Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theory of language" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Тыпалагічныя прыкметы беларускай і польскай літаратурных моў: спецыфіка канцэптуалізацыі
    Cechy typologiczne białoruskiego i polskiego języków literackich: specyfika konceptualizacji
    Typological Features of Belarusian and Polish Literary Languages: The Specifics of Conceptualization
    Autorzy:
    Liashuk, Viktoria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222666.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the theory of literary language
    linguistic Slavic studies
    typological parameters
    stylistic system of the national language
    functional style system
    teoria języka literackiego
    slawistyka językowa
    parametry typologiczne
    system stylistyczny języka narodowego
    system stylów funkcjonalnych
    тэорыя літаратурнай мовы
    лінгвістычная славістыка
    тыпалагічныя параметры
    стылістычная сістэма нацыянальнай мовы
    сістэма функцыянальных стылей
    Opis:
    Artykuł wykorzystując parametry typologiczne analizuje fenomen narodowego języka literackiego na podstawie jego terminologicznej i teoretycznej prezentacji w białoruskim i polskim paradygmacie naukowo-edukacyjnym. Jako materiał analityczny wykorzystano źródła teoretyczne, dydaktyczne i leksykograficzne, odzwierciedlające wspólne, charakterystyczne cechy w konceptualizacji narodowego języka literackiego Białorusinów i Polaków. Występuje asymetria terminologiczna i klasyfikacyjna w interpretacji słowiańskiego języka literackiego w ramach językoznawstwa narodowego i slawistyki. Konceptualizacja białoruskiego i polskiego języka literackiego jest pośrednio związana z ich parametrami typologicznymi i może być wykorzystana jako model typologiczny.
    The typological parameters to analyse the phenomenon of the national literary language on the basis of its terminological and theoretical presentation in the Belarusian and Polish scientific and educational paradigm are used in the article. Theoretical, educational methodological and lexicographic sources reflecting common and distinctive features in the conceptualization of the national literary language of Belarusians and Poles are used as analytical material. A terminological and classificatory asymmetry is traced in the interpretation of the national literary Slavic language within the boundaries of national linguistic and Slavic studies. The conceptualization of the Belarusian and Polish literary languages is indirectly related to their typological parameters and can be used as a typological model.
    У артыкуле па тыпалагічных параметрах аналізуецца феномен нацыянальнай літаратурнай мовы на аснове яго тэрміналагічнага і тэарэтычнага прэзентавання ў беларускай і польскай навукова-адукацыйнай парадыгме. Аналітычным матэрыялам паслужылі тэарэтычныя, навучальна-метадычныя і лексікаграфічныя крыніцы, якія адлюстроўваюць агульныя і адрозныя асаблівасці ў канцэптуалізацыі нацыянальнай літаратурнай мовы беларусаў і палякаў. Прасочваюцца тэрміналагічная і класіфікацыйная асіметрыя ў інтэрпрэтацыі нацыянальнай славянскай літаратурнай мовы ў межах прыватнай лінгвістыкі і славістыкі. Канцэптуалізацыя беларускай і польскай літаратурных моў ускосным чынам звязана з іх тыпалагічнымі параметрамі і можа быць выкарыстана ў якасці тыпалагічнай мадэлі. 
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2022, 16; 261-276
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Model ogólnej koncepcji i struktury funkcjonalnej onomastyki
    Autorzy:
    Šrámek, Rudolf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607790.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    onomastics – generic theory – onomastics and communication – model of functional onomastics – model elements
    onomastics
    general theory of onomastics
    onomastics and language communication
    model of functional onomastics
    elements in the model of functional onomastics
    onomastyka
    ogólna teoria onomastyki
    onomastyka i komunikacja językowa
    model onomastyki funkcjonalnej
    elementy modelu onomastyki funkcjonalnej
    Opis:
    Model of the generic concept and structure of functional onomasticsTheoretical onomastics works with two dimensions of abstraction: a) focus on the research of highly abstracted properties of the individual elements of the proprial sphere of language, b) a more advanced type of abstraction represented by the analysis of the onomastics as a whole, i.e. the view of the discipline “from above”. The properties of the a) dimension are subordinated to the b) perspective. The theoretical research of the “whole” discloses the conceptual and functional characteristics of onomastics, while revealing its structure and system. The concept of “onomastics as a whole” operates with the so-called functional elements. Such elements determine the contents of onomastics as a Whole. Functional elements are always ordered in a determined logical sequence, creating thus the “model”. Besides the functional elements, the model is delimited by the principles of a system, dynamics and process orientation. Every element is rooted in and determined by the preceding element. The first element in the model is represented by the “the need of the society to use proprium in the naming process”, while the “use of the proprium in thecommunication process” constitutes the very last element. – The impact on the definition: the onomastics is an interdisciplinary sub-domain of linguistics about the social need to name individual objects (phenomena), about the materialization of this need with the use of language as well as about functionalities and role of the created proprium within all types of communication scenarios.Model obecného konceptu a struktury onomastiky V teoretické onomastice existují dva rozměry abstrakce: a) zaměření na výzkum vysoce abstrahovaných vlastností jednotlivých složek propriální sféry jazyka, b) vyšším typem abstrakce je analýza onomastiky jako „celek“. Je to pohled shora. Vlastnosti sub a) jsou kritériu sub b) podřízeny. Teoretické studium „celku“ vede k poznání jeho konceptuální a funkční povahy i strukturního uspořádání. Koncept celku „onomastika“ pracuje s elementy (kategoriemi, funkčními prvky), které vymezují a determinují „obsah“ onomastiky jako „celek“. V modelu je chápeme jako „funkční elementy modelu“. Kromě funkčnosti platí pro ně principy systémovosti, dynamičnosti a procesuálnosti. Každý element vyplývá z elementu předcházejícího a je jím podmíněn. Počáteční element konceptu je „popriálně nominační potřeba společnosti“, koncový „užívání propria v komunikaci“. – Dosah pro definici: onomastika je mezioborová subdisciplína lingvistiky o společenské potřebě pojmenování individualizujícího typu, o jejich tvoření a o funkcích ve všech druzích komunikace.
    The aim of this article is to capture the basic knowledge pertaining to the general theory of onomastics and explain the two dimensions of onomastic abstraction: a) advanced abstraction of individual elements pertaining to proper names as a class, and b) onomastics as a “whole”, as an even more advanced type of abstraction. An aerial view of the subject is presented. Theoretical research of onomastics as a “whole” enhances the knowledge of its nature in terms of its conceptual and functional aspects as well as its structure. The concept of “onomastics as a whole” integrates elements (categories, functional elements) that determine the “contents” of onomastics as a “whole”. In the model of functional onomastics, they represent “functional elements”. Besides functionality, the model can also be characterised as systemic, dynamic, and processual. Each element in the model of functional onomastics results from the previous element, which determines it. The “society’s need for proper naming” represents the initial element in the chain that ends in the “use of the proper name in communication” element; the relationship between them can be described as “onomastics and language communication”. In conclusion, onomastics can be defined as an interdisciplinary sub-discipline of linguistics studying the social need to use individualised naming, its practical manifestations in a language as well as functions and position of individual proper names in all types of communication. This general definition applies to onomastics as a “whole”.
    Celem artykułu jest ujęcie podstawowej wiedzy z zakresu ogólnej teorii onomastyki i wyjaśnienie dwóch wymiarów abstrakcji onomastycznej: a) zaawansowanej abstrakcji poszczególnych elementów odnoszących się do nazw własnych jako klasy, b) onomastyki jako „całości”, jako jeszcze bardziej zaawansowanego typu abstrakcji. Temat został przedstawiony w ujęciu ogólnym. Teoretyczne badania nad onomastyką jako „całością” poszerzają wiedzę o jej naturze w zakresie aspektów konceptualnych i funkcjonalnych oraz jej struktury. Pojęcie „onomastyki jako całości” integruje elementy (kategorie, elementy funkcjonalne), które określają „treść” onomastyki jako „całość”. W modelu onomastyki funkcjonalnej reprezentują one „elementy funkcjonalne”. Oprócz funkcjonalności model ten można scharakteryzować również jako systemowy, dynamiczny i procesowy. Każdy element w modelu onomastyki funkcjonalnej wynika z poprzedniego elementu, który go determinuje. „Potrzeba właściwego nazewnictwa w społeczeństwie” jest początkowym elementem łańcucha, który kończy się na elemencie „używania właściwej nazwy w komunikacji”; relację między nimi można określić jako „onomastykę i komunikację językową”. Podsumowując, onomastykę można zdefiniować jako interdyscyplinarną subdyscyplinę lingwistyki badającą społeczną potrzebę stosowania zindywidualizowanego nazewnictwa, jego praktycznych przejawów w języku oraz funkcji i pozycji poszczególnych nazw własnych we wszystkich typach komunikacji. Ta ogólna definicja ma zastosowanie do onomastyki jako „całości”.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2019, 37, 1
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawowa jednostka przetwarzania informacji integrująca poznanie, emocje i język
    Autorzy:
    Harciarek, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614627.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    cognitive unit
    logon
    cognition
    emotions
    language
    attention window
    cognitive equilibrium
    theory of communication
    jednostka poznawcza
    poznanie
    emocje
    język
    okno uwagowe
    równoważenie struktur poznawczych
    teoria komunikacji
    Opis:
    The question of the existence of a cognitive unit that integrates basic psychological processes, that is: cognition, emotions, and language, is raised in this paper. Usage of the concept of a basic unit of information processing (logon) in the form of a mathematical formula developed by D. Gabor in psychology is proposed here. It is inspired by views of K. Pribram and R. Llinas. Arguments for the existence of this unit in human psyche are presented, and its value for psychology is discussed here with reference to the concept of attention window, Gestalt, as well as J. Piaget’s cognitive equilibrium.  
    W pracy podjęto problem istnienia jednostki poznawczej integrującej podstawowe procesy psychiczne: poznanie, emocje i język. W tym celu, inspirując się poglądami K. Pribrama i R. Llinasa, zaproponowano wykorzystanie w psychologii koncepcji podstawowej jednostki przetwarzania informacji (logonu), która ma postać matematycznego wzoru opracowanego przez D. Gabora. Wskazano na argumenty przemawiające za istnieniem takiej jednostki w psychice oraz omówiono jej wartość dla psychologii, nawiązując do koncepcji okna uwagowego, teorii postaci (Gestalt) oraz równoważenia struktur poznawczych według J. Piageta.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 4
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies