Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prawo karne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
The Offence of Fraud in Its So-Called Classical Form from the Perspective of Comparative Law
Autorzy:
Poniatowski, Piotr
Wala, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618831.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
fraud
comparative criminal law
oszustwo
prawo karne porównawcze
Opis:
The paper is devoted to the comparative law analysis of those criminal provisions which describe the offence of fraud in its so-called classical form. In the Polish Criminal Code, the discussed type of fraud is described by Art. 286 § 1 and 3 which is placed in Chapter XXXV entitled Offences Against Property. The analysis refers to the legal systems of some European countries such as: England, Wales, Northern Ireland, Scotland, Ireland, Russia, Belarus, Ukraine, Lithuania, Latvia, Estonia, Slovakia, the Czech Republic, Switzerland, Germany, Romania, Kosovo, Serbia, Slovenia and Bulgaria. The paper closes with concluding remarks in which the authors point to the similarities and differences among the analysed regulations.
Przedmiotem artykułu jest prawnoporównawcza analiza przepisów karnych dotyczących przestępstwa oszustwa w tzw. klasycznej postaci. W polskim kodeksie karnym omawiany rodzaj oszustwa opisany jest w art. 286 § 1 i 3, który znajduje się w rozdziale XXXV zatytułowanym Przestępstwa przeciwko mieniu. Analizą objęto prawodawstwa takich państw europejskich, jak: Anglia, Walia, Irlandia Północna, Szkocja, Irlandia, Rosja, Białoruś, Ukraina, Litwa, Łotwa, Estonia, Słowacja, Czechy, Szwajcaria, Niemcy, Rumunia, Kosowo, Serbia, Słowenia i Bułgaria. Opracowanie wieńczy podsumowanie, w którym wskazano podobieństwa i różnice pomiędzy przeanalizowanymi uregulowaniami.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odstąpienie od rezultatów wykładni językowej w prawie karnym (na kanwie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 r., I KZP 35/08)
Autorzy:
Kmąk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617320.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
penal law
interpretation, Supreme Court
prawo karne
wykładnia
Sąd Najwyższy
Opis:
The article describes situations in which it is permissible to depart from the results of a linguistic interpretation. L. Morawski enumerated these situations. Then Supreme Court adapted it in penal law. However, it has been accused that acceptance of such proceedings leads to acceptance of the law-making interpretation. The analysis of the these cases leads to the conclusion that departure from the results of the linguistic interpretation in criminal law is generally acceptable, as long as it does not constitute an interpretation that is not favorable for the perpetrator and is based on system and functional interpretation.
Artykuł opisuje sytuacje, w których dopuszczalne jest odstąpienie od wyników wykładni językowej. Te przypadki wyliczył L. Morawski, co następnie zostało zaadaptowane przez Sąd Najwyższy na gruncie prawa karnego. Spotkało się to jednak z zarzutem, iż akceptacja takiego postępowania prowadzi do zaakceptowania wykładni prawotwórczej. Analiza powyższych przypadków prowadzi do wniosku, że wyjście poza wykładnię językową w prawie karnym jest generalnie dopuszczalne, o ile nie stanowi wykładni rozszerzającej na niekorzyść sprawcy i ma oparcie w wykładni systemowej i funkcjonalnej.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2019, 22, 42
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Offence of Theft Accompanied by Burglary Seen from the Comparative Law Point of View
Autorzy:
Poniatowski, Piotr
Wala, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618871.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
burglary
housebreaking
comparative criminal law
kradzież z włamaniem
prawo karne porównawcze
Opis:
The subject of the paper is the offence of theft accompanied by burglary seen from the comparative law point of view. First the Authors describe synthetically this offence in the Polish system of criminal law. Then they describe the solutions functioning in the Swiss Criminal Code and they analyse this offence in the legal systems of the Nordic states. Next the discussion concentrates on theft accompanied by burglary in the criminal codes of Slovakia, Germany and in chosen Balkan states. Moreover, the Authors describe the solutions functioning in the states that used to be a part of the former Soviet Union, as well as in the British system. Finally statistical data referring to the discussed offence are presented.
Przedmiotem artykułu jest przestępstwo kradzieży z włamaniem w ujęciu prawnoporównawczym. Na wstępie autorzy w sposób syntetyczny opisują przedmiotowy czyn w polskim systemie prawa karnego. Następnie wskazują na rozwiązania przyjęte w szwajcarskim kodeksie karnym, po czym analizują to przestępstwo w systemach prawnych państw nordyckich. W kolejnej części poddają analizie kradzież z włamaniem w kodeksach karnych: słowackim, niemieckim oraz w wybranych państwach Półwyspu Bałkańskiego. Ponadto opisują rozwiązania przyjęte w krajach byłego Związku Radzieckiego i w systemie brytyjskim. Na zakończenie zostały przybliżone dane statystyczne dotyczące omawianego przestępstwa.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa udaremniania lub utrudniania wykonania rozstrzygnięcia urzędowego w prawie czechosłowackim, słowackim i czeskim na tle rozwiązań polskich. Część pierwsza
Autorzy:
Poniatowski, Piotr
Radecki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054182.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Slovak criminal law
Czech criminal law
preventing or obstructing the execution of an official decision
słowackie prawo karne
czeskie prawo karne
udaremnianie lub utrudnianie wykonania rozstrzygnięcia urzędowego
Opis:
W artykule przedstawiono rozwiązania prawnokarne dotyczące udaremniania lub utrudniania wykonania różnego rodzaju rozstrzygnięć urzędowych obowiązujące dawniej w Czechosłowacji oraz obecnie w Słowacji i Czechach. Uwagi te stanowią wprowadzenie do rozważań, które zostaną zawarte w drugiej części opracowania.
The article presents criminal law solutions for preventing or obstructing the execution of various official decisions in force in Czechoslovakia in the past and now in Slovakia and the Czech Republic. These remarks are an introduction to the considerations that will be included in the second part of the study.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2021, 68, 1; 81-97
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znieważenie w polskim prawie karnym. Przestępstwo z art. 216 k.k. w perspektywie funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617441.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
insult
offence
crime
social relations
znieważenie
prawo karne
przestępstwo
relacje społeczne
zniewaga
Opis:
The article addresses the question of the criminal offense in the Polish Penal Code. It presents an analysis of the characteristics of the crime, including the case law and raises the issue of the appropriateness of punishing such behavior in the context of contemporary social relationships.
W opracowaniu poruszono kwestię funkcjonowania w polskim prawie karnym przestępstwa znieważenia stypizowanego w art. 216 k.k. Po przeanalizowaniu jego znamion przedmiotowych w perspektywie orzecznictwa, autor zwraca uwagę na problematykę dotyczącą zasadności karania tego typu zachowań w ramach współczesnych relacji społecznych.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2017, 20, 35
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc w kryminologii – istota, przyczyny i zmiany
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609323.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Violence
criminology
theories
criminal law
aggression
przemoc
kryminologia
teorie
prawo karne
agresja
Opis:
Violence is a social fact. In the common opinion violence is a negative phenomeon, but one may also perceive it as a neutral phenomenon. The term 'violence' is very broad. It is not easy to define it. Its range is changing, what is more- the same behaviors in different social contexts can be interpreted as violence or not. Violence is not the same as aggression, although they are connected. The nature of violence and aggression is a controversial problem: are they intuitive or learned? Probably one's tendency to use violence and aggression is caused by many factors. There are lot of theories that try to explain the nature of violence. Using violence is determined by psychological, biological and socio-cultural factors. Punishment itself can not change a deep attitude toward anything, but being consistent in punishing for violent crimes may make committing them unprofitable.
Przemoc jest faktem społecznym. W powszechnej opinii ma zawsze charakter negatywny, ale można ja także traktować jako zjawisko neutralne. Sam termin jest szeroki. Nie jest go łatwo zdefiniować. Jego zakres się zmienia, co więcej, takie samo zachowanie w różnych kontekstach społecznych może być interpretowane jako przemoc lub nie. Przemoc nie jest tożsama z agresją, chociaż są powiązane. Problematyczna jest kwestia, czy przemoc i agresja są wrodzone czy wyuczone. Prawdopodobnie tendencja do zachowań przemocowych lub agresywnych jest efektem oddziaływanie wielu czynników. Istnieje wiele teorii próbujących wyjaśnić naturę przemocy- przy pomocy czynników psychologicznych, biologicznych oraz socjo-kulturowych. Chociaż kara sama w sobie nie jest w stanie zmienić postawy człowieka, ale konsekwentne karania sprawców przestępstw z użyciem przemocy może uczynić ich popełnianie nieopłacalnym.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Constitutional Tribunal of 28 January 2020 (K 22/16, OTK-A 2020, Item 9)
Autorzy:
Daniluk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619133.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Constitutional Tribunal
criminal law
statute of limitations
Trybunał Konstytucyjny
prawo karne
przedawnienie
Opis:
The paper contains critical commentary on the Constitutional Tribunal decision of 28 January 2020 (K 22/16). The author proves that Article 108 § 2 of the Penal Code of 1969 is still in force. Therefore, the compliance of this article with the Polish Constitution should be examined by the Constitutional Tribunal.
W tekście zawarto krytyczny komentarz do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 stycznia 2020 r. (K 22/16). Autor wykazuje, że art. 108 § 2 Kodeksu karnego z 1969 r. nadal obowiązuje i w związku z tym jego konstytucyjność powinna zostać poddana merytorycznej kontroli Trybunału Konstytucyjnego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoretyczny model przestępstwa prawa publicznego (crimen publicum) autorstwa Claudiusa Saturninusa (D. 48,19,16) a współczesna nauka o przestępstwie karnym
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609427.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
public law crime
Roman penal law
Claudius Saturninus
przestępstwo prawa publicznego
rzymskie prawo karne
Opis:
The Romans did not develop the science of the criminal offence, yet they attempted to describe the nature and characteristic features of public law crime. According to the Justinian sources, the jurist who made such an attempt was Claudius Saturninus. He distinguished between crimes based mainly on the manner of committing the crime, thus following the same direction as contemporary science when it examines the so-called criminal modus operandi. He made his distinction in a quite original, two-stage manner. First, the jurist made a fourfold division (quattuor genera) of crimes, based on a criterion similar to the criterion of form that is adopted for legal actions in the area of private law. According to the jurist, crimes could be committed in the form of facta, dicta, scripta or consilia. This quattuor genera system of forms and manners of committing crimes was then followed by a more detailed division of circumstances involved in the type of the criminal offence. In this way, Claudius Saturninus enumerated seven elements of the (almost exclusively) objective aspect of the crime: causa, persona, locus, tempus, qualitas, quantitas and eventus. The jurist illustrated all manners and circumstances of committing a criminal offence with examples.
Rzymianie nie rozwinęli nauki o przestępstwie karnym, ale podejmowali próby opisania istoty i specyfiki przestępstwa prawa publicznego. Ze źródeł Justyniańskich wiadomo, że jurystą, który na taką próbę się odważył, był Claudius Saturninus. Dokonał on rozróżnienia przestępstw, koncentrując się głównie na sposobie ich popełnienia i idąc w podobnym kierunku, jak współczesna nauka podczas rozważań dotyczących tzw. przestępczego modus operandi. Rozróżnienia dokonał w dość oryginalny dwustopniowy sposób. Jurysta stworzył najpierw czwórpodział (quattuor genera) przestępstw, kierując się kryterium przypominającym kryterium formy, jakie jest przyjmowane dla czynności prawnych na gruncie prawa prywatnego. Według jurysty przestępstwa mogły być popełniane w formie facta, dicta, scripta i consilia. Na tak stworzony system quattuor genera (form, sposobów) popełnienia przestępstw karnych Claudius Saturninus nałożył następnie już bardziej szczegółowy podział okoliczności składających się na typ czynu zabronionego prawem. W ten sposób wyliczył kolejno siedem znamion (niemal wyłącznie) strony przedmiotowej przestępstwa: causa, persona, locus, tempus, qualitas, quantitas i eventus. Wszystkie sposoby i okoliczności popełnienia przestępstwa karnego jurysta zilustrował przykładami.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa językowe jako przedmiot etnolingwistycznych badań porównawczych
Autorzy:
Falana-Jafra, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34611885.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
language crimes
criminal law
ethnolinguistics
comparative research
przestępstwo językowe
prawo karne
etnolingwistyka
badania porównawcze
Opis:
W artykule zaproponowana została autorska koncepcja przestępstw językowych jako podkategorii czynów zabronionych w polskim prawie karnym, a także w systemach prawnokarnych innych państw. Wskazane zostały ich cechy charakterystyczne, będące kryteriami odróżnienia od innych rodzajów przestępstw, a także relacje istniejące pomiędzy nimi jako wytworami kultury prawnej a innymi elementami kultury, w tym w szczególności językiem. Zaproponowane zostały ponadto trzy zasadnicze perspektywy badawcze tychże przestępstw, jakie mogą być prowadzone na kanwie porównawczych badań etnolingwistyczych: perspektywa temporalna, perspektywa terytorialna oraz perspektywa „prawa w działania”. Ta ostatnia wywiedziona została z osiągnięcie realistycznej szkoły prawnej, negującej znaczenie statycznego „prawa w tekstach”.
The article proposes an original concept of language crimes as a subcategory of criminal acts in Polish criminal law and in criminal law systems of other countries. Focus is placed on their characteristics as the criteria for distinguishing them from other types of crimes, on relations between them as constructions of legal culture and other elements of culture, in particular language. In addition, three fundamental research perspectives for these crimes are proposed: they can be carried out as comparative ethnolinguistic research: the temporal perspective, the territorial perspective, and the "law in action” perspective. The latter derives from the achievements of a realistic legal school, which denies the significance of a static "law in texts”.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2021, 33; 205-218
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustalanie właściwości sądów polskich (nieniemieckich) w sprawach karnych przez prokuraturę niemiecką w Generalnym Gubernatorstwie w latach 1939–1945
Determining the Jurisdiction of Polish (non-German) Courts in Criminal Cases by the German Prosecutor’s Office in the General Government in the Years 1939–1945
Autorzy:
Mielnik, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33918460.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
General Government
Third Reich
criminal law
Nazi law
Generalne Gubernatorstwo
Trzecia Rzesza
prawo karne
prawo nazistowskie
Opis:
Artykuł porusza problematykę ustalania przez prokuraturę niemiecką właściwości sądowej w sprawach karnych w Generalnym Gubernatorstwie, w odniesieniu do sądownictwa polskiego (nieniemieckiego). W opracowaniu wykorzystano metodologię nauk historyczno-prawnych. Autor wskazał i przenalizował podstawy prawne dotyczące przedmiotowej problematyki. Odtworzona została procedura ustalania właściwości od postępowania przygotowawczego do możliwości wzruszenia prawomocnych wyroków. Dodatkowo wskazane zostały kryteria, które decydowały o wyborze konkretnego rodzaju sądu do rozpatrzenia danej sprawy. W artykule poddano także analizie praktykę prokuratury niemieckiej w tym zakresie. Badania zostały oparte na analizie zachowanych akt postępowań sądów niemieckich, sądów specjalnych oraz sądów polskich (nieniemieckich), które spełniały kryteria przyjętej metodyki. Teza pracy zakłada, że prokuratura niemiecka przekazywała do sądów specjalnych, oprócz tych spraw, które należały do ich właściwości na podstawie przepisów rozporządzeń obowiązujących w GG, także te, które w myśl nazistowskich poglądów na prawo karne dotyczyły czynów i sprawców wymagających surowego ukarania.
The article discusses the issue of determining jurisdiction by the German prosecutor's office in criminal cases in the General Government concerning the Polish (non-German) judiciary. The study uses the legal-history methodology. The author indicated and analyzed the legal basis for the subject matter. The procedure for determining jurisdiction has been reconstructed, from preparatory proceedings to the possibility of changing final judgments. In addition, criteria were indicated that determined the selection of a specific type of court to consider a case. The article also analyzes the practice of the German prosecutor's office in this regard. The research was based on the analysis of the preserved files of proceedings of German courts, special courts, and Polish (non-German) courts, which met the criteria of the adopted methodology. The thesis of the work assumes that the German prosecutor's office transferred to special courts, apart from those cases that belonged to their jurisdiction under the provisions of the regulations in force in the General Government, also those that concerned acts and perpetrators requiring severe punishment, under the Nazi views on criminal law.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 753-797
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc w rodzinie a ofiara i zabezpieczenie jej praw w świetle procedury „Niebieskiej Karty” i cywilnego „nakazu opuszczenia lokalu” ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie
Autorzy:
Kruk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609222.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
violent crime
“Blue Card”
prawo karne
przestępstwo z użyciem przemocy
„Niebieska Karta”
Opis:
The issues of violence and domestic violence are interdisciplinary. The terminological interpretation of those terms also differs from the concrete branch of science. What is crucial in this aspect, is the meaning of this phenomenon on the ground of broadly defined criminal law. In the first part of the article the author analyses the terminological problem of “violence” and “domestic violence”. The second part of the article focuses on the “Blue Card” procedure and the barring order institution provided both by an enactment and the civil code.
Problematyka przemocy i przemocy w rodzinie ma charakter interdyscyplinarny. Podobnie interpretacja terminologiczna tego pojęcia różni się odpowiednio do dyscypliny nauki. W tym aspekcie szczególnie ważne jest znaczenie, jakie zostało nadane temu zjawisku na gruncie szeroko rozumianego prawa karnego. W pierwszej części artykułu autorka analizuje problem terminologiczny dotyczący pojęć „przemocy” i „przestępstwa z użyciem przemocy”. Część druga została poświęcona zagadnieniu procedury „Niebieskiej Karty” oraz instytucji uregulowanej w ustawie i kodeksie cywilnym dotyczącej nakazu opuszczenia lokalu przez sprawcę.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2016, 63, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Judgement of the Supreme Court – Criminal Chamber of 17 October 2017 (III KK 103/17)
Autorzy:
Stokłosa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619123.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
trafficking in human beings
international law
nullum crimen sine lege
prawo karne
handel ludźmi
prawo międzynarodowe
Opis:
The gloss approves the position of the Supreme Court presented in the judgement of 17 October 2017 (III KK 103/17). Trafficking in human beings cannot be understood only as a commercial transaction involving the transfer of a person’s property to another entity in return for other benefits. At the same time, it should be emphasized that even the possible consent of the aggrieved party does not affect the crime of this procedure. The definition of trafficking in human beings should be understood broadly, and its interpretation should be governed by EU and international law. When interpreting norms, it is possible to use the norms of international law, especially self-executing standards, as an interpretative guideline, although they are not formally in law.
Niniejsza glosa aprobuje stanowisko Sądu Najwyższego przedstawione w wyroku z dnia 17 października 2017 r. (III KK 103/17). Handel ludźmi nie może być rozumiany tylko jako transakcja handlowa, polegająca na przeniesieniu własności człowieka na inny podmiot w zamian za inne korzyści. Należy przy tym podkreślić, że nawet ewentualna zgoda pokrzywdzonego nie wpływa na przestępność tego procederu. Definicję handlu ludźmi należy rozumieć szeroko, a przy jego wykładni stosować przepisy prawa unijnego i międzynarodowego. Przy wykładni norm można jako wskazówkę interpretacyjną stosować normy prawa międzynarodowego, zwłaszcza normy samowykonalne, choć formalnie nie obowiązują one w porządku prawnym.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chosen Aspects of Functioning of the Constitutional Principle of the Protection of Legitimate Expectations under Criminal Law in a Legal Norms’ Internalization Perspective as a Condition of its Effectiveness
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618587.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
trust protection rule
state of law rule
prawo karne
ochrona zaufania
zasady
państwo prawa
Opis:
The article deals with the constitutional principle of the protection of legitimate expectations under criminal law in a legal norms’ internalization perspective. We discuss it against the wider backdrop of criminal law rules, their role in the system, the place, assuming value and ways of solving conflicts between different rules. The text deals with the nature of the principle, its role in the rule of law perspective, chosen aspects of its conflict with the justice principle, especially as far as limitation law is concerned. The last thing is discussed also with reference to the principle of the protection of vested interests and the principle of non-retroactivity of law. Special attention is paid to the role that the legitimate expectations protection plays in understanding nullum crimen sine lege rule. One of the main points is the problem of law norms' internalization as a condition of effectiveness of the legitimate expectations protection principle.
Opracowanie dotyczy funkcjonowania konstytucyjnej zasady ochrony zaufania na gruncie prawa karnego w perspektywie internalizacji norm prawnych. Zagadnienie zostało omówione na szerszym tle problematyki zasad prawa karnego, ich roli w systemie, umocowania, wartości walidacyjnej i sposobu rozstrzygania kolizji między poszczególnymi zasadami. Omówiono samą istotę zasady, jej rolę w perspektywie zasady państwa prawnego, wybrane aspekty jej kolizji z zasadą sprawiedliwości, szczególnie w aspekcie przedawnienia karalności. Ta ostatnia kwestia została omówiona także w nawiązaniu do problematyki zasady ochrony praw nabytych i zasady nieretroakcji prawa. Odrębne uwagi poświęcono roli zasady ochrony zaufania w sposobie rozumienia zasady nullum crimen, nulla poena sine lege. Kwestią, której poświęcono stosunkowo najwięcej uwagi było zagadnienie internalizacji norm prawnych jako warunku efektywnego funkcjonowania zasady ochrony zaufania. 
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Academic Works of Roman Jurists Regarding Criminal Law
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618715.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman criminal law
Roman criminal action
Roman jurisprudence
rzymskie prawo karne
rzymski proces karny
jurysprudencja rzymska
Opis:
Roman jurists started to work on the criminal law only in days of the Empire. First works on this dedicated to public judicial proceedings included De iudiciis publicis created mainly by Maecianus, Marcianus, Macer, Venuleius Saturninus. Apart from them the following should also be mentioned: De officio proconsulis by Ulpian, De cognitionibus by Callistratus. Works on the issues of penalties are:  De poenis omnium legum, De poenis paganorum by Paulus; De poenis by Modestyn; and De poenis paganorum by Claudius Saturninus. Most of the above-mentioned works are commentaries directed at judge practitioners, more specifically, at imperial officials having specific jurisdictional functions. However, among them we can also find ones of the academic nature focused on criminal law and criminal action, such as De poenis paganorum by Claudius Saturninus. Many of the above-mentioned works are of substantive and procedural nature. In works of Roman jurists on criminal law one can see specific efforts or attempts at systematizing discussed legal material. Unfortunately, in the majority of works it is difficult to find such vivid and complex statements or even academic debates as on private law, not to mention any critique of imperial constitutions. This was caused by an authoritarian character of Roman national power and system of criminal judicature that was closely connected to this power. Thus, it was very difficult for the jurists to conduct free jurisprudence activity.
Juryści rzymscy zaczęli zajmować się w swych dziełach rzymskim prawem karnym dopiero w okresie cesarstwa. Pierwszymi pracami z tego zakresu, poświęconymi postępowaniom sądowym publicznym, były De iudiciis publicis autorstwa zwłaszcza Maecianusa, Marcianusa, Macera, Venuleiusa Saturninusa. Poza nimi należy wymienić także takie dzieła, jak De officio proconsulis Ulpiana i De cognitionibus Callistratusa. Prace poświęcone zwłaszcza problematyce kar to De poenis omnium legum i De poenis paganorum Paulusa, De poenis Modestyna i De poenis paganorum Claudiusa Saturninusa. Większość z przywołanych powyżej dzieł ma charakter komentarzy skierowanych do praktyków sędziów, a konkretnie cesarskich urzędników sprawujących określone funkcje jurysdykcyjne. Wśród nich możemy wskazać również te, które mają charakter naukowych wykładów poświęconych prawu i procesowi karnemu, jak np. De poenis paganorum Claudiusa Saturninusa. Duża część przywołanych prac ma charakter materialno-procesowy. W dziełach rzymskich jurystów z zakresu prawa karnego widać określone zabiegi czy też próby usystematyzowania omawianego materiału prawnego. Niestety, w większości prac trudno odnaleźć tak barwne i rozbudowane wypowiedzi czy wręcz naukowe dysputy, jak na gruncie prawa prywatnego, nie mówiąc o jakiejkolwiek krytyce cesarskich konstytucji. Należy stwierdzić, że przyczyną takiego stanu rzeczy był autorytarny charakter rzymskiej władzy państwowej oraz systemu sądownictwa karnego, który pozostawał w ścisłym związku z tą władzą. W następstwie tego jurystom dużą trudność sprawiało uprawianie swobodnej jurysprudencyjnej działalności.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stare Decisis and Common Sense in American Civil and Criminal Jurisprudence
Autorzy:
McClellan Marshall, John
Kmetz, Michael D.
Otstott, George A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618747.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
stare decisis
common sense
civil law
criminal law
American jurisprudence
zdrowy rozsądek
prawo cywilne
prawo karne
amerykańska jurysprudencja
Opis:
Based on various law sources, the American common law is connected by a particular role of prior judicial rulings as a basis of judicial practice. The principle of stare decisis, which exists within its framework, leads to considering decisions of courts of higher instances as binding (settled in a binding manner of a given case type in the convention of res iudicata). However, it does not mean that precedents may not be amended or broken. In such a situation following factors may appear: defective rulings, triggering incoherent or unjust consequences, contraction with other precedents, and change of circumstances, which have led to a precedent decision to be taken.
Amerykańskie common law, kształtujące się na gruncie różnorodnych źródeł,wiąże się ze szczególną rolą wcześniejszego orzecznictwa jako podstawą praktyki sądowej. Istniejąca w jej ramach zasada stare decisis prowadzi do uznania decyzji sądów wyższych instancji jako wiążących (wiążąco rozstrzygających dany typ sprawy w konwencji res iudicata). Nie oznacza to jednak, że precedensy nie mogą być zmienione i przełamane. Umożliwia to pojawienie się takich czynników, jak: wadliwość orzeczenia, wywołanie niespójnych lub niesłusznych (niesprawiedliwych) skutków, sprzeczność z innymi precedensami oraz zmiana okoliczności, które wywołały podjęcie decyzji precedensowej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2018, 27, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies