Temat: Jedność - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Przesłanie dla Polski św. Andrzeja Boboli
The message of St. Andrew Bobola for Poland
Autorzy:: Warchoł, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571146.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Andrzej Bobola
cud
jedność chrześcijan
Andrew Bobola
miracle
Christian unity
Opis:: Każdy ze świętych ogłoszonych przez Kościół jest jedyny i niepowtarzalny w życiu i przesłaniu. Święty Andrzej Bobola błyszczy wśród nich wyjątkowością, gdyż inicjatywa wyniesienia na ołtarze nie wyszła od wiernego ludu, ale od niego, przebywającego już w królestwie Bożym. Jego prośba o kanonizację potwierdzona była skuteczną pomocą jezuitom w Pińsku, a potem w wyzwoleniu Polski z niewoli okupantów. Został także patronem Polski. Wobec tych znaków ludzie uwierzyli mu, dlatego z szacunkiem czcili jego ciało, które nie ulegało rozkładowi. Pomimo tylu nieszczęść nikt nie potrafił go zniszczyć. Do dziś leży w sanktuarium ku jego czci w Warszawie. Także w obecnych czasach św. Andrzej jest potrzebny do duchowego zmartwychwstania Polski. Przypomniał o tym w Strachocinie, objawiając się po raz trzeci i nakazując, aby go czcić.
Every saint canonized by the Church is unique through their life and message. St. Andrew Bobola is a shining example among them since the initiative for his canonization process did not stem from the faithful in as much as from the saint himself appearing after his death and asking for it. His request was confirmed thanks to his efficacious aid of the Jesuits in Pińsk, and later during Poland’s liberation from the occupying forces. In light of these signs, people believed him and greatly honored his body which miraculously did not decay and remained intact even after unsucceful attempts to destroy it. The body lies to this day in the Warsaw Shrine dedicated to him. St. Andrew Bobola’s powerful intersession is still very much needed now for Poland’s spiritual resurrection.
Źródło:: Polonia Sacra; 2017, 21, 4(49); 149-166
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Komemoracja osoby papieża w eucharystycznej celebracji Kościoła
Autorzy:: Szczych, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669291.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: the Eucharist
the Pope
the Churc
unity
Eucharystia
papież
Kościół
jedność
Opis:: Eucharist, as the most important sacrament of the unity of the Church (sacramentum unitatis) is celebrated in unity with Christ, who governs his Church through the Pope and the bishops. The person and the office of the Pope constitute, in that perspective, the visible foundation of unity of faith and prayer, therefore the Bishop of Rome, “since he has the ministry of Peter in the Church, is associated with every celebration of the Eucharist, wherein he is named as the sign and servant of the unity of the universal Church” (CCC 1369).The commemoration of the Pope in the context of the Eucharistic celebration is included in the Mass Order pro Papa and is a constant element of the intercessiones of the Eucharist Prayers of the Missale Romanum of Paul VI and has its legitimate place in the prayer of the faithful. In this way, the participants in the Mass liturgy express the unity of faith and prayer in the community of the pilgrim Church, where cum Petro et sub Petro they desire to enter the Kingdom of Heaven, promised by Christ.
Eucharystia jako najważniejszy sakrament jedności Kościoła (sacramentum unitatis) jest celebrowana w łączności z Chrystusem, który rządzi swoim Kościołem przez papieża i biskupów. Osoba i urząd papieża stanowi w tym względzie widzialny fundament jedności wiary i modlitwy, dlatego też biskup Rzymu „pełniący w Kościele posługę Piotra, jest zjednoczony z każdą celebracją Eucharystii i wymieniany w niej jako znak i sługa jedności Kościoła powszechnego” (KKK 1369).Modlitewna komemoracja osoby papieża w kontekście celebracji eucharystycznej obejmuje formularz mszalny pro Papa, jest stałym elementem intercessiones Modlitw eucharystycznych Missale Romanum Pawła VI oraz ma swoje uzasadnione miejsce podczas modlitwy powszechnej. W ten sposób uczestnicy liturgii mszalnej podkreślają jedność wiary i modlitwy we wspólnocie Kościoła pielgrzymującego, gdzie cum Petro et sub Petro pragną otrzymać obiecane przez Chrystusa królestwo nieba.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2015, 34, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Człowiek w obliczu Tajemnicy Istnienia. Uwagi do koncepcji ontologicznej S. I. Witkiewicza
The Human Being in the face of the Mistery of Being. Remarks to the ontological concept of S. I. Witkiewicz
Autorzy:: Mordka, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28761785.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: istnienie
ontologia
jedność
postawa
doświadczenie
tajemnica
being
ontology
unity
attitude
experience
mystery
Opis:: W koncepcji Witkiewicza postawa człowieka wobec istnienia ma dwoisty charakter. Z jednej strony człowiek doświadcza oczywistości istnienia, gdyż to, że istniejemy i że istnieją przedmioty wokół nas, jest przyjmowane jako pewnik, z drugiej zaś gdy zapytamy, czym jest istnienie, nie jesteśmy zdolni udzielić odpowiedzi. Toteż z poznawczego punktu widzenia Istnienie jest Tajemnicą, zaś jej doświadczenie ma charakter wyjątkowy. W pierwszej części artykułu zostanie przedstawiony ten aspekt filozoficznej koncepcji Witkiewicza, dla którego decydujące jest pojęcie Istnienia w ogóle, oraz poruszona będzie kwestia jego doświadczenia. W części drugiej opisana zostanie postawa człowieka wobec Istnienia Poszczególnego.
According to Witkiewicz’s concept, the human’s attitude towards being has twofolded character. On the one side, the human being experiences the obviousness of being, since the fact of our being and the existence of the items around us is taken as granted, while on the other hand, when asked about what is being in itself, one is unable to give the answer. Therefore, from the cognitive point of view, the Being is a mystery and experiencing it has an exceptional character. The first part of the paper presents this aspect of Witkiewicz’s philosophical concept, for which, the crucial idea is Being itself, as well as it issues the topic of its experiencing. The second part describes the human’s attitude towards Particular Being.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 1; 73-90
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Nawrócenie jako kwestia i wyzwanie ekumeniczne
Conversion as ecumenical question and challenge
Autorzy:: Smentek, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28761793.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Duch Święty
nawrócenie
wiara
jedność eklezjalna
ekumenizm
Holy Spirit
conversion
faith
ecclesial unity
ecumenism
Opis:: Jan Paweł II czyni nawrócenie wiodącym tematem encykliki Ut unum sint. Samo pojęcie nawrócenia jest niejednoznacznie rozumiane przez przedstawicieli różnych wyznań. Również potrzeba jedności widzialnej Kościoła nie jest tak samo odczuwana w poszczególnych wspólnotach chrześcijańskich. Działania ekumeniczne, modlitwa, współpraca to zaledwie droga do pojednania, które nie jest możliwe do osiągnięcia ludzkimi siłami. Starania te są jednak potrzebne i niezbędne. Nawrócenie to akceptacja inicjatywy Boga. To nawrócenie do wiary, dokonane w prawdzie, prowadzące do rezygnacji z egoizmu i uprzedzeń. W dzisiejszych czasach jednak również na tym polu napotkamy nieporozumienia albo przynajmniej różnice znaczeniowe. Niekiedy silnie akcentowane jest nawrócenie „ekologiczne” czy naprawienie historycznych zaszłości (rasizm, kolonializm). Wspólne wszystkim chrześcijanom jest uznanie trynitarnej komunii za źródło jedności Kościoła. Niemniej jednak w ujęciu niektórych autorów wystarczająca jest już obecna duchowa „jedność w różnorodności” bez potrzeby przywracania jej widzialnego charakteru. Chrześcijańskie nawrócenie prowadzi do całkowitego daru z siebie. Dowodem tego daru jest jednoznaczne świadectwo dawane Chrystusowi. Święty Jan Paweł II naucza, że w przypadku męczenników różnych wyznań mamy do czynienia z rzeczywistą jednością chrześcijan; nie mogą być podzieleni ci, którzy w pełni zjednoczyli się z Chrystusem.
Pope John Paul II makes conversions the leading topic of his Ut unum sint encyclical. However, this notion is not unambiguously understood by different denominations’ theologians. The claim for unity tends to be experienced in various ways within the particular ecclesial communities, as well. Ecumenical activity, prayer and cooperation stand on the very beginning of the track to reconciliation, which is not to be achieved by human forces. Nevertheless, these efforts are necessary and indispensable. Conversion means to accept God’s initiative. It’s conversion to faith, done in truth, that leads to give up selfishness and prejudice. Nowadays, even in this field misunderstandings, or at least interpretation differences, are to be found. Sometimes instead of on the return to the ground of faith, the emphasis is put on the ecological or historical conversion (from racism, colonialism and so on). The recognition of the Trinitarian Communion as source of ecclesial unity is common for all Christians. Nonetheless, in some interpretations the present spiritual “unity in diversity” seems enough and there is no need to reestablish its visual character. Christian conversion leads to complete, personal gift of self. The proof of this is to witness for Christ. John Paul II teaches that in the case of martyrs from various denominations true unity of Christians actually exists. Those, who are fully united with Christ, cannot be further divided among themselves.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 2; 49-70
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Społeczny i kulturotwórczy wymiar pielgrzymowania Jana Pawła II na przykładzie pielgrzymki do Kazachstanu
Social and culture-creating dimension of pilgrimages of pope John Paul II on the example of the pilgrimage to Kazakhstan.
Autorzy:: Nowak, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/447799.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: kultura
jedność
wolność
prawa człowieka
wolność religijna
culture
unity
freedom
human rights
religious freedom
Opis:: Pielgrzymowanie Jana Pawła II było świadectwem wiary i ukazaniem wolności zwłaszcza religijnej oraz wartości kultury narodów, które nawiedzał. Podstawowym tematem pielgrzymek były prawa człowieka. Podczas pielgrzymki do Kazachstanu we wrześniu 2001 roku papież wyraził swoją solidarność z narodem kazachskim i jego bogatą kulturą. Przyjechał do tego kraju jako apostoł Chrystusa i z duszpasterską troską mówił o istotnych sprawach dotyczących Kościoła i społeczeństwa w Kazachstanie. Wielokrotnie podkreślał fundamentalne znaczenie kultury i potrzebę poszanowania ludzkiej godności oraz wolności sumienia i wyznania. Ukazał wielką siłę, która płynie z wiary i podkreślał, że nie można ulec terrorowi, złu i nienawiści. Wezwał do troski o kulturę i jedności wspólnoty narodów zamieszkujących Kazachstan. Zwrócił się także do młodych, by nie zapomnieli o znaczeniu wiary w życiu człowieka. Przywołując postać sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego, Jan Paweł II ukazał wielką wartość jego świadectwa wierności Bogu, Kościołowi. Poprzez swoje słowo i spotkania papież podniósł naród kazachski na duchu, umocnił go w wierze i wlał w jego serca nadzieję na rozwój materialny i kulturalny. Zapewnił o swojej jedności z nim i nieustannej za niego modlitwie.
The pilgrimages of pope John Paul II were witness of faith and manifestation of freedom, especially the religious freedom, including the values of the culture of nations which he visited. The main focus of his pilgrimages was placed on the human rights. During his pilgrimage to Kazakhstan in September 2001 pope John Paul II expressed his solidarity with the Kazakh nation and its rich culture. He came to this country as an apostle of Jesus Christ and with pastoral care he preached about the key issues of the Church as well as of the Kazakh society. Many times he reiterated the fundamental significance of the culture and the need to respect the human dignity as well as the freedom of conscience and religion. He pointed out the great strength that comes from faith and emphasized that you cannot acquiesce in the face of hate, terror and evil. He called to care about the culture as well as the unity and the community of all nations living in Kazakhstan. He also asked the youth not to forget about the importance of faith in human life. Recalling the servant of God, Fr. Władysław Bukowiński, pope John Paul II showed the great value of his witness of fidelity to God as well as to Church. Through his preaching and various gatherings pope John Paul II lifted the spirits of the Kazakh nation as well as strengthened their faith. He also poured into people’s heart hope for material and cultural development of the country. He reassured them about his community with the whole nation and his unceasing prayer for them.
Źródło:: Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 1(10); 223-234
2080-6604
Pojawia się w:: Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Pius XII and the Idea of European Unity
Pius XII i idea europejskiej jedności
Autorzy:: Hrabovec, Emília
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142937.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Holy See
Europe
Pius XII
Christian civilisation
European unity
Stolica Apostolska
Europa
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska
Opis:: Papież Pius XII popierał ideę jedności europejskiej, ale przypomniał Europejczykom o zasadach, na których należy budować sprawiedliwe i trwałe współistnienie Europy: „prawo moralne, które Stwórca objawił przez prawo naturalne” w odniesieniu do godności osoby ludzkiej i wszystkich społeczności naturalnych. Był przekonany, że Europa nie powinna być superpaństwem, nieszanującym kultur narodowych, ale syntezą narodów zachowujących swoją tożsamość i ponadnarodową solidarność, opartą nie na zbiegu interesów gospodarczych i politycznych, ale na jedności ducha chrześcijańskiego.
Pope Pius XII supported the idea of unifying Europe, but reminded Europeans of the principles on which a just and durable European convivence had to be based: on the “moral law that the Creator revealed by means of natural law”, in respect of the dignity of human persons and of all natural communities. He was convinced that Europe should not be a super state disrespecting national cultures, but a synthesis of national identities and transnational solidarity based not on a coincidence of economic or political interests, but on the unity of Christian spirit.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 121-136
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Znaczenie darów hierarchicznych i charyzmatycznych w świetle wybranych ruchów kościelnych
The importance of hierarchical and charismatic gifts in the light of selected church movements
Autorzy:: Warchoł, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28761792.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: dar
charyzmat
hierarchia
Duch
więź
jedność
pentekostalizacja
odnowa
gift
charism
hierarchy
Spirit
bond
unity
pentecostalization
renewal
Opis:: Dary hierarchiczne i charyzmatyczne, które odczytujemy w Nowym Testamencie, są konieczne, aby nowe stowarzyszenia eklezjalne odnawiały się i rozwijały Kościół. Fundamentem tego rozwoju jest współpraca między hierarchią kościelną a charyzmatykami obszernie opracowana w liście Iuvenescit Ecclesia. Nie jest ona możliwa bez pomocy Ducha Świętego, który uzdrawia i buduje ludzkie więzi. Taką współpracę między pasterzami a charyzmatykami zauważamy w historii Kościoła, w tworzeniu zakonów i ruchów kościelnych. Sobór Watykański II przyniósł na nowo powiew Ducha Świętego w postaci narodzin zrzeszeń wiernych, ruchów kościelnych i nowych wspólnot, ukazując moc charyzmatów i świeżość Bożego działania w Kościele. Jednym z nich jest Katolicka Odnowa w Duchu Świętym, która otwierając się na dary Ducha Świętego, niosła i niesie dar odnowy ludzkich serc i doświadczenie obecności Boga. Znajduje ona wciąż zapotrzebowanie wśród świeckich, dlatego jej moc winna przedostać się do krwioobiegu Kościoła, by mógł on dalej ewangelizować i zmieniać ludzkie serca. Doświadczenie założycieli ruchów kościelnych i jego uczestników stanowi czytelne świadectwo dla głodnych Boga ludzi.
The hierarchical and charismatic gifts that we read in the New Testament are necessary for the new ecclesial associations to renew and develop the Church. The foundation of this development is the cooperation between the church hierarchy and the charismatics, elaborated extensively in the letter Iuvenescit Ecclesia. It is not possible without the help of the Holy Spirit who heals and builds human bonds. We see such cooperation between pastors and charismatics in the history of the Church, in the formation of religious orders and ecclesial movements. The Second Vatican Council brought a new breath of the Holy Spirit in the form of the birth of associations of the faithful, ecclesial movements and new communities, showing the power of charisms and the freshness of God’s action in the Church. One of them is the Catholic Renewal in the Holy Spirit, which, opening itself to the gifts of the Holy Spirit, carried and carries the gift of renewal of human hearts and the experience of God’s presence. It is still in demand among the laity, therefore its power should enter the bloodstream of the Church so that it can continue to evangelize and change human hearts. The experience of the founders of church movements and its participants is a clear testimony for God-hungry people.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 2; 71-88
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Kościół czy Kościoły?
The Church or the Churches?
Autorzy:: Derdziak, Liubov
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571811.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Kościół
Wspólnoty kościelne
katolicki
lokalny
jedność
różnorodność
wielość
Church
Christian communities
catholic
local
unity
variety
plurality
Opis:: Pan Jezus założył swój Kościół na fundamencie apostołów, a sam jest kamieniem węgielnym. Jednak wskutek podziałów dokonujących się w Jego Mistycznym Ciele pojawiło się wiele Kościołów oraz Wspólnot kościelnych. Odwołując się do pierwszych źródeł, jakimi są dokumenty soborów powszechnych Kościoła katolickiego, autorka niniejszego artykułu podejmuje próbę odnalezienia, w dzisiejszej złożonej sytuacji, Kościoła Chrystusowego. W swoich rozważaniach o Kościele autorka porusza kilka tematów. Najpierw przypomina źródło pojawienia się Kościoła, którym był odwieczny zamysł Boga Ojca, zrealizowany przez naszego Pana Jezusa Chrystusa wypełniającego Jego wolę. Kontynuację swojej misji Pan Jezus zlecił wybranym przez siebie apostołom. Odwołuje się do tradycji dogmatycznej, która zaświadcza o jedyności i katolickości Kościoła założonego przez Jezusa Chrystusa. Przypomina, że od początku katolickość była w tym Kościele, w którym apostoł Piotr został ustanowiony pierwszym spośród wybranych. Natomiast podziały w Mistycznym Ciele Chrystusa pojawiły się wskutek grzechu pychy. Te rany podziałów można zaleczyć jedynie poprzez poddanie się Duchowi Świętemu, który jest Duchem jednoczenia, którego tchnienie najbardziej uwidacznia się w Kościele katolickim, który szczerze szuka jedności w dialogu ekumenicznym z Kościołami odłączonymi. Ukazując jedność w wielości, autorka przypomina, iż Kościoły lokalne nie są niczym innym, jak tylko córkami Kościoła powszechnego, a ich łączność z następcą świętego Piotra poprzez biskupa miejsca zaświadcza o różnorodności w jedności.
Jesus Christ built His Church up upon the foundation of the Apostles. And He is himself as the chief cornerstone. Still, in result of divisions made in His mystical body, there is a lot of Churches and Christian communities. The author of this statement tries to find the Christ’s Church in the complicated situation of today, analysing the first sources – the documents of the Ecumenical Councils of the Catholic Church. In statement author concentrates on a few questions. At the beginning she recalls the Source of Church, the eternal God’s concept. Fulfilled by Jesus Christ, who was obedient to his will. Jesus asked the apostles he’d chosen to continue his mission. Here we recall dogmatic tradition, which tells about the unity and Catholicism of the Chuch created by Jesus. She recollects that from the beginning there was Catholicism in Church, in which Apostle Peter was chosen to be the first among those chosen. Divisions in the Mystical Christ Body appeared as the result of pride. These wounds may be cured only by obedience to the Holy Spirit, who is the Spirit of unity, and whose impact is the most visible in the Catholic Church which sincerely searches for the unity in the ecumenical dialog with disconnected churches. Showing unity in plurality author recalls that local churches are the daughters of General Church, and their unity with the pope through local bishops and shows the variety in unity.
Źródło:: Polonia Sacra; 2016, 20, 2(43); 111-139
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Między rygoryzmem a relatywizmem. Aspekty moralne współczesnych homilii
Between Rigorism and Relativism. Moral Aspects of Contemporary Homilies
Autorzy:: Swędrowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28907102.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: homilia
moralność
wspólnota
jedność
głoszenie słowa Bożego
Church
homily
morality
community
unity
word of God
Opis:: Orędzie Jezusa Chrystusa stoi w centrum nauczania kaznodziejskiego. Cały wymiar moralny w chrześcijaństwie realizuje się w perspektywie osobowej i przybiera praktyczny wymiar w postępowaniu. Religia i moralność pozwala ukazać nowość chrześcijaństwa i miejsce człowieka wobec Boga, wobec siebie i wobec wspólnoty. Na przestrzeni wieków kerygmat pozostaje centrum przepowiadania, a sytuacja życiowa człowieka staje się przestrzenią współpracy z Bożą łaską. Skrajne postawy rygoryzmu i relatywizmu wypływają najczęściej z braku jedności w ludzkich postawach i kulturze. Objawiają się one poprzez moralizowanie i budowanie wniosków oderwanych od rzeczywistości. Drogą rozwoju jest odkrywanie jedności w Bogu i jedności z Bogiem. Kaznodzieja spełnia rolę keryksa i mistagoga i czerpie ze źródeł na wzór ojców Kościoła. Moralne powinności pozostają tak długo odległe od człowieka, jak długo nie nawiązuje on relacji osobowych.
The message of Jesus Christ is at the very heart of homiletic teachings. The entire moral dimension of Christianity becomes personal and assumes a practical dimension in human conduct. Religion and morality show the novelty of Christianity and place human person in a relation to God, to himself and to the community. Over the centuries, the kerygma remains the core of proclamation, and man’s life situation becomes a space of cooperation with God’s grace. Extreme attitudes of rigorism and relativism result most often from the lack of unity in human attitudes and culture. They are characterized by moralizing and drawing conclusions detached from reality. The way of personal development is to discover the unity in God Himself and the with God. The preacher become a kerix and a mystagogue and draws from sources after the example of Church Fathers. Moral obligations remain distant from human being as long as they do not establish personal relationships.
Źródło:: Polonia Sacra; 2021, 25, 4; 63-76
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Mistyczna jedność Kościoła w dziełku Dominus vobiscum św. Piotra Damianiego
The Mystical Unity of the Church in St. Peter Damian’s Short Treatise Dominus Vobiscum
Autorzy:: Królikowski, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20312170.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Eucharystia
Kościół
mistyczna jedność
wielość
modlitwa
chwała Boża
Eucharist
Church
mystical unity
plurality
worship
glory of God
Opis:: Święty Piotr Damiani (1007–1072) w swoim bogatym dorobku teologicznym zostawił także dziełko zatytułowane Dominus vobiscum. Zajmuje się w nim kwestią jedności Kościoła, którą ujmuje w perspektywie eucharystycznej. Pokazuje, a jaki sposób Eucharystia pozwala na odpowiednie rozumienie jedności Kościoła, a także na jej odpowiednie przeżywanie duchowe. Jest to zagadnienie tym ważniejsze, że chodzi w nim o uwypuklenie zbawczego znaczenia jedności Kościoła, która w sposób niejako pierwotny opisuje tajemnicę eklezjalnej wspólnoty. Ważnym elementem wykładu św. Piotra Damianiego jest pokazanie niektórych bardziej szczegółowych, poniekąd fenomenologicznych, aspektów tej jedności, wyrastających z jej koncentracji eucharystycznej, takich jak jedność czci oddawanej Bogu, jedność w modlitwie, jedność w wielości celebracji itd. Wszystkie te aspekty sprawiają, że jedność Kościoła jawi się w swojej głębokiej rzeczywistości oraz wyłania się jasno jej znaczenie duchowe i historyczne.
St. Peter Damian (1007–1072), in his rich theological acheivements, left also a short treatise entitled Dominus vobiscum. In this work he deals with the question of the unity of the Church, which he approaches from an eucharistic perspective. He shows how the Eucharist allows for a proper understanding of the unity of the Church, as well as for its proper spiritual experience. This issue is all the more important since it highlights the salvific meaning of the unity of the Church, which in an original way describes the mystery of ecclesial communion. An important element of St. Peter Damian’s treaties is to show some of the more detailed, somewhat phenomenological, aspects of this unity arising from its eucharistic concentration, such as unity in worship to God, unity in prayer, unity of a multitude of celebrations, etc. All these aspects make the unity of the Church appear in its deep reality and its spiritual and historical significance emerge clearly.
Źródło:: Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 69-87
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:: Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Jak interpretować normy kodeksowe? Prawo kanoniczne wyrazem jedności Kościoła
Autorzy:: Rozkrut, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669263.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Roman Bishop
interpretation
unity
particular law
universal law
principles
Biskup Rzymski
interpretacja
jedność
prawo partykularne
prawo powszechne
zasady
Opis:: It is over a quarter of a century since the promulgation of the postconciliar Code of the Canon Law. The past time is characterized by insignificant revisions of the Code legislation introduced both by John Paul II as well as Benedict XVI. Daily life of the Church provides various information that canons of the Code of John Paul II are incessantly interpreted, mainly by judiciary of the Church as well as practice of the diocesan curias and parish offices; naturally it is necessary here to emphasize the considerable and dominant role in applying law by practice of the Roman Curia. Apart from this, it is essential to add the legislative action of particular diocesan bishops and conferences of bishops, among which the Italian Bishops’ Conference must be predominantly highlighted. Particular legislation issued by postconciliar particular and diocesan synods cannot be omitted; undoubtedly widely understood postconciliar monastic law also remains a specific collection of the canon law. The article discusses the aspect of an eventual possibility of changing the retirement age of the parish priest by a legislator, mainly by pointing out how to interpret the canons of the binding Code properly. This aspect is examined not unilaterally but in relation to two issues, i.e. regarding canonical marriage process and abovementioned matter concerning the eventual possibility of changing the retirement age of the parish priest. This is a short scientific reflection on the subject of interpretation of the norms of the Code, without critical reference to particular judicial as well as administrative and legal practice.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2012, 31, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Duch Święty jako Miłość w De Trinitate św. Augustyna
Autorzy:: Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669327.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Holy Trinity
Holy Spirit
Love
Augustine’s teaching
Pneumatology
Trójca Święta
De Trinitate św. Augustyna
Duch Święty
Dar
Jedność
Miłość
Opis:: This article traces the role of the Holy Spirit throughout Augustine’s De Trinitate. In God the name “Love” (amor) can be taken both with respect to the essence and with respect to a person. Insofar as it is taken with respect to a person, it is a proper name of the Holy Spirit in the same way that “Word” is a proper name of the Son. The Holy Spirit is, in the Holy Trinity, the love of Both, of the Father and of the Son. Augustinian thinking on the relationship of the Trinity can thus be summed up as Lover, Love and Beloved. Elsewhere he uses these terms to describe the relationship, but if the Father is the Father, the Son is the Word of God and the Holy Spirit is both the Gift of God and the Love of God, then the Father is the Lover, the Spirit is Love itself and the Son is the Beloved. In contrast with the dominant Western and Eastern traditions, for Augustine the Holy Spirit comes to be thought of as God in a privileged sense, that is, as the person of the Trinity who is the most proper bearer of certain privileged names of God, most notably Love.
Potrzeba było wielu lat i związanych z nimi uporczywych poszukiwań, aby św. Augustynowi udało się przejść od „nieznanego” Boga do Boga nie tylko umiłowanego, ale i będącego samą Miłością. Jako „Wielki Nieznany” prezentował się bowiem początkującemu kapłanowi z Hippony Duch Święty, a objawiona prawda, że „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8–16), trudna do pogodzenia z podstawową zasadą wiary o Trójcy Świętej, tj. o Bogu jedynym w swej istocie i troistym w Osobach. Problematyka pochodzenia i imienia „Duch Święty” znajduje obszerne omówienie w De Trinitate, i to tam zwłaszcza, w ostatniej księdze biskup Hippony wyjaśnia, z jakich powodów Ducha Świętego nazywamy zwłaszcza Jednością, Miłością i Darem.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wychowanie patriotyczne w duchu jedności – inspiracje Karola Libelta (1807–1875)
Patriotic education in the spirit of unity – inspirations of Karol Libelt (1807– 1875).
Autorzy:: Kubik, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/447814.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: jedność
miłość ojczyzny
narodowość
naród
ojczyzna
poznanie kraju
wychowanie patriotyczne
unity
love of the homeland
nationality
nation
homeland
patriotic education
Opis:: Karol Libelt (1807–1875), katolicki uczony, filozof, publicysta, społecznik, wielki patriota, uczestnik powstania listopadowego odznaczony krzyżem Virtuti Militari, jest autorem unikatowego dzieła O miłości ojczyzny, uznanego za klejnot literatury patriotycznej. W niniejszej rozprawie autor – odwołując się do myśli Karola Libelta – wskazuje na potrzebę miłości ojczyzny w duchu jedności jako główną zasadę w wychowaniu patriotycznym. Wychowanie patriotyczne będzie zatem polegało na umacnianiu więzi (jedności) człowieka ze swoją ojczyzną w wielu wymiarach odpowiadających wyodrębnionym i opisanym składnikom pojęcia „ojczyzna”. Karol Libelt swoimi dziełami i życiem wpisał się do panteonu polskich twórców narodowych, a jego idee pozostają wierne społecznemu nauczaniu Kościoła.
Karol Libelt (1807–1875), catholic scholar, philosopher, journalist, social activist, a great patriot, a participant of the November Uprising awarded the Cross “Military Virtue”, is the author of a unique work About the love to the homeland, considered the jewel of patriotic literature. In the article, author analyzes the concept of the homeland and love of it, where he infers conditions and rules of education for love of country. According to Libelt, homeland consists a number of important factors and with each of them the inhabitant of the country stays in close connectivity – with the land, the people, the laws prevailing in the country, with national characteristics and so on – such that we can find the ontological unity at the level of each of these factors between the man and the homeland. Thus the concept of education for love of the homeland developed by Karol Libelt may be called the principle of unity in patriotic education. Its result of it is not only emotional and exhibiting deficiencies, but also the rational and conscious, so also complete love of the homeland. Karol Libelt by his works and his life entered to the pantheon of Polish national creators, and his ideas stay faithful to the social teaching of the Church.
Źródło:: Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 2(11); 209-219
2080-6604
Pojawia się w:: Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Antydemoniczny charakter sakramentu małżeństwa
Antidemonic character of the sacrament of marriage
Autorzy:: Ficoń, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30148791.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: the sacrament of marriage
marital unity
the relationship between Christ and the Church
Satan
jedność małżeńska
relacja Chrystus – Kościół
sakrament małżeństwa
Szatan
Opis:: Małżeństwo podniesione przez Chrystusa do rangi sakramentu nie tylko jest odpowiedzią Boga na rozłam zapoczątkowany kuszeniem przez diabła w ogrodzie Eden, przywróceniem pierwotnej jedności i nierozerwalności, ale stanowi odzwierciedlenie wewnętrznego życia i miłości Trójcy Świętej, co umożliwia małżonkom życie w postawie całkowitego daru z siebie. Oparty na wierze, nadziei i miłości związek kobiety i mężczyzny uświęcony jest obecnością i stałym towarzyszeniem posłanego przez Ojca i Syna Ducha, dzięki czemu ich codzienne zmagania egzystencjalne i trudności w walce duchowej stają się możliwe do przezwyciężenia. Sakrament małżeństwa, wzorowany na ścisłym związku Chrystusa i Kościoła oraz realizujący to przymierze miłości, stanowi przestrzeń życia, modlitwy i dawania świadectwa o miłości Boga wobec małżonków. Jako taki jest skałą, o którą rozbijają się ataki sił ciemności.
Marriage, elevated by Christ to the rank of a sacrament, is not only God’s response to the split initiated by the devil’s temptation in the Garden of Eden, the restoration of the original unity and indissolubility, but it reflects the inner life and love of the Holy Trinity, which enables spouses to live in an attitude of total self-giving. The relationship of a woman and a man, based on faith, hope and love, is sanctified by the presence and constant accompaniment of the Spirit sent by the Father and Son, thanks to which their daily existential hardships and difficulties in spiritual struggle become possible to overcome. The sacrament of marriage, modelled on the close relationship between Christ and the Church and implementing this covenant of love, is a space for life, prayer and witness to God's love for spouses. As such, it is a rock against which the attacks of powers of darkness crash.
Źródło:: Analecta Cracoviensia; 2022, 54; 5-44
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:: Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: The Popes and the Idea of European Unity
Papieże i idea jedności europejskiej
Autorzy:: Hrabovec, Emília
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142929.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: John XXIII
Paul VI
John Paul II
Benedict XVI
Christian civilisation
European unity
Jan XXIII
Paweł VI
Jan Paweł II
Benedykt XVI
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska
Opis:: Podczas gdy Pius XII był prawie egzystencjalnie związany z ideą europejską i obroną przed antychrześcijańskimi ideologiami, jego dwóch następców próbowało otworzyć „zachodnioeuropejską cytadelę” dialogu ze światem zewnętrznym. Jan Paweł II, zamiast iść na kompromis w sprawie sekularyzmu i marksizmu, zapoczątkował nową ewangelizację, ale zachował fundamentalny europejski optymizm. Benedykt XVI, wręcz przeciwnie, nie wahał się przyznać, że nawet kultura europejska, przekształcona w laicystyczną utopię, która zastępuje Boga wolą człowieka, może zaniknąć.
While Pius XII was almost existentially bound up with European thought and with the defence against anti-Christian ideologies, his two successors initiated a tentative of opening of the “Western European citadel” towards a dialogue with the outer world. John Paul II relaunched a new evangelisation instead of compromises with secularism and Marxism, but maintained a fundamental European optimism, whereas Benedict XVI did not hesitate to admit that the European culture, transformed into a laicist utopia which substitutes God by the obstinate self-will of man, could disappear, too.
Źródło:: Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 119-135
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Jedność" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język