Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "uroczystosci" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Kantor Chrystusa eucharystycznego - św. Tomasz z Akwinu, w przepowiadaniu do dzieci z okazji uroczystości Pierwszej Komunii Świętej
    Autorzy:
    Łysy, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083151.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Opis:
    Jan Paweł II w encyklice Ecclesia de Eucharistia wspomina św. Tomasza z Akwinu jako doskonałego teologa i zarazem gorliwego kantora Chrystusa eucharystycznego. To określenie „kantor” poetycko, przenośnie oddaje całą pobożność eucharystyczną Tomasza z Akwinu. Na tę Jego pobożność eucharystyczną składają się: świadectwo życia eucharystycznego, zawarty w Sumie teologicznej: Traktat o Eucharystii, słowa pieśni eucharystycznych i modlitwy związane z Eucharystią. Od wielu lat w parafii św. Józefa Robotnika w Opolu-Wrzoskach realizuje się projekt, w którym tradycyjna uroczystość Pierwszej Komunii świętej jest proponowana w nowej formie. Tematykę uroczystości przede wszystkim wyznacza historia Eucharystii. W tej historii ważne miejsce zajmuje św. Tomasz z Akwinu. W Kościele w Polsce na rok duszpasterski 2019/2020 zaproponowano hasło: Wielka Tajemnica Wiary. Św. Tomasz bardzo dobrze wpisuje się w poznawanie tej tajemnicy jako kantor Chrystusa eucharystycznego. Ta dysertacja najpierw prezentuje wyżej wymienione składowe pobożności eucharystycznej św. Tomasza z Akwinu i jest to część teoretyczna rozważań. Po niej następuje część praktyczna, w której następuje „przeniesienie” teoretycznych rozważań do uroczystości pierwszokomunijnej, która jest jednym wielkim przepowiadaniem. Cała sztuka skutecznego przepowiadania z okazji Pierwszej komunii świętej polega na obrazowym, prostym, zrozumiałym przekazie, tego co zostało przekazane w języku teologicznym i poetyckim. Bogactwo zaprezentowanej myśli teologicznej odnośnie do Eucharystii, której dostarcza osoba św. Tomasza, mogłoby stać się inspiracją dla wielu uroczystości pierwszokomunijnych. W tym artykule w jednej uroczystości, próbuje się oddać całe to bogactwo, z akcentem na słowa pieśni autorstwa św. Tomasza: „Mylą się, o Boże, w Tobie wzrok i smak, kto się im poddaje, temu wiary brak”.  
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 58, 2; 51-76
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EKLEZJOLOGIA LITURGICZNA PSALMU 118 (117) W UROCZYSTOŚCI, ŚWIĘTA I WSPOMNIENIA ŚWIĘTYCH PASTERZY
    The liturgical ecclesiology of Psalm 118 (117) on solemnities, feasts and memorials of saints Pastors
    Autorzy:
    Rutkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585133.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Opis:
    Psalm 118 (117) is very important in Liturgical celebrations in honor of saints were Pastors: St. Clement Mary Hofbauer (the 15th March), St. Simon of Lipnica (the 18th July), St. John of Capestrano (the 23th October). This Psalm is connected with the lecture of I Cor 5:14-20 in the liturgy of the Word. The St. Paul’s Letter contains a call to the ministry in response to the love of Christ in His passion, death and resurrection. The liturgical ecclesiology is an ecclesiology resulting from the liturgical texts and the liturgical celebration. Psalm 118 (117) shows the Church in context of the saints Pastors witness, the dynamism of their activities and the impact on all the baptized. The ministry and mission of the pastors develops a sense of humility and realism, but also the courage and fortitude in the proclamation of salvation and in the ministry of the sacraments. The ministry of saints Pastors presents the Church as a place of thanksgiving for the gift of God and people. The Church as a community the joy of salvation is reflected by taking the trouble of searching the way of life in the midst of many difficulties, conversion and the impact of faith on the life of the world and dedication to the sick and suffering. The Church is recognized by the signs of the gate, the altar, the sources of living water, processions, pilgrimages. The Church is shaped by awareness of pilgrimage and transience, a sense of responsibility and commitment, and cooperation with others. Community built on Christ in the Church exists because of faithfulness, trust and enthusiasm in spite of sometimes rejection.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2013, 19, 1(41); 39-50
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgie anlässlich der Staatsund Nationalfeierlichkeiten in Polen
    The Liturgy celebrated in Poland as a part of patriotic and national feasts
    Liturgia celebrowana w Polsce w ramach uroczystości patriotyczno-narodowych
    Autorzy:
    Mateja, Erwin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595430.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    katholische Liturgie
    patriotisch-nationale Zelebrationen
    Gottesdienste für das Vaterland
    Nationalheiligtum
    Zeremoniale für Uniformdienste
    liturgia katolicka
    uroczystości patriotyczno-narodowe
    msze za Ojczyznę
    narodowe sanktuarium
    ceremoniał służb mundurowych\
    Catholic liturgy
    patriotic-national celebrations
    Masses for homeland
    national shrine
    ceremony of uniformed services
    Opis:
    Historia Polski od przyjęcia chrztu w 966 r. pokazuje, jak pewne wydarzenia społeczne łączono z celebracjami liturgii. W artykule została podjęta próba pokazania nie tylko historii tego zjawiska, ale też problemów, jakie się z nim wiązały. Łączenie wątków religijnych ze świętowaniem wydarzeń narodowych miało miejsce wtedy, gdy pojawiało się zagrożenie wewnętrzne lub zewnętrzne. Przykładem są tzw. śluby lwowskie króla Jana Kazimierza, który 1 kwietnia 1656 r. uroczystym aktem religijno-państwowym oddał Rzeczpospolitą pod opiekę Matki Bożej, którą ogłosił Patronką oraz Królową Królestwa Polskiego i wszystkich jego ludów. Fakt ten przyczynił się zdecydowanie do tego, że Jasna Góra stała się narodowym sanktuarium, w którym Polacy mieli szansę określić swoją tożsamość, zwłaszcza w realiach życia pod zaborami. Proces ten, zapoczątkowany w XVII w., doprowadził do stworzenia popularnej w narodzie polskim zasady: Polak-katolik. W okresie międzywojennym stereotyp ten sprzyjał łączeniu katolicyzmu z nacjonalizmem, natomiast w okresie powojennym nabrał charakteru antykomunistycznego. Swoistym fenomenem stały się tzw. msze za Ojczyznę, celebrowane przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę, kapelana „Solidarności”, który gromadził na takich liturgiach tłumy wiernych. Choć jemu zawsze zależało na religijnym wymiarze tych spotkań, to jednak z punktu widzenia społecznego były to spotkania modlitewno-patriotyczne. Końcowa część artykułu jest pokazaniem, jak kształtuje się proces włączania celebracji liturgicznych w uroczystości patriotyczno-narodowe po 1989 r. Proces ten nabierał na sile choćby z powodu liczby katolików będących obywatelami Polski. Na pewno pewnym problemem jest niezadowolenie z takiego stanu rzeczy tych, którym nie podoba się łączeniereligii z wydarzeniami o charakterze świeckim ‒ i to niezależnie od ich przekonań. Potrzebny jest tu pewien zdrowy rozsądek w organizowaniu takich obchodów. Nie mogą one ani drażnić ich przeciwników, ani szkodzić Kościołowi. Należy zwracać szczególnie uwagę na to, aby liturgia nie była instrumentalizowana. Innym problemem do rozwiązania jest pogodzenie przepisów liturgicznych z normami ceremoniału służb mundurowych, które biorą udział w omawianych uroczystościach. Wydaje się, że przy odrobinie dobrej woli i rozsądku można te problemy pokonać dla dobra tych, którzy omawianego świętowaniapotrzebują.
    The history of Poland since its Baptism in 966 A.D. shows how certain social events were combined with liturgical celebrations. This paper aims to show not only the history of this phenomenon but also some related problems. The combination of some religious motifs with the national celebrations used to be relatedto both internal and/or external threats. One example is the case of the so-called “Lwów Oath” of King John Casimir, who on April 1st, 1656, with a solemn religious and state act, consecrated the Republic to the protection of the Mother of God and whom he proclaimed as the Patron and Queen of the Kingdom of Poland and of all its people. This fact contributed decisively to the fact that Jasna Góra became a national sanctuary in which Polish people had the chance to define their identity, especially during the period of the Partition of Poland. This process, originated in 17th century and led to the formulation of a famous principle: a Pole – a Catholic. During the interwar period this stereotype supported the attempts to unite Catholicism with nationalism, and after the Second World War it gained an anti-communist character. An interesting phenomenon became the so-called “Masses for Homeland” celebrated by Blessed Rev. Jerzy Popiełuszko, the chaplain of “Solidarność”; the liturgies gathered crowds of the faithful. Although Popiełuszko always emphasized the religious dimension of those gatherings, from the social point of view they were, indeed,“prayer-patriotic meetings”. The final part of this study shows how the liturgical celebrations were incorporated into patriotic and national celebrations after 1989. This process grew stronger due to the number of Catholics who are citizens of this country. A certain problem arises here from the dissatisfaction of the people who do not make any links between religious and secular events. A common sense of purpose seems to be indispensable for organizers of such celebrations: they can neither irritate their opponents nor harm the Church. And more, the Liturgy itself cannot be used instrumentally. Another problem to be solved is to bring together the liturgical rules and the norms of the uniformed, which take part in the ceremonies discussed. It seems, however, that with a little goodwill and reason it is possible to overcome these problems for the benefit of those who need these kind of celebrations.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 129-142
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papież Benedykt XVI, „Mystagogia Benedicti. Wprowadzenie w tajemnice roku liturgicznego. Uroczystości, święta i wspomnienia Najświętszej Maryi Panny”. Red. Andrzej Demitrów, Michał Dragan, „Ordo et Pax” Fundacja Benedyktynów w Biskupowie, Biskupów 2022, 395 s.
    Autorzy:
    Jasiński, Andrzej Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19992887.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2022, 26; 411-413
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies