Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Calced Carmelites" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The history of the foundation of the Calced Carmelite Church in Wola Gułowska
Dzieje fundacji kościoła karmelitów trzewiczkowych w Woli Gułowskiej
Autorzy:
Rolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560565.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Calced Carmelites
Wola Gułowska
Krasiński family
karmelici trzewiczkowi
Krasińscy
Opis:
In 1633, Ludwik Krasiński († after 1644) was given a consent by Bishop Jan Albert Waza to establish a Calced Carmelite monastery on Krasiński’s property in Wola Gułowska. The foundation of the Carmelite congregation, far from much frequented trails, was in line with eremitic ideas and spirituality of the order. The Wola Gułowska monastery became a second largest (after Krakow) Carmelite monastery in terms of the number of monks. The monastery in Wola Gułowska had a formative character, with the novitiate and philosophical studies. In the 17th century the church became an important Marian sanctuary, as it possessed a much venerated painting of the Virgin Mary with the baby Jesus dating back to the early 15th, late 16th century. The construction of the church, commenced in 1659, took considerable funds. Not only was it supported by the Krasiński family, but also by many representatives of aristocratic families, local landlords and priests, such as canons Michał Krassowski and Mikołaj Firlej. The three-nave basilica church was being built for over 100 years and in several stages. It was the funds gathered in the 18th century that allowed the builders to complete the two-tower partitioned facade in the years 1770–1780. In the middle of the 18th century, the altars were made in the church by monastic sculptors Grzegorz Kaczyrek and Izydor Mastalski. The seventeenth-century designers of the church or of its eighteenth century façade still remain unknown.
W roku 1633 Ludwik Krasiński († po 1644) uzyskał zgodę biskupa krakowskiego Jana Alberta Wazy na założenie w miejscowości Wola Gułowska, której był właścicielem, klasztoru karmelitów trzewiczkowych. Fundacja konwentu karmelitów z dala od uczęszczanych szlaków komunikacyjnych nawiązywała do idei i pustelniczej duchowości zakonu. Konwent w Woli Gułowskiej stał się drugim po Krakowie pod względem liczebności zakonników klasztorem karmelitańskim. Klasztor w Woli Gułowskiej miał charakter formacyjny z nowicjatem i studiami filozoficznymi. Kościół w XVII wieku stał się ważnym sanktuarium maryjnym z otoczonym kultem obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem datowanym na przełom XV i XV wieku. Budowa kościoła rozpoczęta około roku 1659 wymagała ogromnych funduszy. Budowę wspomagali nie tylko Krasińscy, ale i wielu przedstawicieli rodów, właścicieli okolicznych dóbr oraz osoby duchowne, jak kanonicy Michał Krassowski i Mikołaj Firlej. Bazylikowy, trójnawowy kościół był wznoszony przez ponad 100 lat w kilku etapach. Dopiero zgromadzone w XVIII wieku fundusze pozwoliły na ukończenie parawanowej, rokokowej, dwuwieżowej fasady w latach 1770–1780. W połowie XVIII wieku we wnętrzu kościoła wzniesiono ołtarze wykonane przez zakonnych rzeźbiarzy Grzegorza Kaczyrek i Izydora Mastalskiego. Nieznani są natomiast siedemnastowieczni projektanci kościoła ani jego osiemnastowiecznej fasady.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 377-398
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artistic foundations of the Carmelite Order in Silesia in early modern times. Selected issues
Fundacje artystyczne dla śląskich karmelitów w okresie nowożytnym – wybrane zagadnienia
Autorzy:
Galewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560287.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
karmelici trzewiczkowi
architektura barokowa na Śląsku
kontrreformacja
Johann Adam de Garnier
Calced Carmelites
Silesian Baroque architecture
counterreformation
Opis:
Zakon NMP z Góry Karmel pojawił się na Śląsku pod koniec XIV wieku, kiedy to powstał jedyny tutejszy klasztor w Strzegomiu, zlikwidowany jednak w okresie reformacji. Dopiero po zakończeniu wojny trzydziestoletniej udało się go odzyskać oraz założyć trzy nowe placówki: w Głębowicach, Wołowie i Kożuchowie. Kluczową rolę w ich powstaniu odegrał baron Johann Adam de Garnier, pochodzący z Alzacji pułkownik wojsk cesarskich, właściciel dóbr w Głębowicach. Dwa pierwsze ośrodki to okazałe założenia barokowe, o bogato wyposażonych świątyniach. Natomiast ostatni z wymienionych to średniowieczny zamek, przekazany zakonnikom pod koniec XVII wieku i zaadoptowany na klasztor, co stanowi obok należącego do jezuitów Otynia jedyny tego rodzaju przypadek na Śląsku. Artykuł przedstawia dorobek artystyczny śląskich karmelitów w oparciu o dotychczasowy stan badań oraz podkreśla rolę fundatora. Jest również próbą ocenienia wkładu zakonu w rozwój kultury i sztuki barokowej na Śląsku, który ze względu na niewielką liczbę klasztorów, zwłaszcza w porównaniu z sąsiednimi obszarami Rzeczypospolitej, jest skromny. Tekst akcentuje także nieobecność na tym obszarze zreformowanej gałęzi zgromadzenia, czyli karmelitów bosych. Chociaż dorobek zakonu trudno porównać z imponującą spuścizną cystersów czy jezuitów, którzy zdominowali sferę religijną i artystyczną potrydenckiego Kościoła katolickiego na Śląsku, niemniej zasługuje on na zainteresowanie badaczy różnych dziedzin kultury i sztuki.
The Order of The Brothers of The Most Blessed Virgin Mary of Mount Carmel arrived in Silesia late in the 14th century, when its first monastery was established in Strzegom. It was however liquidated during the Reformation. Only after the end of the Thirty Years’ War was it successfully regained, and three new locations were opened in Głębowice, Wołów, and Kożuchów. Baron Johann Adam de Garnier, a colonel of the imperial army hailing from Alsace, owner of the estate in Głębowice, played a major role in their design and development. The first two centres are impressive Baroque projects with lavishly furnished churches, while the third is a mediaeval castle entrusted to the monks late in the 17th century and adapted into a monastery, which, besides the Jesuit Otyń, is considered a singularity in Silesia. The essay presents the artistic achievement of Silesian Carmelites based on the state-of-the-art research and emphasises the role of the founder. It is also an attempt at assessing the contribution of the Order to the development of Baroque culture and art in Silesia, which is modest, especially when compared to the neighbouring regions of the Commonwealth of Poland–Lithuania. It also emphasised the absence of the reformed branch of the Order, that is the Discalced Carmelites, in the area. Although the achievements of the Carmelites would be difficult to compare with the impressive heritage of Cistercians and Jesuits who dominated the religious and artistic realm of post-Tridentine Catholic Church in Silesia, it nonetheless merits the interest of researchers in various fields of culture and art.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 109-128
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies