Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ez." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Nowe miasto Boże w ujęciu Ezechiela (Ez 48,30-35)
    The New City of God according to Ezekiel (Ez 48:30-35)
    Autorzy:
    Jasiński, Andrzej Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595003.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Ezechiel
    świątynia
    miasto
    dialog
    judaizm
    chrześcijaństwo
    Ezekiel
    temple
    city
    dialogue
    Judaism
    Christianity
    Opis:
    In the spirit of Judaic-Christian dialogue in this article I deal with the text Ez 48:30-35, which is very important for both communities of believers. The last vision of Ezekiel (Ezekiel 40–48) became a source of inspiration for Judaism and Christianity. However, there is no agreement in the interpretation of this prophetic announcement of the arrival of a new temple and a new city. The temple (+ city) was presented in the light of rabbinic Judaism, the Qumran writings and Ezekiel himself. In the exegetical part, the text of Ez 48:30-35 was thoroughly examined. At the end of this article theological conclusions were presented in six points: Praise of Yahweh; Heritage of Patriarchs; The Power of Yahweh; The Presence of Yahweh; The Hope of Israel; Christian Reception. The Book of Ezekiel remains one of the most mysterious writings of the Bible. His theological potential is not always appreciated. This also applies to the issue of interreligious dialogue. Ezekiel was the herald of the holiness of the name of Yahweh and the knowledge of God. God is the Lord of all creation, present in the midst of his people. These truths are the core of the creed of both Jews and Christians. Their mutual contemplation allows them to be closer together. In the end, all believers will lead to a city called: Yahweh (is) there (Ez, 45:35).
      W duchu dialogu judaistyczno-chrześcijańskiego, w artykule zajmuję się tekstem Ez 48,30-35, który jest bardzo ważny dla obu wspólnot wierzących. Ostatnia wizja Ezechiela (Ez 40–48) stała się źródłem inspiracji dla judaizmu i chrześcijaństwa. Nie ma jednak zgodności w interpretacji tej prorockiej zapowiedzi: nastania nowej świątyni i nowego miasta. Świątynia (+ miasto) została przedstawiona w świetle judaizmu rabinackiego, pism qumrańskich oraz samego Ezechiela. W części egzegetycznej przebadano dokładnie tekst Ez 48,30-35. Na zakończenie zostały przedstawione wnioski teologiczne w sześciu punktach: Chwała Jahwe; Dziedzictwo patriarchów; Potęga Jahwe; Obecność Jahwe; Nadzieja Izraela; Recepcja chrześcijańska. Księga Ezechiela pozostaje jednym z najbardziej tajemniczych pism biblijnych. Jej potencjał teologiczny nie zawsze jest doceniany. Odnosi się to również do kwestii dialogu międzyreligijnego. Ezechiel był heroldem świętości imienia Jahwe oraz poznania Boga: Pana całego stworzenia, obecnego pośrodku swego ludu. Prawdy te stanowią trzon credo zarówno Żydów jak i chrześcijan. Wspólna ich kontemplacja pozwala na wzajemne zbliżenie, które w końcu wszystkich pragnących doprowadzi do miasta nazwanego Jahwe (jest) tam (Ez 45,35).  
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2019, 19; 309-328
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ryt oczyszczenia, celebrowanie Paschy i święta Namiotów w ujęciu proroka Ezechiela (Ez 45,18-25)
    Autorzy:
    Jasiński, Andrzej Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585078.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2019, 54, 2
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odwołana żałoba
    Cancelled mourning
    Autorzy:
    Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902563.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Prorok Ezechiel
    odwołana żałoba
    Jerozolima
    Ez 24
    Prophet Ezekiel
    cancelled mourning
    Jerusalem
    Ezek 24
    Opis:
    Prorok Ezechiel jest jedną z postaci Starego Testamentu, która zrealizowała swoje powołanie w okresie epoki przełomu. Urodzony w Jerozolimie, przeniesiony do Babilonii (po pierwszym zdobyciu miasta w 597 r. p.n.e.), został mianowany prorokiem Jahwe, otoczony wygnańcami, którzy znaleźli się w nowych okolicznościach. Jak niegdyś potomkowie Jakuba pozostali w Egipcie i przyjęli Mojżesza za swego przywódcę, tak i Izrael w Babilonii otrzymał od Jahwe powiernika, który potrafił poprowadzić lud naznaczony najgłębszymi ciosami losu. Ezechiel nie był na czele wygnańców, którzy wrócili do Jerozolimy. Jego zadanie było jeszcze trudniejsze. Mianowicie miał zgromadzić wokół siebie wszystkich rozproszonych ludzi wraz z ich przywódcami, którzy pomimo tragicznych doświadczeń i wielkości nie byli świadomi popełnionych grzechów.W strukturze całej Księgi Ezechiela perykopa o śmierci żony proroka (Ez 24,15-27) została umieszczona po pierwszej części pisma, w której (po wstępie, Ez 1–3) znajdują się wyrocznie przeciwko Izraelowi (Ez 4–24). Perykopę „o kobiecie” należy traktować jako wprowadzenie do nowego tematu, mianowicie o wyroczniach przeciw narodom (Ez 25–32). Po zakończeniu starej epoki (karanie Izraela) rozpoczęła się nowa (karanie wrogów Izraela). Przełom nastąpił dopiero po upadku Jerozolimy (587/586 r. n.e.). Znaczącym tego wydarzeniem była śmierć żony proroka. Ezechiel, mimo osobistej tragedii, nie mógł podążać za popularnym zwyczajem żałoby. Był to jednak dla niego czas głębokiego smutku, który odczuwali także jego najbliżsi. To „nieokazywanie żałoby” było z jednej strony próbą odciągnięcia ludu od żałoby, a z drugiej – spojrzenia w przyszłość z optymizmem i pomocą Jahwe.
    Prophet Ezekiel belongs to the figures of the Old Testament who realized their vocation in the period of the breakthrough epoch. Born in Jerusalem, moved to Babylonia (after the first conquest of the city in 597 B.C.), he was appointed prophet of Yahweh, surrounded by exiles who found themselves under new circumstances. Just as once the descendants of Jacob stayed in Egypt and received Moses as their leader, so also Israel in Babylonia received from Yahweh a confidant who was able to lead the people marked with the deepest blows of fate. Ezekiel was not at the head of the exiles who returned to Jerusalem. His task was even more difficult. Namely, he had to gather around him all the scattered people together with their leaders who, despite tragic experiences and magnitude, were not aware of the sins they had committed.In the structure of the whole book of Ezekiel, the pericope about the death of the prophet’s wife (Ezek 24,15-27) was placed after the first part of the scripture in which (after the introduction, Ezek 1-3) the oracles against Israel are found (Ezek 4–24). The pericope “about woman” is to be seen as an introduction to a new theme, namely about oracles against the nations (Ezek 25–32). After the end of the old epoch (the punishment of Israel) a new one began (the punishment of the enemies of Israel). This breakthrough came only after the fall of Jerusalem (587/6 AD). As a sign of this event was the death of the wife of the prophet. Ezekiel despite the personal tragedy, could not follow the popular custom of mourning. However, it was a time of deep mourning for him, which was also felt by those around him. The “not showing the mourning” was on the one hand an attempt to bring the people away from wailing and on the other hand to look into the future with optimism and Yahweh’s help.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2017, 21; 131-155
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drogi odnowy człowieka (Ez 18,1-32)
    Ways of man’s renewal (Ezek 18,1-32)
    Autorzy:
    Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902567.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Ezechiel
    Księga Ezechiela
    prorok
    nawrócenie
    Ezekiel
    Book of Ezekiel
    prophet
    conversion
    Opis:
    Temat „nowego człowieka” pojawia się w Księdze Ezechiela 18. W kontekście niewoli prorok uświadamia (wszystkim wygnańcom), że każdy człowiek jest odpowiedzialny za swoje czyny. „Co masz na myśli, używając tego przysłowia dotyczącego ziemi Izraela, które mówi: Ojcowie jedzą kwaśne winogrona, ale dzieci mają nadwerężone zęby? Jak żyję, oświadcza Pan Bóg, na pewno nie będziesz już używał tego przysłowia w Izraelu” (Ez 18,2-3). Raz na zawsze ma być odrzucona idea zbiorowej odpowiedzialności i dziedziczenia grzechów przodków: „Oto wszystkie dusze są Moje; dusza ojca, jak i dusza syna są Moje. Dusza, która grzeszy, umrze” (w. 4). Człowiek jest tym, który decyduje o swoim losie, a nie jest zdeterminowany przez czyny przeszłości (grzechy ojców). Ezechiel był nauczycielem, który rozwinął wizję nowego człowieka. Ez 18. to jedna wielka lekcja odnowy Izraela. W centrum uwagi Ez 18. znajduje się relacja jednostki do Jahwe: „Nie mam bowiem upodobania w śmierci każdego, kto umiera – oświadcza Pan Bóg. Dlatego nawróćcie się i żyjcie” (w. 32). Zwycięstwo Babilonu nie było ostateczne. Światowa potęga (Babilon) była tylko tymczasowym narzędziem w rękach Pana. Kontakt Izraela z obcą cywilizacją był okazją do zdystansowania się od własnego sposobu życia. Naród jednak nie mógł być zasymilowany z obcym ludem. Izrael musiał kształtować się we własnym środowisku. Prorok skupiał się szczególnie na sprawach edukacji. Swoje przesłanie kierował do wszystkich wygnańców, ale miał też na uwadze los jednostek. Ezechiel zapewnia, że każdy sam decyduje o swoim losie: „Dlatego będę cię sądził, o domu Izraela, każdego według jego postępowania – oświadcza Pan Bóg. Nawróćcie się i odwróćcie się od wszystkich waszych występków, aby nieprawość nie stała się dla was przeszkodą” (w. 30). Jednak suma dobrodziejstw obecnych w poszczególnym wierzącym staje się podstawą do stworzenia nowej wspólnoty Izraela, która jest w stanie wypełnić misję w przyszłej epoce odnowy. Nadchodząca przemiana nie mogłaby się dokonać bez przemiany człowieka. Ezechiel wyraźnie wzywał do przemiany w imię Jahwe: „uczyńcie sobie serce nowe i ducha nowego” (w. 31).
    The subject of the “new man” appears in Ezekiel 18. In the context of captivity the prophet realizes (all of the exiles) that each person is responsible for his actions. “What do you mean by using this proverb concerning the land of Israel saying, The fathers eat the sour grapes, but the children’s teeth are set on edge? As I live, declares the Lord God, you are surely not going to use this proverb in Israel anymore” (Ezek 18:2-3). Once and for all the idea of the collective responsibility and inheritance of his ancestors’ sins is to be rejected: “Behold, all souls are Mine; the soul of the father as well as the soul of the son is Mine. The soul who sins will die” (v. 4). Man is the one who decides of his fate, and is not determined by the acts of the past (sins of the fathers). Ezekiel was the teacher who developed the vision of a new man. Ezek 18. is a one big lesson of renewal of the Israel. The focus of Ezek 18 is the relationship of the individual to Yahweh: “For I have no pleasure in the death of anyone who dies, declares the Lord God. Therefore, repent and live” (v. 32). The victory of Babylon was not definitive. The world power (the Babylon) was merely a temporary tool in the hands of the Lord. Israel’s contact with an alien civilization was an opportunity to distance themselves from their own way of lives. The people, however, could not be assimilated with the foreign people. Israel had to shape up in its own environment. The Prophet was focused particularly on the matters of education. He directed his message to all of the exiles, but also had in mind the fate of the individuals. Ezekiel assures that everyone decides of their fate: “Therefore I will judge you, O house of Israel, each according to his conduct, declares the Lord God. Repent and turn away from all your transgressions, so that iniquity may not become a stumbling block to you” (v. 30). However, the sum of the benefits of present in the individual believer becomes the basis for creating a new community of Israel, which is able to fulfill the mission in the future era of renewal. The upcoming transition could not be achieved without human transformation. Ezekiel clearly called for change in the name of Yahweh: “make you a new heart and a new spirit” (v. 31).
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2017, 21; 105-129
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prorocki wyrok na biblijny Sydon (Ez 28,20-23)
    The prophetic judgement on Biblical Sidon (Ezek 28,20-23)
    Autorzy:
    Bagrowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19968500.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Book of Ezekiel
    Oracles
    Speech against Sidon
    Księga Ezechiela
    wyrocznia
    mowa przeciw Sydonowi
    Opis:
    Speech against Sidon, like any other speeches against other foreign nations in the Book of Ezekiel is God's answer to the joy of nations, that have so far escaped the same fate as dying Jerusalem and who are taking pleasure in the misfortune of Judah. These Oracles show us that God has power over all creation and in accordance with the order enclosed in the Book of Jeremiah among others, He is the one who decides about the fate of nations: “I have made the earth, the man and the beast that are upon the ground, by my great power and by my outstretched arm, and have given it unto whom it seemed meet unto me”. (Jer. 27: 5). As a result of actions, which God announces in his oracles may the nations know that He alone is the Lord, He has the fate of nations in His hands, He – “For the Lord is high, and terrible, a great king over all the earth. He hath subdued the people under us, and the nations under our feet” (Psalm 47: 3-4).
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2012, 16; 111-119
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kocioł Ezechiela (Ez 24,1-14) w świetle retoryki hebrajskiej
    Ezekiel’s cauldron (Ezekiel 24:1-14) in the light of Hebrew Rhetoric
    Autorzy:
    Bosowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944732.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Ezekiel
    Book of Ezekiel
    Ezekiel’s cauldron
    parallel structures
    Hebrew rhetorical method
    Ezechiel
    Księga Ezechiela
    kocioł Ezechiela
    struktury paralelne
    metoda retoryki hebrajskiej
    Opis:
    Kontekstem badań było to, że różni komentatorzy proponują różne struktury badanego tekstu. Celem badań stało się opracowanie struktury, którą zamieścił w tekście starożytny autor natchniony. Do tego posłużyła metoda retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Udało się odkryć strukturę badanego tekstu. Jest to konstrukcja paralelna o schemacie: A – B – C – C’ – B’ – A’. Wnioski: obraz Boga, jaki wyłania się z Księgi Ezechiela to Bóg Wszechmogący. Bóg Izraela może wszystko uczynić, nawet Nabuchodonozora uczynić narzędziem karania, zarówno Izraela, jak i Egiptu. Ponadto należy nadal prowadzić badania nad retoryką hebrajską w Księdze Ezechiela, gdyż większość wyroczni i wizji nadal nie jest opracowana.
    The context of the research was the issue that different investigators proposed various structures of the text under scrutiny. The research goal was to develop a structure that was included in the text by an ancient inspired author. The method of Hebrew rhetoric – developed by Roland Meynet – was used for this purpose. It was feasible to discover the structure of the text analysed. It is a parallel construction with the following scheme: A – B – C – C’ – B’ – A’. Conclusions: the image of God that emerges from the Book of Ezekiel is Almighty God. The God of Israel can do anything, even make Nebuchadnezzar an instrument of punishment for both Israel and Egypt. Moreover, conducting research into the Hebrew rhetoric in the book of Ezekiel must continue, as most of the oracles and visions are still not developed.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2021, 25; 69-84
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwa znaki (mofet) Ezechiela (Ez 12,1-16; 24,24-27)
    Two signs (mopheth) of Ezekiel (Ezek 12:1-16; 24:24-27)
    Autorzy:
    Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902556.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Księga Ezechiela
    Ezechiel
    znak
    żona Ezechiela
    prorok
    Stary Testament
    Book of Ezekiel
    Ezekiel
    sign
    Ezekiel’s wife
    prophet
    Old Testament
    Opis:
    Ezechiel był kapłanem, ale został powołany na urząd proroka w tym momencie historii Izraela, kiedy niektórzy Izraelici znajdowali się w niewoli. Ezechiel był już w Babilonie, ale głosił do tych, którzy wciąż byli w Jerozolimie; którzy byli przekonani, że ich kłopoty są tylko tymczasowe i nie dostrzegali nieuchronności zbliżającego się sądu Bożego nad nimi. Symboliczne działania proroka były bardzo ważne w jego przesłaniu. Poselstwo Ezechiela: upadek Jerozolimy i niewola były koniecznymi środkami dla Boga, aby wyjaśnić, że teokracja Judy w jej zewnętrznej formie musi dobiec końca z powodu grzechu.Ezechiel w swojej Księdze czterokrotnie używa terminu מוֹפֵת („znak”; Ez 12,6.11; 24,24.27). W Ez 12,4-6 prorok miał zrealizować swoją przypowieść o uciekinierach. Jego pantomima składa się z bezsłownych gestów, mających na celu zwrócenie uwagi i wywołanie pytań. Ezechiel służył jako znak dla domu Izraela, ostrzeżenie przed zbliżającą się zagładą Jerozolimy (Ez 12,6). Dla wygnańców Ezechiel był znakiem, ilustracją lub lekcją poglądową (Ez 12,11). To, co uczynił w symbolicznym działaniu, w rzeczywistości spotka mieszkańców Jerozolimy, którzy zostaną wypędzeni ze swojej ojczyzny (wygnanie) i zmuszeni do osiedlenia się na terenach wydzielonych dla nich przez zdobywców (niewola).Prorokowi nakazano powstrzymanie się od lamentacji i żałoby po śmierci żony (Ez 24,15-27). Był to kolejny znak Ezechiela dla wygnańców (Ez 24,24). Gdy po wszystkich wydarzeniach nadejdzie wiadomość, że Jerozolima upadła, a świątynia została zburzona, będą wiedzieli, że wydarzenie to zostało zadekretowane przez Pana. Znak śmierci jego żony zapowiada sąd i śmierć; ten znak będzie szerzył wieść o zbawieniu i życiu (Ez 24,27).
    Ezekiel was a priest, but called to the office as a prophet at a time in the history of Israel in which they were partially in captivity. Ezekiel was already in Babylon, but he was preaching to those who were still back in Jerusalem, who felt their troubles were only temporary, who did not really perceive the inevitability of God’s impending judgment on their. The symbolic actions of the prophet was very important in his message. The Message of Ezekiel: The fall of Jerusalem and captivity, were necessary measures for God to explain that Judah the theocracy in its outward form must come to an end because of sin.Ezekiel use in his book four times the term מוֹפֵת (“sign”; Ezek 12:6.11; 24:24.27). In Ezek 12:4-6 Ezekiel was to carry out his fugitive parable. His pantomime consists of wordless gestures, designed to attract attention and evoke questions. Ezekiel was serving as a sign to the house of Israel, a warning of the impending doom facing Jerusalem (Ezek 12:6). To the exiles, Ezekiel was a sign or an illustration or an object lesson (Ezek 12:11). What he had done in symbolic action will actually befall the inhabitants of Jerusalem they will be driven from their homeland (exile) and forced to settle in areas set apart for them by their conquerors (captivity).The prophet was commanded to refrain from any lamentation or mourning after death of his wife (Ezek 24:15-27). It was another Ezekiel’s sign to the exiles (Ezek 24:24). When all events came to pass the news that Jerusalem had fallen and the temple had been destroyed they will know that the event had been decreed by the Lord. The sign of his wife’s death portends judgment and death, this sign will trumpet salvation and life (Ezek 24:27).
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2017, 21; 85-104
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niegodziwi pasterze i Dobry Pasterz – Ez 34 w świetle retoryki hebrajskiej
    Dude Shepherds and the Good Shepherd – Ezek 34 in the light of Hebrew rhetoric
    Autorzy:
    Bosowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375691.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Księga Ezechiela
    prorok Ezechiel
    retoryka hebrajska
    struktury paralelno-koncentryczne
    pasterze
    stado
    owce
    The Book of Ezekiel
    the prophet Ezekiel
    Hebrew rhetoric
    parallel-concentric structures
    shepherds
    flock
    sheep
    Opis:
    Kontekstem podjętych badań było odmienne opisywanie struktury tekstu Ez 34 przez różnych komentatorów Księgi Ezechiela. Celem badań było odkrycie struktury, którą starożytny autor zaplanował i zapisał. Zastosowano metodę retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Osiągnięto następujące wyniki badań: fragment Ez 34,1-10 ma strukturę paralelno-koncentryczną o schemacie A, B, C, B’, A’. Fragment Ez 34,11-31 też ma strukturę paralelno-koncentryczną o takim samych schemacie A, B, C, B’, A’. Wniosek, jakie można wyciągnąć z badanego tekstu to taki, że Księga Ezechiela jest aktualna dzisiaj.  
    The context of the research undertaken was the different description of the structure of the Ez 34 text by different commentators of Ezekiel. The aim of the research was to discover the structure that the ancient author planned and wrote down. The method of Hebrew rhetoric, developed by Roland Meynet, was used. The following research results were achieved: a fragment of Ez 34,1-10 has a parallel-concentric structure with the scheme A, B, C, B', A'. Fragment Ez 34,11-31 also has a parallel-concentric structure with the same scheme A, B, C, B', A'. The conclusion that can be drawn from the text under examination is that the Book of Ezekiel is current today.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2020, 24; 11-35
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brak żałoby po śmierci żony proroka Ezechiela (Ez 24,15-27) w świetle retoryki hebrajskiej
    The Lack of Mourning After the Death of the Prophet Ezekiel’s Wife (Ezek 24:15-27) in the Light of Hebrew Rhetoric
    Autorzy:
    Bosowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119968.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Księga Ezechiela
    żona Ezechiela
    brak żałoby
    świątynia jerozolimska
    metoda retoryki hebrajskiej
    struktura paralelno-koncentryczna
    Book of Ezekiel
    Ezekiel’s wife
    lack of mourning
    Jerusalem temple
    Hebrew rhetorical method
    parallel-concentric structure
    Opis:
    Kontekstem badań było stwierdzenie, że różni komentatorzy Księgi Ezechiela proponują różne struktury badanego tekstu. Przykładowo: D.I Block w tekście Ez 24,15-27 proponuje strukturę: (w. 15) – formuła wydarzenia słowa; ww. 16-24 oraz 25-27 – główne części; kończy się formułą poznania (ww. 24.27). M. Greenberg dzieli tekst na dwie części: A (ww. 15-24) z podczęściami: A1 (ww. 16-17) – Bóg przemawia do proroka; A2 (ww. 18-24) – prorok przemawia do ludu; część B (ww. 25-27) – zapowiedź końca stanuniemówienia proroka. B. Tidiman widzi strukturę paralelno-koncentryczną: A (w. 16a) – zapowiedź śmierci żony; B (ww. 16b-17) – zakaz żałoby dany Ezechielowi; C (w. 18) – wypełnienie się zapowiedzi śmierci żony; D (w. 19) – pytanie zesłańców; C’ (ww. 20-21) – wypełnienie losu Jerozolimy; B’ (ww. 22-23) – zakaz żałoby po upadku Jerozolimy; A’ (w. 24) – postępowanie proroka przykładem dla ludu. Dlatego celem badań stało się odkrycie struktury, którą zamieścił autor natchniony. Zastosowano metodę retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Osiągnięto wynik: A (w. 16ab – „przedmiot pożądania oczu twoich”), B (w. 19b – pytanie), C (w. 21cd – „rozkosz oczu waszych”), B’ (w. 24abc – odpowiedź), A’ (w. 25bc – „rozkosz oczu ich”). Obraz Boga, jaki wyłania się z badanego tekstu, to jest Bóg Wszechmogący. Bóg, który dla swoistej pedagogii jest gotów zniszczyć jedyne sanktuarium Jemu poświęcone. Robi to ze względu na niewierność „domu Izraela”, który uprawiał w tej świątyni bałwochwalstwo.
    The context of the research was that different commentators on the Book of Ezekiel propose different structures for the text under study. E.g., D.I Block in the text of Ezek 24:15-27 proposes the structure: (v. 15) – the formula of the word event; vv. 16-24 and 25-27 – the main parts; it ends with the formula of knowledge (vv. 24.27). M. Greenberg divides the text into two parts: A (vv. 15-24) with sub-parts: A1 (vv. 16-17) – God speaks to the prophet; A2 (vv. 18-24) – the prophet speaks to the people; part B (vv. 25-27) – announcing the end of the prophet’s state of non-speaking. B. Tidiman sees a parallel-concentric structure: A (v. 16a) – the announcement of the death of his wife; B (vv. 16b-17) – the prohibition of mourning given to Ezekiel; C (v. 18) – the fulfilment of the announcement of the death of his wife; D (v. 19) – the question of the exiles; C’ (vv. 20-21) – the fulfilment of the fate of Jerusalem; B’ (vv. 22-23) – the prohibition of mourning after the fall of Jerusalem; A’ (v. 24) – the prophet’s conduct an example for the people. Therefore, the aim of the research became the discovery of the structure that the inspired author included. The method of Hebrew rhetoric developed by Roland Meynet was applied. Score reached: A (v. 16ab – “the object of desire of your eyes”), B (v. 19b – question), C (v. 21cd – “the delight of your eyes”), B’ (v. 24Abc – answer), A’ (v. 25bc – “the delightof their eyes”). The image of God that emerges from the examined text is the Almighty God. A God who, for the sake of a kind of pedagogy, is ready to destroy the only sanctuary dedicated to Him. He does this because of the unfaithfulness of the “house of Israel”, which practised idolatry in this temple.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 2; 37-60
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies