Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the sacraments" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Zmiana regulacji w kwestii możliwości udzielania sakramentów pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych chrześcijanom niekatolikom w świetle prawodawstwa Kościoła rzymskokatolickiego
Change in the regulations regarding the possibility of administering the sacraments of Penance, the Eucharist and the Anointing of the Sick to non-Catholic Christians in the light of the legislation of the Roman Catholic Church
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076686.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sakramenty
chrześcijanie akatolicy
szafarz sakramentów
prawodawstwo Kościoła rzymskokatolickiego
normy ekumeniczne
sacraments
acatholic Christians
ministers of the sacraments
legislation of the Roman Catholic Church
ecumenical standards
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie zmiany regulacji dotyczącej możliwości udzielania sakramentów pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych chrześcijanom niekatolikom. Regulacja bowiem aktualnie obowiązująca –skodyfikowana w kan.  844 §§ 3-5 KPK – jest efektem modyfikacji jakie zachodziły w prawodawstwie Kościoła rzymskokatolickiego. Co ważne, normy zawarte w niniejszym kanonie stanowią „milowy krok” w dialogu ekumenicznym między Kościołem katolickim a Kościołami i Wspólnotami eklezjalnymi odłączonymi od rzymskiej Stolicy Apostolskiej.
The article presents the issue of changing the regulation regarding the possibility of administering the sacraments of  Penance, the Eucharist and the Anointing of the Sick to non-Catholic Christians. The regulation currently in force – codified in can.  844 §§ 3-5 CIC – is the result of modifications that took place in the legislation of the Roman Catholic Church. Importantly, the norms contained in this canon constitute a "milestone" in the ecumenical dialogue between the Catholic Church and the Ecclesial Churches and Communities separated from the Roman Holy See.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 85-98
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalizująca moc komunii według Johna D. Zizioulasa
The personalizing power of communion according to John D. Zizioulas
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076687.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
osoba
personalizm
komunia
Kościół
sakramenty
person
personalism
communion
the Church
sacraments
Opis:
Osoby ludzkie mają podstawę swojej tożsamości w trynitarnym Bogu. Ludzkie bycie osobą nie jest jakością natury ludzkiej, ale wydarzeniem relacyjnym, analogicznym do komunii wewnątrztrynitarnej. Dlatego ludzie mogą być obrazem życia w Trójcy Świętej jedynie we wspólnocie Kościoła. Zizioulas uważa, że osoba to nie statyczna całość, lecz rzeczywistość otwarta na relacje. Bycie osobą zakłada nie tylko „otwartość bytu”, ale także ruch w kierunku budowania komunii przekraczającej granice własnego „ja”. Człowiek istnieje jako istota biologiczna, ale działanie łaski Bożej urzeczywistnia osobowy sposób bycia bytów ludzkich, przemienia ich wypaczoną egzystencję indywidualizującą i umożliwia ich istnienie eklezjalne. Personalizacja bytu ludzkiego dokonuje się w komunii Kościoła. Może ona dokonać się przez związek z Chrystusem w chrzcie jedynie w Duchu Świętym, pod wpływem wielkiej inicjacji sakramentalnej, a Eucharystia jest nie tylko zgromadzeniem, ale również drogą do historycznego urzeczywistnienia i objawienia eschatycznej egzystencji człowieka.
Human persons have the basis of their identity in the Trinitarian God. Human being a person is not a quality of human nature, but a relational event, analogous to intra-Trinitarian Communion. That is why people can be an image of the Holy Trinity life only in the community of the Church. J.D. Zizioulas believes that the person is not a static whole, but a reality open to relations. Being a person implies not only the “openness of being”, but also a movement towards building a communion that transcends the boundaries of one’s own self. Man exists as a biological being, but the action of God’s grace realizes the personal way of being of human beings, transforms their distorted individuating existence and enables their ecclesial existence. The personalization of the human being takes place in the communion of the Church. It can be achieved through a union with Christ in baptism only in the Holy Spirit, under the influence of a great sacramental initiation, and the Eucharist is not only an assembly but also a way to historical fulfilment and revelation of man’s eschatic existence.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 101-111
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwie wspólne deklaracje komisji dialogu katolicko-asyryjskiego. Status quaestionis i perspektywy
Two joint declarations of the Catholic-Assyrian Dialogue Commission. Status quaestionis and perspectives
Autorzy:
Potoczny, Mateusz Rafał
Sadowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595079.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Kościół katolicki, Asyryjski Kościół Wschodu, ekumenizm, dialog, Wspólna deklaracja chrystologiczna, sakramenty, chrystologia
Catholic Church, Assyrian Church of the East, ecumenism, dialogue, Common Christological Declaration, sacraments, Christology
Opis:
The Common Christological Declaration that 25 years ago was signed by Pope John Paul II and Patriarch of the Assyrian Church of the East, Mar Dinkha IV, is a milestone after common Christological stagnation that have been lasting fruitlessly for last several hundreds of years. The document deals with these aspects of the teaching of the Church on Christ that had made the Assyrian Church to go its own way after the Council of Ephesus (431). It is worth to note that the faith the Assyrians professed with respect to the Incarnation of the Son of God and the relation between the two his natures, divine and human, is the same as it was taught by the Church since the time of the Council of Chalcedon (451).
Wspólna deklaracja chrystologiczna, którą 25 lat temu podpisał papież Jan Paweł II i patriarcha Asyryjskiego Kościoła Wschodu, Mar Dinkha IV, jest kamieniem milowym po okresie wspólnej stagnacji chrystologicznej, która trwała bezowocnie przez ostatnie kilkaset lat. Dokument zajmuje się tymi aspektami nauczania Kościoła o Chrystusie, które sprawiły, że Kościół asyryjski poszedł własną drogą po Soborze w Efezie (431). Warto zauważyć, że wiara, jaką wyznawali Asyryjczycy w odniesieniu do Wcielenia Syna Bożego, i relacji między dwiema Jego naturami, boską i ludzką, jest taka sama, jak nauczał ją Kościół od czasów Soboru w Chalcedonie (451).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 297-316
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies