Temat: BISHOP - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Aspekt liturgiczny kanonicznej wizytacji biskupiej w parafii
The liturgical aspect of a bishops canonical visitation in a parish
Autorzy:: Adamczyk, Jerzy
Mazur, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29432199.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: biskup
proboszcz
wizytacja
sakramenty
liturgia
bishop
parish priest
visitation
sacraments
liturgy
Opis:: Przedmiotem artykułu jest problematyka aspektu liturgicznego kanonicznej wizytacji biskupiej w parafii. Za cel opracowania postawiono ukazanie i wyjaśnienie na podstawie określonych przepisów, różnego rodzaju celebracji liturgicznych realizowanych w czasie wizytacji. Tak określone zamierzenie badawcze zrealizowano poprzez opis i gruntowną analizę obowiązujących przepisów i tekstów Magisterium kościelnego. Analiza wymienionych źródeł pozwoliła na sformułowanie kilku głównych wniosków. Po pierwsze wskazano, że wizyta duszpasterska jest jednym z najważniejszych wyrazów zaangażowania biskupa diecezjalnego w służbę powierzonemu mu ludowi Bożemu. Po drugie ukazano udzielanie sakramentów przez biskupa, a po trzecie, przedstawiono problematykę celebracji pozasakramentalnych form kultu Bożego.
The subject of this article is the problem of the liturgical aspect of a bishop's canonical visitation in a parish. The aim of the study was to show and explain, on the basis of specific provisions, the various liturgical celebrations performed during the visitation. This research was realised through a description and a thorough analysis of the current regulations and texts of the Church Magisterium. The analysis of the above-mentioned sources allowed several main conclusions to be drawn. Firstly, it was pointed out that pastoral visitation is one of the most important expressions of the diocesan bishop's commitment to serve the people of God entrusted to him. Secondly, the administration of the sacraments by the bishop is shown, and thirdly, the issue of the celebration of non-sacramental forms of divine worship is presented.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 101-113
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Procesje eucharystyczne w ujęciu prawa kanonicznego
Eucharistic Processions in the Light of the Canon Law
Autorzy:: Adamczyk, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/585137.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: procesja
biskup diecezjalny
kościół
Najświętsza Eucharystia
kult
Procession
Diocesan Bishop
Church
Eucharist
Devotion
Opis:: Eucharistic processions carried out outside the Church are the public testimonies to honour the Holy Eucharist. The paper analyses the issue of an Eucharistic procession in the light of the Canon Law. The study successively presents the following issues: Eucharistic processions as a manifestation of the public testimony to the Holy Eucharist, the course of the procession and its organization, and the role of the diocesan Bishop in the conduct and organization of the Eucharistic processions.
Procesje eucharystyczne prowadzone poza kościołem są publicznym świadectwem czci wobec Najświętszej Eucharystii. Przedmiotem niniejszego opracowania jest zagadnienie procesji eucharystycznych w ujęciu prawa kanonicznego. Zostały kolejno ukazane następujące kwestie: procesje eucharystyczne jako wyraz publicznego świadectwa czci wobec Najświętszej Eucharystii, przebieg procesji i jej organizacja oraz rola biskupa diecezjalnego w kwestiach odbywania i organizacji procesji eucharystycznych.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 173-187
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Biskup jako pasterz w tekstach liturgii słowa w obrzędach święceń biskupich
The Bishop as Shepherd in the Liturgy of the Word in the Rite of Ordination of Bishops
Autorzy:: Papuziński, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/585153.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: biskup
pasterz
liturgia słowa
święcenia biskupie
bishop
pastor
liturgy of the word
ordination of bishops
Opis:: Pismo Święte, zawierające objawioną przez Boga prawdę, ma fundamentalne znaczenie w refleksji teologicznej nad rolą biskupa w Kościele. Wybrane fragmenty skrypturystyczne odczytywane w liturgii nie tylko stanowią przywołanie Bożego Słowa, ale mają również za zadanie wyjaśniać znaczenie celebracji i związanej z nią rzeczywistości. Stąd wydaje się słusznym oparcie analizy podjętej w niniejszym opracowaniu właśnie na czytaniach zaczerpniętych z obrzędu święceń biskupich. Ze względu na ich dużą ilość analizie poddano tylko niektóre z nich (dwa czytania ze ST i osiem z NT), tj. te, które najlepiej odpowiadały postawionemu w artykule tematowi. Przeprowadzona analiza, opierając się na Słowie Bożym, ukazuje rolę biskupa jako pasterza oraz wskazuje na znaczenie pełnionej przez niego posługi. Jako pasterz biskup jest przede wszystkim głosicielem Dobrej Nowiny oraz przewodnikiem i strażnikiem powierzonych mu wiernych. Ma być sługą gotowym oddać życie w obronie Ludu Bożego, zaś cała jego posługa musi wzorować się na przykładzie Jezusa Chrystusa – Dobrego Pasterza (por. J 10,11).
The Bible has a fundamental place in the theological reflection on the bishop’s role in the Church. Selected biblical readings read during liturgy, are not only the word of God, but also clarify meaning of the celebration and of the reality manifested during different liturgical actions of the Church. For this reason, while reflecting on the pastoral mission of the bishop, it is worthwhile to analyze the readings of the liturgy of the word selected for the rite of ordination of bishops. In this study, due to the large number of proposed readings, only some examples have been analyzed (two taken from the OT, and eight from the NT). The analysis, in the light of word of God, shows both the bishop’s role as pastor and the meaning of his ministry. As pastor the bishop is primarily a proclaimer of the Good News and protector of the faithful entrusted to him. His entire pastoral service must follow the example of the true Good Shepherd - Jesus Christ (cf. J 10,11).
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 87-103
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: „Stowarzyszenie Wychodźców Polskich pod opieką Królowej Korony Polskiej w diecezji częstochowskiej” w parafiach powiatu wieluńskiego
The Association of Polish Emigrants under the Care of the Queen of the Polish Crown in the Diocese of Częstochowa in the Wieluń District Parishes
Autorzy:: Widera, Michał Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595706.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: powiat wieluński
wychodźcy
bp Teodor Kubina
II Rzeczpospolita
Wieluń district
emigrants
Bishop Teodor Kubina
Second Polish Republic
Opis:: A difficult financial situation, which resulted from high unemployment, was the main problem that the society of the Wieluń district had to face, after Poland regained its independence. This resulted in a tremendous increase of seasonal emigration to Western European countries for working purposes. The working population lost their contact with the Catholic faith there. In order to provide care for the religious life of emigrant diocese members, Bishop Teodor Kubina established “The Association of Polish Emigrants under the care of the Queen of the Polish Crown in the diocese of Częstochowa” whose goal was to unite seasonal workers, raise their level of morality and strengthen their patriotic attitudes. A particular group of diocese members, who was affected by the above-mentioned association, consisted of the residents of the Wieluń district.
Głównym problemem, z jakim musiało się zmierzyć społeczeństwo powiatu wieluńskiego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, była trudna sytuacja materialna, będąca skutkiem wysokiego poziomu bezrobocia. Wpłynęło to na ogromne zwiększenie wychodźstwa sezonowego do krajów Europy Zachodniej w celach zarobkowych. Ludność robotnicza traciła tam kontakt z wiarą katolicką. W trosce o życie religijne emigrujących diecezjan bp Teodor Kubina zorganizował „Stowarzyszenie Wychodźców Polskich pod opieką Królowej Korony Polskiej w diecezji częstochowskiej”, którego celem było zjednoczenie robotników sezonowych, podniesienie wśród nich poziomu moralnego i ugruntowanie postaw patriotycznych. Szczególną grupą diecezjan, którzy zostali objęci oddziaływaniem stowarzyszenia, byli mieszkańcy powiatu wieluńskiego.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 2; 163-184
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Ars celebrandi liturgii w nauczaniu Benedykta XVI / Josepha Ratzingera
Ars celebrandi of the Liturgy in the teaching of Benedict XVI / Joseph Ratzinger
Autorzy:: Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29432174.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Ars celebrandi
liturgia
Eucharystia
biskup
znak
symbol
sztuka
muzyka
śpiew
ars celebrandi
liturgy
Eucharist
bishop
sign
art
music
singing
Opis:: Artykuł przedstawia nauczanie Josepha Ratzingera / Benedykta XVI dotyczące ważnej przestrzeni życia liturgicznego, jaką jest ars celebrandi (sztuka celebracji). Jego nauczanie, odwołując się do reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II, jest osadzone na tak zwanej „ciągłości tradycji”. To pozwala widzieć celebrację liturgiczną w kontekście historycznym i przede wszystkim teologicznym. Przebadane, wybrane dokumenty, pokazują, że dla Benedykta XVI ars celebrandi jest kategorią teologiczną a nie tylko sposobem celebrowania liturgii. By można było mówić o ars celebrandi liturgii, należy dostrzegać spójność norm liturgicznych, które wyrażają się w trzech elementach: wzorcowym charakterze liturgii biskupiej, pięknie i prostocie znaków liturgicznych i sztuce, która służy właściwemu przeżywaniu Eucharystii. Mając na uwadze dynamikę celebracji liturgicznych, szczególne miejsce w sztuce, zajmują muzyka i śpiew. Nauczanie Kardynała Josepha Ratzingera i papieża Benedykta XVI jest spójne i pokazuje liturgię jako kosmiczną rzeczywistość, w której za pomocą znaków dochodzi do zbawczego dialogu Boga z człowiekiem. Ten autentyczny dialog będzie skuteczny, jeśli człowiek odkryje w liturgii obecność Boga i będzie umiał na nią odpowiedzieć. Właściwie rozumiane ars celebrandi, zarówno sług liturgii (biskupów, prezbiterów i diakonów), jak również całego zgromadzenia liturgicznego, prowadzą do prawdziwej komunii z Bogiem, przez Jezusa Chrystusa i Duchu Świętym. W artykule posłużono się metodą hermeneutyki liturgicznej i metodą liturgiczno-kontekstualną.
The article shows the teaching of Joseph Ratzinger / Benedict XVI regarding an important part of the liturgical life, which is ars celebrandi (the art of celebration). His teaching, referring to the liturgical reform of the Second Vatican Council, bases on the so called “continuity of tradition”. This allows the liturgical celebration to be seen through the context of history and, most importantly, theology. Studied, chosen documents show, that for Benedict XVI ars celebrandi is a theological category and not just a way of celebrating the liturgy. To be able to speak of ars celebrandi liturgii, one must notice the connection of liturgical norms, expressed in three elements: the standard character of the episcopal liturgy, the beauty and simplicity of the liturgical signs, and the art, which serves the right experience of the Eucharist. Keeping in mind the dynamics of the liturgical celebrations, a particular spot in said arts is preserved for music and singing. The teaching of Cardinal Joseph Ratzinger and the Pope Benedict XVI is consistent, showing the liturgy as a cosmic reality. This authentic dialogue will only be effective if a person discovers in liturgy the presence of God and will be able to respond to it. Properly understood ars celebrandi, both that of the liturgy’s servants (bishops, presbyters, deacons), as well as the whole liturgical assembly, leads towards a true Communion with God, through Jesus Christ and the Holy Spirit. The article uses the method liturgical-contextual method.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 49-66
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Historia Domu Rekolekcyjnego Konferencji Episkopatu Polski „Księżówka” w Zakopanem w latach 1910–1945
The History of the “Księżówka” retreat house of the Polish Bishop Conference in Zakopane in the years 1910–1945
Autorzy:: Szczepaniak, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595607.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Kościół w Polsce; Konferencja Episkopatu Polski; Zakopane; domy rekolekcyjne;
Catholic Church in Poland; Polish Bishop’s Conference; Zakopane; retreat house;
Opis:: W artykule została przedstawiona droga do zrealizowania, podjętego w 1891 r., przez Stowarzyszenie Domu Zdrowia dla Kapłanów w Zakopanem założenia, budowy domu wspólnoty, z uwzględnieniem bazy zakładu leczniczego. Obiekt przyjmował różną formułę: od domu dla księży w celach zdrowotnych, turystycznych po współczesne funkcje rekolekcyjno-szkoleniowe; od przeznaczenia dla osób wyłącznie duchownych, po szeroką ofertę korzystania z domu przez osoby świeckie. Tekst wprowadza w atmosferę panującą w „Księżówce” w czasach zaboru austriackiego, w II Rzeczypospolitej oraz w okresie okupacji hitlerowskiej.
The article depicts the way in which the house for priests in Zakopane was formed. It starts from the decision adopted by the Health House for Priests Association in 1891 to build it and up to the completion of the works including the creation of a medical establishment. The house served different purposes: it was a health and tourist house for priests, and, more recently, a retreat house. Its services were addressed exclusively to clergy, or encompassed a wider range of lay people. The paper describes the climate in “Księżówka” in the days of the Austrian partition, in the Second Polish Republic, and during the Nazi occupation.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 2; 125-144
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Kościół rzymski i pierwszeństwo jego biskupa w eklezjologii ks. Mikołaja Afanasjewa
The Church of Rome and the primacy of its bishop in Fr. Nicholas Afanasiev’s ecclesiology
Autorzy:: Kuźma, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/594985.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: prymat w Kościele, biskup Rzymu, eklezjologia eucharystyczna, eklezjologia uniwersalistyczna
primacy in the Church, bishop of Rome, Eucharistic ecclesiology, universal ecclesiology
Opis:: Fr. Nicholas Afanasiev was one the most significant Orthodox theologians of the 20th century in the field of ecclesiology. He developed and justified the concept of Eucharistic ecclesiology; and, in a certain way, contrasted it with universal ecclesiology. On the basis of both ecclesiologies, he raised the question of primacy in the Church. Based on Eucharistic ecclesiology, he emphasized the equality of the bishops of particular local churches in their office. However, the equality of bishops is not at odds with the fact that certain Churches enjoyed greater authority than others. In the apostolic period, the Church of Jerusalem possessed the most authority; however, starting in the 2nd century, the Church of Rome took its place. Fr. Nicholas Afanasiev believed that the development of universal ecclesiology, mainly thanks to St. Cyprian of Carthage, contributed to fact that the authority of the Church of Rome in the person of its bishop achieved legal status. In this manner, Roman bishops began to acknowledge themselves as leaders of the entire universal Church. Afanasiev emphasizes that the Orthodox Church has always accepted the primacy of the Church and Bishop of Rome on the basis of Eucharistic ecclesiology,however it cannot accept its jurisdictional character of universal primacy on the basis of universal ecclesiology.
Ks. Mikołaj Afanasjew jest jednym z najbardziej znaczących teologów prawosławnych XX w. w dziedzinie eklezjologii. Rozwinął i uzasadnił koncepcję eklezjologii eucharystycznej, w pewien sposób przeciwstawiając ją eklezjologii uniwersalistycznej. Na bazie tych obu eklezjologii poruszył problem prymatu w Kościele. Wychodząc z założeń eklezjologii eucharystycznej, podkreślał równość biskupów poszczególnych lokalnych Kościołów w ich posłudze. Równość biskupów jednak nie jest w sprzeczności z tym, że niektóre Kościoły cieszyły się większym autorytetem od pozostałych. W okresie apostolskim Kościołem, który posiadał największy autorytet, był Kościół jerozolimski, natomiastod II w. stał się Kościół rzymski. Rozwój eklezjologii uniwersalistycznej, przede wszystkim za sprawą św. Cypriana z Kartaginy, jak uważa ks. M. Afanasjew, przyczynił się to tego, że autorytet Kościoła rzymskiego w osobie jego biskupa zyskał wymiar prawny. W ten sposób biskupi rzymscy zaczęli się uważać za zwierzchników całego Kościoła powszechnego. Afanasjew podkreśla, że Kościół prawosławny na bazie eklezjologii eucharystycznej zawsze akceptował pierwszeństwo Kościoła i biskupa rzymskiego, natomiast nie może przyjąć jego prymatu o charakterze jurydycznym na bazie eklezjologii uniwersalistycznej.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2018, 18; 161-184
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Ekumeniczne vademecum dla biskupów. Komentarz teologiczny
Ecumenical vademecum for Bishops. Theological commentary
Autorzy:: Pawłowski, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047904.pdf
Data publikacji:: 2020-12-23
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: biskup
ekumenizm
jedność chrześcijan
Papieska Rada dla Popierania Jedności Chrześcijan
Vademecum
bishop
Christian unity
ecumenism
Pontifical Council for Promoting Christian Unity
Opis:: 4 grudnia 2020 Papieska Rada dla Popierania Jedności Chrześcijan opublikowała liczący ok. 50 stron dokument pt. Biskup i jedność chrześcijan: vademecum ekumeniczne. Ma on być przewodnikiem „w ekumenicznej drodze” biskupa wraz z jego diecezją. Vademecum bazuje na istniejących już dokumentach Kościoła katolickiego na temat ekumenizmu, ale wybiera z nich treści najbardziej praktyczne, uwzględniając najnowsze osiągnięcia ruchu ekumenicznego. Opisuje jaka powinna być ekumeniczna postawa wiernych Kościoła katolickiego, których w tym zakresie powinna cechować prawda, miłość, pokora, cierpliwość i wytrwałość. Vademecum ukazuje, że biskup powinien być człowiekiem jedności, dialogu i kultury spotkania. Jego posługa jedności jest głęboko związana z synodalnością, gdyż zarówno synodalność i jak ekumenizm są procesami wspólnej drogi. Dokument opisuje służące ekumenizmowi struktury Kościoła i sposoby działania: ekumenizm duchowy, dialog miłości, dialog prawdy i dialog życia, który zawiera w sobie ekumenizm duszpasterski, ekumenizm praktyczny i ekumenizm kulturowy. Vademecum przypomina dotychczasowe zasady communicatio in sacris, nic w nich nie zmieniając, choć przyjmuje perspektywę biskupa i dlatego współuczestnictwo w życiu sakramentalnym pojmuje raczej jako część ekumenizmu duszpasterskiego niż aspekt ekumenizmu duchowego. Niezwykle cenną rzeczą Vademecum są jego zalecenia praktyczne, które w sposób prosty i konkretny przekładają wyłożoną wcześniej treść na język czynów. Do dokumentu dołączono niezwykle użyteczny aneks, który zawiera syntetyczny opis partnerów Kościoła katolickiego w ekumenicznym dialogu międzynarodowym. Vademecum jest tekstem na tyle praktycznym, że skorzystają z niego nie tylko biskupi; może stanowić pomoc dla wszystkich osób zaangażowanych w ekumenizm.
The 4 December 2020, the Pontifical Council for Promoting Christian Unity published a document of about 50 pages, entitled The Bishop and Christian unity: an ecumenical vademecum. It is to be a guide “on the ecumenical path” of the bishop and his diocese. The Vademecum is based on the existing documents of the Catholic Church on ecumenism, but selects the most practical content from them, taking into account the latest achievements of the ecumenical movement. It describes what should be the ecumenical attitude of the faithful of the Catholic Church, who should be characterized by truth, love, humility, patience, and persistence. The Vademecum shows that a bishop should be a man of unity, dialogue, and a culture of encounter. His ministry of unity is deeply linked to synodality since both synodality and ecumenism are processes of the common path. The document describes the structures of the Church and the modes of operation that serve ecumenism: spiritual ecumenism, the dialogue of love, the dialogue of truth, and dialogue of life. The last includes pastoral ecumenism, practical ecumenism, and cultural ecumenism. The Vademecum resembles previous rules of communicatio in sacris, without changing them, although it adopts the bishop's perspective and therefore understands participation in sacramental life as a part of the pastoral ecumenism rather than an aspect of spiritual ecumenism. The practical recommendations that translate the previously laid out content into the language of actions in a simple and concrete way are very valuable. The document is accompanied by a very useful appendix that contains a synthetic description of the partners of the Catholic Church in ecumenical international dialogue. The Vademecum is a text so practical that not only bishops will use it; it can help all those involved in ecumenism.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2020, 20; 437-452
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Biskup Antoni Adamiuk we wspomnieniach sióstr szkolnych de Notre Dame
Bishop Antoni Adamiuk in the memories of the School Sisters de Notre Dame
Autorzy:: Maziarz, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595665.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: biskup Antoni Adamiuk
Siostry Szkolne de Notre Dame
diecezja opolska
katecheza
Bishop Antoni Adamiuk
School Sisters de Notre Dame
the Diocese of Opole
Catechesis
Opis:: Opolski biskup pomocniczy Antoni Adamiuk blisko współpracował z siostrami szkolnymi de Notre Dame, które przed 2000 r. pracowały w kurii diecezji opolskiej i Wydawnictwie św. Krzyża. W pamięci sióstr bp Adamiuk to wzorowy kapłan, znakomity katecheta i odważny kaznodzieja, dobry, skromny i prosty człowiek, strażnik pamięci polskich Kresów Wschodnich oraz obrońca prawdy i sprawiedliwości (związku zawodowego „Solidarność”). W ramach pomocy opozycji antykomunistycznej u boku biskupa działała s. Angela Orłowska SSND. Siostry mogły liczyć na pomoc biskupa w trudnych latach Polski komunistycznej. Organizował wtedy kursy katechetyczne, przygotowujące siostry szkolne do pracy z dziećmi i młodzieżą. Uczył je nie tylko, jak prowadzić lekcje religii, ale także historii Polski. Był dla nich wzorem patrioty. W opinii wszystkich sióstr bp Adamiuk to „ciepły, dobry ojciec”, zawsze życzliwy Zgromadzeniu Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Z powodu skromności spuścizny autobiograficznej po sufraganie opolskim, wspomnienia sióstr to ważne źródło historyczne do jego życiorysu.
Bishop Antoni Adamiuk worked closely together with the School Sisters de Notre Dame who, before 2000, worked in the diocesan Curia in Opole and in the Holy Cross Publishing House. Bishop Adamiuk is remembered by the sisters as an exemplary priest, an excellent catechist and a courageous preacher, a good, modest and upright man, a guardian of memories about the Polish eastern frontier, and a defender of truth and justice (of the trade union “Solidarity”). Within the framework of providing help to the anticommunistic opposition, Sister Angela Orłowska SSND, acted at the side of the Bishop. The sisters could count on the Bishop’s help in the difficult years of communism in Poland. At that time he organized catechetical courses, preparing the School Sisters to work with children and youth. He taught the sisters not only how to conduct classes in religion, but also in the history of Poland. To them he was an example of a patriot. In the opinion of all sisters, Bishop Adamiuk was a “warm, good father”, always kind-hearted towards the Congregation of the School Sisters de Notre Dame. Due to a meager autobiographical legacy, left after that auxiliary bishop of Opole, the sisters’ reminiscences are an important historical source for his curriculum vitae.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 209-230
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Działalność Biskupich Komitetów Pomocy w województwie katowickim w stanie wojennym (1981–1983)
Activity of Bishop’s Relief Committees in the Katowice Province During Martial Law in Poland (1981–1983)
Autorzy:: Wilczok, Katarzyna Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2119972.pdf
Data publikacji:: 2021-12-16
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: stan wojenny w Polsce
Kościół katolicki
Biskupie Komitety Pomocy
województwo katowickie
martial law in Poland
the Catholic Church
Bishop’s Relief Committees
Katowice Province
Opis:: Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, w województwie katowickim internowano 1911 osób. Ordynariusze poszczególnych diecezji zaczęli powoływać tzw. Biskupie Komitety Pomocy. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak wyglądała kościelna pomoc udzielana represjonowanym mieszkańcom województwa katowickiego oraz czy wszyscy potrzebujący zostali nią objęci. Przysyłane dla Katowic zagraniczne dary były dzielone pomiędzy Biskupie Komitety w Katowicach i Częstochowie, a następnie trafiałydo Chorzowa, Tarnowskich Gór, Rybnika i Bielska-Białej oraz do punktów pomocy w Jastrzębiu-Zdroju, Sosnowcu i Zabrzu. Od 23 lutego 1982 r. do 21 grudnia 1983 r. Biskupi Komitet Pomocy w Katowicach wydał punktom pomocy 44 transporty darów. Pomoc obejmowała również wsparcie prawne i medyczne. Najprawdopodobniej kilkadziesiąt osób represjonowanych nie otrzymało żadnego świadczenia.
After the introduction of martial law in Poland on 13 December 1981, 1,911 people were interned in the Katowice Province. Bishops at the head of individual dioceses began to appoint the so-called Bishop’s Relief Committees. The aim of the article is to describe the church aid provided to the residents of the Katowice Province subjected to prosecution and to answer the question whether it covered all those in need.Foreign gifts sent to Katowice were shared among the Bishop’s Committees in Katowice and Częstochowa, and then they went to Chorzów, Tarnowskie Góry, Rybnik and Bielsko-Biała,as well as to aid stations in Jastrzębie-Zdrój, Sosnowiec and Zabrze. From 23 February 1982 to 21 December 1983, the Bishop’s Relief Committee in Katowice issued 44 shipments of gifts to aid stations. Help for those subjected to prosecution also included legal and medical support. Most likely, several dozen people did not receive any aid.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 2; 235-257
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Droga Heinricha Förstera do sakry biskupiej we Wrocławiu (1799–1853)
Heinrich Förster’s Way to Episcopal Consecration in Wrocław (1799– 1853)
Autorzy:: Jerzak, Norbert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408344.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Fr Heinrich (Henryk) Förster
mixed marriage dispute
cathedral preacher
Bishop Leopold Sedlnitzky
Cardinal Melchior von Diepenbrock
Ks. Heinrich (Henryk) Förster
spór o małżeństwa mieszane
kaznodzieja katedralny
bp Leopold Sedlnitzky
kard. Melchior von Diepenbrock
Opis:: Heinrich Förster urodził się 24 listopada 1799 r. w Głogowie. Uczęszczał do miejscowego gimnazjum, gdzie w 1821 r. zdał egzamin dojrzałości, po którym wstąpił do wrocławskiego seminarium duchownego i rozpoczął studia teologiczne na WydzialeTeologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Po ukończeniu formacji i studiów, 17 lipca 1825 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz w parafii świętych Apostołów Piotra i Pawła w Legnicy. W 1828 r. został mianowany proboszczem parafii świętychApostołów Piotra i Pawła w Kamiennej Górze, gdzie pełnił posługę do 1837 r. W tym samym roku przyjechał do Wrocławia, gdzie 11 października został kanonikiem kapituły wrocławskiej i kaznodzieją katedralnym we Wrocławiu. Förster podkreślał fundamentalneznaczenie zasad wiary w głoszeniu Słowa Bożego. Jego posługa kaznodziejska przypada na spór o małżeństwa mieszane, w którym zajmował prawowierne stanowisko. W latach 1845–1853, tj. w czasie rządów kard. Melchiora von Diepenbrocka, ks. kanonik Förster byłjego najbliższym i zaufanym współpracownikiem. 20 września 1845 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa od Wrocławskiego Wydziału Teologicznego. Po śmierci kard. Melchiora von Diepenbrocka, 20 stycznia 1853 r. kapituła katedralna wybrała Förstera na wikariuszakapitulnego, a 19 kwietnia – na ordynariusza diecezji wrocławskiej. Jako biskup kontynuował dzieło odnowy moralnej i religijnej, rozpoczęte przez swojego poprzednika.
Heinrich Förster was born on 24 November 1799 in Głogów. He attended the local grammar school, where he passed his matriculation examination in 1821, after which he entered the Wroclaw seminary and began his theological studies at the Faculty of Theology of the University of Wroclaw. After completing his formation and studies, he was ordaineda priest on 17 July 1825. He worked as a vicar at the parish of Saints Apostles Peter and Paul in Legnica. In 1828 he was appointed parish priest at the parish of Saints ApostlesPeter and Paul in Kamienna Góra, where he served until 1837. That same year he came to Wrocław, where on 11 October he became canon of the Wrocław chapter and cathedral priest in Wrocław. Förster emphasised the fundamental importance of the principles of faith in the preaching of the Word of God. His preaching ministry coincides with the dispute over mixed marriages, in which he took an upright position. From 1845 to 1853, i.e. during the reign of Cardinal Melchior von Diepenbrock, Rev. Canon Förster was his closest and trusted collaborator. On 20 September 1845, he received an honorary doctorate from the Wrocław Theological Faculty. After the death of Cardinal Melchior von Diepenbrock, the cathedral chapter elected Förster as chapter vicar on 20 January 1853, and as Ordinary of the Diocese of Wrocław on 19 April. As bishop, he continued the work of moral and religious renewalbegun by his predecessor.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 2; 177-199
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Meandry politycznej kariery Andrzeja Lipskiego (1572–1631). Eksluteranin biskupem krakowskim
The meanders of the political career of Andrzej Lipski (1572–1631). An ex-Lutheran holding the post of the bishop of Cracow
Autorzy:: Dorobisz, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595033.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Andrzej Lipski (1572–1631), Zygmunt III Waza, Jan Zamoyski, regalista, biskup, kanclerz koronny, polityka parlamentarna
Andrzej Lipski (1572–1631), Sigismund III Vasa, Jan Zamoyski, royalists, bishop, Chancellor of the Crown, parliamentary politics
Opis:: Andrzej Lipski (1572–1631) was born to a noblemen’s family of the middle rank and Lutheran denomination. He studied at Protestant (1582–1594 – Strasbourg, Heidelberg) and Catholic (1603–1605 – Rome) colleges, earning the title of Doctor of both laws (Doctor of Canon and Civil Law). Lipski’s career in the Chancellery of the Crown was sped up by his conversion to Catholicism, entering the clergy and protection of Bishop Vice-Chancellor Piotr Tylicki – an influential backer to Chancellor Jan Zamoyski. At that time Lipski belonged to the state clergy who served the King and the Kingdom of Poland and obtained revenues from benefices, the acquisition of which was easier at the Court. Zamoyski’s supporters’ leaving the elites of the Chancellor’s power in 1605, as well as Lipski’s sympathizing with the rebellion (1606–1609) caused him to be kept away from public matters as a person who was politically uncertain. During the period of the Court’s disfavour, Lipski redefined his political views and stayed a zealous royalist and also an advocate of drawing closer to the Habsburgs. Owing to Bishop Vice-Chancellor Henryk Firlej’s protection he earned trust of Queen Constance of the Habsburgs, who then became the patroness of Lipski’s further career. As a result he was appointed Bishop of Łuck in 1616, Vice-Chancellor in 1618, the Chancellor of the Crown in 1620, proving to be a declared advocate of the dynastic policy of Sigismund II Vasa, which was greatly unpopular with the nobility. Following Lipski’s promotion to the post of Bishop of Kuyavia (1623), which could not be connected with that of the Chancellor, for two years it was demanded of him – the trusted commander of the King – that he resign from the office of the Crown. Still, the ex-minister enjoyed the Court’s favours and was promoted to go to Gniezno (1626); finally, however, Lipski accepted the nomination to the post of Bishop of Cracow (1630). Lipski’s changing of his religious denomination and political views served well his career: he attained the highest honours within the structures of the state and the Church. Still, because of his difficult character, he did not enjoy a good opinion with his contemporaries; it was much better with historians, though. His career, which was full of turbulences, but most brilliant for the times, justifies only too well why the Bishop has deserved to have his biography elaborated.
Andrzej Lipski (1572–1631) pochodził ze średnioszlacheckiej rodziny wyznania luterańskiego. Studiował na uczelniach protestanckich (1582–1594 – Strasburg, Heidelberg) i katolickich (1603–1605 – Rzym), uzyskując doktorat obojga praw. Karierę Lipskiego w kancelarii koronnej przyspieszyło przejście na katolicyzm, obranie stanu duchowego i protekcja biskupa-podkanclerzego Piotra Tylickiego, wpływowego stronnika kanclerza Jana Zamoyskiego. Lipski należał wówczas do duchowieństwa państwowego, które służyło królowi i Rzeczypospolitej, a dochody czerpało z beneficjów, o których uzyskanie łatwiej było przy dworze. Odejście z elity władzy Zamoyskiego jego stronników w 1605 r. oraz sympatyzowanie Lipskiego z rokoszem (1606–1609) spowodowało, że jako podejrzany politycznie został odsunięty od spraw publicznych. W okresie niełaski dworu Lipski dokonał reorientacji poglądów politycznych, zostając gorliwym regalistą i zwolennikiem zbliżenia z Habsburgami. Dzięki protekcji biskupa-podkanclerzego Henryka Firleja zyskał zaufanie królowej Konstancji Habsburżanki, która patronowała dalszej karierze Lipskiego. W 1616 r. został biskupem łuckim, podkanclerzym (1618), kanclerzem koronnym (1620), dając się poznać jako zdecydowany zwolennik dynastycznej polityki Zygmunta III Wazy, silnie niepopularnej wśród szlachty. Po awansie Lipskiego na biskupstwo kujawskie (1623), którego nie można było łączyć z kanclerstwem przez dwa lata domagano się, aby zaufany dowódca króla złożył urząd koronny. Eksminister nadal cieszył się łaskami dworu, który promował go do Gniezna (1626), lecz ostatecznie Lipski przyjął nominację na biskupstwo krakowskie (1630). Zmiana wyznania i poglądów politycznych dobrze przysłużyły się karierze Lipskiego, który osiągnął najwyższe godności w strukturach państwa i Kościoła. Z powodu trudnego charakteru nie cieszył się zbyt dobrą opinią u współczesnych, lepszą u historyków. Pełna zawirowań, ale też zawrotna kariera Lipskiego, świadczy, że ten biskup-polityk z pewnością zasłużył na biografię.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2018, 18; 367-380
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "BISHOP" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język