Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "XVI, Benedykt" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Benedykt XVI doktorem honoris causa Akademii Muzycznej i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668835.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
sacred music
honoris causa doctorate
Cracow
Caste Gandolfo
theology of music
way of noble beauty
liturgy
Benedykt XVI
muzyka kościelna
doktorat honoris causa
Kraków
Castel Gandolfo
teologia muzyki
droga szlachetnego piękna
liturgia
Opis:
On the day of 4th July 2015 in Castel Gandolfo, His Holiness Benedict XVI, Pope-Emeritus, received the Degree honoris causa from the Pontifical John Paul II University in Cracow and the Cracow Academy of Music. On 20th April 2015 the Senate of the Pontifical John Paul II University in Cracow, upon hearing the reviews, conferred on Pope-Emeritus Benedict XVI the Degree of Doctor honoris causa. In the justification we can read that the honorary doctorate has been awarded for: proving great respect to the musical tradition of the Church and remarkable sensitivity to the dialogue between music and faith; long-years demonstrating, from all his clerical posts, a special concern for the noble beauty of sacred music and its proper place in the celebration of the sacred liturgical rites of the Church; emphasising in his teaching the meaning of via pulchritudinis – the way of beauty which may become the way to get to know and worship God by the modern man; brave testifying, with his life, service, teaching and scientific work, the Truth which gives strength to the Christian faith in the times of spiritual turmoil caused by liberalism, post-modernism and relativism, as well as tireless endeavor to restore the spiritual dimension in Europe; giving wholehearted support for the actions aiming at transforming the Pontifical John Paul II Academy of Theology in Cracow into the Pontifical John Paul II University. On 22 April 2015 the Senate of the Cracow Academy of Music passed the resolution to have been submitted by the Faculty Council for Artistic Creativity, Interpretation and Music Education, and on hearing the excerpts from the reviews, granted the Pope-Emeritus Benedict XVI the honoris causa degree. The appointed lauadator was Professor Stanisław Krawczyński. In the justification of the Senate resolution it is written that the honorary doctorate has been granted in recognition of the following merits: exhibiting by his example the model of moral and civil demeanour in the deeply religious and humanistic dimension; referring in his teaching to the highest values invariably present in human life and artistic activity; cherishing music and indicating its special role as an integral part of the solemn liturgy of Catholic Church accompanying man in the act of professing faith. The retired Pontiff Benedict XVI thanked once again for the recognition granted by conferring upon him honoris causa doctorate. He said: I am especially happy that this recognition has deepened my relationship with Poland, with Cracow, with the mother country of our great Saint John Paul II without whom I could not imagine my spiritual and theological way. Through his living example he showed to us, as well, how to combine the joy of exquisite sacred music with the duty of common participation in liturgy, how to combine exalted delight with humble simplicity of celebrating faith. Then, when reminding the history of the revival of sacred music he accented his peculiar love for the music of Mozart. My memory still bears this indelible recollection of the first chords of Mozart’s Coronation Mass which sounded as if heaven opened and when one might feel very deeply the presence of the Lord. It seems also worth mentioning how he described certain tension between participatio actuosa and the position of sacred music in the modern liturgy, particularly this solemn accompanied with a choir and orchestra. The Pope’s questions raised in this context were masterly: What is music really? Whence does it come and toward what does it tend? I think there should be posited three ‘loci’ from which music arises. And the questions were followed by a truly prophetic vision of the place of music in today’s liturgy. Thus amongst the specified three “loci” from which music originates, the first is the experience of love, the second is the experience of sadness, death, pain and the abyss of existence, and the third one is the encounter with the divine, which from the beginning is part of what defines man. About the first origin of music the Pope-Emeritus said: When men were seized by love, another dimension of being burst within them, another greatness and another breadth of reality. And it also led them to express themselves in new ways. Poetry, song and music in general were all born from this being affected, from this unfolding of a new dimension of life. When analysing the second origin of music the honoris causa laureate stated that it also opens up, in the opposite way, new dimensions of reality which can no longer find an answer in mere speeches. The most extended interpretation presented by the Pope-Emeritus concerned the third reality in which  the totally-other and totally-great arouses in man new ways of expressing himself. Perhaps we can say that actually in the other two areas – love and death – the mystery of the divine touches us and, in this sense, it is being touched by God which together constitutes the origin of music. It is touching when we discern that, for instance as regards Psalms, people do not confine to mere singing, but refer to all instruments: and the hidden music of creation is aroused with its mysterious language. Along with the Psalter in which we can find the two motifs of love and death, we can reach the very source of the music of the God’s Church. We can say that the quality of music depends on the purity and greatness of one’s encounter with the divine, with their experience of love and of pain. The more pure and true that experience is, the more pure and great will be the music from which it was born and developed. What the Pope-Emeritus said in the ensuing part of his doctorate speech – I am truly convinced – was the manifestation of profound wisdom and experience of sanctity of the Pope who does not only knows what liturgy and music in are but who is also a true apostle in this field. The magnificent and pure Western music has developed as an answer to the encounter with God who embodies Himself in liturgy in the person of Jesus Christ. This music is for me the expression of Christian truth. Wherever such an answer is developed we encounter the truth, with the true Creator of the world. Because of this the great sacred music is a reality of theological rank and of permanent significance for the faith of all Christianity, even if it is not at all necessary that it be done always and everywhere. On the other hand, such music cannot disappear from the liturgy and its presence can be a special way of participation in the sacred celebration, in the mystery of faith. In the final part of his lecture the Pope-Emeritus referred once more to Saint John Paul II, finishing with the rhetorical question: We do not know what will be the future of sacred music, but one thing is clear: wherever the encounter with the Living God, who in Christ comes close to us really occurs, there is born anew and there again grows the answer, the beauty of which arises out of truth itself. Showing again the great respect for both universities he emphasised and indicated their future prospects: The activities of both Universities which confer on me the honoris causa doctorates have greatly contributed to sacred music so that this tremendous gift of the music derived from the Christian tradition would still be living and so that the creative power of faith would not falter in the future. For all this I wish to thank you profusely, not only for the honour which you bestow upon me, but also for the entire work you do in the service of the beauty of faith. For the Intercollegiate Institute of Sacred Music in Cracow, for the faculty members and students of this institute which initiated the entire event and which integrates both universities by running the mutual sacred music studies, these were the encouraging words to make us work even harder so as to serve the beauty of music. The closing sentence expressed by the Pope in Polish was especially touching:  May the Lord bless you all!
Dnia 4 lipca 2015 roku Jego Świątobliwość Benedykt XVI, emerytowany papież, otrzymał w Castel Gandolfo godność doktora honoris causa dwóch krakowskich uczelni: Akademii Muzycznej w Krakowie i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. 20 kwietnia 2015 roku Senat Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie po wysłuchaniu recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. W uzasadnieniu zostało zapisane, że doktorat zostaje przyznany za: „wielki szacunek dla tradycji muzycznej Kościoła oraz niezwykłą wrażliwość na dialog muzyki z wiarą; okazywanie, przez wiele lat na wszystkich stanowiskach, jakie piastował, szczególnej troski o szlachetne piękno muzyki kościelnej i jej właściwe miejsce w sprawowaniu świętych obrzędów liturgicznych Kościoła; podkreślenie w swoim nauczania znaczenia via pulchritudinis – drogi piękna, która może stać się drogą poznania i wielbienia Boga dla współczesnego człowieka; odważne dawanie swoim życiem, posługą, nauczaniem i pracą naukową świadectwa Prawdzie, która umacnia wiarę chrześcijańską w czasach duchowego zamętu spowodowanego przez liberalizm, postmodernizm i relatywizm oraz niestrudzone dążenie do przywrócenia Europie jej duchowego wymiaru; za życzliwe wsparcie działań uczelni zmierzających do przekształcenia Papieskiej Akademii Teologicznej w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie”.22 kwietnia 2015 roku Senat Akademii Muzycznej w Krakowie przyjął uchwałę Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej, a po wysłuchaniu wyjątków z recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. Wyznaczył też Senat na laudatora prof. Stanisława Krawczyńskiego. W uzasadnieniu uchwały Senatu Akademii Muzycznej w Krakowie zapisano, że tytuł zostaje nadany za: „wskazanie swoim przykładem wzorców postawy moralnej i obywatelskiej w wymiarze głęboko religijnym i humanistycznym; nauczanie, w którym odnosi się do wartości najwyższych, niezmiennie obecnych w ludzkim życiu i twórczości; umiłowanie muzyki i wskazanie jej szczególnej roli jako integralnej części uroczystej liturgii Kościoła katolickiego towarzyszącej człowiekowi w akcie wyznania wiary”.Papież emeryt Benedykt XVI podziękował raz jeszcze za uznanie, z jakim się spotkał w sprawie nadania mu doktoratów honoris causa. Papież powiedział: „cieszę się przede wszystkim, że w ten sposób jeszcze bardziej pogłębił się mój związek z Polską, z Krakowem, z ojczyzną naszego wielkiego świętego Jana Pawła II. Bez niego bowiem trudno sobie nawet wyobrazić moją drogę duchową i teologiczną. Swoim żywym przykładem ukazał on nam również, jak mogą się ze sobą łączyć radość wielkiej muzyki sakralnej i zadanie wspólnego uczestnictwa w liturgii, podniosła radość i pokorna prostota celebracji wiary”. Następnie, przypominając historię odnowy muzyki kościelnej, zwrócił uwagę na szczególne umiłowanie przez siebie muzyki Mozarta. „Na trwałe, na przykład, wpisało się w moją pamięć, że skoro tylko zabrzmiały pierwsze nuty Mszy koronacyjnej Mozarta, to jakby otwierało się niebo i można było bardzo głęboko odczuć obecność Pana”. Ważne wydaje się stwierdzenie dotyczące pewnego napięcia na linii participatio actuosa i miejsca muzyki kościelnej w dzisiejszej liturgii, zwłaszcza tej uroczystej z chórem i orkiestrą. Genialne wręcz stało się postawione w tym także kontekście pytanie papieża emeryta: „Czym właściwie jest muzyka? Skąd pochodzi i do czego zmierza? Myślę, że można wskazać trzy «miejsca», z których wypływa muzyka”. I tu nastąpiła prawdziwie prorocza wizja dotycząca miejsca muzyki w dzisiejszej liturgii. Wymieniając więc owe trzy „miejsca”, z których wypływa muzyka, papież mówił, że pierwszym jej źródłem jest doświadczenie miłości, drugim źródłem muzyki jest doświadczenie smutku, dotknięcie śmiercią, bólem i otchłaniami istnienia, trzecim miejscem pochodzenia muzyki jest spotkanie z tym, co Boże, od początku w jakiejś mierze definiującym to, co ludzkie. Dla Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie, dla pedagogów i studentów jednostki, która inspirowała całe wydarzenie i łączy obie uczelnie wspólnie prowadzonym kierunkiem studiów muzyka kościelna, to słowa mobilizujące do dalszej wytężonej pracy w służbie pięknu wiary. Wzruszające były także słowa wypowiedziane przez papieża w języku polskim: „Niech Pan was błogosławi!”.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie Benedykta XVI o Duchu Świętym na podstawie homilii w uroczystość Zesłania Ducha Świętego
The Teachings of Benedict XVI about the Holy Spirit in his Homilies on the Solemnity of Pentecost
Autorzy:
Grabiszewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571813.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Pięćdziesiątnica
Kościół
modlitwa
Benedykt XVI
Pentecost
Church
prayer
Benedict XVI
Opis:
W artykule przeprowadzono refleksję teologiczną nad homiliami Benedykta XVI wygłoszonymi w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Głównymi źródłami, z których papież czerpie treść do przepowiadania, są Pismo Święte i liturgia, w mniejszym stopniu korzysta z nauczania ojców Kościoła, magisterium Kościoła i doświadczenia świętych. W omawianych homiliach ojca świętego można wyróżnić pięć zasadniczych tematów teologicznych. Są to: po pierwsze relacja Pięćdziesiątnicy chrześcijańskiej do Pięćdziesiątnicy żydowskiej; po drugie zesłanie Ducha Świętego na tle opowiadania o wieży Babel; po trzecie Duch Święty jako protagonista Kościoła, który jest Ciałem Chrystusa; po czwarte, Kościół jeden i wieloraki, istniejący we wspólnotach lokalnych, a zarazem jako Kościół powszechny; i po piąte, modlitwa, która – jeśli jest praktykowana w postawie pokory i z otwartością na Ducha Świętego – pozwala przekroczyć ludzką małość i wchodzić na wyżyny Chrystusa, będące prawdziwymi wyżynami człowieka.
The article is a theological reflection on the homilies of Benedict XVI preached on the solemnity of Pentecost. The main sources from which the Pope derives the content to preach are the Holy Bible and the liturgy. To a lesser extent he uses the teaching of the Fathers of the Church, the magisterium of the Church and the experience of the saints. In the homilies of the Holy Father, we can distinguish five main theological themes. These are: first, the relation of the Christian Pentecost to the Jewish Pentecost; second, the descent of the Holy Spirit against the story of the Tower of Babel; thirdly, the Holy Spirit, the protagonist of the Church, who is the Body of the Christ; fourth, the one and multiple Church, existing in local communities and also as the universal Church; and fifth, a prayer that, if practiced in an attitude of humility and openness to the Holy Spirit, allows the faithful to surmount human littleness and enter the heights of Christ, which are the true heights of the man.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 2(51); 137-156
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwa szkołą nadziei w życiu osób konsekrowanych według Benedykta XVI
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142857.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
consecrated life
prayer
hope
Benedict XVI
spirituality
życie konsekrowane
modlitwa
nadzieja
Benedykt XVI
duchowość
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie modlitwy osób konsekrowanych na podstawie nauczania Benedykta XVI. Według papieża, modlitwa – która stanowi o istocie życia osób całkowicie poświęconych Bogu – jest pierwszym ważnym miejscem uczenia się nadziei opartej na Bogu i Jego obietnicach. Osoby konsekrowane pełnią posługę nadziei, ponieważ więź z Chrystusem i życie duchowe są dla nich czymś fundamentalnym. Poprzez swoje życie oddane modlitwie i kontemplacji rzeczy Bożych wskazują, gdzie odnawia się i oczyszcza wiara oraz ufność. Modlitwa osób konsekrowanych wyraża ofiarę składaną przez nich Bogu; jako znak nadziei ma niezastąpione znaczenie we współczesnym świecie.
The article presents the issue of prayer in the life of consecrated persons according to the teaching of Benedict XVI. According to the Pope, prayer – which is the essence of life of the people totally devoted to God – is the first important setting for learning hope, hope based on God and His promises. Consecrated persons are ministers of hope, because the relationship with Christ and the spiritual life are for them something fundamental. Their life, fulfilled with prayer and contemplation of God’s matters shall show, where and how faith and trustfulness are renewed and practiced. The prayer of consecrated persons expresses the total sacrifice to God. Being a sign of hope, it is of irreplaceable significance in the contemporary world.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 2; 151-168
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne i systematyczne źródła teologii muzyki Josepha Ratzingera / Benedykta XVI
Autorzy:
Samulnik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668919.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Joseph Ratzinger
Pope Benedict XVI
music
liturgy
faith
beauty
Benedykt XVI
muzyka
liturgia
wiara
piękno
Opis:
In this article there are described fundamental ideas in cardinal Joseph Ratzinger’s / pope Benedict XVI’s theology of music. We begin with a description of the context of Ratzinger’s theology of music which is the faith expressed in the liturgy. The biblical and patristic sources of his theological thought will be described subsequently. In the next section the theological-systematic basis (christological, pneumatological and eschatological) of Ratzinger’s musical-theological thought is studied.
W artykule opisano podstawowe idee w teologii muzyki kard. Josepha Ratzingera / papieża Benedykta XVI. Zaczyna się on od opisu kontekstu teologii Ratzingera, która jest wiarą wyrażoną w liturgii, a następnie biblijnych i patrystycznych źródeł jego myśli teologicznej. W następnych podrozdziałach badane są podstawy teologiczno-systemowe (chrystologiczne, pneumatyczne i eschatologiczne) myśli muzyczno-teologicznej Ratzingera. 
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O historii komunikowania muzyką i jej inspiracjach
The history and interpretation of musical communication
Autorzy:
Raś, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30108113.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
muzyka
komunikacja
historia
gatunki
źródła
Benedykt XVI
music
communication
history
music genre
origins
Benedict XVI
Opis:
O historii komunikowania muzyką i jej inspiracjach. Jedną z centralnych ról w historii komunikacji międzyludzkiej pełni muzyka. Z początku proste, a potem coraz bardziej wyszukane formy muzyczne towarzyszą człowiekowi już od starożytności. Muzyczna komunikacja i ekspresja odróżnia się od innych form wyrazu znacznie większą abstrakcyjnością przekazywanych treści oraz wykorzystaniem oprócz głosu ludzkiego, również innych dźwięków naturalnych oraz instrumentów muzycznych. Celem opracowania jest przestawienie emanacyjnej analizy źródeł muzycznych autorstwa papieża Benedykta XVI w zestawieniu z wybranymi informacjami o źródłach, gatunkach muzyki i historii tej formy komunikacji.
The history and interpretation of musical communication. Music plays one of the central roles in the history of interpersonal communication. From ancient times, various musical forms, simple at first and later more complex, have accompanied man. Musical communication and content differ from other forms of expression in that they are significantly more abstract in transmitting their content and use. This is true not only of the human voice but other natural sounds and musical instruments. The purpose of this paper is to present an emanational analysis of musical sources as proposed by Pope Benedict XVI as well as with selected information relating to sources, musical genres and the history of this form of communication.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2019, 11, 2; 55-72
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naród, pamięć i tożsamość w nauczaniu społecznym św. Jana Pawła II
Autorzy:
Machalski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669649.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Paul II, nation, memory, identity, homeland, patriotism, Benedict XVI, Francis
Jan Paweł II, naród, pamięć, tożsamość, ojczyzna, patriotyzm, Benedykt XVI, Franciszek
Opis:
The main aim of this article is analysis of John Paul II’s perception of such categories as nation, homeland, patriotism and national identity. The essay is composed of three parts. The first one points the far-reaching connection between the historical experiences of the Polish nation, where the Pope was originated from, elements of Karol Wojtyła’s biography and the fundamental message as well as socio-political approach of the 264th Bishop of Rome’s pontificate. In the second part – the key for this subject – the title’s concepts were characterized on the basis of the homilies, occasional speeches, and above all – the content of the last book of John Paul II – Memory and identity: conversations at the dawn of a millennium. Finally, the third, complementary part of the article includes an innovative and comparative approach to the views of Polishness and Poles by the successors of John Paul II – Popes Benedict XVI and Francis, as well as political science’s digressions to the most current events, such as the canonization of the Polish Pope.
Głównym celem artykułu jest analiza postrzegania przez Jana Pawła II takich kategorii, jak naród, ojczyzna, patriotyzm czy tożsamość narodowa. Opracowanie składa się z trzech części. Pierwsza z nich wskazuje na daleko idący związek między doświadczeniami dziejowymi narodu polskiego, z którego wywodził się papież, elementami biografii Karola Wojtyły a zasadniczym przesłaniem i polityczno-społecznym wymiarem pontyfikatu 264 biskupa Rzymu. W drugiej – kluczowej dla tematu – scharakteryzowano tytułowe pojęcia na podstawie homilii, okolicznościowych przemówień, a przede wszystkim treści ostatniej książki Jana Pawła II pt. Pamięć i tożsamość. Rozmowy na przełomie tysiącleci. Wreszcie trzecia, niejako uzupełniająca część opracowania, zawiera nowatorskie ujęcie porównawcze dotyczące zapatrywania się na polskość i Polaków przez następców Jana Pawła II – papieży Benedykta XVI oraz Franciszka, jak również politologiczne dygresje do najbardziej aktualnych wydarzeń, takich jak chociażby kanonizacja papieża Polaka.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2014, 46
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg i mass media w orędziach papieża Benedykta XVI na Światowe Dni Środków Społecznego Przekazu
Autorzy:
Misztal, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669719.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
Catholic Church
Christianity
mass media
new media
social life
spirituality
Benedykt XVI
chrześcijaństwo
duchowość
Kościół katolicki
nowe media
współczesność
życie społeczne
Opis:
The important and interesting teaching of Pope Benedict XVI include, among others, the messages for World Communications Days. These messages allow know the proper for Benedict XVI understanding references between God and the modern means of communication. This papal understanding also provides an indication of how to approach the media, how to use them now and in the future. The study included the Pope’s presentation of the relationship between God and the modern civilization, the image of God in these messages and understanding of the media as in many ways positively associated with Him.
Na ważne i interesujące nauczanie papieża Benedykta XVI składają się m.in. orędzia na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu. Orędzia te pozwalają zapoznać się z właściwym Benedyktowi XVI rozumieniem odniesień między Bogiem i nowoczesnymi środkami przekazu myśli, komunikacji. To papieskie rozumienie zarazem stanowi wskazanie, jak do mediów podchodzić, jak z nich korzystać obecnie i w przyszłości. W opracowaniu uwzględniono papieską prezentację związków między Bogiem i współczesną cywilizacją, obraz Boga w omawianych orędziach oraz rozumienie mediów jako wielorako pozytywnie z Nim związanych.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ świętych oraz mistrzów wiary na osobę i nauczanie Josepha Ratzingera — Benedykta XVI
Influence of Saints and Masters of Faith on the person and teaching of Joseph Ratzinger — Benedict XVI
Autorzy:
Wójtowicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761797.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bóg
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
communio sanctorum
Kościół
liturgia
ojcowie Kościoła
święci
świętość
God
Benedict XVI
church
holiness
liturgy
fathers of church
saints
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie wpływu wybranych świętych i mistrzów wiary na osobę i nauczanie kard. Josepha Ratzingera — Benedykta XVI. Podjęto próbę analizy nauczania kard. Josepha Ratzingera oraz jego teologicznych przemówień już jako papieża Benedykta XVI pod kątem związku eklezjologii ze świętością. Artykuł składa się z czterech punktów. W punkcie pierwszym została ukazana bliska relacja Benedykta XVI z Bogiem prawdziwie świętym i jedynym źródłem wszelkiej świętości. Następnie omówiono rzeczywistość communio sanctorum oraz więź Josepha Ratzingera ze świętymi. W punkcie trzecim zostało przytoczone nauczanie Benedykta XVI dotyczące życia świętych. Z kolei w ostatnim punkcie omówiono liturgię Kościoła, która w ujęciu Benedykta XVI, odgrywa kluczową rolę w drodze do osiągnięcia świętości.
The objective of this article is to show the influence of selected saints and masters of faith on the person and teaching of Cardinal Joseph Ratzinger — Benedict XVI. It attempts to analyse the teachings of Cardinal Joseph Ratzinger and his theological speeches as Pope Benedict XVI in terms of the relationship between ecclesiology and holiness. The article consists of four sections. In the first section, Benedict XVI’s close relationship with the truly Holy God and the only Source of all holiness was shown. Then, the reality of communio sanctorum and Joseph Ratzinger’s bond with the saints were discussed. In the third section, the teaching of Benedict XVI on the lives of saints was referred to. In turn, the last section discusses the liturgy of the Church, which according to Benedict XVI has a key task on the way to achieving holiness.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 2; 125-138
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka czy „pioseneczki łatwe i modne”? Spojrzenie na muzyczną sztukę w liturgii w oparciu o wybrane wypowiedzi Josepha Ratzingera – Benedykta XVI
Autorzy:
Kurnik, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668831.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
Joseph Ratzinger
art
music
easy and fashionable songs
the church
liturgy
Benedykt XVI
sztuka
„łatwe i modne pioseneczki”
Kościół
muzyka liturgiczna
Opis:
The Constitution on the Sacred Liturgy draws attention to the treasury, which the musical heritage of the Church is, and encourages to give this treasury a due care. Among the gems this musical treasure of the People of God contains, at the first place is a Gregorian chant, named by the Fathers of Vatican II as its own singing of the Roman liturgy.  This document has expressed a great concern of the Church so as not to lose the great music within the space of our churches, this music that deserves to be called art. Hereby the Constitution on the Liturgy belongs to the teaching of the Church which emphasizes the role of music. This teaching has been introduced in the twentieth century by Pope Pius X in his Motu Proprio Inter pastoralis officii sollicitudines, issued November 22, 1903. In this document qualities of sacred music were identified, which are holiness, universality and perfection of form. In the light of this document these qualities are possessed, above all, by the Gregorian chant and  the classic polyphony. In this way we can see how tremendously important was quality of the art of music in the liturgy for the church at the beginning of twentieth century. Unfortunately we are still far from these ideals. Joseph Ratzinger in an interview conducted by Vittorio Messori, sadly observes that the place of great musical art has been taken by songs easy and fashionable. It has happened so, as the Cardinal noticed, to make liturgy allegedly more understandable and accessible to all. The Cardinal emphatically emphasizes that the affordability of the liturgy does not mean the immediate intelligibility of trivial matters. The way of understanding the liturgy is the way of intellectual and spiritual development. It can not to be that under the guise of making the liturgy more understandable, also with the help of music, we trivialize it. This happens, when we allow to enter the space of liturgy banality with  easy and fashionable songs. The diagnosis of the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith of that time remains valid, although 30 years have passed since its producing. In many ecclesial communities easy and fashionable songs are still performed and promoted instead of musical art. The Cardinal warns that the Church confining to this kind of music falls into incompetence and becomes useless. Referring to the Roman Singer, Benedict XVI points to the relationship between vitality of the of faith and the vitality of culture which was born from the faith. The dying musical culture of the Church is seen in this light as an ominous sign of the agony of faith in human hearts. Recalling the story of the conversion of St. Augustine, Benedict XVI notes that one of the factors that prompted the heart of later bishop of Hippo to embrace the faith, it was the beauty of music resounding in Milan at the time of Saint Ambrose. Great, full of artistry, music is characterized by the power which can induce people to conversion. The music, in Ratzinger’s understanding,  is also an eloquent apology for the Church's history, next to the saints’ testimonies of lives. The Cardinal points also to the full dynamic force which lifts man to God in a beauty of musical art. In his views Joseph Ratzinger often emphasizes the cosmic dimensions of the liturgy, which is reflected in the singing of Sanctus. This cosmic dimension in which we leave our meager groups for a great community including heaven and earth, can be attributed only to great artistic music, not to easy and fashionable songs. Cardinal Ratzinger offers firm criticism of aesthetic elitism, which by making music art for art's sake restricts access for a small group of listeners, as well as of pastoral pragmatism, which by turning toward easy and fashionable songs makes music a merchandise on demand and the musical epitome of kitsch,  making the church trivialize the faith. Joseph Ratzinger indicates that the reform of the liturgy introduced by Vatican II aimed at an interior renewal, based on deeper awareness and fuller meeting with God. The music serves this renewal only if it is a real art. Therefore we need to take care about such music because thanks to it the work of revival of the liturgy is still continued.
Konstytucja o liturgii Sacrosantium concilium zwraca uwagę na skarbiec, jakim jest dziedzictwo muzyczne Kościoła, i zachęca, by otoczyć ten skarbiec należna troską. Wśród klejnotów znajdujących się w tym muzycznym skarbcu Ludu Bożego na pierwszym miejscu znajduje się chorał gregoriański, nazwany przez ojców soborowych własnym śpiewem liturgii rzymskiej. W tym soborowym dokumencie wyrażona została wielka troska Kościoła, by w przestrzeni naszych świątyń nie zabrakło wielkiej muzyki, takiej, która zasługuje na miano sztuki. W ten sposób konstytucja o liturgii wpisuje się w nauczanie Kościoła podkreślające rolę muzyki, które w XX wieku zapoczątkował w swoim motu proprio Inter pastoralis officii sollicitudines wydanym 22 listopada 1903 roku papież Pius X. W tym dokumencie zostały wskazane przymioty muzyki kościelnej, którymi są świętość, powszechność i doskonałość formy. W świetle tego dokumentu te cechy posiada przede wszystkim chorał gregoriański i klasyczna polifonia. W ten sposób możemy dostrzec, jak wielką wagę od początku XX wieku przywiązywano w Kościele do jakości sztuki muzycznej w liturgii. Niestety wciąż daleko nam do tych ideałów. Joseph Ratzinger w wywiadzie, który przeprowadził Vittorio Messori, ze smutkiem zauważa, że miejsce wielkiej sztuki muzycznej zajęły „pioseneczki łatwe i modne”. Stało się tak, by jak zauważa kardynał, liturgię uczynić rzekomo bardziej zrozumiałą i dostępną dla wszystkich. Kardynał dobitnie podkreśla, że przystępność liturgii nie oznacza bezpośredniej zrozumiałości spraw banalnych. Drogą zrozumienia liturgii jest droga intelektualnego i duchowego rozwoju. Nie można pod pozorem uczynienia liturgii bardziej zrozumiałą, również przy pomocy muzyki, doprowadzić do jej banalizacji. Dzieje się tak, gdy pozwalamy na obecność w przestrzeni liturgii banału, jakim są „pioseneczki łatwe i modne”. Diagnoza ówczesnego prefekta Kongregacji Nauki Wiary pozostaje aktualna pomimo upływu 30 lat od jej postawienia. Wciąż zamiast sztuki muzycznej w wielu wspólnotach kościelnych promowane są i wykonywane tylko „pioseneczki łatwe i modne”. Kardynał ostrzega, że Kościół ograniczający się do takiej muzyki popada w nieudolność i staje się nieprzydatny. Odwołując się do Romana Pieśniarza, Benedykt XVI wskazuje na związek żywotności wiary z żywotnością kultury, jaka z wiary się zrodziła. Obumieranie muzycznej kultury Kościoła jawi się w tym świetle jako złowrogi znak agonii wiary w ludzkich sercach. Przypominając historię nawrócenia św. Augustyna, Benedykt XVI zauważa, że jednym z czynników, które skłoniły serce późniejszego biskupa Hippony do przyjęcia wiary, było piękno muzyki rozbrzmiewającej w Mediolanie za czasów św. Ambrożego. Wielka, pełna artyzmu muzyka tym się charakteryzuje, że ma w sobie siłę, która może skłonić człowieka do nawrócenia. Taka muzyka w myśli Ratzingera jest obok świętych również wymowną apologią dziejów Kościoła. Kardynał wskazuje również na pełną dynamizmu siłę, która w pięknie sztuki muzycznej dźwiga człowieka ku Bogu. W swoich wypowiedziach Joseph Ratzinger bardzo często podkreśla kosmiczny wymiar liturgii, którego wyrazem jest Sanctus śpiewane podczas jej sprawowania. Ów kosmiczny wymiar, w którym wychodzimy z naszych mizernych grupek w wielką wspólnotę obejmującą niebo i ziemię, można przypisać jedynie wielkiej artystycznej muzyce, nie zaś „łatwym i modnym pioseneczkom”. Kardynał Ratzinger podejmuje zdecydowaną krytykę tak estetycznego elitaryzmu, który czyniąc muzykę sztuką dla sztuki, ogranicza dostęp do niej dla wąskiego grona słuchaczy, jak i duszpasterskiego pragmatyzmu, który z kolei skłaniając się ku owym „łatwym i modnym pioseneczkom”, czyni muzykę towarem na popyt, muzycznym uosobieniem kiczu, a Kościół prowadzi do banalizacji wiary. Joseph Ratzinger wskazuje, że reforma liturgii dokonana przez Vaticanum II miała na celu jej wewnętrzną odnowę, opierającą się na głębszej świadomości i pełniejszym spotkaniu człowieka z Bogiem. Służy tej odnowie również muzyka, jeśli tylko jest prawdziwą sztuką. Dlatego o taką muzykę wciąż należy się troszczyć, by dzięki niej dzieło odnowy liturgii było kontynuowane.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konteksty istnienia: życie, media i sacrum w orędziach papieża Benedykta XVI
The contexts of the existence: the life, the media and the sacrum in the messages of the pope Benedict XVI.
Autorzy:
Misztal, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447998.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
life
mass media
messages for the World Communications Day
spirituality
Benedykt XVI
duchowość
orędzia na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu
środki społecznego przekazu
życie
Opis:
Artykuł prezentuje podany w tytule temat na podstawie orędzi papieża Benedykta XVI na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu. W pierwszej części ukazano, w jaki sposób orędzia przedstawiają życie ludzkie jako powiązane z wieloma, jak to określa Benedykt XVI, kontekstami. Następnie zaprezentowano relacje między kontekstami – środowiskami życia, którymi są sacrum i komunikacja, jako wzajemne wspomaganie się. Ostatnia część ukazuje rozumienie mediów jako środowiska sprzyjającego życiu duchowemu człowieka.
The presentation of the theme The life, the media and the sacrum in the messages of the pope Benedict XVI is based on the pontifical messages for the World Communications Day. In the first part it is shown how the human life is understood as linked to multiple, as Benedict XVI defined, contexts. Then it is presented the relationship of mutual helping each other between two selected contexts of life which are sacrum and communication. The last part presents, according to the Pope, the media as a favorable environment for the human spiritual life.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2015, 2(13); 41-52
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak ewangelizować świat cyfrowy? Wskazania Benedykta XVI w orędziach na Światowe Dni Środków Społecznego Przekazu
How to evangelize the digital world? Suggestions from pope Benedict XVI’s messages for World Communications Days.
Autorzy:
Mleczko, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953181.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ewangelizacja
świat cyfrowy
Benedykt XVI
orędzia na Światowe Dni Środków Społecznego Przekazu
cyfrowi ewangelizatorzy
evangelization
digital world
Benedict XVI
messages for World Communications Day
digital evangelizers
Opis:
W ostatnich latach obserwujemy niezwykły rozwój mediów i nowych form komunikacji społecznej. Ten nowy świat jest szansą i wyzwaniem dla Kościoła. Papież Benedykt XVI w Orędziach na Światowe Dni Środków Społecznego Przekazu wezwał do podjęcia dzieła ewangelizacji świata cyfrowego. Zadanie to powierzył przede wszystkim kapłanom oraz młodym katolikom, a szczególnym miejscem dawania świadectwa mają być portale społecznościowe. W orędziach Benedykta XVI można odnaleźć także zasady dla ewangelizatorów cyfrowego świata. Według autora artykułu są to: inkulturacja, autentyzm, szacunek i dialog, milczenie, bezpośrednie relacje. Na koniec autor formułuje dekalog cyfrowego ewangelizatora.
In recent years we have been able to observe a remarkable growth of media and new forms of communication. This new world is an opportunity and a challenge for the Church. Pope Benedict XVI in his Messages for World Communications Day has urged us to undertake the work of evangelization of the digital world. He entrusted this task primarily to priests and young Catholics, and the special place for bearing witness should be the social networks. In Benedict’s messages certain principles for evangelizers of the digital world can be found. According to the author of the article these are: inculturation, authenticity, respect and dialogue, silence, direct human contact. Finally, the author formulates the Digital Evangelizer Decalogue.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 1(10); 197-208
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Popes and the Idea of European Unity
Papieże i idea jedności europejskiej
Autorzy:
Hrabovec, Emília
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142929.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John XXIII
Paul VI
John Paul II
Benedict XVI
Christian civilisation
European unity
Jan XXIII
Paweł VI
Jan Paweł II
Benedykt XVI
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska
Opis:
Podczas gdy Pius XII był prawie egzystencjalnie związany z ideą europejską i obroną przed antychrześcijańskimi ideologiami, jego dwóch następców próbowało otworzyć „zachodnioeuropejską cytadelę” dialogu ze światem zewnętrznym. Jan Paweł II, zamiast iść na kompromis w sprawie sekularyzmu i marksizmu, zapoczątkował nową ewangelizację, ale zachował fundamentalny europejski optymizm. Benedykt XVI, wręcz przeciwnie, nie wahał się przyznać, że nawet kultura europejska, przekształcona w laicystyczną utopię, która zastępuje Boga wolą człowieka, może zaniknąć.
While Pius XII was almost existentially bound up with European thought and with the defence against anti-Christian ideologies, his two successors initiated a tentative of opening of the “Western European citadel” towards a dialogue with the outer world. John Paul II relaunched a new evangelisation instead of compromises with secularism and Marxism, but maintained a fundamental European optimism, whereas Benedict XVI did not hesitate to admit that the European culture, transformed into a laicist utopia which substitutes God by the obstinate self-will of man, could disappear, too.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 119-135
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uniwersalno-teologalny wymiar muzyki i śpiewu w ujęciu Benedykta XVI
Universal and Theological Character of the instrumental and vocal Music in the Teaching of Benedict XVI
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232933.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
music
singing
universal
theological
sacral
liturgical
via pulchritudinis
Chrisitian European Culture
Benedykt XVI
muzyka i śpiew
uniwersalny i teologalny
sakralny
liturgiczny
chrześcijańska kultura europejska
Opis:
Niniejszy artykuł został napisany głównie w oparciu o liczne przemówienia Benedykta XVI z okazji ofiarowanych mu koncertów wielkiej muzyki światowej. Wyłania się z nich obraz papieża jako wielkiego miłośnika i znawcy tej dziedziny. W jego komentarzach i wypowiedziach muzykologicznych wybijają się dwie podstawowe cechy muzyki i śpiewu: charakter uniwersalny oraz charakter teologalny. Uniwersalny, ponieważ odsyła słuchacza ku sprawom nieprzemijającym, ponadnarodowym, ponadkulturowym. Te aspekty starano się wydobyć z papieskich przemówień w pierwszej części artykułu. Jednak to zorientowanie muzyki i śpiewu ku temu, co uniwersalne, nie jest u Benedykta XVI ukierunkowaniem ku jakiemuś czystemu abstrakcjonizmowi, jakiejś pustce egzystencjalnej, lecz jest ukierunkowaniem teologalnym, tzn. ku Stwórcy piękna kosmosu, ale i piękna artystycznego, w tym muzycznego, Dawcy talentów tworzących piękno, a równocześnie ku Bogu‑Człowiekowi, który objawił się jako Miłość osobowa. Muzyka i śpiew umożliwiają poszukiwanie Boga i zarazem kontemplację tajemnic Jego istnienia i działania zbawczego. W przekonaniu papieża nie da się oddzielić wymiaru uniwersalnego od teologalnego; w jego nauczaniu nawzajem się przenikają.
This article was written mainly on the basis of numerous pope’s Benedict XVI speeches given on the occasion of over 40 of the great world music concerts offered to him. From them emerges an image of the pope as a great lover and expert in this field. In his comments he had presented the context in which the work performed by the orchestra or choir was created, the composer’s intentions, what thoughts he contained and by what musical discourse he expressed them. One can also see his great sensitivity to the performed music, he was able to see what the conductor with the orchestra and choir intended to express and he was able to appreciate the masterly original performance. He could also experience this music; it was able to move his emotions, penetrate his heart and move his spirit. Thanks to this, music was reviving his everyday life and giving to it a festive and sublime character.In the musicological comments and statements of the pope, two basic features of music and singing stand out: universal character and theological character. Universal, because music is not – as he said – an accidental combination of sounds, but has a beauty, depth, message that sends the listener above the present, above materiality, raises up the spirit to matters of everlasting, timeless, supranational, supracultural. And these aspects were tried to be extracted from the papal speeches in the first part of the article.However, this orientation of music and singing towards the universal is not Benedict’s XVI orientation towards some pure abstractionism, towards some existential emptiness, but it is theologically oriented, i.e. towards Truth, Goodness, Personal Beauty, towards Someone Transcendent, Someone distant, towards the Creator of the beauty of the cosmos, but also artistic beauty, including music, towards the Giver of the talents who create beauty, and at the same time towards God who is close, God‑Man, Christ, who revealed himself as Personal Love. Music and singing make possible search for God and at the same time contemplation of the mysteries of his existence and saving action. According to the pope’s idea, the universal and theological dimensions cannot be separated; in his teaching they interpenetrate each other.An important element of the pope’s teaching about music and singing is to make the recipients aware of the evangelical roots and the Christian nature of the Western civilization. The meeting with God - Love was throughout the history of the Western Europe a source of music and singing: love for God and the will to worship him were the spiritus movens of the great musical works in which the Western Europe boasts. These issues are focused in the second part of this article, where based on the specific works are pointed these roots. There is also presented Benedict’s description of the essence of the Church music, the path of beauty to God, the role of music and singing in conversion and strengthening the faith in emphasizing of the salvific events, in expressing love for the creatures and the Creator, in intensifying the zeal of prayer. Besides, there is presented the importance of the sacred music and liturgical singing and at the end the organ music – as the crowning achievement of the music of all instruments. Thus, this article attempts to present holistically the musicological issues raised in the papal speeches, giving generally a rich and systematized image.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2020, 18; 65-115
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies