeń, aby na tym tle jeszcze raz podkreślić znaczenie i prymat osoby oraz wskazać na podmiotowe znaczenie narodu oraz etyczny wymiar kultury. W przesłaniu papieskim znajdujemy także wezwanie do stawienia oporu kulturowego współczesnemu subiektywizmowi i tendencjom zmierzającym do wydziedziczenia człowieka, a tym samym zamknięcia przed nim uniwersalnego horyzontu nadziei i miłości, który opiera się na wielu ludzkich doświadczeniach z przeszłości.
A great lesson of spirituality and humanism. Pope John Paul II at the UNESCO headquarters in Paris (June 2, 1980). The speech given by St. Pope John Paul II at the UNESCO headquarters in Paris on June 2, 1980 has a special place among his numerous addresses concerning culture. Referring to the cultural changes which took place in the last three centuries the pope stood up for the culture, emphasising that in an individual dimension culture represents the constitutive element of life of every man and, correspondingly, in a social dimension it provides a support for self-determination and for the freedom of nations. Formulating such a message, the pope referred to Polish experiences, in order to highlight even stronger the significance and the primacy of a person and to point out the subjective meaning of a nation and the ethical dimension of culture. In the papal message one can also find a call for cultural opposition against contemporary subjectivism and other tendencies heading towards the disinheritance of man and, by the same token, to the shutting of the door of universal horizon of hope and love, which is based on manifold human experiences from the past.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2019, 11, 1; 61-73
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistyka św. Jana od Krzyża w filozoficznej koncepcji miłości Karola Wojtyły?
St. John of the Cross Mysticism in Karol Wojtyła’s Philosophical Conception of Love?
Autorzy:
Pala, Amadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426729.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
św. Jan od Krzyża
Karol Wojtyła
mistyka
miłość
St. John of the Cross
mysticism
love
Opis:
Artykuł porusza temat wpływu, jaki mogła mieć mistyczna doktryna św. Jana od Krzyża na filozoficzną koncepcję miłości Karola Wojtyły. Stawia się tu tezę, że oddziaływanie to mogło być dwojakie: pośrednie i bezpośrednie. Wpływ pośredni polegałby na przyczynieniu się do przyjęcia przez Wojtyłę postawy filozoficznej, zawierającej dwa sposoby filozofowania: tomistyczny i fenomenologiczny. Postawa ta następnie warunkowałaby podejście Wojtyły do tematu miłości. Natomiast wpływu bezpośredniego można się doszukiwać w tych fragmentach Miłości i odpowiedzialności, gdzie rozważana jest miłość oblubieńcza, która – podobnie jak w mistyce św. Jana od Krzyża – skupia się na idei zjednoczenia osób.
This article discusses the possible impact of the mystical doctrine of St. John of the Cross on Karol Wojtyła’s conception of love. I formulate here the thesis that this influence could be two‑fold: indirect and direct. The indirect impact means the adoption of a philosophical attitude by Wojtyła containing two ways of philosophizing: Thomistic and phenomenological. In consequence, this attitude determines Wojtyła’s approach to the subject of love. While the direct impact can be traced in these passages of Love and Responsibility where spousal love is considered. This love is focused on the idea of unification of persons like in the mysticism of St. John of the Cross.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 44; 139-157
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia jako consummatio fidei
Autorzy:
Mojzeš, Marcel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571507.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
consummatio
consummatum est
cross of Christ
love of God
liturgy
krzyż Chrystusa
miłość Boga
liturgia
Opis:
The author first explains that in the contemporary utility society is important to perceive the meaning of the term consummatio (with double m) not as „consummation” (lat. consumatio with one m), but as „accomplishment, termination, completion”. In the person of Jesus Christ, especially in the moment of his death at the Cross was revealed in supreme mode the love of God to man through consummatio expressed by the words of Jesus consummatum est (Jn 19, 30). Also St. Augustin is speaking about the matrimonial dimension of this love when he compares the Cross of Christ to the bridal bed of Briegroom Christ and Bride Church. Then the author shows that consummatio fidei, which according to the Catechism of Catholic Church consists in the blessed vision of God, is not reserved for the eternity. The culmination of contemplation is to see God in the proper heart, in the fellowman and in the life of the Church. Consummantio fidei perceived in this mode then leads to the deepening of the liturgical praise of God.
W dzisiejszej konsumpcyjnej społeczności bardzo ważne jest rozumienie pojęcia consummatio (przez dwa „m”) nie jako skonsumowanie (łac. consumatio z jednym „m”), lecz jako dokonanie, dokończenie, wypełnienie. W osobie Jezusa Chrystusa, szczególnie w momencie Jego śmierci na krzyżu, poprzez consummatio wyrażone słowami samotnego Jezusa „consummatum est” (Jn 19, 30), w największej mierze objawiła się miłość Boga do człowieka. Małżeński aspekt tej miłości pokazuje św. Augustyn, kiedy krzyż Chrystusa porównuje do małżeńskiego łóżka Chrystusa Oblubieńca i Kościoła Oblubienicy. Autor artykułu wskazuje, iż consummatio fidei, które według Katechizmu Kościoła katolickiego polega na błogosławionym widzeniu Boga, nie jest zarezerwowane na wieczność, ponieważ szczytem kontemplacji jest widzenie Boga w swoim sercu, w bliźnim i w Kościele. Według św. Grzegorza z Nyssy doskonałość człowieka polega na nieustannym pragnieniu większego uczestnictwa w życiu Boga. Tak odbierane consummatio fidei prowadzi również do głębszego liturgicznego uwielbienia Boga.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja mediów a pokój w czasach przełomu
Autorzy:
Mikos, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447841.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
freedom
justice
love
media
mission of the media
peace
truth
wolność
sprawiedliwość
miłość
misja mediów
pokój
prawda
Opis:
Christianity has one answer for man’s purpose on earth. The mission is the proclamation of the divine message which Jesus Christ brought to earth. From this mission, which is beyond human strength but at human scale at the same time, no person is exempt. How effective can a Christian fulfil this principle, at the same time following the rules of loving their neighbours, respecting freedoms of the individual, creating peace, and proclaiming truth and justice? How to proclaim these values among non‑believers to form the basis for coming together and dialogue? After making order from answers to these questions in the context of the mission of the media; I deep dive on how to adapt these conclusions to communication within the society in transformational times. I ask how the timeless media mission, creating peace, is responding to current times of transformation and competition among different value frameworks. What are the limits of acceptable and unacceptable means by which the media can fulfil their mission? I discuss the militaristic rhetoric, and the tolerable limits of its application. Concluding I propose a „defensive shield” serving as a radar to detect occurrences where compromising on the imperative to do good implicates contradiction of the fundamental mission of the media.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2017, 9, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne podstawy teologii zaślubin z Bogiem – punkt wyjścia dla teologii małżeństwa
Autorzy:
Knotz, Ksawery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571511.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
love
Mazzanti
Church
Betrothed Bride
Betrothed Groom
Adam
Eve
body
marriage
miłość
Kościół
Oblubieniec
Oblubienica
Ewa
ciało
małżeństwo
Opis:
The article presents the outline of the theology of marriage between God and man. Italian theologian, Giorgio Mazzanti, introduces the theology of marriage through an interpretation of the symbol of man and woman on four levels of meaning. Each of those levels is revealing more and more of God’s reality. The foundations for theology of marriage created by Mazzanti include: definition of symbol, selection of appropriate events from the Holy Scripture, and presentation of relations between them according to the meaning of the defined symbol. These three elements enable Mazzanti to introduce the theology of marriage synthetically, joining it with christology, mariology, sacramentology, eschatology, and biblical anthropology. Mazzanti does not interpret the particular biblical pericopes inventively; still, the context itself; created thanks to the symbol joining the love of God with human love, introduces a certain innovation into the interpretation of the redemptive events.According to Mazzanti, the symbol, which enables one to take the path of initiation into the mystery of God’s presence in a human life, is a relationship of man and woman. The history of redemption consecutively shows new meanings of the symbol hidden in the first, literal meaning. These reveal the mystery of God’s presence in a human life. A new couple appears – Jesus Christ, Son of God and Maria, Mother of God, second Adam and second Eve. Thanks to this couple, one is able to interpret more profoundly the mystery of God in a life of man and woman. The next level of interpreting the symbol of man and woman is Christ and Church as the betrothed couple, who invite one to the marriage feast in Heaven in a love relationship of all the saints married to God. A love relation between man and woman understood as a symbol revealing a more profound reality might be interpreted on new, deeper and deeper levels of meaning. This message can be found in the following symbols: man–woman; Adam–Eve; God–People of God, Jesus–Maria, Son–Mother; Betrothed Groom–Betrothed Bride, Christ–Church, God–the Redeemed.
Artykuł przedstawia zarys teologii zaślubin człowieka z Bogiem. Włoski teolog Giorgio Mazzanti tworzy teologię zaślubin poprzez interpretację symbolu mężczyzny i kobiety na czterech poziomach znaczeń. Każde z tych znaczeń odsłania coraz pełniej Boską rzeczywistość. Stworzony przez Mazzantiego fundament dla teologii zaślubin obejmuje: określenie symbolu, dobór odpowiednich wydarzeń z Pisma Świętego i pokazanie związku między nimi zgodnie ze znaczeniem ustalonego symbolu. Te trzy elementy pozwalają Mazzantiemu na syntetyczne przedstawienie teologii małżeństwa połączonej z chrystologią, mariologią, sakramentologią, eschatologią i antropologią biblijną. Mazzanti nie interpretuje poszczególnych perykop biblijnych w sposób nowatorski, jednak kontekst wytworzony przez symbol łączący miłość Boga z miłością ludzką wprowadza pewną nowość w interpretację wydarzeń zbawczych.Według Mazzantiego symbolem, który pozwala rozpocząć drogę inicjacji w tajemnicę obecności Boga w życiu człowieka jest związek mężczyzny i kobiety. W trakcie historii zbawienia pojawiają się nowe odsłony znaczenia symbolu ukryte w pierwszym dosłownym znaczeniu. Odsłaniają one tajemnicę obecności Boga w życiu człowieka. Pojawia się nowa para: Jezus Chrystus, Syn Boga i Maria, Matka Boga, drugi Adam i druga Ewa. Ta para pozwala nam jeszcze głębiej odczytać tajemnicę Boga w życiu mężczyzny i kobiety. Kolejnym poziomem odczytania symbolu mężczyzny i kobiety jest Chrystus Oblubieniec i Kościół Oblubienica, którzy wprowadzają nas na ucztę weselną w niebie w miłosnym związku wszystkich świętych zaślubionych z Bogiem. Miłosna relacja mężczyzny i kobiety rozumiana jako symbol odsłaniający nam głębszą rzeczywistość może być interpretowana na nowych, coraz głębszych poziomach znaczeń. Taki przekaz można odnaleźć w symbolach: mężczyzna–kobieta; Adam–Ewa; Bóg–Lud Boży, Jezus–Maria, Syn–Matka; Oblubieniec–Oblubienica, Chrystus–Kościół, Bóg–zbawiona ludzkość.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 4
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najświętsze Serce Jezusa objawieniem, źródłem i pośrednikiem miłosierdzia Bożego
The Sacred Heart of Jesus as the revelation, source and agent of the Divine Mercy
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571348.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Najświętsze Serce Jezusa
miłosierdzie Boże
kult
miłość
duchowość
Sacred Heart of Jesus
Divine Mercy
cult
love
spirituality
Opis:
From the theological point of view today there is a need of focusing on the question of the mutual relation between the theology of the Sacred Heart of Jesus and the theology of the Divine Mercy. The Issue has to be considered mainly because of the growing veneration of the Divine Mercy, which in many aspects evidently adopts certain elements which traditionally belong to the worship of the Sacred Heart. The connection between these two cults can only be perceived after a profound theological analysis. Therefore, in this item I propose a theological perspective on the teachings of Saint Pope John Paul II, included in encyclicals Redemptor hominis (4th March 1979) and Dives in misericordia (30th November 1980), since these two significant and current documents contain valid and inspiring statements allowing the reader to grasp the relation between the theology of the Sacred Heart and the theology of the Divine Mercy. This authoritative and theologically profound background will indicate explicitly the close connection between the two cults and the respective theologies and how they complement each other. The proposed view deeply rooted in the teachings of Saint John Paul II may constitute a guideline for coherent combination of these two kinds of worship within Christian devotion. The growing cult of the Devine Mercy should be allowed to merge with other types of worship. The intention is to place the cult of the Divine Mercy within the tradition of the Church devotion, and at the same time to discover its hidden spiritual possibilities of the actualisation of the Church cult and adaptation of it to the new spiritual condition of the present times.
Z teologicznego punktu widzenia zasługuje dzisiaj na uwagę zagadnienie wzajemnych relacji zachodzących miedzy teologią Najświętszego Serca Jezusa i teologią miłosierdzia Bożego. Uwzględnienia tego zagadnienia domaga się rozwijający się kult miłosierdzia Bożego, który w niejednym przypadku wyraźnie przejmuje elementy tradycyjnie należące do kultu Serca Jezusa. Jakie relacje łączą te dwa rodzaje kultu, może ukazać tylko głębsze wejście w ich teologię. W niniejszym artykule proponuję więc teologiczne spojrzenie na nauczanie papieża św. Jana Pawła II zawarte w encyklikach Redemptor hominis (4 marca 1979) i Dives in misericordia (30 listopada 1980), gdyż w tych ważnych i ciągle aktualnych dokumentach zawarte są bardzo wyraźne i inspirujące wypowiedzi, pozwalające uchwycić relację zachodzącą między teologią Serca Jezusa i teologią miłosierdzia Bożego. Na tej autorytatywnej i głębokiej teologicznie podstawie będzie można ukazać ścisłe relacje zachodzące między odpowiadającymi tym teologiom dwoma rodzajami kultu i ich wzajemne dopełnianie się. Proponowane ujęcie, zakorzenione w nauczaniu św. Jana Pawła II, może stać się drogowskazem do spójnego połączenia tych dwóch rodzajów kultu w ramach pobożności chrześcijańskiej. Rozwijającemu się kultowi miłosierdzia Bożego należy zapewnić łączność z innymi formami kultu. Chodzi o to, by kult miłosierdzia Bożego usytuować w ramach tradycji kultu Kościoła, a tym samym odkryć w nim możliwości duchowe aktualizowania kultu kościelnego i przystosowania go do nowej sytuacji duchowej obecnych czasów.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 169-187
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies