Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "religious dialogue" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Openness to interreligious dialogue – psychological antecedents and processes
Otwartość na dialog międzyreligijny ‒ psychologiczne uwarunkowania i procesy
Autorzy:
Krok, Dariusz
Król, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594967.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
otwartość; dialog międzyreligijny; osobowość; postawy religijne; procesy dialogowe.
openness; interreligious dialogue; personality; religious attitudes; dialogue processes.
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest określenie psychologicznych uwarunkowań i procesów, które odgrywają kluczową rolę w budowaniu i rozwijaniu otwartości na dialog międzyreligijny. Dwa czynniki decydują o stylu prowadzenia dialogu międzyreligijnego: cechy osobowości (ugodowość i otwartość na doświadczenie) oraz postawy religijne (dojrzała religijność). Formują one atmosferę tolerancji, która jest szczególnie ważna w dialogu, gdyż tworzy wolność religijną, która jest niezbędnym warunkiem dialogu międzyreligijnego. Skuteczność dialogu międzyreligijnego zależy od obecności czynników osobistych i grupowych, które określają jego ostateczny charakter, np. prawdziwa autonomia motywacji religijnej, umiejętność różnicowania zasadniczych i peryferyjnych elementów religii lub autentyczność przekonań religijnych związana z zaangażowaniem. W wielu sytuacjach wymienione czynniki wchodzą we wzajemne interakcje, które wpływają na finalne formy dialogu międzyreligijnego.
The aim of this article is to examine psychological antecedents and processes that play a crucial role in building and developing openness to interreligious dialogue. Two factors turn out to determine the ways in which interreligious dialogue is led: personality traits (agreeableness and openness to experience) and religious attitudes (intrinsic religiosity). They create an atmosphere of tolerance, which is especially important in dialogue as it promotes the religious freedom that is a necessary condition for interreligious dialogue. The effectiveness of interreligious dialogue depends on the presence of personal and group factors which all contribute to the final outcome, e.g. genuine autonomy of religious motivation, the ability to differentiate between essential and peripheral elements in religion, or authenticity of religious beliefs connected with commitment. They frequently interact with each other in influencing the final forms of interreligious dialogue.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 291-308
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is There True Peace Without Truth? Ideological Roots of a Recent Statement of the Central Committee of the World Council of Churches on Religion and Violence
Czy istnieje prawdziwy pokój bez prawdy? Ideologiczne korzenie stanowiska Komitetu Centralnego Światowej Rady Kościołów na temat religii i przemocy
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595073.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
World Council of Churches
violence
peace
inter-religious dialogue
ecumenical ideology
Światowa Rada Kościołów
przemoc
pokój
dialog międzyreligijny
ideologia ekumeniczna
Opis:
The article aims to demonstrate ideological roots of the social and theological attitude of the World Council of Churches on the example of the recent official statement of the Central Committee of the WCC issued on June 28, 2016 which regards the connection between religion and violence. Particular emphasis is put on an attempt to explain how the ideology accepted by the WCC, and present in a more or less distinct manner in the documents of this organization, influences the presentation of Christian teaching regarding peace in the said document. The article analyses the mentioned document, starting from the manner in which the phenomenon of violence has been tackled. Further, it examines those statements in which the WCC is presented as promoting the inter-religious dialogue and peace.
Artykuł ma na celu ukazanie ideologicznych korzeni społecznego i teologicznego zaangażowania Światowej Rady Kościołów na przykładzie oficjalnego stanowiska Komitetu Centralnego Światowej Rady Kościołów, wydanego 28 czerwca 2016 r., które dotyczy związku religii i przemocy. Szczególny nacisk kładzie się na próbę wyjaśnienia, w jaki sposób ideologia uznawana przez Radę i obecna w mniej lub bardziej wyraźny sposób w dokumentach tej organizacji wpływa na przedstawienie chrześcijańskiego nauczania dotyczącego pokoju w omawianym stanowisku. Artykuł analizuje ten dokument, zaczynając od sposobu, w jaki Rada podchodzi do zjawiska przemocy. W dalszej kolejności w artykule omawiane są powiązane wypowiedzi Rady, w których uznaje się ona za promotora dialogu międzyreligijnego i pokoju na świecie.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 305-318
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog kultur w Europie – wyzwanie dla szkolnego nauczania religii
Dialogue of Cultures in Europe – a Challenge for School Teaching of Religion
Autorzy:
Kochel, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729672.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Europejskie Forum Nauczania Religii w Szkołach
dialog
wychowywanie
nauka religii
dialog kultur
European Forum for Religious Education in Schools
dialogue
upbringing
religious education
dialogue of cultures
Opis:
Artykuł podejmuje próbę omówienia międzynarodowej konferencji naukowej Europejskiego Forum Nauczania Religii w Szkołach (EuFRES). XX Forum podjęło temat „Dialog kultur w Europie – wyzwanie dla szkolnego nauczania religii”. Zaprezentowano podstawowe założenia EuFRES oraz przebieg kilkudniowych obrad, które odbyły się w Wiedniu w kwietniu 2022 roku. Europejskie Forum Nauczania Religii jest to międzynarodowe i niezależne gremium pedagogiczno-religijnych badań oraz wymiany doświadczeń w obszarze szkolnego nauczania religii. Przedstawiciele Forum spotykają się i prowadzą intencyjny dialog od czterech dekad. Owocem ostatniej – popandemicznej debaty – okazały się cenne wnioski i postulaty na temat dialogu międzyosobowego i międzyreligijnego jako wyzwania dla szkolnego nauczania religii. W dialogu wychowawczym nie ma gotowych recept, które można po prostu zastosować, ale konieczne są wartości, postawy i cechy, które trzeba nabyć i rozwinąć. Na kanwie doświadczeń, badań i stale rozwijającej się debaty teoretyków i praktyków edukacji i wychowania nie wydaje się to łatwym zadaniem, ale niezbędnym dla kultury dialogu, która ma być rozwijana i promowana, bez której nie może być mowy o dialogu kultur w zglobalizowanym i informatycznym społeczeństwie. W tym kontekście istotnym celem edukacji religijnej jest niesie uczniom pomocy w rozwijaniu umiejętności dialogu, rozumianego jako wyraz szacunku i uznania wartości drugiej osoby. Wszystkie osoby zaangażowane w proces edukacji są zobowiązane do permanentnego rozwijania kompetencji w zakresie aktywnego uczestnictwa w dialogu. W kształtowaniu postawy dialogu powinni uczestniczyć nauczyciele, uczniowie oraz ich rodzice. Formacja powinna łączyć w sobie elementy teorii i praktyki. Powinna także zapewniać holistyczną harmonizację poziomu poznawczego, emocjonalnego, komunikacyjnego i duchowego.
The article attempts to discuss the international scientific conference of the European Forum for Religious Education in Schools (EuFRES). The 20th Forum took up the topic of "Dialogue of Cultures in Europe - a Challenge for School Teaching of Religion". The basic assumptions of EuFRES were presented along with the course of several days of deliberations that took place in Vienna in April 2022. The European Forum for Religious Education in Schools is an international and independent body of pedagogical and religious research and exchange of experiences in the field of school teaching of religion. Forum representatives have been meeting and conducting intentional dialogue for four decades. The fruit of the last, post-pandemic debate turned out to be valuable conclusions and postulates on the subject of interpersonal and interreligious dialogue as a challenge for school teaching of religion. In the educational dialogue, there are no ready-made recipes that could be easily applied, but there are values, attitudes and qualities that must be acquired and developed. On the basis of experience, research and the constantly developing debate of theoreticians and practitioners of education and upbringing, this does not seem to be an easy task, but one that is necessary for a culture of dialogue to be developed and promoted and without which there can be no dialogue of cultures in a globalized and information society. In this context, an important goal of religious education is to help students develop the skills of dialogue understood as an expression of respect and recognition of the value of another person. Everyone involved in the education process is obliged to constantly develop competences in the field of active participation in dialogue. Teachers, students and their parents should participate in shaping the attitude of dialogue. Formation should combine elements of theory and practice, and it should also provide a holistic harmonization of the cognitive, emotional, communicative and spiritual levels.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 291-304
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenical issues in Józef Herbut’s philosophy of religion
Zagadnienia ekumeniczne w filozofii religii Józefa Herbuta
Autorzy:
Wolsza, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047886.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
dialog doktrynalny
filozofia religii
język religijny
logika
ecumenism
doctrinal dialogue
philosophy of religion
religious language
logic
Opis:
The philosophy of religion constituted one of the main fields of research by Prof. Józef Herbut. He created an original version of the analytical philosophy of religion. With the use of logical means, he analysed various dimensions of religion, primarily religious language. During the last period of his work, Herbut included ecumenical issues in his philosophical research. His research on these issues consisted of two stages. During the first stage, Herbut tried to create a specific logic of ecumenism. He hypothesised that the reason for the crisis of ecumenical dialogue consists in the lack of a clearly defined goal. Using the logical set theory, Herbut constructed possible models of doctrinal unity of different denominations. These models were constructed a priori, without reference to actual dialogues. During the second stage of his project, Herbut focused on the content of Catholic and Evangelical doctrines presented in catechisms. Here, he also put forward a research hypothesis that the languages of Catholic and Evangelical theology are different because they include different philosophical assumptions. These assumptions reach back to the medieval problem of universals. The language of Catholic theology is heavily influenced by moderate realism, and the language of Evangelical theology is influenced by moderate nominalism (these are two of the four standpoints in the problem of universals). Herbut's research project is original and innovative in terms of Polish philosophical and theological literature. However, in foreign language literature it is possible to find ones analogous to Herbut's project (József Fuisz, Charles Morerod).
Filozofia religii była jednym z głównych nurtów badań prof. Józefa Herbuta. Stworzył on oryginalną odmianę analitycznej filozofię religii. Przy pomocy środków logicznych analizował w niej różne wymiary religii, przede wszystkim język religijny. W ostatnim okresie twórczości do swych badań filozoficznych Herbut włączył zagadnienia ekumeniczne. Jego badania tych zagadnień miały dwa etapy. W pierwszym etapie Herbut próbował stworzyć specyficzną logikę ekumenizmu. Postawił on hipotezę, że przyczyną kryzysu dialogu ekumenicznego jest brak wyraźnie określonego celu. Wykorzystując logiczną teorię zbiorów, Herbut skonstruował możliwe modele jedności doktrynalnej różnych wyznań. Modele te zostały skonstruowane a priori, bez odwołania do faktycznie prowadzonych dialogów. W drugim etapie realizacji swego projektu Herbut skupił się na treści doktryn katolickiej i ewangelickiej przedstawionych w katechizmach. Tu także postawił hipotezę badawczą, że języki teologii katolickiej i ewangelickiej są odmienne, ponieważ mają różne założenia filozoficzne. Założenia te sięgają średniowiecznego sporu o uniwersalia. Język teologii katolickiej jest pod dużym wpływem realizmu umiarkowanego, a język teologii ewangelickiej – pod wpływem nominalizmu umiarkowanego (są to dwa z czterech stanowisk w sporze o uniwersalia). Projekt badawczy Herbuta jest oryginalny i nowatorski w polskiej literaturze filozoficznej i teologicznej. Natomiast w literaturze obcojęzycznej można spotkać projekty analogiczne do projektu Herbuta (József Fuisz, Charles Morerod).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 67-88
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heilung durch Fragen
Therapy by questioning
Terapia przez pytanie
Autorzy:
Bouma, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595619.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Religionskritik
gegenwärtige Religiosität
Ludwig Feuerbach
Karl Marx
Friedrich Nietzsche
interreligiöse Dialog
krytyka religii
religijna współczesność
dialog międzyreligijny
criticism of religion
religious contemporaneousness
interreligious dialogue
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie klasycznej krytyki religii jako pożytku dla współczesnych wierzących. Autor przedstawił kilka krytycznych wobec religii uwag wywodzących się z myśli L. Feuerbacha, K. Marxa i F. Nietzschego i odniósł je do pewnych zjawisk współczesnej religijności. Pomimo braku sympatii do wspomnianej ogólnej dezaprobaty wobec religii przez przywołanych myślicieli, autor zakłada, że zasięg ich spojrzenia może być użyteczny dla zidentyfikowania kontrowersyjnych problemów czy patologicznych zjawisk współczesnej  religijności. Niniejszy tekst może być pożyteczny w kwestii odnoszenia klasycznej krytyki religii do pewnych elementów religijnej współczesności.
The article aims to point out the fact that classical criticism of religion can be of benefit to current believers. We have picked some thoughts critical to religion made by L. Feuerbach, K. Marx and F. Nietzsche and related them to certain phenomena of religious presence. Although we do not sympathize with the mentioned authors’ general condemnation of religion, we assume that a range of their views may be useful for identifying problematic, controversial or pathological phenomena in today’s religious scene. Relating classical criticism of religion to certain segments of religious contemporaneousness may be the benefit of this text.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 39-48
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy teologia komparatywna zastąpi teologię religii?
Will Comparative Theology Replace Theology of Religion?
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595089.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
comparative theology
theology of religion
inclusivism
methodology
non-Christian religions
dialogue
hermeneutics
revelation
religious language
teologia komparatywna
teologia religii
inkluzywizm
metodologia
religie niechrześcijańskie
dialog
hermeneutyka
objawienie
język religijny
Opis:
Among religiological disciplines comparative theology occupies a special place. Some of its representatives advance a quite radical thesis that it should take the place of theology of religion. The question of validity of that thesis is the main issue of this paper. The article consists of four parts. After presenting the essential assumptions of both theology of religion and comparative theology current relationships between the disciplines will be analysed. In the last part the possibility of cooperation between comparative theology and theology of religion will be considered. The author declares for the model of creative cooperation of them the result of which could be comparative theology of religion.
Wśród dyscyplin religiologicznych szczególne miejsce zajmuje teologia komparatywna (copmarative theology). Niektórzy jej przedstawiciele wysuwają dość radykalną tezę, iż winna ona zająć miejsce teologii religii. Pytanie o słuszność tej tezy stanowi główną problematykę niniejszego opracowania. Artykuł składa się z czterech części. Po przedstawieniu istotnych założeń teologii religii i teologii komparatywnej przeanalizowane zostaną aktualne relacje między obydwiema dyscyplinami. W części ostatniej rozpatrzona zostanie możliwość współpracy między teologią komparatywną a teologią religii. Autor opowiada się za modelem twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być komparatywna teologia religii.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 319-358
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczny wymiar dialogu Kościoła katolickiego z judaizmem w wybranych dokumentach Kurii Rzymskiej
The Political Dimension of the Dialogue of the Catholic Church with Judaism in some Documents of the Roman Curia
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595131.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
the Second Vatican Council; interreligious dialogue; Judaism; documents of the Roman Curia; the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews
Sobór Watykański II; dialog międzyreligijny; judaizm; dokumenty Kurii Rzymskiej; Komisja Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem
Opis:
The starting point for discussion were the documents of the Roman Curia, especially the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews, acting within the Pontifical Council for Promoting Christian Unity, one of the dicasteries of the Roman Curia, which take up the issue of interreligious dialogue, primarily Catholic-Jewish dialogue. The article presents the political aspects, which can include, inter alia, forms of interreligious dialogue, cooperation of followers of the two religions for justice and peace, opposition to anti-Semitism and all forms of discrimination. The article refers to the documents of Vatican II (1962–1965), in particular the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate, which was an important turning point in the history of Catholic-Jewish relations.
Punktem wyjścia do rozważań były dokumenty Kurii Rzymskiej, zwłaszcza Komisji Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem, działającej w ramach Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, które podejmują problematykę dialogu międzyreligijnego, przede wszystkim dialogu katolicko-żydowskiego. W niniejszym artykule zaprezentowano ich polityczne aspekty, do których możemy zaliczyć m.in.: formy dialogu międzyreligijnego, współpraca wyznawców obu religii na rzecz sprawiedliwości i pokoju, przeciwstawianie się antysemityzmowi i wszelkim formom dyskryminacji. Nawiązano do dokumentów Soboru Watykańskiego II (1962–1965), zwłaszcza do Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate, która stanowiła istotny zwrot w historii stosunków katolicko-żydowskich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 291-312
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christians and Jews: historical and theological perspectives of their relationship
Chrześcijanie i Żydzi: historyczne i teologiczne perspektywy ich relacji
Autorzy:
Perzyński, Andrzej Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595011.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Słowa kluczowe: Żydzi i chrześcijanie, naród żydowski, Kościół i Synagoga, wczesna myśl chrześcijańska, kontekst żydowski, Holokaust, uprzedzenia religijne, nietolerancja, antyjudaizm, deklaracja Nostra Aetate, chrześcijańsko-żydowski dialog, Święte Pisma, miłość i sprawiedliwość, lud Boga, jeden Bóg, wiara w Jezusa Chrystusa.
Jewish People
Church and Synagogue
Holocaust
religious prejudices
intolerance
anti-Judaism
declaration Nostra Aetate
Christian-Jewish dialogue
people of God
Opis:
Artykuł analizuje temat relacji chrześcijańsko żydowskich w aspekcie historycznym i teologicznym. W części historycznej zostały krótko omówione następujące okresy: Nowego Testamentu, patrystyczny, średniowieczny, nowożytny i współczesny. W części teologicznej przedstawione zostały najpierw wspólne elementy judaizmu i chrześcijaństwa: Żydzi i chrześcijanie podkreślają w ich wierze i działaniu związek między miłością i sprawiedliwością; opierają oni swoja wiarę na wspólnych pismach (Stary Testament); rozumieją siebie na wzajem jako lud Boży; wyznają jednego Boga jako Stwórcę i Odkupiciela; wyrażają oni swoją wiarę we własnych służbach liturgicznych, które zawierają wiele podobieństw; żyją w oczekiwaniu nadejścia wspólnej historii z Bogiem to znaczy wypełnienia się historii w Bogu. Elementy odróżniające (różnice w sposobach działania) są następujące: wiara w Jezusa Chrystusa; interpretacja Pism; różne rozumienie czym jest lud Boży; odmiennie rozwinięta pobożność. W konkluzji zostało powiedziane, że rozwijanie pozytywnych relacji chrześcijańsko-żydowskich ma istotne znaczenie dla zachowania chrześcijańskiej tożsamości i pamięci.
The article analyses the subject of Christian-Jewish relations in historical and theological terms. In the historical part the following periods are briefly discussed: New Testament, patristic, medieval, modern and contemporary. In the theological part, the common elements of Judaism and Christianity were first presented: - Jews and Christians identify their faith and action through the interrelations between justice and love; they base their beliefs on the common “scripture” (the “Old Testament”); they understand each other as the people of God; they profess the one God, the Creator and the Redeemer; they express their faith in worship, in which there are many similarities; Jews and Christians also live in the expectation for the common history of God with his people, whose fulfillment they expect. Distinctive elements (The divergence of the ways) are: the belief in Jesus, the Christ; the interpretation of the Scriptures; a different understanding of what God’s people are; different developed piety. In conclusion, it was said that the rediscovery of a positive relationship with Judaism facilitates a positive formation of Christian identity and memory.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 329-348
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies