Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zaucha, Joanna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Przyczynek do teorii cytowania Jadwigi Wajszczuk
    Towards Jadwiga Wajszczuk’s theory of citation
    Autorzy:
    Zaucha, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29431844.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    citation
    distortion
    falsehood
    semantics of Polish verbs
    cytowanie
    przeinaczanie
    fałsz
    semantyka czasowników
    Opis:
    The article consists of two parts. In the first part, the citation theory outlined by J. Wajszczuk (2005) is recalled. The second part contains an analysis of three Polish verbs referring to abusive quoting: przekręcić [coś] ‘misrepresent [something]’, przeinaczyć [coś] ‘twist [something]’ i wypaczyć [coś] ‘distort [something]’. The first of the lexemes has the broadest reference. It refers to both citation and assertory speaking. The verb wypaczyć ‘to distort [something]’ refers to a situation of significant interference in someone else’s text in conjunction with a current speaker’s’ negative evaluation. The verb przeinaczyć [coś] ‘to twist [something]’ allows for the lessening of the speaker’s guilt, who infidelly updates someone else’s statement. The verbs of the tainted message describe the logical completion of faithful quotation. They emphasize the fact that a violation of the unwritten imperative to treat someone else’s speech may be more or less harmful.
    Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej części przypomniana została teoria cytowania zarysowana przez J. Wajszczuk (2005). Druga część pracy zawiera analizę trzech polskich czasowników mówiących o nadużyciach w cytowaniu. Będą to: przekręcić [coś], przeinaczyć [coś] i wypaczyć [coś]. Najszersze odniesienie ma pierwszy z leksemów. Można go orzec zarówno o mówieniu cytacyjnym, jak i asertorycznym. Czasownik wypaczyć [coś] dotyczy sytuacji znacznej ingerencji w czyjś tekst w połączeniu z negatywną oceną metanadwcy. Przeinaczyć [coś] dopuszcza umniejszenie winy mówiącego. Analizowane czasowniki uwypuklają fakt, że naruszenie niepisanych zasad traktowania cudzych wypowiedzi może być większe lub mniejsze, a także bardziej lub mniej szkodliwe z punktu widzenia metanadawcy.
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2023, 19; 207-224
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwa „tryby” mówienia a kłamstwo
    Lying and two modes of speaking
    Autorzy:
    Zaucha, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29431948.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    lying
    theory of speaking
    semantics of verbs
    kłamstwo
    teoria mówienia
    znaczenie czasowników
    Opis:
    Artykuł jest komentarzem do wykładu Andrzej Bogusławskiego wygłoszonego 9 października 2021 r., a poświęconego kłamstwu i wypowiedziom kłamliwym. W pracy przypomniane zostały także podstawowe kontrowersje dotyczące pojęcia ‘kłamstwa’ dyskutowane w filozoficznej i lingwistycznej literaturze przedmiotu. Autorka twierdzi, że obserwacja możliwych w danym języku układów słownych pozwala rozstrzygnąć wątpliwe kwestie. Według niej podstawowym wykładnikiem kłamstwa jest jednostka [ktośi] okłamał [kogośj]. W treści tego predykatu zawarte są dwa pojęcia ‘mówienia’ scharakteryzowane i opisane wcześniej przez A. Bogusławskiego (2021). Predykat ten przesądza także o wiedzy metanadawcy i kłamcy co do faktycznej wartości logicznej treści propozycjonalnej, o którą chodzi. Ponadto wyraża negatywną ocenę działania kłamcy oraz chęć wprowadzenia go w błąd. W artykule pokazane są różnice między dwoma konkurującymi wykładnikami ‘kłamstwa’ - [ktośi] okłamał [kogośj]  oraz [ktośi] skłamał [komuśj].
    The article is a commentary on Andrzej Bogusławski's lecture given on 9th October 2021. It was devoted to lies and false statements. The paper recalls also the basic philosophical and linguistic  controversies regarding the concept of 'lying'. The author claims that the observation of possible word arrangements in a natural language allows to resolve issues stated by philosophers and linguists. According to her, the basic exponent of a lie is the polish predicate [ktośi] okłamał [kogośj]. The content of this predicate includes two notions of 'speaking' characterized and described earlier by A. Bogusławski (2021). This predicate determines the knowledge of the actual speaker and the liar as to the logical value of the proposition in question. In addition, it expresses a negative assessment of the liar's actions and his desire to mislead his hearer. In its last part the article shows the differences between two competing exponents of 'lie' in Polish - [ktośi] okłamał [kogośj] i [ktośi] skłamał [komuśj].
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2023, 20; 139-156
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od metafizyki do semantyki. O uzasadnianiu tez o analityczności
    From metaphysics to semantics. On justyfying the analyticity claims
    Autorzy:
    Zaucha, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/567910.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    analytic
    synthetic
    contradiction
    semantics
    Opis:
    The article discusses W.V.O. Quine's critique of the classical distinction 'analytic vs. synthetic sentences'. The author claims that the debate concerning this distinction is essential for semantic and lexicographic analysis, which nowadays must face certain well known metaphysical problems. She discusses five strategies of argumentation formed against Quine's position, inluding four explicit definitions of analyticity. The author claims that A. Bogusławski's (1998) definition seems to be the most effective one, and the same time closest to Kant's approach. This definition can be adopted in order to verify claims on the analyticity of propositions which include two predicates under discussion.
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2012, 1(7); 99-111
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Negatywna nieprzeźroczystość. O predykatach przesądzających fałsz implikowanego zdania
    Autorzy:
    Zaucha, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/567912.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    contrafactives
    implicative verbs
    falsehood
    kontrafaktywy
    czasowniki implikatywne
    fałsz
    Opis:
    The paper discusses the distinction between factive and non-factive predicates as well as between implicative and non-implicative verbs. The author reconsiders the well-known concepts in respect to falsehood verbs. In the process of the analysis she discovers certain gaps in both frameworks. In her conclusion the author proposes a more complex account of the non-factive predicates which are based on the place of thematic ascription in the semantic content of a particular predicate.
    Artykuł poświęcony jest analizie czasowników przesądzających fałsz zdań wymaganych składniowo bądź implikowanych semantycznie ze względu na pojęcia niefaktywności (Kiparscy 1970) oraz implikatywności (Karttunen 1971). Kategorie te są obecne w literaturze przedmiotu od bez mała półwiecza. Tymczasem konfrontacja dobrze znanych (wydawałoby się) idei z materiałem językowym przynosi niespodziewane rezultaty. Okazuje się, że aparat pojęciowy służący do opisu faktywności zawiera luki domagające się uzupełnienia. W artykule stawia się tezę, że zasadnicza dychotomia między wyrażeniami niefaktywnymi opiera się na opozycji ze względu na umiejscowienie i funkcję (temat nadrzędny vs. temat cząstkowy) tematyzowanej askrypcji w strukturze treści predykatu. Przypadek czasownikowych wykładników fałszu unaocznia, że wśród niefaktywów można wyróżnić następujące podklasy: i) niefaktywy nieprzesądzające ani fałszu, ani prawdziwości implikowanego zdania; ii) niefaktywy przesądzające fałsz implikowanego zdania w remacie swojej struktury semantycznej, iii) niefaktywy przesądzające fałsz implikowanego zdania w części tematycznej struktury znaczeniowej; iv) niefaktywy, w których fałszywa askrypcja stanowi temat cząstkowy.
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2019, 16
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zróżnicowanie składniowe i semantyczne czasownikowych wykładników fałszu
    Syntactic and Semantic Differences between Polish Falsehood Verbs
    Autorzy:
    Zaucha, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568219.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    falsehood verbs
    semantics
    syntax
    Opis:
    The aim of the paper is to indicate the most general types of Polish falsehood verbs. The presented typology is based on their syntactic and semantic features. Depending on what kind of an argument a verb takes, the propositional or the nominal one, and if it co-occurs with the phrease w milczeniu or milcząc (keeping silence) or not, we obtain four types of falsehood verbs. We can distinguish VFL+sent. verbs, which take a proposition as an argument and refer to the activity which cannot be performed in agent's silence, like bajać, że, bajdurzyć, że, bredzić, że, bujać, że, chrzanić, że, kręcić, że. Some of them assert the speaker's knowledge of what is said, while others implicate the speaker's ignorance of the propositional content. There is also a group of VFS+sent. verbs, which take a proposition as an argument and can be left without an actual utterance, like blefować, żę, fantazjować, że, nabrać kogoś, że, symulować, że, upozorować, że. They include verbs which tell us about bad intentions of the agent. Verbs of the next type, i.e. VFL-sent., do not take a propositional argument and do not allow silent performance, these include: koloryzować coś, minąć się z prawdą, ołgać kogoś, pleść trzy po trzy, przeinaczyć coś, wyssać z palca. They differ depending on what kind of object the agent is dealing with. In the last type, we classify VFS-sent. verbs, which do not take a propositional argument and the activities they denote can be done without an actual utterance, for example: kantować kogoś, manipulować kimś, podrobić coś, przywłaszczyć sobie, sfabrykować coś, sfałszować coś. Some of them presuppose negative evaluation of the agent while others do not.
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2015, 12; 107-122
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fikcja a fałsz, O właściwościach semantyczno-składniowych przymiotników fikcyjny i fałszywy
    Fiction and Falsehood. Semantic and Syntactic Features of Polish Predicates fikcyjny and fałszywy
    Autorzy:
    Zaucha, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568100.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    fiction
    falsehood
    semantics
    Opis:
    The aim of the paper is to pinpoint semantic and syntactic features of two Polish predicates, namely fikcyjny and fałszywy. The author shows what they have in common, as well as how they differ. Particularly, she concentrates on the differences in the scope of reference for the two predicates. She also presents two short representations of their semantic content. The analysis of the Polish expression fikcyjny sheds new light on certain theoretical problems of fiction, known from philosophy and literary theory.
    Źródło:
    Linguistica Copernicana; 2014, 11; 35-52
    2080-1068
    2391-7768
    Pojawia się w:
    Linguistica Copernicana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies