Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "political populism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Populism in Bulgaria Between Politicization of Media and Mediatization of Politics
    Autorzy:
    Raycheva, Lilia
    Peicheva, Dobrinka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691368.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    media, political populism, mediatization, politicization, content analysis of elections, Bulgaria
    Opis:
    Populism as a political position and rhetorical style is nowadays an object of comprehensive research and multi-faceted social discussions. The strong critical attitude of populists towards the status quo, towards what they regard as the chimera of democracy, is generally intertwined with the function of the media as a corrective factor with regard to government authorities. The development of mankind in the present is characterized by transformation trends in technological, economic, and social spheres. These trends impact the political environment as well. The challenges of the economic crisis, as well as the migration processes are strengthening the position of euro-skeptics and revitalize the development of populism. The present text is focused on the developments of political populism in Bulgaria. The political environment in the country is characterized by almost permanent merge of political entities, which gradually escalates the use of populist approaches, styles and rhetoric. Research attention to this political phenomenon is determined by the success of some newly formed populist parties during the new century, gradually winning considerable numbers of seats in the parliament. The use of populist phraseology is evident among all political parties in the country, whether left- or right-oriented. Bulgarian political actors of a populist trend – including political leaders and parties – have mixed, oftentimes changing, characteristics. this populist phraseology is transmitted to audiences mainly through the media. It has to be noted that the dynamics of the pre-election campaigns during the period of democratization since 1989 has been developing alongside demonopolization, liberalization and transformation of the media system. Deregulation of the radio and TV broadcasting sector dragged on, giving way to the development of two mutually bound processes – politicization of the media and mediatization of politics. The paper is structured in three methodologically interconnected parts, presenting: an overview of the process of politicization of the media and mediatization of politics in Bulgaria; an analysis of the political populist trends in the country; a discussion on the connections between populism and the media.
    Źródło:
    Mediatization Studies; 2017, 1
    2451-1188
    Pojawia się w:
    Mediatization Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja typów demokracji w państwach transformujących się w kontekście zagrożenia populizmem
    Autorzy:
    Danylenko, Serhiy
    Rodina, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054012.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    democratic crises
    political populism
    “Trumpism”
    media
    Polska
    Hungary
    USA
    Ukraine
    kryzys demokracji
    populizm polityczny
    „trumpizm”
    Polska
    Węgry
    Ukraina
    кризис демократии
    политический популизм
    «трампизм»
    медиа
    Польша
    Венгрия
    США
    Украина
    Opis:
    В статье на примерах новых и традиционных демократий рассматриваются направления трансформации этого политического режима в контексте расширения публичной сферы и изменений в использовании демократических процедур. Обращено внимание на то, что перемещение авансцены политической жизни из привычных центров ее «дислокации» –  правительство, парламент, органы местного управления – в сферу публичности и медиа разного калибра стало одной из причин ускоренного развития политики популистского толка. Влияние медиа в Украине, где они тотально находятся во власти олигархических центров, дают основания говорить о формировании на этом этапе развития общества особенного типа «олигархической демократии», которая успешно эксплуатирует потенциал популизма. В то же время примеры кризиса демократии в других странах оказались настолько распространенными, что поставили под сомнение ключевые демократические процедуры, в частности выборы: электоральная демократия формально состоялась, но не выполняет своей задачи привлечения граждан к процессу принятия важных общественных решений и политического участия в целом. Исследователи убеждены, что медиа не единственный инструмент, который обеспечивает завоевание и удержание власти. Популизм несет угрозу дискредитации тех институтов, которые, собственно, и делают реальностью демократическую форму правления. Транзитные демократии страдают от эрозии, вызванной переизбытком популизма, еще и в следствие проблем с утверждением в таких странах верховенства права и становлением либеральной рыночной экономики. Позитивные изменения в этих сферах должны синхронизироваться с декларируемыми политическими трансформациями. Авторы указывают на то, что популизм является общей проблемой для государств с разной историей демократического правления. За этим просматривается угроза становления псевдонародовластия, что в конечном итоге завершается появлением новых авторитарных режимов под прикрытием популистских консервативных идей и государственного протекционизма. Примером может стать Россия после вполне демократического процесса голосования о внесении поправок в Конституцию РФ уже 2020 году. Не менее противоречиво с точки зрения использования демократических электоральных процедур и их результатов выглядит будущее демократии в Великобритании после Brexit и во время правления популиста Бориса Джонсона. 
    Drawing from the examples of newly formed and former democracies, the article examines the directions which the transformation of this political concept has taken in context of the expansion of the public sphere and changes in how the democratic process is implemented. Attention is drawn to how the transition of the forefront of political life from traditional centers of its “distribution”- governments, parliaments, and municipal authorities, to the “fatherland” of the public sphere and media of varying quality has become one of the reasons for the accelerated proliferation of politics of the populist variety. The rise of media in Ukraine, where it falls under complete ownership of centers of oligarchy, provides grounds for mentioning a special type of “oligarchic democracy”, which serendipitously exploits the opportunities offered by populism. At the same time, the examples of democratic crises in other nations have become widespread enough, so that they encourage casting doubt on crucial democratic processes, including elections: electoral democracy has formally taken place, although it hasn’t fulfilled its essential function of including the citizenry in making key social decisions. Researchers assert that media is not the only source that breathes life into populist politics as a means to seize power. This carries the threat of destroying the very institutions through which the democratic form of government is realized. Transitional democracies are also subjected to the erosion of populism through problems with asserting the supremacy of law and difficulties with establishing liberal market economics, which should have been synchronized with their political transformation. Authors refer to the fact, that populism is a problem shared by governments with diverse histories of democratic life. Behind democracy always lurks the threat of false self-rule, which can lead to the rise of new authoritarian regimes under the guise of populist conservative declarations and national protectionism. Russia could become an example of this, after its wholly democratic process of voting on amendments to its national constitution, which is expected during 2020. Controversy in equal or greater measure has also surrounded the future of Great Britain after Brexit.
    W artykule zostały przeanalizowane kierunki przemian systemu politycznego w kontekście poszerzania sfery publicznej i zmian w stosowaniu procedur demokratycznych na przykładach nowych i tradycyjnych demokracji. Zwraca się uwagę, że przesunięcie proscenium życia politycznego ze zwykłych ośrodków jego „rozmieszczania” - rządu, parlamentu, jednostek samorządu terytorialnego - do sfery reklamy i mediów różnej wielkości stało się jedną z przyczyn przyspieszonego rozwoju polityki populistycznej. Oddziaływanie mediów na Ukrainie, gdzie są one całkowicie zdane na łaskę ośrodków oligarchicznych, pozwala mówić o ukształtowaniu się na tym etapie rozwoju społeczeństwa szczególnego typu „demokracji oligarchicznej”, która z powodzeniem wykorzystuje potencjał populizmu. Jednocześnie przykłady kryzysu demokracji w innych krajach okazały się na tyle rozpowszechnione, że zakwestionowały kluczowe procedury demokratyczne, w szczególności wybory: demokracja wyborcza formalnie miała miejsce, ale nie spełnia swojego zadania polegającego na angażowaniu obywateli w proces podejmowania ważnych decyzji publicznych i w ogóle partycypacji politycznej. Badacze są przekonani, że media nie są jedynym narzędziem zapewniającym podbój i utrzymanie władzy. Populizm grozi zdyskredytowaniem tych instytucji, które w rzeczywistości urzeczywistniają demokratyczną formę rządów. Demokracje tranzytowe cierpią z powodu erozji spowodowanej nadmiarem populizmu, także w wyniku problemów z ustanowieniem państwa prawa w tych krajach i powstaniem liberalnej gospodarki rynkowej. Pozytywne zmiany w tych obszarach należy zsynchronizować z deklarowanymi przemianami ustrojowymi. Autorzy zwracają uwagę, że populizm jest częstym problemem państw o odmiennych historiach demokratycznych rządów. Za tym grozi powstanie pseudopopularnych rządów, które ostatecznie kończą się pojawieniem się nowych autorytarnych reżimów pod pozorem populistycznych, konserwatywnych idei i państwowego protekcjonizmu. Przykładem może być Rosja po całkowicie demokratycznym głosowaniu nad zmianą Konstytucji Federacji Rosyjskiej w 2020 roku. Przyszłość demokracji w Wielkiej Brytanii po Brexicie i za rządów populisty Borisa Johnsona wygląda nie mniej kontrowersyjnie pod względem stosowania demokratycznych procedur wyborczych i ich wyników.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 59-78
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From local clientelism to populism – the case of Radu Mazăre
    Autorzy:
    Pandelea, Sabin
    Mieczkowski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647777.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    populism, clientelism
    local political elites
    electoral linkages
    accountability
    Opis:
    The fall of communism in Central and Eastern Europe imposed not only a transition towards a new regime, but also the reconstruction of the democratic institutions. That meant, as Peter Mair puts it, that the firsts to come to power had the great advantage of shaping the administration and government agencies for their own benefit. This consequently led to establishing clientelistic networks and party patronage by spoiling offices. At the same time, the new post-communist democracies had to transform themselves, from a totalitarian regime with a unique party which controlled merely every aspect of politics and society, into pluralistic societies with multiparty systems. That also meant that the political actors had to win their positions through an open and democratic electoral process, thus having to create electoral linkages in order to secure their sits. Many local political figures in post-communist Romania interpreted this new situation by buying the votes and by establishing clientelistic linkages, based on offering various goods, favors or social security benefits in the exchange of the vote and of the electoral support. These practices led to the emergence of powerful local political elites, with increased popular support and significant influence in the party structure due to their electoral linkages, the so-called local barons. This paper seeks to explore the connection between such local electoral clientelistic networks and the populist approach employed by the respective local political elites.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2015, 22, 1
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak rozwalić system – populistyczny dyskurs polityczny na przykładzie wypowiedzi Pawła Kukiza
    Autorzy:
    Wrześniewska-Pietrzak, Marta Maria
    Kołodziejczak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611422.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    populism
    political discourse
    Paweł Kukiz
    values
    populizm
    dyskurs polityczny
    wartości
    Opis:
    By analysing the discourse of the Polish politician Paweł Kukiz one may conclude that his populism is manifested both on the content plane and in its linguistic shape. Kukiz’s parliamentary speeches and Facebook posts contain all features constitutive of populism, such as the central position of the people (in contrast to the establishment of “the others”), a simplification of the linguistic worldview (including values), the figure of a leader representing the people. The linguistic side of the discourse is colloquial, close to the average speaker, which imbues it with emotions and expressively evaluates reality, also though the use of metaphors and stereotypes. This kind of communication style helps the politician project an image of himself coherent with the roles he plays, by invoking the archetypes of a warrior and “a kid on the block”, but one that always enjoys a dominant position.
    Analiza wypowiedzi Pawła Kukiza pozwala stwierdzić, że przypisywany politykowi populizm widoczny jest zarówno w treściowej warstwie wypowiedzi, jak i jej językowym kształcie. Wystąpienia sejmowe i posty zamieszczane na portalu społecznościowym Facebook zawierają wszystkie cechy konstytutywne dla populizmu, czyli centralnie usytuowany lud w kreowanej przez polityka wizji świata, który przedstawiany jest zawsze w opozycji do elit lub obcych, a także symplifikację językowego obrazu świata (w tym wartości), ponadto obecność lidera występującego z woli ludu. Językowy kształt wypowiedzi polityka odwołuje się do języka potocznego, bliskiego przeciętnemu użytkownikowi języka, dzięki czemu wypowiedzi lidera Kukiz’15 są emocjonalne, wyraziście wartościują opisywaną rzeczywistość, także przez stereotypy i metafory. Tak ukształtowany sposób komunikowania się z odbiorcami tworzy spójną wizję z przyjmowanymi przez polityka rolami, w które wchodzi, przywołując archetypy wojownika, chłopaka z sąsiedztwa, nie wyzbywając się nigdy pozycji dominującej.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2017, 29
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Racjomorfizm i racjonalność w tak zwanym komunikowaniu politycznym
    Autorzy:
    Pleszczyński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647836.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    communication, political communicating, intersubjectivity, media, rationality, ratiomorphism, sophistry, populism
    komunikacja, komunikowanie polityczne, intersubiektywność, media, racjonalność, racjomorfizm, sofistyka, populizm
    Opis:
    One of the basic problems of the so-called political communication is what follows: How to plan communication, with its political goals and functions, so that it would produce the expected results? Admittedly, these problems are already well recognized and theoreticized by researchers representing various disciplines (mostly, but not solely, by political scientists), and their findings are successfully used in practical actions of a political character. However, there is still space for other approaches that have so far been marginalized or completely absent from social sciences and humanities.The article is divided into four main parts: onto-epistemological status of communication, ratio- and technoratiomorphism: mechanism and effects, immediate and prospective goals, ratiomorphism in the design of political communication.The problem in question boils down to the problem of choice: What do people think while choosing and why do they think that? Or maybe they do not think, but choose? In the article, I consider this issue in connection with the evolutionary theory of cognition; “ratiomorphism” – a key term that appears here – comes from the language of evolutionary epistemologists. I argue that contemporary media technologies foster ratiomorphism rather than rationality, which, in turn, creates new ways of distorting communication, also within political communicating. Contemporary man is unable to keep track of political events, so ratiomorphism becomes the criterion of political choices, while the media fill with sophistry and populism. Rationality is left only to the elites.
    Jednym z podstawowych problemów tak zwanego komunikowania politycznego jest kwestia następująca: jak zaprojektować mającą cele i funkcje polityczne komunikację, aby przyniosła oczekiwane efekty?Wprawdzie tego typu problemy są już dobrze rozpoznane i uteoretyzowane przez badaczy reprezentujących różne dyscypliny (głównie, choć nie tylko, przez politologów), a rezultaty ich badań z powodzeniem są wykorzystywane w praktycznych działaniach o charakterze politycznym, to wciąż pozostaje miejsce dla innych ujęć, traktowanych dotychczas marginalnie lub w ogóle nieobecnych w naukach społecznych i humanistycznych.Artykuł podzielono na cztery główne części: onto-epistemologiczny status komunikacji, racjo- i technoracjomorfizm: mechanizm i efekty, cele doraźne i perspektywiczne, racjomorficzność w projektowaniu komunikacji politycznej.Problem, o którym mowa, sprowadza się do problemu wyboru: co ludzie myślą, wybierając i dlaczego tak myślą? A może nie myślą, a wybierają? W artykule rozpatruję tę kwestię, odwołując się do ewolucyjnej teorii poznania; „racjomorfizm” – kluczowy termin, który się w nim pojawia, pochodzi ze słownika ewolucyjnych epistemologów. Argumentuję, że współczesne technologie medialne sprzyjają racjomorficzności, a nie racjonalności, to zaś stwarza nowe możliwości preparowania komunikacji, także w obszarze komunikowania politycznego. Współczesny człowiek nie jest w stanie śledzić wydarzeń politycznych, dlatego racjomorficzność staje się kryterium wyborów politycznych, a media przestrzenią sofistyki i populizmu. Racjonalność zostaje zarezerwowana wyłącznie dla elit.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2018, 25, 1
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies