Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ecumenism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 46
Tytuł:
CONTINUITY AND CHANGE IN THE CHURCH. Christian Journey Across Human Cultures
Ciągłość i zmiana w Kościele. Chrześcijańska podróż poprzez kultury
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594987.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
continuity
change
culture
Christianity
ecumenism
Opis:
Zagadnienie ciągłości i zmiany w Kościele ściśle łączy się z problemem kul- tury i pytaniem, jak dalece chrześcijaństwo ma podejmować dialog z kulturą ludzką. Kultura w życiu społecznym pełni fundamentalną rolę, obejmując sys- temy wartości, idei, wzorów zachowań i norm, przez które człowiek rozpoznaje rzeczywistość. Misja Kościoła, by być zrozumiała i skuteczna, musi więc doko- nywać się w kulturze, wykorzystując tworzoną przez nią rzeczywistość symbo- liczną. Dlatego też Kościół powołany jest do uczestnictwa w kulturze, wykorzy- stując ją jako narzędzie ewangelizacji i ujmując ją jednocześnie jako zadanie. Kultura, jako rzeczywistość społeczna, podobnie jak społeczeństwa jest w cią- głym ruchu i podlega ciągłym przemianom. W konsekwencji więc, Kościół musi dostosowywać swą misję do zmieniających się warunków. Ciągłość jest więc spleciona ze zmianą, w ten sposób, że zmiany Kościoła zapewniają ciągłość jego misji. Jako rzeczywistość teandryczna, Kościół podąża więc ku Królestwu Boże- mu przez historię i kultury.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 45-52
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WHEN THE CHURCH SEEKS THE WAYS OF RECONCILIATION. Some Ecumenical Reflections
Kiedy Kościół szuka dróg pojednania. Kilka refleksji ekumenicznych
Autorzy:
Hryniewicz OMI, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595256.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
ecumenism
reconciliation
kenosis
primacy
hermeneutics
Opis:
Autor zwraca w artykule uwagę na siedmiokrotnie powtarzające się słowa z Księgi Apokalipsy (rozdz. 2–3): „Ten, kto ma uszy, niech usłyszy, co Duch mówi do Kościołów”. Słowa te nabierają szczególnego znaczenia w czasie, gdy wiele mówi się o kryzysie Kościoła i ekumenii oraz o ekumenicznej niecierpliwości. Kościół nie jest celem sam w sobie i dla siebie. Nie powinien zajmować się jedynie sobą, lecz swoje wysiłki skupiać na głoszeniu Ewangelii, Dobrej Nowiny, która jest wspólnym dobrem wszystkich chrześcijan i ludzi dobrej woli. Ewangelia daje radość i nadzieję, jak to podkreśla papież Franciszek w swojej adhortacji Evangelii gaudium. Skazani jesteśmy na szukanie dróg przezwyciężenia kryzysu, który jest nie tylko wyzwaniem, ale również szansą na pełniejszą realizację mądrości Ewangelii. W tym poszukiwaniu nie należy obawiać się tematów trudnych, takich jak niebezpieczeństwo zniewolenia przez pewne doktryny, które domagają się reinterpretacji, korekty i niezbędnych uzupełnień. Autor podkreśla konieczność powrotu do ”kenotycznego etosu”, czyli zdolności i odwagi do samoograniczenia i przezwyciężenia tego, co stoi na przeszkodzie do pojednania. Dotyczy to zwłaszcza trudnej i kluczowej kwestii prymatu biskupa Rzymu. Papież Franciszek mówi wręcz o potrzebie „nawrócenia papiestwa” (una conversione del papato). Przyszedł błogosławiony czas, aby hermeneutykę nieufności i podejrzliwości zastąpić hermeneutyką uczciwości i wzajemnego zaufania. Dialog ekumeniczny otwarł przed chrześcijaństwem nowe horyzonty. Trzeba odważnie kontynuować dotychczasowe wysiłki w celu nawrócenia Kościołów ku sobie i pojednania.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 5-24
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest − wolność − miłość. Ekumenizm duchowy X i XI Zjazdu Gnieźnieńskiego
Baptism − Freedom − Love. Spiritual Ecumenism of the 10th and the 11th Convention of Gniezno
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595049.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
chrzest, Zjazd Gnieźnieński, ekumenizm, ekumenizm duchowy, wolność, miłość
baptism, Convention of Gniezno, ecumenism, spiritual ecumenism, freedom, love
Opis:
The Gniezno Conventions, which are an important meeting place for Christians from Central and Eastern Europe, have an ecumenical dimension. The spiritual ecumenism of the 10th and 11th Convention of Gniezno showed to followers of Christ the pedagogy of their common path, which – right from the novelty of baptism – through gratitude and penance leads to responsible application of the bestowed freedom. Churches may boast many witnesses of faith and freedom that equals love. The divine-word services, which enabled equal participation of representatives of various Churches, granting its central place to the word of God, especiallyin the translation of the Ecumenical Bible, became a clear sign of the already existing, though imperfect, unity of Christians. They were also expressions of the main contents of the Conventions, which were to show the liberating and inspiring power of Christianity. 
Zjazdy Gnieźnieńskie, które są ważnym miejscem spotkań chrześcijan z Europy Środkowo-Wschodniej, posiadają wymiar ekumeniczny. Ekumenizm duchowy 10. i 11. Zjazdu Gnieźnieńskiego ukazał wyznawcom Chrystusa pedagogię ich wspólnej drogi, która rozpoczęta nowością chrztu przez wdzięczność i pokutę prowadzi do odpowiedzialnego zagospodarowania darowanej wolności. Kościoły mogły poszczycić się licznymi świadkami wiary i wolności, która jest miłością. Nabożeństwa słowa Bożego, które umożliwiały równorzędną partycypację przedstawicieli różnych Kościołów, centralne miejsce słowa Bożego, zwłaszcza w przekładzie Biblii Ekumenicznej, stały się czytelnym znakiem już istniejącej, choć niedoskonałej, jedności chrześcijan. Były także nośnikiem głównych treści Zjazdów, które miały ukazać wyzwalającą i inspirującą moc chrześcijaństwa.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 53-67
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane teologiczne wątki dokumentu dialogu katolicko-anglikańskiego pt. "Walking Together on the Way" w kontekście aktualnych wyzwań posoborowego ekumenizmu
Selected theological aspects of the document of Catholic-Anglican dialogue "Walking Together on the Way" in the context of current challenges of postconciliar ecumenism
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595025.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ARCIC
ekumenizm
Kościół
dialog
ecumenism
Church
dialogue
Opis:
Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The main reception of this activity are works of special groups and commission between Catholic Church and another Christian communities and churches. The Anglican–Roman Catholic International Commission (ARCIC) is an group created in 1969 which seeks to make ecumenical progress between the Roman Catholic Church and the Anglican Church. The Third Anglican-Roman Catholic International Commission has issued its first agreed statement with the title Walking Together on the Way: Learning to be the Church – Local, Regional, Universal. The ecclesiological document showed relation between local Churches and universal Church, role of archbishop of Canterbury and bishop of Rome, condition of Anglican Communion in universal world. The author of the article looked at this new ecumenical document in the perspective of situation of ecumenical dialogue and teaching of the Second Vatican Council and pope emeritus Benedict XVI.
Ekumenizm stanowi niezwykle ważną działalność Kościoła katolickiego. Główną realizacją tej aktywności są prace specjalnych grup i komisji pomiędzy Kościołem katolickim a innymi chrześcijańskimi wspólnotami i kościołami. Międzynarodowa Anglikańko-Rzymskokatolicka Komisja (ARCIC) jest grupą utworzoną w 1969 roku, kóra dąży do ekumenicznego postępu pomiedzy Kosciołem katolickim a Kościołem katolickim. Trzecia faza prac Międzynarodowej Anglikańko-Rzymskokatolickiej Komisji zaowocowała wspólnym dokumentem zatytułowanym Walking together on the Way: Learning to be a Church - Local, Regional, Universal. Ten eklezjologiczny dokument ukazał relacje pomiędzy Kościołami lokalnymi i powszechnym, rolę arcybiskupa Canterbury oraz biskupa Rzymu, a także kondycję wspólnoty anglikańskiej w całym świecie. Autor artykułu spojrzał na ten nowy dokument ekumeniczny z perspektywy sytuacji dialogu ekumenicznego i nauczania II Soboru Watykańskiego oraz papieża emeryta Benedykta XVI.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 275-290
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE CULTURE OF REMEMBRANCE: AN ECUMENICAL APPROACH
Kultura pamięci: perspektywa ekumeniczna
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594962.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
culture of remembrance
ecumenism
the Forest Churches
Lutheran
Opis:
Społeczeństwo jest ze swej natury zawsze zbiorem wzajemnie powiązanych procesów dokonujących się w czasie, ciągłym przechodzeniem od przeszłości, poprzez teraźniejszość do przyszłości. Pamięć o byłych doświadczeniach jest zaś kluczowym czynnikiem kształtującym tożsamość tak jednostek jak i społeczeństw, przekazując wzory kulturowe, normy i wartości. Pamięć jest przy tym zawsze pewną interpretacją tego, co było, skoro przeszłość jest dostępna człowiekowi zawsze czy to przez mechanizmy zapamiętywania czy też poprzez zapośredniczony przekaz, realizowany tak drogą ustną, jak i systematycznej historiografii. Interpretowana pamięć może prowadzić do jej instrumentalizacji. Przykładem takiej instrumentalizacji jest „kultura pamięci”, którą można zdefiniować jako całość przedsięwzięć, zarówno zinstytucjonalizowanych jak i nie, które przyczyniają się do umocnienia kolektywnej jak i indywidualnej pamięci o byłych doświadczeniach, tak aby wykorzystać te doświadczenia w kształtowaniu przyszłości. Artykuł zmierza do odpowiedzi na pytanie, czy kultura pamięci może stać się narzędziem ekumenicznym. Wobec diagnozowanego przez wielu socjologów i teologów kryzysu chrześcijaństwa, Kościoły chrześcijańskie stają przed koniecznością wypracowywania nowych metod działania, które skuteczniej pozwolą stawić czoła wyzwaniom współczesności. W konsekwencji, przed taką koniecznością stoi również ekumenizm. Kultura pamięci, również ta odnosząca się do dawnych kontrowersji, może stać się takim ekumenicznym narzędziem, o ile jest projektowana w poszanowaniu podstawowych zasad dialogu ekumenicznego i oparta na ewangelicznym nakazie miłości.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 25-34
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LA DIMENSIONE ECUMENICA DEL RITO DELLA FONDAZIONE DI UNA CHIESA NELLA TRADIZIONE BIZANTINA GRECA E LATINA
The Ecumenical Dimension of the Rite of the Foundation of a Church in the Byzantine and Latin Traditions
Autorzy:
Potoczny, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595288.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church foundation
ecumenism
Byzantine liturgy
Latin liturgy
Christian temple
Opis:
The dedication of a Church is not the only rite that is used for the initiation of a new place of Christian worship. At the beginning of the construction of a building, liturgical sources provide for the Rite of Foundation of a Church in which blessings are asked on both the workers and also on the future edifice. This paper gives a comparative analysis of prayers used in the rites of the Byzantine-Greek and Latin traditions. Although both traditions have different theological emphasis they also have similarities too. This study bears fruit in allowing us to create a common ecumenical definition of the church-building arising from these analysed texts – it is the future place of Christian worship which (ἐκκλησία, ecclesia) is a house (οἶκος) constructed (opus) for God, to celebrate His glory (cf. Es 40,34-35; Ez 9,3) in and through the divine mysteries (templum). This place is made by the community of the faithful and it from this same community it takes its name (ἐκκλησία, ecclesia).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 247-262
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Braterstwo i przyjaźń społeczna wymiarem ekumenicznej kultury spotkania
Fraternity and social friendship as a dimension of an ecumenical culture of encounter
Autorzy:
Kampka, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047918.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Fratelli tutti
ekumenizm
braterstwo
przyjaźń społeczna
ecumenism
fraternity
social friendship
Opis:
Autor analizuje encyklikę Fratelli tutti papieża Franciszka i pokazuje, jak idee braterstwa i przyjaźni społecznej bliskie są postawie ekumenicznej. Papieski opis współczesnego kryzysu jest zgodny z analizami socjologicznymi: doświadczenie samotności i niepewności w relacjach społecznych, dominacja ekonomicznego wymiaru globalizacji i przemiany komunikacji społecznej – to cechy obecnego systemu, których dysfunkcjonalność ujawniła pandemia Covid-19. Realizacja nowej idei proponowanej przez Franciszka – rozwijania braterstwa i przyjaźni społecznej – będzie możliwa między innymi dzięki budowaniu kultury spotkania i odwagi dialogu, jakie praktykowane są w ruchu ekumenicznym.
The author analyses Pope Francis' encyclical Fratelli tutti and shows how the ideas of fraternity and social friendship are close to an ecumenical attitude. The papal description of the contemporary crisis is consistent with sociological analyses: the experience of loneliness and uncertainty in social relations, the domination of the economic dimension of globalization and the transformation of social communication - these are the features of the current system, whose dysfunctionality was revealed by the Covid-19 pandemic. The implementation of the new idea proposed by Francis - the development of fraternity and social friendship - will be possible, among other things, by building a culture of encounter and the courage of dialogue that is practiced in the ecumenical movement.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 17-35
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastorale Bekehrung als Herausforderung und Chance für die Ökumene im 21. Jahrhundert
Pastoral Conversion as a Challenge and Opportunity for Ecumenism in the Twenty-First Century
Pastoralne nawrócenie jako wyzwanie i szansa dla ekumenizmu w XXI wieku
Autorzy:
Koch, Kurt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
Ecumenism
Reformation
Pastoral Conversion
Kościół
ekumenizm
Reformacja
pastoralne nawrócenie
Opis:
The divisions among Christians are „a scandal to the world” and detrimental to the preaching of the Gospel, because of the impression „as if Christ himself were divided”. Hence the lack of unity is the biggest obstacle to mission in the world. In this perspective, the pastoral conversion is presented as an opportunity for ecumenism. It is all about repentance toward re-seek unity and toward the common goal of ecumenism, that is visible unity of the Church as the Body of Christ. Another aspect of the conversion relates to the great tradition of Christianity. An important issue here is the question of the attitude of the Reformation to the whole tradition of the Church. Surely a monopoly on reform of the Church can not be attributed only to the Reformation. Great reformers of the Church were also St. Dominic and St. Francis. Because in the original way the conversion is accomplished in baptism, Christian ecumenism should be at its core, a „baptismal ecumenism”. Finally, the ecumenical movement can rely on joining the prayer of Jesus „that they may all be one” (Jn 17,21).
Podziały między chrześcijanami są „zgorszeniem dla świata” oraz przynoszą szkodę przepowiadaniu Ewangelii, gdyż sprawiają wrażenie, „jak gdyby sam Chrystus był podzielony”. Stąd brak jedności stanowi największą przeszkodę dla misji światowych. W takiej perspektywie pastoralne nawrócenie przedstawia się jako szansa dla ekumenizmu. Chodzi przede wszystkim o nawrócenie w kierunku ponownego poszukiwania jedności oraz ku wspólnemu celowi ekumenizmu, jakim jest widzialna jedność Kościoła jako Ciała Chrystusa. Kolejny aspekt nawrócenia dotyczy wielkiej tradycji chrześcijaństwa. Ważnym zagadnieniem jest tutaj kwestia stosunku Reformacji do całej tradycji Kościoła. Z pewnością Reformacji nie można przypisywać monopolu na reformę Kościoła. Wielkimi odnowicielami Kościoła byli także św. Dominik i św. Franciszek. Ponieważ nawrócenie w pierwotny sposób dokonuje się we chrzcie, ekumenizm chrześcijański winien być w swoim rdzeniu „ekumenizmem chrzcielnym”. Ostatecznie ruch ekumeniczny może polegać jedynie na włączeniu się w modlitwę Jezusa, „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 5-26
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Um)welt-Ethos. Creation, ecology and environment in ecumenical perspective
(Um)welt-ethos. Creation, ecology and environment in ecumenical perspective
Autorzy:
Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729544.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ecology
creation
ecumenism
postmodernism
ecological spirituality
ekologia
stworzenie
środowisko
postmodernizm
duchowość ekologiczna
Opis:
Christianity is sometimes considered as guilty of the ecological miscare throughout history. The words ‘economy’, ‘ecology’ and ‘ecumenism’ come from the same word (oikos – house) and remain very close in their respective developments. But Welt-ethos must be preceded by a Welt-logos and by an Um-welt-logos, that means that Nature has her own voice in our relationship with the Planet. This is a counter-intuitive principle in the history of Christianity, whose position has been sometimes ambiguous. An historical approach can help us to understand better these abstract ideas as incarnated in the present moment. This ecumenical and ecological spirituality is lived not only by monks and friars, but also by all believers in Christ, and the theology of creation is an ecumenical meeting-point between all Christians. In this study we will follow here a biblical, historical, ecumenical and comparative methodology, for understanding how was lived this issue in the Christianity, and how must be lived in the future.
Chrześcijaństwo obciąża się nieraz winą za powstałe na przestrzeni wieków zaniedbania w dziedzinie ekologii. Słowa „ekonomia”, „ekologia” i „ekumenizm” pochodzą od tego samego słowa (oikos – dom) i pozostają bardzo bliskie w swym semantycznym rozwoju. Ale Welt-ethos musi być poprzedzony przez Welt-logos i Um-welt-logos, co oznacza, że natura winna określać naszą relację z planetą. Zasada ta kontrastuje nieco z historią chrześcijaństwa, którego stanowisko w tym zakresie bywało niejednoznaczne. Historyczne spojrzenie może pomóc lepiej zrozumieć te abstrakcyjne idee jako obecne w aktualnym czasie. Ekumeniczna i ekologiczna duchowość jest praktykowana nie tylko przez mnichów i zakonników, ale przez wszystkich wierzących w Chrystusa, a teologia stworzenia stała się ekumenicznym punktem spotkania wszystkich chrześcijan. Niniejsze studium, opierając się na biblijnej, historycznej, ekumenicznej i porównawczej metodologii, ma na celu ukazanie sposobu traktowania tej kwestii w chrześcijaństwie w przeszłości i jak należy odnosić się do niej w przyszłości.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 59-73
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne wymiary ekumenizmu w kontekście kryzysu ekologicznego
Autorzy:
Kampka, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595234.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
kryzys ekologiczny
społeczeństwo ryzyka
ekumenizm
ubóstwo
ecological crisis
risk society
ecumenism
poverty
Opis:
The ecological crisis is a concern for all Christian churches. The author discusses common climate topics that are present in the statements of religious leaders: human responsibility for environmental degradation, a call to oppose the culture of greed, building ecological justice. The author presents the social effects of the climate crisis - social inequalities and poverty and discusses new forms of ecumenism practised in a risk society. The new ecumenism is not an intellectual movement or theological discussions, but a joint work of the Churches for the poor.
Kryzys ekologiczny jest przedmiotem troski wszystkich Kościołów chrześcijańskich. Autor omawia wspólne wątki dotyczące klimatu, jakie obecne są w wypowiedziach przywódców religijnych: odpowiedzialność człowieka za degradację środowiska, wezwanie do przeciwstawienia się kulturze chciwości, budowanie sprawiedliwości ekologicznej. Autor przedstawia społeczne skutki kryzysu klimatycznego – nierówności społeczne i ubóstwo oraz omawia nowe formy ekumenizmu praktykowane w społeczeństwie ryzyka. Nowy ekumenizm to nie ruch intelektualny czy dyskusje teologiczne, ale przede wszystkim wspólna praca Kościołów na rzecz ubogich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 55-72
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eko-dogmatyka encykliki Laudato si’
Eco-dogmatics of the Encyclical Laudato si’
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595262.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ecumenism, theology, eco-dogmatics, eco-drama
ekumenizm, ekologia, eko-dogmatyka, eko-dramat
Opis:
Artykuł systematyzuje eko-teologiczne wątki encykliki Laudato si’ i ukazuje ich ekumeniczny wymiar. Owocem usystematyzowania eko-teologicznych wątków encykliki jest eko-dogmatyka, czyli refleksja nad zawartymi w Objawieniu doktrynalnymi podstawami ekologii. Tak rozumiana eko-dogmatyka została przedstawiona w kluczu historii zbawienia. Działanie Boga w historii zbawienia wykazuje analogię do antycznego dramatu, którego akcja miała trzy zasadnicze części: zawiązanie, punkt kulminacyjny i rozwiązanie. Eko-dogmatyka jest przedmiotem zainteresowania ze strony teologów należących do różnych chrześcijańskich Kościołów i Wspólnot kościelnych. Jednym z nich jest Jürgen Moltmann. Pomiędzy eko-dogmatycznymi wątkami zawartymi w Laudato si’ a eko-dogmatyką Moltmanna zachodzi ekumeniczne współbrzmienie. Są one przede wszystkim wpisane w ekumeniczne Credo nicejsko-konstantynopolitańskie. Podstawą tego Credo jest prawda o Bogu Stworzycielu nieba i ziemi, który poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna prowadzi wszystkie stworzenia do życia wiecznego w przyszłym świecie. Już ten fakt uprawnia do postawienia tezy, że eko-dogmatyczne wątki Laudato si’ i eko-dogmatyka Moltmanna tworzą ekumeniczną eko-dogmatykę. Jej istotą jest przedstawienie wszystkich stworzeń w ich wielorakich relacjach z uwzględnieniem jako bazy relacji do Boga. Taka ekumeniczna eko-dogmatyka jest odpowiedzią na wyzwanie, jakim dla teologii jest kryzys ekologiczny.
The purpose of this paper is to systematize eco-theological themes of encyclical Laudato si’ and to show their ecumenical aspect. A result of systematizing of the eco-theological themes of encyclical Laudato si’ will be eco-dogmatics, i.e. a reflection on doctrinal bases of ecology included in Revelation. The eco-dogmatics understood in this way will be presented in the key of salvation history. Activity of God in the history of salvation shows analogy to ancient drama, whose action included three fundamental parts: tying, culminating point and untying. The eco-dogmatics is a subject of interest of theologians belonging to different Christian Churches and Communities. Jürgen Moltmann is one of them. Between Eco-dogmatic themes included in Laudato si’ and eco-dogmatics of Moltmann there is ecumenical consonance. After all, they are written into ecumenical Nicene-Constantinopolitan Creed. The basis of this Credo is truth on the Creator God of heaven and earth who by incarnation, death and resurrection of his Son leads all creations to everlasting life in future world. This is underlined by the fact that eco-dogmatic themes included in Laudato si’ and eco-dogmatics of Moltmann form the ecumenical dogmatics. Its essence is presenting all creations in their multiple relations with taking into consideration relation to God as a base. Such ecumenical eco-dogmatics is an answer for challenge which for theology is the ecological crisis.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 5-19
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja Kościoła w ujęciu kardynała Kurta Kocha. Kościół w dialogu ekumenicznym
The mission of the Church according to Cardinal Kurt Koch. The Church in ecumenical dialogue
Autorzy:
Kijas, Zdzisław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729616.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Kościół
Eucharystia
jedność
dialog
ekumenizm
Koch
Church
unity
Eucharist
dialogue
ecumenism
Opis:
Kard. Kurt Koch od 1 lipca 2010 r. pełni obowiązki przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan (obecnie: Dykasterii ds. Popierania Jedności Chrześcijan) i jednocześnie przewodniczącego Komisji ds. Kontaktów Religijnych z Judaizmem. Obowiązki administracyjne nie zubożyły i nie pomniejszyły jego refleksji naukowej. Jego myśl jest w wielu aspektach oryginalna i klarowana. Odnosi się z szacunkiem do tradycji, ale równie mocno oddycha problemami współczesności. W centrum jego rozważań jest tajemnica Kościoła i jego powołania do promowania jedności wśród świadków Chrystusa. Jest bowiem przekonany, że chrześcijanie są dzisiaj prześladowani nie dlatego, że są katolikami czy prawosławnymi, protestantami czy zielonoświątkowcami, ale dlatego, że są chrześcijanami. Niniejszy tekst prezentuje postać i kilka spojrzeń na jego eklezjologię w wymiarze ekumenicznym.
Cardinal Kurt Koch has been serving as president of the Pontifical Council for Promoting Christian Unity (now: Dicastery for Promoting Christian Unity) since July 1, 2010 and at the same time as president of the Commission for Religious Relations with Judaism. Administrative duties have not impoverished or diminished his theological reflection. His thought is in many ways original and lucid. He refers with respect to tradition, but he breathes equally strongly the problems of the present. At the center of his reflections is the mystery of the Church and its vocation to promote unity among the witnesses of Christ. He is convinced that Christians are persecuted today not because they are Catholics or Orthodox, Protestants or Pentecostals, but because they are Christians. This text presents the figure and some views on his ecclesiology.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 195-206
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
World Council of Churches towards Migration and Poverty
Światowa Rada Kościołów wobec migracji i ubóstwa
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595047.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
World Council of Churches, migration, poverty, ecumenism
Światowa Rada Kościołów, migracja, ubóstwo, ekumenizm
Opis:
The article is an outlook on the process of migration from the point of view of the World Council of Churches. It mainly examines the key document of the WCC on this subject: The „other” is my neighbour. Developing an ecumenical response to migration. From Christian perspective the people of God is in constant pilgrimage on this Earth, as proved by story of Israel and in the life of Jesus and his disciples. Migration considerably changes the ecclesial landscape of the country of exodus and of the country of destination. Cultural, linguistic, theological and liturgical enrichment of the countries of settlement means in the same time the impoverishment of the countries abandoned by migrants from the same values. One of the main reasons of migration is poverty. The last however may also be a result of migration, if displacement is caused by war or persecutions. The migrants are often exposed to exploitation and unfair treatment. The diagnosis by WCC leads to issuing of a series of recommendations for the Churches: treating migrants with dignity, providing pastoral support, incorporating migrants into the parish work and liturgical celebrations, etc. By applying the rule of love of one’s neighbour Christians should made every effort to welcome migrants and make them home in the local ecclesial communities.
Artykuł przedstawia spojrzenie Światowej Rady Kościołów na proces migracji. Podstawowej analizie poddany został kluczowy dokument ŚRK na ten temat: The „other” is my neighbour. Developing an ecumenical response to migration [„Inny” jest moim sąsiadem. Wypracowywanie ekumenicznej odpowiedzi na migrację]. Z perspektywy chrześcijańskiej Lud Boży jest na tej ziemi w nieustannym pielgrzymowaniu, czego dowodzi historia Izraela, a także życie samego Jezusa i Jego uczniów. Migracja w zasadniczy sposób zmienia krajobraz religijny zarówno kraju wyjścia, jak i kraju przeznaczenia. Kulturowe, językowe, teologiczne i liturgiczne ubogacenie kraju osiedlenie oznacza jednocześnie zubożenie w te wartości kraju opuszczonego przez emigrantów. Jedną z głównych przyczyn migracji jest ubóstwo. To ostatnie jednak może być także skutkiem migracji, jeśli przemieszczenie jest spowodowane wojną lub prześladowaniami. Migranci są często wystawieni na eksploatację i niesprawiedliwe traktowanie. Diagnoza postawiona przez ŚRK prowadzi do sformułowania konkretnych zaleceń dla Kościołów: traktowania migrantów z godnością, zapewnienie im wsparcia duszpasterskiego, włączenie migrantów do pracy parafialnej i celebracji liturgicznych, etc. Stosując zasadę miłości bliźniego, chrześcijanie powinni dołożyć wszelkich starań, aby przyjąć migrantów i zadomowić ich w lokalnych wspólnotach eklezjalnych.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 123-134
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość ewangelikalna – szansa dla ekumenizmu
Evangelical Spirituality – the Space of Ecumenism
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595206.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
evangelicalism
ecumenism
charismatic communities
evangelical Catholics
ewangelikalizmu
ekumenizm
wspólnoty charyzmatyczne
ewangelikalni katolicy
Opis:
Evangelical spirituality is a space of practical and spiritual ecumenical dialogue between protestant communities and Churches, and some of Catholic groups, especially those evangelisational and charismatic. Despite obvious doctrinal differences, some common traits can be listed: basing on the Bible, focusing on the Cross and the Christ, convertism (the need of personal conversion) and focus on evangelization. Those communities together, yet differently, testify about the necessity of making a conscious choice of faith as one’s lifestyle and about essentiality of evangelised and evangelising community of the baptised, of new dynamic worship and spontaneously animated prayer. It is also important to identify the dimensions of Churches’ and communities’ cooperation, and of the spiritual gifts exchange. Discovering of new forms of evangelisation and Kerygmatic preaching, experiencing community life by the faithful, exploring of the spirituality of the sacraments (institutions) and ability to accept the charismatic gifts are all worth to be noted among those factors. Spiritual renewal should be an undoubted priority.
Duchowość ewangelikalna stanowi przestrzeń praktycznego i duchowego dialogu ekumenicznego pomiędzy Kościołami i wspólnotami protestanckimi a niektórymi grupami katolickimi, zwłaszcza ewangelizacyjnymi i charyzmatycznymi. Choć pozostają różnice doktrynalne, to jednak można wskazać pewne wspólne wyznaczniki: oparcie o Biblię, krzyżocentryzm i chrystocentryzm, konwertyzm (potrzeba osobistego nawrócenia) oraz ukierunkowanie na ewangelizację. Wspólnoty te wspólnie, choć każda na swój sposób, dają świadectwo konieczności świadomego wyboru wiary jako stylu życia, konieczności zewangelizowanej i ewangelizującej społeczności ochrzczonych, nowego dynamicznego uwielbienia i spontanicznie animowanej modlitwy. Trzeba zauważyć również przestrzenie współdziałania Kościołów i zborów oraz wymiany duchowych darów. Wśród tych elementów warto wskazać poszukiwanie nowych form ewangelizacji i głoszenia kerygmatycznego, przeżywanie wspólnotowości przez wierzących oraz odkrycie duchowości sakramentów (ustanowień) oraz umiejętność przyjmowania darów charyzmatycznych. Niezaprzeczalnym priorytetem winna być odnowa duchowa.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 253-275
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vermittler und Reformer. Zur Rolle Julius Pflugs im konfessionellen Findungsprozess
Mediator and reformer. On the role of Julius Pflug in the process of confessional identification
Mediator i reformator. O roli Juliusa Pfluga w procesie identyfikacji konfesyjnej
Autorzy:
Pilvousek, Josef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595490.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Julius Pflug
reform of the Church
unity
ecumenism
reforma Kościoła
jedność
ekumenizm
Opis:
Julius Pflug (1499–1564) was a diplomat, politician and bishop, and in all this functions he took care of the unity of the Church in his time which he considered as necessary for salvation. His involvement is acclaimed both by Catholics and Protestants. Pflug worked for the reform of the Church but he was against their split. Today he can be numbered among the leading representatives of theology of mediation of 16th century. In his activities he can neither be marked to the general historical schemata nor to the category of social discipline. The present article presents the biography of Pflug and describes his theological program, especially his efforts for the unity and reform of the Church.
Julius Pflug (1499–1564) był dyplomatą, politykiem i biskupem, i we wszystkich tych swoich zadaniach troszczył się o jedność ówczesnego Kościoła, którą uważał za konieczną do zbawienia. Jego zaangażowanie cieszyło się wielkim szacunkiem zarówno u katolików, jak i protestantów. Pflug występował na rzecz reformy Kościoła, ale był przeciwny jego rozdarciu. Współcześnie może zostać zaliczony do czołowych przedstawicieli teologii mediacji XVI w. W jego działaniach nie można zaliczyć go ani do obiegowych schematów historycznych, ani zakwalifikować do kategorii społecznego zdyscyplinowania. Artykuł przedstawia biografię Pfluga i opisuje jego program teologiczny, głównie jego starania o jedność i reformę Kościoła.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 29-47
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 46

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies