Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "subject-subject relation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Stosunek „Ja-Inny” („Ja-Inny Ja”) w genezie uświadomionej działalności komunikatywnej
    Autorzy:
    Omelchenko, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690400.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    I
    the Other
    relation
    consciousness
    deliberated communicative activities
    inter-subject
    intra-subject
    para-social communicative activities
    reflection
    „Ja-Inny”
    stosunek
    świadomość
    uświadomiona działalność komunikacyjna
    intersubiektywna i paraspołeczna działalność komunikacyjna
    refleksja
    Opis:
    The article theoretically substantiates the phenomenology of the “I–the Other” (“I–the Other Self”) relation during formation of deliberated communicative activities. The theoretical and methodological approaches to interpret the communicative “I–the Other” relation as well as transformational potential of the Other for the deliberated communication genesis are defined. The article theoretically proves that any object of a person’s external or internal activities (another personified or impersonal person, an imaginary partner, the cultural Other) can become the Other in human interactions according to the inter-subjective psychological paradigm. The article reveals that this relation evolves into a more complex relationship during the said interactions and mutual penetration of I and objects: “I (the Other)–the Other (I)” and “I (the Other in me)–I (I in the Other)”. Moreover, the Other/Others are positioned not only as an ontological reality, but as epistemological and axiological determinacy.
    W artykule teoretycznie uzasadniono fenomenologię stosunku „Ja-Inny” („Ja-Inny Ja”) w kształtowaniu uświadomionej działalności komunikatywnej. Określono teoretyczne i metodologiczne podejścia do interpretacji stosunku komunikatywnego „Ja-Inny” i transformacyjny potencjał „Innego” w genezie uświadomionej działalności komunikatywnej. Teoretycznie uzasadniono, że w systemie intersubiektywnego paradygmatu poznania psychologicznego i interakcji ludzi w roli „Innego” może być dowolny obiekt zewnętrznej lub wewnętrznej aktywności osobowości (zindywidualizowany czy bezosobowy inny człowiek, wyimaginowany partner, „Inny” w kulturze). Ujawniono, że w trakcie określonego współdziałania i wzajemnego przenikania „Ja” i obiektów aktywności ten związek ewoluuje w bardziej skomplikowane relacje „Ja (Inna)-Inne (Ja)” i „Ja (Inne w Ja)-Ja (Ja w Innym)”. „Inny”/„Inne” przy tym pozycjonowane są nie tylko jako pewnik ontologiczny, ale też jako pewność epistemologiczna i aksjologiczna.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2017, 2
    2451-0491
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stanowisko G.W.F. Hegla wobec teoriopoznawczego dualizmu w Pewności zmysłowej
    Autorzy:
    Bochen, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644097.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Phänomenologie des Geistes
    Subjekt-Objekt-Verhältnis
    naiver Realismus
    Phänomenalismus
    Phenomenology of Spirit
    Hegel
    subject-object relation
    naïve realism
    phenomenalism
    Fenomenologia ducha
    relacja podmiot-przedmiot
    naiwny realizm
    fenomenalizm
    Opis:
    Der Artikel widmet sich der Auslegung des Kapitels Die sinnliche Gewißheit oder das Diese und das Meinen aus Phänomenologie des Geistes von G. W. F. Hegel. Das Ziel ist der Nachweis, das der Dualismus im Subjekt-Objekt-Verhältnis laut Hegel selbst auf dem Niveau des Wissens über sinnliche Individuen problematisch und unberechtigt ist. Eine solche Lesart stimmt meiner Ansicht nach mit den metaphilosophischen Absichten der gesamten Phänomenologie des Geistes überein. Sie beschränkt sich nicht allein darauf, die Unmöglichkeit des unbegrifflichen empirischen Wissens vorzuführen, sondern bezieht sich vor allem auf die Natur der Erkenntnisrelation auf dem elementarsten Erkenntnisniveau. Hegel zeigt, dass jedes Problem, dem die sinnliche Gewissheit begegnet, durch eine richtige Umformung des Subjekt-Objekt-Verhältnisses gelöst werden kann. In den Schlussfolgerungen stellt er fest, dass ein qualitativer Unterschied zwischen Subjekt und Objekt unbegründet ist, und dass es folglich keinen Grund dafür gibt, die Meinungen über die realen und völlig äusseren sinnlichen Objekte zu akzeptieren. Im Endergebnis lehnt er naiven Realismus und die Beschränkungen des Kantischen Phänomenalismus ab.
    Interpreted in this paper is Sense-Certainty: Or the ‘This’ and ‘Meaning’, a chapter from G.W.F. Hegel’s Phenomenology of Spirit. The author seeks to prove that according to Hegel, the dualistic nature of the subject-object relation is problematic and implausible even with knowledge about sensual beings. The author argues that such interpretation is consistent with the metaphilosophical intentions of the whole Phenomenology of Spirit. It is not confined solely to demonstrating the impossibility of non-conceptual empirical knowledge as it relates above all to the nature of epistemic relation on its most fundamental level. Hegel indicated that every problem encountered by sense certainty, can be solved by proper reformulation of the subject-object relation. The author concludes that the qualitative distinction between subject and object is unjustified, and hence there is no reason to accept the notion of real and entirely external sensual objects. Consequently, he rejects naïve realism and constraints of kantian phenomenalism.
    Artykuł stanowi interpretację rozdziału Pewność zmysłowa, czyli To Oto i Mniemanie z Fenomenologii ducha G.W.F. Hegla. Celem jest wykazanie, że według Hegla, nawet na poziomie wiedzy o zmysłowych indywiduach, dualizm w relacji podmiotu i przedmiotu jest problematyczny i nieuzasadniony. Takie odczytanie jest, w moim przekonaniu, zgodne z metafilozoficznymi intencjami stojącymi za całością Fenomenologii ducha. Nie ogranicza się ono do demonstracji niemożliwości niepojęciowej wiedzy empirycznej, lecz odnosi się przede wszystkim do natury relacji poznawczej na najbardziej podstawowym poziomie poznania. Hegel pokazuje, że każdy problem, który napotyka pewność zmysłowa, może być rozwiązany poprzez właściwe przeformułowanie relacji podmiotu i przedmiotu. We wnioskach stwierdza, że jakościowa różnica między podmiotem i przedmiotem jest bezpodstawna, i co za tym idzie, nie ma powodu, aby akceptować mniemania o realnych i całkowicie zewnętrznych zmysłowych przedmiotach. W rezultacie, odrzuca naiwny realizm oraz ograniczenia kantowskiego fenomenalizmu.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2018, 26
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies