Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kościół katolicki w polsce" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Głos w przedsoborowej dyskusji o diakonacie stałym Ks. rektor prof. Marian Rechowicz i jego opracowanie z 1961 r.
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038018.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sobór watykański ii
kościół katolicki w polsce
ks. prof. marian rechowicz
(1910–1983)
opracowanie dotyczące odnowy diakonatu stałego w polsce
diakonisy
ks. prof. marian rechowicz (1910-1983)
Opis:
Restoring of the permanent diaconate in the Catholic Church was one of the issues extensively discussed during preparations for the Second Vatican Council. In 1961, Rev. Prof. Marian Rechowicz (1910-1983), at that time the rector of the Catholic University of Lublin, prepared a study on this subject. The document Zagadnienie instytucji diakonatu z punktu widzenia sytuacji i potrzeb Kościoła w Polsce (The Institution of Diaconate in Terms of the Situation and Needs of the Church in Poland) was published in German one year later. To this date, it is not known to a wider audience; therefore, its most important theses are worth recalling. The author notices many problems that would appear, if this kind of ministry was established in the Church in Poland. He indicated a lack of tradition of the permanent diaconate in Poland, a high rate of priestly vocations, and problems of costs of support (of a deacon and his family), taking into account limited financial capabilities of a parish. However, he recommends implementation of a ministry of deaconesses – nuns, whose tasks would include: teach- ing of religion, charity activities, distribution of Holy Communion to ill parishioners, and leading of non-liturgical services. Thus, the recommendation of Rev. Prof. Marian Rechowicz significantly deviates from the doctrinal solutions approved by the Second Vatican Council.
Przywrócenie diakonatu stałego w Kościele katolickim było jednym z kilku tematów żywo dyskutowanych w okresie przygotowań do Soboru Watykańskiego II. W 1961 r. opracowanie na ten temat przygotował ks. prof. Marian Rechowicz (1910-1983), ówczesny rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dokument „Zagadnienie instytucji diakonatu z punktu widzenia sytuacji i potrzeb Kościoła w Polsce” został rok później opublikowany w języku niemieckim. Do chwili obecnej nie jest znany szerokiemu gronu odbiorców, stąd warto przywołać jego najważniejsze tezy. Autor dostrzega wiele problemów, jakie pojawiłyby się w przypadku ustanowienia tej posługi w Kościele w Polsce. Wskazuje na brak tradycji diakonatu stałego w Polsce, wysoki wskaźnik powołań kapłańskich oraz problem kosztów utrzymania (diakona i jego rodziny), przy ograniczonych możliwościach finansowych parafii. Zaleca natomiast by wprowadzić posługę diakonis – sióstr zakonnych, których zadaniem byłoby: nauczanie religii; prowadzenie działalności charytatywnej; roznoszenie Komunii św. chorym; przewodniczenie w nabożeństwach nieliturgicznych. Tym samym propozycja ks. prof. Mariana Rechowicza odbiega znacząco od rozwiązań doktrynalnych przyjętych przez Sobór Watykański II.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 52, 2; 375-402
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przysposobienie ze wskazaniem: ocena z perspektywy katolickiej i luterańskiej
Recommended Adoption: Evaluation of the Bill from Catholic and Lutheran Perspective
Autorzy:
Kroczek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595045.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
adoption
Catholic Church
Evangelical Church of the Augsburg Confession in Poland
sponsor
baptism
przysposobienie
Kościół katolicki
Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce
chrzestny
chrzest
Opis:
The Sejm’s Commission of Social Politics and Family introduced a project of the law that pioneers a new type of adoption to the Polish law called “recommended adoption”. Generally speaking, the adoption in question allows the parents to point out the adopters. The parents’ choice is, without prejudice to the other provisions, binding for the court. The paper’s aim is to analyze the new legal institution in terms of theology and law of the Roman Catholic Church and the Evangelical Church of the Augsburg Confession in Poland. The conclusion is that the proposed law is coherent with the teaching and legal discipline of the Churches. But there is still space for de lege ferenda postulate, that the bill’s list of candidates for the adopters should be extended to include the sponsors. The sponsors seem to be very suitable candidates for adopters. First, because the parents themselves pointed out the sponsors, and secondly, because both the Catholic and the Lutheran legal regulations demand a lot from sponsors with the result that they already are well evaluated and carefully selected persons.
Sejmowa Komisja Polityki Społecznej i Rodziny zgłosiła projekt ustawy, który wprowadza nowy typ przysposobienia do polskiego prawa – „przysposobienie ze wskazaniem”. Ogólnie mówiąc, ten rodzaj przysposobienia pozwala rodzicom na wskazanie przysposabiających. Wybór rodziców jest, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej, wiążący dla sądu. Celem artykułu jest analiza tej nowej instytucji prawnej w perspektywie teologii i prawa Kościoła rzymskokatolickiego i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczpospolitej Polskiej. Wniosek jest taki, że proponowana ustawa jest zgodna z nauką i dyscypliną prawną obu tych Kościołów. Należy zauważyć, że jest miejsce na postulat de lege ferenda, aby lista kandydatów na przysposabiających była rozszerzona i zawierała także rodziców chrzestnych. Rodzice chrzestni bowiem wydają się być bardzo odpowiednimi kandydatami na przysposabiających. Po pierwsze, to rodzice biologiczni dziecka samodzielnie wskazują rodziców chrzestnych, a po drugie, zarówno katolickie, jak luterańskie regulacje prawne stawiają przed chrzestnymi wysokie wymagania, w wyniku czego są oni dobrze ocenionymi i starannie wybranymi osobami.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 467-481
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Biskupich Komitetów Pomocy w województwie katowickim w stanie wojennym (1981–1983)
Activity of Bishop’s Relief Committees in the Katowice Province During Martial Law in Poland (1981–1983)
Autorzy:
Wilczok, Katarzyna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119972.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
stan wojenny w Polsce
Kościół katolicki
Biskupie Komitety Pomocy
województwo katowickie
martial law in Poland
the Catholic Church
Bishop’s Relief Committees
Katowice Province
Opis:
Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, w województwie katowickim internowano 1911 osób. Ordynariusze poszczególnych diecezji zaczęli powoływać tzw. Biskupie Komitety Pomocy. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak wyglądała kościelna pomoc udzielana represjonowanym mieszkańcom województwa katowickiego oraz czy wszyscy potrzebujący zostali nią objęci. Przysyłane dla Katowic zagraniczne dary były dzielone pomiędzy Biskupie Komitety w Katowicach i Częstochowie, a następnie trafiałydo Chorzowa, Tarnowskich Gór, Rybnika i Bielska-Białej oraz do punktów pomocy w Jastrzębiu-Zdroju, Sosnowcu i Zabrzu. Od 23 lutego 1982 r. do 21 grudnia 1983 r. Biskupi Komitet Pomocy w Katowicach wydał punktom pomocy 44 transporty darów. Pomoc obejmowała również wsparcie prawne i medyczne. Najprawdopodobniej kilkadziesiąt osób represjonowanych nie otrzymało żadnego świadczenia.
After the introduction of martial law in Poland on 13 December 1981, 1,911 people were interned in the Katowice Province. Bishops at the head of individual dioceses began to appoint the so-called Bishop’s Relief Committees. The aim of the article is to describe the church aid provided to the residents of the Katowice Province subjected to prosecution and to answer the question whether it covered all those in need.Foreign gifts sent to Katowice were shared among the Bishop’s Committees in Katowice and Częstochowa, and then they went to Chorzów, Tarnowskie Góry, Rybnik and Bielsko-Biała,as well as to aid stations in Jastrzębie-Zdrój, Sosnowiec and Zabrze. From 23 February 1982 to 21 December 1983, the Bishop’s Relief Committee in Katowice issued 44 shipments of gifts to aid stations. Help for those subjected to prosecution also included legal and medical support. Most likely, several dozen people did not receive any aid.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 2; 235-257
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies