Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Moral Development" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Spowiednik wobec antykoncepcji. W 40. rocznicę opublikowania encykliki Pawła VI Humanae vitae
Confessor towards contraception
Autorzy:
Orzeszyna, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475389.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
contraception, spouses, teaching of the Church, confessor, law of gradualness, moral development
Opis:
One of important moral problems that priests in confessional encounter is the question of using contraception. The Church has always taught us that contraception is an intrinsically evil action and moral offenses in this area are objectively speaking seriously sinful. There are such spouses who want to be faithful to the teachings of the Church, but they cannot meet their requirements. This is particularly true when there appear difficult and exceptional situations that disrupt the regularity of the intercourse, when natural family planning is hindered or seems to be impossible. A confessor, while meeting in the confessional Catholic spouses who experience difficulties in a sexual sphere, but who honestly want to keep the teachings of the Church, should give them advice which will gradually encourage them to move forward on their way to sanctity of their married life. Giving them advice, he should apply the pastoral law of gradualness which will make them aware that having the determination to break with sins and constant, though gradual aspiration to achieve full reunification with the requirements of God’s will, despite a moral decline, they are still on their way to God.
Źródło:
Family Forum; 2011, 1; 227-238
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Do children have the capacity to commit a crime? The question of minimum age of criminal responsibility
Czy dzieci są zdolne do ponoszenia odpowiedzialności karnej? Kwestia minimalnego wieku odpowiedzialności karnej
Autorzy:
Balogh, Ágnes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475295.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
MACR
minimum age of criminal responsibility
criminal code
moral development
juvenile offenders
child offenders
minimalny wiek odpowiedzialności karnej
kodeks karny
rozwój moralny
młodociani przestępcy
nieletni przestępcy
Opis:
The article investigates the question of minimum age of criminal responsibility (MACR). A child under the age of criminal responsibility lacks the capacity to commit a crime. This means they are immune from criminal prosecution – they cannot be formally charged by authorities with an offence nor be subjected to any criminal law procedures or measures. Numerous international treaties and agreements set standards concerning the ways in which children in conflict with the law should be dealt with. A wide range of minimum ages of criminal responsibility worldwide, ranging from a very low level of age 7 or 8 to the commendable high level of age 14 or 16. On 1st July 2013 a new criminal code, the Act of 2012 entered into force in Hungary, which lowered the MACR from the age of 14 to 12. According to the Official Comments the main reason for lowering is the fact that nowadays the biological development of children speeded up, they reach maturity earlier than ever. Another argument is that children are exposed to more social influences because of the information technology revolution. The Comments states that among children between 12 and 14 years of age violence is used as a tool to enforce their interests. The article takes a critical look at these arguments by examining criminal statistics and insights of psychological research.
Opracowanie podejmuje kwestię dolnej granicy wieku odpowiedzialności za dopuszczenie się czynu zabronionego przez nieletnich (MACR). Młodsze dziecko nie odpowiada karnie, co oznacza, że dzieci są nietykalne w materii postępowania karnego – nie mogą być formalnie oskarżone przez władze za wykroczenie ani też nie mogą podlegać żadnym postępowaniom, ani środkom karnym. Liczne międzynarodowe traktaty i porozumienia ustalają standardy dotyczące sposobów postępowania z dziećmi będącymi w konflikcie z prawem. Na cały świecie różnie kształtuje się dolna granica wieku nieletnich, gdy chodzi o dopuszczalność ich odpowiedzialności karnej: poczynając od bardzo niskiego wieku 7 lub 8 lat po wysoki 14 czy 16 lat. Na Węgrzech 1 lipca 2013 r. wszedł w życie nowy kodeks karny, zgodnie z którym został obniżony wiek odpowiedzialności karnej MACR z 14 do 12 lat. Według uzasadnienia ustawy głównym powodem obniżenia wieku stał się fakt, że rozwój biologiczny dzieci jest obecnie przyspieszony: osiągają one dojrzałość wcześniej niż kiedyś. Po drugie, dzieci są narażone na większe wpływy społeczne, związane z rozwojem technologii informacyjnej. Uzasadnienie stwierdza, że wśród dzieci w wieku pomiędzy 12 i 14 lat przemoc staje się narzędziem egzekwowania interesów. Artykuł krytycznie analizuje oba argumenty w perspektywie statystyki przestępstw oraz wiedzy psychologicznej.
Źródło:
Family Forum; 2014, 4; 259-273
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Things Old and New: Pope Saint John Paul II on Moral Doctrine and its Development
Rzeczy stare i nowe: Święty Jan Paweł II o doktrynie moralnej i jej rozwoju
Autorzy:
Clague, Julie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595438.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
rozwój nauczania, nauczanie moralne, Jan Paweł II, Sobór Watykański II, kobiety
development of doctrine, moral teaching, Pope John Paul II, Vatican II, women
Opis:
John Paul’s doctrinal output in faith and morals was prolific and its scope wide-ranging. In his role as pontiff, John Paul was concerned to protect and promote the truths of the faith. Yet in doctrinal terms he was also an innovator, introducing new teachings, new language, and new ways of thinking about old certainties into the Catholic moral tradition. Notwithstanding his strong avowal of the existence of absolute and unchanging moral norms, John Paul contributed more than any other pope to the Church’s thinking about the historicity of morality and the historicity of doctrine. This study will outline John Paul’s approach to doctrine and its development and discuss how this was put into effect, especially in relation to his teaching on women’s dignity and rights. John Paul did not articulate a fully-fledged theory of doctrinal development. Rather, he undertook to further the doctrinal renewal in faith and morals initiated by Pope St John XXIII and the Second Vatican Council. John Paul recognised that study of Scripture and the Church’s tradition in light of historical and cultural circumstances would produce a deeper understanding of the meaning and requirements of faith, and allow the Church to advance and apply theological and moral insight. His teaching sought to: read the signs of the times and identify the appropriate Christian response; offer guidance on new medical and scientific possibilities and pressing social and political questions; better connect existing moral teachings to scripture and tradition; and better align concrete moral norms to the Christian vision and its values. In so doing, John Paul amplified and augmented under-developed themes, proposed stronger arguments and better reasons for certain teachings, and updated, revised and reformulated earlier doctrines found wanting. It is clear that, for John Paul, the development of the Church’s moral doctrine that “unfolds down the centuries” is a complex and multi-faceted process. However, for John Paul there are clear limits to doctrinal reformulation: doctrine must always cohere with and never depart from the moral and theological truths of the faith. Development, yes; distortion, no.
Nauczanie Jana Pawła II na temat wiary i moralności jest bogate, a jego zakres wszechstronny. Jako papież Jan Paweł II był zaangażowany w ochronę i promocję prawd wiary. Jednakże był on także odnowicielem w kwestiach doktrynalnych, wprowadzając do katolickiej tradycji moralnej nowe nauczanie, nowy język i nowe sposoby myślenia o starych pewnikach. Pomimo mocnego przekonania o istnieniu absolutnych i niezmiennych norm moralnych, Jan Paweł II bardziej niż inni papieże przyczynił się do myślenia Kościoła o historyczności moralności i doktryny. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie podejścia Jana Pawła II do doktryny i jej rozwoju oraz refleksja dotycząca tego, jak zostało to wcielone w życie, szczególnie w odniesieniu do jego nauczania na temat godności i praw kobiety. Jan Paweł II nie wyartykułował w pełni rozwiniętej teorii rozwoju doktrynalnego. Raczej kontynuował odnowę doktrynalną w kwestiach wiary i moralności zainicjowaną przez papieża Jana XXIII i Sobór Watykański II. Jan Paweł II uznał, że studium Pisma Świętego i tradycji Kościoła w świetle okoliczności historycznych i kulturowych może prowadzić do głębszego zrozumienia znaczenia i wymogów wiary oraz pozwoli Kościołowi poszerzyć i osiągnąć teologiczne i moralne zrozumienie. Jego nauczanie dotyczyło: odczytywania znaków czasu i poszukiwania właściwych odpowiedzi chrześcijańskich; propozycji orientacji w obszarze nowych możliwości medycznych i naukowych oraz naglących kwestii społecznych i politycznych; lepsze powiązanie istniejącego nauczania moralnego z Pismem Świętym i tradycją; lepsze powiązanie konkretnych norm moralnych z wiarą chrześcijańską i jej wartościami. W ten sposób Jan Paweł II rozwinął i uzupełnił kwestie nierozwinięte, zaproponował mocne argumenty i lepsze racje dla pewnego nauczania oraz zaktualizował, zrewidował i przeformułował wcześniejsze doktryny nie spełniające wymogów. Oczywiste jest to, że dla Jana Pawła II rozwój chrześcijańskiego nauczania moralnego, które „rozwija się przez wieki” jest procesem złożonym i wielopostaciowym. Jednakże dla Jana Pawła II istniały wyraźne granice doktrynalnego przeformułowania: nauczanie musi zawsze tworzyć wspólną całość i nigdy nie może odchodzić od moralnych i teologicznych prawd wiary. Rozwój – tak, ale zniekształcenie – nie.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 193-207
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies