Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marion" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Jean-Luca Mariona koncepcja ikony jako sposób na przezwyciężenie zarzutów przeciw religii wysuniętych przez Ludwiga Feuerbacha
Autorzy:
Miśkowicz, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668019.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ludwig Feuerbach
Jean-Luc Marion
critics of religion
idol and icon
krytyka religii' idol i ikona
Opis:
The issue of the article is to present Jean-Luc Marion’s conception of idol and icon as an answer to Ludwig Feuerbach’s objections against religion. Feuerbach believed religion is a figment of men that shows the truth about human being, not about God. According to Feuerbach, the idea of God is an objectified essence of human being. Marion partially agrees with Feuerbach: the category of idol shows that religious acts do not grasp God but shows narrowness of human abilities. But it is not the only way of relation to divinity. In the place of the idol Marion proposes to put an icon which does not submit to narrowness of human categories and because of that it can reach a deeper, noncomprehensible realm.
Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji idola i ikony Jean-Luc Mariona jako odpowiedzi na zarzuty wobec religii wysunięte przez L. Feuerbacha. Feuerbach uważał religię za ludzki wytwór zawierający prawdę o człowieku, a nie o Bogu. Idea Boga, według Feuerbacha, jest zobiektywizowaną istotą człowieka. Marion po części zgadza się z krytyką Feuerbacha: kategoria idola pokazuje, że akty religijne nie ujmują samego Boga, ale ukazują ograniczoność ludzkiego ujmowania. Nie jest to jednak jedyny sposób odnoszenia się do boskości. W miejsce idola Marion stawia ikonę, która nie poddaje się ograniczeniom ludzkich kategorii i dzięki temu sięga do głębszej, niepojmowalnej rzeczywistości. 
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2017, 7
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen zerwania
Autorzy:
Karpiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426841.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
rupture
person
truth
value
solidarization
Absolute
drama
St. Augustine
J. Tischner
J.-L. Marion
zerwanie
osoba
prawda
wartość
solidaryzacja
Absolut
dramat
św. Augustyn
Opis:
This paper attempts to study and to describe the particular situation, when somebody for the sake of beliefs, opinions and ideas decides to finish the relation with the other. Such a situation we call the phenomenon of rupture. The ruptures may be different: the boyfriend is breaking up with his girlfriend, spouses are deciding on the divorce, somebody is breaking the agreement or the friendship. From all these type of the situation we are only interested in rupture because of the difference in holding the truth. The phenomenon of rupture in such a situation is getting the shape of the dispute what is more important – the truth or the person. How is it happening, that for the sake of the truth I am rejecting the person? Whether for the sake of the relation with the other can I put the truth away? What is more important value: the truth or You? Or maybe the rupture is a symptom of the unresolved attitude to the Absolute? We are trying to find answers to these questions referring to the thoughts of J. Tischner and the other contemporary philosophers. In the text two positions and two types of the thinking are discussed: monological thinking, in which the truth is more important than the person, and dialogical one, where the relation with the person is a condition of finding the truth. At the end of the text a one-sidedness of both attitudes is indicated as well as the possibility of solution the rupture by love.
Przedmiotem artykułu jest zbadanie i opis sytuacji, kiedy ktoś w imię przekonań, opinii, poglądów decyduje się zakończyć relację z drugim człowiekiem. Sytuację taką nazywamy fenomenem zerwania. Zerwania mogą być różne: chłopak zrywa z dziewczyną, małżonkowie decydują się na rozwód, ktoś zrywa umowę albo przyjaźń. Z wszystkich tego typu sytuacji interesuje nas tylko zerwanie z powodu różnicy w wyznawanych poglądach. Fenomen zerwania w takiej sytuacji przybiera kształt sporu o to, co ważniejsze – prawda czy osoba. Jak to się dzieje, że w imię prawdy odrzucam osobę? Czy w imię relacji z drugim mogę zdradzić prawdę? Czy wartością ważniejszą jest prawda czy Ty? A może zerwanie jest symptomem nierozwiązanego stosunku do Absolutu? Odpowiedzi na te pytania szukamy, odwołując się do myśli Józefa Tischnera i innych współczesnych filozofów. Zarysowane zostają dwa skrajne stanowiska: prawda ponad osobą oraz osoba ponad prawdą. Wyznaczają one dwa odmienne paradygmaty myślenia: monologiczny i dialogiczny. Problem zostaje rozważony także w płaszczyźnie aksjologicznej, gdzie prawda i Ty jawią się jako wartości. W zerwaniu istotne jest utożsamienie Ja z daną prawdą – następują tu procesy solidaryzacji egotycznej i absolutyzacji Ja. W ich efekcie zerwanie można opisać za pomocą Tischnerowskiej kategorii potępienia i mechanizmu władzy. Na końcu zostaje ukazana możliwość rozwiązania sytuacji zerwania przez miłość.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies