Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cardinal" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Letter by His Eminence, Kazimierz Cardinal Nycz, Metropolitan Archbishop of Warsaw
    Autorzy:
    Nycz, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668443.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2012, 2, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Faith According to Cardinal Joseph Ratzinger
    Autorzy:
    Zyzak, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668596.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Faith
    Ratzinger
    Bible
    history
    communion
    reason
    truth
    Church
    Opis:
    The subject of this article is faith according to Cardinal Joseph Ratzinger, the present Pope Benedict XVI. At the beginning the author presents the Cardinal’s diagnosis of the state of faith in the contemporary world. Joseph Ratzinger shows both positive and negative features of this state. After having presented the sociological aspect, the author deals with the essence of the faith according to Ratzinger. The further analysis concern the sacramental dimension of the Christian faith. Because the real faith is necessarily the faith of the Church, the article also indicates its communion dimension. The author additionally discusses a very important topic concerning the relation of faith to reason and truth. At the end of the article the reader can find the teaching of Cardinal about the relation between faith and history.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transcendencja osoby ludzkiej w refleksji filozoficznej kardynała Karola Wojtyły
    The transcendence of the human person in the philosophical reflection of cardinal Karol Wojtyla
    Autorzy:
    Sroczyński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571305.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    transcendencja
    osoba ludzka
    fenomenologia
    kardynał Karol Wojtyła
    transcendence
    the human person
    phenomenology
    cardinal Karol Wojtyla
    Opis:
    In the article the concept of the transcendence of the human person worked out by cardinal Karol Wojtyla is presented. The supremacy of human activity over activity of other beings is expressed in it. It manifests itself, according to Karol Wojtyla, in performing free, spiritual cognitive and appetitive acts. The description of transcendence accentuates the phenomenology of the human act as a cognitive and volitional act. The ultimate internal rationality of the person’s transcendence is, according to Wojtyla, their spirituality.
    Artykuł przedstawia koncepcje transcendencji osoby wypracowaną przez Karola Wojtyłę. Wyraża się w niej wyższość ludzkiego działania nad aktywnością innych istot. Według Wojtyły przejawia się ona w spełnianiu wolnych duchowych aktów poznawczych i pożądawczych. Opis transcendencji akcentuje fenomenologię czynu ludzkiego jako czynu poznawczego i wolitywnego. Ostateczną, wewnętrzną racją transcendencji osoby według Wojtyły jest jej duchowość.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 87-101
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Honoris Causa Doctorate for John Paul II from Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw on 15 December 2001
    Autorzy:
    Bartnicki, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668559.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2019, 9, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzyka podczas papieskich pielgrzymek w archidiecezji krakowskiej (1979–2006)
    Autorzy:
    Tyrała, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668953.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Church music
    Pope John Paul II
    Pope Benedict XVI
    orchestra
    choir
    composers
    conductors
    Marian Machura
    Irena Pfeiffer
    Rev. Jacek Żurek
    Wiesław Delimat
    Cardinal Franciszek Macharski
    Cardinal Stanisław Dziwisz
    muzyka kościelna
    papież Jan Paweł II
    papież Benedykt XVI
    orkiestra
    chór
    kopozycje
    dyrygenci
    Opis:
    During all papal pilgrimages – of John Paul II and of Benedict XVI  to the Cracow Archdiocese -  people responsible for liturgical music of these events were invariably aware – as it is proved in this paper – that the role of music was to serve liturgy, to lead the prayers of God’s people congregated before the Pope. Therefore, they seemed to fulfill all the Church prescripts on sacred music specifying that by the union of voices, minds are more easily raised to heavenly things by the beauty of the sacred rites, and the whole celebration more clearly prefigures that heavenly liturgy which is enacted in the holy city of Jerusalem (MS 5). It is then significant to emphasise a great concern given to liturgical music  during the mentioned events. Papal pilgrimages were an inspiration to create new compositions, some of them of immense and considerable value, e.g.: Beatus Vir by Henryk Mikołaj Górecki, Hymn uwielbienia [Hymn of Adoration]by Juliusz Łuciuk or Tu es Petrus by Henryk Jan Botor. Amongst the other - lesser, yet not less important compositions, were invocations to the Blessed and the Saints, composed mostly by Irena Pffeifer and Marian Machura, or the chants composed to the texts of Marek Skwarnicki. There were also new thoughts and ideas, e.g. of Piotr Pałka. The new compositions invariably enriched and ornamented papal liturgies, being even introduced into the canon of liturgical chants of the Church. It should be mentioned here that these compositions also complied with the prescriptions of the Church in this matter: Composers, filled with the Christian spirit, should feel that their vocation is to cultivate sacred music and increase its store of treasures.Let them produce compositions which have the qualities proper to genuine sacred music, not confining themselves to works which can be sung only by large choirs, but providing also for the needs of small choirs and for the active participation of the entire assembly of the faithful. (SC 121) Another conclusion which might be drawn from this paper is the utmost care with which choirs and orchestras were selected for the events. It should be noted that the choirs and orchestras invited to papal liturgies in Cracow and in the Cracow Archdiocese  were always of highest standard, the choirs daily active in the parish churches of Cracow and the Archdiocese. Amongst them are:  The Choir and Orchestra of the Cracow Philharmonic, the Choir of the Polish Radio of Cracow, choir Psalmodia of the John Paul II University in Cracow, the Organum academic choir, the Mariański Choir from the NMP Lourdes Parish Church in Cracow, Schola Cantorum Cracoviensis from the Collegiate Church of St.Ann, the Cathedral Choir and the Cecilian Choir, Dominanta Choir from the University of Economics, as well as many other music groups, also those already mentioned. The liturgies were accompanied by brass, symphonic and chamber orchestras, as well as by youth bands. Also here it seems appropriate to quote the relevant document with the fully complied precept: during the liturgy of the Holy Mass it is prescribed to perform the old and the new polyphonic music in Latin and in the Polish language, however, in  such a manner so as not to exclude the faithful from participation in singing. The polyphonic music, especially this composed  by the old masters, is regarded by the Church as inestimable treasure and cultural heritage (IEP 18). In the music setting for papal pilgrimages an equally vital element was the sound of pipe organ whose role was to make the celebrations of the holy rites more beautiful, grand and also fruitful. The organ players of the events in question were the most renowned Cracow organists: Michał Woźny, Marian Machura, Mieczysław Tuleja, Witold Zalewski, Wiesław Delimat, Krzysztof Michałek, Henryk Jan Botor, Jan Rybarski and many others. It could not be otherwise as the Vatican Constitution on Liturgy clearly specifies that: In the Latin Church the pipe organ is to be held in high esteem, for it is the traditional musical instrument which adds a wonderful splendor to the Church's ceremonies and powerfully lifts up man's mind to God and to higher things (SC 120). And although the pipe organs were only played in churches and at the Cracow Bishop Chapel, the masters of the organ also in the so called field conditions of papal pilgrimages used their master skills to glorify God and serve to the congregated faithful. Finally, the chants sung by the congregated people should be brought upon. These chants were first collected in song books available for pilgrimages. Each liturgy was arranged in such a way so that the faithful could participate, not remain mere listeners. The chants were adjusted to the order of the Mass Service, carefully selected from those well known to enable the congregated people to participate most actively in prayers. It was entailed by the post Vatican II way of thinking: One cannot find anything more religious and more joyful in sacred celebrations than a whole congregation expressing its faith and devotion in song. Therefore the active participation of the whole people, which is shown in singing, is to be carefully promoted as follows (MS 16). In the whole presentation of liturgical music during papal pilgrimages to the Cracow Archdiocese, a very important thing is to focus on a great care for quality, beauty and the prayer-like character of it. Perhaps it was noticed indeed by Pope Benedict XVI himself, when upon finishing the Mass Service on the Cracow Błonia Fields in 2006, he commented that liturgy was beautiful and liturgical music as well. Could there be any better words of esteem for those who had arranged it? It goes without saying that all people who prepared scholas, choirs, supervised and trained instrumental bands, orchestras, who played the organ, who conducted common singing, composed and wrote music notes during all papal pilgrimages deserve highest praise and particular gratefulness. Many years have passed since 1979, some of those people are no longer living, some are long retired, the others are still active in the matters of Church music of the Cracow Archdiocese. They all deserve recognition. This monograph is to commemorate all those people and their immense work. We thank God for them; may He be praised in all their music created for the benefit of papal pilgrimages in the Cracow Archdiocese. Let us finish with probably the most relevant citation from St. Luke: We are unworthy servants;we have only done what was our duty. (Luke 17:10).
    Podczas wszystkich pielgrzymek papieży – Jana Pawła II i Benedykta XVI – w archidiecezji krakowskiej przygotowującym muzykę liturgiczną towarzyszyła zawsze świadomość – jak można było się przekonać z niniejszego artykułu – iż ma ona służyć pięknu liturgii i prowadzić serdeczną modlitwę ludu wiernego zebranego pod przewodnictwem papieża. Było to naturalnie zgodne z dokumentami Kościoła na temat muzyki kościelnej, które podkreślają, że „dzięki zjednoczeniu w śpiewie pogłębia się jedność serc, okazałość świętych obrzędów ułatwia wznoszenie myśli ku niebu, a całość odprawianych obrzędów jest obrazem i zapowiedzią tego, co dokonuje się w świętym mieście Jeruzalem” (MS 5). Nie bez znaczenia więc jest podkreślenie tego, jak bardzo troska ta była żywo obecna. Powstawały nowe kompozycje. Niejednokrotnie wielkie i wspaniałe jak Beatus Vir Henryka Mikołaja Góreckiego, Hymn uwielbienia Juliusza Łuciuka, Tu es Petrus Henryka Jana Botora. Na papieskie celebry tworzono też kompozycje mniejsze, ale równie ważne, takie jak  na przykład inwokacje do błogosławionych i świętych, najczęściej komponowane przez Irenę Pffeifer i Mariana Machurę, ale także pieśni do tekstów Marka Skwarnickiego. Nie brakło też nowej myśli muzycznej reprezentowanej przez Piotra Pałkę. Kompozycje nowe zawsze ubogacały i ozdabiały liturgie papieskie i – co więcej – w ten sposób często wchodziły do kanonu śpiewów liturgicznych Kościoła. I znów, odwołując się do słów dokumentów Kościoła, można śmiało powiedzieć, iż zrealizowały się w tym wypadku owe zalecania: "niechaj przejęci duchem chrześcijańskim muzycy wiedzą, że są powołani do pielęgnowania muzyki sakralnej i powiększania jej skarbca. Niech tworzą melodie, które posiadałby cechy prawdziwej muzyki kościelnej i nadawałby się nie tylko dla większych zespołów śpiewaczych, lecz także dla mniejszych chórów i przyczyniałyby się do czynnego uczestnictwa całego zgromadzenia wiernych" (KL 121).Kolejnym ważnym wnioskiem z niniejszego opracowania jest szczególnie widoczna dbałość o właściwie miejsce dla śpiewu chóru i orkiestry. Nie bez znaczenia jest fakt, iż do papieskich liturgii w Krakowie i archidiecezji zapraszane były zawsze zespoły wielkiej klasy i chóry na co dzień działające w kościołach parafialnych Krakowa i archidiecezji. Trzeba więc tutaj wszystkie te zespoły raz jeszcze przywołać. A były to: Chór i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Chór Polskiego Radia w Krakowie, Capella Cracovienis z madrygalistami, Chór i Orkiestra Akademii Muzycznej w Krakowie, Chór Psalmodia Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Chór Akademicki „Organum”, Chór Mariański z parafii NMP z Lourdes w Krakowie, Schola Cantorum Cracoviensis z kolegiaty św. Anny, chór katedralny i Chór Cecyliański, Chór Dominanta Uniwersytetu Ekonomicznego i wiele innych zespołów, których nazwy już wcześniej zostały w tym opracowaniu przywołane. Liturgie odbywały się z obecnością orkiestr dętych, symfonicznych, kameralnych i zespołów młodzieżowych. Wydaje się, że i tutaj należy przypomnieć dokument potwierdzający słuszność takiego kształtu muzycznych pielgrzymek. Prawodawca kościelny przypomina bowiem:"podczas liturgii mszy świętej zaleca się wykonywanie polifonii dawnej i nowszej w języku łacińskim i polskim, tak jednak, by nie wyłączać wiernych całkowicie z udziału w śpiewie. Muzykę wielogłosową, szczególnie dawnych mistrzów, Kościół zawsze uważał za nieoceniony skarbiec i dobro kultury" (IEP 18).Istotny był także podczas papieskich liturgii w archidiecezji krakowskiej dźwięk organów, który zawsze miał na celu sprawić, by celebracja świętych obrzędów była piękna, dostojna i owocna zarazem. Organistami podczas tych uroczystych chwil życia Kościoła w Krakowie byli najwybitniejsi mistrzowie tego królewskiego instrumentu: Michał Woźny, Marian Machura, Mieczysław Tuleja, Witold Zalewski, Wiesław Delimat, Krzysztof Michałek, Henryk Jan Botor, Jan Rybarski, a także wielu innych. Nie mogło też być inaczej skoro konstytucja o liturgii określa jednoznacznie, że „w Kościele łacińskim należy mieć w wielkim poszanowaniu organy piszczałkowe jako tradycyjny instrument muzyczny, którego brzmienie ceremoniom kościelnym dodaje majestatu, a umysły wiernych porywa do Boga i spraw niebieskich” (KL 120). I choć organy piszczałkowe wykorzystano podczas pielgrzymek tylko w kościołach oraz w kaplicy biskupa krakowskiego, to jednak wprawna ręka mistrza za każdym razem – także w polowych warunkach, w których odbywały się liturgie papieskie – muzyką organową oddawała chwałę Bogu i służyła modlitwie wiernych.Jeszcze słowo warto dodać w związku z przywoływanymi śpiewami wiernych podczas papieskich celebracji. Wcześniej wszystkie te pieśni były drukowane w śpiewnikach dostępnych dla uczestników celebracji papieskich. Każda liturgia była tak przygotowana, by wierni nie czuli się jedynie słuchaczami. Pieśni i części stałe liturgii były dostosowane do formularza mszalnego.  Wybierano jednocześnie pieśni najbardziej znane, by w ten sposób wierni czynnie i pełny sposób uczestniczyli w liturgii. Takie przygotowanie muzyki liturgicznej wynikało z soborowego myślenia, że „nie ma nic podnioślejszego i milszego w nabożeństwach liturgicznych nad zgromadzenie wiernych, które wspólnie w pieśni wyraża swoją wiarę i pobożność” (MS 16).W całym więc przedstawieniu muzyki liturgicznej podczas pielgrzymek papieskich w archidiecezji krakowskiej bardzo wyraźnie dostrzec można wielką troskę o jakość, piękno i modlitewny jej charakter. To być może dlatego papież Benedykt XVI po zakończonej liturgii na krakowskich Błoniach w 2006 roku miał powiedzieć „ta liturgia była piękna, bo piękna była muzyka podczas niej”. Czyż mogą być większe słowa uznania dla tych, którzy przygotowywali jej kształt?Jest więc pewne, że wszystkim, którzy prowadzili schole i chóry, ćwiczyli zespoły instrumentalne, orkiestry, grali na organach, prowadzili wspólny śpiew, komponowali i pisali nuty dla zespołów muzycznych papieskich pielgrzymek, należy się wielka wdzięczność. Od 1979 roku minęło wiele lat, niektórych ludzi, którzy tworzyli muzykę, już nie ma wśród żyjących, inni są na zasłużonej emeryturze, pozostali jeszcze dbają o sprawę muzyki archidiecezji krakowskiej. Im wszystkim należą się wielka wdzięczność i uznanie. To wspomnienie ma być takim właśnie przypomnieniem tych osób i ich wielkiej pracy. Bogu niech będą dzięki za wszystko i niech będzie On uwielbiony w tym, czego muzycy archidiecezji krakowskiej dokonali podczas papieskich pielgrzymek. I pewnie słuszne będzie przypomnienie na koniec, że „sługami nieużytecznymi jesteśmy, wykonaliśmy tylko to, co powinniśmy wykonać” (Łk 17, 10).
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2016, 14
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reflections on the Report on the Holy See’s Institutional Knowledge and Decision-Making Related to Former Cardinal Theodore McCarrick. Credits and Doubts
    Autorzy:
    Bortkiewicz, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11383755.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Opis:
    “Woe! It is so shameful to even speak about it. The cancer of sodomite unchastity spreads throughout the clergy,” cries Peter Damiani at the beginning of his letter-treatise written circa 1051 A.D. The author of “Liber Gomorrhianus” points out that he knows the problem well as it concerns the milieus he is familiar with, or with which he corresponds. Without a doubt, Damiani observed such sinful behavior in his own monastery and hermitage. Therefore, he could define and characterize such pathologies among the clergy. He also rebuked Church authorities for considering the removal of a sinner from the priesthood only in the case of anal intercourse, while tolerating other sodomite behavior. Damiani enumerates types of conduct that breach the natural law as only man’s attraction to a woman is natural. He also criticizes certain provisions of the canon law as, according to him, they meant excusing the sins of sodomy.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 1; 75-94
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maryjna droga kardynała Stefana Wyszyńskiego
    Autorzy:
    Wyszomirski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669205.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    cardinal Stefan Wyszyński
    mariology
    Marian devotion of cardinal Wyszyński
    total consecration to Mary
    holy slavery
    history of Polish Church
    Mary Mother of the Church
    consecration of the world to Mary Mother of the Church
    kard. Stefan Wyszyński
    mariologia
    maryjność kard. Wyszyńskiego
    całkowite ofiarowanie się Maryi
    święte niewolnictwo
    historia Kościoła polskiego
    Maryja Matka Kościoła
    zawierzenie świata Maryi Matce Kościoła
    Opis:
    Cardinal Stefan Wyszyński played very important role in the modern history of Poland, specially during the time of communist totalitarian regime. He was considered by many people as spiritual leader of Polish nation. It was thanks to him that catholic Church in Poland resisted against the atheistic pressure of the communist governments. The article examines the role of his Marian devotion in these difficult attempts. His relation with Virgin Mary reached the culmination point during his imprisonment, when he made the act of total consecration to Mary, according to the writings of saint Louis-Marie Grignion de Montfort, to save the Church in Poland and spirit of the nation. His pastoral programs which arised as its consequence had the decisive role to maintain the faith in Polish nation and had the influence on the universal Church.
    Kard. Stefan Wyszyński odegrał bardzo ważną rolę we współczesnej historii Polski, a szczególnie w czasie trwania komunizmu. Uważany był przez wielu za duchowego przywódcę narodu. Dzięki niemu Kościół katolicki w Polsce oparł się naciskom ze strony komunistycznego aparatu państwa. Artykuł ten analizuje rolę jego pobożności maryjnej w tych trudnych zmaganiach. Kulminacyjnym momentem na maryjnej drodze kard. Wyszyńskiego było złożenie aktu całkowitego ofiarowania się Maryi w duchu św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, co uczynił podczas swojego uwięzienia w intencji ocalenia Kościoła w Polsce i ducha narodu. Programy duszpasterskie, które powstały jako owoc tego aktu, odegrały decydującą rolę w podtrzymaniu wiary w narodzie polskim oraz wpłynęły na Kościół powszechny.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2015, 34, 1
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    RESOLUTION OF THE SENATE OF THE REPUBLIC OF POLAND of 28 September 2018 on the 40th anniversary of Cardinal Karol Wojtyła’s election as Pope John Paul II
    Autorzy:
    Karczewski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668551.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2019, 9, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka statutu Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
    Autorzy:
    Dyduch, Jan M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669625.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Cardinal Zenon Grocholewski
    canon law
    Catholic Church
    Congregation for Catholic Education
    John Paul II
    the Pontifical University of John Paul II in Cracow
    statute
    Opis:
    Foundation of the Pontifical University of John Paul II on 19 June 2009 required a new statute. It was adopted by the university senate on 23 February 2009 and handed over to Cardinal Zenon Grocholewski, the prefect of the Congregation for Catholic Education, on 26 May 2009. After entering the observations of the congregation by the Pontifical University of John Paul II in Cracow, it was approved by the congregation on 2 May 2010. The statute regulates the activity of the entire academic community and its individual faculties. It emphasizes evangelisation tasks of the university, its independence and autonomy to the civil authorities and compatibility of the canonical norms and the regulations of state for the universities.
    Foundation of the Pontifical University of John Paul II on 19 June 2009 required a new statute. It was adopted by the university senate on 23 February 2009 and handed over to Cardinal Zenon Grocholewski, the prefect of the Congregation for Catholic Education, on 26 May 2009. After entering the observations of the congregation by the Pontifical University of John Paul II in Cracow, it was approved by the congregation on 2 May 2010. The statute regulates the activity of the entire academic community and its individual faculties. It emphasizes evangelisation tasks of the university, its independence and autonomy to the civil authorities and compatibility of the canonical norms and the regulations of state for the universities.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2012, 44
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cardinal Adam Kozłowiecki SJ (1911 - 2007) the first Metropolitan Archbishop of Lusaka
    Kardynał Adam Kozłowiecki SJ – pierwszy arcybiskup metropolita Lusaki
    Autorzy:
    Augustynek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560402.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    World War II
    Dachau
    Jesuits
    Lusaka
    Northern Rodesia
    Zambia
    II wojna światowa
    Jezuici
    Rodezja Północna
    Opis:
    Cardinal Adam Kozłowiecki died in 2007 and was buried in Lusaka. He was a prominent figure in the history of the African Church, especially in Zambia. He lived to the age of 96, having spent more than 60 years working for the Jesuit missions in Northern Rhodesia, later Zambia. This paper will discuss the various stages of the cardinal’s life: his origins, childhood, early upbringing at home under the supervision of his parents. Then we will look at his education in the renowned schools of the Second Republic, his joining the Society of Jesus and his desire to become a Jesuit educator of youth; next, World War II, his arrest and five-year ordeal as a prisoner in German concentration camps; and after that, his trip to Africa where his work with the local people was apparently extremely difficult, but fruitful. We will then examine the gradual development of the mission and the formation of the church administration that took place in Zambia. All these efforts resulted in Kozłowiecki’s appointment as apostolic administrator and apostolic vicar. Later, the Holy See created a new metropolitan see in Lusaka and Adam Kozłowiecki was appointed the first metropolitan archbishop of that city. We will review his participation in the Second Vatican Council, his becoming the first president of the Episcopal Conference of Zambia, his activity as a member of the Congregation for the Evangelization of Peoples and as director of the Pontifical Mission Societies in Zambia. In 1998, he was the first Polish Jesuit to receive a cardinal's hat. In this paper we will focus on Cardinal Adam Kozłowiecki’s life, mostly on the unexpected turn of events which led him to Africa. The author will investigate and try to determine which of them were most significant in the life of the Cardinal and how they affected the growth of the Zambian Church and the missions run by the Jesuits in that part of Africa.
    Kardynał Adam Kozłowiecki zmarł w 2007 roku i został pochowany w Lusace. Był znaczącą postacią w historii Kościoła afrykańskiego, a w szczególności zambijskiego. Dożył 96 lat, z czego ponad 60 spędził pracując na jezuickich misjach w Rodezji Północnej – późniejszej Zambii. Pochodzenie, dzieciństwo, wczesna edukacja w domu pod okiem rodziców i w renomowanych szkołach II RP. Wstąpienie w szeregi Towarzystwa Jezusowego i pragnienie zostania jezuickim wychowawcą młodzieży. II wojną światowa i aresztowanie. Pięcioletnia niewola i gehenna w niemieckich obozach koncentracyjnych i późniejszy wyjazd do Afryki. Ciężka, efektywna i owocna praca wśród tamtejszej ludności. Wraz z nimi stopniowy rozwój misji, kształtowanie się administracji kościelnej na tych terenach, z czym równolegle szły nominacje kardynała Adama Kozłowieckiego na: administratora apostolskiego, wikariusza apostolskiego, w końcu utworzenie metropolii w Lusace, i nominacja na metropolitę i tytuł arcybiskupa. Udział w Soborze Watykańskim II, objęcie stanowiska pierwszego przewodniczącego Konferencji Episkopatu Zambii, działalność jako członek Kongregacji Ewangelizacji Narodów oraz kierownictwo nad Papieskimi Dziełami Misyjnymi w Zambii. W końcu w 1998 roku otrzymanie kapelusza kardynalskiego jako pierwszy polski jezuita. W referacie omówione zostaną poszczególne etapy życia kardynała, a wraz z nimi nieoczekiwane zwroty, jakie zaprowadziły go aż do Afryki. Autor starał się będzie odpowiedzieć na pytanie, ile ich było, jakie miały znaczenie, które były najważniejsze w życiu kardynała i jak wpływały na życie Kościoła zambijskiego oraz misji, jakie na terenie Zambii prowadzili jezuici.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 11-35
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Krakow church and Bl. Bernardyna Jabłońska in the years 1896–1940
    Kościół krakowski a bł. Bernardyna Jabłońska w latach 1896–1940
    Autorzy:
    Urban, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560561.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Bl. Bernardina Jabłońska
    brother Albert Chmielowski
    Albertines
    mercy
    Krakow
    Cardinal Adam Sapieha
    bł. Bernardyna Jabłońska
    brat Albert Chmielowski
    Albertyni
    miłosierdzie
    Kraków
    kardynał Adam Sapieha
    Opis:
    100 years ago died St. Brother Albert Chmielowski. 75 years ago died Bl. Sister Bernardina Jabłońska. We are thus commemorating two important anniversaries. They are important for the Albertine family, for Albertine Brothers and Sisters; they are significant for the history of mercy. Krakow was the place where the Blessed used to work; the city that is particularly entitled to commemorate them. St. Brother Albert died during the First World War (1916), Mother Bernardina at the beginning of the Second World War (1940). The article discussed the life and work of Mother Bernardina Jabłońska in Krakow from the perspective of Krakow Prince-Bishop Adam Stefan Sapieha, his collaborators, as well as secular clergy and regular clergy. Bernardina arrived in Krakow in 1896 as an 18-year old candidate for monastic life. Six years later, in 1902, 24-year old Bernardina became Superior General of the Albertine Sisters and in this role she continued to perform her duties until her death. The article opens with a sentence saying that “the entire Krakow” walked behind Mother Bernardina’s coffin at her funeral in 1940. The author attempts to make it clear who followed Bernardina’s coffin, who felt connected with her, who by the death of Bl. Mother Bernardina became part of the Albertine works of mercy. After St. Brother Albert’s death, Mother Bernardina took a number of decisions, e.g. sought to obtain a decree to approve the Albertine order as a monastic congregation in diocesan law, which was granted in 1926, decisions in matters of monastic formation, decision on the relocation of the order’s Main House from Kazimierz to Czerwony Prądnik, or on setting up further shelters in Poland. The establishments were open to everyone, regardless of age, religion or nationality. The author attempted to present at least selected signs of cooperation between the clergy (particularly Krakow clergy) and Mother Bernardina in her outstanding work.
    100 lat temu umarł św. Brat Albert Chmielowski. 75 lat temu umarła bł. Siostra Bernardyna Jabłońska. Obchodzimy więc dwa ważne jubileusze, dwie ważne rocznice. Są one ważne dla rodziny albertyńskiej, dla albertynów i albertynek, są ważne dla dziejów miłosierdzia. Miejscem ich pracy i działalności był przede wszystkim Kraków, który ma szczególny tytuł do pamięci. Święty Brat Albert umarł w trakcie I wojny światowej (1916), Matka Bernardyna na początku II wojny światowej (1940). Artykuł podejmuje temat życia i działalności Matki Bernardyny Jabłońskiej w Krakowie z punktu widzenia metropolity krakowskiego Adama Stefana Sapiehy, jego współpracowników oraz duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego. Do Krakowa przybyła w roku 1896 jako 18-letnia kandydatka do życia zakonnego. Sześć lat później, w 1902 roku, jako 24-latka została przełożoną generalną sióstr albertynek i jako siostra starsza pełniła swoje obowiązki nieprzerwanie aż do śmierci. Artykuł rozpoczyna zdanie, że na pogrzebie Matki Bernardyny w 1940 roku za jej trumną “szedł cały Kraków”. Autor próbuje wyjaśnić, kto był w orszaku Matki Bernardyny, kto się czuł z nią związany, kto przez bł. Matkę Bernardynę związał się z albertyńskimi dziełami miłosierdzia. Po śmierci św. Brata Alberta Matka Bernardyna podjęła szereg decyzji, m.in. starania o dekret zatwierdzający albertynki jako zgromadzenie zakonne na prawie diecezjalnym, który uzyskała w 1926 roku, decyzje w kwestiach formacji zakonnej, decyzję o przeniesieniu domu generalnego z krakowskiego Kazimierza na Czerwony Prądnik czy o zakładaniu kolejnych ogrzewalni w Polsce. Były otwarte dla każdego bez względu na wiek, wyznanie czy narodowość. Autor starał się przedstawić przynajmniej niektóre przejawy współpracy przede wszystkim duchowieństwa krakowskiego z Matką Bernardyną w tym niezwykłym dziele.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 561-577
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kardynał Karol Wojtyła wobec alumnów Wyższego Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie
    Cardinal Karol Wojtyła towards the Alumni of the Major Seminary in Krakow
    Autorzy:
    Mieczkowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28903938.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    kard. Karol Wojtyła
    formacja
    alumni
    krakowskie seminarium duchowne
    Card. Karol Wojtyła
    formation
    Major Seminary in Krakow
    Opis:
    Artykuł przedstawia relacje między alumnami seminarium duchownego w Krakowie a kard. Karolem Wojtyłą. Źródłami są pisane przez alumnów kroniki seminaryjne oraz kleryckie czasopismo „Novum Tempus Liberum”. W swoich homiliach i konferencjach kierowanych do alumnów ks. kardynał najczęściej posługiwał się obrazem rodziny, dlatego często przybywał do seminarium. Starł się także poznać swoich przyszłych kapłanów poprzez indywidualne rozmowy i wspólne spotkania (opłatek, imieniny). Dzięki temu wytwarzała się szczególna więź biskupa i przyszłych kapłanów. Po jego wyborze na papieża wiele zwyczajów, które on wprowadził pozostały w formacji kapłańskiej na kolejne lata.
    The article presents the relationship between the alumni of the seminary in Krakow and Cardinal Karol Wojtyła. Sources are seminary chronicles written by the alumni and the clerical journal “Novum Tempus Liberum”. In his homilies and conferences addressed to the alumni, Cardinal most often used the image of the family, so often came to the seminary. He also tried to get to know his future priests through individual conversations and joint meetings for (Christmas Vigil, name day). Thanks to this, a special bond of the bishop and future priests was created. After his election as pope, many of the customs he introduced remained for the following years.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 59-79
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    25 years of the Archdiocesan Music School in Krakow. History and the present
    Autorzy:
    Dolewka, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146660.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Archbishop Stanisław Dziwisz
    Archbishop Marek Jędraszewski
    Archbishop Franciszek Macharski
    Rev. Cardinal Franciszek Macharski Archdiocesan School of Music in Krakow
    Archdiocesan Organist Study Centre
    Archdiocesan Primary and Secondary School of Music
    music education
    organis
    Opis:
    In 2023, the Rev. Cardinal Franciszek Macharski Archdiocesan Music School in Krakow celebrates its 25th anniversary. The present article discusses the history of the institu[1]tion – the activities of the Archdiocesan Organist Study Centre, from which the jubilarian school originated, the circumstances of the creation of the Archdiocesan Organist School in 1998 and the expansion of its activities in 2006 to the Archdiocesan Primary and Sec[1]ondary School of Music. Through the analysis of documents from the school’s archives, the prospects for the development of students and the activities of teachers are presented. The enormous role in the history of the school played by three people is also outlined – Prof. Wiesław Delimat, the school’s founder and headmaster, Rev. Prof. Robert Tyrała, the current Rector of the Pontifical University of John Paul II in Krakow, and above all Rev. Cardinal Franciszek Macharski, patron and good spirit of Archdiocesan Music School
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2023, 21; 115-125
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozoficzna droga kard. Mariana Jaworskiego: od metafizyki ogólnej do szczegółowej i stosowanej
    The Philosophical Path of Cardinal Marian Jaworski: From General to Specific and Applied Metaphysics
    Autorzy:
    Mikucki, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29552066.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Marian Jaworski
    modern Thomism
    general metaphysics
    specifical and applied metaphysics
    współczesny tomizm
    metafizyka ogólna
    metafizyka szczegółowa i stosowana
    Opis:
    Artykuł jest próbą syntetycznego ujęcia dorobku Mariana Jaworskiego w aspekcie zasadniczego sposobu i kierunku jego myśli oraz najważniejszych, formułowanych przez niego idei, obecnych zwłaszcza w jego ostatniej książce, stanowiącej trzeci tom jego prac, w którym zawarte są w zdecydowanej większości artykuły najnowsze. Są one świadectwem drogi, jaką przebył w swym sposobie rozumienia filozofii i problemów przez nią podejmowanych, potwierdzeniem pewnego procesu ewolucji, jaka miała miejsce w jego życiu na polu tej nauki. Świadczą o niej dość wyraźnie zarysowujące się trzy fazy w jego aktywności filozoficznej pod względem metodologicznym oraz podejmowanej problematyki. Pierwszą stanowiły  zainteresowania metafizyką ogólną. Kolejna związana była z realizowaniem idei metafizyk szczegółowych i stosowanych w oparciu o narzędzia poznawcze metafizyki ogólnej w  podstawowych naukach filozoficznych (filozofia religii, antropologia filozoficzna i filozofia Boga). Końcowa natomiast wyrażała się w realizacji powyższej idei metafizyk  w dyscyplinach bardziej partykularnych, obejmujących filozofię chrześcijaństwa i jego niektórych fenomenów, jak modlitwa i życie konsekrowane, oraz filozofię zjawisk spoza kręgu ściśle chrześcijańskiego (cierpienie, humanizm, dialog).
    The article is an attempt to present the philosophical achievements of Marian Jaworski in terms of the basic method and direction of his thoughts as well as the most important ideas. These ideas are particularly present in his last book, which constitutes the third volume of his work, in which the vast majority of his most recent articles are included. They are a testimony to the way he understood philosophy and the problems it raises. They are also the most persuading sign of the process of evolution that took place in his scientific life. It is evidenced by the existence of three, quite clearly outlined, phases in his philosophical research. Each one is distinct from another in terms of prevailing methodology used, and the philosophical questions which had been raised. The first phase of his philosophical investigations was connected with general metaphysics. The second one was related to the application of the ideas of special and applied metaphysics on the basis of the cognitive tools of general metaphysics in the main philosophical disciplines (philosophy of religion, philosophical anthropology and philosophy of God). The third one, however, was expressed in the application of the above mentioned metaphysical ideas in more specialized philosophical disciplines, such as Christian philosophy (e.g. philosophy of prayer, philosophy of consecrated life), and in the philosophy of specifically human phenomena (philosophy of suffering, of humanism and of dialogue).
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2021, 53; 73-90
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cardinal Stanislaw Nagy’s Ecumenical Ecclesiology
    Autorzy:
    Napiórkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29762740.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Stanislaw Nagy
    apologetics
    fundamental theology
    ecumenism
    ecclesiology
    Opis:
    The systematic theology of the 20th and 21st centuries has experienced revolutionary changes. The tremendous effort of theologians – which was already evident on the eve of Vatican II to experience order and confirmation during its deliberations – is still bearing fruit today. It seems that interpretations of the Council’s teaching have now become more problematic than the doctrine of Vatican II itself. One of the great figures of the theological world is Prof. Stanislaw Nagy, whose create efforts were honoured with a cardinalate, and to whom we are all indebted. Indeed, it is worth discovering his difficult path from the pre-council rigorous spiritual and intellectual formation to formal apologetics, thus paving the way for fundamental theology in Poland during the Communist period, to the ecumenical commitment of the times of freedom. In this respect, it is not without reason to speak of his ecumenical vision of the Church.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2023, 13, 2; 151-166
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies