Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Symbolika" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Nowożytna ikonografia wybranych świętych depczących smoka (z kręgu łacińskiego). Szkic
    Modern Iconography of Selected Saints Trampling the Dragon (from the Latin Word). A Sketch
    Autorzy:
    Sprutta, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408333.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Calcatio
    ikonografia
    smok
    symbolika
    iconography
    dragon
    symbolism
    Opis:
    Najczęściej występujące w sztuce chrześcijańskiej kręgu łacińskiego przedstawienia zwycięstwa odniesionego nad smokiem jako uosobieniem szatana, grzesznych żądz, pokus czy herezji ukazują pokonanie tego stwora (lub jego substytutu) za pomocą krzyża, miecza, włóczni, natomiast rzadziej – za pomocą gestu calcatio, czyli przez podeptanie.W tradycji katolickiej najczęściej depczą smoka i jego substytut, np. węża, Matka Boża, archanioł Michał i św. Małgorzata. Artykuł szkicuje tę problematykę, ponieważ jejprzedmiot jest bardzo obszerny, a przybliża prawdę o zwycięstwie możliwym do odniesienia tylko dzięki mocy Bożej.
    The most frequent representations of the victory achieved against the dragon as the personification of Satan, sinful lusts, temptations, or heresy in Christian art of the Latin world, shows the defeat of this creature (or its substitute) by means of a cross, sword or spear, however while rarely by means of by the gesture of calcatio, that is by trampling.In Catholic tradition Mother of God, Archangel Michael and Saint Margaret trample the dragon, and its substitute. This article only sketches the problem because its subject is very broad, but despite this modesty, it brings the truth about the victory possible only thanks to the power of God.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 2; 121-136
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il simbolo sponsale come ponte tra le tradizioni greca e siriaca: Un approccio patristico-liturgico. Parte prima
    The spousal symbolism as a bridge between the Greek and Syriac traditions: an approach patristic and liturgical. Part one
    Symbolika małżeństwa jako most łączący tradycję grecką i syryjską: ujęcie patrystyczno-liturgiczne. Część pierwsza
    Autorzy:
    Ebeid, Bishara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038021.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Bridegroom
    Bride
    Christ
    Baptism
    spousal symbolism
    unity
    oblubieniec
    oblubienica
    Chrystus
    chrzest
    symbolika małzeńska
    jedność
    Opis:
    The relationship between God and human being was seen, already in the OT, as amorous. The image that was most preferred, with which this relationship could be described, was the spousal image. It was used metaphorically to underline, on the one hand, the desire of the man-bride to go back to paradise, after his fall, and to be with his God-bridegroom and to join Him, and on the other, the will of God-bridegroom himself, being in his garden-paradise, to invite His bride to come and to enter to make the nuptial feast with Him. In this first part of our article we will illustrate this symbolic image, starting from its dogmatic base, then presenting its biblical background and at the end analyzing the Greek patristic interpretations of it and how the fathers related this image to the liturgical life of the primitive church.
    Relacja między Bogiem a człowiekiem już w Starym Testamencie opisywana była językiem miłości. Jednym z najchętniej stosowanych w tej materii obrazów była symbolika małżeńska. Posługiwano się nią w sposób metaforyczny z dwóch powodów: z jednej strony chciano podkreślić pragnienie powrotu do raju i złączenie się człowieka (oblubienicy) z Bogiem (Oblubieńcem), z drugiej, chciano ukazać wolę przebywającego w raju Boga (Oblubieńca) do zaproszenia oblubienicy na weselne gody. W prezentowanej tu pierwszej części artykułu autor ukazuje ów symboliczny obraz wychodząc od fundamentu dogmatycznego. Wskazuje również na biblijne tło omawianej symboliki oraz na patrystyczne interpretacje łączące ją z życiem liturgicznym Kościoła pierwotnego, co szerzej zostanie przedstawione w części drugiej.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 25-42
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    IL SIMBOLO SPONSALE COME PONTE TRA LE TRADIZIONI GRECA E SIRIACA. Un approccio patristico-liturgico. Parte seconda
    Symbolika małżeństwa jako most łączący tradycję grecką i syryjską: ujęcie patrystyczno-liturgiczne. Część druga
    The spousal symbolism as a bridge between the Greek and Syriac traditions: an approach patristic and liturgical. Part two
    Autorzy:
    Ebeid, Bishara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585292.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    oblubieniec
    oblubienica
    Chrystus
    chrzest
    symbolika małżeńska
    jedność
    sposo
    sposa
    Cristo
    incarnazione
    battesimo
    Cantico
    nuziale
    sponsale
    unione
    Opis:
    Relacja między Bogiem a człowiekiem już w Starym Testamencie opisywana była językiem miłości. Jednym z najchętniej stosowanych w tej materii obrazów była symbolika małżeńska. Posługiwano się nią w sposób metaforyczny z dwóch powodów: z jednej strony chciano podkreślić pragnienie powrotu do raju i złączenie się człowieka (oblubienicy) z Bogiem (Oblubieńcem), z drugiej — chciano ukazać wolę przebywającego w raju Boga (Oblubieńca) do zaproszenia oblubienicy na weselne gody. Niniejszy artykuł stanowi drugą część wywodu zapoczątkowanego w poprzednim numerze „Liturgia Sacra”. W swoim studium autor ukazuje ów symboliczny obraz wychodząc od fundamentu dogmatycznego. Wskazuje również na biblijne tło omawianej symboliki oraz na patrystyczne interpretacje łączące ją z życiem liturgicznym Kościoła pierwotnego, opierając je głównie o świadectwa patrystyki syryjskiej oraz o liturgiczny fundament Kościołów bizantyjskiego oraz syryjskich. Oprócz wymiaru liturgicznego autor wskazuje, że obraz małżeństwa może być dobrym mostem prowadzącym do ekumenicznego zbliżenia Kościołów.
    The relationship between God and human being was seen, already in the Old Testament, as amorous. The image that was most preferred, with which this relationship could be de- scribed, was the spousal image. It was used metaphorically to underline, on the one hand, the desire of the man-bride to go back to paradise, after his fall, and to be with his God- bridegroom and to join Him, and on the other, the will of God-bridegroom himself, being in his garden-paradise, to invite His bride to come and to enter to make the nuptial feast with Him. The Canticle of Canticles (the Song of Songs), in fact, is to be considered the most excellent hymn that describes and reflects on this relationship. Adam with his sin could not realize the purpose for which he was created, i.e. his deification. It was, however, God’s plan for the human nature, and for that the Logos himself chose to become man and to make real the purpose of his creation of Adam, and for this reason He was also called the new Adam. This dogma of faith became the basis of the Church’s adoption the spousal image, according to which Christ is the bridegroom while the Christians, as members of His Church, His body, are the bride. The new relationship in Christ begins with the Baptism, while through the Eucharist the first step in joining Him is made. This symbolic image, nevertheless, has an eschatological aspect that gives a strong dynamism for the Christian in his liturgical and spiritual life. At the eschaton the garden-paradise, the heavenly Jerusalem, will descend on the earth, in its center will be the bridegroom and he will call his bride inviting her to enter; and during their nuptial feast he will sing the Canticle, the nuptial hymn. With our article, therefore, we attempted to illustrate this symbolic image, starting from its dogmatic base, then presenting its biblical background, analyzing the patristic interpretations and making a few references to the liturgical life and its hymns that confirm the new relationship in Christ. Comparing, finally, throughout this analysis, on one hand, the Greek patristic tradition and the Byzantine liturgical hymns, on the other, the Syriac patristic and liturgical tradition, we tried to show how this image might be a real ecumenical bridge, as a common element among these two traditions.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 431-454
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The insignia of ecclesiastical authority as a subject of the arts and social sciences
    Insygnia władzy kościelnej jako przedmiot badań nauk humanistycznych i społecznych
    Autorzy:
    Bogacka, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432198.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    insignia
    religious art
    symbolism
    social functioning of the artefacts
    methodology
    insygnia
    sztuka religijna
    symbolika
    funkcjonowanie społeczne przedmiotu
    metodologia
    Opis:
    Insygnia władzy kościelnej stanowią kategorię przedmiotów wyróżniających się pod wieloma względami spośród innych obiektów sztuki. Oddziaływanie na odbiorcę jest (przynajmniej potencjalnie) wielowarstwowe, a pełnione przez poszczególne insygnia funkcje społeczne, jak wykazały wcześniejsze badania, mogą się znacznie różnić. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o celowość odwołania się w badaniach nad insygniami do metodologii nauk społecznych, nie tylko zaś humanistycznych i liturgiki. Postawiona została teza, że przedmioty te w ostatnich dwóch stuleciach ulegają przemianom formalnym i znaczeniowym, eksponującym ich społeczne funkcjonowanie, co ujawnić mogą badania uwzględniające problemy z zakresu nauk o komunikowaniu, psychologii i socjologii sztuki.
    Insignias of the ecclesiastical authority are a category of objects that in many respects stand out from other artefacts. Their impact on the viewer is (at least potentially) multi-layered, and the social functions performed by individual insignia, as previous research has shown, may vary significantly. This article attempts to answer the question about the appropriateness of drawing on the methodology used in social science, not only the humanities and liturgics, in research on insignias. The argument put forward is that these objects have been undergoing formal and semantic transformations in the last two centuries, thereby highlighting their social function, which can be demonstrated by research taking into account problems in the field of communication sciences, as well as the psychology and sociology of art.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 181-193
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Idea of an ‘Icon in Sound’ in the Works of John Tavener
    Idea „dźwiękowej ikony” w twórczości Johna Tavenera
    Autorzy:
    Miklaszewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1550496.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    „dźwiękowa ikona”
    prawosławie
    muzyka bizantyjska
    symbolika muzyczna
    intertekstualność
    intermedialność
    ‘icon in sound’
    Orthodoxy
    Byzantine music
    musical symbolism
    intertextuality
    intermediality
    Opis:
    The aim of this article is to present an innovative concept of the ‘icon in sound’ created by the English composer John Tavener. The first part of the article presents the intermedial and intertextual features of Tavener's work, the second shows the genesis of the concept of ‘icon in sound’, to which three factors have contributed: 1) the composer’s interest in religious topics in his pieces, 2) the composer’s conversion to Orthodoxy, 3) collaboration with Mother Tekla, the author of the texts of many Tavener’s works.                               The last, third part of the article describes issues related to the formal structure and musical symbolism present in Tavener’s musical icons. The composer refers to painted icons by composing works characterised by static form and the expression of spirituality, mysticism and inner peace. These features result from the juxtaposing of melismatic structures, inspired by Byzantine music, with repetitive technique and dynamics often characterised by a low intensity. One characteristic of Tavener’s sound icons is a ‘luminous’ sound, achieved through the use of high registers of voices and instruments, which are combined with contemplative and lyrical expression. An important feature of John Tavener’s musical icons was the introduction of archaic elements, resulting primarily from the inspiration that the composer drew from the musical culture of the Orthodox Church (eg the use of Byzantine scales in Mary of Egypt, the introduction of instruments such as simantron in Mary of Egypt).  
    Celem artykułu jest przedstawienie nowatorskiej koncepcji „dźwiękowej ikony” (icon in sound), stworzonej przez angielskiego kompozytora Johna Tavenera, w świetle idei intermedialności i intertekstualności obecnych we współczesnych badaniach humanistycznych. W pierwszej części artykułu przedstawione zostały intermedialne i intertekstualne cechy twórczości Johna Tavenera, w drugiej ukazana została geneza koncepcji „dźwiękowej ikony”, do której przyczyniły się trzy czynniki: 1) zainteresowanie kompozytora tematyką religijną w komponowanych utworach; 2) przejście kompozytora na prawosławie; 3) współpraca z prawosławną zakonnicą Matką Teklą, autorką tekstów wielu utworów Tavenera. W ostatniej części artykułu opisane zostały zagadnienia związane ze strukturą formalną oraz symboliką muzyczną obecną w ikonach dźwiękowych Tavenera. Kompozytor nawiązuje do ikon malarskich poprzez komponowanie utworów cechujących się statyką formy oraz ekspresją duchowości i spokoju. Cechy te wynikają z zestawiania inspirowanych muzyką bizantyjską struktur melizmatycznych z techniką repetytywną i dynamiką cechującą się niskim natężeniem siły dźwięku. Charakterystyczny dla dźwiękowych ikon jest „świetlisty”, kontemplacyjny i liryczny charakter muzyki, osiągany poprzez użycie wysokich rejestrów głosów wokalnych i instrumentów. W muzycznych ikonach pojawiają się także elementy archaizacyjne, wynikające głównie z inspiracji kompozytora kulturą muzyczną Kościoła prawosławnego (np. wykorzystanie skal używanych w muzyce bizantyjskiej w Mary of Egypt, wprowadzenie takich instrumentów, jak simantron w Mary of Egypt).            
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 217-231
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światło i kolor – uniwersalne walory architektury sakralnej
    The light and the color – universal symbols of sacral architecture
    Autorzy:
    Rabiej, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595645.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    architektura sakralna; symbolika w architekturze; światło i kolor w architekturze;
    sacral architecture; symbols in the architecture; light and color in the architecture;
    Opis:
    Kolor jest rodzajem promieniowania świetlnego. Nauka bada kolory jako zjawisko fizyczne, fizykochemiczne, a także fizjologiczno-psychologiczne. Światło i kolory są elementarnymi środkami orientacji człowieka w środowisku. Łączą się w nich jakości racjonalne z intuicyjnymi. Światło i kolor są podstawowymi kategoriami estetycznymi dla sztuk wizualnych, również dla architektury sakralnej. Człowiek doświadcza architekturę przez zmysły: wzroku, dotyku, słuchu i zapachu. Sens architektury dopełnia metafizyczny instynkt człowieka. Światło jest kreatorem zarówno wymiaru fizycznego, jak i metafizycznego budowli. Bez światła architektura traci wielozmysłową integralność. Światło i kolor to uniwersalne walory, które czynią architekturę przestrzenią sakralną. To one umożliwiają kreowanie w formach budowli symbolicznych narracji. Dzięki nim w trójwymiarowych przestrzeniach dostrzegamy intuicyjnie pierwiastki nieskończoności.
    Color is a kind of solar ray. Science conducts research on color as a physical phenomenon, physic-chemical as well as physiological. Light and color are elementary means of human orientation in the environment. Rational values with intuitional ones link mutually there. The light and the color are the basic, aesthetic categories for the visual arts even for sacral architecture. A man experiences architecture by thanks and through the senses of: sight, touch, hearing and smell. The meaning of architecture is completed by metaphysical human instinct. The light is a creator of both the physical dimension and metaphysical structures. Without the light, the architecture loses a polysensual integrality. The light and color are universal values which make the architecture sacral space. They enable the creation of a symbolic narration in the form of the building. Thanks to the three-dimensional spaces of contemporary religious sites, we intuitively perceive the infinite element – transcendence.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 423-432
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies