Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "orthodox Church" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
The Importance of the Autocephaly of the Orthodox Church of Ukraine for the Confessional Policy of the Russian Federation in Central and Eastern Europe
Autorzy:
Orzechowski, Marcin
Wejman, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076652.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Autocephaly
Orthodox Church of Ukraine
Russian Orthodox Church
confessional
policy
Eastern Europe
Opis:
The subject of the article is an analysis of the impact of the Orthodox Church of Ukraine's autocephaly process on Ukraine's relations with the Russian Federation. Orthodoxy, understood as both a religious institution and a denomination, has been a constant and most important component of Russia's identity since the very beginning of its existence. It remains the dominant religion in the Russian Federation, despite the religious diversity resulting from the multi-ethnic nature of the state. The aim of the article is to analyze the role of the Orthodox Church in the internal and foreign policy of the Russian Federation. In Russian-Ukrainian relations, it played an important role in supporting activities such as the annexation of Crimea or support for pro-Russian separatists in the Donbas. The position of the Russian Orthodox Church in contemporary Russia is also associated with a specific type (model) of the policy pursued by that state, referred to as "confessional policy (diplomacy)", integrally connected with the issues of religious security of the country. The analysis of the content of the program documents of the state institutions of the Russian Federation and internal organizations of the Russian Orthodox Church allows to distinguish the so-called differentia specifica, characterizing the community of assumptions and the identity of actions undertaken by state and church institutions in Russia. Church institutions are perceived as the so-called The "national" church of the Russian Federation. This results in the Church becoming entangled in various parapolitical affiliations, which in turn has specific implications in the political and interfaith sphere. The authors, on the basis of the conducted analysis, conclude that the autocephaly of the Orthodox Church of Ukraine is essential for the country's independence from Russia – it strengthens the Ukrainian national identity and limits Russian influence in this country.
Tematem artykułu jest analiza wpływu procesu autokefalii Prawosławnego Kościoła Ukrainy na stosunki Ukrainy z Federacją Rosyjską. Prawosławie, rozumiane zarówno jako instytucja religijna, jak i wyznanie, jest stałym i najważniejszym elementem tożsamości Rosji od samego początku jej istnienia. Pozostaje religią dominującą w Federacji Rosyjskiej, pomimo zróżnicowania religijnego wynikającego z wieloetnicznego charakteru państwa. Celem badawczym artykułu jest analiza roli Cerkwi w polityce wewnętrznej i zagranicznej Federacji Rosyjskiej. W stosunkach rosyjsko-ukraińskich odgrywał ważną rolę we wspieraniu działań takich jak aneksja Krymu czy wspieranie prorosyjskich separatystów w Donbasie. Pozycja Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej we współczesnej Rosji wiąże się także ze specyficznym typem (modelem) prowadzonej przez to państwo polityki, określanej mianem „polityki wyznaniowej (dyplomacji)”, integralnie związanej z kwestiami bezpieczeństwa religijnego państwa. Analiza treści dokumentów programowych instytucji państwowych Federacji Rosyjskiej i organizacji wewnętrznych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej pozwala na wyodrębnienie tzw. différentia specifica, charakteryzującej wspólnotę założeń i tożsamość działań podejmowanych przez państwo i cerkiew instytucje w Rosji. Instytucje kościelne postrzegane są jako tzw. Kościół „narodowy” Federacji Rosyjskiej. Powoduje to uwikłanie Kościoła w różne afiliacje parapolityczne, co z kolei ma określone implikacje w sferze politycznej i międzywyznaniowej. Na podstawie przeprowadzonej analizy autorzy dochodzą do wniosku, że autokefalia Prawosławnego Kościoła Ukrainy jest niezbędna dla niezależności tego kraju od Rosji – wzmacnia narodową tożsamość Ukrainy i ogranicza rosyjskie wpływy w tym kraju.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 133-147
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etiopskie komentarze do tekstów biblijnych i liturgicznych. Biblia i jej egzegeza w chrześcijańskiej Etiopii
Ethiopian comments the biblical and liturgical texts. The Bible and its exegesis in Christian Ethiopia
Autorzy:
Krawczuk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578667.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ethiopian Orthodox Church
andǝmta
Holy Bible
Etiopski Kościół Ortodoksyjny
Pismo Święte
Opis:
Ethiopian Orthodox Church, as the oldest and the least know among christian communities around the world, has many elements of Ethiopian ecclesiastical tradition. One of those elements are comments of biblical and liturgical works. The only writing language in Christian Ethiopia was gyyz and its literature contains original works and translations from Greek or Arabian. Virtually the whole literature has ecclesiastical character. The Holy Bible was translated from Greek to Ethiopian and elements taken from others countries were always give in to interpretation and adjusted to local context. Among Ethiopian literature in gyyz language there are also works dedicated to Bible exegesis. Most of the comments are anonymous, nevertheless some of them are assigned to particular Church Fathers. The most important work of this genre is Tǝrgwāme Wangel ( The Evangel Translation) translated from Arabian to gyyz in the first half of XVI century, which contains comments to the Evangel of Jan Chryzostom authorship. In Ethiopian Christian literature appear also biblical comments written down in Amharic language so called andǝmta. Gyyz was the language of literature and liturgy understood by few, in turn Amharic was language of communication. Ethiopian Church realized that to better communicate with worshipers they have to produce works in Amharic. The subject of exegesis in comments andǝmta is mostly Holy Bible. Comments can also relate to liturgical texts, such as anaphora or hymns used in liturgy. Those kind of comments are especially valuable source of getting know Ethiopian theology.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2014, 18; 19-29
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogrzeb nieochrzczonych dzieci w praktyce liturgicznej Cerkwi prawosławnej
Funeral of unbaptized children in the liturgical practice of the Orthodox Church
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595272.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Prawosławie;
Cerkiew
pogrzeb
nieochrzczone dzieci
Orthodoxy
Orthodox Church
funeral
unbaptized children
Opis:
The article addresses the issue of liturgical practice related to the death of unbaptized children. In the historical liturgical tradition of the Orthodox Church, the funeral rite of unbaptized children did not function. This article analyzes changes in the liturgical practice of local churches in Greece and Russia regarding prayer for unbaptized children. The liturgical and pastoral considerations are complemented by the funeral rite of an unbaptized child, prepared on the basis of current Greek and Russian texts.
Artykuł podejmuje zagadnienie praktyki liturgicznej związanej ze śmiercią nieochrzczonych dzieci. W historycznej liturgicznej tradycji Cerkwi prawosławnej obrzęd pogrzebu nieochrzczonych dzieci nie funkcjonował. Niniejszy artykuł analizuje zmiany w praktyce liturgicznej lokalnych cerkwi w Grecji i Rosji dotyczące modlitwy za nieochrzczone dzieci. Uzupełnieniem rozważań liturgicznych i pasterskich jest obrzęd pogrzebowy nieochrzczonego dziecka, przygotowany w oparciu o aktualne greckie i rosyjskie teksty.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 193-211
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie i ekumenizm. Kontrowersyjny dokument Soboru na Krecie (2016)
Orthodoxy and ecumenism. The controversial document of the Council in Crete (2016)
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595180.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Święty i Wielki Sobór na Krecie, ekumenizm, Kościół prawosławny, eklezjologia prawosławna
Holy and Great Council in Crete, ecumenism, Orthodox Church, Orthodox ecclesiology
Opis:
In the article, its author aims at presenting the essential contents of the document of the Holy and Great Council in Crete (2016): Relations of the Orthodox Church with the Rest of the Christian World. In the first part, he presents the origin of the document very briefly. In the second part, he discusses the most controversial points of the studied text. In this context, he draws the reader’s attention towards three issues: self-consciousness of the Orthodox Church, her stand on the ecclesial status of the non-Orthodox Communities and her understanding of her ecumenical involvement. In the third part, the author presents selected problems that have appeared in reception of the analysed document in the Orthodox world. At the end, the author claims that the Cretan Council has not managed to definitively solve the issue of the relations of the Orthodox Church with other Christians, with whom she has conducted ecumenical dialogue for decades.
Celem artykułu jest ukazanie istotnych treści dokumentu Świętego i Wielkiego Soboru na Krecie (2016) Relacje Kościoła prawosławnego z pozostałym światem chrześcijańskim. W pierwszej części artykułu przedstawiono genezę dokumentu. W drugiej części omówiono najbardziej kontrowersyjne punkty badanego tekstu. W związku z tym zwrócono uwagę na trzy kwestie: samoświadomość Kościoła prawosławnego, stanowisko na temat eklezjalnego statusu Wspólnot nieprawosławnych oraz rozumienie ekumenicznego zaangażowaniaprawosławia. W trzeciej części zaprezentowano niektóre problemy na drodze recepcji analizowanego dokumentu w świecie prawosławnym. Ostatecznie stwierdzono, iż kreteński Sobór nie zdołał rozwiązać w sposób definitywny kwestii relacji Kościoła prawosławnego do innych chrześcijan, z którymi prowadzi dialog ekumeniczny i współpracuje od dziesięcioleci.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 147-160
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińska autokefalia rok po ustanowieniu: reakcje i dylematy świata prawosławnego
Ukrainian autocephaly one year after its establishment: reactions and dilemmas of the Orthodoxy
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047924.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
autokefalia
prawosławie
ukraińska autokefalia
Kościół Prawosławny Ukrainy
autocephaly
Orthodoxy
Ukrainian autocephaly
Orthodox Church of Ukraine
Opis:
W artykule podjęto refleksję nad stanem recepcji ukraińskiej autokefalii w świecie prawosławnym po roku od jej ustanowienia. Temat został rozwinięty w trzech częściach. Najpierw przedstawiono stanowisko Konstantynopola i Moskwy w sprawie ustanowienia autokefalicznego Kościoły Prawosławnego Ukrainy. Następnie omówiono reakcje pozostałych Kościołów prawosławnych na ukraińską autokefalię. W końcowej części zwrócono uwagą na podjętą w Ammanie (2020 r.) próbę porozumienia w tej sprawie. W toku refleksji m.in. stwierdzono, że dotąd tylko 3 z 14 autokefalicznych Kościołów prawosławnych uznały ukraińską autokefalię (Konstantynopol, Aleksandria i Grecja); negatywne stanowisko prezentuje 7 Kościołów (Antiochii, Jerozolimy, Moskwy, Serbii, Polski, Albania oraz Czech i Słowacji); pozostałe 4 Kościoły (Gruzji, Rumunii, Bułgarii i Cypru) nie sformułowały jednoznacznego stanowiska w badanej sprawie.
The present article is a reflection on the ways the Ukrainian autocephaly is received in the Orthodox world one year after its establishment. The topic has been discussed in three parts. First, the author has presented the stand of Constantinople and Moscow on the establishment of the Ukrainian Autocephalous Orthodox Church. Next, he discussed the reactions of other Orthodox Churches to Ukrainian autocephaly. In the final part, the author focused on the attempt at an agreement on this issue undertaken in Amman (2020). In the course of his reflection, the author stated that so far only three out of fourteen Orthodox Churches acknowledged Ukrainian autocephaly (Constantinople, Alexandria and Greece); seven Churches hold a negative stand (Antioch, Jerusalem, Moscow, Serbia, Poland, Albany, Czech Republic and Slovakia); the remaining four Churches (of Georgia, Romania, Bulgaria and Cyprus) have not formulated a unequivocal opinion in this matter.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 197-213
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iwan Nieronow – zapomniany reformator. Początki ruchu staroobrzędowego
Ivan Neronov – forgotten reformer. The beginning of the Old-Believer movement
Autorzy:
Grondowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595222.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Nikon
rozłam
reforma
patriarcha
Nieronow
Rosyjski Kościół Prawosławny
Nikon division, reform, patriarch, Neronov, Russian Orthodox Church
Opis:
The article presents the background and course of turbulent religious and social events in the Moscow state in the mid-17th century on the example of the life of father Ivan Neronov. He was one of the forerunners of the moral-religious renewal of the Romanov dynasty. It was interrupted by patriarch Nikon, who introduced liturgical changes. They led to a conflict with father Ivan and his associates. This is the beginning of a split within the Russian Orthodox Church and the creation of the (existing to this day) Old-Believer movement.
Artykuł ukazuje tło i przebieg burzliwych wydarzeń religijno-społecznych w państwie moskiewskim w połowie XVII w. na przykładzie życia o. Iwana Nieronowa. Był on jednym z prekursorów odnowy moralno-religijnej podjętej w czasach powstania dynastii Romanowów. Została ona przerwana przez patriarchę Nikona, który wprowadził zmiany liturgiczne. Doprowadziły one do konfliktu z o. Iwanem i jego współpracownikami. Był to początek rozłamu w Rosyjskim Kościele Prawosławnym i powstania, istniejącego do dziś, ruchu staroobrzędowego.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 185-202
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie do postawy dialogu w katechezie Kościoła prawosławnego
Education to the Attitude of Dialogue in Catechesis of the Orthodox Church
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594995.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
The Orthodox Church
catechesis
dialogue
education
attitude of dialogue
Kościół prawosławny
katecheza
dialog
wychowanie
postawa dialogu
Opis:
The article focuses on showing the basics of education to the dialogue present in the Orthodox catechesis carried out in the schools and catechetical-pastoral activities undertaken in the framework of parish communities and church organizations. Of the many issues taken in catechesis, we focus on the elements of upbringing and education aimed at interreligious dialogue. Conclusions focus on the justification of actions undertaken in the Orthodox Church towards education to the attitude of dialogue.
Artykuł skupia się na ukazaniu wychowania do postawy dialogu obecnego w katechezie prawosławnej prowadzonej w szkołach oraz w działalności katechetyczno-duszpasterskiej realizowanej w ramach wspólnot parafialnych i organizacji cerkiewnych. Spośród wielu podejmowanych w katechezie zagadnień, uwzględniono elementy wychowawcze i edukacyjne ukierunkowane na dialog międzyreligijny. Wnioski skupiają się na uzasadnieniu podejmowanych w Kościele prawosławnym działań w kierunku wychowania do postawy dialogu.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 151-166
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matthew the Poor: Towards Modern Birth Control Methods in the Coptic Orthodox Church
Autorzy:
Franc, Jaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475405.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Matta el-Meskeen
Matthew the Poor
bioethics
theology
the Coptic Orthodox Church
state
Egypt
deification
birth control
Opis:
The paper is focused on the Matta el-Meskeen (Matthew the Poor) and his reflection of selected bioethical issue: birth control. The paper deals with the forming stages of the bioethical discussions within the Coptic Orthodox Church in Egypt. The research is based on Matthew the Poor´s articles and books. The first part presents his teachings about theosis as an key concept of his theology in general and bioethics in particular. The second part brings analysis of his birth control reflections and presents his observations about the role of the Church and the state in the decision making process of Christian believers.
Źródło:
Family Forum; 2019, 9; 173-190
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish view of the Contemporary Orthodox Church Law – problems on the way to systematization
Polskie spojrzenie na współczesne prawo cerkiewne – problemy na drodze do systematyzacji
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Makal, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729570.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Orthodox church law
contemporary canonical issues
Orthodoxy
canon law
prawosławne prawo kościelne
współczesne problemy kanoniczne
Prawosławie
prawo kościelne
Opis:
Orthodox church law is comprised of elements that regulate the life of the Church at various levels. The theological decisions, oroses, canons and canonical letters, which concern the Church globally, obviously focus on doctrine. Still, they also characterize the theological aspects of ecclesiology, primarily expressed in the Orthodox Church’s fundamental confession of faith – the Nicene-Constantinopolitan Creed. Although a number of the canons of the ecumenical councils and of the Holy Fathers, historical and contemporary resolutions passed by various local Orthodox Churches and other ecclesiastical authorities and institutions pertain to the universal sphere in many aspects, the vast majority of them set specific organizational standards of church life in the local perspective: the local Church, basic administrative units (dioceses, metropolises or exarchates), but above all in basic organizational structures, which include parishes and monasteries.
Prawo cerkiewne składa się z elementów, które regulują życie Kościoła na różnych poziomach. Decyzje teologiczne, orosy, kanony i listy kanoniczne, które dotyczą Kościoła w skali globalnej, koncentrują się oczywiście na doktrynie. Charakteryzują one jednak również teologiczne aspekty eklezjologii, wyrażone przede wszystkim w fundamentalnym wyznaniu wiary Kościoła prawosławnego - Credo Nicejsko-Konstantynopolitańskim. Chociaż szereg kanonów soborów ekumenicznych i Ojców Kościoła, historycznych i współczesnych uchwał różnych lokalnych Kościołów prawosławnych oraz innych władz i instytucji kościelnych odnosi się w wielu aspektach do sfery powszechnej, to jednak zdecydowana większość z nich wyznacza konkretne normy organizacyjne życia kościelnego w perspektywie lokalnej: Kościoła lokalnego, podstawowych jednostek administracyjnych (diecezji, metropolii czy egzarchatów), a przede wszystkim w podstawowych strukturach organizacyjnych, do których należą parafie i monastery.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 123-135
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pneumatologiczno-rekoncyliacyjny wymiar sakramentu bierzmowania w teologii Ortodoksyjnego Kościoła Koptyjskiego
Pneumatological-reconciliation Aspect of the Sacrament of Confirmation in Theology of the Coptic Orthodox Church
Autorzy:
Halkowicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595107.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sacrament of confirmation
myron
Coptic Orthodox Church
pneumatology
reconciliation
ecumenism
sakrament bierzmowania
Ortodoksyjny Kościół Koptyjski
pneumatologia
rekoncyliacja
ekumenizm
Opis:
In the Coptic Orthodox Church the pneumatological and reconciliation meaning of the confirmation is emphasized. The pneumatological-reconciliation aspect of confirmation points to the ontological supplement which occurs during the administering the initiation sacraments. The Coptic theology of the sacrament of confirmation with its pneumatological-reconciliation meaning may be a creative impulse for the catholic theology and for the whole western Christianity be an inspiration in extending the theological horizons, discovering new aspects in sacramentology and ecclesiology.
W Ortodoksyjnym Kościele Koptyjskim podkreśla się pneumatologiczne oraz rekoncyliacyjne znaczenie bierzmowania. Pneumatologiczno-rekoncyliacyjny wymiar sakramentu bierzmowania wskazuje na ontologiczne dopełnienie, które ma miejsce w czasie udzielania sakramentów inicjacyjnych. Koptyjska teologia sakramentu bierzmowania wraz z jej pneumatologiczno-rekoncyliacyjnym znaczeniem może być twórczym impulsem dla teologii katolickiej, a dla chrześcijaństwa zachodniego inspiracją w poszerzaniu horyzontów teologicznych, odkrywaniu nowych aspektów w sakramentologii i eklezjologii.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 187-199
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność biskupa Hryhoryja Chomyszyna na rzecz latynizacji Cerkwi greckokatolickiej
Activity of Bishop Hryhory Khomyshyn for the Latinisation of the Greek Catholic Church
Autorzy:
Kubasik, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594954.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Byzantinism
celibacy
Greek Catholic Church
Orthodox Church
Gregorian calendar
Julian calendar
Orthodox books
schismatics
bizantynizm
celibat
Cerkiew greckokatolicka
Cerkiew prawosławna
kalendarz gregoriański
kalendarz juliański
Księgi cerkiewne
schizmatycy
Opis:
The Blessed Hryhory Khomyshyn was a Ukrainian Greek Catholic bishop and hieromartyr. Was born on 25 March 1867 in the village of Hadynkivtsi, eastern Galicia. In 1904, he was ordained bishop for Stanyslaviv. Khomyshyn believed that the Ukrainian Greek Catholic Church should adopt a more westward orientation, further emphasizing the Uniate Church’s relationship with Rome. This meant introducing Latinised practices such as the Gregorian calendar and a strict adherence to clerical celibacy, which were met with controversy in his eparchy.
Błogosławiony Grzegorz Chomyszyn był ukraińskim greckokatolickim biskupem i męczennikiem. Urodził się 25 marca 1867 r. w wiosce Hadyńkowce, we wschodniej Galicji. W 1904 r. został wyświęcony na biskupa Stanisławowa. Chomyszyn uważał, że Cerkiew greckokatolicka powinna przyjąć więcej tradycji zachodnich, aby podkreślić związek unickiej Cerkwi z Rzymem. Oznaczało to wprowadzenie łacińskich praktyk takich jak kalendarz gregoriański i ścisłe przestrzegania celibatu duchownych.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 201-216
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarcha Bartłomiej z wizytą pojednania na Ukrainie
Patriarch Bartholomew on a reconciliation visit to Ukraine
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076679.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
patriarcha Bartłomiej
ukraińska autokefalia
Prawosławny Kościół Ukrainy
dialog prawdy
Patriarch Bartholomew
Ukrainian autokephaly
Orthodox Church of Ukraine
dialogue of truth
Opis:
W artykule podjęto próbę ukazania istotnych przymiotów pasterskiej wizyty patriarchy Bartłomieja na Ukrainie, które w dużym stopniu zawierają się w jego posłaniach i przemówieniach. Przedłożone treści pozostaną źródłem interpretacji i syntezy najważniejszego przekazu zwierzchnika prawosławia skierowanego do wspólnoty autokefalicznego Kościoła kijowskiego oraz całego społeczeństwa. Naszemu zainteresowaniu będą podlegać przede wszystkim cztery wystąpienia patriarchy: dziękczynna „doksologia”, zgromadzenie liturgiczne, uroczystość nadania doktoratu honoris causa i spotkanie z Ogólnoukraińską Radą Kościołów i Organizacji Religijnych.
The article undertakes to present the essential qualities of Patriarch Bartholomew's pastoral visit to Ukraine, which are largely contained in his messages and speeches. The content presented will remain a source of interpretation and synthesis of the most important message of the head of Orthodoxy addressed to the community of the autocephalous Church of Kiev and the entire society. We will be interested mainly in four speeches by the patriarch during: thanksgiving "doxology", liturgical assembly, the ceremony of awarding the doctorate honoris causa and a meeting with the All-Ukrainian Council of Churches and Religious Organizations.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 113-132
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica i sekret spowiedzi. Perspektywa ekumeniczno-kanoniczna
The Secret and Seal of Confession. Ecumenical and Canon Law Perspective
Autorzy:
Kutynia, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594997.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sacrament of penance; confession; seal of confession; secret of confession; Orthodox Church; Lutheran Church
sakrament pokuty; spowiedź, tajemnica spowiedzi; sekret spowiedzi; Kościół prawosławny; Kościół Ewangelicko-Augsburski
Opis:
Nowadays there is plenty of fears according to the practice of individual confession of sins in the sacrament of penance. The sense of sin is disappearing which effects with lack of need to attend to the sacrament of penance. Despite those unfavourable tendencies of European culture many faithful still confess themselves. The secret of confession called “the sacramental seal” (sigillum sacramentale) is inseparably linked with this sacrament. This article describes rules of law contained by Code of Canon Law from 1983 and Code of Eastern Catholic Churches which, in clear and precise way describe the range of sigillum and secretum, as well as show subjects obliged to keep them along with the source of this obligation. The seal of sacrament is inviolable and absolute to that extent, that the minister not only cannot reveal the penitent and his sins to others, but also he must not use the knowledge acquired in the confession. Besides catholic discipline of penance, the article contains a try to describe the practice of penance in Churches and ecclesial communities not being in unity with the Holy See. The article presents also the teaching and law of the Orthodox Church and the Evangelical Church of the Augsburg Confession according to penance, expiation and practice of confession and absolution.
Współcześnie istnieje wiele obaw i lęków wobec praktyki indywidualnego wyznawania grzechów w sakramencie pokuty. Zanika poczucie grzechu, co skutkuje brakiem potrzeby przystępowania do sakramentu pokuty i pojednania. Mimo tych niesprzyjających tendencji europejskiej kultury wiele osób wierzących korzysta nadal z tego sakramentu. Z sakramentem pokuty nierozerwalnie związana jest tajemnica spowiedzi nazywana „pieczęcią sakramentalną” (sigillum sacramentale). Artykuł opisuje normy prawne zawarte w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. oraz Kodeksie Katolickich Kościołów Wschodnich, które w jasny i jednoznaczny sposób określają zakres sigillum i secretum oraz wskazują podmioty zobowiązane do ich zachowania, a także źródła tego zobowiązania. Tajemnica sakramentalna jest nienaruszalna, absolutna do tego stopnia, iż szafarz sakramentu nie tylko nie może zdradzić penitenta i jego grzechów wobec osób trzecich, ale również zabrania się mu korzystania z wiadomości, które pozyskał w związku ze sprawowaniem sakramentu pokuty. Oprócz dyscypliny pokutnej wyznania katolickiego artykuł zawiera próbę ujęcia praktyki pokutnej w Kościołach i wspólnotach eklezjalnych niebędących w jedności ze Stolicą Apostolską. W artykule przedstawiono naukę i przepisy prawne Kościoła prawosławnego i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego na temat pokuty, sposobów jej odprawiania oraz praktyki wyznania grzechów i rozgrzeszenia.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 369-396
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mönchstum und Ökumene nach Andreas Szeptyckyj
Monastycyzm i ekumenizm według Andrzeja Szeptyckiego
Autorzy:
Babiak, Augustyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595344.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ecumenism; monastic life; Andrew Sheptytsky; Greek-Catholic Orthodox Church' order of Studiets;
ekumenizm; monastycyzm; Andrzej Szeptycki; Kościół Wschodni; zakon studytów;
Opis:
This paper concerns the metropolitan Andrew Sheptytsky and his activity for the renewal of monastic life in the Greek-Catholic Orthodox Church at the beginning of the twentieth century. He contributed not only to the revival of religious life, but gave it a new form. The religious foundation for Sheptytsky was eastern spirituality, because it was the monastery of Basilians which aided this formation, and it was completed through study with Jesuits in Kraków. Even through he fulfilled the function of a metropolitan of Lviv-Hal he was still in his spiritual nature a monk. A vision for the renewal of monastic life accompanied Sheptytsky from the beginning of his pastoral service and was developed under the influence of numerous contacts with western orders, like Benedictines, Jesuits and Carmelites. He established an order, gained from their experiences, which responds to Slavic spirituality and religiosity. He began to fulfill this order in 1904, when from two prayer communities he established the foundations of the future order of Studiets. This community took as the foundation of their life the advice of monks written by Studios in the fifth century, and corrected and developed by St. Theodor Studit. In 1923 Sheptytsky obtained from the Vatican confirmation of the rule of their community, which was based on the Byzantine tradition, had numerous elements of the teaching of the western Fathers of the Church, and corresponded with the exigencies of the reality of the time. The basis of the formation of Studiets is not only prayer, asceticism and work, but theological education, patristic knowledge and acquaintance of the eastern liturgy and tradition too. For Sheptytsky the eastern monasticism had to be first of all the source of spiritual life for the Greek-Catholic Orthodox Church and had to influence on the morally and educatory renewal of the believers and the clergy of the diocese. The present article demonstrates the exceptional framework of this order, which was openness to other cultures and religions, through encounters with the Greek-Catholic Orthodox Church of the time. A lot of contacts and activities had an ecumenical dimension. It happened through contact with other Christian’s confessions, showing the richness of the spiritual life, the splendor of eastern liturgy, and indicates the value of unspoiled faith as a way to true unity amongst Christians. The metropolitan Andrew Sheptytsky was an example of this openness, because he personally kept many contacts with different ecclesial communities and was the advocate of the realization of the universal Church. He was not fearful of the benefits from the spiritual richness of the whole of Christianity, through it – attached to the thought of John Paul II – he breathed with both the lungs of the Western and Eastern Church.
Artykuł ukazuje osobę metropolity Andrzeja Szeptyckiego i jego działania zmierzające do odnowienia życia monastycznego w Cerkwi greckokatolickiej na początku XX w. Przyczynił się on nie tylko do ożywienia życia religijnego, lecz nadał mu nowy kształt. Fundamentem religijnym była dla Szeptyckiego duchowość wschodnia, gdyż sam przeszedł formację w zakonie bazylianów, a uzupełnił ją przez studia u jezuitów w Krakowie. Mimo pełnionej funkcji metropolity lwowsko-halickiego w swojej naturze duchowej pozostał zakonnikiem. Wizja odnowy życia monastycznego przyświecała Szeptyckiemu od początku jego posługi pasterskiej i była rozwijana pod wpływem licznych kontaktów z zachodnimi zakonami, takimi jak benedyktyni, jezuici czy karmelici. Czerpiąc z ich doświadczeń, założył zakon, który odpowiada duchowości i religijności słowiańskiej. Ideę tę zaczął realizować w 1904 r., gdy z dwóch wspólnot modlitewnych stworzył podstawy przyszłego zakonu studytów. Wspólnota ta przyjęła za podstawę życia wskazania dla mnichów opracowane przez Studiosa w V w., a poprawione i rozwinięte przez św. Teodora Studytę. W 1923 r. Szeptycki uzyskał w Watykanie zatwierdzenie reguły tej wspólnoty, która choć oparta na wielowiekowej tradycji bizantyjskiej, posiadała wiele elementów z nauczania Ojców Kościoła Zachodniego i odpowiadała wymogom ówczesnej rzeczywistości. Podstawą formacji u studytów była nie tylko modlitwa, asceza i praca, ale także wykształcenie teologiczne, wiedza z zakresu patrystyki oraz znajomość liturgii i wschodniej tradycji. Dla Szeptyckiego monastycyzm wschodni miał być przede wszystkim źródłem życia duchowego dla Cerkwi greckokatolickiej, a także miał wpływać na odnowę moralną i edukacyjną nie tylko wiernych, lecz również duchowieństwa diecezjalnego. W niniejszym artykule został ukazany jeden szczególny rys tego monastycyzmu, jakim było otwarcie na inne kultury i religie, z którymi stykała się ówczesna Cerkiew greckokatolicka. Wiele aspektów tych kontaktów i działań miało wymiar ekumeniczny. Działo się to przez kontakty z innymi odłamami chrześcijaństwa, ukazywanie bogactwa życia duchowego, piękna wschodniej liturgii i wskazywanie wartości nieskażonej wiary jako podstawa dojścia do prawdziwej jedności chrześcijan. Sam metropolita Andrzej Szeptycki był przykładem takiego otwarcia, gdyż osobiście utrzymywał wiele kontaktów z różnymi wspólnotami kościelnymi i był orędownikiem realizacji Kościoła powszechnego. Nie lękał się korzystać z bogactwa duchowego całego chrześcijaństwa, przez co – nawiązując do myśli Jana Pawła II – oddychał obydwoma płucami Kościoła Wschodniego i Zachodniego.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 357-370
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christology of Chalcedon, after the Council of Chalcedon
Chrystologia Chalcedonu po Soborze Chalcedońskim
Autorzy:
Popa, Irineu Ion
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595364.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Chalcedon doctrine; St. Cyril of Alexandria; Orthodox Church doctrine; Zeno’s Henotikon;
doktryna Chalcedonu; św. Cyryl Aleksandryjski; doktryna Kościoła prawosławnego; Henotikon Zenona;
Opis:
Those who interpreted the formula of St. Cyril in the opposite direction of the two natures, considered the dogmatic judgments of Pope Leo as a victory, which meant for them a victory of Nestorianism. Consequently, this party did not recognize either the Council of Chalcedon or the local bishops, who received its definition, creating a beginning for the heterodox monophysite Churches. Analyzing this period, we can see that Severus, in his argument, starts from the fact that the Logos is the subject of Jesus Christ’s nature. Being bodiless He became flesh, without changing or becoming another, so He only had the originality of being different. In this way, the word is not a new topic, but a new nature where Jesus Christ is absolutely identical with the Logos. An important role in this period was also played by the Scythian monks who appear to Constantinople in a providential moment. Rome and Constantinople being at loggerheads over Zeno’s Henotikon, were now on the verge of a new schism caused by the Christological issue. Therefore, the present study is an analysis on the definition of the Council of Chalcedon in contrast with doctrinal evolutions and arguments. It is with these concerns that we will try to show that in Jesus Christ the manhood nature itself is made to achieve real communion with God and to participate in the uncreated divine life. In this support, St. Maximus will prove that the participation of manhood nature in the Godhead is not in any way marked by passivity, but on the contrary it is genuinely restored.
Opozycyjni interpretatorzy formuły św. Cyryla na temat dwóch natur traktowali dogmatyczny osąd papieża Leona jako zwycięstwo odniesione przez nestorianizm. W konsekwencji nie uznali oni Soboru Chalcedońskiego oraz biskupów będących jego zwolennikami i przyczynili się do powstania heterodoksyjnych Kościołów monofizyckich. Studium tego okresu ukazuje, że Sewer w swej argumentacji wychodzi od faktu, że Logos jest podmiotem natury Jezusa Chrystusa. Będąc bezcielesnym, stał się człowiekiem bez jakiejkolwiek zmiany. Stąd jedynie patrząc na Jego pochodzenie można ukazać Jego inność. W ten sposób Słowo nie jest nowym tematem, ale nową naturą, w której Jezus Chrystus jest całkowicie identyczny z Logosem. W tym okresie ważną rolę odgrywali również scytyjscy mnisi, którzy opatrznościowo pojawili się w Konstantynopolu. Będąc w konflikcie dotyczącym Henotikonu Zenona, Rzym i Konstantynopol znalazły się na skraju nowej schizmy, sprowokowanej problemami chrystologicznymi. Niniejsze studium stanowi analizę orzeczeń Chalcedonu w konfrontacji z powyższymi tendencjami. Autor podejmuje próbę ukazania faktu, iż w Jezusie Chrystusie ludzka natura służy osiągnięciu prawdziwej komunii z Bogiem i uczestnictwa w niestworzonym boskim życiu.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 15-35
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies