Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Gospel" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Specyfika dialogów w Ewangelii św. Jana na przykładzie dialogu z Samarytanką
Spezifikum der Dialoge im Johannesevangelium am Beispiel des Dialogs mit der Samariterin
Specifics of the dialogues in the Gospel of John the example of the dialogue with the Samaritan woman
Autorzy:
Ziaja, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578697.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Jesus
Gospel of John
dialogues
Samaritan woman
Opis:
An original feature of the style of the Fourth Gospel are dialogues in which Jesus introduces the content of his teaching. The dialogues represent the majority of the content of John‘s Gospel (60%). Among the so-called large dialogues are texts: 3,1-21 (Dialogue with Nicodemus); 4,5-42 (Dialogue with the Samaritan; 5,16-47 (Jesus power of God); 6,22-59 (Eucharistic speech); 7,1-8,59 (Jesus working in Jerusalem in the octave of the Feast of Tabernacles); 9,1-39 (The Healing of a Blind Born); 10,1-18 (The Good Shepherd); 10,22-39 (Christ One with the Father); 11,17-27 (Jesus Dialogue with Martha); 12,20-39 (The Time of the Son of Man); 13,1-17,26 (The Farewell Speech - in it the dialogues with Thomas, Philip, Judas, not Iscariot, with the disciples). The characteristic feature of the dialogues of the fourth Gospel is misunderstandings in the relation of Jesus – listener. When Jesus says a sentence, the listeners do not understand his intention and they do not understand the meaning of Jesus‘ statement. Only in another part of the dialogue, in which the dialogue becomes a monologue, does Jesus reveal the true meaning of his statement. In the article the dialogue with the Samaritan J 4,1-26 was analysed according to the following structure:The characteristics of the dialogue partner and information about the place and time (J 4,19);Jesus These (J 4:10); the misunderstanding of Jesus‘ statement (J 4:11-12);Jesus explanation (J 4:13-14);the misunderstanding of Jesus‘ explanation (J 4:15);further explanations (J 4,16-26);the dialogue partner disappears, the dialogue merges into Jesus‘ speech (J 4:27-42).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2016, 20; 107-121
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określenie tò euangélion w Corpus Paulinum
The term tò euangélion in Corpus Paulinum
Autorzy:
Tomczyk, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944822.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
euangelion
euangelidzō
Gospel
Gospel of the Kingdom
apostle Paul
Corpus Paulinum
Epistles of Paul
Christology
soteriology
Ewangelia
Ewangelia królestwa
Paweł apostoł
Listy Pawła
chrystologia
soteriologia
Opis:
Artykuł prezentuje analizę określenia τὸ εὐαγγέλιον w Corpus Paulinum na tle jego użycia w świecie grecko-rzymskim i Nowym Testamencie. Na podstawie przeanalizowanych tekstów apostoła należy stwierdzić, że nie głosi on „własnej” Ewangelii. Paweł podkreśla, że „jego” Ewangelia jest zarówno Boga (τοῦ θεοῦ), jak i Chrystusa (τοῦ Χριστοῦ). Tak jak Chrystus nie jest podzielny, tak i Ewangelia, którą on zwiastuje, jest jedna (zob. 1 Kor 1,13). To Zmartwychwstały Pan Wszechświata jest centrum Pawłowego kerygmatu. On sam stanowi podmiot i przedmiot Ewangelii. To On jest Tym, który głosi, ale i Tym, który jest głoszony. Żadne inne słowo tak dobrze nie określa działalności i teologii Pawła jako apostoła jak rzeczownik τὸ εὐαγγέλιον.
The article presents the analysis of the term τὸ εὐαγγέλιον in Corpus Paulinum against the background of its use in the Greco-Roman world and the New Testament.  Having examined the apostle’s texts it must be stated that he does not preach „his own” gospel. Paul highlights that „his” gospel belongs to both God (τοῦ θεοῦ) and Christ (τοῦ Χριστοῦ). Just as Christ is indivisible, so the gospel He preaches is one (see 1 Cor 1:13). It is the Resurrected Lord of the Universe who is in the centre of the Paul’s kerygma. He Himself is the subject and the object of the Gospel: the One who preaches but also the One who is preached.  No other word defines the works and theology of Paul as an apostle so accurately as the noun τὸ εὐαγγέλιον.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2021, 25; 281-309
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne podstawy katolickiego nauczania na temat nowej ewangelizacji w wymiarze prorockim
Biblical Basics of Catholic Teaching on the New Evangelization in the Prophetic Dimension
Autorzy:
Sepioło, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578745.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
nowa ewangelizacja
głoszenie
kerygmat
dobra nowina
new evangelization
propagating
kerygma
the Gospel
Opis:
The New evangelization at its beginnings is connected closely to the spiritual intuition of John Paul II. Today this is huge course in pastoral practice of many dioceses and it could be recognized as the Holy Spirit breath reviving the Church in the 21st century (Matt 28,20b). Firmly she is set in the tradition and in every aspect has deep biblical grounds. Constantly up-to-date missionary summons (Matt 28,19-20) is picking the new shape up, because conditions have changed both inside, and outside of Church. The Gospel, unchanging as for contents (Gal 1,7a) is propagated with the new zeal (of 2 Cor 5,14), new method (1 Thess 1,5a) and with new manner of the expression (Heb 1,1-2a). New evangelization is urgent calling of our times and nobody should last in the inactivity. So new evangelists are needed to be overfilled with passion, which as pupil-missionaries are never acting on one’s own and are getting new Community mentality. Copying St Paul they always search for new Areopaguses (Acts 17,22), filled with the power of the Holy Spirit, they serve with charismata (Mark 16,20). Faithful the method of the Jesus, as apostles, they face the listeners with the decision of faith (Acts 2,37-38). The Roman Catholic Church feels that his duty is to find new tools and the new language, adapted for the present. Thanks which it would be possible to hear and to understand the kerygma words on deserts of the world. Hope cherished in the Christian heart and not an evil of this world is a motivation for the new evangelization (1 Pet 3,15).
Nowa ewangelizacja u swoich początków związana jest ściśle z duchową intuicją Jana Pawła II. Dziś stanowi potężny nurt w praktyce pastoralnej wielu diecezji i rozpoznaje się w niej tchnienie Ducha Świętego odnawiające Kościół XXI w. (Mt 28,20b). Jest mocno osadzona w tradycji i w każdym aspekcie ma głębokie biblijne uzasadnienie. Ciągle aktualne wezwanie misyjne (Mt 28,19-20) nabiera nowego kształtu. Zmieniły się bowiem warunki zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz Kościoła. Dobra Nowina, niezmienna co do treści (Ga 1,7a), jest głoszona z nową gorliwością (2 Kor 5,14), metodą (1 Tes 1,5a) i nowym sposobem wyrazu (Hbr 1,1-2a). Nowa ewangelizacja jest naglącym wezwaniem naszych czasów i nikomu nie godzi się trwać w bezczynności. Potrzeba więc przepełnionych pasją nowych ewangelizatorów, którzy jako uczniowie-misjonarze nigdy nie działają w pojedynkę i zdobywają nową wspólnotową mentalność. Naśladując św. Pawła, szukają oni coraz to nowych areopagów (Dz 17,22), napełnieni mocą Ducha Świętego posługują charyzmatami (Mk 16,20), a wierni metodzie Jezusa, jak apostołowie, stawiają słuchaczy przed decyzją wiary (Dz 2,37-38). Kościół katolicki czuje, że jego obowiązkiem jest znaleźć nowe narzędzia i nowy, dostosowany do współczesności, język, dzięki którym na „pustyniach świata” będzie można usłyszeć i zrozumieć słowa kerygmatu. Motywacją nowej ewangelizacji nie jest zło tego świata, lecz pielęgnowana w chrześcijańskim sercu nadzieja (1 P 3,15).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 293-310
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Markowa Ewangelia o Synu Bożym
Mark’s Gospel about the Son of God
Autorzy:
Malinowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578747.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
św. Marek
Ewangelia
Syn Boży
Jezus Chrystus
St. Mark
Gospel
Son of God
Jesus Christ
Opis:
Every gospel discovers the truth about God. St. Mark reveals Jesus Christ to us. Gospel shows us identity of Jesus, presents him, and with details shows his relation to his father. The title of this gospel is given by Mark himself, and at its very beginning appears the subject of Gods fatherhood.Mark focuses on the vision of the mission of Jesus. Presents with details showing chronology of events in Jerusalem, exactly showing also the relation between Jesus and his pupils. Firstly we see the picture of a person, than crucified Messiah, human son, and finally Gods Son.The article focuses on only two crucial moments of St. Marks Gospel: the description of baptism and the death of Jesus (the confession of centurion) showing Jesus as Gods son.Tradition perpetuates the belief that it is a work about Gods son. Mark shows it in the very first sentence. His baptism is a confirmation of solidarity of Jesus and sinners, but also climax in St. Mark Gospel. This moment convinces us that the mission of John the Baptist is fulfilled. In the direct closeness of the death of Jesus we see this happening emphasising the significance of what happened. The centurion ascertains a big change after the death of Jesus. It is also a condensation of a faith admission of commune into godhead after his death and resurrection.Mark admits just like Matthew extraordinary happenings that took place in nature after his death. The confession of centurion is shown similarly by Mark and Matthew. By introducing the centurions figure Mark shows the analogy between the baptism and the death of Jesus. Mark in his gospel speaks to those who are unfaithful and to those who wander. By reading marks gospel they can see that Jesus is alive and acts in reference to the Father. And at the same time we can see that alongside there exists the Father and the Son.
Każda Ewangelia odkrywa przed nami prawdę o Bogu. Chcę pokazać, że św. Marek objawia nam Jezusa Chrystusa. Ewangelista, ukazując nam tożsamość Jezusa, przedstawia, kim On jest oraz szczegółowo rysuje nam relację Jezusa z Ojcem. Tytuł tej Ewangelii nadaje sam Marek, a na samym początku pojawia się temat ojcostwa Boga.Marek skupia się na wizji posłannictwa Jezusa. Bardzo dokładnie przedstawia chronologię wydarzeń z publicznej działalności Jezusa w samej Jerozolimie, dokładnie ukazuje też relacje Jezusa i uczniów. Najpierw widzimy obraz człowieka, nauczyciela, dalej ukrzyżowanego Mesjasza, Syna Człowieczego i w końcu Syna Bożego. W swojej prezentacji zatrzymuję się jedynie nad dwoma kluczowymi momentami Ewangelii św. Marka: opis chrztu i śmierci Pana Jezusa (wyznanie setnika), które ukazują Chrystusa jako Syna Bożego.Sama tradycja utrwala przekonanie, że jest to dzieło o Synu Bożym. Marek pokazuje to już w pierwszym zdaniu: „Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym” (Mk 1,1). Chrzest Jezusa jest potwierdzeniem solidarności Jezusa z grzesznikami, ale i punktem kulminacyjnym Ewangelii św. Marka. Ten moment utwierdza nas w tym, że teraz wypełnia się misja Jana Chrzciciela. W bezpośredniej bliskości śmierci Jezusa zauważamy wydarzenie, które podkreśla znaczenie tego, co się stało. Opis ten pokazuje nam poganina i jego serce, w którym coś się dzieje. Setnik stwierdza wielką zmianę, która ma miejsce po śmierci Pana Jezusa. Jest to jednocześnie streszczenie wyznania wiary gminy w bóstwo Chrystusa po jego zmartwychwstaniu.Marek wskazuje tak jak Mateusz niezwykłe zjawiska, jakie miały miejsce w naturze po śmierci Pana Jezusa. Wyznanie setnika Mateusz i Marek ukazują podobnie. Wprowadzając postać setnika, Marek wskazuje analogię, jaka jest pomiędzy chrztem i śmiercią Jezusa. Marek w swojej Ewangelii przemawia do niewierzących i do tych którzy jeszcze błądzą. Czytający więc Ewangelię Markową mogą zobaczyć, że Jezus żyje i działa w odniesieniu do Ojca, a jednocześnie możemy zobaczyć, że obok Syna istnieje Ojciec.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 281-291
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Prosperity Gospel: A Distortion of the Fundamental Evangelical Tenets
Teologia sukcesu: zniekształcenie głównych założeń ewangelikalizmu
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047920.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
teologia sukcesu
ewangelikalizm
ruch lozański
ruch wiary
prosperity gospel
evangelicalism
the Lausanne Movement
the Faith Movement
Opis:
Prosperity Gospel is a problematic issue for the Evangelical and Pentecostal Christianity, and it is so in at least two perspectives. First, it influences the teaching of many preachers who employ this approach to capture new believers on the one hand, and it is sharply criticised by many prominent Evangelical theologians who regard it as a serious heresy, a deception of many Christians, on the other. Second, it is a matter of profound theological question raised from the very core of Christian faith and asking how to find a delicate balance between Jesus' calling to bear the cross and his blessing from the Sermon on the Mount. The most frequent framework is the one that considers the prosperity gospel as the distortion of the substantial Evangelical tenets, and that stems from the various ideological and sociological processes in the 19th United States. The article offers a brief outline of the prosperity message and answers the following research questions: What is the prosperity gospel? What are the roots of it? What are the most critical theological points of the prosperity teaching? What charges are raised by the critics from the Evangelical background? The literary analysis of Evangelical literature is the primary method used to solve the problem.
Teologia sukcesu jest zagadnieniem kłopotliwym dla chrześcijaństwa ewangelikalnego i pentekostalnego, co najmniej z dwóch perspektyw. Po pierwsze, z jednej strony wpływa na nauczanie wielu kaznodziei, którzy stosują to podejście teologiczne aby pozyskać nowych wiernych, z drugiej jest bardzo mocno krytykowana przez ważnych teologów ewangelikalnych, którzy ujmują ją jako poważną herezję, zwodzącą wielu chrześcijan. Ponadto, jest przedmiotem głębokich pytań teologicznych podnoszonych z samego jądra wiary chrześcijańskiej i  dotyczących delikatnej równowagi pomiędzy wyzwaniem Jezusa do niesienia krzyża i błogosławieństwami z Kazania na Górze. Najczęstszą ramą badawczą, w której interpretuje się teologię sukcesu jest ujmowanie jej jako zniekształcenie kluczowych założeń teologii ewangelikalnej. Artykuł przedstawia zwięzły zarys teologii sukcesu, dążąc do odpowiedzi na następujące pytania badawcze: Czym jest teologia sukcesu? Jakie są jej korzenie? Jakie są jej kluczowe założenia? Jakie zarzuty są jej stawiane z perspektywy teologii ewangelikalnej? W celu odpowiedzi na powyższe pytania dokonano analizy literatury ewangelikalnej.            
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 229-243
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzegeza i interpretacja Łk 16 na podstawie metodologii wypracowanej przez retorykę semicką
Exegesis and Interpretation of Luke 16 Based on the Methodology Developed by the Semitic Rhetorics
Autorzy:
Skorupa, Lucyna Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578623.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Nowy Testament
Ewangelia według św. Łukasza
retoryka semicka
przypowieść
mamona
New Testament
Gospel of Luke
Semitic rhetoric
parable
money
Opis:
Przedmiotem artykułu jest egzegeza i interpretacja Łk 16 na podstawie metodologii wypracowanej przez retorykę semicką. Założony cel został osiągnięty.Przeprowadzone badania oraz ich wyniki opisano w 3 powiązanych ze sobą punktach. Pierwszy z nich został poświęcony kompozycji tekstu. Na ten etap pracy składała się: delimitacja, która pozwoliła wydzielić 16. rozdział Ewangelii wg św. Łukasza jako jedną jednostkę oraz nakreślić jej kontekst; możliwe stało się ukazanie, że w skład Łk 16 wchodzą 3 powiązane ze sobą fragmenty oraz ich szczegółowa segmentacja (ujęta w 2. podpunkcie). Ostatnim etapem było spojrzenie całościowe na badaną sekwencję, uzasadniające jej symetryczno-koncentryczną budowę.W drugim punkcie przeprowadzono analizę intertekstualną poszczególnych wyrażeń, istotnych dla interpretacji perykop wchodzących w skład sekwencji. Na tym etapie badań możliwe stało się dostrzeżenie powiązań pomiędzy jednostkami. To z kolei pozwoliło w trzecim punkcie opisać zależności i uzasadnić proponowaną wcześniej figurę kompozycyjną AXA’.Wypracowana interpretacja poszczególnych fragmentów stała się punktem wyjścia dla głębszej analizy, w której interpretacji poddano jednostki paralelne, co z kolei pozwoliło na wyciągnięcie wniosków teologicznych. Wykazano, że poznanie, w rozumieniu biblijnym, jest pierwszym etapem na drodze do pełnego zaangażowania. Tylko ten, kto prawdziwie doświadczył bliskości Jezusa, jest zdolny podjąć ryzyko, wykorzystując wszystkie możliwe środki, by pozyskać Królestwo Niebieskie. Może to uczynić jedynie, okazując miłosierdzie i czyniąc użytek z dóbr doczesnych. Niepodzielne serce oddane na służbę Bogu domaga się kreatywnej miłości bliźniego.
The focus of this thesis is an exegesis and interpretation of Luke 16 based on the methodology developed by Hebrew Rhetoric. The assumed goal has been achieved.The conducted analysis was described in three interrelated chapters. The first chapter was dedicated to the composition of the text. This stage of work consists of delimitation which has allowed to separate Luke 16 as one unit and present its context. Luke 16 includes three interrelated passages. Their detailed segmentation was provided in the second paragraph. The final stage was a holistic view of the examined sequence, which justified its symmetrical-concentric structure.In the second chapter, intertextual analysis of particular expressions significant for the interpretation of the pericopes included in the sequences, was carried out. At this stage, connection between units was revealed, what in the next chapter allowed to describe relations and explain the previously established compositional figure AXA’.Developed interpretation of particular passages has been a starting point for deeper analysis, in which parallel units were interpreted, what let to draw theological conclusions. It has been shown that cognition, in the biblical sense, is a first stage leading to full commitment. Only the person who really experienced the closeness of Jesus is able to risk using all possible means to enter kingdom of God. It is possible only by showing mercy and making use of worldly possessions. Undivided heart commited to serving God requires creative love of neighbour.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 49-109
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezusowa mowa o służbie jako centrum Łukaszowego opisu wydarzeń z Wieczernika
The Jesus’ speech about service as centre of the Luke’s description of the events in the Cenacle
Autorzy:
Błaszkiewicz, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578663.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Nowy Testament
Ewangelia według św. Łukasza
Eucharystia
służba
retoryka semicka
New Testament
Gospel of Luke
Eucharist
service
Semitic rhetoric
Opis:
The matter of the following paper is to read the message of Jesus which He has left the community of the New Covenant as a testament during the Last Supper. Completion of this testament will lead to achieving the Kingdom promised. This goal has been achieved by the analysis of a part of the 22nd chapter of the Luke’s Gospel (Luke 22:14-38) with the Hebrew biblical rhetoric’s.The research performed has been described in three chapters connected with each other. The first one is dedicated to the composition of the text. This stage of work consists of delimitation which has let to separate from the 22nd chapter of the Luke’s Gospel the fragment contained in verses 14-38. Next demarcations pointed five smaller units arranged parallelly. Their careful segmentation has been described in the second paragraph. At the end of this chapter an overall presentation of the sequence examined has been made. Thus its symmetrical-concentric structure has been justified.The composition has become a starting point for the analyses undertaken in the second chapter. They consisted of the biblical context together with the interpretation of each pericope. This stage of research has shown the connections between units which collected and described in the following chapter justified the previously proposed compositional figure ABCB’A’.At the beginning of the third chapter the interpretation of the five units examined in their references to parallel fragments and others as well. This has let to draw theological conclusions. It has been pointed that service with love as its motive is the completion of the Jesus’ testament. Only one who accepts the revolution of the Master of Nazareth preaching that to rule it is necessary to serve, will be worthy of acceding to the Eucharistic table here on earth and some day to rule with God in heaven.
Artykuł jest próbą odczytania przesłania Jezusa, pozostawionego wspólnocie Nowego Przymierza jako testamentu podczas Ostatniej Wieczerzy, którego realizacja zaowocuje osiągnięciem obiecanego Królestwa. Cel ten został osiągnięty poprzez analizę fragmentu 22. rozdziału Ewangelii według św. Łukasza (Łk 22,14-38) za pomocą hebrajskiej retoryki biblijnej.Przeprowadzone badanie zostało opisane w 3 powiązanych ze sobą punktach. Pierwszy z nich (Kompozycja) został poświęcony kompozycji tekstu. Na ten etap pracy składała się delimitacja, która pozwoliła wydzielić z rozdziału 22. Łukaszowej Ewangelii fragment zawarty w ww. 14-38. Kolejne odgraniczenia wskazały 5 mniejszych jednostek ułożonych względem siebie paralelnie. Ich szczegółowa segmentacja została ujęta w 2. punkcie (Kontekst biblijny oraz interpretacja poszczególnych fragmentów sekwencji Łk 22,14-38). Na koniec 1. punktu (1.3. Ujęcie całościowe) dokonano ujęcia całościowego badanej sekwencji, co uzasadniło jego symetryczno-koncentryczną budowę.Wypracowana kompozycja stała się punktem wyjścia dla analiz podjętych w drugim punkcie. Składał się na nie kontekst biblijny oraz interpretacja poszczególnych perykop. Ten etap badania pozwolił dostrzec powiązania pomiędzy jednostkami, które zebrane i opisane w rozdziale kolejnym uzasadniły proponowaną wcześniej figurę kompozycyjną ABCB’A’.Na początku trzeciego punktu (3.1. Interpretacja perykop w ich wzajemnym odniesieniu) przedstawiono interpretację 5 badanych jednostek w ich odniesieniach do fragmentów paralelnych oraz pozostałych, a to z kolei pozwoliło na wyciągnięcie wniosków teologicznych. Wskazano, że realizacją testamentu Jezusa jest służba, której motywem musi być miłość. Tylko ten, kto przyjmie rewolucję Mistrza z Nazaretu, głoszącego, że aby królować, trzeba służyć, będzie godny przystępować do stołu eucharystycznego tu na ziemi, a kiedyś królować z Bogiem w niebie.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 111-170
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja cytatu z Ps 78,2 w Ewangelii Mateusza
Function of the Quotation from Ps 78:2 in the Gospel of Matthew
Autorzy:
Herok, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408345.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Gospel of Matthew
Psalms
quotations
Septuagint
Son of David
Jesus’ messianic identity
Ewangelia Mateusza
Psalmy
cytaty
Septuaginta
Syn Dawida
mesjańska tożsamość Jezusa
Opis:
W niniejszym artykule autor bada funkcję, jaką pełni cytat z Ps 78,2 w Ewangelii Mateusza. Po zarysowaniu oryginalnego hebrajskiego kontekstu analizowanego wersetu autor porównuje go z jego starożytnymi tłumaczeniami greckimi. W kolejnym kroku przedstawia formę tekstualną i znaczenie Ps 78,2 w nowym kontekście Mt 13,35. Następnie prezentuje znaczenie badanego wersetu dla całej pierwszej Ewangelii, ze szczególnym uwzględnieniem użycia przez Mateusza terminu παραβολή oraz jego koncepcji teologicznej, dotyczącej tożsamości Jezusa, bazującej na pięciu oznaczonych cytatach z Psalmów.
In this article, the author examines the function of the quotation from Ps 78:2 in the Gospel of Matthew.After outlining the original Hebrew context of the verse, he compares it with its ancient Greek translations. Next, the author presents the textual form and meaning of Ps 78:2in its new context of Mt 13:35. Finally, he examines the meaning of the verse for the entire first Gospel, with particular emphasis on Matthew’s use of the term παραβολή and his theological concept concerning the identity of Jesus, based on five marked quotations from thePsalms.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 2; 15-36
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw ustanowienia Eucharystii
The theme of the institution of the Eucharist
Autorzy:
Ludwig, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944815.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
covenant
blood
body
the Last Supper
Eucharist
exegetical analysis
Gospel of Matthew
przymierze
krew
ciało
ostatnia wieczerza
Eucharystia
ewangelia św. Mateusza
analiza egzegetyczna
Opis:
Przeprowadzone badania naukowe wpisują się w nurt badań nad Ewangelią według św. Mateusza, a także nad motywem ustanowienia Eucharystii ukazanym w Biblii w czterech różnych miejscach (Mt 26,26-30; Mk 14,22-25; Łk 22,14-20 i 1 Kor 11,23-26). Celem badań była analiza tekstu opisującego moment ustanowienia Eucharystii (Mt 26,26-30). Dokonano próby odkrycia najważniejszego przesłania płynącego z podanej perykopy biblijnej. W procesie badawczym posłużono się trzema metodami (analizą historyczno-krytyczna, lingwistyczną i intertekstualną), których zastosowanie wpłynęło na wyznaczenie granic poszczególnych punktów pracy. Osiągnięte wyniki można ująć w kilku zdaniach odpowiadających zastosowanym metodom. Mianowicie opisywany fragment Mt 26,26-30 jest ostatnią częścią Mateuszowej relacji o Ostatniej Wieczerzy Jezusa z Jego uczniami. Autor w redagowaniu owego passusu posługiwał się relacjami Markową (Mk 14,22-25) i Łukaszową (Łk 22,14-20), a także materiałem własnym. Następnie należy stwierdzić, że w Mateuszowym opisie ustanowienia Eucharystii na pierwszy plan wysuwa się Jezus i Jego dzieło, mimo że podczas opisywanej wieczerzy miały zapewne miejsce także inne czynności. Autor chciał w ten sposób podkreślić wagę czynów i słów Jezusa. Z kolei uwzględniając teologiczne przesłanie perykopy Mt 26,26-30 należy stwierdzić, że zasadnicze znaczenie mają w nim pojęcia przymierza (Jezus zawiera w czasie Ostatniej Wieczerzy nowe i wieczne przymierze), krwi (Chrystus, dając uczniów do wypicia swoją krew, daje im jednocześnie udział w swoim boskim życiu) i ciała (przyjmując ciało Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, uczniowie jednoczą się w ten sposób z całą Jego osobą). Z przeprowadzonych badań wyciągnięto także wnioski do dalszej analizy tekstu ustanowienia Eucharystii u św. Mateusza. Mianowicie analiza fragmentu Mt 26,26-30 jedynie metodą synchroniczną, jaką jest analiza lingwistyczna, jest niewystarczające i wymaga uzupełnienia o, chociażby analizę intertekstualną. W ten sposób właśnie okazało się, że perykopa Mt 26,26-30 jest bardzo bogata w treści teologiczne, których wyjaśnienia należy szukać w wielu innych księgach biblijnych. Pojawiły się także kwestie dyskusyjne, jak chociażby zagadnienie dotyczące ipsissima verba Jesu w opisywanej perykopie, zważywszy na to, że tekst traktujący o ustanowieniu Eucharystii istnieje w czterech wersjach. Patrząc przyszłościowo, można by także zastanowić się nad dokonaniem syntezy teologiczno-biblijnej na temat Eucharystii na podstawie wszystkich czterech tekstów Pisma Świętego, traktujące o jej ustanowieniu.
The research carried out is part of a study of the Gospel according to St Matthew, and the motif of the institution of the Eucharist shown in the Bible in four different places (Mt 26:26-30; Mk 14:22-25; Lk 22:14-20 and 1 Cor 11:23-26). The aim of the study was to analyse the text describing the moment of the institution of the Eucharist (Mt 26:26-30). An attempt was made to discover the most important message coming from the given biblical pericope. Three methods were used in the research process (historical-critical analysis, linguistic analysis and intertextual analysis), the application of which influenced the delimitation of the individual points of the work. The results achieved can be put in a few sentences corresponding to the methods used. Namely, described fragment Mt 26:26-30 is the last part of Matthew’s relation about the Last Supper of Jesus with His disciples. The author in editing this passus used Mark’s (Mk 14:22-25) and Luke’s (Lk 22:14-20) accounts, as well as his own material. Next, it should be stated that in Matthew’s description of the institution of the Eucharist, Jesus and His work comes to the foreground, even though during the described supper probably took place also other activities. The author wanted to emphasize the importance of Jesus’ actions and words in this way. On the other hand, taking into account the theological message of the pericope of Mt 26:26-30, it should be stated that the notions of covenant (Jesus concludes a new and eternal covenant during the Last Supper), blood (Christ, giving the disciples to drink his blood, gives them at the same time a share in his divine life) and body (by receiving the body of Jesus during the Last Supper, the disciples thus unite with his whole person) are of fundamental importance in it. From the research carried out we also draw conclusions for further analysis of the text of the institution of the Eucharist in St Matthew. Namely, the analysis of the fragment of Mt 26:26-30 only by the synchronic method, which is the linguistic analysis, is insufficient and requires supplementing with, at least, intertextual analysis. This is how it turned out that the pericope Mt 26:26-30 is very rich in theological content, the explanation of which must be sought in many other biblical books. There were also questions of debate, such as the question of the ipsissima verba Jesu in the pericope, given that there are four versions of the text on the institution of the Eucharist. Looking ahead, one could also consider making a theological-biblical synthesis on the Eucharist on the basis of all four texts of Sacred Scripture treating its institution.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2021, 25; 227-280
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwszy znak Jezusa
The first sign of Jesus
Autorzy:
Wanat, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578661.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Nowy Testament
Ewangelia według św. Jana
Kana Galilejska
znak
retoryka semicka
New Testament
Gospel of John
Cana in Galilee
sign
Hebrew rhetoric
Opis:
The focus of this thesis is an interpretation and exegesis of the first sign of Jesus. A passage from the Gospel of John (John 2:1-12) was analysed. In the analysis of the text rhetorical method was used and it was based on the principles developed by Hebrew biblical rhetoric.The article was divided into 3 interdependent points. In the first one, the text was delimited, justifying the division of the Gospel and the delimitation of the text. The second point shows a detailed segmentation. First, by „looking at the bottom”, to look at the text as a whole at the third point and to justify a symmetrical-centric structure.The conducted research allowed to make analyses included in the second point of the article. First, the biblical context of selected issues was presented, and then the interpretation of each part. This stage made it possible to notice the connections between the units described in the next section and to justify the previously shown composition figure of ABCDC’B’A.At the beginning of the third point, an interpretation of seven examined units in their references to the parallel fragments was provided, what allowed to draw theological conclusions. A wedding is an image of a messianic banquet. It reveals a New Covenant, which will be realized in the coming “hour” of Jesus. God’s glory becomes accessible for everyone who does the will of Christ. Great help for us is Mary, Mother of Jesus, who is an intercessor between her Son and the People.
Przedmiotem artykułu jest interpretacja i egzegeza pierwszego znaku Jezusa. Omówiony został fragment Ewangelii według św. Jana (J 2,1-12). Badania nad tekstem zostały przeprowadzone metodą retoryczną na podstawie zasad wypracowanych przez biblijną retorykę semicką.Artykuł został podzielony na 3 współzależne od siebie punkty. W pierwszym z nich została dokonana delimitacja tekstu, uzasadniająca podział Ewangelii i wyznaczone granice tekstu. W drugim punkcie została ukazana szczegółowa segmentacja. Najpierw poprzez „spojrzenia z dołu”, aby w trzecim punkcie spojrzeć na tekst całościowo i uzasadnić symetryczno-koncentryczną budowę.Przeprowadzone badania pozwoliły na dokonanie analiz zawartych w drugim punkcie artykułu. Najpierw został przedstawiony kontekst biblijny wybranych zagadnień, a następnie interpretacja każdej z części. Etap ten pozwolił zauważyć powiązania między jednostkami, które zostały opisane w kolejnym punkcie, oraz uzasadnić wykazaną wcześniej figurę kompozycyjną ABCDC’B’A’.Na początku trzeciego punktu przedstawiona została interpretacja siedmiu badanych jednostek w odniesieniu do paralelnych fragmentów, co pozwoliło na wyciągnięcie teologicznych wniosków. Wesele stało się obrazem uczty mesjańskiej. Objawiło Nowe Przymierze, doprowadzone do pełni w nadchodzącej „godzinie” Jezusa. Chwała Boża stała się dostępna dla każdego wypełniającego wolę Chrystusa. Wielką pomocą stała się dla ludzi Maryja, Matka Jezusa – pośredniczka między Jej Synem i ludem.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 171-203
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość uczniów. Kompozycja i interpretacja J 17,9-19 w świetle retoryki semickiej
The identity of disciples. The composition and interpretation of J 17,9-19 in the light of Semitic rhetoric
Autorzy:
Opiełka, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578645.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ewangelia św. Jana
biblijna retoryka hebrajska
struktury paralelne
struktury koncentryczne
interpretacja teologiczna
The Gospel of St. John
biblical Hebrew rhetoric
parallel structures
concentric structures
theological interpretation
Opis:
The subject of this paper is finding foundations for the identity of the disciples of Christ in the Gospel in a world where all borders are getting blurred and where we need to show a clear image of a disciple of the Lord. This objective was achieved through the exegesis of John 17: 9-19 by using the biblical Semitic rhetoric and taking into account the latest literature on the subject of research. The essential stages of this dissertation were: a delimitation of the analysed text, a description of the biblical context, the interpretation and the theological conclusions, all distributed in three chapters. In the beginning of the first chapter, the delimitation was discussed, to show the further and the closer context of John 17. Then, using a top-down analysis, the three units were separated: 1d-8, 9-19 and 20-26. The central unit (9-19), which expresses the prayer of the Son for his disciples, was chosen for the further part of the dissertation. Using a rhetorical analysis method the three parts was discovered (9-11c, 11d-13 and 14-19) which are composed in an ABA’ structure. For each of them, the internal structure of the analysed fragment was described. This was necessary to carry out a correct interpretation. In the second chapter, an interpretation of the individual parts of the text was conducted, proceeded by an analysis of the biblical context for each of them. This analysis showed the links between the studied pericope and the parable of the prodigal son (Luke 15: 31-32), or with the prayer “Our Father” (Matt 6: 9-13). The third chapter, which consists of two paragraphs shows the composition of the whole rhetorical passage that leads to the theological conclusions. The structure shows that the essence of the message of John 17: 9-19 is the love of the Father, which takes imperfect sons, so that they can become truly for themselves brothers.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest poszukiwanie fundamentów tożsamości ucznia Chrystusa znajdujących się w Ewangelii, aby w obliczu świata, w którym wszelkie granice się rozmywają, na nowo pokazać wyraźne rysy ucznia Pana. Cel ten został zrealizowany poprzez egzegezę fragmentu 17. rozdziału Ewangelii według św. Jana (J 17,9-19), z wykorzystaniem biblijnej retoryki semickiej oraz z uwzględnieniem najnowszej literatury z zakresu przedmiotu badań. Zasadnicze etapy pracy, którymi były: delimitacja badanego fragmentu, opis kontekstu biblijnego, interpretacja i wyciągnięcie wniosków teologicznych, zostały ujęte w 3 punktach. Na początku pierwszego punktu omówiono delimitację, ukazując kontekst dalszy oraz bliższy dla J 17. Następnie z zastosowaniem analizy odgórnej wydzielono w nim 3 jednostki: 1d-8, 9-19 i 20-26. Do dalszej pracy wybrano fragment środkowy (9-19), którego treścią jest modlitwą Syna za uczniów. Poprzez zastosowanie metody analizy retorycznej udało się w badanym tekście wyszczególnić 3 części (9-11c, 11d-13 oraz 14-19) ułożone koncentrycznie w schemacie ABA’. Dla każdej z nich została opisana struktura wewnętrzna konieczna do przeprowadzenia właściwej interpretacji. W punkcie drugim przeprowadzono interpretację poszczególnych części poprzedzoną analizą kontekstu biblijnego dla każdej z nich. Ta analiza pozwoliła m.in. zobaczyć powiązanie badanej perykopy z przypowieścią o syn marnotrawnym (Łk 15, 31-32), oraz z modlitwą „Ojcze nasz” (Mt 6,9-13), a przez to, dostrzec głębszy sens tekstu biblijnego. Trzeci punkt, który składa się z dwóch podpunktów, pokazuje kompozycję retoryczną całego fragmentu, prowadzącą do wniosków teologicznych. Na jej podstawie pokazano, że istotą przesłania J 17,9-19 jest miłość Ojca, która przyjmuje niedoskonałych synów, aby ci mogli prawdziwie stać się dla siebie braćmi.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2019, 23; 99-136
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość, błogosławieństwo, zdrada
Love, blessing and betrayal
Autorzy:
Białowąs, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578675.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Nowy Testament
Ewangelia według św. Jana
Ostatnia Wieczerza
miłość
błogosławieństwo
zdrada
retoryka semicka
New Testament
St John's Gospel
Last Supper
Love
Blessing
Betrayal
Semitic Rhetoric
Opis:
The idea behind this work is to present love, blessing and betrayal as the main themes of the 13th Chapter in the Gospel of St John. The aim, which was to present the theological conclusions obtainable from St John’s recount of the Last Supper, was completed through the analysis of John 13:1-30, by the help of Hebrew biblical rhetoric. This method, which mainly focuses on revealing the relation between smaller units of the text, making up the whole text, helps to develop the understanding of the message, which the author of the last Gospel wished to convey to the reader. This work has been presented in the form of three chapters, the first of which was dedicated to the overall structure of the text, aswell as the analysis of its smaller units. Delimitation, which is the first stage, made it possible to obtain the sequence from the 13th Chapter of John’s Gospel, contained in verses 1-30. The next division pointed towards seven parts, forming 3 fragments, of which the dependence was described in the second paragraph. In the final paragraph, the entirety of the text was depicted and appropriate titles were assigned to the fragments composed, on the basis of the general topics they mention and describe. The research conducted, enabled the extraction of essential expressions and ideas, which functioned as a starting point to compare them with the parts of the Bible, in which they appear. The biblical context was an essential stage of the analysis, which lead interpreting the parts described in the first chapter. The 3rd and final Chapter was dedicated to the theological conclusions present in the three major themes of the sequence, such as love, blessing and betrayal. Individual paragraphs point to the meaning of love and blessing in the context of the Old and New Testaments, and portray Judas, as the one who betrayed Jesus. The conclusion of each paragraph ended with a sub-section showing the impact of these three concepts on the theology of the analyzed unit.
Celem artykułu było ukazanie miłości, błogosławieństwa i zdrady jako głównych tematów 13. rozdziału Ewangelii Jana. Cel, jakim było przedstawienie wniosków teologicznych wypływających z Janowego opisu Ostatniej Wieczerzy, został zrealizowany poprzez analizę tekstu J 13,1-30 za pomocą hebrajskiej retoryki biblijnej. Metoda retoryczna, która skupia się przede wszystkim na wskazaniu relacji wewnątrz opracowywanego tekstu i między mniejszymi jednostkami, tworzącymi całościową kompozycję tekstu, pomaga pogłębić przesłanie, jakie autor ostatniej Ewangelii pragnął przekazać czytelnikowi. Praca nad tekstem została przedstawiona w trzech syntetycznych punktach. Pierwszy punkt został poświęcony kompozycji tekstu oraz analizie jego mniejszych jednostek. Delimitacja, będąca etapem inicjalnym, pozwoliła wydzielić z 13. rozdziału Ewangelii Jana sekwencję zawartą w ww. 1-30. Kolejny podział wskazał siedem części, tworzących trzy fragmenty, których zależności zostały opisane w 2. podpunkcie. W ostatnim podpunkcie została ukazana całościowa kompozycja badanego tekstu i nadano tytuły utworzonym fragmentom na podstawie głównych tematów z nich wypływających. Przeprowadzone badanie pozwoliło wyodrębnić z tekstu istotne wyrażenia i idee, które posłużyły jako punkt wyjścia do porównania ich z innymi miejscami w Piśmie Świętym, w których występują. Kontekst biblijny był niezbędnym etapem analizy, prowadzącym do interpretacji części przedstawionych w punkcie 1. Punkt trzeci w całości poświęcony został wnioskom teologicznym zawartym w trzech głównych tematach sekwencji, tj. miłości, błogosławieństwu i zdradzie. W poszczególnych podpunktach wskazano znaczenie miłości i błogosławieństwa na tle Starego i Nowego Testamentu oraz przybliżono postać Judasza, jako tego, który zdradził Jezusa. Każdy z podpunktów został zakończony wnioskiem, ukazującym wpływ tych trzech rzeczywistości na teologię analizowanej jednostki.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2019, 23; 43-97
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resurrecting the ambo: Monument of Paschal Memory and Eschatological Hope. Part 2
Zmartwychwstanie ambony: pomnik pamięci paschalnej i nadziei eschatologicznej. Część druga
Autorzy:
Ryan, Fergus Michael Timothy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432104.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ambo
Mass
Resurrection
Gospel
Scripture readings
Lectern
Analogium
Lectorium
Pulpit
Monument
Paschal Mystery
Eschatology
ambona
msza
zmartwychwstanie
Ewangelia
czytania biblijne
legium
analogium
lectorium
pulpit
misterium paschalne
eschatologia
Opis:
Renewed emphasis on the significance of the ambo on the part of the Roman dicastery for divine worship appeared in the context of the Roman rite in the late 1980s and once again in the Jubilee year 2000 but seems to have been overlooked in the vast majority of local churches. The author reviews what he considers to be a gradual restoration of the ambo to its medieval heyday while seeing that same restoration as central in placing the celebration of Christ’s paschal mystery at the heart of the liturgy renewed after Vatican II.
Ponowne podkreślenie znaczenia ambony przez rzymską dykasterię ds. Kultu Bożego pojawiło się w kontekście rytu rzymskiego pod koniec lat 80-tych i kolejny raz w roku jubileuszowym 2000, ale wydaje się, że zostało ono przeoczone w większości kościołów lokalnych. Autor opisuje to, co uważa za stopniowe przywracanie ambony do jej średniowiecznej świetności, jednocześnie widząc, że ma ono kluczowe znaczenie dla umieszczenia celebracji misterium paschalnego w centrum liturgii odnowionej po Soborze Watykańskim II.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 105-147
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzegeza J 11,1-46 w ujęciu retoryki semickiej
Exegesis John 11:1-46 in terms of Semitic rhetoric
Autorzy:
Kontny, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375686.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ewangelia wg św. Jana
wskrzeszenie Łazarza
znak
wiara w Jezusa
struktura symetryczno-koncentryczna
retoryka semicka
Roland Meynet
gospel of St. John
resurrection of Lazarus
sign
faith in Jesus
symmetrical-concentric structure
Semitic rhetoric
Opis:
Kontekstem przeprowadzonych badań było stwierdzenie, że różni komentatorzy wskazują na inne struktury badanego tekstu. Celem badań było opracowanie struktury tekstu przy zastosowaniu metody naukowej. Posłużono się metodą retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Uzyskano wynik, który wskazuje, że struktura badanego tekstu schematycznie wygląda następująco: A (11,1-19), B (11,20-32), A’ (11,33-46). Wyciągnięto wnioski, że badana treść oznacza znak, który objawia władzę nad śmiercią fizyczną, przekazuje także informację, iż wiara w Jezusa otwiera na dar życia wiecznego oraz zakłada uzdrowienie miłości, a także zmartwychwstanie ludzi jest możliwe za cenę śmierci i zmartwychwstania Jezusa.
The context of the research was that various commentators pointed to different structures of the text under examination. The reader may have the impression that this is done on a feeling which is not a scientific method. The aim of the research was to develop the structure of the text using the scientific method. The method of Hebrew rhetoric, developed by Roland Meynet, was used. A result was obtained which indicates that the structure of the text studied is schematically as follows: A (11:1-19), B (11:20-32), A’ (11:33-46). The conclusion was drawn that the examined text means a sign which reveals the power over physical death, it also conveys the information that faith in Jesus opens to the gift of eternal life and assumes the healing of love, as well as the resurrection of people is possible at the price of death and resurrection of Jesus.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2020, 24; 37-77
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus jako Sługa Jahwe w interpretacji Ewangelii św. Mateusza
Jesus as the Servant of Yahweh as interpreted in the Gospel of Matthew
Autorzy:
Bernach, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944748.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Isaiah
Gospel of Matthew
Servant of Yahweh
Old Testament
New Testament
critical-literary method
comparative method
Księga Izajasza
Ewangelia św. Mateusza
Sługa Jahwe
Stary Testament
Nowy Testament
metoda krytyczno-literacka
metoda porównawcza
Opis:
Kontekstem badań była próba porównania starotestamentalnego terminu „Sługa Jahwe” z obrazem Jezusa w Ewangelii św. Mateusza. Zastosowano metody: krytyczno-literacką oraz porównawczą. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że obraz Jezusa zamieszczony w Ewangelii św. Mateusza koreluje z obrazem Sługi Jahwe w Księdze Izajasza. Wnioski, jakie zostały wyciągnięte, sprowadzają się do tego, że Mateusz inspirował się Starym Testamentem, aby opisać Jezusa w swojej Ewangelii.
The context of the study was an attempt to compare the Old Testament term “Servant of Yahweh” with the image of Jesus in the Gospel of Matthew. Critical-literary and comparative methods were used. As a result of the research, it was found that the image of Jesus in the Gospel of Matthew correlates with the image of the Servant of Yahweh in the Book of Isaiah. The conclusions that were drawn are that Matthew was inspired by the Old Testament to describe Jesus in his Gospel.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2021, 25; 139-208
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies