Temat: nation, - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: (Im)possible Escape? H. G. Wells, Utopia and the World State
Autorzy:: Klonowska, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1912006.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: nation state
world state
utopia
Opis:: This article reviews the recent monograph by Maxim Shadurski, The Nationality of Utopia. H. G. Wells, England, and the World State (New York: Routledge, 2020) in the context of utopian studies on the one hand, and the political ideas of the nation state vs. world state on the other.
Źródło:: New Horizons in English Studies; 2021, 6; 236-241
2543-8980
Pojawia się w:: New Horizons in English Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Aktualność myśli José Ortegi y Gasseta: dlaczego powinniśmy do niej powracać?
Autorzy:: Sastre, Gerardo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/644147.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Perspektivismus
Nation
Europa
Individualismus
Liberalismus
Demokratie
perspectivism
nation
Europe
individualism
liberalism
democracy
perspectivismo
nación
individualismo
liberalismo
democracia
perspektywizm
naród
indywidualizm
liberalizm
demokracja
Opis:: Das Ziel des Artikels ist es, die Aktualität des Gedankens von Ortega für die gegenwärtige Philosophie zu verteidigen. Am Anfang wird erläutert, was für Ortega das Hauptmoment der modernen Welt bildet: die Konstruktion der eigenen Identität auf der Grundlage der individuellen Veranlagungen. Ortega zufolge bildet sie den wichtigsten Aspekt europäischer Kultur, den man um jeden Preis verteidigen sollte. Wenn man diese Idee in der Theorie des Wissens anwendet, bekommt man als Ergebnis den Perspektivismus, der die Legitimation für liberale Demokratie bildet.
The aim of the article is to provide explanation as to why José Ortega is still relevant for the current philosophical thought. It begins with exploration of what he claims to be a central element of the modern world: the construction of own identity according to individual criteria. In opinion of Ortega, this personal undertaking constitutes a pivotal component of the European culture, and therefore must be defended at all costs. This idea, when translated into a theory of knowledge, results in the emergence of perspectivism that serves to legitimize liberal democracy.
Nuestro propósito es defender la relevancia de Ortega para el pensamiento filosófico actual. Para ello exponemos lo que según Ortega era un elemento central del mundo moderno: la construcción por parte de cada uno de su propia identidad atendiendo a criterios personales. De acuerdo con Ortega este proyecto constituye una característica importantísima de la cultura europea que hay que defender a toda costa. Por último, cuando esto se traduce a teoría del conocimiento el resultado es un perspectivismo que legitima la democracia liberal.
Celem artykułu jest obrona aktualności myśli Ortegi dla współczesnej myśli filozoficznej. Na początku zostaje wyjaśnione to, co dla Ortegi stanowi centralny moment współczesnego świata: konstrukcja własnej tożsamości na podstawie indywidualnych predyspozycji. Według Ortegi, jest to najbardziej istotny aspekt kultury europejskiej, którego należy bronić za wszelką cenę. Jeśli tę ideę przełożyć na teorię wiedzy, jako rezultat otrzymuje się perspektywizm, który stanowi legitymizację dla liberalnej demokracji.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2019, 28
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kwestie narodowe w postsowieckiej Rosji w kontekście „odroczonego” tranzytu
Autorzy:: Sidenko, Olga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/686990.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: nation, nationalism, nation-building, democratic transition, identity
naród polityczny, nacjonalizm, budownictwo narodowe, tranzyt demokratyczny, tożsamość
политическая нация, национализм, национальное строительство, демократический транзит, идентичность
Opis:: National construction has been the object of close attention of scientists. One of the main aspects is how nation-building and development of political representation institutions influence each other. The Russian case is interesting because of growing contradiction between the current vector of national construction and the urgent need to protect human and civil rights and freedoms, democratic mechanisms of coordination, control and participation . The issue of national construction in post-Soviet Russia in Russian historiography is not only debatable, but also politicized. Valery A. Tishkov and his colleagues from the Institute of Ethnology and Anthropology of the Russian Academy of Sciences appeal to the state identity, which occupies the first position in the set of identities, as the key marker of the fully-formed political nation. Dmitry Oreshkin, Emil Pain indicate that Russian society has not yet found an answer to the key question for the formation of community – “Who we are in relation to power?” This, coupled with the actualization of the public demand for democracy, brings us back to the problems of democratic transition not only in terms of the “transit of power”. Of course, it is impossible to uncover fully and deeply the Russian national construction issue within the relatively small text. The main object of this paper is to propose a general framework, conceptual foundations for analyzing the problem. The Russian conditions, factors, and subjects of national construction are in focus too. The preliminary findings should be discussed in scientific communities.
Konstrukcja narodowa jest tradycyjnie przedmiotem ścisłej uwagi naukowców, a jednym z aspektów budzących niesłabnące zainteresowanie jest wzajemny wpływ procesów formowania narodu oraz tworzenia i rozwoju instytucji reprezentacji politycznej. Znaczenie przypadku rosyjskiego wynika nie tylko z nieudanej próby przejścia do demokracji, niepolegającej na podstawach uformowanego narodu politycznego, ale również z rosnącej sprzeczności między obecnym wektorem konstruowania narodowego a potrzebą społeczeństwa w zakresie ochrony praw i wolności człowieka i obywatela, w demokratycznych mechanizmach koordynacji, kontroli i uczestnictwa. W rosyjskiej historiografii kwestia tworzenia konstrukcji narodowej w postsowieckiej Rosji jest nie tylko dyskusyjna, ale także w dużej mierze upolityczniona. Walerij Tiszkow i koledzy z Instytutu Etnologii i Antropologii Rosyjskiej Akademii Nauk odwołują się do tożsamości państwowej, która zajmuje pierwsze miejsce w zestawie tożsamości, jako kluczowy marker ustalonego narodu politycznego. Leokadia Drobizheva, mówiąc o tożsamości narodowo-obywatelskiej, zauważa, że tak ważne właściwości, jak odpowiedzialność, aktywność społeczno-polityczna, zaufanie i solidarność obywatelska są w trakcie formowania. Dmitrij Oreshkin, Emil Pain zwracają uwagę, że rosyjskie społeczeństwo wciąż nie znalazło odpowiedzi na kluczowe pytanie dotyczące utworzenia wspólnoty – „kim jesteśmy w stosunku do władz?”. To, w połączeniu z aktualizacją publicznego popytu na demokrację, przywraca nas do kwestii demokratycznego tranzytu, nie tylko w kategoriach „tranzytu władzy”. Oczywiście w stosunkowo niewielkim tekście nie można kompleksowo i głęboko ujawnić problemów rosyjskiego procesu budowania narodowego. Głównym zadaniem badawczym jest raczej propozycja ogólnych ram dla analizy problemu. Oprócz podstaw koncepcyjnych tekst omawia warunki, czynniki, a także tematykę procesu budowania narodowego we współczesnej Rosji.
Национальное строительство традиционно является объектом пристального внимания учёных и одним из аспектов, вызывающих неослабевающий интерес, выступает взаимовлияние процессов нациестроительства и создания, развития институтов политического представительства. Актуальность исследования российского случая обусловлена не только безуспешной попыткой перейти к демократии, не опираясь на фундамент сформировавшейся политической нации, но и обостряющимся противоречием между нынешним вектором национального строительства и потребностью общества в защите прав и свобод человека и гражданина, в демократических механизмах согласования, контроля и участия. В российской историографии вопрос о национальном строительстве в постсоветской России является не только дискуссионным, но и в значительной степени политизированным. Валерий Тишков с коллегами из Института этнологии и антропологии РАН апеллируют к государственной идентичности, занимающей первую позицию в наборе идентичностей, как к ключевому маркеру сложившейся политической нации. Михаил Горшков, Владимир Петухов, Наталья Тихонова считают, что этого не достаточно. Леокадия Дробижева, говоря о национально-гражданской идентичности, отмечает, что такие важные для неё свойства как ответственность, общественно- политическая активность, доверие и гражданская солидарность, находятся в стадии формирования. Дмитрий Орешкин, Эмиль Паин указывают на то, что российское общество всё ещё не нашло ответа на ключевой для формирования общности вопрос – «Кто мы по отношению к власти?». Это, в купе с актуализацией общественного запроса на демократию, возвращает нас к проблематике демократического транзита не только в плане «транзита власти». Безусловно, в пределах относительно небольшого текста невозможно всесторонне и глубоко раскрыть проблематику российского процесса национального строительства. Основная исследовательская задача видится скорее в предложении общих рамок анализа проблемы. Помимо концептуальных оснований в тексте рассматриваются условия, факторы, а также субъекты процесса национального строительства в современной России.
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: The Gagauz Republic: Internal Dynamics of De Facto Statehood
Autorzy:: Kosienkowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/647904.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: the Gagauz Republic
Gagauzia
de facto state
state-building
nation-building
Opis:: The post-Soviet area is a home for a several de facto states, which are entities that resemble "normal" states but lack international recognition. This paper examines a historical and under-researched case study of the Gagauz Republic (Gagauzia), a de facto state that existed within Moldova between 1990 and 1995. Drawing on a new suite of sources – interviews, memoirs and journalism – it analyses the territorial, military, political, and socio-economic dimensions of the Gagauz de facto statehood, tracing how the Gagauz authorities proceeded in consolidating Gagauzia’s statehood through processes of state- and nation-building. This study concludes that the Gagauz leadership was moderately successful in its activities.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Rola wojennych idei roku 1914 w rozwoju niemieckiego nacjonalizmu
Autorzy:: Maciejewski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/609138.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: war
nationalism
German nation
conservative revolution
wojna
nacjonalizm
naród niemiecki
rewolucja konserwatywna
Opis:: In the period directly preceding the outbreak of the so-called Great War, i.e. World War I (summer of 1914), and during its earliest stages, pro-war, patriotic-nationalistic (and not without imperialist connotations) and military ideas started taking shape in Germany, gradually gaining popularity in many political circles. These conceptions embraced the cult of manhood, heroism and sacrifice for the motherland, the so-called socialism of trenches, specific aesthetic and cultural values. These amalgamation of ideas was subjected to the concept of national community (deutsche Volksgemeinschaft) which was central for German nationalist circles. Its goals and purposes were supposed to set the direction of this doctrine’s development. After the First World War, the ideas of 1914 were continued and enriched in Germany, despite this country’s absolute military defeat in the Great War, by the representatives of revolutionary conservatism. This article discusses their conceptions in this field.
W okresie bezpośrednio poprzedzającym wybuch tzw. Wielkiej Wojny, czyli I wojny światowej (lato 1914 r.), oraz w początkach jej trwania ukształtowały się w Niemczech, zyskując popularność w wielu środowiskach politycznych, patriotyczno-nacjonalistyczne, militarne, niepozbawione cech imperialistycznych idee prowojenne. Przeszły one do historii myśli politycznej pod nazwą idei roku 1914. Pod tym określeniem kryły się m.in. kult męstwa, bohaterstwa i poświęcenia dla ojczyzny, koncepcje tzw. socjalizmu okopów, określone wartości estetyczne i kulturowe. Wszystko to zostało podporządkowane naczelnej w niemieckich środowiskach nacjonalistycznych idei wspólnoty narodowej (deutsche Volksgemeinschaft). Jej cele i interesy miały wyznaczać kierunki rozwoju tej doktryny. Idee roku 1914 kontynuowali i wzbogacili już po I wojnie światowej w Niemczech – mimo klęski militarnej tego państwa w tej wojnie – przedstawiciele rewolucyjnego konserwatyzmu. O ich koncepcjach w tej dziedzinie traktuje niniejszy artykuł.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 2
0458-4317
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Naród jako fenomen właściwy Europie
Autorzy:: Hroch, Miroslav
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/647381.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: nation
nationalism
Eastern Europe
history
modernization
naród
nacjonalizm
Europa Wschodnia
historia
nowoczesność
Opis:: This paper presents two arguments, which have not yet been formulated: 1) European nations did not arise as a product of “nationalism” but are the result of an asynchronous, deep identity crisis, occurring in Europe with modernization processes, which questioned old social relations and value systems. New proto-civil society (strictly speaking: his protagonists) has been formed later as a nation, whereas the concept of a nation had been existing for a long time before and with positive connotations, 2) authorities and administrative systems, which in today’s world is defined in English as “nations” are the product of a phenomenon known as “nationalism” and not fall into the same category as bearing the same name communities in Europe. Vague and ambiguous concept of “nationalism” is used incorrectly as a tool of causal analysis of the processes the formation of European nations. This leads to distortion of European history and to unproductive and leading astray discussion about the nature and meaning of an idea called “nationalism”. When examining the phenomenon of nations in Europe, it is necessary to check the origin of the concepts and possible areas of use.
W artykule przedstawiono dwie tezy, które nie zostały dotąd w nauce sformułowane: 1) europejskie narody nie powstały jako produkt „nacjonalizmu”, lecz są następstwem występującego w Europie – jako zjawisko towarzyszące modernizacji – asynchronicznego, głębokiego kryzysu tożsamości, w toku którego poddano w wątpliwość stare zależności i systemy wartości. Nowe protoobywatelskie społeczeństwo (mówiąc dokładnie: jego protagoniści) ukształtowało się następnie jako „naród”, przy czym pojęcie „naród” istniało już od wczesnych czasów nowożytnych i miało pozytywne konotacje, 2) administracja i jednostki władzy, które w obecnym świecie określa się po angielsku jako nations, są produktem fenomenu zwanego nationalism i nie należą do tej samej kategorii, co noszące to samo miano wspólnoty w Europie. Niejasne i wieloznaczne pojęcie nationalism jest mylnie stosowane jako instrument przyczynowej analizy procesów powstawania europejskich narodów. Prowadzi to do deformacji obrazu europejskiej historii oraz do nieproduktywnych i wiodących na bezdroża dyskusji o charakterze i sensie fenomenu o nazwie nationalism. Przy badaniu zjawiska narodów w Europie konieczne jest sprawdzanie pochodzenia pojęć i możliwych obszarów ich stosowania.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2015, 40, 2
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Użyteczny wróg. Konflikty wojenne w filmie dokumentalnym na wybranych przykładach
The Useful Enemy: War Conflicts in Documentary Film through Selected Examples
Autorzy:: Hučkova, Jadwiga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31341448.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: documentary film
archives
war
nation
fascism
film dokumentalny
archiwa
wojna
naród
faszyzm
Opis:: Filmy dokumentalne poświęcone konfliktom postrzegane są jako filmy nie tyle historyczne, co propagandowe. Często dzieje się tak nawet wbrew intencjom ich autorów. Bardzo trudno oderwać się od głęboko zakorzenionych schematów myślowych – sposób prowadzenia narracji i gotowe wzorce przedstawieniowe włączone są w relacje o rzeczywistości. Odwołujemy się do kategorii walki, posługujemy się przeciwieństwami, aby określić własne stanowisko. Wybitnym przykładem tej strategii jest seria Dlaczego walczymy Franka Capry i Anatole’a Litvaka, przeciwstawiająca narody wolne (alianci) narodom niewolników (Niemcy, Japonia). W powojennym dokumencie negatywnym punktem odniesienia jest przede wszystkim faszyzm. Od lat dziewięćdziesiątych XX wieku (wojna w Jugosławii) filmy opisujące konflikty znów przeciwstawiają sobie narody. W ciągu ostatniego stulecia kino dokumentalne opowiadające o wojnach udoskonaliło przede wszystkim swoją technikę. Narracja i sposoby argumentowania własnych racji nie wzbogaciły się w szczególny sposób. Jednocześnie coraz szerzej dostępne są archiwa filmowe, w których twórcy znajdują przesłanki do swoich konstrukcji myślowych. Niebezpieczeństwo nadużyć materiałów archiwalnych i budowania czarno-białego obrazu rzeczywistości zauważono tuż po II wojnie światowej. W najnowszych produkcjach filmowych znajdziemy jednak przykłady zarówno świadomego i odpowiedzialnego wykorzystania archiwów, jak i unikania łatwych przeciwstawień.
Documentary films about conflicts are perceived not so much as historical films as propaganda films. This is often the case even against the intentions of their authors. It is difficult to break away from already deeply ingrained patterns of thought: the way in which the narrative is conducted and ready-made patterns of representation are incorporated into accounts of reality. We refer to the category of struggle, we use opposites to define our own position. An outstanding example of this strategy is the Why We Fight series by Frank Capra and Anatole Litvak pitting free nations (Allies) against slave nations (Germany, Japan). In the post-war document, the negative reference point was primarily fascism. Since the 1990s (the war in former Yugoslavia), films describing conflicts have again pitted nations against each other. Over the last century, documentary cinema narrating wars has improved its technique. The narrative and the ways of arguing one’s case have not become particularly enriched. At the same time, film archives are becoming more widely available. Filmmakers find in them arguments for their constructions of thought. The danger of misusing archive material and constructing a black-and-white picture of reality was noticed just after World War II. In recent film productions, however, we find examples of both the conscious and responsible use of archives and the avoidance of easy juxtapositions.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2023, 78; 189-211
0239-4251
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Rozważania o zmianach w rozumieniu patriotyzmu współcześnie
Deliberations about Alternations in the Understanding of Patriotism Today
Autorzy:: Majewska, Lucyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31231426.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Patriotismus
Nationalismus
Kosmopolitismus
kosmopolitische Patrioten
patria – Land, natio – Nation, Verwurzelung
patriotism
nationalism
cosmopolitanism
cosmopolitan patriotism
rooted
patria – country
natio – nation
patriotyzm
nacjonalizm
kosmopolityzm
kosmopolityczny patriotyzm
patria – kraj
natio – naród
zakorzenienie
Opis:: Patriotism is the love for one’s homeland and country, but in a very literal and rather aggressive sense. It is associated with sacrificing even one's own life to defend the country. Such an understanding has been - and still is - associated with an extreme species of nationalism, for which one’s own nation is prized above everything and other nations are despised and hated. In this paper I consider transformations, which our understanding of patriotism undergoes today, and whether these are changes in the very essence of the concept and whether they reach a greater social and cultural awareness of humanity as well as, possibly, of the changes in the concepts of homeland, nation, and country. I also consider some changes in the understanding of humanity as all mankind and in the identification with the communities one chooses to live in – not necessarily the same places where one was born – as well as in the understanding of the nature of bonding with a given or a chosen community. Finally, I consider the possibility of cosmopolitan patriotism.
Patriotismus ist Liebe zur Heimat, aber in einem sehr wörtlichen und eher "aggressiven" Sinne, weil er sogar mit dem Opfer des eigenen Lebens verbunden ist. Ein solches Verständnis war und ist mit einem extremen Nationalismus verbunden, wo die Nation und das Vaterland Stolz über alles andere bedeuten, während andere Menschen verachtet und gehasst werden. Im Artikel denke ich über die Veränderungen nach, die das Verständnis von Patriotismus durchläuft, ich analysiere, ob dies Veränderungen im Wesen des Konzepts sind, oder ob sie vielleicht ein größeres soziales und kulturelles Bewusstsein der Menschheit erreichen, womöglich auch Veränderungen im Verständnis der Konzepte: Vaterland, Nation, Land. Ich betrachte auch einige Veränderungen im Denken über die Menschheit, über die Identifizierung mit Gemeinschaften, die wir als unseren Wohnort wählen – nicht unbedingt die gleichen Orte, an denen wir geboren wurden – über die Schaffung von Bindungen, über die Verwurzelung in einer bestimmten Gemeinschaft, über die breitere Verfügbarkeit von Informationen über die Menschheit als Ganzes. Ich stelle den Patriotismus auch in den Kontext des Kosmopolitismus, eine Kombination, die in der Philosophie ganz neu und dennoch überzeugend ist, insbesondere im Zusammenhang mit der Schaffung des Gebildes eines kosmopolitischen Patriotismus.
Patriotyzm to miłość do ojczyzny, ale w rozumieniu bardzo dosłownym i raczej „agresywnym”, bo kojarzonym nawet z poświęceniem własnego życia. Takie rozumienie było i jest kojarzone z nacjonalizmem, raczej skrajnym, gdzie naród i ojczyzna to duma ponad wszystko, a inni są w pogardzie i nienawiści. W artykule zastanawiam się nad przekształceniami, jakim ulega rozumienie patriotyzmu; analizuję, czy są to zmiany w samej istocie pojęcia, czy może sięgają większej świadomości społecznej i kulturowej ludzkości, być może zmian także w rozumieniu pojęć: ojczyzna, naród, kraj. Rozpatruję również pewne zmiany w myśleniu o ludzkości, o byciu tożsamym ze społecznościami, które wybieramy do zamieszkiwania – niekoniecznie te same miejsca, gdzie się urodziliśmy – o tworzeniu więzi, zakorzenianiu się w danej wspólnocie, o szerszej dostępności informacji o ludzkości jako całości. Umieszczam też patriotyzm w kontekście kosmopolityzmu, połączenia dość nowego w filozofii, a jednak przekonującego, zwłaszcza w kontekście tworu, jakim jest kosmopolityczny patriotyzm.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2021, 32; 205-223
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Na styku historii i legendy. "Czarna księżna" Wolhi Ipatawej
Autorzy:: Siwek, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/625100.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Ipatava, history, legend, reconstruction, nation
Ipatawa, historia, legenda, rekonstrukcja, naród
Іпатава, гісторыя, легенда, рэканструкцыя, нацыя
Opis:: This article is devoted to the short story The Black Duchess by Belarusian novelist Wolha Ipatava. It attempts to defin how Ipatava processes historical subjects and motifs, and what the relations are between history in its broadest sense and the legendary events that constitute the plot (especially the sequence of events and the concept of characters). The detailed analysis concentrates on the strategies employed by the writer in the reconstruction of the past, and on the poetics and aesthetics of the work. The study of the text allows for the statement that Ipatava brings focus to the individual fates of the characters; the descriptions, events and dialogues of the protagonists, more or less connected with history, are provided from their perspective. The use of names of actual, real people adds to the historical nature of the work, as it legitimizes the dilemmas experienced or the issues discussed therein as historical, but they also complement the second, perhaps more important, legendary perspective of events. Attention is also drawn to the narrative strategies used by the Belarusian writer, particularly to the use of different time planes, which allows her to depict history as a sequence of events that set out the course of individual Ipatava, history, legend, reconstruction, nation.
Artykuł poświęcono opowieści Czarna księżna białoruskiej powieściopisarki Wolhi Ipatawej. Jego celem jest próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób autorka przetwarza historyczne wątki i motywy oraz jakie są relacje między szeroko rozumianą historią a wydarzeniami legendarnymi, składającymi się na fabułę utworu (w szczególności na płaszczyznę zdarzeń i koncepcję postaci). Szczegółowej analizie poddano użyte przez białoruską powieściopisarkę strategie rekonstruowania przeszłości, a także poetykę i estetykę utworu. Przeprowadzona analiza tekstu pozwala na stwierdzenie, że Ipatawa koncentruje uwagę na indywidualnych losach postaci; to w ich perspektywie umieszczone zostały opisy, zdarzenia i dialogi, mniej lub bardziej, związane z historią. Nazwiska osób realnie istniejących w przeszłości potwierdzają co prawda ich historyczność, legitymizując przeżywane przez nich dylematy czy rozważane problemy jako historyczne, ale nadbudowują jednocześnie drugą – być może ważniejszą – legendarną perspektywę zdarzeń. Uwaga została także zwrócona na stosowane przez białoruską pisarkę strategie narracyjne, a w szczególności na wykorzystanie różnych płaszczyzn czasowych, które umożliwiają ukazanie historii jako ciągu zdarzeń wyznaczających jednostkowe losy i determinujących przyszłość człowieka oraz narodu.
Артыкул прысвечаны аповесці Чорная княгіня беларускай пісьменніцы Вольгі Іпатавай. Яго мэтай з’яўляецца адказ на пытанне, як апрацоўвае Іпатава гістарычныя тэмы і матывы, а таксама, як прадстаўляецца сувязь паміж гісторыяй і легендарнымі падзеямі, якія складаюцца на сюжэт яе твора (у прыватнасці перспектыва здарэнняў і канцэпцыя персанажаў). Прадметам дэталёвага аналізу з’яўляюцца выкарыстаныя Іпатавай мастацкія стратэгіі рэканструкцыі мінулага, а таксама паэтыка і эстэтыка яе твора. Аналіз тэксту прыводзіць да высновы, што Іпатава засяроджвае сваю ўвагу на індывідуальных лёсах персанажаў, з іх перспектывы падае апісанні, падзеі і дыялогі, у большай ці меншай ступені звязаныя з гісторыяй. Імёны рэальных асобаў, звязаных з гісторыяй пацвярджаюць іх гістарычнасць, легітымізуючы перажываныя імі дылемы і праблемы як гістарычныя, але ствараюць адначасова іншую, магчыма, больш важную, легендарную перспектыву падзеяў. Увага таксама звернута на выкарыстаныя пісьменніцай наратыўныя стратэгіі, спосаб спалучэння розных часавых перспектыў. Эта дазваляe паказаць гісторыю як паслядоўнасць падзей, якія вызначаюць індывідуальны лёс і паўплываюць на будучыню чалавека і нацыі.
Źródło:: Studia Białorutenistyczne; 2018, 12
1898-0457
Pojawia się w:: Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Jaką wartością jest naród? Rozważania na marginesie „Narodzin narodu” Kamila Polaka
What Kind of Value is Nation? Contemplating and Discussing Kamil Polak’s “The Birth of a Nation”
Autorzy:: Szoska, Maria Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1848136.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: nation
adolescents
etude
axiological dilemmas
young recipients of culture
Kamil Polak
naród
młodzież
etiuda
aksjologiczne dylematy
młody odbiorca kultury
Opis:: W artykule autorka prowadzi rozważania dotyczące narodu jako kategorii etnicznej, kulturowej i politycznej oraz opisuje swoje doświadczenia z warsztatów z młodzieżą prowadzonych na Uniwersytecie Gdańskim. Punktem wyjścia tych spotkań była etiuda Kamila Polaka Narodziny narodu, minimalistyczna animacja opowiadająca o narodzinach i upadku pewnego narodu. Zaproponowany modus lektury, wychodząc od uniwersalnej opowieści opartej na bezosobowej metaforze koła, przechodzi do uczniowskiego „tu i teraz”, ujawniając aksjologiczne dylematy młodego odbiorcy kultury. W artykule nie tylko zreferowano poglądy uczniów dotyczące przynależności narodowej, ale przede wszystkim ujawniono, w jaki sposób ta wiedza jest przez nich konstruowana.
In the article, the author presents the nation as an ethnic, cultural as well as political group. Also, the author’s experience of workshops for adolescents conducted at the University of Gdansk is described. The starting point for the meetings was the etude The Birth of a Nation (Pol. Narodziny narodu) by Kamil Polak, a minimalistic animation about the rise and the fall of a certain nation. The proposed model of the etude starts with a universal story based on the impersonal metaphor of the circle and it continues to the students’ “here and now”, revealing the axiological dilemmas of the young recipients of culture. Not only the views of students regarding the issue of nationality are presented in the article, but also it reveals how this knowledge is constructed.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 373-388
2451-0491
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Między polityzacją etnosu a etnicyzacją demosu: refleksje o polityce narodowej na Bałkanach
Autorzy:: Paruch, Waldemar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/687375.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Central Europe, the Balkans, nations, nation-building processes, national policy, political thought
Europa Środkowa, Bałkany, narody, procesy narodotworcze, polityka narodowa, myśl polityczna
Opis:: The article is the analysis of the nation-building processes on the Balkans in the XIX-XXI centuries which took place in the model due to Central Europe. The social elites on the Balkans started to form the nations as the political communities due to the influences from the the Enlightenment and Napoleonic Era. At the turn of the XVIII and XIX centuries two ideas were boosted: illyrian and hellenistic ones. Both lost and the weekness of illyrian and hellenistic ideas was due to the history of the region as mature estate monarchy was not formed in the late Middle Ages. Particular Balkan people came across the will to build four historic communities on their territories from the end of XVIII to the beginning of XX century: Austrian (German-Habsburg), Hungarian (Magyar), Turkish (Osmanli) and Greek (Hellenic). The social elites who claimed to be the carriers of the national ideas began to act to expand the concept to ethnos speaking the mother tongue but with no national identity. The Austrian-Hungarian rivalry on the consciousness of the people and the direction of politicisation took place. Both feuding sides of the conflict agreed upon the necessity to politicize the ethnos which meant the formation of the demographic basis for demos. The demotic classes on particular lands rejected the political claims. The natural answer from the demotic classes was the will to form their own political community. Such the way of thinking formed the base for the national programmes which could be evaluated as the maximum programmes: the Great Serbia, the Great Croatia, the union of the Slovenian lands, the United Macedonia, the United Albania, the union of Bosnia and Herzegovina, the projects România Mare and the Great Bulgaria. Still, the concepts had no real historic-state roots similar to Yugoslavia. Such a situation caused that on the Balkans the consideration about the nation in political categories was rejected by the consideration about the nation in ethnic-cultural categories. The outcome of the process was the ethnicisation of demos.
W artykule dokonano analizy procesów narodotworczych na Bałkanach w XIX–XXI wieku, które przebiegały według schematu właściwego dla Europy Środkowej. Pod wpływem oddziaływań oświeceniowych i napoleońskich elity społeczne na Bałkanach podjęły działania na rzecz ukształtowania narodów jako wspólnot politycznych. Na przełomie XVIII i XIX wieku wylansowano dwie idee: iliryjską i hellenistyczną. Obie zakończyły się porażką, a słabość iliryzmu i hellenizmu wynikała z dziejów regionu, bowiem na tym obszarze w okresie schyłkowego średniowiecza nie wykształciła się dojrzała postać monarchii stanowej.Poszczególne bałkańskie terytoria i zamieszkująca je ludność od końca XVIII wieku do początków XX stulecia zetknęły się z wolą budowy czterech historycznych wspólnot politycznych: austriackiej (niemiecko-habsburskiej), węgierskiej (madziarskiej), tureckiej (osmańskiej) i greckiej (helleńskiej). Elity społeczne, uznające się za nosicieli tych idei narodowych, podjęły działania na rzecz rozciągnięcia swoich wyobrażeń na etnos, mówiący językiem krajowym, ale bez określonej przynależności narodowej. Toczyła się rywalizacja austriacko-węgierska i turecko-grecka o świadomość ludu oraz kierunek jego polityzacji. Obie zwaśnione strony łączyło przekonanie o konieczności polityzacji etnosu, czyli uczynienie z niego demograficznej podstawy demosu. Warstwy plebejskie w poszczególnych ziemiach odrzuciły roszczenia polityczne walczących przeciwników. Naturalną odpowiedzią sformułowaną przez reprezentantów warstw plebejskich była wola ukształtowania własnej wspólnoty politycznej. Takie myślenie stało u podstaw tzw. maksymalistycznych programów narodowych: wielkoserbskiego, wielkochorwackiego, zjednoczenia krain słoweńskich, wszechmacedońskiego, wielkoalbańskiego, jedności Bośni i Hercegowiny, projekty Romania Mare i Wielkiej Bułgarii. Jednak koncepcje te nie miały realnych korzeni historyczno-państwowych, podobnie jak państwo jugosłowiańskie. Ta sytuacja spowodowała, że na Bałkanach myślenie o narodzie w kategoriach politycznych zostało wyparte przez rozumowanie w kategoriach etniczno-kulturowych. Następstwem tego procesu była etnicyzacja demosu.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The Senate and the Council of Ministers – a Systemic Framework and Parliamentary Practice
Senat a Rada Ministrów – ramy ustrojowe i praktyka parlamentarna
Autorzy:: Berek, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31348141.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Council of Ministers
Senate
controlling function
principle of sovereignty of the Nation
parliamentary mandate
Rada Ministrów
Senat
funkcja kontrolna
zasada suwerenności Narodu
mandat parlamentarny
Opis:: The presented scientific research article covers the legal scope and legal basis for the Polish Senate to carry out activities whose characteristics may indicate that they are identical to activities that, in a typical situation, serve to perform a controlling function. In the Polish political system, it is the Sejm which exercises the controlling function over the activities of the Council of Ministers. However, both the statutory provisions and the Rules of Procedure of the Senate form the legal basis for the Senate, its bodies and senators to perform a whole range of activities showing significant similarity, and in some cases essentially identical with the activities carried out by the Sejm, its bodies and members (deputies) as part of their controlling activity. So far, research on this issue has been conducted primarily in order to look for answers to the question about the legal classification of the provisions on which the various activities of the upper house of the Parliament are based. Presenting the most important views to date allows the author to deepen the analysis seeking the source of the Senate’s competences in its representative character. It is particularly important to consider this aspect in the current situation where the political groupings that make up the minority in the Sejm constitute the majority in the Senate. In addition, the specific form of political decision-making centres (outside the Parliament) significantly restricts the controlling function by the Sejm or even makes the performance of this function illusory. This circumstance, crucial in the context of the functioning of the entire political system of the state, makes it particularly important to verify the admissibility and legal nature of para-controlling activities undertaken by the Senate. In the adopted research perspective, the Parliament, which is an emanation of the Nation, should not be deprived of the insight and the possibility to address, through its members, the activities within the responsibility of the Council of Ministers. The adoption of such a perspective, in view of the adopted hypothesis of at least limited effectiveness in the performance of the controlling function by the Sejm, in turn requires verification of the effectiveness of the tools used by the Senate, its bodies and senators. The conclusions to be formulated should be valid not only for the state of scientific reflection, but also for parliamentary practice, which in this regard continues to develop appropriate tools falling within the constitutional framework.
Przedmiotem badania w niniejszym artykule o charakterze naukowo-badawczym jest zakres i podstawy prawne realizowania przez Senat czynności, których cechy mogą wskazywać na ich tożsamość z czynnościami, które w typowej sytuacji służą realizacji funkcji kontrolnej. W polskim systemie ustrojowym funkcję kontrolną w stosunku do działalności Rady Ministrów sprawuje Sejm. Jednak zarówno przepisy ustawowe, jak i przepisy Regulaminu Senatu stanowią dla Senatu, jego organów oraz senatorów podstawę prawną całego szeregu czynności wykazujących istotne podobieństwo, a w niektórych przypadkach w zasadzie tożsamość z czynnościami realizowanymi przez Sejm, jego organy oraz posłów w ramach aktywności kontrolnej. Dotychczasowe badania tego zagadnienia prowadzone były głównie w aspekcie poszukiwania odpowiedzi na pytanie o klasyfikację prawną przepisów, na których oparte są poszczególne działania izby wyższej. Dla autora zreferowanie dotychczasowych, najistotniejszych poglądów stanowi podstawę do pogłębienia analizy poszukującej źródła kompetencji Senatu w jego przedstawicielskim charakterze. Wzgląd na ten aspekt jest szczególnie istotny w zaistniałej sytuacji faktycznej ukształtowania się w Senacie większości spośród ugrupowań stanowiących mniejszość w Sejmie. Dodatkowo specyficzne ukształtowanie ośrodków decyzji politycznych (poza parlamentem) wpływa na istotne ograniczenie czy wręcz pozorność realizowania funkcji kontrolnej przez Sejm. Okoliczność ta, ważka w perspektywie funkcjonowania całego systemu ustrojowego państwa, czyni szczególnie ważną weryfikację dopuszczalności i charakteru prawnego działań parakontrolnych podejmowanych przez Senat. W przyjętej perspektywie badawczej parlament stanowi emanację Narodu, który nie powinien być pozbawiony wglądu oraz możliwości odniesienia się – przez swoich przedstawicieli – w działania, za które odpowiada Rada Ministrów. Przyjęcie takiej perspektywy, wobec przyjętej hipotezy o co najmniej ograniczonej skuteczności realizowania funkcji kontrolnej przez Sejm, nakazuje z kolei weryfikację skuteczności narzędzi stosowanych przez Senat, jego organy oraz senatorów. Formułowane wnioski powinny być istotne nie tylko dla stanu naukowej refleksji, lecz także dla praktyki parlamentarnej, która w tym zakresie nadal wypracowuje adekwatne i mieszczące się w konstytucyjnych ramach narzędzia.
Źródło:: Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 5; 15-33
1731-6375
Pojawia się w:: Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Podzielona ukraińska pamięć historyczna
Autorzy:: Varga, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2028868.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: historical remembrance
“divided history”
“large and powerful nation”
“Ukraine-Rus"
“derussification”
sovereign historical image
“national history”
teleology
the “Cossack state”
“Nation’s Father”
“legitimization” of history
“civilizational peri
pamięć historyczna
“podzielona historia”
“wielki i potężny naród”
“Ukraina-Rus”
“derusyfikacja”
suwerenny obraz historyczny
“historia narodowa”
teleologia
“państwo kozackie”
“Ojciec narodu”
“legitymizacja” historii
“cywilizacyjny status peryfer
Opis:: This text analyzes the reasons for the formation of a divided Ukrainian historical remembrance. One must stress out that it is in fact the “interpretation of its national history that divides Ukrainians in the first place”. As regards the East Ukrainians, being closely linked to Russians, Ukrainian identity can be seen as being continually in a state of “belatedness”, hence the Soviet version of historical remembrance emerged. In Western-Ukraine, the territories of which were only taken-over by the Soviet Union in 1945, a sovereign historical image independent to the Russian had taken shape. Finally, in the central region of Ukraine, Russian-speaking intellectuals of Russian culture were forced to, in order to strengthen their position, prove their “Ukraineness”.
Tekst ten analizuje przyczyny powstania podzielonej pamięci historycznej Ukrainy. Należy podkreślić, że tak naprawdę “to właśnie interpretacja historii narodowej dzieli Ukraińców w pierwszej kolejności”. Jeśli chodzi o wschodnich Ukraińców, którzy są ściśle związani z Rosjanami, ukraińska tożsamość może być postrzegana jako nieustannie “spóźniona”, stąd wyłoniła się sowiecka wersja pamięci historycznej. Na Ukrainie Zachodniej, której terytoria przejęte zostały przez Związek Radziecki dopiero w 1945 roku, ukształtował się suwerenny, niezależny od Rosjan, historyczny obraz. Wreszcie w centralnym regionie Ukrainy rosyjskojęzyczni intelektualiści kultury rosyjskiej zostali zmuszeni do udowodnienia swojej “ukraińskości” w celu wzmocnienia swojej pozycji.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2020, 5; 113-122
2450-6354
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Tożsamość nosiciela stereotypów etnicznych
THE IDENTITY OF A CARRIER OF ETHNIC STEREOTYPES
Autorzy:: Pisarkowa, Krystyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/611769.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: multiculturalism
the concept of a nation
ethnic stereotype
Polish culture
Jewish culture
Celan
Chopin
Rubinstein
Reich-Ranicki
fatherland
wielokulturowość
koncepcja narodu
autostereotyp
stereotyp etniczny
kultura polska
kultura żydowska
ojczyzna
Opis:: Autostereotyp narodowy, inaczej niż stereotyp obcego, jest z zasady pozytywny. A rozszerzająca się wielojęzyczność i wielokulturowość społeczeństw współczesnych modyfikuje koncepcje narodu, jego rozwoju lub regresu, zakres ingerencji państwa i samą jego (autostereotypu) istotę „lingwistyczną”. Wielojęzyczność nosicieli stereotypu etnicznego wymaga wiedzy o kilku kulturach, np. w Polsce o polskiej i żydowskiej. Także polski był dla Żydów żyjących w Polsce językiem szkoły, zawodu i fascynującej ich kultury. Na przykład Rubinstein w anglojęzycznej autobiografii wyznał, że „kocha Polskę”, lekcje polskiego były „źródłem radości”, miał pozytywny stereotyp Polaka i Polki, Tatr i Górali – ale i bliski związek z kulturą żydowską. Celan, najwybitniejszy dla Niemców współczesny poeta niemieckojęzyczny, to typowa postać pogranicza, znawca-tłumacz tekstów rumuńskich, niemieckich, hebrajskich, rosyjskich, angielskich, francuskich; trójjęzyczny Reich-Ranicki identyfikuje się z kulturą niemiecką, choć jako Żyd zaznał prześladowań, zakazu studiów, deportacji, getta, a jako jedyny bagaż zabrał ze sobą język i znajomość kultury niemieckiej, i to z nią utożsamia „ojczyznę”. Akceptując niemieckość, „rozumie” i kocha Chopina jako „poetę muzycznego”, reprezentującego Polskę, jej wielką „lirykę”, poezję romantyczną i późniejszą. Po wojnie przybiera drugie nazwisko (słowiańskie), a na pytanie (Grassa), kim jest, powie: „Pół Polakiem, pół Niemcem i pełnym Żydem”. Ojczyznę, której mu brak, znajduje w sztuce. Od innych różni go samotność, zawdzięczana literaturze, która pozwala zająć postawę metajęzykową wobec rzeczywistości odbitej w jednym z języków naturalnych.
A national stereotype, contrary to the stereotype of a foreigner, is positive, while a spreading multilingual and multicultural nature of contemporary societies modifies the conception of a nation, its progress or regress, the interference of the state and the nation’s very essence in the linguistic sense. The multilingualism of the carriers of ethnic stereotypes requires knowledge of several cultures; e.g. in Poland these would be Polish and Jewish cultures. Por Polish Jews, the Polish language was the language of school, profession and a fascinating culture. Rubinstein, for example, claims in his autobiography that he loves Poland, that lessons of Polish were his joy, that he has a positive stereotype of a Polish man and woman, of the Tatras and Tatra-dwellers, but also that he had a close contact with Jewish culture. Celan, in turn, the most distinguished contemporary poet of the German language, is a typical representative of someone functioning in a borderland area, an expert on and translator of Romanian, German, Hebrew, Russian, English and French texts. Reich-Ranicki identifies himself with German culture, although as a Jew he experienced persecution, a ban on higher education, deportation and a stay in ghetto. AU he had was the German language and the knowledge of German culture: it is this culture that he considers his own. However, he also understands and loves Chopin as a „musical poet”, representing Poland, its great: lyricism, Romantic and later poetry. After the war, he assumes another name (a Slavic one) and answering Grass’s question concerning his identity, he answers: „A half-Pole, half-German and fully a Jew. The homeland he misses is found in art. He is distinguished from others by the loneliness he draws from literature, which allows one to take a metalinguistic stance on the reality reflected in one of the natural languages in which one operates.
Źródło:: Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2002, 14; 27-45
0860-8032
Pojawia się w:: Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: The New Devolution in Wales as a Result of Emerging the Small Nation
Autorzy:: Sopoćko, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/647870.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Blair Tony
Cameron David
Celtic
Cymru
Devolution
Economy
Elections
Finances
First Minister
Government
Identity
Jones Carwyn
Lloyd George David
Nation
National Assembly
Power
Prime Minister
Referendum
Reforms
Regional
Wales
Opis:: In this article, an author proves that devolution based on the national identity fosters political development in Wales. The main historical facts are briefly recalled, coming smoothly to Tony Blair’s reforms and their partly failure. Author considers them as irreversible process’ elements, later continued by David Cameron who saw them as vital to awake national identity of Wales. Such efforts finally result in economic success of the whole region, based on devolution of powers, as it is concluded at the end.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2016, 23, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "nation," wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język