Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pacjenta" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Troska o pacjentów w fazie umierania i stanie wegetatywnym w niemieckim dialogu ekumenicznym
    Concern for the dying and vegetative patients in German ecumenical dialogue
    Autorzy:
    Chojnacki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595284.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    dialog ekumeniczny, godność pacjenta, umieranie, stan wegetatywny
    ecumenical dialogue, patient’s dignity, dying, vegetative state
    Opis:
    In German ecumenical dialogue, a lot of attention is being given to bioethical issues, especially when the German state introduces new regulations resulting from the political, social, cultural and economic transformations. An example of this is the document of the Catholic and the Evangelical Churches “Christian Patient Protection” (2010) that, thanks to the substantive value, is an aid in clarifying the rights and, at the same time, the responsibilities of a patient at the last stage of life which is the dying. An integral part of the document in question is an attached form that facilitates patient’s practical determination of medical procedure intended by him / her which is in line with the applicable statutory law and moral standards. A particular challenge for the assessment of medical procedures for a patient is sometimes occurring persistent vegetative state. In this case, the two Churches agreed in this document the differences in their respective positions with regard to specific medical procedures.
    W niemieckim dialogu ekumenicznym tematom bioetycznym poświęca się wiele uwagi, zwłaszcza gdy niemieckie prawo państwowe wprowadza nowe uregulowania, wynikające z przemian polityczno-społeczno-kulturowo-ekonomicznych. Przykładem tego jest dokument Kościoła katolickiego i ewangelickiego Chrześcijańskie zabezpieczenie pacjenta (2010), który dzięki merytorycznemu walorowi stanowi pomoc w wyjaśnieniu praw i zarazem odpowiedzialności pacjenta na ostatnim etapie życia, jakim jest umieranie. Integralną częścią omawianego dokumentu jest dołączony formularz, który ułatwia praktyczne ustalenie przez pacjenta zamierzonego przez niego postepowania medycznego, zgodnego z obowiązującym prawem stanowionym i normami moralnymi. Szczególnym wyzwaniem dla oceny procedur medycznych wobec pacjenta jest pojawiający się niekiedy utrwalony stan wegetatywny. Oba Kościoły ustaliły w dokumencie zróżnicowanie swoich stanowisk co do konkretnych procedur medycznych aplikowanych w tym wypadku.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2018, 18; 281-296
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Was heißt menschenwürdig sterben? Eine Antwort aus der Sicht der katholischen Moraltheologie
    Co znaczy godnie umrzeć? Odpowiedź z perspektywy katolickiej teologii moralnej
    What does it mean to die out with dignity? An answer from the Catholic moral theology
    Autorzy:
    Schockenhoff, Eberhard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595599.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    autonomy of patient, euthanasia, assisted suicide, killing on demand
    autonomia pacjenta, eutanazja, samobójstwo wspomagane, zabicie na żądanie
    Opis:
    A crucial category of contemporary medical ethics is the idea of autonomy. The principle point of the physicians activities is neither a duty of respect for the good of the patient (salus aegroti suprema lex), nor his protection against the damages (neminem laedere), nor in the case of doubts the service pro life (in dubio pro vita). Those maxims of physicians’ activities are located in the principal idea for respect of autonomy of the patient. Hardly from this point of view can the physician’s actions gain moral and legal legitimacy. Without the agreement of the patient, based on the information, that is the realization of his autonomy, and that he gives his opinion on the proposition of treatment, the physician does not have a recommendation to action for the betterment of the patient. In spite of the central meaning of the idea of autonomy in contemporary medical ethics, there is incompatibility about its exact significance. The principle of autonomy as a specific rule in Anglo-Saxon ethics is the first of the four bridge principles, which have led to the physicians’ activity. Beside the respect of the patient’s autonomy, there is also the principle of justice which belongs to them, and the maxims of avoiding of damages and the making of good. The present paper talks about the reasons in the discussion about euthanasia connected with the argument of patient autonomy. The author deals with how the meaning of autonomy is presented, goes to the critical reflection about its application into the debates about euthanasia. He discusses the question of whether euthanasia is an expression of the respect of the autonomy of the patient and if it is the only one which helps in this situation. Furthermore the discussion indicates the morally relevant distinction between killing and the permission to die, and the question as to whether assisted suicide is a better alternative than killing on demand.
    Kluczową kategorią współczesnej etyki medycznej jest pojęcie autonomii. Naczelną ideą działania lekarza nie jest już obowiązek poszanowania dobra pacjenta (salus aegroti suprema lex), ochrona go przed szkodami (neminem laedere), a w przypadku wątpliwości służba życiu (in dubio pro vita). Te maksymy działania lekarza są umiejscowione w naczelnej idei przewodniej poszanowania autonomii pacjenta. Dopiero od niej działanie lekarza uzyskuje moralną i prawną legitymizację. Bez opartej na informacji zgody pacjenta, będącej realizacją jego własnej autonomii, wyrażanej wobec propozycji leczenia, lekarz nie posiada zlecenia do działania na rzecz pacjenta. Pomimo centralnego znaczenia, jakie przyznaje się pojęciu autonomii we współczesnej etyce medycznej, brakuje zgodności co do jego dokładnego rozumienia. W etyce anglosaskiej pryncypium autonomii jest z reguły określane jako pierwsze z czterech pryncypiów pomostowych, które mają kierować działaniem lekarza. Obok poszanowania autonomii pacjenta, należy do nich pryncypium sprawiedliwości, jak też maksymy unikania szkód i czynienia dobra. Niniejszy artykuł omawia racje przytaczane w dyskusjach na temat eutanazji, związane z racją autonomii pacjenta. Autor, wychodząc od ukazania rozumienia argumentu autonomii, przechodzi do krytycznej refleksji dotyczącej jego aplikacji w dyskusjach na temat eutanazji. Omawia problem, czy eutanazja jest wyrazem poszanowania autonomii pacjenta i czy jest jedyną pomocą w jego sytuacji. Ponadto wskazując na moralne znaczenie rozróżnienia pomiędzy zabiciem a przyzwoleniem na śmierć, omawia problem dotyczący tego, czy samobójstwo wspomagane jest lepszą alternatywą od zabicia na żądanie.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 177-192
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paradoxes and gaps of Polish regulations on the use of assisted reproductive techniques
    Luki oraz paradoksy polskich przepisów dotyczących zastosowania metod wspomaganego rozrodu
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475397.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    In vitro
    medical law
    patient’s rights
    treatment of infertility
    health care
    prawo medyczne
    prawa pacjenta
    leczenie niepłodności
    ochrona zdrowia
    Opis:
    At the end of June 2015 the Treatment of Infertility Act was adopted in Poland. This legislation mostly refers to the problem of the use of assisted reproduction techniques (in vitro). Adoption of the law was considered by some experts to be a special moment. Finally, in Poland, the functioning of IVF clinics was regulated. The adoption of the Treatment of Infertility Act also met with criticism. Although the introduction of regulations concerning the functioning of clinics was considered as a positive action, however, it was also emphasized that legalization of these procedures would lead to the emergence of numerous problems. In Poland, in vitro – in recent years – has been implemented not only through the Act but also through the health scheme adopted by the minister of health and health schemes adopted by the councils of different cities (Częstochowa and Łódź). This paper attempts to analyse these documents. This analysis will refer to two key phenomena: a gap and a paradox. The aim of the presented reflections is primarily to show how the adoption of these rules can complicate the biological reality. The presented discussion and analysis will refer mostly to the Polish legislative reality.
    Pod koniec czerwca 2015 r. uchwalona została w Polsce ustawa o leczeniu niepłodności. Wspomniany akt prawny w większości odnosi się do problemu stosowania technik wspomaganego rozrodu. Uchwalenie ustawy uznane zostało przez część ekspertów za szczególny moment. Ostatecznie bowiem w Polsce uregulowane zostały zagadnienia dotyczące funkcjonowania klinik stosujących in vitro. Przyjęcie ustawy o leczeniu niepłodności spotkało się również z krytyką. Choć wprowadzenie przepisów dotyczących działania klinik uznane zostało za działanie pozytywne, to jednak jednocześnie podkreślono, iż zalegalizowanie omawianych procedur prowadzić będzie do pojawienia się licznych problemów. W Polsce in vitro – w ciągu ostatnich lat – wprowadzane było za pomocą nie tylko ustawy, ale także: programu zdrowotnego wydanego przez ministra zdrowia oraz programu zdrowotnego uchwalonego przez rady poszczególnych miast (Częstochowy i Łodzi). W prezentowanej pracy podjęta zostanie próba analizy wspomnianych dokumentów. Analiza ta odnosić się będzie do dwóch kluczowych zjawisk: luki oraz paradoksu. Celem prezentowanych rozważań jest przede wszystkim ukazanie w sposób dokładny, w jaki sposób uchwalone przepisy prowadzić mogą do komplikacji rzeczywistości biologicznej. Prezentowane rozważania oraz analizy odnosić się będą w większości do polskiej rzeczywistości legislacyjnej.
    Źródło:
    Family Forum; 2017, 7; 183-201
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gibt es eine Pflicht zu leben? Ethische Aspekte der Diskussion zur Suizidbeihilfe
    Czy istnieje zobowiązanie do życia? Etyczne aspekty dyskusji na temat wspomaganego samobójstwa
    Is there some obligation to life? Ethical aspects of discussions about assisted suicide
    Autorzy:
    Lintner, Martin M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595454.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    eutanazja; zabicie na żądanie; samobójstwo wspomagane; autonomia pacjenta; troska; rezygnacja z pokarmów i napojów;
    voluntary euthanasia; killing on request; assisted suicide; patient autonomy; care; voluntarily stopping eating and drinking;
    Opis:
    W kontekście intensywnych debat na temat różnych regulacji prawnych dotyczących samobójstwa wspomaganego ważną rolę odgrywa podstawowe, ale nie często tematyzowane, rozumienie autonomii pacjenta. W pierwszym rozumieniu poszanowanie autonomii pacjenta nie ogranicza się tylko do tego, że lekarz wychodzi naprzeciw życzeniom pacjenta, względnie je wypełnia, gdyż jest on świadomy zobowiązań wobec dobra pacjenta i unikania wyrządzania szkód w sensie zasady salus aegroti suprema lex. W przeciwieństwie do tego często spotykamy się dzisiaj z rozumieniem autonomii w sensie voluntas aegroti suprema lex, zgodnie z którym lekarz w pierwszym rzędzie zobowiązany jest szanować wolę pacjenta. Poszanowanie autonomii pacjenta nie jest już rozumiane głównie jako prawo obrony pacjenta, ale w sensie roszczenia. Z tej perspektywy temu pierwszemu rozumieniu jest stawiany zarzut uśpionego paternalizmu. Autor krytycznie analizuje obydwie koncepcje autonomii i pyta o to, jak w kontekście podstawowej rzeczywistości relacyjności człowieka, jakimi są samookreślenie i zależność od opieki, mogą być tak rozumiane, że nie stanowią przeciwieństw. Ponadto krytycznie odnosi się do problemu na jakich warunkach wyrażone życzenie zabicia na żądanie albo domaganie się pomocy przy samobójstwie może być rozumiane jako autonomiczne wyrażenie woli. Autor wskazuje także na społeczno-etyczny wymiar debaty, czyli kwestii na ile prawna dopuszczalność wspomaganego samobójstwa może prowadzić do społecznej akceptacji działań samobójczych. W końcu zostało postawione pytanie, czy rezygnacja z przyjmowania pożywienia w celu przyspieszenia śmierci może być zarówno medycznie, jak i etycznie dopuszczalną alternatywą wobec samobójstwa wspomaganego.
    In the context of intensive discussion on the different legal regulations of assisted suicide, the underlying understanding of patient autonomy, plays an important role, but often this is not made the subject of discussion. The first understanding views autonomy not only as respect for the free will of a patient, but relates it to the principles of beneficence and nonmaleficence. A physician sees himself obliged to the principle salus aegroti suprema lex. In contrast to this today often we can find an understanding of patient autonomy in the sense of voluntas aegroti suprema lex, according to which the will of a patient obliges that of a doctor. The patient’s autonomy is not seen any more as the right to refuse medical interventions, but becomes a right to claim something. From the point of view of the latter the first concept is often criticized as paternalism. The author deals critically with both concepts of patient autonomy and tries to outline an understanding according to which autonomy and the need of care do not present a contrasting pair. He asks critically whether or under what conditions a voluntary request to be killed can really be understood as an expression of true autonomy. Further, he shows the social-ethical implications of the debate insofar the legal permission of assisted suicide can create a social climate of acceptance of suicidal acts. Finally, the author puts the question if hastened death by voluntary self-denial of food and drink can present a medical and ethical acceptable alternative to assisted suicide.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 89-109
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autonomie revisited
    Autorzy:
    Schaupp, Walter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119796.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    opieka zdrowotna
    autonomia
    autonomia pacjenta
    zasada opieki
    etyka opieki
    Gesundheitssorge
    Autonomie
    Patientenautonomie
    Fürsorge-Prinzip
    Ethik der Fürsorge
    Health care
    autonomy
    patient autonomy
    principle of care
    ethics of care
    Opis:
    Autonomie und Selbstbestimmung von Patientinnen und Patienten stellen zentrale Werte der modernen Gesundheitssorge dar. In der Zwischenzeit haben sich jedoch immer mehr die Grenzen des Konzepts Patientenautonomie gezeigt und oft wird auf die Notwendigkeit des Fürsorgeprinzips verwiesen. Vor diesem Hintergrund wird im vorliegenden Beitrag gezeigt, in welcher Weise das Verständnis von (Patienten)Autonomie in verschiedenen Stufen reformuliert wurde („gestufte“, „relationale“, „assistierte“ Autonomie und Autonomie als „Authentizität“), um dem Anliegen in Theorie und Praxis besser gerecht zu werden. Zusammenfassend wird sichtbar, dass Autonomie und Fürsorge nicht als rivalisierende, sondern einander ergänzende Prinzipien der Sorge um Alte, Kranke und Schwache Personen in modernen Gesundheitssystemen gesehen werden sollten
    Autonomie und Selbstbestimmung von Patientinnen und Patienten stellen zentrale Werte der modernen Gesundheitssorge dar. In der Zwischenzeit haben sich jedoch immer mehr die Grenzen des Konzepts Patientenautonomie gezeigt und oft wird auf die Notwendigkeit des Fürsorgeprinzips verwiesen. Vor diesem Hintergrund wird im vorliegenden Beitrag gezeigt, in welcher Weise das Verständnis von (Patienten)Autonomie in verschiedenen Stufen reformuliert wurde („gestufte“, „relationale“, „assistierte“ Autonomieund Autonomie als „Authentizität“), um dem Anliegen in Theorie und Praxis besser gerecht zu werden. Zusammenfassend wird sichtbar, dass Autonomie und Fürsorge nicht als rivalisierende, sondern einander ergänzende Prinzipien der Sorge um Alte, Kranke und schwache Personen in modernen Gesundheitssystemen gesehen werden sollten.
    Autonomy and self-determination of patients are central values of modern health care. In the meantime, however, the limits of the concept of “patient autonomy” have become more and more apparent and the necessity of the “principle of care” is often referred to. Against this background, this article shows in which way the understanding of (patient) autonomy has been reformulated in different stages (“graduated”, “relational”, “assisted” autonomy and autonomy as “authenticity”) to better meet the real issue of autonomy in theory and practice. In summary, it becomes apparent that “autonomy” and “care” should not be seen as rival, but complementary principles of care for the elderly, sick and weak in modern health systems.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 1; 79-94
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die vier medizinethischen Prinzipien und das Kriterium der Verhältnismäßigkeit
    The Four Principles of Medical Ethics and the Criterion of Proportionality
    Cztery pryncypia etyki medycznej i kryterium proporcjonalności
    Autorzy:
    Ernst, Stephan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408349.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    cztery pryncypia etyki medycznej
    zasada proporcjonalności
    autonomia pacjenta
    sprawiedliwa dystrybucja
    oszacowanie dóbr i zła
    zasada działania o podwójnym skutku
    Four principles of medical ethics
    proportionality
    patient autonomy
    fair distribution
    balancing of goods and evils
    double effect
    Vier medizinethische Prinzipien
    Verhältnismäßigkeit
    Patientenautonomie
    gerechte Verteilung
    Güter-und-Übel-Abwägung
    Doppelwirkung
    Opis:
    Die heute einflussreichen, in der Praxis oft unhinterfragt rezipierten vier medizinethischen Prinzipien (Autonomie, Nicht-schaden, Fürsorge, Gerechtigkeit) sind im ethischen Diskurs immer wieder auch auf kritische Anfragen gestoßen, in denen doch wieder die Rückführung auf ein einheitliches ethisches Grundprinzip gefordert wird. Im vorliegenden Beitrag wird versucht, das Prinzip der Verhältnismäßigkeit, das ärztlicher und pflegerischer Praxis immer schon zu Grunde liegt und das sich auch aus dem Nichtschadens-Prinzip selbst ergibt, als ein solches Grundprinzip einsichtig zu machen. Das Verhältnismäßigkeitskriterium erweist sich dabei als Ansatz, die vier Prinzipien systematisch in ihrem Zusammenhang zu rekonstruieren und für viele mit ihrer Anwendung in der Praxis verbundene Schwierigkeiten Lösungsansätze zu entwickeln.
    Współcześnie znaczące, a w praktyce często bezsprzecznie stosowane cztery pryncypia etyki medycznej (autonomia, nieszkodzenie, opieka, sprawiedliwość) w dyskursie etycznym ciągle na nowo napotykają na krytyczne głosy, w których dąży się do powrotu do jednolitego pryncypium etycznego. Autor niniejszego artykułu podejmuje wnikliwą próbę uczynienia z pryncypium proporcjonalności, które zawsze stanowiło podstawę praktyki medycznej i pielęgniarskiej i wynika z zasady niewyrządzania szkody, pryncypium podstawowego. Kryterium proporcjonalności jest przy tym ujęciem, które w sposób systematycznyrekonstruuje cztery pryncypia w ich współzależności, a w przypadku ich zastosowania w praktyce podsuwa rozwiązania dla trudności z tym związanych.
    The four principles of medical ethics (autonomy, non-maleficence, beneficence, justice), which are influential today and often received unquestioningly in practice, have repeatedly encountered critical inquiries in the ethical discourse, in which the return to a uniform basic ethical principle is demanded. In this article, an attempt is made to make the principle of proportionality, which has always been the basis of medical and nursing practice and which also results from the principle of non-maleficence itself, comprehensible as such a basic principle. The proportionality criterion proves to be an approach to systematically reconstruct the four principles in their context and to develop solutions for many of the difficultiesassociated with their application in practice.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 2; 91-118
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies